Relaties
alle pijlers
Vrouw 24 jaar,8 jaar samen,2 kids,is dit alles???
donderdag 13 maart 2008 om 00:39
Mijn vriend is mijn jeugdliefde,ik was 13 jaar toen ik verliefd werd en 3 jaar later kwamen we elkaar weer tegen en kregen we wat.
Na 1 jaar gingen we samenwonen,in een andere stad en een jaar daarna kochten we een huis.
Veel vriendinnen waren in die tijd zwanger, het leek mij ook geweldig!!
Heerlijk, een kindje om voor te zorgen!! En na twee maanden was het raak!
Na twee jaar werd ik voor de tweede keer zwanger en ik voelde me erg alleen in die andere stad.
We besloten terug te verhuizen, waar we nu heerlijk wonen!!
Mijn vriend is een moeilijke prater, wat ik erg moeilijk vind. Ik heb het welnodig, een goed gesprek..
Ook merk ik dat ik me aan alerlei dingen irriteer,ook de seks..
Ik merk aan mezelf dat ik andere mannen leuk ga vinden en denk de laatste tijd; wat als ik hem die avond niet was tegengekomen?
Soms heb ik het heel moeilijk, heb schatten van kids dat echt wel hoor!!
Soms denk ik dat het ook beter is voor hem om uit elkaar te gaan, ik ben soms best een zeikert!
Nu ben ik bang dat ik verlieft ben op een ander,of het komt door mijn rotgevoel..
Niemand wil toch een 24 jarige met 2kids,alleen zijn kan ik niet..
Wat moet ik?
Na 1 jaar gingen we samenwonen,in een andere stad en een jaar daarna kochten we een huis.
Veel vriendinnen waren in die tijd zwanger, het leek mij ook geweldig!!
Heerlijk, een kindje om voor te zorgen!! En na twee maanden was het raak!
Na twee jaar werd ik voor de tweede keer zwanger en ik voelde me erg alleen in die andere stad.
We besloten terug te verhuizen, waar we nu heerlijk wonen!!
Mijn vriend is een moeilijke prater, wat ik erg moeilijk vind. Ik heb het welnodig, een goed gesprek..
Ook merk ik dat ik me aan alerlei dingen irriteer,ook de seks..
Ik merk aan mezelf dat ik andere mannen leuk ga vinden en denk de laatste tijd; wat als ik hem die avond niet was tegengekomen?
Soms heb ik het heel moeilijk, heb schatten van kids dat echt wel hoor!!
Soms denk ik dat het ook beter is voor hem om uit elkaar te gaan, ik ben soms best een zeikert!
Nu ben ik bang dat ik verlieft ben op een ander,of het komt door mijn rotgevoel..
Niemand wil toch een 24 jarige met 2kids,alleen zijn kan ik niet..
Wat moet ik?
donderdag 13 maart 2008 om 01:07
Alleen zijn kun je niet. Hoe weet je dat als je 24 bent en samenleeft met je jeugdliefde met wie je al vanaf je 16e samenbent? Alleen ben je toch al niet want je hebt twee kinderen. Alleen zijn hoeft dus al niet, ook niet als je weg zou gaan bij je vriend. Maar ben je daar al echt mee bezig dan?
De glans is er vanaf in de liefde. Dat is begrijpelijk en dat is het nadeel van al heel jong met iemand een relatie beginnen. Als je niet gelijk opgaat in de groei naar volwassenheid dan kan het zijn dat je uit elkaar groeit. Zeker als een van de twee niet makkelijk praat en dan versta je elkaar niet meer na verloop van tijd. Heel jammer maar dat is een veelgehoord probleem van vooral hele jonge stellen.
Hoe probeer je je rotgevoel onder de aandacht te brengen van je vriend? Geef je bij hem aan dat het je menens is en dat je niet gelukkig bent? Dat je verliefd bent zou zomaar bijzaak kunnen zijn en inderdaad een gevolg van je rotgevoel. Verliefd is iedereen weleens en dat hoeft helemaal geen probleem te zijn als je tenminste geen plannen hebt om er iets mee te gaan doen. Of is dat al gebeurd intussen?
