Relaties
alle pijlers
Wanneer geef je op?
woensdag 7 mei 2008 om 08:40
Ik heb sinds 2 1/2 jaar een relatie en woon bijna een jaar samen. Nu hebben we in die periode af en toe dipjes gehad doordat we elkaar niet altijd begrepen. Meestal duurden deze dipjes een week of twee en dan ging het weer een tijd goed. Maar nu zitten we al weer twee weken in een dip. We houden zielsveel van elkaar en kunnen tijdens die dipjes ook goed met elkaar praten en praten elke discussie ook steeds goed uit, maar we lijken er elkaar niet beter door te gaan begrijpen. Ondertussen ben ik op het punt aangekomen dat ik niet meer weet of houden van iemand voldoende is om steeds door zo'n dip te gaan. Moet het op een gegeven moment niet makkelijker worden, of heb ik nu een onrealistisch beeld van een relatie?
woensdag 7 mei 2008 om 09:06
Tja, ik denk dat je met houden van een heel eind komt. Als je zeker weet dat je bij elkaar wilt blijven, dan is de rest maar een kwestie van vervelende omstandigheden. Die kun je dan in overleg veranderen zodat je je er allebei in kunt vinden.
Dat is dus het algemene antwoord.
Het hangt er verder b.v. vanaf of de dipjes steeds door hetzelfde issue ontstaan. Wat zo'n dipje precies inhoudt. Of jullie het perse nodig alles van elkaar volledig te begrijpen, enz. enz.
Misschien kun je nog wat meer info, een voorbeeld geven?
Dat is dus het algemene antwoord.
Het hangt er verder b.v. vanaf of de dipjes steeds door hetzelfde issue ontstaan. Wat zo'n dipje precies inhoudt. Of jullie het perse nodig alles van elkaar volledig te begrijpen, enz. enz.
Misschien kun je nog wat meer info, een voorbeeld geven?
woensdag 7 mei 2008 om 09:25
Aan die zekerheid begin ik langzaam te twijfelen. Ik heb redelijk wat meegemaakt voor mijn leeftijd en mijn vriend heeft een relatief makkelijk leven gehad. Daardoor ben ik gevoeliger voor bepaalde opmerkingen, terwijl mijn vriend daar niet bij stil staan als hij ze maakt. Een voorbeeld was dat ik na het douchen 's avonds een slobberbroek had aangetrokken en hij een opmerking maakte over hoe onsexy dat was. Geen ramp, maar ik vond het niet zo leuk en dat zei ik ook. Wel rustig en simpel. Maar toen werd hij kwaad dat ik zijn grapjes niet waardeer en altijd zo moeilijk doet en dat hij niks mag zeggen. En zo loopt het steeds uit de hand. Hij zegt vaak dingen die hij grappig vind over onderwerpen die ik niet grappig vind, zoals mijn uiterlijk (ben er niet heel zeker over) of mijn werk-situatie (ben door problemen van baan aan het veranderen) of over mijn vader (mijn moeder is overleden, maar ik woon ver van mijn vader vandaan, waardoor ik hem niet vaak zie, maar de band is wel heel sterk). En daar reageer ik dan kribbig op. Het blijft dus steeds hetzelfde soort discussie en ik hoopte dat we daar een keer overheen konden groeien, maar dat lijkt er niet op. En dat word ik zo moe.
woensdag 7 mei 2008 om 09:37
Klinkt dus een beetje dat hij rekening moet houden met wat hij allemaal wel en niet mag zeggen tegen jou, hij kan dus niet helemaal zichzelf zijn en af en toe een grapje maken. Want dat hij het niet bedoelt om je te kwetsen mag denk ik wel duidelijk zijn.
Natuurlijk moet het niet uit de hand lopen en dat hij je de hele tijd loopt te stangen (en zeker niet en plein publique), maar jij lijkt ook wel een beetje overgevoelig. Net als de algemene wijsheid dat je eigenlijk geen relatie moet beginnen als je nog niet klaar bent met het verwerken van de vorige(n), zou je ook geen andere issues in een relatie moeten inbrengen. Dat maakt het voor je partner onmogelijk om op een ongeremde vrije manier met jou om te gaan.
