Relaties
alle pijlers
weer relatie met ex?
maandag 30 maart 2009 om 12:37
Graag wil ik mijn verhaal kwijt en horen hoe jullie er over denken.
In de zomer van 2004 kreeg ik een relatie. Ik stapte daar een beetje in zo van 'lang leve de lol'. Ik was net terug van een half jaar in het buitenland, vlak daarvoor zijn mijn ouders gescheiden (op mijn 21e verjaardag ging mijn moeder met haar nieuwe partner wonen). Ook hij stapte op deze manier in de relatie en had aardig wat meegemaakt. Al snel werd het een heftige relatie met veel ruzies. omdat we elkaar ook niet kwijt wilden, bleven we bij elkaar. Duidelijk was dat we eigenlijk los van elkaar eerst wat dingen op moesten lossen voor we verder konden, maar we hadden allebei nog nooit zo veel gevoelens voor iemand gehad dat we elkaar ook niet los durfden te laten.
Uiteindelijk ging het steeds slechter en in oktober 2007 ging het uit. Later bleek dat er een ander meisje in beeld was, waarmee hij een relatie begon. Die relatie heeft niet lang geduurd. We hebben contact gehouden en af en toe dachten we : we gaan er weer voor. Hij had door die andere relatie ontdekt dat hij juist veel van mij hield en me niet kwijt wilde. Maar ik wist dat hij met die ex nog steeds 'vriendschappelijk contact' had en trok dat niet. Dus na weer een negatieve spiraal hebben we in januari de knoop door gehakt : ik kon niet meer met hem verder.
Uiteindelijk heb ik heerlijk aan mezelf kunnen werken. Maar ik bleef hem missen en ben gisteren bij hem langs geweest. Hij was blij en had mij net zo gemist als ik hem. Ook hij had aan zichzelf gewerkt en bepaalde dingen (zoals de band met zijn ex) afgesloten. We hebben heel eerlijk en open over alles kunnen praten en hebben allebei ingezien dat we in een negatieve spiraal zaten en die in stand hielden. Die lijkt nu doorbroken doordat we los van elkaar dingen hebben ingezien bij onszelf.
Nu wil hij er echt helemaal voor gaan en het negatieve achter ons laten en gaan werken aan een serieuze toekomst samen op een gezonde basis (die we toen niet hadden). Maar jullie begrijpen : ik vind het best eng. Er is toch iemand anders geweest. Bovendien : mijn omgeving staat er totaal niet achter als ik met hem verder ga. Zeker mijn moeder uitte zwaar verdrietig te zijn als dat gebeurt. Logisch ook wel : zij heeft me al die tijd verdrietig gezien en vond dat ik juist toen ik hem niet zag weer opbloeide. Ik begrijp ook dat zij er dus niet achter staat. Ik denk alleen dat juist doordat ik opgebloeid ben en zekerder geworden van mezelf, dat ik nu heel anders in de relatie zal staan. De andere optie is om het nu voorgoed af te sluiten, met als gevolg dat ik me misschien voor altijd af zal vragen of het nu wel had gewerkt. Begin ik weer wat met hem, dan is er de kans dat ik mensen uit mijn omgeving kwijt raak en misschien hem over een tijd ook wel weer, mocht het niet werken. Of nog een (ideale) optie : we gaan ervoor, het werkt inderdaad en als mensen zien dat ik gelukkig ben, draaien ze vanzelf wel weer bij.
Tips?!
In de zomer van 2004 kreeg ik een relatie. Ik stapte daar een beetje in zo van 'lang leve de lol'. Ik was net terug van een half jaar in het buitenland, vlak daarvoor zijn mijn ouders gescheiden (op mijn 21e verjaardag ging mijn moeder met haar nieuwe partner wonen). Ook hij stapte op deze manier in de relatie en had aardig wat meegemaakt. Al snel werd het een heftige relatie met veel ruzies. omdat we elkaar ook niet kwijt wilden, bleven we bij elkaar. Duidelijk was dat we eigenlijk los van elkaar eerst wat dingen op moesten lossen voor we verder konden, maar we hadden allebei nog nooit zo veel gevoelens voor iemand gehad dat we elkaar ook niet los durfden te laten.
