vriendje wil niet mee

30-12-2008 15:58 47 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Hoe kijken jullie er tegen aan, als je vriendje niet mee wilt naar verjaardagen/feestjes van jou familie? Gaan jullie hier mee accoord, of zet het je aan het denken.
Alle reacties Link kopieren
wanneer jij het op prijs zou stellen en dat duidelijk gemaakt heb richting vriend, en hij gaat nog niet (af en toe) mee omdat hij geen zin heeft, vind ik je vriend iemand die zichzelf wel heel erg als het middelpunt van de wereld beschouwt.
Alle reacties Link kopieren
maar hebben jullie er ook geen problemen mee als hij niet mee gaat naar je vader of moeder. Ik vind dat je dit toch voor elkaar over moet hebben. Ik verwacht heus niet dat hij naar elke verjaardag of feestje meegaat, want daar zou hij een dagtaak aan hebben, maar ik word soms zo moe van al die vragen van familie die vragen ' Waar is hij dan'? En ook al heb je hem meerdere malen gezegd dat je het erg op prijs stelt als hij meegaat.
Ik heb veel liever qualitytime met mijn vader en moeder alleen dan dat er een onwillig vriendje bij zit. Natuurlijk zou ik 't op prijs stellen als ie af en toe 'n keer mee gaat, zodat ze elkaar leren kennen, maar ik verwacht van 'n partner echt niet dat ie elke week mee gaat als ik bij m'n ouders ga eten.

In die tijd kan hij mooi zijn eigen ouders en/of andere familie bezoeken. Dan blijft er des te meer tijd over die je met z'n 2 kunt doorbrengen.
Alle reacties Link kopieren
quote:lovelive schreef op 30 december 2008 @ 20:48:

maar hebben jullie er ook geen problemen mee als hij niet mee gaat naar je vader of moeder. Ik vind dat je dit toch voor elkaar over moet hebben. Ik verwacht heus niet dat hij naar elke verjaardag of feestje meegaat, want daar zou hij een dagtaak aan hebben, maar ik word soms zo moe van al die vragen van familie die vragen ' Waar is hij dan'? En ook al heb je hem meerdere malen gezegd dat je het erg op prijs stelt als hij meegaat.Als Wuilesman iets anders wil gaan doen dan gaat hij iets anders doen. Hij gaat ook wel eens alleen naar een feestje of naar zijn ouders omdat ik toevallig geen zin heb. Geen probleem hier.
Alle reacties Link kopieren
LAT relatie, dan heb je dat gedoe met verplicht familie bezoek en ander vermoeiend tijdrovend gezeur niet *lampje smiley*

Misschien wil het vriendje van TO juist leuke dingen doen, ipv steeds moeten doen alsof hij die "gedwongen" familie dingen leuk vindt.

Zo zonde van je vrije avond/dag of zelfs weekend.
Alle reacties Link kopieren
Mijn ex was ook niet zo'n festjesmens. Met kerst ging ie mee, maar verjaardagen sloeg ie liever over. Was m veels te druk. Bovendien praat mijn familie dialect wat hij niet verstaat, dus er was voor hem ook geen hol aan. En ik heb liever dat ie af en toe mee gaat omdat ie het leuk vind, dan dat ie met een chagerijnige bakkes in een hoekje zit omdat ihet "geven en nemen"is. Ik ging meestal wel mee naar zijn familie, maar dat was dioorgaans allen het gezin met aanhang, dus veel minder druk.

Veagen "waar is hij dan"kun je gewoon afdoen met "Hij voelt zich niet prettig in grote gezelschappen, of hij houdt niet van feestjes". Probleem is dus dat jij voelt dat je verantwoording moet afleggen voor zijn afwezigheid en daarom wil dat ie meegaat. Lijkt me nogal krom en je familie moet maar acepteren dat ie er gewoon niet altijd is. Deed mijn familie ook.
Alle reacties Link kopieren
quote:lovelive schreef op 30 december 2008 @ 20:48:

maar hebben jullie er ook geen problemen mee als hij niet mee gaat naar je vader of moeder. Ik vind dat je dit toch voor elkaar over moet hebben. Ik verwacht heus niet dat hij naar elke verjaardag of feestje meegaat, want daar zou hij een dagtaak aan hebben, maar ik word soms zo moe van al die vragen van familie die vragen ' Waar is hij dan'? En ook al heb je hem meerdere malen gezegd dat je het erg op prijs stelt als hij meegaat.





Als hij dat zou weigeren zou ik daar toch wel moeite mee hebben. Ik zou me ook erg opgelaten voelen t.o.v. mijn ouders.