Verliefd zijn is in ieder geval geen oplossing voor je probleem. Mijn vraag is dus; wil je je problemen met je vriend oplossen of wil je je op je verliefdheid storten en zie je geen gat meer in je relatie met de vader van je kinderen? Dan weet ik welke kant ik op moet denken snap je?
De glans is er vanaf in de liefde. Dat is begrijpelijk en dat is het nadeel van al heel jong met iemand een relatie beginnen. Als je niet gelijk opgaat in de groei naar volwassenheid dan kan het zijn dat je uit elkaar groeit. Zeker als een van de twee niet makkelijk praat en dan versta je elkaar niet meer na verloop van tijd. Heel jammer maar dat is een veelgehoord probleem van vooral hele jonge stellen.
Hoe probeer je je rotgevoel onder de aandacht te brengen van je vriend? Geef je bij hem aan dat het je menens is en dat je niet gelukkig bent? Dat je verliefd bent zou zomaar bijzaak kunnen zijn en inderdaad een gevolg van je rotgevoel. Verliefd is iedereen weleens en dat hoeft helemaal geen probleem te zijn als je tenminste geen plannen hebt om er iets mee te gaan doen. Of is dat al gebeurd intussen?
Verliefd zijn is in ieder geval geen oplossing voor je probleem. Mijn vraag is dus; wil je je problemen met je vriend oplossen of wil je je op je verliefdheid storten en zie je geen gat meer in je relatie met de vader van je kinderen? Dan weet ik welke kant ik op moet denken snap je?
donderdag 13 maart 2008 om 01:09
Dat niemand een 24 jarige wil met 2 kids is niet zo te zeggen vind ik zelf. En het is ook niet echt een reeel punt om vanuit te gaan.
Wel lijkt het me dat het belangrijk voor je wordt om eens je eigen behoeftes en wensen op een rijtje te zetten. Het je over dit onderwerp al eens wat dingen voor jezelf opgeschreven. Want van dit soort dingen alleen maar denken ( dus in je hoofd laten zitten ) wordt het beeld ervan alleen maar troebeler.
En wie weet zijn er ook nog wel dingen te veranderen binnen jullie relatie om het weer aantrekkelijker voor jou te maken en nieuwe uitdaging te vinden. Maar ik denk dat je daarvoor eerst helder voor jezelf moet hebben wat jij wilt, als fijn ervaart, wat niet goed voelt ed. En dan toch proberen om hierover met je vriend in gesprek te gaan, want het is toch belangrijk voor jou.
Of heb je in je hoofd eigenlijk je huidige relatie echt al helemaal opgegeven ? Wat ik zonde zou vinden als dat gebeurd is zonder je vriend hierin te betrekken.
Wel lijkt het me dat het belangrijk voor je wordt om eens je eigen behoeftes en wensen op een rijtje te zetten. Het je over dit onderwerp al eens wat dingen voor jezelf opgeschreven. Want van dit soort dingen alleen maar denken ( dus in je hoofd laten zitten ) wordt het beeld ervan alleen maar troebeler.
En wie weet zijn er ook nog wel dingen te veranderen binnen jullie relatie om het weer aantrekkelijker voor jou te maken en nieuwe uitdaging te vinden. Maar ik denk dat je daarvoor eerst helder voor jezelf moet hebben wat jij wilt, als fijn ervaart, wat niet goed voelt ed. En dan toch proberen om hierover met je vriend in gesprek te gaan, want het is toch belangrijk voor jou.
Of heb je in je hoofd eigenlijk je huidige relatie echt al helemaal opgegeven ? Wat ik zonde zou vinden als dat gebeurd is zonder je vriend hierin te betrekken.
donderdag 13 maart 2008 om 01:24
Wat is er eerder , het kip of het ei.......
Word je verliefd omdat je geen reet aan je relatie vindt of word je verliefd en vind je ineens je relatie niet zo geweldig ? Is de sex ruk omdat je dat liever met iemand anders zou doen of was de sex al niet leuk ?