Kun je het niet beter op jezelf richten en er op 1 of andere manier voor zorgen (al dan niet met professionele hulp) dat je onzekerheid of gevoeligheid aangaande die punten minder wordt of verdwijnt? Want je kunt deze relatie wel afkappen, als je niets aan jezelf doet is de kans groot dat je bij een volgende partner tegen dezelfde zaken aanloopt. Jouw vriend kan er namelijk niets aan doen dat je relatief veel (nare) dingen hebt meegemaakt. Dat is jouw bagage en die moet jij verwerken, niet hij.
Sterkte.
Natuurlijk moet het niet uit de hand lopen en dat hij je de hele tijd loopt te stangen (en zeker niet en plein publique), maar jij lijkt ook wel een beetje overgevoelig. Net als de algemene wijsheid dat je eigenlijk geen relatie moet beginnen als je nog niet klaar bent met het verwerken van de vorige(n), zou je ook geen andere issues in een relatie moeten inbrengen. Dat maakt het voor je partner onmogelijk om op een ongeremde vrije manier met jou om te gaan.
Kun je het niet beter op jezelf richten en er op 1 of andere manier voor zorgen (al dan niet met professionele hulp) dat je onzekerheid of gevoeligheid aangaande die punten minder wordt of verdwijnt? Want je kunt deze relatie wel afkappen, als je niets aan jezelf doet is de kans groot dat je bij een volgende partner tegen dezelfde zaken aanloopt. Jouw vriend kan er namelijk niets aan doen dat je relatief veel (nare) dingen hebt meegemaakt. Dat is jouw bagage en die moet jij verwerken, niet hij.
Sterkte.
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
woensdag 7 mei 2008 om 09:45
quote:SanneK schreef op 07 mei 2008 @ 09:25:
Daardoor ben ik gevoeliger voor bepaalde opmerkingen, terwijl mijn vriend daar niet bij stil staan als hij ze maakt. Een voorbeeld was dat ik na het douchen 's avonds een slobberbroek had aangetrokken en hij een opmerking maakte over hoe onsexy dat was. Geen ramp, maar ik vond het niet zo leuk en dat zei ik ook. Wel rustig en simpel. Maar toen werd hij kwaad dat ik zijn grapjes niet waardeer en altijd zo moeilijk doet en dat hij niks mag zeggen. .
Er kan van alles aan de hand zijn.
- Misschien reageer jij meestal 'overdreven' op zijn goedbedoelde grapjes en vindt hij dat flauw;
- Misschien zijn de grapjes die hij maakt écht niet leuk, zijn ze kwetsend in plaats van grappig.
Dat hij boos wordt lijkt me geen goed teken. Jullie zouden er eens rustig over kunnen praten en tot een afspraak komen. Je zou hem kunnen aangeven op welke manier jij graag zou willen dat hij zijn wensen uit, bijvoorbeeld door te zeggen: "ik vind het leuk als je dit of dat aantrekt, in plaats van die slobberbroek, want dan vind ik je sexy."
Dat hij zijn wensen dus op een leuke, constructieve manier uit.
Ik denk dat je vriend misschien niet erg communicatievaardig is en daarom grapjes gebruikt.
Mijn ex deed dat ook, en soms op een heel botte manier.
Ik had, toen we zo'n 15 jaar getrouwd waren, eens een sexy sting aangetrokken om te proberen ons totaal uitgedoofde seksleven een beetje leven in te blazen (en ik was toen best nog slank en strak), waarop hij in een enorme lachbui uitbarstte en zei dat ik er totaal ridicuul uitzag...
Ik hoop dat de grapjes van jouw vriend wat aardiger zijn!
Daardoor ben ik gevoeliger voor bepaalde opmerkingen, terwijl mijn vriend daar niet bij stil staan als hij ze maakt. Een voorbeeld was dat ik na het douchen 's avonds een slobberbroek had aangetrokken en hij een opmerking maakte over hoe onsexy dat was. Geen ramp, maar ik vond het niet zo leuk en dat zei ik ook. Wel rustig en simpel. Maar toen werd hij kwaad dat ik zijn grapjes niet waardeer en altijd zo moeilijk doet en dat hij niks mag zeggen. .
Er kan van alles aan de hand zijn.
- Misschien reageer jij meestal 'overdreven' op zijn goedbedoelde grapjes en vindt hij dat flauw;
- Misschien zijn de grapjes die hij maakt écht niet leuk, zijn ze kwetsend in plaats van grappig.
