Relaties
alle pijlers
wat vinden jullie hiervan??
donderdag 25 maart 2010 om 16:45
Hoi lieve dames
ik moet echt eventjes mijn hart luchten!
Ik heb al een tijdje een vriend (16 maanden) en wonen samen sins een paar maanden.
we kunnen nog wel eens ruzien, maar elke keer ben ik degene die het initiatief neemt om het op te lossen of goed te maken.
Er komt niks uithemzelf.
en heb dit al een heel aantal keer met hem besproken dat ik van zijn kant emoties zou willen zien zien.
en niet steeds de koele kikker uithangen, ik word hier zo onzeker van!
Zo ook vannacht...we kregen gisteravond ruzie, en toen we in bed lagen lag het me zo zwaar en voele me er zo rot over dat ik er graag even over zou willen spreken.
Maar meneer werd kwaad en moest maar op een normaal tijdstip met hem praten :S
Maar ik kan dat niet zo goed laten rusten tot mrgen, niet als ik totaal niet aan hem merk dat hij ermee zit!
Maar hij werd uiteindelijk zo kwaad dat ik mijn spullen en gepakt en bij mijn ouders ben gaan slapen.
vandaag heb ik de hele dag niks van hem gehoord dus ik belde hem net maar eens, maar hij was kwaad en wilde niet bellen.(dus alweer niks oplossen en t zo laten zoals het is)
Maar k bleef proberen met hem te praten en hij hing op.
Dus ik belde terug maar hij nam niet meer op.
15 min later belt hij terug en schreeuwt: JE HOUD ME VAN MIJN WERK BEL ME NIET MEER!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! en hing op.
T is zo respectloos, ik zou zo nooit tegen hem kunnen doen... en voel me er zooooo rot over dat hij in staat is zo tegen mij te praten en niet eens het willen uitpraten. boeit het hem dan helemaal niks?
wat vinden jullie hiervan?
ik moet echt eventjes mijn hart luchten!
Ik heb al een tijdje een vriend (16 maanden) en wonen samen sins een paar maanden.
we kunnen nog wel eens ruzien, maar elke keer ben ik degene die het initiatief neemt om het op te lossen of goed te maken.
Er komt niks uithemzelf.
en heb dit al een heel aantal keer met hem besproken dat ik van zijn kant emoties zou willen zien zien.
en niet steeds de koele kikker uithangen, ik word hier zo onzeker van!
Zo ook vannacht...we kregen gisteravond ruzie, en toen we in bed lagen lag het me zo zwaar en voele me er zo rot over dat ik er graag even over zou willen spreken.
Maar meneer werd kwaad en moest maar op een normaal tijdstip met hem praten :S
Maar ik kan dat niet zo goed laten rusten tot mrgen, niet als ik totaal niet aan hem merk dat hij ermee zit!
Maar hij werd uiteindelijk zo kwaad dat ik mijn spullen en gepakt en bij mijn ouders ben gaan slapen.
vandaag heb ik de hele dag niks van hem gehoord dus ik belde hem net maar eens, maar hij was kwaad en wilde niet bellen.(dus alweer niks oplossen en t zo laten zoals het is)
Maar k bleef proberen met hem te praten en hij hing op.
Dus ik belde terug maar hij nam niet meer op.
15 min later belt hij terug en schreeuwt: JE HOUD ME VAN MIJN WERK BEL ME NIET MEER!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! en hing op.
T is zo respectloos, ik zou zo nooit tegen hem kunnen doen... en voel me er zooooo rot over dat hij in staat is zo tegen mij te praten en niet eens het willen uitpraten. boeit het hem dan helemaal niks?
wat vinden jullie hiervan?
donderdag 25 maart 2010 om 17:18
Tja, eigenlijk wel herkenbaar als man zijnde.
