Relaties
alle pijlers
Wat doen we met moeder?
donderdag 16 april 2009 om 15:35
Ik ben een vrouw van midden 40. Over enkele weken word ik een jaartje ouder. Ik geef geen groot feest, maar heb m'n vriendinnen + partners uitgenodigd. De partners hebben allemaal andere verplichtingen dus heb ik besloten er een gezellig vriendinnen-klets-wijntje-roddel-hang avondje van te maken (we varieren in de leeftijd van 36 tot 45, kennen elkaar al ons halve leven en zijn zeer op elkaar gesteld).
Ik heb een moeder, 70 jaar, nog volop in het leven. Ze is minder hip dan ze zelf denkt maar ze doet nog goed mee. Ze is nogal op de voorgrond, steekt haar mening niet onder stoelen of banken en kan soms wat nadrukkelijk (lees irritant) aanwezig zijn. Mijn vriendinnen kennen haar allemaal al jaren en nemen dit op de koop toe.
Nu mijn dilemma: Mijn moeder is er op verjaardagen altijd erg graag bij. Logisch, maar ik heb daar dit jaar eerlijk gezegd niet zoveel zin in. Ze wordt wat ouder en past er gewoon niet meer tussen. Wil graag meepraten over alles maar weet vaak niet waarover het gaat. Dit werkt tijdens zo'n avond op mijn zenuwen.
Het is mijn verjaardag en ik wil graag zelf beslissen wie er op welk moment welkom is. Ik heb mijn moeder al een stille hint gegeven: "mam, is het wellicht beter als jij 'smiddags een bakkie komt doen?" Daar wil ze niets van weten. Ze wil er zijn als "de meiden" er ook zijn. Haar eigen woorden zijn: "dat vind ik veel te gezellig".
Ik kan het vervolgens niet over mijn hart krijgen om haar te zeggen dat ik liever de avond met de vrouwen onderling doorbrengen. Zij mist de takt om te beseffen hoe de vork in de steel zit. Dat is nl. ook een van paar minpunten. Ze kan zich moeilijk inleven in de gevoelswereld van een ander.
Wat kan ik doen? Kan ik mijn moeder de situatie uitleggen met de kans dat ze boos wordt en helemaal niet komt? Voor sommigen is dit misschien een lachertje, maar ik zit er echt mee.... Hoe pak ik zoiets taktisch aan?
Ik heb een moeder, 70 jaar, nog volop in het leven. Ze is minder hip dan ze zelf denkt maar ze doet nog goed mee. Ze is nogal op de voorgrond, steekt haar mening niet onder stoelen of banken en kan soms wat nadrukkelijk (lees irritant) aanwezig zijn. Mijn vriendinnen kennen haar allemaal al jaren en nemen dit op de koop toe.
Nu mijn dilemma: Mijn moeder is er op verjaardagen altijd erg graag bij. Logisch, maar ik heb daar dit jaar eerlijk gezegd niet zoveel zin in. Ze wordt wat ouder en past er gewoon niet meer tussen. Wil graag meepraten over alles maar weet vaak niet waarover het gaat. Dit werkt tijdens zo'n avond op mijn zenuwen.
Het is mijn verjaardag en ik wil graag zelf beslissen wie er op welk moment welkom is. Ik heb mijn moeder al een stille hint gegeven: "mam, is het wellicht beter als jij 'smiddags een bakkie komt doen?" Daar wil ze niets van weten. Ze wil er zijn als "de meiden" er ook zijn. Haar eigen woorden zijn: "dat vind ik veel te gezellig".
Ik kan het vervolgens niet over mijn hart krijgen om haar te zeggen dat ik liever de avond met de vrouwen onderling doorbrengen. Zij mist de takt om te beseffen hoe de vork in de steel zit. Dat is nl. ook een van paar minpunten. Ze kan zich moeilijk inleven in de gevoelswereld van een ander.
Wat kan ik doen? Kan ik mijn moeder de situatie uitleggen met de kans dat ze boos wordt en helemaal niet komt? Voor sommigen is dit misschien een lachertje, maar ik zit er echt mee.... Hoe pak ik zoiets taktisch aan?
donderdag 16 april 2009 om 15:43
Je moeder uitnodigen op de dag zelf, en met de meiden spreek je op een ander moment/ dag af. Neem aan dat als mams komt er vast nog wel wat mensen zijn (familie of iets dergelijks) die dan ook willen/ kunnen? Dan hou je iedereen tevreden en hoef jij je niet te ergeren. En op deze manier heeft mams niet het idee dat alleen zij nu speciaal is uitgenodigd en niet bij de gezellige groep mag zijn.
donderdag 16 april 2009 om 15:53
Tja, goede tips ... alleen ... ze weet nu al dat ik 's avonds de meidenavond organiseer. Ik kan moeilijk achteraf zeggen: "Kom toch maar niet". Ze zal zich dan ook gepasseerd voelen. Ze wil er immers heel graag bij zijn.
Maar ik wil dat liever niet zonder haar te kwetsen. Eigenlijk verwacht ik wat meer inleving van haar kant. Maar ja, mag je dat van iemand van 70 nog verwachten.... zeker gezien het feit dat ze die eigenschap nooit heeft gekend.
Maar ik wil dat liever niet zonder haar te kwetsen. Eigenlijk verwacht ik wat meer inleving van haar kant. Maar ja, mag je dat van iemand van 70 nog verwachten.... zeker gezien het feit dat ze die eigenschap nooit heeft gekend.
donderdag 16 april 2009 om 15:55
Mijns inziens helpt er maar 1 ding.
Geen gelul, geen gedraai en geen gespaar van gevoelens.
Mam, ik hou het voor mijn vriendinnen, en aangezien jij mijn moeder bent en niet 1 van mijn vriendinnen wil ik graag dat je op een ander moment komt. Je bent voor de avond NIET uitgenodigd.
Anders blijf je emmeren, altijd weer. Zo moeilijk is het toch niet?
Niet zoveel nadenken, gewoon doen.
Geen gelul, geen gedraai en geen gespaar van gevoelens.
Mam, ik hou het voor mijn vriendinnen, en aangezien jij mijn moeder bent en niet 1 van mijn vriendinnen wil ik graag dat je op een ander moment komt. Je bent voor de avond NIET uitgenodigd.
Anders blijf je emmeren, altijd weer. Zo moeilijk is het toch niet?
Niet zoveel nadenken, gewoon doen.
Sloerie en Huppelkut, aangenaam!
donderdag 16 april 2009 om 15:56
donderdag 16 april 2009 om 16:04
quote:Eowynn_ schreef op 16 april 2009 @ 15:56:
Je doet alsof 70 op sterven na dood is....
En het is je moeder...je kent haar. Waarom vertel je dan dat 'de meiden' komen? Of je moet duidelijk zijn en zeggen dat je je verjaardag dit jaar alleen met hen viert en met haar op een ander moment, of je moet haar erbij laten zitten en niet piepen.
Ik heb duidelijk aangegeven dat ze 70 is en nog goed in het leven staat! Ze is dus niet op sterven na dood...dat heb ik volgens mij nergens vermeld.
Ik heb haar verteld dat "de meiden komen" in de hoop dat ze iets zou aanvoelen. Ik heb zelfs nog gezegd: ".Mam, kom anders 'smiddags". Geen denken haar voor haar.
Overigens komt er op een ander dagdeel niemand. Dat maakt het moeilijker.
Je doet alsof 70 op sterven na dood is....
En het is je moeder...je kent haar. Waarom vertel je dan dat 'de meiden' komen? Of je moet duidelijk zijn en zeggen dat je je verjaardag dit jaar alleen met hen viert en met haar op een ander moment, of je moet haar erbij laten zitten en niet piepen.
Ik heb duidelijk aangegeven dat ze 70 is en nog goed in het leven staat! Ze is dus niet op sterven na dood...dat heb ik volgens mij nergens vermeld.
Ik heb haar verteld dat "de meiden komen" in de hoop dat ze iets zou aanvoelen. Ik heb zelfs nog gezegd: ".Mam, kom anders 'smiddags". Geen denken haar voor haar.
Overigens komt er op een ander dagdeel niemand. Dat maakt het moeilijker.
donderdag 16 april 2009 om 16:06
Gewoon eerlijk zeggen. Ik snap vanuit je moeder wel dat ze er graag bij wil zijn maar vanuit jou begrijp ik ook zeeeeerrr goed dat je daar geen zin in hebt. Eerlijkheid duurt het langst. Er niet omheen draaien en haar zeggen dat je een echte meiden avond wil en misschien kun je dan voorstellen om iets leuks met haar te gaan doen. Het op een andere manier brengen maakt het naar mijn idee moeilijker voor beide.
donderdag 16 april 2009 om 16:09
quote:CassieViva schreef op 16 april 2009 @ 16:06:
Gewoon eerlijk zeggen. Ik snap vanuit je moeder wel dat ze er graag bij wil zijn maar vanuit jou begrijp ik ook zeeeeerrr goed dat je daar geen zin in hebt. Eerlijkheid duurt het langst. Er niet omheen draaien en haar zeggen dat je een echte meiden avond wil en misschien kun je dan voorstellen om iets leuks met haar te gaan doen. Het op een andere manier brengen maakt het naar mijn idee moeilijker voor beide.Haha, het is duidelijk ... jullie kennen mijn moeder niet!
