
Wat ben ik toch een zeikerd
zaterdag 19 april 2008 om 23:25
Nou ik vind mezelf echt even een zeikerd.
Ik heb een paar keer afgesproken met een leuke jongen die alleen weinig interesse toonde en alleen afprak als het hem uit kwam. Dat vond ik echt jammer en ik had zoiets van laat maar zitten. Ik heb voor mezelf nu wel duidelijk dat ik wel wil dat iemand interesse toont en mijn smsjes beantwoord en ook vanuit zichzelf wat stuurt. En natuurlijk helemaal gek is op mij want tjah anders werkt t niet echt als je elkaar niet leuk vind.
Nu komt het. Die jongen heb ik gevonden! Hij is lief, toont interesse en laat duidelijk merken dat hij me leuk vindt. Maar waarom vind ik hem nu dan claimerig en irritant terwijl dat toch was wat ik wilde?! Het is ook nooit goed! Waarom zijn mannen alleen interessant als ze weinig interesse tonen en de lieverds daar begin ik me dan na een tijdje aan te ergeren omdat ze niet "spannend" zijn. Ik snap mezelf niet zo. Nu is er iemand die me overduidelijk heel leuk vind en nu vind ik er eigenlijk niet zoveel aan. Erg he?
Nja ik wilde het even kwijt. Vroeg me af of er meer mensen zijn met dit probleem .
Ik heb een paar keer afgesproken met een leuke jongen die alleen weinig interesse toonde en alleen afprak als het hem uit kwam. Dat vond ik echt jammer en ik had zoiets van laat maar zitten. Ik heb voor mezelf nu wel duidelijk dat ik wel wil dat iemand interesse toont en mijn smsjes beantwoord en ook vanuit zichzelf wat stuurt. En natuurlijk helemaal gek is op mij want tjah anders werkt t niet echt als je elkaar niet leuk vind.
Nu komt het. Die jongen heb ik gevonden! Hij is lief, toont interesse en laat duidelijk merken dat hij me leuk vindt. Maar waarom vind ik hem nu dan claimerig en irritant terwijl dat toch was wat ik wilde?! Het is ook nooit goed! Waarom zijn mannen alleen interessant als ze weinig interesse tonen en de lieverds daar begin ik me dan na een tijdje aan te ergeren omdat ze niet "spannend" zijn. Ik snap mezelf niet zo. Nu is er iemand die me overduidelijk heel leuk vind en nu vind ik er eigenlijk niet zoveel aan. Erg he?
Nja ik wilde het even kwijt. Vroeg me af of er meer mensen zijn met dit probleem .
zaterdag 19 april 2008 om 23:39
Iemand kan jou natuurlijk wel overduidelijk leuk vinden maar ik denk dat JIJ degene ook leuk moet vinden wil het ooit tot een relatie komen. Ik ken het wel hoor, wel van pubertijd maar man wat vond ik dat irritant. Maar goed dat was dan ook een gevalletje "alles wat jij leuk vind vind ik ook leuk" *aargghh*
zaterdag 19 april 2008 om 23:39
Ja het is soms ook wel een beetje een spelletje. En ik heb nu een beetje het idee dat ik er een hondje bij heb gekregen. Dat is nou ook weer niet wat ik wilde. Doordat hij me steeds smst vind ik hem ook minder interessant terwijl het best een leuke jongen is. Misschien moet ik hem er tactisch op wijzen dat het zo allemaal wel erg makkelijk is. Hij is ook geen 16 meer eerder bijna 30 en dan moet je toch wel een klein beetje doorhebben hoe het werkt haha.
zaterdag 19 april 2008 om 23:45
Ik bedoel ik ken hem net voor mij is iemand dan niet gelijk helemaal geweldig. Ik heb een aantal vervelende relaties achter de rug dus hoteldebotel verliefd word ik niet meer zo snel. Vaak merk ik bij mezelf dat iemand een stuk interessanter is als ze ff niks van zich laten horen. Dan ga ik mezelf afvragen waarom en dat houdt t wel spannend. Nu is het zo voorspelbaar al die smsjes en het feit dat ik ze ook gelijk terug krijg. Het is ook nooit goed haha. Maar misschien vind ik hem idd niet leuk genoeg. Ik weet het niet ik ken hem pas net een week.
zondag 20 april 2008 om 00:23
Het klinkt mij in de oren alsof je meer verliefd wordt op de spanning dan op die andere persoon. Hoezo, wordt je niet meer hoteldebotel verliefd omdat je al een paar relaties achter de rug hebt?
Hoteldebotel verliefd word je wel als je de (op dat moment) juiste vent voor je neus hebt staan. Dit klinkt niet alsof het hem wordt inderdaad. You're just not that into him.
Edit; ohja, om terug te komen op je vraag. Ik herken het ook wel, dat er wel wát spanning moet hangen. Maar die moet normaal blijven, en niet zijn waar het om draait. Als een man zich aan mijn voeten werpt stap ik er ook overheen, maar dat heeft meer met mijn karakter te maken, met wat voor type man ik wil.
Hoteldebotel verliefd word je wel als je de (op dat moment) juiste vent voor je neus hebt staan. Dit klinkt niet alsof het hem wordt inderdaad. You're just not that into him.
Edit; ohja, om terug te komen op je vraag. Ik herken het ook wel, dat er wel wát spanning moet hangen. Maar die moet normaal blijven, en niet zijn waar het om draait. Als een man zich aan mijn voeten werpt stap ik er ook overheen, maar dat heeft meer met mijn karakter te maken, met wat voor type man ik wil.
zondag 20 april 2008 om 03:02

zondag 20 april 2008 om 04:57
Het lijkt me duidelijk dat dit dan niet de jongen voor jou is. Als je wel helemaal gek van hem was geweest had je die aandacht misschien wel goed gevonden of misschien dacht je van te voren dat zoveel aandacht en zo'n "makkelijke" jongen heerlijk zou zijn maar valt het vies tegen. Kan altijd gebeuren toch! Net als je een geweldig jurkje ziet maar zodra je die aantrekt blijkt deze voor geen meter te staan... Nou ja, beetje rare vergelijking maar ik denk dat je mn punt wel snapt.
zondag 20 april 2008 om 10:06
Eigenlijk hebben jullie ook wel gelijk. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik nou ook niet echt open sta voor iemand anders. Ben het laatste jaar erg gekwetst in relaties en daar heb ik gewoon geen zin meer in. Deze jongen heb ik eigenlijk nog niet eens een eerlijke kans gegeven maar misschien ben ik ook wel gewoon "not that into him". Jammer maar dan moet ik wel eerlijk tegen hem zijn. Maarja ik ben bang dat als ik het niet eens een kans geef dat ik er later spijt van krijg dat ik zo'n lieve jongen laat lopen.
Fysiek vind ik hem trouwens wel aantrekkelijk. Hij is op zich wel mijn type qua uiterlijk maar t is best een softie verder haha.
Fysiek vind ik hem trouwens wel aantrekkelijk. Hij is op zich wel mijn type qua uiterlijk maar t is best een softie verder haha.

zondag 20 april 2008 om 11:38
als je iemand bent van het spelletje `aantrekken en afstoten`, dan zit er iets niet goed bij je.
waarschijnlijk verlatingsangst, door de keren dat je gekwetst bent.
valt iets aan te doen. ik zou die jongen nog wel een kans geven, maar wel daarbij ook aan jezelf werken...
sorry voor de korte reactie, ik ben moe, maar wilde toch nog even reageren
waarschijnlijk verlatingsangst, door de keren dat je gekwetst bent.
valt iets aan te doen. ik zou die jongen nog wel een kans geven, maar wel daarbij ook aan jezelf werken...
sorry voor de korte reactie, ik ben moe, maar wilde toch nog even reageren

zondag 20 april 2008 om 12:39
Ik heb een vriendin die net als jij de good guys altijd snel claimerig vond en van de foute mannen kon ze niet genoeg (aandacht) krijgen. Ze is inmiddels wel over de 40 en is terug bij één van haar good guys van de afgelopen jaren en geeft hem nu wel een kans... en gelukkig dat ze is! Maaaaaar tegelijkertijd heel bang dat dit misschien dé man is voor haar en dat als ze zich teveel aan hem gaat hechten, hij haar in de steek zal laten. Ja, een combinatie van verlatingsangst en bindingsangst, en dat is lastig.
Maar ze is wel blij dat ze het eindelijk eens aandurft!
Maar ze is wel blij dat ze het eindelijk eens aandurft!
zondag 20 april 2008 om 13:15
Bij mij werkt het dan meestal zo omdat ik eigenlijk diep in mijn hart geen een relatie wil.
Dit heeft ook te maken met ervaringen uit het verleden, dat zou bij jou ook mee kunnen spelen.
Maar ja, je bent jong, en je hoort wat te willen, en bij anderen ziet een relatie er toch ook gezellig uit?
Op afstand van iemand kunnen dromen (lekker zelfbedacht scenario, precies zoals jij het zou willen), is dan wel prettig.
Je maakt jezelf wijs dat je verliefd bent.
Staat ie voor je en heb je de kans, ziet het er ineens weer heel anders uit, en wil je er weer vanaf.
Mijn laatste keer was ik zelfs opgelucht dat de persoon in kwestie getrouwd bleek te zijn. Aan getrouwde mannen doe ik niet, dus dat kwam voor mij mooi uit.
Perel.
Dit heeft ook te maken met ervaringen uit het verleden, dat zou bij jou ook mee kunnen spelen.
Maar ja, je bent jong, en je hoort wat te willen, en bij anderen ziet een relatie er toch ook gezellig uit?
Op afstand van iemand kunnen dromen (lekker zelfbedacht scenario, precies zoals jij het zou willen), is dan wel prettig.
Je maakt jezelf wijs dat je verliefd bent.
Staat ie voor je en heb je de kans, ziet het er ineens weer heel anders uit, en wil je er weer vanaf.
Mijn laatste keer was ik zelfs opgelucht dat de persoon in kwestie getrouwd bleek te zijn. Aan getrouwde mannen doe ik niet, dus dat kwam voor mij mooi uit.
Perel.