Binnen een korte tijd twee kinders op de wereld zetten is al iets wat heftig kan zijn binnen een relatie ; je bent moe , je hebt het druk , er wordt de hele dag al aan je gezeten en geplukt en je moet al knuffelen met je kinderen dus 's avonds wil je ook weleens niemand aan je lijf en als je dan eens seks hebt gaat er wel eentje huilen , er moet van alles en er kunnen andere dingen weer - even - niet of niet zo makkelijk .... en om je heen zie je leeftijdsgenoten die tegen de tijd dat jij je bed uitkomt thuiskomen na wilde woeste nachten . En dan denk je weleens ; is dit het nou ?
Tsja . Dit is je leven . En het kán zomaar heel leuk zijn . Als je niet vergeet dat je niet alleen maar moeder bent , maar ook nog vriendin van , en dat je ook nog gewoon mag genieten van elkaar of van dingen die anderen doen die nog geen kinderen hebben . Het leven is zo leuk als je het zelf maakt .
En natuurlijk zijn er alternatieven ; je kunt scheiden en alleen wonen met je kinderen , je kan bij een ander intrekken en dan eventueel tegen alle ellende aanlopen die je zou kunnen krijgen bij een samengesteld gezin . Maar ook dan is het leven zo leuk als je het zelf maakt , al ben je - net zoals nu - afhankelijk van de inzet van de mensen om je heen .
Maar van voor het raam gaan zitten zuchten " is dit het nou " word je zeker niet gelukkiger .
Dus ; praat eens met je partner , kom zonodig van je kont en onderneem iets ( werk ? sport ? iets doen met vriendinnen ? er weer eens op uit met je vriend ? ) constructiefs . Je gezinnetje ondermijnen door met een ander aan te pappen zou ik persoonlijk nog niet als laatste levenselixer proberen .
Word je verliefd omdat je geen reet aan je relatie vindt of word je verliefd en vind je ineens je relatie niet zo geweldig ? Is de sex ruk omdat je dat liever met iemand anders zou doen of was de sex al niet leuk ?
Binnen een korte tijd twee kinders op de wereld zetten is al iets wat heftig kan zijn binnen een relatie ; je bent moe , je hebt het druk , er wordt de hele dag al aan je gezeten en geplukt en je moet al knuffelen met je kinderen dus 's avonds wil je ook weleens niemand aan je lijf en als je dan eens seks hebt gaat er wel eentje huilen , er moet van alles en er kunnen andere dingen weer - even - niet of niet zo makkelijk .... en om je heen zie je leeftijdsgenoten die tegen de tijd dat jij je bed uitkomt thuiskomen na wilde woeste nachten . En dan denk je weleens ; is dit het nou ?
Tsja . Dit is je leven . En het kán zomaar heel leuk zijn . Als je niet vergeet dat je niet alleen maar moeder bent , maar ook nog vriendin van , en dat je ook nog gewoon mag genieten van elkaar of van dingen die anderen doen die nog geen kinderen hebben . Het leven is zo leuk als je het zelf maakt .
En natuurlijk zijn er alternatieven ; je kunt scheiden en alleen wonen met je kinderen , je kan bij een ander intrekken en dan eventueel tegen alle ellende aanlopen die je zou kunnen krijgen bij een samengesteld gezin . Maar ook dan is het leven zo leuk als je het zelf maakt , al ben je - net zoals nu - afhankelijk van de inzet van de mensen om je heen .
Maar van voor het raam gaan zitten zuchten " is dit het nou " word je zeker niet gelukkiger .
Dus ; praat eens met je partner , kom zonodig van je kont en onderneem iets ( werk ? sport ? iets doen met vriendinnen ? er weer eens op uit met je vriend ? ) constructiefs . Je gezinnetje ondermijnen door met een ander aan te pappen zou ik persoonlijk nog niet als laatste levenselixer proberen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 13 maart 2008 om 01:36
ik vind het heftig, op 24 jarige leeftijd al zo lang samen en 2 kids. kan me voorstellen dat je nu dit gevoel krijgt. de wereld ligt nog aan je voeten.
maar ik denk dat de wereld ook aan je voeten kan liggen samen met je partner en kids. maar dan moet er wel gepraat worden.
veel mensen hebben rond jouw leeftijd, of iets ouder, een is dit het nu gevoel. ook mensen zonder relatie en kinderen.
een soort van quarterlife crisis.
er zit maar 1 ding op denk ik. praten praten praten. ga daarin tot het gaatje. spreek alles uit, eis je tijd daarin op, ook al komt het wel of niet uit op een dag, al ben je wel of niet moe. boek een weekendje of een weekje weg, en ga er eens over praten. gebruik daarin desnoods bepaalde gezelschapsspelletjes die er tegenwoordig bestaan, als aanleiding om het te hebben over je relatie en leven, en bespreek je twijfels.
mijn moeder was al samen met mijn vader vanaf haar 18e, en hebben een super gelukkig huwelijk. dus leeftijd vind ik er los van staan.dus het feit dat je geinteresseerd bent in andere mannen vind ik ook los van je leeftijd staan, maar meer met je ontevredenheid in je relatie, en dit zul je echt moeten bespreken!
maar ik denk dat de wereld ook aan je voeten kan liggen samen met je partner en kids. maar dan moet er wel gepraat worden.
veel mensen hebben rond jouw leeftijd, of iets ouder, een is dit het nu gevoel. ook mensen zonder relatie en kinderen.
een soort van quarterlife crisis.
er zit maar 1 ding op denk ik. praten praten praten. ga daarin tot het gaatje. spreek alles uit, eis je tijd daarin op, ook al komt het wel of niet uit op een dag, al ben je wel of niet moe. boek een weekendje of een weekje weg, en ga er eens over praten. gebruik daarin desnoods bepaalde gezelschapsspelletjes die er tegenwoordig bestaan, als aanleiding om het te hebben over je relatie en leven, en bespreek je twijfels.
mijn moeder was al samen met mijn vader vanaf haar 18e, en hebben een super gelukkig huwelijk. dus leeftijd vind ik er los van staan.dus het feit dat je geinteresseerd bent in andere mannen vind ik ook los van je leeftijd staan, maar meer met je ontevredenheid in je relatie, en dit zul je echt moeten bespreken!
donderdag 13 maart 2008 om 07:53
quote:AngelaSuzanna schreef op 13 maart 2008 @ 00:39:
Mijn vriend is mijn jeugdliefde,ik was 13 jaar toen ik verliefd werd en 3 jaar later kwamen we elkaar weer tegen en kregen we wat.
Na 1 jaar gingen we samenwonen,in een andere stad en een jaar daarna kochten we een huis.
Veel vriendinnen waren in die tijd zwanger, het leek mij ook geweldig!!
Heerlijk, een kindje om voor te zorgen!! En na twee maanden was het raak!
Na twee jaar werd ik voor de tweede keer zwanger en ik voelde me erg alleen in die andere stad.
We besloten terug te verhuizen, waar we nu heerlijk wonen!!
Mijn vriend is een moeilijke prater, wat ik erg moeilijk vind. Ik heb het welnodig, een goed gesprek..
Ook merk ik dat ik me aan alerlei dingen irriteer,ook de seks..
Ik merk aan mezelf dat ik andere mannen leuk ga vinden en denk de laatste tijd; wat als ik hem die avond niet was tegengekomen?
Soms heb ik het heel moeilijk, heb schatten van kids dat echt wel hoor!!
Soms denk ik dat het ook beter is voor hem om uit elkaar te gaan, ik ben soms best een zeikert!
Nu ben ik bang dat ik verlieft ben op een ander,of het komt door mijn rotgevoel..
Niemand wil toch een 24 jarige met 2kids,alleen zijn kan ik niet..
Wat moet ik? Is dat het enige wat je nog in deze relatie houdt?
Mijn vriend is mijn jeugdliefde,ik was 13 jaar toen ik verliefd werd en 3 jaar later kwamen we elkaar weer tegen en kregen we wat.
Na 1 jaar gingen we samenwonen,in een andere stad en een jaar daarna kochten we een huis.
Veel vriendinnen waren in die tijd zwanger, het leek mij ook geweldig!!
Heerlijk, een kindje om voor te zorgen!! En na twee maanden was het raak!
Na twee jaar werd ik voor de tweede keer zwanger en ik voelde me erg alleen in die andere stad.
We besloten terug te verhuizen, waar we nu heerlijk wonen!!
Mijn vriend is een moeilijke prater, wat ik erg moeilijk vind. Ik heb het welnodig, een goed gesprek..
Ook merk ik dat ik me aan alerlei dingen irriteer,ook de seks..
Ik merk aan mezelf dat ik andere mannen leuk ga vinden en denk de laatste tijd; wat als ik hem die avond niet was tegengekomen?
Soms heb ik het heel moeilijk, heb schatten van kids dat echt wel hoor!!
Soms denk ik dat het ook beter is voor hem om uit elkaar te gaan, ik ben soms best een zeikert!
Nu ben ik bang dat ik verlieft ben op een ander,of het komt door mijn rotgevoel..
Niemand wil toch een 24 jarige met 2kids,alleen zijn kan ik niet..
Wat moet ik? Is dat het enige wat je nog in deze relatie houdt?
donderdag 13 maart 2008 om 07:59
donderdag 13 maart 2008 om 08:07
Ik lees hier veel wijze woorden in de reacties. Ik denk inderdaad dat je gelijk vanuit je tienertijd in een 'huisjeboompjebeestje' bent gerold en dat je (1) je inderdaad afvraagt, is dit alles en (2) als je, zoals Eleonora zegt, niet meer gelijk opgaat, dan ben je niet meer happy en sta je open voor verliefdheid. Want als alles goed voelt, dan sta je daar niet voor open.
Heb je wellicht het gevoel dat jij niet meer aan de beurt komt? Je moet het gezin pleasen, zorgen voor kinderen, voor je vriend en heb jij wellicht het gevoel van: 'waar ben ik?' in deze setting? Wie heeft er oog voor mij? Een vriendin van mij voelde zich in een soortgelijke situatie vooral een 'verlengstuk' van alles en iedereen en miste een stukje zelfidentiteit. Voor haar maakte het heel wat uit dat ze Italiaans ging leren, omdat ze daarmee ineens iets voor zichzelf deed dat ook nog eens belangstelling en bewondering opleverde van haar omgeving.
Inderdaad is vreemdgaan niet de oplossing.
Iets anders dat ik mij afvroeg: jullie gingen verhuizen en jij voelde je niet happy. Jullie zijn nu terugverhuisd, en jij voelt je weer blij, maar voelt je vriend het ook zo? Is het mogelijk dat hij minder gelukkig is/was met de verhuizing?
Heb je wellicht het gevoel dat jij niet meer aan de beurt komt? Je moet het gezin pleasen, zorgen voor kinderen, voor je vriend en heb jij wellicht het gevoel van: 'waar ben ik?' in deze setting? Wie heeft er oog voor mij? Een vriendin van mij voelde zich in een soortgelijke situatie vooral een 'verlengstuk' van alles en iedereen en miste een stukje zelfidentiteit. Voor haar maakte het heel wat uit dat ze Italiaans ging leren, omdat ze daarmee ineens iets voor zichzelf deed dat ook nog eens belangstelling en bewondering opleverde van haar omgeving.
Inderdaad is vreemdgaan niet de oplossing.
Iets anders dat ik mij afvroeg: jullie gingen verhuizen en jij voelde je niet happy. Jullie zijn nu terugverhuisd, en jij voelt je weer blij, maar voelt je vriend het ook zo? Is het mogelijk dat hij minder gelukkig is/was met de verhuizing?
donderdag 13 maart 2008 om 09:31
Ik heb al vaker geprobeert om erover te praten, maar het dringt niet tot mijn vriend door hoe ik me voel.
Het is altijd; komt wel weer goed.. Hij vind mij nog geweldig en is nog elke dag verlieft..
Tuurlijk zou ik het niet zomaar op willen geven,hij is wel de vader van mijn kinderen.
Toch is het niet iets wat pas speelt, alleen soms is het gevoel erger dan anders (zoals nu).
Ik word gewoon jarloers als ik andere 'gelukkige' stelletjes zie..
Ook vind ik het lullig voor mijn vriend als ik hem afwijs in bed. Tegenwoordig ga ik vast eerder slapen,dan laat hij me met rust..
Het is altijd; komt wel weer goed.. Hij vind mij nog geweldig en is nog elke dag verlieft..
Tuurlijk zou ik het niet zomaar op willen geven,hij is wel de vader van mijn kinderen.
Toch is het niet iets wat pas speelt, alleen soms is het gevoel erger dan anders (zoals nu).
Ik word gewoon jarloers als ik andere 'gelukkige' stelletjes zie..
Ook vind ik het lullig voor mijn vriend als ik hem afwijs in bed. Tegenwoordig ga ik vast eerder slapen,dan laat hij me met rust..
donderdag 13 maart 2008 om 09:34
Waarom zou een ander jouw niet meer willen met 2 kinderen?
Maar is dat dan wat je wil ook daarin zou je dingen tegenkomen,want een andere man die kan jou dan wel leuk vinden
maar vindt hij je kindjes ook leuk.En wat als die ander ook kinderen heeft en dat je dan een samengesteld gezin bent waarvan de kinderen elkaar niet kunnen luchten.Dus ik zou zeggen praat met je man wat er ontbreekt zorg ervoor dat je samen eens er tussen uit kunt en doe dit regelmatig als dat mogelijk is.En dan kom je naar verloop van tijd wel achter wat er nog tussen jullie is,ook verliefd zijn op een ander gaat over en dan!
Maar is dat dan wat je wil ook daarin zou je dingen tegenkomen,want een andere man die kan jou dan wel leuk vinden
maar vindt hij je kindjes ook leuk.En wat als die ander ook kinderen heeft en dat je dan een samengesteld gezin bent waarvan de kinderen elkaar niet kunnen luchten.Dus ik zou zeggen praat met je man wat er ontbreekt zorg ervoor dat je samen eens er tussen uit kunt en doe dit regelmatig als dat mogelijk is.En dan kom je naar verloop van tijd wel achter wat er nog tussen jullie is,ook verliefd zijn op een ander gaat over en dan!
donderdag 13 maart 2008 om 09:43
Zijn de problemen in je huwelijk niet op te lossen? Samen naar een relatietherapeut of een seksuoloog?
Je moet ook voor jezelf beslissen wat je nodig hebt voor een gelukkig leven. Dat geluk kan nooit 100 procent afhangen van een partner. Heb je leuk werk? Zou je ander werk willen? Wil je een opleiding volgen om jezelf verder te ontwikkelen? Zou je blijer worden als jij en je man elke dag even een moment samen doorbrengen en de dag doornemen, kids op bed, tv uit, echt tijd voor elkaar. Ik noem maar wat dingen.
Je moet ook voor jezelf beslissen wat je nodig hebt voor een gelukkig leven. Dat geluk kan nooit 100 procent afhangen van een partner. Heb je leuk werk? Zou je ander werk willen? Wil je een opleiding volgen om jezelf verder te ontwikkelen? Zou je blijer worden als jij en je man elke dag even een moment samen doorbrengen en de dag doornemen, kids op bed, tv uit, echt tijd voor elkaar. Ik noem maar wat dingen.
donderdag 13 maart 2008 om 09:59
quote:AngelaSuzanna schreef op 13 maart 2008 @ 09:31:
Ik word gewoon jarloers als ik andere 'gelukkige' stelletjes zie..
Ook vind ik het lullig voor mijn vriend als ik hem afwijs in bed. Tegenwoordig ga ik vast eerder slapen,dan laat hij me met rust..
Wat hebben die andere stelletjes in jouw ogen wat jij niet hebt ?
Is de sex slecht of heb je " gewoon " geen zin ?
En heb je geen zin omdat andere dingen niet lekker lopen ?
Ik word gewoon jarloers als ik andere 'gelukkige' stelletjes zie..
Ook vind ik het lullig voor mijn vriend als ik hem afwijs in bed. Tegenwoordig ga ik vast eerder slapen,dan laat hij me met rust..
Wat hebben die andere stelletjes in jouw ogen wat jij niet hebt ?
Is de sex slecht of heb je " gewoon " geen zin ?
En heb je geen zin omdat andere dingen niet lekker lopen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 13 maart 2008 om 10:11
Ik ben toevallig ook 24, heb ook 2 kinderen en ben ook 8 jaar samen met mijn man. En natuurlijk denk ik ook weleens 'goh, wat als alles anders was gegaan'. Ik denk namelijk dat ieder mens dat wel eens denkt, en daar is an sich niets mis mee. En ik denk ook dat mensen in een lange relatie weleens verliefd kunnen worden op een ander. Maar ook dat zegt niet zoveel.
Ik denk dat je eens goed moet nadenken waar je naartoe wilt, wat je zo leuk vond aan je man en hoe je dit gaat oplossen. Het lijkt me dat je in eerste instantie eens met je man moet gaan praten.
Ookal ben ik even oud, heb ik ook binnen 1,5 jaar 2 kinderen gekregen, ik heb nooit het gevoel van 'is dit het nou' ik ben gelukkig met mijn leven, en als ik op sommige fronten niet gelukkig ben, dan doe ik daar wat aan.
Ik denk dat je eens goed moet nadenken waar je naartoe wilt, wat je zo leuk vond aan je man en hoe je dit gaat oplossen. Het lijkt me dat je in eerste instantie eens met je man moet gaan praten.
Ookal ben ik even oud, heb ik ook binnen 1,5 jaar 2 kinderen gekregen, ik heb nooit het gevoel van 'is dit het nou' ik ben gelukkig met mijn leven, en als ik op sommige fronten niet gelukkig ben, dan doe ik daar wat aan.
donderdag 13 maart 2008 om 10:53
Meid, ga niet bij de pakken neer zitten. Dat jij jezelf gelukkig voelt is niet de verantwoordelijkheid van iemand anders, dat heb je zelf in de hand.
Er zijn in je relatie zeker weten nog wel dingen die wel leuk zijn, focus je daar op. Ik denk dat iedereen, ongeacht wie of wat je bent en in welke relationele toestand, wel eens een periode heeft waarin zij zich psychisch niet zo toppie voelt. Ervan weglopen lost mijns inziens niets op op de lange termijn, zeker niet als je partner het nog helemaal met je ziet zitten en niet aan de drugs, drank, gokverslaving o.i.d. is.
Zet voor jezelf eens op een rijtje wat je nu echt wilt en bekijk samen met je partner wat er van te maken is. Ik herken het gevoel zeker, kreeg zelf ook al vrij jong 3 kinderen binnen 3 jaar. Toen ze niet meer zo heel erg klein waren was het mijn beurt, hoewel mijn partner daar niet wild van was. Nu studeer ik iets wat ik graag wilde en dat geeft zoooooooveel voldoening dat ik dat onbestendige gevoel bijna helemaal kwijt ben. Jij kunt dat ook, als je maar heel graag wilt!
Dus: Niet klagen, maar zelf je toestand veranderen. Het kan, echt.
Er zijn in je relatie zeker weten nog wel dingen die wel leuk zijn, focus je daar op. Ik denk dat iedereen, ongeacht wie of wat je bent en in welke relationele toestand, wel eens een periode heeft waarin zij zich psychisch niet zo toppie voelt. Ervan weglopen lost mijns inziens niets op op de lange termijn, zeker niet als je partner het nog helemaal met je ziet zitten en niet aan de drugs, drank, gokverslaving o.i.d. is.
Zet voor jezelf eens op een rijtje wat je nu echt wilt en bekijk samen met je partner wat er van te maken is. Ik herken het gevoel zeker, kreeg zelf ook al vrij jong 3 kinderen binnen 3 jaar. Toen ze niet meer zo heel erg klein waren was het mijn beurt, hoewel mijn partner daar niet wild van was. Nu studeer ik iets wat ik graag wilde en dat geeft zoooooooveel voldoening dat ik dat onbestendige gevoel bijna helemaal kwijt ben. Jij kunt dat ook, als je maar heel graag wilt!
Dus: Niet klagen, maar zelf je toestand veranderen. Het kan, echt.
donderdag 13 maart 2008 om 11:03
Het kan natuurlijk ook gewoon op zijn Eowynn, dat het bij jou goed gaat terwijl je even oud bent en ook twee kinderen hebt, is helaas geen garantie dat dat bij anderen zo zal gaan als bij jou. Als je niet gelukkig (meer) bent en dat is al een tijd zo, dan is het misschien ook weleens klaar. Ook dat is nog een mogelijkheid en daar zal geen therapeut of seksuoloog aan helpen.
Ik vind het vooral zorgelijk dat Angela aangeeft niet alleen te kunnen zijn. Wat is het alternatief dan? Blijven zitten in een situatie waarin je niet gelukkig bent en daar het beste van maken? Of werk maken van je verliefdheid en van de ene in de andere relatie stappen?
Beiden zijn niet ideaal. Ik zou dus eerst maar eens een plan gaan trekken. Wat wil je nou echt? En 'gewoon gelukkig zijn' is daarbij niet het meest constuctieve antwoord want het gaat er om hoe je dat gaat bereiken. Wat is er nog aan je relatie te doen? Wil je daar eigenlijk nog aan werken?
Wat is er zo erg of eng aan alleen zijn? En hoe weet je dat je het niet kunt?
Ik vind het vooral zorgelijk dat Angela aangeeft niet alleen te kunnen zijn. Wat is het alternatief dan? Blijven zitten in een situatie waarin je niet gelukkig bent en daar het beste van maken? Of werk maken van je verliefdheid en van de ene in de andere relatie stappen?
Beiden zijn niet ideaal. Ik zou dus eerst maar eens een plan gaan trekken. Wat wil je nou echt? En 'gewoon gelukkig zijn' is daarbij niet het meest constuctieve antwoord want het gaat er om hoe je dat gaat bereiken. Wat is er nog aan je relatie te doen? Wil je daar eigenlijk nog aan werken?
Wat is er zo erg of eng aan alleen zijn? En hoe weet je dat je het niet kunt?
donderdag 13 maart 2008 om 11:10
quote:blijfgewoonbianca schreef op 13 maart 2008 @ 11:06:
Natuurlijk kan het ook " op " zijn , maar dan moet je wel even eerst goed kijken , voelen , schudden en peuteren enzo om dat zeker te weten .Ja, dat zeg ik toch ook schat. Maar ook 'op' is een optie en het feit dat bijvoorbeeld Eowynn gelukkig is op dezelfde leeftijd met twee kinderen garandeert niet dat een ander het dan ook is of kan zijn in diezelfde omstandigheden.
Natuurlijk kan het ook " op " zijn , maar dan moet je wel even eerst goed kijken , voelen , schudden en peuteren enzo om dat zeker te weten .Ja, dat zeg ik toch ook schat. Maar ook 'op' is een optie en het feit dat bijvoorbeeld Eowynn gelukkig is op dezelfde leeftijd met twee kinderen garandeert niet dat een ander het dan ook is of kan zijn in diezelfde omstandigheden.
donderdag 13 maart 2008 om 11:15
quote:eleonora schreef op 13 maart 2008 @ 11:10:
[...]
Ja, dat zeg ik toch ook schat. Maar ook 'op' is een optie en het feit dat bijvoorbeeld Eowynn gelukkig is op dezelfde leeftijd met twee kinderen garandeert niet dat een ander het dan ook is of kan zijn in diezelfde omstandigheden.
Nee , dat zegt niets ; andere vent , andere kinderen , andere álles .
Wat zijn we het weer eens , hartje van me !
[...]
Ja, dat zeg ik toch ook schat. Maar ook 'op' is een optie en het feit dat bijvoorbeeld Eowynn gelukkig is op dezelfde leeftijd met twee kinderen garandeert niet dat een ander het dan ook is of kan zijn in diezelfde omstandigheden.
Nee , dat zegt niets ; andere vent , andere kinderen , andere álles .
Wat zijn we het weer eens , hartje van me !
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 13 maart 2008 om 11:22
donderdag 13 maart 2008 om 11:31
Ja hoor er zijn meer opties. En dan is er ook nog de optie 'uit elkaar gaan'. Opties te over.
Nou Angela, ik ben intussen wel erg benieuwd naar jouw eigen kijk op de zaak. Een aantal mensen hebben je vragen gesteld, ik bijvoorbeeld een heel aantal, als je die vragen nou eens stuk voor stuk beantwoord denk ik dat je al een veel beter inzicht krijgt in je eigen situatie.
Nou Angela, ik ben intussen wel erg benieuwd naar jouw eigen kijk op de zaak. Een aantal mensen hebben je vragen gesteld, ik bijvoorbeeld een heel aantal, als je die vragen nou eens stuk voor stuk beantwoord denk ik dat je al een veel beter inzicht krijgt in je eigen situatie.