Ik heb dat ook, als er ECHTE ruzie is, dat ik het even zelf moet verwerken en een plekje moet geven voor ik er duidelijk en rustig over kan praten met mijn partner. Mijn huidige partner weet en respecteert dit zover ze kan en dan komt het uiteindelijk wel goed. Helaas is er niet een concessie mogelijk, ik MOET die rust vinden voordat ik normaal kan communiceren en dus moet mijn partner geduld betrachten. Een ex van mij kon dit niet, en moest het perse in bed of idd telefonisch terwijl ik aan het werk ben oplossen. Hierdoor escaleerde de ruzies veelal. Ik weet niet of je er wat aan hebt, wellicht is het voor je vriend helemaal anders, maar zoals gezegd, wat je verteld is herkenbaar en zo werkt het bij mij. Het feit dat mijn vriendin mij mijn ruimte kan geven ten koste van haarzelf (uiteraard wil zij het zsm opgelost hebben) maakt dat de ruzies goed worden uitgepraat en opgelost.
Succes!!!
Ik heb dat ook, als er ECHTE ruzie is, dat ik het even zelf moet verwerken en een plekje moet geven voor ik er duidelijk en rustig over kan praten met mijn partner. Mijn huidige partner weet en respecteert dit zover ze kan en dan komt het uiteindelijk wel goed. Helaas is er niet een concessie mogelijk, ik MOET die rust vinden voordat ik normaal kan communiceren en dus moet mijn partner geduld betrachten. Een ex van mij kon dit niet, en moest het perse in bed of idd telefonisch terwijl ik aan het werk ben oplossen. Hierdoor escaleerde de ruzies veelal. Ik weet niet of je er wat aan hebt, wellicht is het voor je vriend helemaal anders, maar zoals gezegd, wat je verteld is herkenbaar en zo werkt het bij mij. Het feit dat mijn vriendin mij mijn ruimte kan geven ten koste van haarzelf (uiteraard wil zij het zsm opgelost hebben) maakt dat de ruzies goed worden uitgepraat en opgelost.
Succes!!!
donderdag 25 maart 2010 om 17:21
@susan
ja zo voelt het indd.
Toen ik hem gister in bed vertelde dat ik er echt heel erg mee zat en hij daar gewoon niet op reageert word ik daar zo onzeker van.
EN nee het hoeft natuurlijk niet snachts helemaal uit gesproken te worden.
als hij alleen maar zou zeggen, ik vind het egt heel erg vervelend of wat klote dat jij je zo kut erover voelt we praten morgen, dan zou ik het veel makkelijker kunnen laten even vor wat het was.
ja zo voelt het indd.
Toen ik hem gister in bed vertelde dat ik er echt heel erg mee zat en hij daar gewoon niet op reageert word ik daar zo onzeker van.
EN nee het hoeft natuurlijk niet snachts helemaal uit gesproken te worden.
als hij alleen maar zou zeggen, ik vind het egt heel erg vervelend of wat klote dat jij je zo kut erover voelt we praten morgen, dan zou ik het veel makkelijker kunnen laten even vor wat het was.
donderdag 25 maart 2010 om 17:22
@Sjoerd, maar het is van je ex toch net zo begrijpelijk dat zij het meteen wilde oplossen als van jou dat je ruimte nodig hebt? Ik vind het een beetje overkomen alsof jou je tijd geven het enige goede is wat een vrouw kan doen, maar in feite vraag jij nu een aanpassing van de ander. Waarom is dat zo anders dan dat de ander zou vragen dat jij je aanpast aan haar?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 25 maart 2010 om 17:26
Zie je je eigen aandeel in dit hele gebeuren of vindt je dat jouw manier van aanpakken en willen uitpraten de juiste manier is?
Je kunt wel vinden dat hoe jij het doet de juiste manier is maar blijkbaar werkt het voor hem dus duidelijk niet zo.
Dat wordt dus zoeken naar een andere wijze om dingen op te lossen. Als je blijft drammen en een heel drama maakt door midden in de nacht op te stappen, zou ik het ook even voor gezien houden en pissig worden.
Mannen zijn geen vrouwen, dat had je al door. Ze reageren meestal anders dan vrouwen. Probeer het op een moment dat er niks aan de hand is ter sprake te brengen. Maar gedraag je niet als een "slachtoffer" want jouw aandeel is gewoon 50%.
Je kunt wel vinden dat hoe jij het doet de juiste manier is maar blijkbaar werkt het voor hem dus duidelijk niet zo.