Dat hij boos wordt lijkt me geen goed teken. Jullie zouden er eens rustig over kunnen praten en tot een afspraak komen. Je zou hem kunnen aangeven op welke manier jij graag zou willen dat hij zijn wensen uit, bijvoorbeeld door te zeggen: "ik vind het leuk als je dit of dat aantrekt, in plaats van die slobberbroek, want dan vind ik je sexy."
Dat hij zijn wensen dus op een leuke, constructieve manier uit.
Ik denk dat je vriend misschien niet erg communicatievaardig is en daarom grapjes gebruikt.
Mijn ex deed dat ook, en soms op een heel botte manier.
Ik had, toen we zo'n 15 jaar getrouwd waren, eens een sexy sting aangetrokken om te proberen ons totaal uitgedoofde seksleven een beetje leven in te blazen (en ik was toen best nog slank en strak), waarop hij in een enorme lachbui uitbarstte en zei dat ik er totaal ridicuul uitzag...
Ik hoop dat de grapjes van jouw vriend wat aardiger zijn!
woensdag 7 mei 2008 om 09:46
Is die slobberbroek een typisch voorbeeld over opmerkingen die hij maakt over je uiterlijk of is het soms nog veel persoonlijker?
Als het zulke opmerkingen zijn, zou je kunnen proberen wat laconieker te worden. Zijn mening is niet heilig, je hoeft je er niet per se iets van aan te trekken. Ik was vroeger ook vrij serieus en ik moet zeggen dat het een stuk leuker en makkelijker is geworden sinds ik wat lichter reageer op dingen en vooral ook met humor.
Als ik nu zo'n opmerking krijg glijdt het vanzelf van me af, ik hou van mijzelf en ben niet meer onzeker. En ik heb ook gemerkt aan mijn man dat het echt een grapje was/is, en hij niet de bedoeling heeft mij te kwetsen. Als er echt iets is dan grapt hij er niet over maar zal hij het gewoon zeggen. Doet je vriend dat ook of zit er regelmatig een serieuze lading in zijn grapjes?
Als het zulke opmerkingen zijn, zou je kunnen proberen wat laconieker te worden. Zijn mening is niet heilig, je hoeft je er niet per se iets van aan te trekken. Ik was vroeger ook vrij serieus en ik moet zeggen dat het een stuk leuker en makkelijker is geworden sinds ik wat lichter reageer op dingen en vooral ook met humor.
Als ik nu zo'n opmerking krijg glijdt het vanzelf van me af, ik hou van mijzelf en ben niet meer onzeker. En ik heb ook gemerkt aan mijn man dat het echt een grapje was/is, en hij niet de bedoeling heeft mij te kwetsen. Als er echt iets is dan grapt hij er niet over maar zal hij het gewoon zeggen. Doet je vriend dat ook of zit er regelmatig een serieuze lading in zijn grapjes?
woensdag 7 mei 2008 om 09:47
Ik ben het gedeeltelijk met je eens. Natuurlijk ligt een groot deel van de oorzaak van deze discussies bij mij. Ik zou veel vaker minder fel kunnen reageren. Maar zolang ik lekker in mijn vel zit, lukt me dat ook. Het zijn momenten als wanneer ik heel veel stress op het werk heb, ziek ben, of op dit moment rond de verjaardag van mijn moeder, dat ik gevoeliger ben. En daar zou mijn vriend toch rekening mee mogen houden. Als hij een week per 2 maanden wat minder grapjes mag maken, is dat toch niet zo erg? Hij heeft ook wel eens momenten dat hij chagerijniger is en daar hou ik dan ook rekening mee. Een relatie moet toch ook goed lopen als een van de twee even minder vrolijk is?
woensdag 7 mei 2008 om 09:51
quote:SanneK schreef op 07 mei 2008 @ 09:47:
Ik ben het gedeeltelijk met je eens. Natuurlijk ligt een groot deel van de oorzaak van deze discussies bij mij. Ik zou veel vaker minder fel kunnen reageren. Maar zolang ik lekker in mijn vel zit, lukt me dat ook. Het zijn momenten als wanneer ik heel veel stress op het werk heb, ziek ben, of op dit moment rond de verjaardag van mijn moeder, dat ik gevoeliger ben. En daar zou mijn vriend toch rekening mee mogen houden. Als hij een week per 2 maanden wat minder grapjes mag maken, is dat toch niet zo erg? Hij heeft ook wel eens momenten dat hij chagerijniger is en daar hou ik dan ook rekening mee. Een relatie moet toch ook goed lopen als een van de twee even minder vrolijk is?
Maar hier ga je misschien invullen voor hem. Heeft hij aangegeven dat als hij sacherijnig is, hij jouw humor/grapjes niet kan waarderen? Je hebt kans nl dat hij humor fijn vindt om uit de put te komen en dat idee dan weer projecteert op jou terwijl jij wrs behoefte hebt aan begrip en een arm om je heen. En dat projecteer jij dan weer op hem, dat is jouw manier van rekening houden met iemands gevoelens.
Mensen geven vaak wat ze zelf zouden willen krijgen. Daar gaat het nog weleens mis. Kan er bij jullie ook zoiets spelen?
Ik ben het gedeeltelijk met je eens. Natuurlijk ligt een groot deel van de oorzaak van deze discussies bij mij. Ik zou veel vaker minder fel kunnen reageren. Maar zolang ik lekker in mijn vel zit, lukt me dat ook. Het zijn momenten als wanneer ik heel veel stress op het werk heb, ziek ben, of op dit moment rond de verjaardag van mijn moeder, dat ik gevoeliger ben. En daar zou mijn vriend toch rekening mee mogen houden. Als hij een week per 2 maanden wat minder grapjes mag maken, is dat toch niet zo erg? Hij heeft ook wel eens momenten dat hij chagerijniger is en daar hou ik dan ook rekening mee. Een relatie moet toch ook goed lopen als een van de twee even minder vrolijk is?
Maar hier ga je misschien invullen voor hem. Heeft hij aangegeven dat als hij sacherijnig is, hij jouw humor/grapjes niet kan waarderen? Je hebt kans nl dat hij humor fijn vindt om uit de put te komen en dat idee dan weer projecteert op jou terwijl jij wrs behoefte hebt aan begrip en een arm om je heen. En dat projecteer jij dan weer op hem, dat is jouw manier van rekening houden met iemands gevoelens.
Mensen geven vaak wat ze zelf zouden willen krijgen. Daar gaat het nog weleens mis. Kan er bij jullie ook zoiets spelen?
woensdag 7 mei 2008 om 09:52
Inderdaad moet een relatie ook goed kunnen lopen wanneer 1 van de 2 een wat mindere bui heeft, en rekening houden met elkaar is ook wel vrij normaal. Maar ik kreeg wat het idee dat jij wat gevoelig bent door je ervaringen en daar kan geen enkele partner iets aan doen.
Maar het klopt: wanneer je lekker in je vel zit en niet onzeker bent kun je denk ik wel alles hebben. Althans ik wel, ik weet zelf immers wel beter. En het wordt me niet helemaal duidelijk of je daar ook echt bewust aan werkt, om jouw issues een plek te geven.
Maar het klopt: wanneer je lekker in je vel zit en niet onzeker bent kun je denk ik wel alles hebben. Althans ik wel, ik weet zelf immers wel beter. En het wordt me niet helemaal duidelijk of je daar ook echt bewust aan werkt, om jouw issues een plek te geven.
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
woensdag 7 mei 2008 om 09:53
quote:Feliciaatje schreef op 07 mei 2008 @ 09:51:
[...]
Mensen geven vaak wat ze zelf zouden willen krijgen. Daar gaat het nog weleens mis. Kan er bij jullie ook zoiets spelen?Dat ken ik wel, mijn eigen lief heeft daar erg een handje van... zucht.
[...]
Mensen geven vaak wat ze zelf zouden willen krijgen. Daar gaat het nog weleens mis. Kan er bij jullie ook zoiets spelen?Dat ken ik wel, mijn eigen lief heeft daar erg een handje van... zucht.
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
woensdag 7 mei 2008 om 10:12
woensdag 7 mei 2008 om 10:14
Ik denk dat je daar zeker een punt hebt. En ergens verwacht ik misschien ook wel te veel dat hij aanvoelt wat ik wil krijgen op bepaalde momenten. Denk ook zeker dat ik overgevoelig kan zijn, ben soms bepaald geen makkelijke. Maar heb wel veel aan de issues gewerkt. (met psycholoog en veel met vrienden en familie gepraat) Mijn vriend is echter heel anders dan de anderen in mijn omgeving (waarschijnlijk val ik daarom ook op hem) en daar moet ik, nog steeds, aan wennen.
woensdag 7 mei 2008 om 10:16
Ik vind de opmerkingen op zichzelf niet zo schokkend; het ligt er natuurlijk aan wat de toon is. Als hij inderdaad vals is en hij het vals bedoelt dan is het niet goed.
Maar ik krijg en beetje de indruk dat jij verwacht dat hij altijd rekening houdt met jouw (over)gevoeligheden, altijd weet wat jij voelt, hoe jij je voelt op een bepaald moment. Dat is wel een beetje teveel gevraagd. Ik kan mij dan ook wel voorstellen dat hij geïrriteerd raakt door het gevoel steeds zn woorden op een goudschaaltje te moeten wegen.
Ik vind zeker dat hij rekening mag houden met bepaalde gevoeligheden. Aan de andere kant zou je dat zelf ook moeten doen. Als jij je ervan bewust bent dàt je op bepaalde punten (over)gevoelig bent, kun je ook wel inzien dat je heftiger reageert dan nodig is. In geval van het broekincident had je ook niets kunnen zeggen (zeg nou zelf, het is toch gewoon de waarheid). Of, als je in een goede bui was: "gelukkig weet je wat eronder zit."
Als je slecht in je vel zit omdat het b.v. de sterfdag van je moeder is/omdat je ongesteld bent/een rotdag op je werk hebt gehad, kun je dat ook tegen hem zeggen en vragen er een beetje rekening mee te houden.
Maar ik krijg en beetje de indruk dat jij verwacht dat hij altijd rekening houdt met jouw (over)gevoeligheden, altijd weet wat jij voelt, hoe jij je voelt op een bepaald moment. Dat is wel een beetje teveel gevraagd. Ik kan mij dan ook wel voorstellen dat hij geïrriteerd raakt door het gevoel steeds zn woorden op een goudschaaltje te moeten wegen.
Ik vind zeker dat hij rekening mag houden met bepaalde gevoeligheden. Aan de andere kant zou je dat zelf ook moeten doen. Als jij je ervan bewust bent dàt je op bepaalde punten (over)gevoelig bent, kun je ook wel inzien dat je heftiger reageert dan nodig is. In geval van het broekincident had je ook niets kunnen zeggen (zeg nou zelf, het is toch gewoon de waarheid). Of, als je in een goede bui was: "gelukkig weet je wat eronder zit."
Als je slecht in je vel zit omdat het b.v. de sterfdag van je moeder is/omdat je ongesteld bent/een rotdag op je werk hebt gehad, kun je dat ook tegen hem zeggen en vragen er een beetje rekening mee te houden.
woensdag 7 mei 2008 om 10:21
Hahaha, mijn lief heeft dat ook wel. Die loopt dan echt in een compleet afgeragd huispakje rond danwel lang T-shirt (maat soep), op van die lieve fluffy slippertjes, en verwacht dan ergens nog dat ik de kriebels krijg Niet echt reëel.....
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
woensdag 7 mei 2008 om 10:26
Wanneer mijn man er een grapje over maakt roep ik gewoon dat ik altijd sexy ben en dat ie het daar maar mee moet doen oid . Maar het is dan ook echt een grapje, het kan hem niets schelen. Hij vindt het juist gezellig.
En vervelend dat je daar al 2 jaar mee bezig bent Roland en het niet doordringt. In welke opzichten loop je er echt hard tegenaan?
En vervelend dat je daar al 2 jaar mee bezig bent Roland en het niet doordringt. In welke opzichten loop je er echt hard tegenaan?
woensdag 7 mei 2008 om 10:31
woensdag 7 mei 2008 om 10:43
quote:Roland1971 schreef op 07 mei 2008 @ 10:21:
Hahaha, mijn lief heeft dat ook wel. Die loopt dan echt in een compleet afgeragd huispakje rond danwel lang T-shirt (maat soep), op van die lieve fluffy slippertjes, en verwacht dan ergens nog dat ik de kriebels krijg Niet echt reëel.....
Dat geldt niet voor iedere man hoor, Roland. Mijn man krijgt soms de kriebels als ik in een lelijk, afgedankt, uitgezakt joggingpak van twintig jaar geleden de logeerkamer aan het verven ben. Ik heb het kennelijk erg getroffen met mijn man
Ik bedoel dat het niet zo vanzelfsprekend is dat je vriendin zich altijd sexy zou moeten kleden om begeerd te worden. Dat hangt ook voor een deel van jou af.
Hahaha, mijn lief heeft dat ook wel. Die loopt dan echt in een compleet afgeragd huispakje rond danwel lang T-shirt (maat soep), op van die lieve fluffy slippertjes, en verwacht dan ergens nog dat ik de kriebels krijg Niet echt reëel.....
Dat geldt niet voor iedere man hoor, Roland. Mijn man krijgt soms de kriebels als ik in een lelijk, afgedankt, uitgezakt joggingpak van twintig jaar geleden de logeerkamer aan het verven ben. Ik heb het kennelijk erg getroffen met mijn man
Ik bedoel dat het niet zo vanzelfsprekend is dat je vriendin zich altijd sexy zou moeten kleden om begeerd te worden. Dat hangt ook voor een deel van jou af.
woensdag 7 mei 2008 om 12:24
Natuurlijk hoeft ze niet altijd opgedirkt, nee zeg. Maar het zou fijn zijn als ze zich realiseert dan een soepshirt met slofjes eerder lief is dan sexy. Dat jouw man je sexy vindt als je staat te verven is denk ik ook omdat je op dat moment een sterke vrouw bent die wat kan en doet, dat heeft ook zeker iets.
Dat niet voor de eeuwigheid is onderhand wel redelijk blijvend. Helaas leert ze niet (kan ze gewoon niet). Ze behandelt me zoals ze denkt dat ze een man moet behandelen, ze verwacht dat ik haar behandel zoals zij het allerliefst behandelt wil worden; een en al verwachtingen en dromen die daarna soms redelijk hard in duigen vallen. Zo'n wedstrijd kun je nooit winnen.
Als ze nou verder niks bijzonders was of totaal niet lief, maar ja... dat is ze nou weer net wel.
Dat niet voor de eeuwigheid is onderhand wel redelijk blijvend. Helaas leert ze niet (kan ze gewoon niet). Ze behandelt me zoals ze denkt dat ze een man moet behandelen, ze verwacht dat ik haar behandel zoals zij het allerliefst behandelt wil worden; een en al verwachtingen en dromen die daarna soms redelijk hard in duigen vallen. Zo'n wedstrijd kun je nooit winnen.
Als ze nou verder niks bijzonders was of totaal niet lief, maar ja... dat is ze nou weer net wel.
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
woensdag 7 mei 2008 om 12:31
Waar ik benieuwd naar ben is wat jij dan precies verwacht? Want ik herken het een klein beetje maar ik ben gaan beseffen dat wat ik "normaal" vind in een relatie dus net zo goed deel is van een verwachtingspatroon. Net zo goed niet zozeer waar is maar gewoon deel van mijn denken over hoe ik denk dat je met elkaar omgaat in een relatie.
Ik vermoed dat iedereen dat heeft dus dat je denk ik twee keuzes hebt: of accepteren dat je niet geheel op 1 lijn ligt daarin maar wel de moeite doet om elkaar te begrijpen en tegemoet te komen of dat je een ander zoekt met wie je hopelijk wel meer op 1 lijn ligt.
Het zijn geen makkelijke dingen. Ik denk dat het ervan afhangt wat je opoffert om toch bij iemand te zijn, of dat iets heel wezenlijks is van/voor jezelf. Of dat het concessies zijn waar je prima mee kunt leven.
Ik vermoed dat iedereen dat heeft dus dat je denk ik twee keuzes hebt: of accepteren dat je niet geheel op 1 lijn ligt daarin maar wel de moeite doet om elkaar te begrijpen en tegemoet te komen of dat je een ander zoekt met wie je hopelijk wel meer op 1 lijn ligt.
Het zijn geen makkelijke dingen. Ik denk dat het ervan afhangt wat je opoffert om toch bij iemand te zijn, of dat iets heel wezenlijks is van/voor jezelf. Of dat het concessies zijn waar je prima mee kunt leven.
woensdag 7 mei 2008 om 12:34
Ik vind dat SanneK prima reageert door rustig te zeggen dat ze een opmerking niet leuk vindt. Ik vind het niet okay dat haar partner daar dan boos om wordt. Het is toch zeker ook zijn probleem dat hij het vervelend vindt dat zij zijn grapjes niet waardeert.
Ik weet dus zo net nog niet wat het issue hier is. Kan zowel overgevoeligheid van SanneK zijn als botheid van haar partner.
Roland, ik heb het idee dat jij niet objectief naar haar verhaal kan kijken en je eigen issues (bagage) meebrengt in dit topic.
Ik weet dus zo net nog niet wat het issue hier is. Kan zowel overgevoeligheid van SanneK zijn als botheid van haar partner.
Roland, ik heb het idee dat jij niet objectief naar haar verhaal kan kijken en je eigen issues (bagage) meebrengt in dit topic.
woensdag 7 mei 2008 om 12:41
@Lente39: kan best zijn dat ik er wat gekleurd naar kijk hoor. 't Is ook hoe ik mijn eigen relatie ervaar: ik verwacht zelf niets van mijn partner behalve dat ze 100% zichzelf is. Andersom verwacht ik dat ook maar ik heb in al die tijd gemerkt dat mijn lief met mij omgaat op basis van haar vorige ervaringen en teleurstellingen, haar verwachtingen en ideeën.
@Feliciaatje: ik vind juist niets 'normaal'; elke relatie is anders omdat het om weer een nieuwe combinatie gaat. Ik hoop echter wel dat beide volledig zichzelf kunnen zijn en hun oude bagage hebben verwerkt. Als je er na een paar maanden achterkomt dat er toch nog een hoop oud zeer bij de ander meegezeuld wordt kan dat lastig zijn.
Overigens gaat het hier niet om mijn geval maar om dat van SanneK, laten we ons dus daar maar op richten
@Feliciaatje: ik vind juist niets 'normaal'; elke relatie is anders omdat het om weer een nieuwe combinatie gaat. Ik hoop echter wel dat beide volledig zichzelf kunnen zijn en hun oude bagage hebben verwerkt. Als je er na een paar maanden achterkomt dat er toch nog een hoop oud zeer bij de ander meegezeuld wordt kan dat lastig zijn.
Overigens gaat het hier niet om mijn geval maar om dat van SanneK, laten we ons dus daar maar op richten
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
woensdag 7 mei 2008 om 12:43
quote:SanneK schreef op 07 mei 2008 @ 10:14:
Ik denk dat je daar zeker een punt hebt. En ergens verwacht ik misschien ook wel te veel dat hij aanvoelt wat ik wil krijgen op bepaalde momenten. Denk ook zeker dat ik overgevoelig kan zijn, ben soms bepaald geen makkelijke. Maar heb wel veel aan de issues gewerkt. (met psycholoog en veel met vrienden en familie gepraat) Mijn vriend is echter heel anders dan de anderen in mijn omgeving (waarschijnlijk val ik daarom ook op hem) en daar moet ik, nog steeds, aan wennen.
Ik zat hier nog even over na te denken Sanne en ik herken een hoop. Heb ook veel meegemaakt, had een hoop uit te baggeren, was ook overgevoelig op bepaalde punten en heb daar hard aan gewerkt.
Wat ik wil zeggen is iets dat ik zelf heb gemerkt dus het is heel persoonlijk. Ik heb gemerkt dat ik juist behoefte had aan mensen die alles niet zo serieus namen. Wanneer je ze dan "aanleert" om rekening met je te houden, je te sparen enz zal het je op een gegeven moment gaan vervelen. Ik denk dat de uitdaging nl ligt in jou, in dat jij er luchtiger en vrolijker in kan staan, niet dat een ander met jouw zwaarte mee moet gaan. Ik bedoel daarmee niet dat je vriend geen rekening moet of kan houden met je, natuurlijk wel. Maar probeer te achterhalen waarom je hem nou juist zo leuk vond/vindt, er is een kans dat je dat stuk eigenlijk heel aantrekkelijk vindt ook al is het soms moeilijk voor je.
Het is heel menselijk om dan de weerstand tegen verandering die je in jezelf ervaart te projecteren op de ander, dat diegene moet veranderen. Terwijl eigenlijk de situatie van je vraagt dat jij er misschien heel anders tegenaan kunt kijken en daar je leven door verrijkt wordt. En je dus de onrust die door die weerstand ontstaat in jezelf moet aangaan.
