Relaties
alle pijlers
vriendje wil niet mee
dinsdag 30 december 2008 om 16:02
hangt er van af. Als hij een keer geen zin heeft, kan ik me dat goed voorstellen. Als hij categorisch weigert, ben ik benieuwd naar de reden. Als hij alleen mijn kant van de familie weigert maar wel zijn eigen familie bezoekt, zou ik onmiddellijk willen weten waarom. Als hij mijn kant van de familie weigert, zijn kant van de familie wél bezoekt én van mij verwacht dat ik wél zijn kant van de familie beozek, zou ik eens snel een Ernstig Gesprek met hem voeren.
dinsdag 30 december 2008 om 16:04
Beetje afhankelijk van hoe lang jullie samen zijn en hoe belangrijk jullie dat soort dingen vinden.
Ik ga zelf ook slechts selectief mee - al die neven en nichten bezoekt 'ie zelf maar. Ik heb mijn weekenden hard nodig om een beetje bij te tanken en dan helemaal geen zin in verplichte verjaardagen. Omgekeerd verwacht ik ook niet van hem dat hij meegaat naar al mijn feestjes. Beetje naar behoefte, zeg maar!
Ik ga zelf ook slechts selectief mee - al die neven en nichten bezoekt 'ie zelf maar. Ik heb mijn weekenden hard nodig om een beetje bij te tanken en dan helemaal geen zin in verplichte verjaardagen. Omgekeerd verwacht ik ook niet van hem dat hij meegaat naar al mijn feestjes. Beetje naar behoefte, zeg maar!
dinsdag 30 december 2008 om 16:23
we hebben dus 3 1/2 jaar een relatie, en hij is nog amper mee geweest. Als ik vraag naar de rede zegt hij GEEN ZIN. Pff wat moet ik daar nou mee. Ik durf en nog amper wat tevragen als er iets is. Ik ga wel elke keer mee, naar zijn familie, moet ik dit ook weigeren? Ik wil niet zo kinderachtig doen, maar hier wordt ik ook ongelukkig van..
dinsdag 30 december 2008 om 16:25
Ik vind het wel jammer als hij niet mee zou gaan. Maar ik ben zelf ook niet zo'n verjaardagenmens. En mijn familie ook niet. Dus als we 2 x per jaar een feestje van mijn familie hebben is het veel. Waarbij er geen verplichting is om te verschijnen. Het is heel normaal om over te slaan of een paar dagen eerder of later te gaan.
Omgekeerd ga ik vaak ook mee. Maar ik heb niet zoveel met zijn familie als hij met de mijne en het aantal feesten en partijen ligt er nogal hoog. Laatst was zijn peetoom 50 jaar getrouwd en was er een groot feest. Dan ben ik wel van de partij, vooral om m'n lief een plezier te doen. Op de verjaardag van schoonma ook. Maar al die andere verjaardagen, met een gebakkie op schoot....zoooooo saai... Gelukkig wonen we ver weg, dat sluit doordeweekse verjaardagen al uit.
Omgekeerd ga ik vaak ook mee. Maar ik heb niet zoveel met zijn familie als hij met de mijne en het aantal feesten en partijen ligt er nogal hoog. Laatst was zijn peetoom 50 jaar getrouwd en was er een groot feest. Dan ben ik wel van de partij, vooral om m'n lief een plezier te doen. Op de verjaardag van schoonma ook. Maar al die andere verjaardagen, met een gebakkie op schoot....zoooooo saai... Gelukkig wonen we ver weg, dat sluit doordeweekse verjaardagen al uit.
dinsdag 30 december 2008 om 16:27
quote:lovelive schreef op 30 december 2008 @ 16:23:
we hebben dus 3 1/2 jaar een relatie, en hij is nog amper mee geweest. Als ik vraag naar de rede zegt hij GEEN ZIN. Pff wat moet ik daar nou mee. Ik durf en nog amper wat tevragen als er iets is. Ik ga wel elke keer mee, naar zijn familie, moet ik dit ook weigeren? Ik wil niet zo kinderachtig doen, maar hier wordt ik ook ongelukkig van..Tja, je zóu kunnen zeggen dat hij jou een groot plezier zou doen als hij met je meeging. Een relatie is nu eenmaal geven en nemen. Misschien moeten jullie daar een betere balans in zien te vinden. Is hij op de hoogte van jouw gevoel hierbij, of maak je er alleen maar ruzie over? Nogmaals, ik heb ook niet zo'n zin in schoonfamilie, zéker niet als ik zelf al niet al te veel vrije tijd heb. Maar voor sommige mensen maak ik graag een uitzondering. Als ik hem daar nou gelukkig mee maak...