Dat wordt dus zoeken naar een andere wijze om dingen op te lossen. Als je blijft drammen en een heel drama maakt door midden in de nacht op te stappen, zou ik het ook even voor gezien houden en pissig worden.
Mannen zijn geen vrouwen, dat had je al door. Ze reageren meestal anders dan vrouwen. Probeer het op een moment dat er niks aan de hand is ter sprake te brengen. Maar gedraag je niet als een "slachtoffer" want jouw aandeel is gewoon 50%.
donderdag 25 maart 2010 om 17:27
Ja zoals ik al zei: ik laat hem heel vaak gewoon met rust en accepteer ik dat er niet over gepraat kan worden op dat moment...
Maar als ik er niet meer over begin (enja vaak blijven dingen aan me knagen) dan word er ook niet meer over gesproken,
hij vind het allemaal wel goed.
Dus hoelang ik ook wacht....hij is nooit in staat het er over te hebben. dat is het probleem.
net of het hem allemaal niks doet...
Maar als ik er niet meer over begin (enja vaak blijven dingen aan me knagen) dan word er ook niet meer over gesproken,
hij vind het allemaal wel goed.
Dus hoelang ik ook wacht....hij is nooit in staat het er over te hebben. dat is het probleem.
net of het hem allemaal niks doet...
donderdag 25 maart 2010 om 17:28
quote:Susan schreef op 25 maart 2010 @ 17:22:
@Sjoerd, maar het is van je ex toch net zo begrijpelijk dat zij het meteen wilde oplossen als van jou dat je ruimte nodig hebt? Ik vind het een beetje overkomen alsof jou je tijd geven het enige goede is wat een vrouw kan doen, maar in feite vraag jij nu een aanpassing van de ander. Waarom is dat zo anders dan dat de ander zou vragen dat jij je aanpast aan haar?Verschil tussen jou en hem is dat hij zijn zwakheden kent en daar verstandig mee omgaat en jij niet.
@Sjoerd, maar het is van je ex toch net zo begrijpelijk dat zij het meteen wilde oplossen als van jou dat je ruimte nodig hebt? Ik vind het een beetje overkomen alsof jou je tijd geven het enige goede is wat een vrouw kan doen, maar in feite vraag jij nu een aanpassing van de ander. Waarom is dat zo anders dan dat de ander zou vragen dat jij je aanpast aan haar?Verschil tussen jou en hem is dat hij zijn zwakheden kent en daar verstandig mee omgaat en jij niet.
donderdag 25 maart 2010 om 17:28
quote:domnaiefmutsje schreef op 25 maart 2010 @ 17:28:
Verschil tussen jou en hem is dat hij zijn zwakheden kent en daar verstandig mee omgaat en jij niet.Ik heb helemaal niets over mijn persoonlijke situatie verteld, dus ik begrijp niet goed waar je deze conclusie uit trekt.
Verschil tussen jou en hem is dat hij zijn zwakheden kent en daar verstandig mee omgaat en jij niet.Ik heb helemaal niets over mijn persoonlijke situatie verteld, dus ik begrijp niet goed waar je deze conclusie uit trekt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 25 maart 2010 om 17:29
Nou, misschien heel onvrouwelijk van mij, maar als ik echt kwaad ben met hoofdletter K, dan heb ik gewoon 'suddertijd' nodig. En ja, ik kan kwaad naar bed gaan en daar geen minuut slaaptijd door verliezen. Als ik gedwongen word om 'erover te praten' als ik nog steeds kwaad ben, werkt het alleen maar averechts. Sommige mensen hebben gewoon een afkoelperiode nodig om het helder te krijgen. Ik zou hem gewoon eens een keer laten sudderen, hij zal er heus wel over beginnen, alleen niet zo snel als jij had gehoopt.
Ik heb wel eens 1 1/2 dag moeten suddereren voordat ik aanspreekbaar was. Man accepteert dat nu, en laat mij gewoon. Vroeger was het rellen, omdat hij niet kan slapen met ruzie (of denkt dat een van ons 2en dood gaat voordat het is bijgelegd enzo). I.v.m. zijn 'angst' voor "sterven met ruzie" geef ik hem wel een afgemeten kusje (zo van: ik hou van je, maar ik ben nu even in staat je kop eraf te rukken). Gelukkig hebben wij zelden ruzie.