Gewoon eerlijk zeggen. Ik snap vanuit je moeder wel dat ze er graag bij wil zijn maar vanuit jou begrijp ik ook zeeeeerrr goed dat je daar geen zin in hebt. Eerlijkheid duurt het langst. Er niet omheen draaien en haar zeggen dat je een echte meiden avond wil en misschien kun je dan voorstellen om iets leuks met haar te gaan doen. Het op een andere manier brengen maakt het naar mijn idee moeilijker voor beide.Haha, het is duidelijk ... jullie kennen mijn moeder niet!
donderdag 16 april 2009 om 16:09
Ik had hetzelfde dilemma. Vierde mijn 40e thuis voor ouders en schoonouders en de week erop ergens in een andere stad in een restaurant met mijn vrienden. Omdat ik mijn broer en zus ook als vrienden beschouw heb ik hen ook uitgenodigd. Mijn broer belde een paar dagen voor mijn verjaardag op met de vraag of hij goed begrepen had dat mijn ouders niet uitgenodigd waren. Ja, dat had hij goed begrepen. Het bleef stil aan de andere kant, er werd duidelijk gewacht op een reaktie, een verklaring of een uitleg. Die heb ik niet gegeven. Mijn verjaardag, mijn gasten en mijn beslissing. Als ik jou was zou ik lekker iets met je moeder gaan doen (koffie met een taartje ergens in een leuk tentje ofzo) en dan met je vriendinnen je verjaardag vieren. Laat je niet gek maken, het is jouw feestje (letterlijk!)
donderdag 16 april 2009 om 16:09
Dit is niet te brengen op een manier dat je moeder niet gekwetst zal zijn, dus heb je twee keuzes. Of je moeder kwetsen, of tegen je zin in je moeder tegelijk met je vriendinnen ontvangen.
Persoonlijk denk ik dat je het beste gewoon eerlijk tegen je moeder kunt zijn. Als je nu met tegenzin haar uitnodigt, of je er met een slap smoesje onderuit kletst, zit je volgend jaar (en alle volgende jaren) weer met hetzelfde probleem.
Waarschijnlijk zal ze in eerste beledigd zijn, maar uiteindelijk is het natuurlijk jóúw verjaardag. Ik vind dat jij daarom bepaald wie je wanneer uitnodigt en niet je moeder.
Persoonlijk denk ik dat je het beste gewoon eerlijk tegen je moeder kunt zijn. Als je nu met tegenzin haar uitnodigt, of je er met een slap smoesje onderuit kletst, zit je volgend jaar (en alle volgende jaren) weer met hetzelfde probleem.
Waarschijnlijk zal ze in eerste beledigd zijn, maar uiteindelijk is het natuurlijk jóúw verjaardag. Ik vind dat jij daarom bepaald wie je wanneer uitnodigt en niet je moeder.
The time is now
donderdag 16 april 2009 om 16:10
donderdag 16 april 2009 om 16:13
quote:Vesude schreef op 16 april 2009 @ 15:35:Het is mijn verjaardag en ik wil graag zelf beslissen wie er op welk moment welkom is. Ik heb mijn moeder al een stille hint gegeven: "mam, is het wellicht beter als jij 'smiddags een bakkie komt doen?" Daar wil ze niets van weten. Ze wil er zijn als "de meiden" er ook zijn. Haar eigen woorden zijn: "dat vind ik veel te gezellig".Eerlijk gezged gaan mijn haren hier al van overeind staan. Ik zou er bloedjelink van worden. Voor mij een reden temeer om resoluut paal en perk te stellen aan dit soort 'mezelf-uitnodigingen' en met haar iets anders te gaan doen.
donderdag 16 april 2009 om 16:14
quote:Vesude schreef op 16 april 2009 @ 16:12:
[...]
Tja, kweet niet ... een taktische opmerking waardoor ik haar niet kwets en waardoor zij begrijpt wat ik voel en bedoel....Dit is niet taktisch op te lossen, als je moeder geen hints begrijpt. Liegen of smoesjes bedenken vind ik ook geen aanrader, iets met zachte heelmeesters en stinkende wonden.
[...]
Tja, kweet niet ... een taktische opmerking waardoor ik haar niet kwets en waardoor zij begrijpt wat ik voel en bedoel....Dit is niet taktisch op te lossen, als je moeder geen hints begrijpt. Liegen of smoesjes bedenken vind ik ook geen aanrader, iets met zachte heelmeesters en stinkende wonden.
The time is now