we hebben dus 3 1/2 jaar een relatie, en hij is nog amper mee geweest. Als ik vraag naar de rede zegt hij GEEN ZIN. Pff wat moet ik daar nou mee. Ik durf en nog amper wat tevragen als er iets is. Ik ga wel elke keer mee, naar zijn familie, moet ik dit ook weigeren? Ik wil niet zo kinderachtig doen, maar hier wordt ik ook ongelukkig van..Tja, je zóu kunnen zeggen dat hij jou een groot plezier zou doen als hij met je meeging. Een relatie is nu eenmaal geven en nemen. Misschien moeten jullie daar een betere balans in zien te vinden. Is hij op de hoogte van jouw gevoel hierbij, of maak je er alleen maar ruzie over? Nogmaals, ik heb ook niet zo'n zin in schoonfamilie, zéker niet als ik zelf al niet al te veel vrije tijd heb. Maar voor sommige mensen maak ik graag een uitzondering. Als ik hem daar nou gelukkig mee maak...
dinsdag 30 december 2008 om 16:41
Ik ben er inmiddels achter dat ik alleen nog maar een relatie met iemand wil, die het ook goed kan vinden met mijn familie. Gelukkig kan vriend dat, maar eerdere vriendjes.......
Ik vind dat je er een beetje hetzelvde in moet staan. Dus als het voor jou gebruikelijk is om naar verjaardagen van de familie te gaan dan moet hij daar ook (graag) aan meedoen, tenzij hij iets anders heeft. Of omgedraaid, als jij nooit naar je familie gaat, dan hoeft hij dat ook niet. Dus gewoon een beetje dezelvde opvatting ervan hebben welk familiebezoek belangrijk is en welk niet. Als jij iedere dag met je moeder gaat koffiedrinken dan hoeft hij natuurlijk niet mee, maar bij een verjaardag of zo zou dat vanzelfsprekend moeten zijn en niet eens als plicht gezien worden.
Ik vind dat je er een beetje hetzelvde in moet staan. Dus als het voor jou gebruikelijk is om naar verjaardagen van de familie te gaan dan moet hij daar ook (graag) aan meedoen, tenzij hij iets anders heeft. Of omgedraaid, als jij nooit naar je familie gaat, dan hoeft hij dat ook niet. Dus gewoon een beetje dezelvde opvatting ervan hebben welk familiebezoek belangrijk is en welk niet. Als jij iedere dag met je moeder gaat koffiedrinken dan hoeft hij natuurlijk niet mee, maar bij een verjaardag of zo zou dat vanzelfsprekend moeten zijn en niet eens als plicht gezien worden.
dinsdag 30 december 2008 om 16:44
Moeilijk. Je zegt dat hij amper meegeweest is, maar hoe vaak ga je zelf naar je familie? Als jij iedere verjaardag van neef/nicht/oudoom afloopt en daarnaast iedere twee weken uitgebreid met je ouders gaat eten, kan ik me voorstellen dat hij daar niet zo'n zin in heeft. Andersom ga jij wel altijd mee naar zijn familie zeg je. Ik weet ook niet hoe vaak dát is, maar ga je mee omdat je het leuk vindt of omdat je je verplicht voelt? Als het niet uit jezelf komt en van jou ook niet zo nodig hoeft, zou ik zeggen: ga vaker alleen naar jullie eigen familie, en af en toe ga je met de ander mee.
dinsdag 30 december 2008 om 16:47
Mijn vriend gaat ook niet altijd braaf mee naar verjaardagen van mijn familie. Dat komt nu eigenlijk doordat hij problemen heeft met zijn gebit (lang verhaal) en een beetje moe wordt van de dolletjes die erover gemaakt moeten worden. Maar ook bij zijn eigen familie is hij selectief hoor! Alleen bij mensen waar hij zich op zijn gemak voelt (zonder tanden) gaat hij mee, anders dus liever niet. Over ruim 2 maanden krijgt hij zijn definitieve gebit (implantaten) en dan zal hij vanzelf meer 'outgoing' worden. Kan hij namelijk ook eens normaal een toastje nemen ofzoiets... 
"Please God, if you can't make me thin, make my friends fat!"
dinsdag 30 december 2008 om 16:57
Ik zou er heel erg okee mee zijn, want dat houdt namelijk tevens in dat ik dan ook niet mee hoef naar allerlei verplichte nummertjes waar hij op moet komen draven.
Ik vermijd verjaardagen/feestjes als het kan toch al en met mensen waar ik 'n goeie band mee heb spreek ik afzonderlijk wat af, dus ik zou het ook prima begrijpen als ik 'n vriend zou krijgen die ook geen zin heeft in al die flauwekul. En bedenk dat als je daar eenmaal mee begint, dat je dan dubbel zo veel adressen af moet voor die verplichte poeha als je beiden naar wederzijdse partijtjes mee moet.
Ik vermijd verjaardagen/feestjes als het kan toch al en met mensen waar ik 'n goeie band mee heb spreek ik afzonderlijk wat af, dus ik zou het ook prima begrijpen als ik 'n vriend zou krijgen die ook geen zin heeft in al die flauwekul. En bedenk dat als je daar eenmaal mee begint, dat je dan dubbel zo veel adressen af moet voor die verplichte poeha als je beiden naar wederzijdse partijtjes mee moet.
dinsdag 30 december 2008 om 16:59
quote:lovelive schreef op 30 december 2008 @ 16:23:
we hebben dus 3 1/2 jaar een relatie, en hij is nog amper mee geweest. Als ik vraag naar de rede zegt hij GEEN ZIN. Pff wat moet ik daar nou mee. Ik durf en nog amper wat tevragen als er iets is. Ik ga wel elke keer mee, naar zijn familie, moet ik dit ook weigeren? Ik wil niet zo kinderachtig doen, maar hier wordt ik ook ongelukkig van..Als je het doet uit verplichting of 'omdat 't zo hoort' en er eigenlijk niet zoveel aan vindt, dan zou ik daar idd mee stoppen. Niets kinderachtigs aan om voor je eigen behoeften op te komen.
we hebben dus 3 1/2 jaar een relatie, en hij is nog amper mee geweest. Als ik vraag naar de rede zegt hij GEEN ZIN. Pff wat moet ik daar nou mee. Ik durf en nog amper wat tevragen als er iets is. Ik ga wel elke keer mee, naar zijn familie, moet ik dit ook weigeren? Ik wil niet zo kinderachtig doen, maar hier wordt ik ook ongelukkig van..Als je het doet uit verplichting of 'omdat 't zo hoort' en er eigenlijk niet zoveel aan vindt, dan zou ik daar idd mee stoppen. Niets kinderachtigs aan om voor je eigen behoeften op te komen.
dinsdag 30 december 2008 om 17:01
dinsdag 30 december 2008 om 17:36
Tsja het hangt er vanaf wat de reden is...
Ik ging bijvoorbeeld ook niet vaak mee naar de familiebijeenkomsten van mijn vriend maar dat komt dan weer door mijn sociale angst (grote groepen mensen is voor mij een uitputting).
Maar toch doe je het dan soms voor die ander.
Helemaal als hij wel naar zijn familie gaat en niet naar de jouwe.
Ondanks dat hij zich er misschien niet zo thuis voelt.
Heeft hij wel goed contact met je ouders en eventueel broers-zussen verder?
Kijk als hij altijd genegeerd word verder zou ik er ook geen zin meer in hebben.
Maar ja dan nog je moet je ook niet laten kennen.
Ik heb ook niet zo n klik met schoonfamilie maar het blijft toch de familie van mijn vriend
Ik ging bijvoorbeeld ook niet vaak mee naar de familiebijeenkomsten van mijn vriend maar dat komt dan weer door mijn sociale angst (grote groepen mensen is voor mij een uitputting).
Maar toch doe je het dan soms voor die ander.
Helemaal als hij wel naar zijn familie gaat en niet naar de jouwe.
Ondanks dat hij zich er misschien niet zo thuis voelt.
Heeft hij wel goed contact met je ouders en eventueel broers-zussen verder?
Kijk als hij altijd genegeerd word verder zou ik er ook geen zin meer in hebben.
Maar ja dan nog je moet je ook niet laten kennen.
Ik heb ook niet zo n klik met schoonfamilie maar het blijft toch de familie van mijn vriend
dinsdag 30 december 2008 om 18:47
Mijn vriend houd niet van verjaardagen. Hij zou het liefste zijn eigen verjaardag ook willen overslaan. Dus hij ging het begin bijna nooit tot niet mee. Later is het eigenlijk van zelf gegaan dat hij wel mee gaat naar de verjaardag van mijn moeder, vader en broers maar niet alles wat erom heen zit. Omgekeerd is het zelfde. Vind het zelf een prima regeling werkt perfect en we zijn beide happy mee
dinsdag 30 december 2008 om 19:34