Zou er toch proberen achter te komen waarom hij zo stellig is in het niet meegaan. Er zal toch ergens wel een dipere reden achter zitten lijkt mij Ga er met hem dieper om in waarom je zo prijs stelt (wat het met je doet als hij niet mee gaat)
Alle reacties Link kopieren
Maar als hij zegt dat je het in de toekomst ook niet hoeft te verwachten, zelfs niet als je getrouwd bent en kinderen hebt?
Als je het belangrijk vindt dat je vriend als 'n soort hondje achter je aanloopt moet je 'n ander soort vriend zoeken die graag overal op bezoek gaat en geen waarde hecht aan tijd voor zichzelf alleen.



Waarom kun je niet gewoon accepteren dat niet iedereen 't leuk vindt om elke week een dag ergens op visite te gaan zitten? Ik doe dit wél bij mijn eigen ouders, die zie ik graag en vaak, maar ik zou 't ook verdommen om ook nog elke week 'n dag kwijt te zijn aan schoonaanhangsels.



Als je vriend nu niet mee wil, dan kun je in elk geval zeker niet verwachten dat ie opeens een slaafs mannetje wordt als je met 'm trouwt. Gun die man z'n tijd alleen en spreek met 'm af dat op de dagen dat jij jouw familie bezoekt hij zijn verplichte nummertjes afwerkt, zodat er meer tijd voor jullie twee samen overblijft.



Als je 'n vriend hebt die elke zaterdag gaat voetballen bijv. hoef jij toch ook niet mee, mag ik hopen?
Alle reacties Link kopieren
Ik zou er geen probleem mee hebben, maar dat komt omdat ik zelf ook liever niet naar verjaardagen ga van zijn kant (vrienden of familie).



Persoonlijk vind ik 'geen zin hebben' een prima reden. Ik heb ook weinig of geen zin om weer in de kring te zitten, taart te eten, koffie te drinken en koetjes & kalfjes te bespreken.



Meegaan naar ouders hoeft ook niet altijd. Ik ga zo'n 3 à 4 keer per maand, hij gaat zo'n 6 keer per jaar mee en dat vind ik goed genoeg. Zelf ga ik wel vaker mee naar zijn ouders; ik vind het oprecht leuk om daar te zijn.



Als mijn familie zo irritant zou blijven vragen waarom hij er niet bij is, dan is dat voor mij geen reden om nog meer van mijn vriend te verlangen dat hij toch meegaat. We zijn een stel, maar we zijn geen siamese tweeling
Alle reacties Link kopieren
Ik zou er geen problemen mee hebben. Zeker omdat ik zelf ook een vreselijke hekel heb aan al die verplichte en zogenaamde gezellige schoonfamilie-bezoekjes. Maar dit is voor iedereen anders natuurlijk, de een hecht er geen waarde aan ...de ander weer wel. Maar zelf zou ik er niks achter zoeken, kan toch zo zijn dat hij er gewoon geen zin in heeft. Zolang hij maar lief en goed voor jou is?
Alle reacties Link kopieren
quote:lovelive schreef op 30 december 2008 @ 20:48:

maar hebben jullie er ook geen problemen mee als hij niet mee gaat naar je vader of moeder. Ik vind dat je dit toch voor elkaar over moet hebben. Ik verwacht heus niet dat hij naar elke verjaardag of feestje meegaat, want daar zou hij een dagtaak aan hebben, maar ik word soms zo moe van al die vragen van familie die vragen ' Waar is hij dan'? En ook al heb je hem meerdere malen gezegd dat je het erg op prijs stelt als hij meegaat.



Nee, daar zou ik niet zo'n probleem mee hebben. Ik zou het jammer vinden, dat wel, maar ik vind niet dat hij het voor me over moet hebben ofzo.



Maar ik weet dat het in sommige families niet zo geaccepteerd is als je dat soort dingen overslaat. En da's wel eens lastig. Ik heb dat met mijn schoonfamilie. Die vinden het echt "raar" als je niet op komt dagen en maken daar dan opmerkingen over. Ik vind het geen reden om dan toch te gaan. Ze wennen er maar gewoon aan dat er ook mensen bestaan die er anders over denken...
Alle reacties Link kopieren
quote:lovelive schreef op 31 december 2008 @ 05:01:

Maar als hij zegt dat je het in de toekomst ook niet hoeft te verwachten, zelfs niet als je getrouwd bent en kinderen hebt?Daar zou ik ook geen problemen mee hebben. Eerlijk gezegd zie ik niet wat je burgerlijke staat te maken heeft met het al dan niet moeten vergezellen van je partner bij allerlei sociale gelegenheden.
Alle reacties Link kopieren
quote:wuiles schreef op 31 december 2008 @ 09:41:

[...]





