Relaties
alle pijlers
Wie is er schuldig bij vreemdgaan?
dinsdag 9 maart 2021 om 23:19
N.a.v een ander topic, wie vinden jullie schuldig aan vreemdgaan? Alleen de man of vrouw die thuis al iemand heeft zitten of ook de persoon met wie hij of zij vreemdgaat? En waarom dan?
Ik vind de andere persoon niet schuldig als die persoon vrij is, degene die thuis iemand heeft zitten is in mijn ogen de hoofdschuldige.
Wat vinden jullie?
Ik vind de andere persoon niet schuldig als die persoon vrij is, degene die thuis iemand heeft zitten is in mijn ogen de hoofdschuldige.
Wat vinden jullie?
zaterdag 13 maart 2021 om 08:32
tja.... dat denk jijLucieanders schreef: ↑13-03-2021 08:28Jij kent duidelijk mijn moeder en mijn familie niet. Die is nog vele malen erger dan ik.
zalig zijn de onwetenden
natuurlijk zit er iemand tussen. Kijk volgende keer die kringverjaardag eens rond, wie is het????
Minstens eentje, 1 op de 3
zaterdag 13 maart 2021 om 08:33
Nee, ik houd dingen niet voor mijzelf. Als men wat vraagt, geef ik eerlijk antwoord. Ik geef niet mijn mening als er niet om gevraagd wordt.lilalinda schreef: ↑13-03-2021 08:27hoe eerlijk ben jij?
vertel jij het je moeder, als je het eten niet lekker vindt, wat ze voor je gekookt heeft
Vertel je het elke keer als je teleurgesteld bent in mensen?
Dat de baby van je vriendin echt een lelijkerd is?
Zeg je het iedere keer hardop, als iemand een rare blouse aan heeft?
Vertel je op je werk dat je gisteren zo heerlijk geneukt hebt?
En dat anaal je favoriet is?
of houd je dingen voor jezelf?
zaterdag 13 maart 2021 om 08:34
op een schoolplein wordt echt nooit direct de vraag gesteld, aan de mama-van-sanne: Goh, ga jij vreemd?Lucieanders schreef: ↑13-03-2021 08:33Nee, ik houd dingen niet voor mijzelf. Als men wat vraagt, geef ik eerlijk antwoord. Ik geef niet mijn mening als er niet om gevraagd wordt.
zaterdag 13 maart 2021 om 08:38
Dat is ook weer niet waar denk ik. Het is geen random steekproef gok ik op de verjaardagen waar Lucie komt.
zaterdag 13 maart 2021 om 08:43
oh vast, maar minstens eentje, als de kamer vol zit, dat haalt die familie echt welIn_Tenebris schreef: ↑13-03-2021 08:38Dat is ook weer niet waar denk ik. Het is geen random steekproef gok ik op de verjaardagen waar Lucie komt.
en zo heeft ze ook meer vriendinnen die wel eens een fout gemaakt hebben, maar ze is de laatste die het zal horen. Want als je heel stellig bent, zijn mensen al snel niet meer helemaal eerlijk tegen je
lilalinda wijzigde dit bericht op 13-03-2021 09:03
0.11% gewijzigd
zaterdag 13 maart 2021 om 08:47
Poeh, nou daar kun je achteraf heel erg blij om zijn! Wel heel erg voor die ander als het bij haar wel gelukt is. Ik ben (toen het zo slecht ging in de relatie) ook verliefd geworden op iemand anders, althans dat dacht ik. Toen de relatie met mijn ex verbroken was en ik na een paar maanden niet meer als een depressieve kip rondsukkelde, wilde die persoon graag met mij afspreken. Het stomme was dat toen alle aantrekkingskracht verdwenen was voor mij. Bij mijn ex hetzelfde: hij is niet verder gegaan met de vrouw met wie hij een affaire had. Ik vind het ergens dus wel fascinerend als mensen in een nieuwe relatie met hun minnaar stappen (dan heb je je oude relatie blijkbaar tijdens de relatie al zodanig losgelaten dat je openstaat voor ware liefde). Bij mij en mijn ex waren onze ‘verliefdheden’ achteraf gezien duidelijk projecties van de dingen die stuk waren in de relatie en die we misten. Toen de relatie voorbij was en er dus niks meer te ‘missen’ viel, was die verliefdheid ook klaar.StardustZiggy schreef: ↑11-03-2021 20:40Degene op wie ik verliefd was, was zo’n nare ‘iemands partner proberen af te pakker’ . Hij heeft het bij mij en een ander geprobeerd (ik denk dat dat gelukt is maar zeker weet ik het nog niet). Achteraf hoorde ik dat het de bedoeling was om mij in bed te krijgen en vervolgens te dumpen. Heel naar en vooral blij dat het niet gelukt is en ik de beslissing er los van heb genomen.
Dus ik denk dat, zelfs als zijn bedoelingen een stuk eervoller waren, je er niks aan zou hebben gemist. En nu al helemaal niet, wat een drol...
zaterdag 13 maart 2021 om 08:48
lilalinda schreef: ↑13-03-2021 08:43oh vast, maar minstens eentje, als de kamer vol zit, dat haalt die familie echt wel
en zo heeft ze ook meer vriendinnen die wel eens een fout gemaakt hebben, maar ze is de laatste die het zal horen. Want als je heel stellig bent, zijn mensen al snel net meer helemaal eerlijk tegen je
Zeker, dan kijk je wel twee keer uit. Ik denk ook dat iedereen mensen kent zonder het te weten. Dat is ook het beste omdat je soms letterlijk alle parttijen kent inclusief verhalen voor je er erg in hebt. Als mensen vragen om een mening heb ik die ook niet als ik de anderen ken ook. Ik bemoei me er gewoon niet mee.
zaterdag 13 maart 2021 om 08:55
Bellinis schreef: ↑13-03-2021 08:47Ik vind het ergens dus wel fascinerend als mensen in een nieuwe relatie met hun minnaar stappen (dan heb je je oude relatie blijkbaar tijdens de relatie al zodanig losgelaten dat je openstaat voor ware liefde). Bij mij en mijn ex waren onze ‘verliefdheden’ achteraf gezien duidelijk projecties van de dingen die stuk waren in de relatie en die we misten. Toen de relatie voorbij was en er dus niks meer te ‘missen’ viel, was die verliefdheid ook klaar.
Dat vind ik dus ook raar omdat je dan je partner toch wel slecht behandelt. Als je ooit van iemand gehouden hebt en je bent bereid om die te verlaten voor een ander is het wel zo netjes om dat te vertellen. Als je op dat moment wel gewoon doorgaat mis je ook wel iets vind ik.
zaterdag 13 maart 2021 om 09:00
Eens. Eerlijkheid is ook geen rechtvaardiging om mensen die vreemdgaan ‘hoe dan ook’ te straffen of mensen voor slettebak uit te maken. Dat is nog altijd slechts jouw persoonlijke idee van rechtvaardigheid (die gelukkig niet door iedereen wordt gedeeld - voor mij is hij een beetje te wraakzuchtig).
Ik vind wel dat vreemdgaan een enorme fuck-up is. Maar het enige feit dat iemand iets ontzettends fouts doet, wil niet zeggen dat die persoon ook slecht is en compleet afgebrand moet worden. Er zijn slechte mensen die vreemdgaan en dat vind ik een ander verhaal (ook al zie ik zelfs daar de toegevoegde waarde niet in van om achter zo’n persoon aan te rennen en ‘hoer’! ‘hoer!’ naar ze roepen). Wat heeft iemand uitschelden en tot op de grond afbranden (en hun kinderen erop aanspreken, seriously?!) met rechtvaardigheid te maken? Lijkt me eerder een soort heksenjacht.
zaterdag 13 maart 2021 om 09:12
Ja, vanuit mijn eigen ervaring ben ik het helemaal met je eens. Ik was verliefd op die ander, maar ik hing echt nog teveel aan mijn eigen relatie om daar een hele band mee op te bouwen. En die verliefdheid op die ander vloeide dus achteraf bezien ook nog eens rechtstreeks voort uit behoeftes die niet in mijn relatie vervuld waren, dus het was echt onmogelijk om dat los te zien van elkaar voor mij.In_Tenebris schreef: ↑13-03-2021 08:55Dat vind ik dus ook raar omdat je dan je partner toch wel slecht behandelt. Als je ooit van iemand gehouden hebt en je bent bereid om die te verlaten voor een ander is het wel zo netjes om dat te vertellen. Als je op dat moment wel gewoon doorgaat mis je ook wel iets vind ik.
Dus ik vraag me ook af dat als je toch al dat hele proces hebt doorlopen van je open kunnen stellen voor een nieuwe relatie, waarom je dan je huidige relatie niet verbreekt. Of misschien zijn die mensen gewoon heel poly amoureus en kunnen ze van meerdere mensen tegelijk houden
zaterdag 13 maart 2021 om 09:18
Ik heb dat ook wel gezien van dichtbij helaas. Volgens mij gebeurd dit vaker in kleinere dorpjes/gemeenschappen. Vaak worden die kinderen door andere kinderen gepest. En die praten gewoon hun ouders na. Ik vind het ook heel ziek maar heb het wel zien gebeuren helaas.
zaterdag 13 maart 2021 om 09:19
Bellinis schreef: ↑13-03-2021 09:12Ja, vanuit mijn eigen ervaring ben ik het helemaal met je eens. Ik was verliefd op die ander, maar ik hing echt nog teveel aan mijn eigen relatie om daar een hele band mee op te bouwen. En die verliefdheid op die ander vloeide dus achteraf bezien ook nog eens rechtstreeks voort uit behoeftes die niet in mijn relatie vervuld waren, dus het was echt onmogelijk om dat los te zien van elkaar voor mij.
Dus ik vraag me ook af dat als je toch al dat hele proces hebt doorlopen van je open kunnen stellen voor een nieuwe relatie, waarom je dan je huidige relatie niet verbreekt. Of misschien zijn die mensen gewoon heel poly amoureus en kunnen ze van meerdere mensen tegelijk houden
Niemand vind het leuk om slecht nieuws te brengen terwijl het nog veel naarder is om die ander in de waan te laten leven dat hij of zij nog een relatie heeft inclusief alles wat daar bij komt kijken. Ik denk ook dat je met 2 relaties geen goed beeld kan hebben van iedere relatie afzonderlijk, het beeld is altijd vertekend. Ook denk ik dat het vrijwel onmogelijk is om van de ene relatie in de andere te stappen en dat je dat ook niet zou moeten willen.
zaterdag 13 maart 2021 om 09:29
madamecannibale schreef: ↑13-03-2021 09:18Ik heb dat ook wel gezien van dichtbij helaas. Volgens mij gebeurd dit vaker in kleinere dorpjes/gemeenschappen. Vaak worden die kinderen door andere kinderen gepest. En die praten gewoon hun ouders na. Ik vind het ook heel ziek maar heb het wel zien gebeuren helaas.
Bij mij waren er wel meer kinderen met gescheiden ouders, van kinderen nooit last gehad. Wel van volwassenen die bijzonder nieuwsgierig konden zijn. Mijn ouders hadden een eigen zaak en ook nog naar de kerk. Mensen uit de kerk deden dat niet, het waren meer de vaders op voetbal die erover konden beginnen. Soms keek ik iemand alleen maar aan zonder wat te zeggen en liep dan gewoon weg, ik heb dat nooit begrepen dat mensen dat doen bij een kind. Overdreven aandacht omdat je het wel moeilijk zou hebben kon ik ook niet tegen.
zaterdag 13 maart 2021 om 11:00
@Bellinis, voor mij was de aantrekkingskracht er nog wel nadat ik single was. De oneerlijkheid en dat ik de ander niet zo gezond vind, maakte hem uiteindelijk onaantrekkelijk. Ik weet nog steeds niet precies wat de waarheid is, anderen zeggen dat hij mij wel veel meer dan leuk vond. Het maakt nu niet meer uit. Het was hoe dan ook gedoemd om te mislukken. Zijn manier van denken vond ik ongezond en beklemmend. Dat wist ik wel tijdens mijn verliefdheid. Het was ook geen fijne verliefdheid, een nare dynamiek van aantrekken en afstoten en daar maakte ik zelf deel van uit. Het beeld om een relatie met hem te hebben, voelde ook niet goed.
Daarom was ik meer gefocusseerd op wat ik miste in mijn relatie, wat ik er zelf aan kon doen en wat ik überhaupt wil in het leven. Mijn ex wist dit allemaal trouwens. Het verschil tussen mijn ex en ik is alleen maar groter geworden maar we zijn in de omgang nog steeds leuk met elkaar. Mijn ex vind ik een mooi mens.
Gevoelens boosheid over die situatie heb ik af en toe ook maar raakt steeds meer op de achtergrond. Die andere vrouw die hij wel of niet heeft genaaid, heb ik veel mee te maken. Ze gaat trouwen met haar verloofde. Ze zijn nog jong. Ook geen lieverdje, in sommige opzichten wel maar hoe zij haar verloofde bedonderd, daar heb ik wel een mening over. Ik begrijp niet hoe je nog kan trouwen. Ik hou haar op gepaste afstand.
Daarom was ik meer gefocusseerd op wat ik miste in mijn relatie, wat ik er zelf aan kon doen en wat ik überhaupt wil in het leven. Mijn ex wist dit allemaal trouwens. Het verschil tussen mijn ex en ik is alleen maar groter geworden maar we zijn in de omgang nog steeds leuk met elkaar. Mijn ex vind ik een mooi mens.
Gevoelens boosheid over die situatie heb ik af en toe ook maar raakt steeds meer op de achtergrond. Die andere vrouw die hij wel of niet heeft genaaid, heb ik veel mee te maken. Ze gaat trouwen met haar verloofde. Ze zijn nog jong. Ook geen lieverdje, in sommige opzichten wel maar hoe zij haar verloofde bedonderd, daar heb ik wel een mening over. Ik begrijp niet hoe je nog kan trouwen. Ik hou haar op gepaste afstand.
anoniem_372700 wijzigde dit bericht op 13-03-2021 13:53
21.82% gewijzigd
zaterdag 13 maart 2021 om 11:32
Lucieanders schreef: ↑13-03-2021 07:36
De kinderen zijn altijd de dupe, zeker als het uitkomt. Hier in het dorp ook een paar keer gebeurd. De kinderen werden enorm gepest, twee huwelijken stuk en inderdaad er moest ook worden verhuisd. Het was niet meer leefbaar. En dat voor een beetje jeuk en de ballen niet hebben je mond open te doen. De volwassenen dan hè!
Ik zie je vaak de kinderen erbij halen als stokpaardje, maar oprecht begaan ben je ook niet met hen gezien je hier op het forum niet onder stoelen of banken steekt dat kinderen relatiekiller 1 zijn.
Ik geloof best dat er dorpjes zijn waar dit zal gebeuren, maar hoe triest zijn die ouders dan om hierover te praten waar hun kinderen bij zijn? Blij dat ik nooit in zo’n gehuchtje heb gewoond waar men vooral druk is iedereen in de gaten te houden en elkaars vuile was buiten te hangen. Dan heb je serieus geen leven denk ik maar. Uiteindelijk kunnen dat soort gepeste kinderen achteraf juist blij zijn te moeten verhuizen.
zaterdag 13 maart 2021 om 11:44
In_Tenebris schreef: ↑13-03-2021 09:19Niemand vind het leuk om slecht nieuws te brengen terwijl het nog veel naarder is om die ander in de waan te laten leven dat hij of zij nog een relatie heeft inclusief alles wat daar bij komt kijken. Ik denk ook dat je met 2 relaties geen goed beeld kan hebben van iedere relatie afzonderlijk, het beeld is altijd vertekend. Ook denk ik dat het vrijwel onmogelijk is om van de ene relatie in de andere te stappen en dat je dat ook niet zou moeten willen.
Dat denk ik dus ook, ben er eigenlijk wel van overtuigd. Wat ook de reden is van een relatiebreuk, ongeacht of je het zelf hebt verbroken of niet, er volgt altijd een verwerkingsperiode. Bij vreemdgaan helpt de emotie ‘boosheid’ misschien wel een beetje dat proces uit te stellen, maar dan volgt het later alsnog. Er zijn niet voor niets rebounds en hoe vaak blijft een vreemdganger bij zijn/haar minnares/minnaar, maar een heel klein percentage.
zaterdag 13 maart 2021 om 11:51
Interessant. Het gesprek gaat veel over dat vrij veel mensen wel eens een keer vreemdgaan in hun leven (die 1 op 3) en of ze dan sociaal verbannen gaan worden of niet.
Maar de vraag is nog steeds of je die dan schuldig vindt of niet. Of ligt het bij die mensen zo pragmatisch als "als genoeg anderen het ok vinden dan vind ik dat eigenlijk ook wel"?
Ik vind het voorbeeld van In Tenebris in dat licht interessant (collega gaat all-out vreemd met andere collega, maar je kunt er prima mee samenwerken). Tot dat punt zou ik me ook opstellen als "niet mijn zaak, hoef/wil ik het niet over hebben". Maar stel de bedrogene komt ook in de sociale kring. Een babbeltje op een bedrijfsfeestje houd ik dan oppervlakkig genoeg. Maar ik ga dan geen wezenlijke vriendschap aan: mensen om wie ik geef die waarschuw ik voor toekomstige pijn. Of dat nu een aanstormende auto is of dat iemand hen bedriegt.
Het effect is wel dat ik iemand afhoud waarvoor ik meer sympathie heb dan degene door wie dat veroorzaakt wordt: de bedrieger. Dat vind ik niet fijn. Daarom heb ik me voorgenomen om dat maar duidelijk te maken als bedriegers hun bedrog-verhaal bij mij vertellen: we kunnen het er even over hebben, ik vind het nu niet mijn zaak, maar ik ga niet mee-huichelen of mee-liegen.
Maar de vraag is nog steeds of je die dan schuldig vindt of niet. Of ligt het bij die mensen zo pragmatisch als "als genoeg anderen het ok vinden dan vind ik dat eigenlijk ook wel"?
Ik vind het voorbeeld van In Tenebris in dat licht interessant (collega gaat all-out vreemd met andere collega, maar je kunt er prima mee samenwerken). Tot dat punt zou ik me ook opstellen als "niet mijn zaak, hoef/wil ik het niet over hebben". Maar stel de bedrogene komt ook in de sociale kring. Een babbeltje op een bedrijfsfeestje houd ik dan oppervlakkig genoeg. Maar ik ga dan geen wezenlijke vriendschap aan: mensen om wie ik geef die waarschuw ik voor toekomstige pijn. Of dat nu een aanstormende auto is of dat iemand hen bedriegt.
Het effect is wel dat ik iemand afhoud waarvoor ik meer sympathie heb dan degene door wie dat veroorzaakt wordt: de bedrieger. Dat vind ik niet fijn. Daarom heb ik me voorgenomen om dat maar duidelijk te maken als bedriegers hun bedrog-verhaal bij mij vertellen: we kunnen het er even over hebben, ik vind het nu niet mijn zaak, maar ik ga niet mee-huichelen of mee-liegen.
zaterdag 13 maart 2021 om 11:56
Daar is een oplossing voor hoor: doneer die genen! Allemaal, zodat het goeds het kwaad wegdrukt uit de wereld. En je hebt geen gedoe met poepluiers
zaterdag 13 maart 2021 om 12:15
Dus ik vraag me ook af dat als je toch al dat hele proces hebt doorlopen van je open kunnen stellen voor een nieuwe relatie, waarom je dan je huidige relatie niet verbreekt.
Wellicht als er geen ruzie is, de relatie verder nog prettig is, er kinderen zijn en financiële of praktische zaken spelen, of gewoon uit gewoonte, ze zijn niet per se ongelukkig en leiden hun routine leventje tot ze bij die verliefdheid opmerken dat ze iets missen of ergens in hun hart al af hebben gesloten en hierdoor weer opleven en klem komen te zitten omdat ze niet direct eerlijk durven te zijn en wellicht willen aankijken of de andere realtie ze echt alles of meer kan brengen dat wat ze gewend zijn, angst voor het onbekende of gemakzucht. Wel lullig als je het nog zo speelt dat de ander het niet doorheeft dat je eigenlijk wat aantrekkingskracht en liefde al bent uitgecheckt of op een opleving hoopt na moeilijke tijden en de affaire dus als een bom inslaat.
Wellicht als er geen ruzie is, de relatie verder nog prettig is, er kinderen zijn en financiële of praktische zaken spelen, of gewoon uit gewoonte, ze zijn niet per se ongelukkig en leiden hun routine leventje tot ze bij die verliefdheid opmerken dat ze iets missen of ergens in hun hart al af hebben gesloten en hierdoor weer opleven en klem komen te zitten omdat ze niet direct eerlijk durven te zijn en wellicht willen aankijken of de andere realtie ze echt alles of meer kan brengen dat wat ze gewend zijn, angst voor het onbekende of gemakzucht. Wel lullig als je het nog zo speelt dat de ander het niet doorheeft dat je eigenlijk wat aantrekkingskracht en liefde al bent uitgecheckt of op een opleving hoopt na moeilijke tijden en de affaire dus als een bom inslaat.
zaterdag 13 maart 2021 om 12:15
Daar trek ik ook een duidelijke lijn. Ik heb één keer zo’n soort verzoek gehad van een kennis. Zij ging veelvuldig vreemd, en vroeg of ik haar alibi wilde zijn. Nog een factor die voor mij een verschil maakte. Ik wist dat hij ook wel eens vreemd was gegaan. Sterker nog, zij was zijn minnares voordat hij ging scheiden en ze “officieel” een relatie kregen. Ik had om eerlijk te zijn weinig medelijden met hem. Maar ik heb helemaal geen zin om mijn handen aan dit soort dingen te branden. Inderdaad als je zelf wil liegen en bedriegen dan moet je ook zelf de consequenties dragen. Ik heb geen behoefte daarbij betrokken te raken. Ik merk ook dat bij dit stel zij nooit de overstap van kennis naar vrienden hebben gemaakt, omdat ik ze ergens toch in het hokje onbetrouwbaar heb geplaatst en daar geen behoefte aan heb.Ceder schreef: ↑13-03-2021 11:51Interessant. Het gesprek gaat veel over dat vrij veel mensen wel eens een keer vreemdgaan in hun leven (die 1 op 3) en of ze dan sociaal verbannen gaan worden of niet.
Maar de vraag is nog steeds of je die dan schuldig vindt of niet. Of ligt het bij die mensen zo pragmatisch als "als genoeg anderen het ok vinden dan vind ik dat eigenlijk ook wel"?
Ik vind het voorbeeld van In Tenebris in dat licht interessant (collega gaat all-out vreemd met andere collega, maar je kunt er prima mee samenwerken). Tot dat punt zou ik me ook opstellen als "niet mijn zaak, hoef/wil ik het niet over hebben". Maar stel de bedrogene komt ook in de sociale kring. Een babbeltje op een bedrijfsfeestje houd ik dan oppervlakkig genoeg. Maar ik ga dan geen wezenlijke vriendschap aan: mensen om wie ik geef die waarschuw ik voor toekomstige pijn. Of dat nu een aanstormende auto is of dat iemand hen bedriegt.
Het effect is wel dat ik iemand afhoud waarvoor ik meer sympathie heb dan degene door wie dat veroorzaakt wordt: de bedrieger. Dat vind ik niet fijn. Daarom heb ik me voorgenomen om dat maar duidelijk te maken als bedriegers hun bedrog-verhaal bij mij vertellen: we kunnen het er even over hebben, ik vind het nu niet mijn zaak, maar ik ga niet mee-huichelen of mee-liegen.
zaterdag 13 maart 2021 om 12:44
Geen van beiden. Ik vind vreemdgaan niet oké. Maar soms verdwalen mensen en doen ze stomme dingen. Aan het woord ‘schuldig’ zit veroordeling en aan veroordeling zit straf, afkeer en afstand verbonden en daar hou ik niet zo van bij mensen die in de kern niet slecht zijn, maar wel een hele verkeerde beslissing hebben gemaakt. Natuurlijk doe je met vreemdgaan je partner ontzettend veel pijn. Maar de daad van vreemdgaan is er niet specifiek op gericht om een ander pijn te doen (ik ga er tenminste niet vanuit dat er tijdens het vreemdgaan wordt gedacht: “gna gna, lekker voor hem/haar.”) Ik vind het veel constructiever en helender om de dialoog aan te gaan en te kijken hoe deze toxic situatie is ontstaan. Niemand gaat een relatie aan met het doel zijn/haar partner onwijs veel pijn te doen en toch blijken we er niet altijd even goed in en te gaan voor wat... eigenbelang? Onvermogen om verleiding te weerstaan? Onvermogen om met een emotioneel lastige situatie te dealen?
Dit vind ik ook ongenuanceerd. Je HEBT bedrog gepleegd, je BENT niet perse een bedrieger. Dat is dan niet opeens je nieuwe identiteit als je een keer bent vreemdgegaan in mijn mening.
zaterdag 13 maart 2021 om 14:26
Eens. Stel, er is van bovengenoemde redenen sprake, wat ik in sommige situaties begrijp, hak dan een knoop door. De ander hoop geven is niet fair en de weg van de minste weerstand. Je zit ook andermans tijd te verspillen plus je geeft je relatie een zeer bittere nasmaak. Vaak zie je dat de vreemdganger voor de ander gaat denken ‘als ik weg ga, redt hij/zij het helemaal niet meer’ (bijv. bij ziekte). Alsof het verwerken dan lekkerder gaat voor de ander als je alsnog wordt geconfronteerd met een affaire. Die ander gaat zich na een rouw periode echt wel weer redden. Eigenlijk heb je dan dus geen vertrouwen in de emotionele staat van zijn van je partner.kes49240 schreef: ↑13-03-2021 12:15Dus ik vraag me ook af dat als je toch al dat hele proces hebt doorlopen van je open kunnen stellen voor een nieuwe relatie, waarom je dan je huidige relatie niet verbreekt.
Wellicht als er geen ruzie is, de relatie verder nog prettig is, er kinderen zijn en financiële of praktische zaken spelen, of gewoon uit gewoonte, ze zijn niet per se ongelukkig en leiden hun routine leventje tot ze bij die verliefdheid opmerken dat ze iets missen of ergens in hun hart al af hebben gesloten en hierdoor weer opleven en klem komen te zitten omdat ze niet direct eerlijk durven te zijn en wellicht willen aankijken of de andere realtie ze echt alles of meer kan brengen dat wat ze gewend zijn, angst voor het onbekende of gemakzucht. Wel lullig als je het nog zo speelt dat de ander het niet doorheeft dat je eigenlijk wat aantrekkingskracht en liefde al bent uitgecheckt of op een opleving hoopt na moeilijke tijden en de affaire dus als een bom inslaat.
Er schiet me ineens een voorbeeld binnen van kennissen. Man is al jaren ongelukkig met zijn zwaarmoedige vrouw. Ik ken ze al tig jaren en het is een ongelijkwaardige dynamiek waarbij hij en kostwinner is en thuis ook veel doet. Zij is heel vaak ziek, zwak en moe maar zij doet er ook niet veel aan om het te verbeteren. Man (typische confrontatievermijder en heeft normaliter weinig te zeggen in de relatie) is het zat, wil een affaire maar doet dat net niet. Hij geeft thuis aan dat hij wil stoppen met de relatie. Zij pleegt een zelfmoordpoging. Hij blijft nu bij haar. Ik weet niet of hij het inmiddels buiten de deur zoekt. Dit vind ik wel een schrijnende situatie voor beiden. Beiden zijn gegijzeld in een ongelukkige relatie. Hier snap ik het als de man een affaire begint maar wenselijker is dat ze dit in therapie bespreken, al denk ik dat het voor haar onbespreekbaar is. Voor mij typisch een geval waarbij het niet zo zwart/wit ligt.
zaterdag 13 maart 2021 om 15:08
StardustZiggy schreef: ↑13-03-2021 14:26Eens. Stel, er is van bovengenoemde redenen sprake, wat ik in sommige situaties begrijp, hak dan een knoop door. De ander hoop geven is niet fair en de weg van de minste weerstand. Je zit ook andermans tijd te verspillen plus je geeft je relatie een zeer bittere nasmaak. Vaak zie je dat de vreemdganger voor de ander gaat denken ‘als ik weg ga, redt hij/zij het helemaal niet meer’ (bijv. bij ziekte). Alsof het verwerken dan lekkerder gaat voor de ander als je alsnog wordt geconfronteerd met een affaire. Die ander gaat zich na een rouw periode echt wel weer redden. Eigenlijk heb je dan dus geen vertrouwen in de emotionele staat van zijn van je partner.
Er schiet me ineens een voorbeeld binnen van kennissen. Man is al jaren ongelukkig met zijn zwaarmoedige vrouw. Ik ken ze al tig jaren en het is een ongelijkwaardige dynamiek waarbij hij en kostwinner is en thuis ook veel doet. Zij is heel vaak ziek, zwak en moe maar zij doet er ook niet veel aan om het te verbeteren. Man (typische confrontatievermijder en heeft normaliter weinig te zeggen in de relatie) is het zat, wil een affaire maar doet dat net niet. Hij geeft thuis aan dat hij wil stoppen met de relatie. Zij pleegt een zelfmoordpoging. Hij blijft nu bij haar. Ik weet niet of hij het inmiddels buiten de deur zoekt. Dit vind ik wel een schrijnende situatie voor beiden. Beiden zijn gegijzeld in een ongelukkige relatie. Hier snap ik het als de man een affaire begint maar wenselijker is dat ze dit in therapie bespreken, al denk ik dat het voor haar onbespreekbaar is. Voor mij typisch een geval waarbij het niet zo zwart/wit ligt.
Afschuwelijke situatie Stardust en inderdaad voor beiden, alhoewel de situatie al moeilijk is zonder een evt affaire. Laten we eerlijk wezen, hoe vaak krijgt zo’n man (in zo’n situatie) sowieso al niet de stempel dat het een lul is als hij zijn vrouw zou verlaten in ‘haar’ toestand? Want ‘door dik en dun, in goede en slechte tijden’. Ik kan me namelijk heel goed voorstellen dat hij alleen al om die reden er op een gegeven moment de brui aan geeft, zeker als de partner in kwestie geen actie onderneemt enige verandering aan te brengen. Kan me voorstellen dat zijn keuze voor een affaire voor hem de minst slechte uitkomst geeft, al maakt het de hele situatie eigenlijk alleen maar nóg complexer. Vind de vrouw in kwestie ook niet van blaam gezuiverd, een zelfmoordpoging doen omdat je man heeft aangegeven te willen scheiden, over manipuleren gesproken.
Gelukkig heb ik in de loop der jaren steeds beter geleerd om lak te hebben van wat anderen van mij denken. Belangrijker is dat de geliefden in mijn naaste omgeving zelden tot nooit oordelen en altijd een luisterend oor bieden over welk onderwerp dan ook. Zij veroordelen mij nooit om mijn keuzes of fouten al zou het nooit hun keuzes zijn en vice versa. Wat de rest vd wereld daarvan vindt interesseert mij inmiddels werkelijk geen drol.
zaterdag 13 maart 2021 om 18:07
Eens over die situatie. Omdat de relatie nu doorgaat, is zij weer blij. Hopelijk hebben ze goede therapie voor beiden. Enorme scheefgroei in die relatie. En ik ken de man, net als de vrouw, al jaren. Het is een hele zorgzame man die zich verantwoordelijk voor haar geluk voelt. Hij cijfert zichzelf compleet weg. Ja, daar vind ik wat van. Ze hebben beiden issues waar ze in vastgeroest zitten.
Het valt mij -gelukkig- ook op dat mijn naasten vrij mild en genuanceerd zijn in het oordelen. Er wordt me de laatste tijd vooral veel gegund. Ze weten wie ik ben en waar ik voor sta.
Ik kan er vrij slecht tegen als mensen zo rechtlijnig wat roepen en (ver)oordelen. Tuurlijk zijn er ook opportunistische eikels en trutten die wat minder geweten hebben, daar heb ik dan weer wat minder mee.
Het valt mij -gelukkig- ook op dat mijn naasten vrij mild en genuanceerd zijn in het oordelen. Er wordt me de laatste tijd vooral veel gegund. Ze weten wie ik ben en waar ik voor sta.
Ik kan er vrij slecht tegen als mensen zo rechtlijnig wat roepen en (ver)oordelen. Tuurlijk zijn er ook opportunistische eikels en trutten die wat minder geweten hebben, daar heb ik dan weer wat minder mee.