Uiteindelijk ging het steeds slechter en in oktober 2007 ging het uit. Later bleek dat er een ander meisje in beeld was, waarmee hij een relatie begon. Die relatie heeft niet lang geduurd. We hebben contact gehouden en af en toe dachten we : we gaan er weer voor. Hij had door die andere relatie ontdekt dat hij juist veel van mij hield en me niet kwijt wilde. Maar ik wist dat hij met die ex nog steeds 'vriendschappelijk contact' had en trok dat niet. Dus na weer een negatieve spiraal hebben we in januari de knoop door gehakt : ik kon niet meer met hem verder.
Uiteindelijk heb ik heerlijk aan mezelf kunnen werken. Maar ik bleef hem missen en ben gisteren bij hem langs geweest. Hij was blij en had mij net zo gemist als ik hem. Ook hij had aan zichzelf gewerkt en bepaalde dingen (zoals de band met zijn ex) afgesloten. We hebben heel eerlijk en open over alles kunnen praten en hebben allebei ingezien dat we in een negatieve spiraal zaten en die in stand hielden. Die lijkt nu doorbroken doordat we los van elkaar dingen hebben ingezien bij onszelf.
Nu wil hij er echt helemaal voor gaan en het negatieve achter ons laten en gaan werken aan een serieuze toekomst samen op een gezonde basis (die we toen niet hadden). Maar jullie begrijpen : ik vind het best eng. Er is toch iemand anders geweest. Bovendien : mijn omgeving staat er totaal niet achter als ik met hem verder ga. Zeker mijn moeder uitte zwaar verdrietig te zijn als dat gebeurt. Logisch ook wel : zij heeft me al die tijd verdrietig gezien en vond dat ik juist toen ik hem niet zag weer opbloeide. Ik begrijp ook dat zij er dus niet achter staat. Ik denk alleen dat juist doordat ik opgebloeid ben en zekerder geworden van mezelf, dat ik nu heel anders in de relatie zal staan. De andere optie is om het nu voorgoed af te sluiten, met als gevolg dat ik me misschien voor altijd af zal vragen of het nu wel had gewerkt. Begin ik weer wat met hem, dan is er de kans dat ik mensen uit mijn omgeving kwijt raak en misschien hem over een tijd ook wel weer, mocht het niet werken. Of nog een (ideale) optie : we gaan ervoor, het werkt inderdaad en als mensen zien dat ik gelukkig ben, draaien ze vanzelf wel weer bij.
Tips?!
maandag 30 maart 2009 om 12:46
Moeilijk, maar als jullie beide nog zo'n sterke gevoelens voor elkaar hebben, zou het toch zonde zijn om het niet weer te proberen? Wel moet je er zeker van zijn dat die andere vrouw echt niet meer in beeld is! En de vraag is natuurlijk ook: kun je hem nog vertrouwen? Want als het dus slechter in jullie relatie gaat, dan zoekt hij zn heil elders..
Maar ik zou niet direct weer in een heftige relatie vervallen. Eerst maar weer eens gaan daten. Leuke dingen doen, kijken of het echt nog zo goed klikt.
Hoe bedoel je dat je mensen kwijt zult raken uit je omgeving? Heeft je moeder dit gezegd? Vind ik een beetje raar. Je bent volwassen, maakt je eigen keuzes. Daar hoort zij achter te staan.
Maar ik zou niet direct weer in een heftige relatie vervallen. Eerst maar weer eens gaan daten. Leuke dingen doen, kijken of het echt nog zo goed klikt.
Hoe bedoel je dat je mensen kwijt zult raken uit je omgeving? Heeft je moeder dit gezegd? Vind ik een beetje raar. Je bent volwassen, maakt je eigen keuzes. Daar hoort zij achter te staan.
maandag 30 maart 2009 om 12:58
Uiteindelijk zullen de mensen die echt om je geven je beslissing accepteren. reken op een paar "i told you so"'s van je omgeving als het weer verkeerd gaat, dat wel
Veel mensen vallen bij en ex echter wel terug in oude patronen. je schrijft dat je nu zekerder bent, en dat je anders in de relatie staat. Geldt dat ook voor hem? Ik zelf geloof niet dat twee mensen die niet bijelkaar bleken te passen dat later ineens wel doen, en ik denk persoonlijk dat t een kwestie van tijd is voordat je weer in dezelfde valkuil valt. maar net als sensy vind ik dat dat jouw les is om te leren, en mss ga je dan op je bek. mss werkt het toch. jouw leven, jouw geluk, jouw keuze.
Veel mensen vallen bij en ex echter wel terug in oude patronen. je schrijft dat je nu zekerder bent, en dat je anders in de relatie staat. Geldt dat ook voor hem? Ik zelf geloof niet dat twee mensen die niet bijelkaar bleken te passen dat later ineens wel doen, en ik denk persoonlijk dat t een kwestie van tijd is voordat je weer in dezelfde valkuil valt. maar net als sensy vind ik dat dat jouw les is om te leren, en mss ga je dan op je bek. mss werkt het toch. jouw leven, jouw geluk, jouw keuze.
maandag 30 maart 2009 om 13:01
Dank voor de snelle reacties!
Ja, ik weet het, ik moet mijn eigen keuzes maken. Maar ik snap al die mensen zo goed : ze hebben jaren aangezien hoe wij elkaar veel pijn en verdriet deden. En het maakt me ook aan het twijfelen als mensen opmerkingen gaan maken als : 'als het al die tijd niet werkte, werkt het nu ook niet. Als hij 1 keer vreemd gaat, doet hij dat nog eens (hij is Surinaams, dus het vooroordeel was er al). Jullie hebben niks gemeen, dus jullie passen niet bij elkaar.' Ik weet namelijk dat in al deze opmerkingen een kern van waarheid zit en dat maakt het moeilijk. En het is natuurlijk al een paar keer mis gegaan, dus de fouten heb ik al gemaakt en hij ook. Alleen ik geloof ook weer dat je niet per se van die fouten hoeft te leren om vervolgens met iemand anders verder te kunnen, maar dat je ook van je fouten kan leren om vervolgens samen verder te gaan.
En ik moet inderdaad gewoon rustig aan doen en het per dag bekijken en leuke dingen gaan doen. Want ik wil voorkomen dat ik te hard van stapel loop en bv met hem samen ga wonen, omdat ik hem dan kan controleren ofzo. Want dat merk ik wel : ik vind het nog steeds moeilijk hem te vertrouwen. Maar ik weet ook dat als ik hem niet vertrouw, het bij voorbaat al geen kans van slagen heeft (zoals de vorige keren).
Wie heeft dat uitegvonden, relaties?!
Ja, ik weet het, ik moet mijn eigen keuzes maken. Maar ik snap al die mensen zo goed : ze hebben jaren aangezien hoe wij elkaar veel pijn en verdriet deden. En het maakt me ook aan het twijfelen als mensen opmerkingen gaan maken als : 'als het al die tijd niet werkte, werkt het nu ook niet. Als hij 1 keer vreemd gaat, doet hij dat nog eens (hij is Surinaams, dus het vooroordeel was er al). Jullie hebben niks gemeen, dus jullie passen niet bij elkaar.' Ik weet namelijk dat in al deze opmerkingen een kern van waarheid zit en dat maakt het moeilijk. En het is natuurlijk al een paar keer mis gegaan, dus de fouten heb ik al gemaakt en hij ook. Alleen ik geloof ook weer dat je niet per se van die fouten hoeft te leren om vervolgens met iemand anders verder te kunnen, maar dat je ook van je fouten kan leren om vervolgens samen verder te gaan.
En ik moet inderdaad gewoon rustig aan doen en het per dag bekijken en leuke dingen gaan doen. Want ik wil voorkomen dat ik te hard van stapel loop en bv met hem samen ga wonen, omdat ik hem dan kan controleren ofzo. Want dat merk ik wel : ik vind het nog steeds moeilijk hem te vertrouwen. Maar ik weet ook dat als ik hem niet vertrouw, het bij voorbaat al geen kans van slagen heeft (zoals de vorige keren).
Wie heeft dat uitegvonden, relaties?!
maandag 30 maart 2009 om 13:05
ps en dat 'leuke daten' is iets dat we toentertijd door allerlei omstandigheden niet echt hebben kunnen doen. Die basis missen we, doordat er toen gelijk allerlei heftige dingen persoonlijk bij beide speelden. Misschien is het goed om dat nu eens te gaan doen. Hij zegt dat al langer, maar dan denk ik vaak : 'ja, lekker rustig aan doen, dan kan je verder kijken' Tenminste : dat dacht ik de vorige keer dat we het wilden gaan proberen. Nu begin ik langzaam maar zeker te geloven dat hij dat echt wil om met een goede basis verder te kunnen.
maandag 30 maart 2009 om 13:26
Hij ging dus vreemd de vorige keer.
Weet je ook waarom ie vreemdging. En is dat veranderd? persoonlijk zou ik een vreemdganger nooit terug nemen, omdat ik vind dat vertrouwen het allerbelangrijkste is in een relatie, en iemand die dat al meer dan eens beschaamd heeft, zou ik niet meer durven vertrouwen. Ik geloof niet perse eens een vreemdganger altijd een vreemdganger, maar ik geloof wel dat iemand die binnen een relatie met een partner meerdere malen vreemd is geggan, dat in een relatie met diezelfde persoon niet opnieuw zou doen. kennelijk miste hij iets bij jou dat ie zocht en vond bij een ander. en ja natuurlijk belooft ie je beterschap en laat ie je geloven dat t nu echt echt anders zal zijn. maar zoals je zelf al aangeeft, je durft er niet meer met 100% vertrouwen in te staan. Wil jejezelf dat aandoen? En ga je ooit een nacht rustig slapen als je m niet kunt bereiken? Kun je jezelf beloven dat je niet constant de behoefte moet onderdrukken om m te controleren? Ik zou zeggen, niet aan beginnen. je verliest jezelf in je eigen onzekerheid en wantrouwen.
Weet je ook waarom ie vreemdging. En is dat veranderd? persoonlijk zou ik een vreemdganger nooit terug nemen, omdat ik vind dat vertrouwen het allerbelangrijkste is in een relatie, en iemand die dat al meer dan eens beschaamd heeft, zou ik niet meer durven vertrouwen. Ik geloof niet perse eens een vreemdganger altijd een vreemdganger, maar ik geloof wel dat iemand die binnen een relatie met een partner meerdere malen vreemd is geggan, dat in een relatie met diezelfde persoon niet opnieuw zou doen. kennelijk miste hij iets bij jou dat ie zocht en vond bij een ander. en ja natuurlijk belooft ie je beterschap en laat ie je geloven dat t nu echt echt anders zal zijn. maar zoals je zelf al aangeeft, je durft er niet meer met 100% vertrouwen in te staan. Wil jejezelf dat aandoen? En ga je ooit een nacht rustig slapen als je m niet kunt bereiken? Kun je jezelf beloven dat je niet constant de behoefte moet onderdrukken om m te controleren? Ik zou zeggen, niet aan beginnen. je verliest jezelf in je eigen onzekerheid en wantrouwen.
maandag 30 maart 2009 om 13:40
Het is niet zo dat hij vreemd is gegaan. Hij had een vriendin toen wij nog wat hadden en is met haar wat begonnen toen het uit was tussen ons. Dat heeft 2 maanden geduurd, maar dat werkte niet, maar ze bleven wel vrienden. Alleen ik geloof daar niet in, heb gezegd dat ik die vriendschap niet kan accepteren, omdat ik dan altijd bang zal zijn dat hij terug gaat naar haar. Hij wil dat verbreken en ik heb zelfs haar gesproken en zij zei tegen mij dat het tussen hen echt nooit meer wat zal worden en dat ik blij moet zijn en gelukkig met hem moet worden omdat hij van mij houdt. Ik denk dat ik soms gewoon bang ben dat hij eigenlijk van haar hield maar zij niet meer met hem verder wilde en hij daarom voor mij koos. Maar heel slecht : ik heb gisteren in zijn telefoon gekeken en daarin zag ik 3 weken geleden een sms van hem aan haar waaruit bleek dat hij boos op haar is. Hij zegt dat hij klaar met haar is, omdat hij erachter is gekomen dat ze niet echt een vriendin was, omdat zij heel raar ging doen toen hij vertelde dat hij met mij verder wilde. Maar ik denk dan : als je klaar met haar bent, waarom sms je dan sowieso nog, ook al is het boos?
Ik weet het niet. Hij neemt echt wel volledig op zich dat hij fout bezig is geweest en zegt dat hij alleen maar lang contact met haar heeft gehouden omdat zij veel problemen had en haar wilde helpen. En uit het feit dat de laatste sms 3 weken geleden is, geloof ik ergens ook wel dat hij het met haar heeft afgesloten voordat hij mij zei er volledig voor te willen gaan. Hij zegt dat ik het erger maak dan het was, omdat ik onzeker ben, maar begrijpt tegelijk ook wel mijn gevoel. Ik heb nu gisteren ook heel erg eerlijk gezegd dat ik wil dat het contact klaar is (ik heb eerder gezegd dat ik t prima vond als hij bevriend met haar bleef) en hij zei volmondig dat dat prima was en dat hij wilde dat ik dat eerder had aangegeven. Ik heb ook gezegd dat ik het nog 1 keer met hem wil proberen, maar dat als er nog een keer contact is het echt over is tussen ons. En zo denk ik er ook echt over : ik heb nooit eerder eerlijk gezegd wat ik wilde en hoe dat contact voor mij voelde. Nu wel en als blijkt dat hij dat niet respecteert dan is het ook echt klaar
Ik weet het niet. Hij neemt echt wel volledig op zich dat hij fout bezig is geweest en zegt dat hij alleen maar lang contact met haar heeft gehouden omdat zij veel problemen had en haar wilde helpen. En uit het feit dat de laatste sms 3 weken geleden is, geloof ik ergens ook wel dat hij het met haar heeft afgesloten voordat hij mij zei er volledig voor te willen gaan. Hij zegt dat ik het erger maak dan het was, omdat ik onzeker ben, maar begrijpt tegelijk ook wel mijn gevoel. Ik heb nu gisteren ook heel erg eerlijk gezegd dat ik wil dat het contact klaar is (ik heb eerder gezegd dat ik t prima vond als hij bevriend met haar bleef) en hij zei volmondig dat dat prima was en dat hij wilde dat ik dat eerder had aangegeven. Ik heb ook gezegd dat ik het nog 1 keer met hem wil proberen, maar dat als er nog een keer contact is het echt over is tussen ons. En zo denk ik er ook echt over : ik heb nooit eerder eerlijk gezegd wat ik wilde en hoe dat contact voor mij voelde. Nu wel en als blijkt dat hij dat niet respecteert dan is het ook echt klaar
maandag 30 maart 2009 om 15:35
En als jij hem echt zou vertrouwen, dan maakte dat contact niet uit. Zolang jij die andere vrouw als bedreiging ziet, zit het niet goed tsuuen hem en jou. persoonljk zou ik ook nooit een vriendschap opgeven, ookal is het met een ex, omdat mijn partner mij niet vertrouwt. het feit dat dat contact een probleem voor je is, zegt eigenlihjk meer over je hele relatie dan hoe je vriend daarmee omgaat.
en nu je het gezegd hebt en hoopt dat hij dat respecteert, ga je nooit meer de behoefte voelen om zijn telefoon te checken? Ga je nooit meer op zoek naar bewijzen dat ie toch achter je rug om contact heeft met haar?
Beloof jezelf 1 ding. de eerstvolgende keer dat je zijn telefoon checkt maak je het uit. ongeacht of je iets vind of niet. Uiteindelijk is het je wantrouwen dat je gek maakt en je relatie sloopt. Als je iet zo zeker van je vriend bent dat je zijn foon niet hoeft te checken en niet van m hoeft te eisen dat ie geen contact met anderen heeft, dan pas heb je een stabiele basis. En zonder dat.. als je geen kinderen met deze meneer hebt, vraag ik me af waarom je jezelf dit zou aandoen.
en nu je het gezegd hebt en hoopt dat hij dat respecteert, ga je nooit meer de behoefte voelen om zijn telefoon te checken? Ga je nooit meer op zoek naar bewijzen dat ie toch achter je rug om contact heeft met haar?
Beloof jezelf 1 ding. de eerstvolgende keer dat je zijn telefoon checkt maak je het uit. ongeacht of je iets vind of niet. Uiteindelijk is het je wantrouwen dat je gek maakt en je relatie sloopt. Als je iet zo zeker van je vriend bent dat je zijn foon niet hoeft te checken en niet van m hoeft te eisen dat ie geen contact met anderen heeft, dan pas heb je een stabiele basis. En zonder dat.. als je geen kinderen met deze meneer hebt, vraag ik me af waarom je jezelf dit zou aandoen.
maandag 30 maart 2009 om 15:59
Hebben jullie alles wat er in de afgelopen jaren tussen jullie gebeurd is ook doorgesproken? Weten jullie van elkaar waarom het de eerste keer niet is gelukt en waarom het nu beter zou gaan?
Zelf zou ik dat allemaal tot in het kleinste detail willen bespreken, en meer dan met iemand waar ik niet eerder een relatie mee heb gehad.
Juist omdat jullie allebei veranderd zijn, is het belangrijk om zeker te weten dat je geen 'oud' beeld meer van elkaar hebt en geen 'oude' verwachtingen van elkaars gedrag. Je kunt je herinneringen niet wissen, dus met een schone lei beginnen is onmogelijk.
Ga vooral het gesprek aan met je moeder, of met anderen. Als jij voor jezelf kunt beredeneren waarom je zeker weet dat je met deze man verder wil, dan kun je het anderen ook uitleggen. Zij hebben waarschijnlijk een andere kijk op jou, op hem en op jullie vorige relatie en dat kan verhelderend zijn. (je hoeft niet alles voor waar aan te nemen of hun adviezen op te volgen, maar neem het in je overwegingen mee).
Ik heb dat ooit niet gedaan en ben opnieuw begonnen met iemand die me tussen die twee relaties in heeft voorgelogen over iets dat er speelde tussen hem en een ander. Dom van hem en dom van mij. We hadden beiden beter onze tijd kunnen besteden aan iemand die hetzelfde dacht over eerlijkheid en trouw in vriendschappen en relaties. Nu is ook de vriendschap verdwenen.
Sterkte ermee!
Zelf zou ik dat allemaal tot in het kleinste detail willen bespreken, en meer dan met iemand waar ik niet eerder een relatie mee heb gehad.
Juist omdat jullie allebei veranderd zijn, is het belangrijk om zeker te weten dat je geen 'oud' beeld meer van elkaar hebt en geen 'oude' verwachtingen van elkaars gedrag. Je kunt je herinneringen niet wissen, dus met een schone lei beginnen is onmogelijk.
Ga vooral het gesprek aan met je moeder, of met anderen. Als jij voor jezelf kunt beredeneren waarom je zeker weet dat je met deze man verder wil, dan kun je het anderen ook uitleggen. Zij hebben waarschijnlijk een andere kijk op jou, op hem en op jullie vorige relatie en dat kan verhelderend zijn. (je hoeft niet alles voor waar aan te nemen of hun adviezen op te volgen, maar neem het in je overwegingen mee).
Ik heb dat ooit niet gedaan en ben opnieuw begonnen met iemand die me tussen die twee relaties in heeft voorgelogen over iets dat er speelde tussen hem en een ander. Dom van hem en dom van mij. We hadden beiden beter onze tijd kunnen besteden aan iemand die hetzelfde dacht over eerlijkheid en trouw in vriendschappen en relaties. Nu is ook de vriendschap verdwenen.
Sterkte ermee!
maandag 30 maart 2009 om 17:12
Wow dit is zo herkenbaar dat ik een nickname heb aangemaakt (vandaar ook de toepasselijke nick waarschijnlijk)
Het zou zomaar mijn verhaal kunnen zijn. Mijn ex en ik zijn in 2,5 jaar tijd ook een aantal keer uit elkaar gegaan, tussendoor samengewoond en weer apart gaan wonen, etc etc.
Ook mijn ex is vreemdgegaan, volgens hem begonnen toen we dus even uit elkaar waren, maar ik kwam er later achter dat het ook doorgegaan is toen we wel een relatie hadden.
Mijn eerste advies aan je zou zijn: no way! niet teruggaan!
Jij bent wel veranderd maar hij niet. Tenminste, dat denk ik nu. Mijn ex heeft ook een aantal keer gezegd dat hij deze keer wel veranderd was en nu wel serieus zou zijn en ook noooit meer vreemd zou gaan. Maar het wantrouwen bij mij bleef en ik denk ook dat dit bij jou zo zal zijn. Je zult nooit zeker weten dat je hem kunt vertrouwen, toch?
Maar goed, ik weet ook (kijkend naar mijzelf) dat het lastig is. Hij zal mooie praatjes hebben en lief tegen je doen, belangstelling tonen, etc etc. Ik vind het ook soms nog moeilijk, je kent elkaar zo goed en hebt al zoveel meegemaakt.
Toch denk ik dat je sterk moet blijven. Dat jij veranderd bent is goed, vooral voor je toekomstige vriend (en dus niet je ex!). Je toekomstige vriend krijgt een leuke zelfverzekerde dame en jij hoeft dan ook niet meer wantrouwend te zijn!
(zo het is nogal een lang verhaal geworden, maar ik dacht: schrijf het van me af en wie weet heb je er wat aan
)
Het zou zomaar mijn verhaal kunnen zijn. Mijn ex en ik zijn in 2,5 jaar tijd ook een aantal keer uit elkaar gegaan, tussendoor samengewoond en weer apart gaan wonen, etc etc.
Ook mijn ex is vreemdgegaan, volgens hem begonnen toen we dus even uit elkaar waren, maar ik kwam er later achter dat het ook doorgegaan is toen we wel een relatie hadden.
Mijn eerste advies aan je zou zijn: no way! niet teruggaan!
Jij bent wel veranderd maar hij niet. Tenminste, dat denk ik nu. Mijn ex heeft ook een aantal keer gezegd dat hij deze keer wel veranderd was en nu wel serieus zou zijn en ook noooit meer vreemd zou gaan. Maar het wantrouwen bij mij bleef en ik denk ook dat dit bij jou zo zal zijn. Je zult nooit zeker weten dat je hem kunt vertrouwen, toch?
Maar goed, ik weet ook (kijkend naar mijzelf) dat het lastig is. Hij zal mooie praatjes hebben en lief tegen je doen, belangstelling tonen, etc etc. Ik vind het ook soms nog moeilijk, je kent elkaar zo goed en hebt al zoveel meegemaakt.
Toch denk ik dat je sterk moet blijven. Dat jij veranderd bent is goed, vooral voor je toekomstige vriend (en dus niet je ex!). Je toekomstige vriend krijgt een leuke zelfverzekerde dame en jij hoeft dan ook niet meer wantrouwend te zijn!
(zo het is nogal een lang verhaal geworden, maar ik dacht: schrijf het van me af en wie weet heb je er wat aan
)
maandag 30 maart 2009 om 17:49
Ontzettend bedankt voor al jullie reacties!! Vooral de reactie over dat het bij mij zit dat ik hem niet vertrouw en dat dan de basis niet goed zit. Pijnlijk maar waar!! Ik heb hem ooit volledig vertrouwd en maandenlang mijn voorgevoel genegeerd. En toen ik toen een keer in zijn telefoon keek, zag ik voor het eerst hoe hij nog tijdens onze relatie met dat meisje veel belde. Ik heb toen geloofd dat het een goede vriendin was. En ook ik zou een goede vriend nooit opgeven als mijn partner dat zou willen. Alleen : ik zou mijn partner op zijn minst 1 keer aan die goede vriend hebben voorgesteld. En dat is nooit gebeurd. Ik merk nu dat dat me het meeste steekt. Want het voelt nu alsof hij haar voor mij geheim houdt (en andersom), waardoor het er sterk op lijkt dat hij ons allebei aan het lijntje houdt.
Ik heb hem net een mailtje gestuurd om te vertellen dat ik erover heb nagedacht en geen vriendschappen of wat dan ook wil wegnemen. Maar dat als hij met haar om wil blijven gaan, ik graag zou willen dat hij eens met haar en mij tegelijk afspreekt. Gewoon om dingen eens open te gooien. Wil hij dat niet, dan denk ik dat het inderdaad verstandig is er een punt achter te zetten. Ondanks dat ik erg veel van hem hou, ga ik mezelf alleen maar pijnigen anders. Want als we echt bij elkaar pasten zou dit niet al jaren slepen. En als hij echt veranderd is, wil hij me voorstellen aan dat meisje, om mij te laten zien wie zijn goede vriendin is en om haar te laten zien met wie hij verder wil gaan.
Ik heb hem net een mailtje gestuurd om te vertellen dat ik erover heb nagedacht en geen vriendschappen of wat dan ook wil wegnemen. Maar dat als hij met haar om wil blijven gaan, ik graag zou willen dat hij eens met haar en mij tegelijk afspreekt. Gewoon om dingen eens open te gooien. Wil hij dat niet, dan denk ik dat het inderdaad verstandig is er een punt achter te zetten. Ondanks dat ik erg veel van hem hou, ga ik mezelf alleen maar pijnigen anders. Want als we echt bij elkaar pasten zou dit niet al jaren slepen. En als hij echt veranderd is, wil hij me voorstellen aan dat meisje, om mij te laten zien wie zijn goede vriendin is en om haar te laten zien met wie hij verder wil gaan.
maandag 30 maart 2009 om 17:54
ps en ook het bedenken hoe ik anderen uit zou leggen dat ik toch met hem verder wil, is een goede oefening. Misschien ben ik te veel gaan denken over hoe hij zou kunnen zijn en hoe ik zou kunnen zijn en hoe het dan zou kunnen gaan en hoop ik te veel dat het ooit zo zou worden. Terwijl als ik naar feiten kijk uit het verleden (die je inderdaad niet zomaar kan vergeten) heeft hij wel vaker gezegd dat hij niet meer met haar om ging (uit zichzelf en niet omdat ik erom vroeg), terwijl hij dan later weer even was 'vergeten' te vertellen dat hij weer met haar belde/smste omdat het 'nou eenmaal niet belangrijk was'... Ik weet het inmiddels niet meer of ik dingen nou helemaal uit zijn verband heb getrokken en het erger heb gemaakt dan het is, of dat het misscien gewoon inderdaad zo erg is als het is en ik steeds weer in zijn leugens trap...
maandag 30 maart 2009 om 19:40
ja bij ons is het ook weer mis gegaan. niet zozeer omdat hij weer vreemdging, maar wel omdat ik dingen die jij ook noemt vervelend bleef vinden.
hij had ook veel 'vriendinnen', waarmee hij smste en niets vertelde. totdat ik er naar vroeg, en hij zei dat hij het gewoon vergeten was of het was niets bijzonders... ik maakte me te druk volgens hem en hij werd soms ook boos omdat ik hem niet vertrouwde.
Toch, mijn intuitie zei altijd dat het niet klopte en ik weet nu ook wel bijna zeker dat wat ik dacht ook de waarheid is. Alleen, hij zal dit nooit toegeven.
Misschien is het bij jou anders, maar ik ben nu een tijdje verder en denk er wat nuchterder over en denk inderdaad dat ik steeds in zijn leugens ben getrapt.
Ook dat is pijnlijk om je te beseffen overigens, maar er komt dan in ieder geval geen nieuwe pijn meer bij!
hij had ook veel 'vriendinnen', waarmee hij smste en niets vertelde. totdat ik er naar vroeg, en hij zei dat hij het gewoon vergeten was of het was niets bijzonders... ik maakte me te druk volgens hem en hij werd soms ook boos omdat ik hem niet vertrouwde.
Toch, mijn intuitie zei altijd dat het niet klopte en ik weet nu ook wel bijna zeker dat wat ik dacht ook de waarheid is. Alleen, hij zal dit nooit toegeven.
Misschien is het bij jou anders, maar ik ben nu een tijdje verder en denk er wat nuchterder over en denk inderdaad dat ik steeds in zijn leugens ben getrapt.
Ook dat is pijnlijk om je te beseffen overigens, maar er komt dan in ieder geval geen nieuwe pijn meer bij!
maandag 30 maart 2009 om 20:16
Hoe herkenbaar... Vervelend dat je dit ook zo hebt meegemaakt en bedankt dat je het wilde delen. Waarschijnlijk behoed je me nu voor nog meer pijn. Want ik begrijp precies wat je zegt : het gevoel blijft, maar hij zal het nooit toegeven en zelfs boos worden als je je onzekerheid uit. En het is inderdaad pijnlijk te zien dat je je waarschijnlijk al die jaren voor hebt laten liegen. En dus juist goed om ervoor te zorgen die pijn jezelf niet nog langer aan te doen. Thanks!
maandag 30 maart 2009 om 20:23
No problem, hoop echt dat je er wat aan hebt.
Wat ik ook al zei, jouw verhaal is voor mij ook heel herkenbaar.
(het is dat de jaartallen anders zijn, anders zou ik denken dat we dezelfde meneer hebben/hadden)
Hopelijk kun je dit gevoel vasthouden, zelf vind ik het nog wel eens moeilijk, omdat je ook veel leuke dingen mist. Maar, als je je bedenkt hoe rot je je voelde op die momenten kun je het! Als ik het kan kan jij het ook!
Wat ik ook al zei, jouw verhaal is voor mij ook heel herkenbaar.
(het is dat de jaartallen anders zijn, anders zou ik denken dat we dezelfde meneer hebben/hadden
)Hopelijk kun je dit gevoel vasthouden, zelf vind ik het nog wel eens moeilijk, omdat je ook veel leuke dingen mist. Maar, als je je bedenkt hoe rot je je voelde op die momenten kun je het! Als ik het kan kan jij het ook!