Daar zou ik ook geen problemen mee hebben. Eerlijk gezegd zie ik niet wat je burgerlijke staat te maken heeft met het al dan niet moeten vergezellen van je partner bij allerlei sociale gelegenheden.Ik zat er nog eens over na te denken. Ben ik het wel mee eens, maar ik vind wel dat je af en toe iets kunt doen waar je eigenlijk geen zin in hebt omdat het fijn is voor je partner, kinderen of schoonfamilie.



Ik doe bijvoorbeeld wel grote feesten als bruiloften etc, omdat ik weet dat mijn vriend dat erg graag met me samen doet en mijn schoonmoeder niets mooier vindt om met de kinderen en hun aanhang te pronken.

Ik doe ook de verjaardag van mijn schoonma. Maar de consessies doe ik dan in tijd (wel op de koffie, niet blijven eten). Maar dat doe ik ook omdat ze dan 1000 keer zegt dat ze het zo leuk vindt dat ik er ben. Dat maakt veel goed.

Broers en zussen van mijn vriend sla ik twee van de drie keer over. Hun partners al helemaal. Dan gaat mijn lief alleen.



Het is een beetje geven en nemen, denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Ook ik heb zo'n vriend (3 1/2 jaar lang) die niet mee wil naar mijn ouders. Ik ga maandelijks naar mijn ouders (die overigens aan de andere kant van het land wonen) en hij is twee keer mee geweest. Zijn argument is dat hij liever zijn eigen ding doet dan dat hij daar verplicht aanwezig moet zijn. Bovendien voelt hij zich ongemakkelijk, ondanks dat hij goed met mijn ouders over weg kan. Aan de andere kant is het zo dat hij bijna geen familie meer heeft en mij dus ook nooit meevraagt.



Zo als veel mensen zeggen vind ik het jammer dat ik zijn familie niet zie en dat hij mijn familie niet echt wil leren kennen, maar ik zit er ook wel wat mee, omdat ik het als desinteresse in mijn leven ervaar. Bij mij gaat het nog een stapje verder trouwens: hij gaat ook niet mee naar mijn vrienden en neemt me niet mee naar (de drie) vrienden die hij heeft. Ik heb geen idee wat ik hier eigenlijk aan moet doen. Ik begin het maar te accepteren, want tja, als we met z'n tweeen zijn, hebben we een fantastische tijd samen.
Alle reacties Link kopieren
quote:kip7 schreef op 31 december 2008 @ 12:27:

[...]

Maar dat doe ik ook omdat ze dan 1000 keer zegt dat ze het zo leuk vindt dat ik er ben. Dat maakt veel goed. .

Ah, dit vind ik dan wel weer schattig! Als het echt oprecht is tenminste!

Verder is het inderdaad, naar mijn mening, een kwestie van persoonlijke smaak. De één houdt van dat soort feestjes, de andere niet. En als dat niet mee willen gaan nou de meest erge 'karaktereigenschap' van je partner is, dan valt het toch reuze mee!
quote:Bijke schreef op 31 december 2008 @ 12:31:

Ook ik heb zo'n vriend (3 1/2 jaar lang) die niet mee wil naar mijn ouders. Ik ga maandelijks naar mijn ouders (die overigens aan de andere kant van het land wonen) en hij is twee keer mee geweest. Zijn argument is dat hij liever zijn eigen ding doet dan dat hij daar verplicht aanwezig moet zijn. Bovendien voelt hij zich ongemakkelijk, ondanks dat hij goed met mijn ouders over weg kan. Aan de andere kant is het zo dat hij bijna geen familie meer heeft en mij dus ook nooit meevraagt.



Zo als veel mensen zeggen vind ik het jammer dat ik zijn familie niet zie en dat hij mijn familie niet echt wil leren kennen, maar ik zit er ook wel wat mee, omdat ik het als desinteresse in mijn leven ervaar. Bij mij gaat het nog een stapje verder trouwens: hij gaat ook niet mee naar mijn vrienden en neemt me niet mee naar (de drie) vrienden die hij heeft. Ik heb geen idee wat ik hier eigenlijk aan moet doen. Ik begin het maar te accepteren, want tja, als we met z'n tweeen zijn, hebben we een fantastische tijd samen.Het is toch ook vaak helemaal niet leuk als er 'n partner bij komt zitten als je naar 'n vriend(in) gaat? Nu ja, in sommige gevallen klikt 't wederzijds dan wel, maar echt lekker praten met je vriendin doe je gewoon niet als haar of mijn vriend erbij is. Snap die drang helemaal niet zo goed waarom je overal mee naartoe zou willen en erger, dat ook van je partner te verlangen. Bovendien als je idd overal samen naartoe gaat, hoeveel tijd houdt je dan nog over voor samen? Dan ben je elke weekend kwijt aan al die wederzijdse bezoekjes ipv dat je beiden je eigen bezoekjes afhandelt en dan nog 'n dag over hebt voor elkaar.
Ik heb mijn vriend laatst 'meegesleurd' naar een bruiloft ala boerenstyle, dus veul zupen enso...