Ik denk dat je daar zeker een punt hebt. En ergens verwacht ik misschien ook wel te veel dat hij aanvoelt wat ik wil krijgen op bepaalde momenten. Denk ook zeker dat ik overgevoelig kan zijn, ben soms bepaald geen makkelijke. Maar heb wel veel aan de issues gewerkt. (met psycholoog en veel met vrienden en familie gepraat) Mijn vriend is echter heel anders dan de anderen in mijn omgeving (waarschijnlijk val ik daarom ook op hem) en daar moet ik, nog steeds, aan wennen.
Ik zat hier nog even over na te denken Sanne en ik herken een hoop. Heb ook veel meegemaakt, had een hoop uit te baggeren, was ook overgevoelig op bepaalde punten en heb daar hard aan gewerkt.
Wat ik wil zeggen is iets dat ik zelf heb gemerkt dus het is heel persoonlijk. Ik heb gemerkt dat ik juist behoefte had aan mensen die alles niet zo serieus namen. Wanneer je ze dan "aanleert" om rekening met je te houden, je te sparen enz zal het je op een gegeven moment gaan vervelen. Ik denk dat de uitdaging nl ligt in jou, in dat jij er luchtiger en vrolijker in kan staan, niet dat een ander met jouw zwaarte mee moet gaan. Ik bedoel daarmee niet dat je vriend geen rekening moet of kan houden met je, natuurlijk wel. Maar probeer te achterhalen waarom je hem nou juist zo leuk vond/vindt, er is een kans dat je dat stuk eigenlijk heel aantrekkelijk vindt ook al is het soms moeilijk voor je.
Het is heel menselijk om dan de weerstand tegen verandering die je in jezelf ervaart te projecteren op de ander, dat diegene moet veranderen. Terwijl eigenlijk de situatie van je vraagt dat jij er misschien heel anders tegenaan kunt kijken en daar je leven door verrijkt wordt. En je dus de onrust die door die weerstand ontstaat in jezelf moet aangaan.
woensdag 7 mei 2008 om 12:44
Gevoel voor humor is natuurlijk ook een breed begrip. Wat de een grappig vind, vind de ander flauw. Mijn vriend is niet zo zeer bot, als dat hij gewoon een ander gevoel voor humor heeft, in sommige gevallen. Het probleem zit hem inderdaad in het punt dat het daarna steeds felle discussies worden. Het zou beter zijn als we leren accepteren dat we op sommige punten gewoon anders zijn. Maar blijkbaar hebben we allebei toch een beeld van een 'perfect plaatje' waarin je precies om dezelfde dingen lacht en dezelfde dingen op dezelfde momenten belangrijk vindt. (nieuw inzicht naar aanleiding van de discussie)
Als we nou eens leren om dat plaatje los te laten, wordt het een stuk makkerlijker, denk ik.
En voor Roland, ik heb er geen probleem mee dat jij jouw situatie ook meeneemt in je reactie. Ik vind het juist wel fijn om te horen hoe het er bij andere aan toe gaat, want als ik mijn vriendinnen moet geloven hebben ze allemaal de perfecte relatie. :-S
Als we nou eens leren om dat plaatje los te laten, wordt het een stuk makkerlijker, denk ik.
En voor Roland, ik heb er geen probleem mee dat jij jouw situatie ook meeneemt in je reactie. Ik vind het juist wel fijn om te horen hoe het er bij andere aan toe gaat, want als ik mijn vriendinnen moet geloven hebben ze allemaal de perfecte relatie. :-S
woensdag 7 mei 2008 om 12:52
Sanne, in het begin zullen jullie vast niet zoveel ruzies erover hebben gehad. Jij bent onderhand echter zijn opmerkingen zat (waarom zeg je nou zoiets), hij is jouw gevoeligheid zat (waarom mag ik er niet een grapje over maken) en dan krijg je die discussies.
Persoonlijk denk ik dat het het beste zou zijn als je je gevoeligheden een plek kunt geven, los van de relatie! Wat ik al zei: of je vriend er nu een grap over maakt of iemand anders zegt er eens wat over, gevoelig blijft het. En dat heeft met jou te maken en met niemand anders.
Maar goed, da's mijn opinie en die is ook weer erg persoonlijk
Persoonlijk denk ik dat het het beste zou zijn als je je gevoeligheden een plek kunt geven, los van de relatie! Wat ik al zei: of je vriend er nu een grap over maakt of iemand anders zegt er eens wat over, gevoelig blijft het. En dat heeft met jou te maken en met niemand anders.
Maar goed, da's mijn opinie en die is ook weer erg persoonlijk
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