Ik heb wel eens 1 1/2 dag moeten suddereren voordat ik aanspreekbaar was. Man accepteert dat nu, en laat mij gewoon. Vroeger was het rellen, omdat hij niet kan slapen met ruzie (of denkt dat een van ons 2en dood gaat voordat het is bijgelegd enzo). I.v.m. zijn 'angst' voor "sterven met ruzie" geef ik hem wel een afgemeten kusje (zo van: ik hou van je, maar ik ben nu even in staat je kop eraf te rukken). Gelukkig hebben wij zelden ruzie.
donderdag 25 maart 2010 om 17:30
quote:Sjoerd15 schreef op 25 maart 2010 @ 17:18:
Tja, eigenlijk wel herkenbaar als man zijnde.
Ik heb dat ook, als er ECHTE ruzie is, dat ik het even zelf moet verwerken en een plekje moet geven voor ik er duidelijk en rustig over kan praten met mijn partner. Mijn huidige partner weet en respecteert dit zover ze kan en dan komt het uiteindelijk wel goed. Helaas is er niet een concessie mogelijk, ik MOET die rust vinden voordat ik normaal kan communiceren en dus moet mijn partner geduld betrachten. Een ex van mij kon dit niet, en moest het perse in bed of idd telefonisch terwijl ik aan het werk ben oplossen. Hierdoor escaleerde de ruzies veelal. Ik weet niet of je er wat aan hebt, wellicht is het voor je vriend helemaal anders, maar zoals gezegd, wat je verteld is herkenbaar en zo werkt het bij mij. Het feit dat mijn vriendin mij mijn ruimte kan geven ten koste van haarzelf (uiteraard wil zij het zsm opgelost hebben) maakt dat de ruzies goed worden uitgepraat en opgelost.
Succes!!!
Mocht dit zo zijn in jouw geval TO dan is het in mijn ogen zijn aandeel om zijn behoefte met jou te communiceren . Mijn ervaring in wat ik hoor om me heen en van ooit, is dat dit communiceren over die behoefte vaak niet gebeurd.
Wel de primaire boze reactie dat wel en daar lijkt geen enkele moeite mee te zijn. De stap maken naar meta-communicatie over behoeftes tijdens emoties is dan vaak wel moeilijk.
Het niet communiceren van deze behoefte maakt - mocht dit voor partner TO gelden - dat het niet duidelijk is voor TO.
Dat is zijn aandeel niet de hare in mijn ogen. Wellicht dat je posting wel inzicht aan TO kan geven echter ik denk niet dat het haar verantwoordelijkheid is. Wel natuurlijk haar houding naar hem toe.
Tja, eigenlijk wel herkenbaar als man zijnde.
Ik heb dat ook, als er ECHTE ruzie is, dat ik het even zelf moet verwerken en een plekje moet geven voor ik er duidelijk en rustig over kan praten met mijn partner. Mijn huidige partner weet en respecteert dit zover ze kan en dan komt het uiteindelijk wel goed. Helaas is er niet een concessie mogelijk, ik MOET die rust vinden voordat ik normaal kan communiceren en dus moet mijn partner geduld betrachten. Een ex van mij kon dit niet, en moest het perse in bed of idd telefonisch terwijl ik aan het werk ben oplossen. Hierdoor escaleerde de ruzies veelal. Ik weet niet of je er wat aan hebt, wellicht is het voor je vriend helemaal anders, maar zoals gezegd, wat je verteld is herkenbaar en zo werkt het bij mij. Het feit dat mijn vriendin mij mijn ruimte kan geven ten koste van haarzelf (uiteraard wil zij het zsm opgelost hebben) maakt dat de ruzies goed worden uitgepraat en opgelost.
Succes!!!
Mocht dit zo zijn in jouw geval TO dan is het in mijn ogen zijn aandeel om zijn behoefte met jou te communiceren . Mijn ervaring in wat ik hoor om me heen en van ooit, is dat dit communiceren over die behoefte vaak niet gebeurd.
Wel de primaire boze reactie dat wel en daar lijkt geen enkele moeite mee te zijn. De stap maken naar meta-communicatie over behoeftes tijdens emoties is dan vaak wel moeilijk.
Het niet communiceren van deze behoefte maakt - mocht dit voor partner TO gelden - dat het niet duidelijk is voor TO.
Dat is zijn aandeel niet de hare in mijn ogen. Wellicht dat je posting wel inzicht aan TO kan geven echter ik denk niet dat het haar verantwoordelijkheid is. Wel natuurlijk haar houding naar hem toe.
donderdag 25 maart 2010 om 17:36
quote:Lynn87 schreef op 25 maart 2010 @ 17:34:
Ik weet niet wat ik wil eigelijk.
Hij maakt mij zo onzeker over onze relatie.
Af en toe heb je het toch gewoon eens nodig dat je aan je partner kan zien dat hij ermee zit?
of is dat zo raar?
Dat is niet raar, maar besef wel dat de manier van communiceren, het zuigen en zeuren alleen maar een muur dikker zal maken.
Probeer normaal te praten ipv iets van hem te willen.
Ik weet niet wat ik wil eigelijk.
Hij maakt mij zo onzeker over onze relatie.
Af en toe heb je het toch gewoon eens nodig dat je aan je partner kan zien dat hij ermee zit?
of is dat zo raar?
Dat is niet raar, maar besef wel dat de manier van communiceren, het zuigen en zeuren alleen maar een muur dikker zal maken.
Probeer normaal te praten ipv iets van hem te willen.
donderdag 25 maart 2010 om 17:39
Maar waar maken jullie eigelijk opuit dat ik zeur enzo?
omdat ik hem in bed vertel ergens mee te zitten? Je kunt normaal toch alles tegen elkaar zeggen? als hij niet wilde praten kan hij dat ook normaal doen zonder te schreeuwen?
en als ik hem ik weet nie hoelang met rust laat, waarom zeur ik dan?
ja sorry snap het even niet.
omdat ik hem in bed vertel ergens mee te zitten? Je kunt normaal toch alles tegen elkaar zeggen? als hij niet wilde praten kan hij dat ook normaal doen zonder te schreeuwen?
en als ik hem ik weet nie hoelang met rust laat, waarom zeur ik dan?
ja sorry snap het even niet.
donderdag 25 maart 2010 om 17:43
quote:lemoos schreef op 25 maart 2010 @ 17:39:
Nou, wat bij mij wel eens wilt helpen: humor. Als kind kon ik al zo kwaad worden dat ik 2 weken niets zei. Meestal doorbrak mijn vader die impasse met wat humor ("hey, pas op! Je staat bijna op die lange lip"). Als je moet lachen, kun je moeilijk kwaad blijven.Iemand die staat te stampvoeten van woede ziet niet overal de humor van in en denkt dat de persoon hem, haar niet serieus neemt, en wordt dus nog kwader!! Best grappig natuurlijk!
Nou, wat bij mij wel eens wilt helpen: humor. Als kind kon ik al zo kwaad worden dat ik 2 weken niets zei. Meestal doorbrak mijn vader die impasse met wat humor ("hey, pas op! Je staat bijna op die lange lip"). Als je moet lachen, kun je moeilijk kwaad blijven.Iemand die staat te stampvoeten van woede ziet niet overal de humor van in en denkt dat de persoon hem, haar niet serieus neemt, en wordt dus nog kwader!! Best grappig natuurlijk!
donderdag 25 maart 2010 om 17:44
quote:Lynn87 schreef op 25 maart 2010 @ 17:39:
Maar waar maken jullie eigelijk opuit dat ik zeur enzo?
omdat ik hem in bed vertel ergens mee te zitten? Je kunt normaal toch alles tegen elkaar zeggen? als hij niet wilde praten kan hij dat ook normaal doen zonder te schreeuwen?en als ik hem ik weet nie hoelang met rust laat, waarom zeur ik dan?
ja sorry snap het even niet.
Idd dit kan hij ervaren als zeuren en "naggen' echter het is wel zijn verantwoordelijkheid dit op een normale manier te zeggen. Het is jouw verantwoordelijkheid om te kijken naar welk tijdstip en moment jij kiest en op welke wijze jij kiest te praten met hem.
Ik vind dat explosieve reageren omdat je "getriggerd" wordt alsnog zijn verantwoording en not done.We hebben het toch niet over een peuter?
Maar waar maken jullie eigelijk opuit dat ik zeur enzo?
omdat ik hem in bed vertel ergens mee te zitten? Je kunt normaal toch alles tegen elkaar zeggen? als hij niet wilde praten kan hij dat ook normaal doen zonder te schreeuwen?en als ik hem ik weet nie hoelang met rust laat, waarom zeur ik dan?
ja sorry snap het even niet.
Idd dit kan hij ervaren als zeuren en "naggen' echter het is wel zijn verantwoordelijkheid dit op een normale manier te zeggen. Het is jouw verantwoordelijkheid om te kijken naar welk tijdstip en moment jij kiest en op welke wijze jij kiest te praten met hem.
Ik vind dat explosieve reageren omdat je "getriggerd" wordt alsnog zijn verantwoording en not done.We hebben het toch niet over een peuter?
donderdag 25 maart 2010 om 17:47
quote:HansHier schreef op 25 maart 2010 @ 17:43:
[...]
Iemand die staat te stampvoeten van woede ziet niet overal de humor van in en denkt dat de persoon hem, haar niet serieus neemt, en wordt dus nog kwader!! Best grappig natuurlijk!Als je genoeg afstand kunt nemen om gewoon te gaan werken, denk ik dat TO het risico best kan nemen... Dit doe je dus niet 'in the heat of the moment' maar ik denk wel dat TO zich dat ook wel kan bedenken.
[...]
Iemand die staat te stampvoeten van woede ziet niet overal de humor van in en denkt dat de persoon hem, haar niet serieus neemt, en wordt dus nog kwader!! Best grappig natuurlijk!Als je genoeg afstand kunt nemen om gewoon te gaan werken, denk ik dat TO het risico best kan nemen... Dit doe je dus niet 'in the heat of the moment' maar ik denk wel dat TO zich dat ook wel kan bedenken.
donderdag 25 maart 2010 om 17:58
quote:Susan schreef op 25 maart 2010 @ 17:15:
Ik kan op zich wel snappen dat je niet 's nachts de discussie aan wil gaan, maar ik krijg een beetje de indruk dat hij haar bewust doodzwijgt en vervolgens gaat slapen terwijl zij zich in de kou gezet voelt. In dat geval kan ik haar heel goed begrijpen. Als je iemand midden in de nacht the silent treatment geeft zaai je zelf een bepaalde onrust bij die persoon, daar zul je dan ook de consequenties van merken.
Als je wil wachten met uitpraten tot de volgende dag na werktijd, wees dan wel zo volwassen je partner een knuffel te geven en op een normale, niet ruzie-achtige toon te zeggen: 'We hebben het er morgen verder over.'Maar ze hebben wel ruzie. Dus die toon zal moeilijk zijn. daarbij als ik ruzie heb wil ik echt geen knuffel hoor, niet geven en niet krijgen.
Ik kan op zich wel snappen dat je niet 's nachts de discussie aan wil gaan, maar ik krijg een beetje de indruk dat hij haar bewust doodzwijgt en vervolgens gaat slapen terwijl zij zich in de kou gezet voelt. In dat geval kan ik haar heel goed begrijpen. Als je iemand midden in de nacht the silent treatment geeft zaai je zelf een bepaalde onrust bij die persoon, daar zul je dan ook de consequenties van merken.
Als je wil wachten met uitpraten tot de volgende dag na werktijd, wees dan wel zo volwassen je partner een knuffel te geven en op een normale, niet ruzie-achtige toon te zeggen: 'We hebben het er morgen verder over.'Maar ze hebben wel ruzie. Dus die toon zal moeilijk zijn. daarbij als ik ruzie heb wil ik echt geen knuffel hoor, niet geven en niet krijgen.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
donderdag 25 maart 2010 om 18:38
@Susan,
Uiteraard is het begrijpelijk dat iemand het gelijk uitgesproken wil hebben, dit heb ik in mijn post vermeld. Maar als ik ZO boos ben, dan zijn er maar 2 opties, of doorruzien en escallatie of geduld hebben en het oplossen. Dat dit wat vraagt van mijn partner weet ik, maar dat is een relatie toch? omgaan met elkaars onhebbelijkheden? Iedereen heeft een gebruiksaanwijzing, en geen enkele is universeel is mijn ervaring. Je geeft en je neemt. Voor het "grotere goed" moet je soms iets loslaten, en dat is niet erg meen ik.
@ TO, ik weet niet of je zeurt, maar de kans is er wel dat je partner dit zo ervaart. Wat je wel moet doen weet ik niet, dat van dat grapje vond ik wel een goede...
Dat hij zijn stem in zo'n situatie nie behoort te verheffen lijkt me vanzelfsprekend, maar als hij aangeeft er niet over te praten ga jij dan door? of is het bij de 1e opmerking die je erover maakt al mis bij hem?
Wellicht een mogelijkheid om het gesprek aan te kondigen zoals eerder geopperd?
Als hij 's ochtends vertrekt aangeven dat je met hem wilt praten als hij thuiskomt na zijn werk?
Dat het je irriteert dat je bij hem geen emoties waarneemt als hij boos is kan ik me voorstellen, maar dat kun je natuurlijk niet afdwingen.Dat hij dat "vroegâh" wel deed... tja, maakt het extra moeilijk om nu te accepteren. Ik denk dat je moet proberen op een rustig moment (als er geen ruzies zijn geweest) het er met hem over te hebben wat zijn beweegredenen zijn en hem laten weten hoe jij je daarbij voelt (dus niet hem aanvallen, maar je eigen gevoel uitleggen).
Ik heb er wel problemen mee om mijn liefje pijn te doen en doe dus mijn best om (samen) te zorgen dat dit zo min mogelijk voorkomt.
Hoe dan ook, ik denk dat je wel echt een goed gesprek met hem aan moet, alle goedbedoelde advioezen hier ten spijt, je zult er met hem uit moeten komen...
Heel veel succes!!!
Uiteraard is het begrijpelijk dat iemand het gelijk uitgesproken wil hebben, dit heb ik in mijn post vermeld. Maar als ik ZO boos ben, dan zijn er maar 2 opties, of doorruzien en escallatie of geduld hebben en het oplossen. Dat dit wat vraagt van mijn partner weet ik, maar dat is een relatie toch? omgaan met elkaars onhebbelijkheden? Iedereen heeft een gebruiksaanwijzing, en geen enkele is universeel is mijn ervaring. Je geeft en je neemt. Voor het "grotere goed" moet je soms iets loslaten, en dat is niet erg meen ik.
@ TO, ik weet niet of je zeurt, maar de kans is er wel dat je partner dit zo ervaart. Wat je wel moet doen weet ik niet, dat van dat grapje vond ik wel een goede...
Dat hij zijn stem in zo'n situatie nie behoort te verheffen lijkt me vanzelfsprekend, maar als hij aangeeft er niet over te praten ga jij dan door? of is het bij de 1e opmerking die je erover maakt al mis bij hem?
Wellicht een mogelijkheid om het gesprek aan te kondigen zoals eerder geopperd?
Als hij 's ochtends vertrekt aangeven dat je met hem wilt praten als hij thuiskomt na zijn werk?
Dat het je irriteert dat je bij hem geen emoties waarneemt als hij boos is kan ik me voorstellen, maar dat kun je natuurlijk niet afdwingen.Dat hij dat "vroegâh" wel deed... tja, maakt het extra moeilijk om nu te accepteren. Ik denk dat je moet proberen op een rustig moment (als er geen ruzies zijn geweest) het er met hem over te hebben wat zijn beweegredenen zijn en hem laten weten hoe jij je daarbij voelt (dus niet hem aanvallen, maar je eigen gevoel uitleggen).
Ik heb er wel problemen mee om mijn liefje pijn te doen en doe dus mijn best om (samen) te zorgen dat dit zo min mogelijk voorkomt.
Hoe dan ook, ik denk dat je wel echt een goed gesprek met hem aan moet, alle goedbedoelde advioezen hier ten spijt, je zult er met hem uit moeten komen...
Heel veel succes!!!