Hij houdt hier echt niet van , maar ging mee voor mij..!

nou ja...ik vond het achteraf echt niet een fijn idee dat hij het helemaal niet leuk vond! ik kon mijzelf voor de kop slaan dat ik zo bleef aandringen dat ie mee moest.. dat doe ik vanaf nu niet meer. wéér wat geleerd hoor!

Verder familiegebeuren enzo, soms gaan we wel mee met elkaar mee en soms ook niet, ligt er gewoon aan.

maar ik vind wel dat als mijn vriend zegt dat hij het belangrijk vind dat ik meega, of eens fijn, of wat dan ook, ik daar best wel eens rekening mee kan houden....
Alle reacties Link kopieren
Goed om al die relativerende opmerkingen te horen. Het heeft denk ik wel heel veel voordelen als je niet overal samen mee naar toe gaat. Bij mij is het zo dat mijn vriend de afgelopen drie jaar een keer mee is geweest op bezoek bij mijn vrienden. Daarvoor ben ik tien jaar vrijgezel geweest, dus het heeft mij altijd zo leuk geleken om ook eens een vriend mee te nemen naar feestjes. Heb ik eindelijk een leuke vriend, en nu houdt hij niet van feestjes en familiebezoeken.

@ Elninjoo: zeker is het leuk om alleen met een vriendin bij te kletsen. Maar bijvoorbeeld op het feestje dat ik gisteravond had, daar waren dus een stuk of 6 stelletjes en ik zonder vriend. Ik heb me wel vermaakt en ik weet dat mijn vriend het verschrikkelijk gevonden had. Maar toch voel ik me dan heel eenzaam. Maar misschien moet ik me daar minder op focussen en alleen maar kijken naar de quality tijd samen. De tijd zal het leren.
quote:Bijke schreef op 31 december 2008 @ 13:24:

@ Elninjoo: zeker is het leuk om alleen met een vriendin bij te kletsen. Maar bijvoorbeeld op het feestje dat ik gisteravond had, daar waren dus een stuk of 6 stelletjes en ik zonder vriend. Ik heb me wel vermaakt en ik weet dat mijn vriend het verschrikkelijk gevonden had. Maar toch voel ik me dan heel eenzaam. Maar misschien moet ik me daar minder op focussen en alleen maar kijken naar de quality tijd samen. De tijd zal het leren.'k Heb zelf ook best veel singlevriendinnen en bovendien sla ik verjaardagen waarbij men 'n kot vol visite uitnodigt eigenlijk altijd over en spreek met de jarige een keer alleen af. Vind ik zelf ook veel fijner, want de jarige zelf spreek je bijna niet als ze hun verjaardag zo traditioneel vieren met het hele huis vol bezoek. Wel is 't zo dat ik, toen ik nog wel naar dat soort verjaardagen ging, juist altijd bij de mannen ging zitten. Die hebben veel leukere gespreksonderwerpen dan als je dat gemuts aan moet horen over babyperikelen bij de dames.
Alle reacties Link kopieren
quote:vivastudent schreef op 31 december 2008 @ 12:33:

[...]



Ah, dit vind ik dan wel weer schattig! Als het echt oprecht is tenminste!

Ja, da's ook heel schattig. En ze meent het ook echt.
Alle reacties Link kopieren
quote:lovelive schreef op 30 december 2008 @ 16:23:

we hebben dus 3 1/2 jaar een relatie, en hij is nog amper mee geweest. Als ik vraag naar de rede zegt hij GEEN ZIN. Pff wat moet ik daar nou mee. Ik durf en nog amper wat tevragen als er iets is. Ik ga wel elke keer mee, naar zijn familie, moet ik dit ook weigeren? Ik wil niet zo kinderachtig doen, maar hier wordt ik ook ongelukkig van..Sorry hoor, maar ik vind het a-sociaal dat ie in 3,5 tijd amper is meegeweest, mijn god zeg, ga je er nou zo ontzettend dood aan als je een paar keer per jaar (twee, drie keer) meegaat naar de familie van nota bene je eigen partner (ervan uitgaande dat er geen familieruzie's of whatever zijn), vind het eerlijk gezegd nogal puberaal (en niet aardig naar jou en familie toe). En je hoeft er dan toch ook niet de héle dag te zitten, maar een paar keer per jaar je kop een paar uur laten zien bij de ouders/familie van je geliefde en wat fatsoenlijke interesse in die mensen tonen, moet toch niet zo'n wereldprobleem zijn?!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven