Relaties
alle pijlers
Waargebeurde liefdesverhalen/anekdotes om blij van te worden
zondag 27 juli 2008 om 18:41
Als ik alle topictitels (en de inhoud ervan) hier zo lees, lijkt het wel alleen maar kommer en kwel in liefdesland. Al die verhalen over vreemdgaan, onbeantwoorde liefdes, slechte date-ervaringen, scheidingen etc maken mijn vertrouwen in de liefde er niet groter op.
Er is onlangs een topic geopend met de titel:"Man geeft liefdesverklaring.." Strekking was dat TO al een tijdje verliefd is op een man en nu bleek de liefde opeens wederzijds. Bij menig forumster toverde dit verhaal een grote glimlach op het gezicht omdat het zo'n leuk, lief verhaal is met hopelijk een positieve afloop.
Logisch dat je hier vooral de negatieve ervaringen leest, maar er zijn vast ook meer mensen met mooie, lieve, schattige, positieve, grappige ervaringen of verhalen die uiteindelijk goed aflopen.
Dus, brand los en vertel hier je eigen waargebeurde sprookje of Bridget Jonesverhaal !!
Er is onlangs een topic geopend met de titel:"Man geeft liefdesverklaring.." Strekking was dat TO al een tijdje verliefd is op een man en nu bleek de liefde opeens wederzijds. Bij menig forumster toverde dit verhaal een grote glimlach op het gezicht omdat het zo'n leuk, lief verhaal is met hopelijk een positieve afloop.
Logisch dat je hier vooral de negatieve ervaringen leest, maar er zijn vast ook meer mensen met mooie, lieve, schattige, positieve, grappige ervaringen of verhalen die uiteindelijk goed aflopen.
Dus, brand los en vertel hier je eigen waargebeurde sprookje of Bridget Jonesverhaal !!
dinsdag 29 juli 2008 om 13:00
vrijdag 1 augustus 2008 om 12:13
Ja, ik! Ik heb mijn kamergenote uit de vakantie ons trouwkaartje gestuurd met daarbij een begeleidend briefje waarin ik haar vraag onze getuige te worden (het kaartje (zelfgemaakt) op zich is nogal een verrassing begrepen we van de familieleden die het al eerder ontvangen hebben, vandaar dat we het even zo hebben gedaan). Ik heb geen idee of ze zal komen (zoals al eerder gezegd wonen we meer dan 3 uur reizen bij elkaar vandaan) en ik neem het haar dan ook niet kwalijk als ze niet komt, maar eigenlijk hoort zij er wel bij natuurlijk, zij is tenslotte de aanstichtster van dit alles!
Als het goed is wordt het kaartje vandaag bij haar bezorgd. Ik zal haar van het weekend even bellen, als ze van de schrik bekomen is...
Als het goed is wordt het kaartje vandaag bij haar bezorgd. Ik zal haar van het weekend even bellen, als ze van de schrik bekomen is...
zaterdag 2 augustus 2008 om 14:08
Ik heb haar zojuist gesproken, was heel gezellig. Ze vindt het zoals verwacht fantastisch dat we gaan trouwen en dat zij daar de eerste aanzet voor heeft gegeven. Maar ze komt helaas niet. De reistijd (bijna 4 uur met het ov) is echt te veel voor zo'n korte trouwceremonie (ze zou de dag ervoor al kunnen komen, maar ze zou meteen daarna i.v.m. haar werk weer weg moeten zodat ze ook niet bij het diner zou kunnen zijn). We hebben nu afgesproken dat ze een andere keer een weekendje hier naar toe komt, daar heeft zij veel meer aan.
zaterdag 2 augustus 2008 om 14:47
Leuk topic, heerlijk om even bij weg te dromen!! Ik had mijn verhaal geplaatst maar werd meteen herkend en dat wil ik liever niet i.v.m. andere postings (misschien nu niet maar in de toekomst) dus ik haal hem even weg, misschien kan ik hem nog even iets minder specifiek maken en dan plaats ik hem later nog!
zondag 3 augustus 2008 om 21:23
Nogal herkenbaar vrees ik, want dit verhaal is nogal bekend in mijn omgeving. Maar wel een verhaal waarvan ik nog steeds een glimlach om mijn mond krijg:
Mijn beste vriendin verhuisde voor haar studie naar de andere kant van het land. Ze vond dat ik maar weinig bij haar langs kwam, en wilde mij steeds voorstellen aan mannelijke studiegenoten van haar. Na 3 studiegenoten die ehm, niet echt mijn kopje thee waren... (zeer zwak uitgedrukt, ik snap nog niet what she was thinking) dacht ik haar te hebben overtuigd dat ze haar koppelpogingen kon staken. We spraken af voor een avondje stappen in haar stad, met wat vrienden van haar. Eenmaal in de kroeg vertelde ze dat een van de vrienden nog moest komen, maar dat hij wat laat was. Ik zat op een kruk met mijn gezicht naar de deur en zag iemand binnenkomen waarvan ik dacht "hm, als ze me nou aan zo'n exemplaar voor had gesteld, was ik zo verhuids naar deze stad". Op dat moment kijkt zij om en zegt "oh, daar is hij net". Joepie.
Na een leuke avond waarop we bijna alleen maar met elkaar hebben gesprkoken en de rest van het gezelschap compleet vergeten waren was ik helemaal om. Wát een leuke vent!! Toevallig ving ik ergens in een gesprek op dat hij twee dagen later op maandag jarig was.
Die maandag stapte ik in de bus naar mijn school met een vriendin. Die vroeg wat ik dat weekend had gedaan. Mijn antwoord: "ik heb de man van mijn leven ontmoet". En terwijl ik het zei wist ik dat ik niet naar school ging. Ben bij de eerstvolgende halte uitgestapt en terug gelopen naar het station, waar ik de trein naar zijn stad nam. Eenmaal daar aangekomen liep ik naar zijn huis en belde aan..... niemand thuis. Dus besloot ik een rondje te lopen door de stad en daarna terug te gaan. Het regende, ik werd doornat en mijn mascara zat tot onder mijn kin. Weer bij zijn huis knoopte ik mijn sjaal als een strik om mijn hoofd en belde aan. Hij deed open, ik zei "ik ben je cadeautje". We kusten, liepen vanaf de voordeur rechtstreeks door naar de slaapkamer en daar bleven we ruim een uur bezig. , tot hij zich herinnerde dat zijn ouders (!!!) op verjaardagsvisite in de woonkamer zaten.... Die hadden de bel horen gaan, hij verliet de kamer om open te doen en kwam een uur niet terug. Gelukkig hielden zijn huisgenoten hen bezig.... Afijn, die heb ik toen ook direct ontmoet. Wel handig, aangezien ik vanaf die dag bij hem introk.
Ik ben nog terug geweest naar mijn eigen huis om mijn spullen te halen en de huur op te zeggen en heb mijn studie verplaatst naar zijn stad. Inmiddels zijn we bijna 15 jaar bij elkaar en is onze dochter 8 maanden oud.
Mijn beste vriendin verhuisde voor haar studie naar de andere kant van het land. Ze vond dat ik maar weinig bij haar langs kwam, en wilde mij steeds voorstellen aan mannelijke studiegenoten van haar. Na 3 studiegenoten die ehm, niet echt mijn kopje thee waren... (zeer zwak uitgedrukt, ik snap nog niet what she was thinking) dacht ik haar te hebben overtuigd dat ze haar koppelpogingen kon staken. We spraken af voor een avondje stappen in haar stad, met wat vrienden van haar. Eenmaal in de kroeg vertelde ze dat een van de vrienden nog moest komen, maar dat hij wat laat was. Ik zat op een kruk met mijn gezicht naar de deur en zag iemand binnenkomen waarvan ik dacht "hm, als ze me nou aan zo'n exemplaar voor had gesteld, was ik zo verhuids naar deze stad". Op dat moment kijkt zij om en zegt "oh, daar is hij net". Joepie.
Na een leuke avond waarop we bijna alleen maar met elkaar hebben gesprkoken en de rest van het gezelschap compleet vergeten waren was ik helemaal om. Wát een leuke vent!! Toevallig ving ik ergens in een gesprek op dat hij twee dagen later op maandag jarig was.
Die maandag stapte ik in de bus naar mijn school met een vriendin. Die vroeg wat ik dat weekend had gedaan. Mijn antwoord: "ik heb de man van mijn leven ontmoet". En terwijl ik het zei wist ik dat ik niet naar school ging. Ben bij de eerstvolgende halte uitgestapt en terug gelopen naar het station, waar ik de trein naar zijn stad nam. Eenmaal daar aangekomen liep ik naar zijn huis en belde aan..... niemand thuis. Dus besloot ik een rondje te lopen door de stad en daarna terug te gaan. Het regende, ik werd doornat en mijn mascara zat tot onder mijn kin. Weer bij zijn huis knoopte ik mijn sjaal als een strik om mijn hoofd en belde aan. Hij deed open, ik zei "ik ben je cadeautje". We kusten, liepen vanaf de voordeur rechtstreeks door naar de slaapkamer en daar bleven we ruim een uur bezig. , tot hij zich herinnerde dat zijn ouders (!!!) op verjaardagsvisite in de woonkamer zaten.... Die hadden de bel horen gaan, hij verliet de kamer om open te doen en kwam een uur niet terug. Gelukkig hielden zijn huisgenoten hen bezig.... Afijn, die heb ik toen ook direct ontmoet. Wel handig, aangezien ik vanaf die dag bij hem introk.
Ik ben nog terug geweest naar mijn eigen huis om mijn spullen te halen en de huur op te zeggen en heb mijn studie verplaatst naar zijn stad. Inmiddels zijn we bijna 15 jaar bij elkaar en is onze dochter 8 maanden oud.
zondag 3 augustus 2008 om 21:52
Ik ben verliefd geworden op mijn vriend tijdens een blind-date avond van een vriendin....
Ik ruim 2 jaar geleden op msn en een vriendin zei dat ze die avond een blind-date had met een gast van msn. Of ik mee wilde gaan, want als ze het niet leuk zou vinden, dan kon ze zich met mij vermaken. Ik twijfelde maar heb toch toegstemd. Eenmaal op het station waar we afgesproken hadden aangekomen, bleek dat die jongen ook een vriend mee had genomen. Om een heel lang verhaal kort te maken, ik kreeg al kriebels (de goeie) als ik naar hem keek en dat gevoel was werderzijds. Het is niks tussen die andere twee geworden, maar wel tussen ons. We wonen zelfs al 1,5 jaar samen.
Hij is de liefde van mijn leven
Ik ben toch zo blij dat ik mee ben gegaan, this was meant to be!
Ik ruim 2 jaar geleden op msn en een vriendin zei dat ze die avond een blind-date had met een gast van msn. Of ik mee wilde gaan, want als ze het niet leuk zou vinden, dan kon ze zich met mij vermaken. Ik twijfelde maar heb toch toegstemd. Eenmaal op het station waar we afgesproken hadden aangekomen, bleek dat die jongen ook een vriend mee had genomen. Om een heel lang verhaal kort te maken, ik kreeg al kriebels (de goeie) als ik naar hem keek en dat gevoel was werderzijds. Het is niks tussen die andere twee geworden, maar wel tussen ons. We wonen zelfs al 1,5 jaar samen.
Hij is de liefde van mijn leven
Ik ben toch zo blij dat ik mee ben gegaan, this was meant to be!
zondag 3 augustus 2008 om 23:23
Toen ik een vijftienjarige dikke lelijke puber was die het liefst in rook op wilde gaan, was er op de middelbare school op een gegeven moment een jongen die heel erg verliefd was geworden op mij. Niet gewend aan aandacht, liefde en bewondering viel ik meteen voor hem, alleen al uit dankbaarheid dat er uberhaupt iemand was die me leuk vond. Hij werd door iedereen voor gek aangezien dat hij op dat lelijke eendje viel (hij was toen al een knappe jongen), maar trok zich op die leeftijd al geen moer aan van wat anderen vonden en viel op mijn humor en persoonlijkheid.
Hij werd mijn eerste vriendje, eerste zoen, eerste alles. Na 1,5 jaar waren we zo verknocht aan elkaar dat we geen eigen levens meer hadden en elkaar belemmerden in persoonlijke groei. We zijn als vrienden uit elkaar gegaan en dat ook daarna gebleven.
Had hij een nieuwe vriendin, dan was ik blij voor hem. Had ik een nieuwe vriend, stelde ik die aan hem voor. Als er iets ergs was, belden wij eerst elkaar en dan pas onze vriend(in). Toch hadden we afgesproken nooit meer een relatie te beginnen, om gemengde gecompliceerde gevoelens te voorkomen.
Toch begon er 4,5 jaar nadat het uit was iets te veranderen. Nooit raakten we elkaar aan, maar toen we een avondje films keken viel ik tegen hem aan in slaap. Een aantal maanden van moeilijk gedraai en gedoe volgde. Zo gaf hij me de songtekst van het liedje "Comfortable" van John Mayer, dat volgens hem over ons ging (in het liedje heeft de zanger een nieuwe vriendin, maar hij kan zijn eerste uitbundige vriendinnetje maar niet vergeten). Ik voelde ook heel veel voor hem, maar hij was mijn beste vriend en ik hield oneindig veel van hem. Ik was bang dat het bij een nieuwe breuk mis zou gaan en we elkaar voorgoed kwijt zouden raken.
Op een gegeven moment kon ik er niet meer tegen en heb ik al het gecompliceerde overboord gegooid. We waren allebei weer vrijgezel en ik heb hem gezoend en de vonken vlogen er vanaf. Achteraf gerekend was dat op de dag precies vijf (!) jaar nadat het uit was gegaan. We zijn sindsdien weer samen, na een half jaartje gaan samenwonen en hij heeft me ten huwelijk gevraagd (nadat hij mijn ouders om mijn hand had gevraagd ).
Inmiddels is het onzekere eendje van de middelbare school uitgegroeid tot een ontzettend leuke, zelfstandige zwaan die veel aandacht van mannen krijgt. Ik heb na hem leuke en minder leuke vriendjes gehad en ben ontzettend blij met alle ervaringen. We hebben elkaar de ervaringen uit het verleden kunnen gunnen en koesteren nu geen wrok of jaloezie. Het was voor ons nodig uit te vinden dat het gras aan de andere kant niet groener was.
Mijn hart gaat uit naar mijn eerste vriendje, die van me hield toen ik een puisterige, gepeste puber was. Hij is mijn beste vriend, mijn maatje, mijn steunpilaar, mijn alles. En ook al is het soms lastig, hij is mijn grote liefde en wij redden het samen wel
Hij werd mijn eerste vriendje, eerste zoen, eerste alles. Na 1,5 jaar waren we zo verknocht aan elkaar dat we geen eigen levens meer hadden en elkaar belemmerden in persoonlijke groei. We zijn als vrienden uit elkaar gegaan en dat ook daarna gebleven.
Had hij een nieuwe vriendin, dan was ik blij voor hem. Had ik een nieuwe vriend, stelde ik die aan hem voor. Als er iets ergs was, belden wij eerst elkaar en dan pas onze vriend(in). Toch hadden we afgesproken nooit meer een relatie te beginnen, om gemengde gecompliceerde gevoelens te voorkomen.
Toch begon er 4,5 jaar nadat het uit was iets te veranderen. Nooit raakten we elkaar aan, maar toen we een avondje films keken viel ik tegen hem aan in slaap. Een aantal maanden van moeilijk gedraai en gedoe volgde. Zo gaf hij me de songtekst van het liedje "Comfortable" van John Mayer, dat volgens hem over ons ging (in het liedje heeft de zanger een nieuwe vriendin, maar hij kan zijn eerste uitbundige vriendinnetje maar niet vergeten). Ik voelde ook heel veel voor hem, maar hij was mijn beste vriend en ik hield oneindig veel van hem. Ik was bang dat het bij een nieuwe breuk mis zou gaan en we elkaar voorgoed kwijt zouden raken.
Op een gegeven moment kon ik er niet meer tegen en heb ik al het gecompliceerde overboord gegooid. We waren allebei weer vrijgezel en ik heb hem gezoend en de vonken vlogen er vanaf. Achteraf gerekend was dat op de dag precies vijf (!) jaar nadat het uit was gegaan. We zijn sindsdien weer samen, na een half jaartje gaan samenwonen en hij heeft me ten huwelijk gevraagd (nadat hij mijn ouders om mijn hand had gevraagd ).
Inmiddels is het onzekere eendje van de middelbare school uitgegroeid tot een ontzettend leuke, zelfstandige zwaan die veel aandacht van mannen krijgt. Ik heb na hem leuke en minder leuke vriendjes gehad en ben ontzettend blij met alle ervaringen. We hebben elkaar de ervaringen uit het verleden kunnen gunnen en koesteren nu geen wrok of jaloezie. Het was voor ons nodig uit te vinden dat het gras aan de andere kant niet groener was.
Mijn hart gaat uit naar mijn eerste vriendje, die van me hield toen ik een puisterige, gepeste puber was. Hij is mijn beste vriend, mijn maatje, mijn steunpilaar, mijn alles. En ook al is het soms lastig, hij is mijn grote liefde en wij redden het samen wel
maandag 4 augustus 2008 om 16:40
Een maand of zes geleden kreeg ik een berichtje van een oud klasgenootje via Hyves. Had haar tien jaar niet gezien. Afspraak gemaakt om samen te gaan eten. Ik zou haar thuis ophalen. Toen ik bij haar thuis kwam zat er - behalve haar man en kinderen - nog een heel erg leuke man op de bank. Dacht meteen wow, maar was nog samen met een ander, dus verder niets mee gedaan. Ruim 2 maanden geleden had ik weer een eetafspraak met oud klasgenootje. Inmiddels was het over met andere man, dus ik dacht: ik ga vissen of hij nog steeds single is en daarna zijn nummer vragen.
Eerste was oud klasgenootje zei toen we samen in de auto zaten: leuke man wil je nummer. Dus leuke man een sms gestuurd. Na wat heen en weer gesms, hebben we een afspraak gemaakt om wat te gaan drinken op het strand. Na die date, nog een date en daarna nog een. Nu twee maanden later tot over mijn oren verliefd. En hij op mij Heerlijk!
Eerste was oud klasgenootje zei toen we samen in de auto zaten: leuke man wil je nummer. Dus leuke man een sms gestuurd. Na wat heen en weer gesms, hebben we een afspraak gemaakt om wat te gaan drinken op het strand. Na die date, nog een date en daarna nog een. Nu twee maanden later tot over mijn oren verliefd. En hij op mij Heerlijk!
maandag 4 augustus 2008 om 19:40
Na een (lange ) periode van losbandigheid had ik echt genoeg van het flirtdaten, en op mijn allerlaatste 'flirtdate' onmoette ik J. tijdens het uitgaan. We hadden elkaar al een paar keer gesproken via msn (we hebben elkaar op een muziekforum ontmoet) maar nog nooit ontmoet.
Die avond tijdens het stappen werd ik op mijn schouder getikt, ik keek om en wist gelijk: dit is em. Leg dan maar eens uit dat je op dat moment een date hebt, maar gelukkig heeft hem dat niet afgeschrokken.
Een paar weken later gaf ik een huisfeestje, en sinds dat weekend zijn we bij elkaar. We wonen alweer ruim een jaar samen inmiddels, en nog steeds ben ik elke dag blij dat ik hem ben tegen gekomen.
Die avond tijdens het stappen werd ik op mijn schouder getikt, ik keek om en wist gelijk: dit is em. Leg dan maar eens uit dat je op dat moment een date hebt, maar gelukkig heeft hem dat niet afgeschrokken.
Een paar weken later gaf ik een huisfeestje, en sinds dat weekend zijn we bij elkaar. We wonen alweer ruim een jaar samen inmiddels, en nog steeds ben ik elke dag blij dat ik hem ben tegen gekomen.
maandag 11 augustus 2008 om 00:16
Wat een leuk onderwerp! Het is inderdaad vaak kommer en kwel hier, maar de echte leuke mannen en liefde op het eerste gezicht bestaan nog!
Mijn verhaal:
Ik was al een jaar aan het plannen voor mijn deelname aan een groot sportevenement in het buitenland. Een sport die ik weer had opgepakt nadat een zeer vermoeiende relatie over was gegaan. Ik verheugde me enorm op het evenement, dit deed ik helemaal voor mezelf, ik had goed getraind en voelde me on top of the world.
Elke avond na de wedstrijden was er feest. Op de eerste avond kom ik een collega tegen waarvan ik wist dat die er ook zou zijn. hij stelde me voor aan zijn 11 teamgenoten. Ik schudde de hand van 1 van die jongens en bliksem sloeg letterlijk in! De hele avond probeerde ik hem te versieren, maar mijn wenken en vrouwelijke charmes vielen bij deze op vrouwengebied enigszins naieve jongen niet op.
De volgende ochtend mailde ik mijn vriendinnen: Ik heb de man ontmoet met wie ik ga trouwen.hij weet het alleen nog niet. Tijdens de wedstrijden keek ik steeds of ik hem zag en ik vertelde de anderen steeds over hem. Die avond speurde ik het feestgedruis af naar hem. Ik zag wel mijn collega. mijn eerste vraag was..."waar is..." en hij antwoorde meteen:" je wordt gezocht, hij heeft het al de hele dag over je". Ik zag hem eindelijk kort daarna, 2 teamgenoten trouwden ons zogenaamd met een bierblikringetje. Ze roepen 'zoenen, zoenen"nmaar wij waren te verlegen om elkaar aan te kijken. Dus tilde hij me op, droeg me door het publiek vooraan bij het podium en daar dansten we wel een uur dicht tegen elkaar aan. We durfden niets te zeggen, maar voelden zoveel. Elk zintuig van mijn lichaam draaide overuren. zijn lippen die ik in mijn nek voelde, zijn hand om mijn middel, alles gaf zo'n sensatie. Die avond aan het strand kusten we voor het eerst.
Tijdens het tournooi zagen we elkaar nog 4 avonden, waarin we uren kletsen. Heerlijk, maar ook noodgedwongen omdat we nooit zonder team weg konden voor wat privacy. Ik was eerder terug uit Nederland dan hij, en haalde hem op van Schiphol, onze 7e date eindelijk alleen...
Dat alles was vele jaren terug en ik heb nog steeds de liefste vriend van de wereld! Ik geloof, door deze gebeurtenis, ook echt in vetrouwen op je instinct.
We hebben nooit gesprekken gehad of het aan was of niet, TO. Dat ken ik wel van andere relaties, dat je op een gegeven moment vraagt "hebben we nu wat of niet". Dit keer was het meteen duidelijk.
In mijn omgeving ken ik nog 2 zulke verhalen, in deze gevallen was het beide keer de man die de vrouw voor het eerst zag en zei:"met haar ga ik trouwen,en dat is ook gebeurd! Die ene jongen ging diezelfde avond al voor die vrouw op haar knieen. Die verklaarde hem voor gek. "Misschien als je het naakt zou doen met een roos tussen je tanden" zei ze voor de gein. Een jaar en heel wat dates later, in een hotelkamer, ging hij naakt voor haar op de knieeen met een roos tussen zijn tanden. Ze zijn in 2006 getrouwd. Wij gaan niet trouwen, maar ik hoop wel nog heel veel jaar zo gelukkig te zijn met mijn kanjer. Ze bestaan nog, niet-rokende, niet- chattende, niet voetbal-kijkende, slimme, knappe, lieve, trouwe, meehelpende, creatieve, geestige mannen. maar het helpt als je ze ontmoet als je zelf in je element bent, tijdens het uitvoeren van je passie of hobbie bijvoorbeeld!
Mijn verhaal:
Ik was al een jaar aan het plannen voor mijn deelname aan een groot sportevenement in het buitenland. Een sport die ik weer had opgepakt nadat een zeer vermoeiende relatie over was gegaan. Ik verheugde me enorm op het evenement, dit deed ik helemaal voor mezelf, ik had goed getraind en voelde me on top of the world.
Elke avond na de wedstrijden was er feest. Op de eerste avond kom ik een collega tegen waarvan ik wist dat die er ook zou zijn. hij stelde me voor aan zijn 11 teamgenoten. Ik schudde de hand van 1 van die jongens en bliksem sloeg letterlijk in! De hele avond probeerde ik hem te versieren, maar mijn wenken en vrouwelijke charmes vielen bij deze op vrouwengebied enigszins naieve jongen niet op.
De volgende ochtend mailde ik mijn vriendinnen: Ik heb de man ontmoet met wie ik ga trouwen.hij weet het alleen nog niet. Tijdens de wedstrijden keek ik steeds of ik hem zag en ik vertelde de anderen steeds over hem. Die avond speurde ik het feestgedruis af naar hem. Ik zag wel mijn collega. mijn eerste vraag was..."waar is..." en hij antwoorde meteen:" je wordt gezocht, hij heeft het al de hele dag over je". Ik zag hem eindelijk kort daarna, 2 teamgenoten trouwden ons zogenaamd met een bierblikringetje. Ze roepen 'zoenen, zoenen"nmaar wij waren te verlegen om elkaar aan te kijken. Dus tilde hij me op, droeg me door het publiek vooraan bij het podium en daar dansten we wel een uur dicht tegen elkaar aan. We durfden niets te zeggen, maar voelden zoveel. Elk zintuig van mijn lichaam draaide overuren. zijn lippen die ik in mijn nek voelde, zijn hand om mijn middel, alles gaf zo'n sensatie. Die avond aan het strand kusten we voor het eerst.
Tijdens het tournooi zagen we elkaar nog 4 avonden, waarin we uren kletsen. Heerlijk, maar ook noodgedwongen omdat we nooit zonder team weg konden voor wat privacy. Ik was eerder terug uit Nederland dan hij, en haalde hem op van Schiphol, onze 7e date eindelijk alleen...
Dat alles was vele jaren terug en ik heb nog steeds de liefste vriend van de wereld! Ik geloof, door deze gebeurtenis, ook echt in vetrouwen op je instinct.
We hebben nooit gesprekken gehad of het aan was of niet, TO. Dat ken ik wel van andere relaties, dat je op een gegeven moment vraagt "hebben we nu wat of niet". Dit keer was het meteen duidelijk.
In mijn omgeving ken ik nog 2 zulke verhalen, in deze gevallen was het beide keer de man die de vrouw voor het eerst zag en zei:"met haar ga ik trouwen,en dat is ook gebeurd! Die ene jongen ging diezelfde avond al voor die vrouw op haar knieen. Die verklaarde hem voor gek. "Misschien als je het naakt zou doen met een roos tussen je tanden" zei ze voor de gein. Een jaar en heel wat dates later, in een hotelkamer, ging hij naakt voor haar op de knieeen met een roos tussen zijn tanden. Ze zijn in 2006 getrouwd. Wij gaan niet trouwen, maar ik hoop wel nog heel veel jaar zo gelukkig te zijn met mijn kanjer. Ze bestaan nog, niet-rokende, niet- chattende, niet voetbal-kijkende, slimme, knappe, lieve, trouwe, meehelpende, creatieve, geestige mannen. maar het helpt als je ze ontmoet als je zelf in je element bent, tijdens het uitvoeren van je passie of hobbie bijvoorbeeld!
maandag 11 augustus 2008 om 00:50
Jeuj, mijn topic is nog niet dood en er zijn dus nog meer heerlijke verhalen !
Zeilster: Wat een bijzonder romantisch verhaal ook van jou Prachtig!
Ik denk dat je zeker gelijk hebt dat het helpt als je iemand in real life ontmoet als je heel erg in je element bent. Sowieso is het best belangrijk dat je goed in je vel zit als je open wilt staan voor iemand, denk ik.
Toch wel heel bijzonder dat zoveel mensen hier de ervaring hebben van liefde op het eerste gezicht en 'het weten'. Dat willikook ipv dat onzekere vage gedoe met daten
Zeilster: Wat een bijzonder romantisch verhaal ook van jou Prachtig!
Ik denk dat je zeker gelijk hebt dat het helpt als je iemand in real life ontmoet als je heel erg in je element bent. Sowieso is het best belangrijk dat je goed in je vel zit als je open wilt staan voor iemand, denk ik.
Toch wel heel bijzonder dat zoveel mensen hier de ervaring hebben van liefde op het eerste gezicht en 'het weten'. Dat willikook ipv dat onzekere vage gedoe met daten
maandag 11 augustus 2008 om 22:44
met een groep vriendinnen ging ik uit, we gingen naar de laatste avond van onze favo tent want helaas ging deze sluiten. en toen zag ik hem. Aangeschoten aan het einde van de avond spraken we elkaar en gaf hij me zijn telefoonnummer. Niet opgeschreven maar uitgesproken. Toen ik thuis kwam en hem wilde bellen een paar dagen later wist ik het telefoonnummer nog maar voor de helft.
ik natuurlijk en kon mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik mijn nummer niet aan hem gegeven had, want ik wist dat dit mijn vriend moest zijn!
Een half jaar later de hoop al opgegeven ging ik met vriendin1 shoppen. Toen belde vriendin2 of wij alsjeblieft naar haar toe wilden komen want ze had iemand ontmoet en die vond ze leuk maar ze durfde niet alleen. Ik had helemaal geen zin om te gaan want wilde lekker shoppen! Maar vriendin 1 haalde me over om toch mee te gaan.
Aangekomen bij vriendin nummer 2 bellen we aan gaan naar binnen en ik keek ongeveer zo:
kijk ik recht in het gezicht van HEM! Gelukkig bleek zij iemand anders leuk te vinden maar had hij ook vrienden meegenomen.
Ik ben nog nooit zo verliefd geweest! en ja het was of IS wederzijds. vanaf dat moment waren we of bij mij of bij hem dus toen maar samen iets nieuws betrokken
vriendin2 heeft nooit iets gedaan met leuke jongen want bleek niet zo leuk te zijn
nu jaren later en still in love
ik natuurlijk en kon mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik mijn nummer niet aan hem gegeven had, want ik wist dat dit mijn vriend moest zijn!
Een half jaar later de hoop al opgegeven ging ik met vriendin1 shoppen. Toen belde vriendin2 of wij alsjeblieft naar haar toe wilden komen want ze had iemand ontmoet en die vond ze leuk maar ze durfde niet alleen. Ik had helemaal geen zin om te gaan want wilde lekker shoppen! Maar vriendin 1 haalde me over om toch mee te gaan.
Aangekomen bij vriendin nummer 2 bellen we aan gaan naar binnen en ik keek ongeveer zo:
kijk ik recht in het gezicht van HEM! Gelukkig bleek zij iemand anders leuk te vinden maar had hij ook vrienden meegenomen.
Ik ben nog nooit zo verliefd geweest! en ja het was of IS wederzijds. vanaf dat moment waren we of bij mij of bij hem dus toen maar samen iets nieuws betrokken
vriendin2 heeft nooit iets gedaan met leuke jongen want bleek niet zo leuk te zijn
nu jaren later en still in love
zondag 24 augustus 2008 om 17:02
Na een aantal moeilijke relaties had ik de hoop opgegeven dat ik ooit nog gelukkig mocht worden met een man. Totdat ik een maand of 4 geleden een mailtje kreeg van een datingsite dat de site veranderd was, dacht laat ik eens kijken of er nog bekenden uit de tijd er nog zijn. Was net ingelogd op de site en kreeg gelijk al een reactie van een man (echt een mooie man). Had bij mezelf zoiets reageren kan geen kwaad, het was toch een regenachtige zondagmiddag en zat me toch een beetje te vervelen. Maar ja van slap ouwehoeren werden de gesprekken steeds serieuzer en uiteindelijk toch maar msn uitgewisseld. Want we hadden allebei zoiets van het klikt wel. S'avonds rond een uur of elf zaten we nog steeds te praten, en hij gaf me ook het gevoel dat ik er mocht zijn ( ben toch wel gezet, niet dat ik daar onzeker over ben hoor) en de gesprekken waren ook eerlijk en oprecht. Opeens hij zei dat hij zich uitgeschreven had bij die site waar we elkaar voor het eerst hadden gesproken. Maar ja had zelf zoiets van laten we eerst maar eens kijken waar het op uit loopt. Ben toch wel een kat uit de boom kijkertje en laat me gevoel niet gauw blijken, maar bij hem was het gevoel zo sterk dat ik de ware voor hem ben. Voelde me die avond dan ook zo heerlijk dat ik nog een vriendin gebeld heb omdat ik me verhaal kwijt moest en samen hebben we nog een flesje rose soldaat gemaakt. Nu naar al die maanden hebben we elkaar nog niet in levende lijve mogen ontmoeten maar het gevoel is nog steeds zo sterk dat het uiteindelijk wel goed komt. Dat het nog niet tot een ontmoeting is gekomen heeft te maken dat hij zijn vorige vriendin verloren heeft en hij bang is om gekwest te worden en ik ook gewoon rustig aan wil doen en hem daar ook de ruimte wil geven om zijn emotie een plekje te kunnen geven. En als het goed is gaan we elkaar volgend weekend ontmoeten, want ik was afgelopen week een paar dagen naar barcelona toe en bij thuiskomst zei hij dat me oprecht gemist had en dat hij me nu toch wel wil ontmoeten. Ben dus zeer benieuwd hoe het ons gaat verlopen, want voor beide van ons hebben we het gevoel dat we elkaars soulmate zijn. En uiteraard zal ik hier verslag doen als we elkaar gezien hebben. Maar tot nu toe heb ik het gevoel dat ik in een romantische film zit, die nog heel lang mag duren.
zondag 24 augustus 2008 om 18:34
*Sensy pinkt een traantje of zestig weg*
Ladies, een diepe buiging voor alle prachtverhalen. Ik vind dat deze topic FOREVER UP! moet En als het te regelen valt met de moderators: verplicht stellen om het eerst te lezen voor er een kommer-en-kwel-topic wordt geopend
Ik heb geen succestory maar die gaat geheid komen. Eerst even alle ellende van me afschudden.
Het allerliefste wat iemand ooit voor mij heeft gedaan is op een briefje schrijven: rood, geel blauw, lieve tante (naam) ik houw van jouw. Mijn neefje van zeven That's a lovestory too!
Ladies, een diepe buiging voor alle prachtverhalen. Ik vind dat deze topic FOREVER UP! moet En als het te regelen valt met de moderators: verplicht stellen om het eerst te lezen voor er een kommer-en-kwel-topic wordt geopend
Ik heb geen succestory maar die gaat geheid komen. Eerst even alle ellende van me afschudden.
Het allerliefste wat iemand ooit voor mij heeft gedaan is op een briefje schrijven: rood, geel blauw, lieve tante (naam) ik houw van jouw. Mijn neefje van zeven That's a lovestory too!
zondag 24 augustus 2008 om 20:27
