Relaties
alle pijlers
Wil wel oud met hem worden...Maar nu nog niet!
dinsdag 15 april 2008 om 00:13
Herkent iemand dit? Ik heb/had een ontzettend lieve, mooie, slimme, aantrekkelijk vriend, B. We hebben zeven en een half jaar een relatie gehad en ik heb het vorige week uitgemaakt. Waarom? Omdat ik inene een beklemmend gevoel kreeg. Moet ik wel met hem verder? Moet ik eerst niet nog heel veel andere dingen doen?
Ik was bijna 18 toen we wat met elkaar kregen. Wist ik veel dat het meteen zo lang zou duren... Hij was niet mijn eerste vriendje, maar wel mijn eerste echte relatie. Ik heb nu (ben nu dus 25) het idee dat ik nog met andere mannen wat wil proberen. Gewoon weer eens een beetje daten, verliefd worden, spanning, etc. Maar ook lijkt het me heerlijk om op mezelf te wonen. We woonden al een tijdje samen, en ik heb niet langer dan een paar maanden op mezelf gewoond.
Om eerlijk te zijn, ik ben twee keer vreemd gegaan. De eerste keer was december vorig jaar en eigenlijk achteraf gezien niet de moeite waard. Ik dacht toen ook, dit gebeurt me nooit meer, ik heb mijn lesje geleerd en de seks was niet eens goed. Toch gebeurde het weer een maand geleden. Voor mijn werk ben ik veel in het buitenland en daar ontmoette ik hem, R., een compleet ander type dan waar ik normaal gesproken op val, maar het was geweldig. Niet alleen de seks, maar ook wat er tussen ons was. Twee hele nachten liggen praten, vrijen en naar elkaar kijken. (sorry het het klinkt een beetje klef, sorry). Toen we afscheid namen probeerde ik nuchter te blijven en te proberen niet te veel aan hem te denken, maar je raadt het al, ik was verliefd.
Toch heb ik B. hier niet over verteld. Het zou hem alleen maar heel veel onnodig pijn doen en dat verdient hij niet. Ik denk ook dat het gewoon nog een teken was dat er iets niet goed zat in onze relatie. En ik weet ook wel dat een relatie met R. zo goed als onmogelijk is, ik weet niet eens of we elkaar weer zien.
Dus nu ben ik bij B. weg en probeer een plekje te vinden voor mezelf. Hij is er kapot van. We hebben er veel over gepraat maar hij wil me terug en wil niet alleen verder. Ik kan niet uit medelijden nu naar hem terug gaan, moet eerst ontdekken waar al die gevoelens die ik heb vandaan komen. ALS ik met hem verder wil, moet ik 200% zeker zijn en wil ik bij wijze van spreken met hem trouwen.
Maar ik weet/denk/hoop dus wel diep van binnen dat B. de man is waarmee ik oud wil worden, waarmee ik kinderen wil krijgen en gelukkig mee kan worden. Alleen nu nog niet. Ik wil eerst vrijheid. Maar ik kan hem moeilijk op me laten wachten. Ik weet niet hoe lang deze 'fase' gaat duren. Paar maanden, jaar, paar jaar? En als ik dan bij hem terug wil, wil hij misschien wel niet meer, dat is het grote risico wat ik nu neem.
Herkent iemand dit? Alle tips, ervaringen en adviezen zijn welkom. In ieder geval is het al fijn om het op te schrijven zo.
Ik was bijna 18 toen we wat met elkaar kregen. Wist ik veel dat het meteen zo lang zou duren... Hij was niet mijn eerste vriendje, maar wel mijn eerste echte relatie. Ik heb nu (ben nu dus 25) het idee dat ik nog met andere mannen wat wil proberen. Gewoon weer eens een beetje daten, verliefd worden, spanning, etc. Maar ook lijkt het me heerlijk om op mezelf te wonen. We woonden al een tijdje samen, en ik heb niet langer dan een paar maanden op mezelf gewoond.
Om eerlijk te zijn, ik ben twee keer vreemd gegaan. De eerste keer was december vorig jaar en eigenlijk achteraf gezien niet de moeite waard. Ik dacht toen ook, dit gebeurt me nooit meer, ik heb mijn lesje geleerd en de seks was niet eens goed. Toch gebeurde het weer een maand geleden. Voor mijn werk ben ik veel in het buitenland en daar ontmoette ik hem, R., een compleet ander type dan waar ik normaal gesproken op val, maar het was geweldig. Niet alleen de seks, maar ook wat er tussen ons was. Twee hele nachten liggen praten, vrijen en naar elkaar kijken. (sorry het het klinkt een beetje klef, sorry). Toen we afscheid namen probeerde ik nuchter te blijven en te proberen niet te veel aan hem te denken, maar je raadt het al, ik was verliefd.
Toch heb ik B. hier niet over verteld. Het zou hem alleen maar heel veel onnodig pijn doen en dat verdient hij niet. Ik denk ook dat het gewoon nog een teken was dat er iets niet goed zat in onze relatie. En ik weet ook wel dat een relatie met R. zo goed als onmogelijk is, ik weet niet eens of we elkaar weer zien.
Dus nu ben ik bij B. weg en probeer een plekje te vinden voor mezelf. Hij is er kapot van. We hebben er veel over gepraat maar hij wil me terug en wil niet alleen verder. Ik kan niet uit medelijden nu naar hem terug gaan, moet eerst ontdekken waar al die gevoelens die ik heb vandaan komen. ALS ik met hem verder wil, moet ik 200% zeker zijn en wil ik bij wijze van spreken met hem trouwen.
Maar ik weet/denk/hoop dus wel diep van binnen dat B. de man is waarmee ik oud wil worden, waarmee ik kinderen wil krijgen en gelukkig mee kan worden. Alleen nu nog niet. Ik wil eerst vrijheid. Maar ik kan hem moeilijk op me laten wachten. Ik weet niet hoe lang deze 'fase' gaat duren. Paar maanden, jaar, paar jaar? En als ik dan bij hem terug wil, wil hij misschien wel niet meer, dat is het grote risico wat ik nu neem.
Herkent iemand dit? Alle tips, ervaringen en adviezen zijn welkom. In ieder geval is het al fijn om het op te schrijven zo.
dinsdag 15 april 2008 om 00:33
Aan de ene kant kan ik je ergens wel begrijpen, je bent vrij jong een serieuze relatie aangegaan en hebt het idee dat er niet een hand vol maar een land vol op je ligt te wachten.
maar meid, besef wel wat je doet, als jij denkt dat dit inderdaad je man van je dromen is, laat hem dan niet gaan!
Andere relaties zijn niet anders, alleen het begin is spannend, zo mogelijk slechter en je kent het spreekwoord: het gras is altijd groener....maar dat is het in de werkelijkheid niet.
Wat Rider ook al zei: verwacht je van hem dat hij op je gaat zitten wachten?
Je loopt zo wel het risico hem voor altijd kwijt te raken.
maar meid, besef wel wat je doet, als jij denkt dat dit inderdaad je man van je dromen is, laat hem dan niet gaan!
Andere relaties zijn niet anders, alleen het begin is spannend, zo mogelijk slechter en je kent het spreekwoord: het gras is altijd groener....maar dat is het in de werkelijkheid niet.
Wat Rider ook al zei: verwacht je van hem dat hij op je gaat zitten wachten?
Je loopt zo wel het risico hem voor altijd kwijt te raken.
dinsdag 15 april 2008 om 00:40
@Miesteph; ik realiseer me heel goed dat ik hem hiermee voorgoed kwijt kan raken. En nee, natuurlijk verwacht ik niet dat hij op me gaat zitten wachten. Als ik dit zo nodig wil heeft hij natuurlijk ook al het recht om zijn eigen gang te gaan.
Ik heb alleen het idee dat als ik nu geen actie onderneem, deze gevoelens over een tijdje opnieuw de kop op gaan steken, dat het blijft kriebelen zeg maar.
Ik las net nog even mijn stukje door en het komt wel heel kil over. Zo ben ik niet, deze beslissing is niet zomaar genomen en ik vind het heel erg dat ik hem zoveel pijn doe...
Ik heb alleen het idee dat als ik nu geen actie onderneem, deze gevoelens over een tijdje opnieuw de kop op gaan steken, dat het blijft kriebelen zeg maar.
Ik las net nog even mijn stukje door en het komt wel heel kil over. Zo ben ik niet, deze beslissing is niet zomaar genomen en ik vind het heel erg dat ik hem zoveel pijn doe...
dinsdag 15 april 2008 om 00:49
dinsdag 15 april 2008 om 00:51
Ik begrijp je wel, je gevoelens opschrijven is moeilijk en dan komt het gauw al wat zakelijk over.
Ik heb gelukkig wel eerst flink wat ervaring opgedaan voor ik uiteindelijk mijn liefde van mijn leven ben tegengekomen.
Dus ik weet niet wat je precies voelt, maar ik weet wel dat je jezelf en je vriend wel heel erg ongelukkig maakt als jij je niet prettig voelt in je relatie.
Ik lees dat je alles goed over nagedacht hebt en weet waar je aan begint.
Dan kan ik je niets anders dan heel veel sterkte en heel veel geluk wensen en hopen dat alles goed kotm!
heb je trouwens dit ook aan je vriend verteld wat je voelt?
Ik heb gelukkig wel eerst flink wat ervaring opgedaan voor ik uiteindelijk mijn liefde van mijn leven ben tegengekomen.
Dus ik weet niet wat je precies voelt, maar ik weet wel dat je jezelf en je vriend wel heel erg ongelukkig maakt als jij je niet prettig voelt in je relatie.
Ik lees dat je alles goed over nagedacht hebt en weet waar je aan begint.
Dan kan ik je niets anders dan heel veel sterkte en heel veel geluk wensen en hopen dat alles goed kotm!
heb je trouwens dit ook aan je vriend verteld wat je voelt?
dinsdag 15 april 2008 om 04:33
Ik zou je ex niks beloven, zelfs niet half of maar een beetje, gewoon niet. Uit is uit en hij zal door moeten, alleen dus. Of het ooit goedkomt tussen jullie zal moeten blijken maar er is wel veel gebeurd in jullie relatie, in ieder geval met jou en misschien zijn jullie uit elkaar gegroeid.
Gelukkig hebben jullie geen kinderen en zijn jullie dus allebei zo vrij als een vogel om te gaan en te staan waar jullie willen.
Doe hem een lol en verbreek alle contact met hem. Dan kan hij gaan rouwen en weer gaan bouwen aan een nieuw bestaan. Jij hebt niks aan zijn verdriet, zoals hij niks aan contact met jou heeft, want jij bent de oorzaak van zijn hartepijn.
Je hebt gekozen en hoewel het een veilig idee is om een soort van back-up achter de hand te hebben, voor als je uitgespeeld bent in de wijde wereld, je kunt het hem niet aandoen want dan hou je hem aan het lijntje. Vrienden met je ex kan alleen als de passie van beiden weg is en zijn passie voor jou bestaat nog in alle hevigheid. Wees dus even hard en hak alle nog bestaande banden met hem door, wens hem het beste en ga de wijde wereld in, zonder hem als je reserve te beschouwen.
Gelukkig hebben jullie geen kinderen en zijn jullie dus allebei zo vrij als een vogel om te gaan en te staan waar jullie willen.
Doe hem een lol en verbreek alle contact met hem. Dan kan hij gaan rouwen en weer gaan bouwen aan een nieuw bestaan. Jij hebt niks aan zijn verdriet, zoals hij niks aan contact met jou heeft, want jij bent de oorzaak van zijn hartepijn.
Je hebt gekozen en hoewel het een veilig idee is om een soort van back-up achter de hand te hebben, voor als je uitgespeeld bent in de wijde wereld, je kunt het hem niet aandoen want dan hou je hem aan het lijntje. Vrienden met je ex kan alleen als de passie van beiden weg is en zijn passie voor jou bestaat nog in alle hevigheid. Wees dus even hard en hak alle nog bestaande banden met hem door, wens hem het beste en ga de wijde wereld in, zonder hem als je reserve te beschouwen.
dinsdag 15 april 2008 om 05:53
quote:Trinity schreef op 15 april 2008 @ 00:13:
Omdat ik inene een beklemmend gevoel kreeg. Moet ik wel met hem verder? Moet ik eerst niet nog heel veel andere dingen doen?
Ik was bijna 18 toen we wat met elkaar kregen. Wist ik veel dat het meteen zo lang zou duren... Hij was niet mijn eerste vriendje, maar wel mijn eerste echte relatie. Ik heb nu (ben nu dus 25) het idee dat ik nog met andere mannen wat wil proberen. Gewoon weer eens een beetje daten, verliefd worden, spanning, etc. Maar ook lijkt het me heerlijk om op mezelf te wonen. quote:Toen we afscheid namen probeerde ik nuchter te blijven en te proberen niet te veel aan hem te denken, maar je raadt het al, ik was verliefd.quote:En ik weet ook wel dat een relatie met R. zo goed als onmogelijk is, ik weet niet eens of we elkaar weer zien.
Ik vind dat je jezelf behoorlijk tegenspreekt. Je vertelt dat je graag vrij wil zijn. Waarom overweeg je vervolgens meteen of een relatie met R. erin zou zitten? Als dat al iets zou kunnen worden (wat ik betwijfel met vreemdgaan als basis) dan ben je toch ook niet 'vrij'?
Verder vind ik dat je B schandalig behandelt. Je liegt hem eerst voor en nu hou je hem aan een lijntje. Beetje vreemde manier om om te gaan met iemand waarvan je zegt dat je er oud mee wilt worden. Als hij de waarheid over jou handelen zou weten vraag ik me af hoe graag hij je nog terug zou willen.
Ik denk (zoals eleonora zegt) dat je hem met rust moet laten en uit moet gaan zoeken wat je wilt. Er is niets mis mee om voor je eigen geluk en behoeftes te gaan, maar wees wel eerlijk naar B toe en geef hem geen (valse) hoop op een toekomst met jou.
Omdat ik inene een beklemmend gevoel kreeg. Moet ik wel met hem verder? Moet ik eerst niet nog heel veel andere dingen doen?
Ik was bijna 18 toen we wat met elkaar kregen. Wist ik veel dat het meteen zo lang zou duren... Hij was niet mijn eerste vriendje, maar wel mijn eerste echte relatie. Ik heb nu (ben nu dus 25) het idee dat ik nog met andere mannen wat wil proberen. Gewoon weer eens een beetje daten, verliefd worden, spanning, etc. Maar ook lijkt het me heerlijk om op mezelf te wonen. quote:Toen we afscheid namen probeerde ik nuchter te blijven en te proberen niet te veel aan hem te denken, maar je raadt het al, ik was verliefd.quote:En ik weet ook wel dat een relatie met R. zo goed als onmogelijk is, ik weet niet eens of we elkaar weer zien.
Ik vind dat je jezelf behoorlijk tegenspreekt. Je vertelt dat je graag vrij wil zijn. Waarom overweeg je vervolgens meteen of een relatie met R. erin zou zitten? Als dat al iets zou kunnen worden (wat ik betwijfel met vreemdgaan als basis) dan ben je toch ook niet 'vrij'?
Verder vind ik dat je B schandalig behandelt. Je liegt hem eerst voor en nu hou je hem aan een lijntje. Beetje vreemde manier om om te gaan met iemand waarvan je zegt dat je er oud mee wilt worden. Als hij de waarheid over jou handelen zou weten vraag ik me af hoe graag hij je nog terug zou willen.
Ik denk (zoals eleonora zegt) dat je hem met rust moet laten en uit moet gaan zoeken wat je wilt. Er is niets mis mee om voor je eigen geluk en behoeftes te gaan, maar wees wel eerlijk naar B toe en geef hem geen (valse) hoop op een toekomst met jou.
dinsdag 15 april 2008 om 08:33
dinsdag 15 april 2008 om 09:02
Je posting is voor mij erg herkenbaar,alleen ben ik niet vreemd gegaaan en heb ik de relatie verbroken .Vond ik wel zo eerlijk
Ik kreeg toen ik 15 was een relatie en na een jaar begon dit erg te beklemmen ,terwijl ik echt erg veel voor hem voelde .
Veel twijfel of ik de goede beslissing had genomen en miste hem heel erg ,had andere kortere relaties die niks voor mij betekende
Na een jaar zijn we weer bij elkaar gekomen en inmiddels alweer ruim 27 jaar samen .
Als je echt veel voor hem voelt snap ik eerlijk gezegd niet dat je vreemd bent gegaan,daarom heb ik ook mijn relatie verbroken omdat ik ook erg nieuwsgierig was naar andere jongens .
Ik kreeg toen ik 15 was een relatie en na een jaar begon dit erg te beklemmen ,terwijl ik echt erg veel voor hem voelde .
Veel twijfel of ik de goede beslissing had genomen en miste hem heel erg ,had andere kortere relaties die niks voor mij betekende
Na een jaar zijn we weer bij elkaar gekomen en inmiddels alweer ruim 27 jaar samen .
Als je echt veel voor hem voelt snap ik eerlijk gezegd niet dat je vreemd bent gegaan,daarom heb ik ook mijn relatie verbroken omdat ik ook erg nieuwsgierig was naar andere jongens .
dinsdag 15 april 2008 om 09:11
Pfffffff Trini, na 7,5 jaar de relatie verbreken met deze insteek? Jij wilt nu eerst vrijheid..... Lijkt me ook iets wat je binnen een relatie moet kunnen hebben, tenminste wanneer je dit bespreekbaar maakt.
Maar ja, jij koos voor de weg via ontrouw en uitmaken. Ik denk niet dat er een weg terug is, op een bepaald moment ben je simpelweg te kwetsend geweest (en oneerlijk) dat deze weg radicaal afgesneden is.
Maar ja, jij koos voor de weg via ontrouw en uitmaken. Ik denk niet dat er een weg terug is, op een bepaald moment ben je simpelweg te kwetsend geweest (en oneerlijk) dat deze weg radicaal afgesneden is.
dinsdag 15 april 2008 om 09:35
Bang dat je spijt gaat krijgen? Of heb je dat al? Hopelijk voor hem is B. een beetje kerel en gaat ie niet op jou zitten wachten. Iemand die je tot 2 keer toe bedriegt, het lef niet heeft om het je te vertellen en die dan ook nog eens denkt dat je wel op haar gaat zitten wachten, daar heb je dus niks aan.
Verder geheel eens met KW, Pom, Leo etc.
Verder geheel eens met KW, Pom, Leo etc.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
dinsdag 15 april 2008 om 09:36
Trinity,
Ik denk dat ik je ergens wel begrijp, dat je gewoon weg wil gaan ontdekken bij wie je het beste past qua sex, praten etc. Maar toch denk ik dat je niet ECHT van hem houdt want je schrijft dat hij een lieve, aantrekkelijke jongen is, maar NIET dat je van hem houdt en dat zegt mij al veel. Elke nieuwe relatie is spannend en blijkbaar heb je die kick nodig. Je vriend hoeft dit echter niet te pikken en jij bent niet verplicht om bij hem te blijven, maar ik denk dat je weet hoeveel je aan hem hebt en wil hem niet verliezen maar toch je ding doen. Je behoudt hem een beetje als reserve, mocht het na al die maanden of jaren toch niet zo goed uitdraaien voor jou, maar dat gaat echt niet hoor. Het is HEM ofwel veeeeeeelen uitproberen. Ik herken mij wel ergens in je verhaald want ik was 20 jaar getrouwd ook met een hele lieve man maar uiteindelijk heb ik gekozen voor een andere man met wie ik niet meer samenwoon en heb nu totaal geen behoefte meer om ergens anders te gaan zien omdat ik VERLIEFD ben. Je kan veel verliezen met die lieve man en ik denkt dat hij superveel van je houdt en eigenlijk is het beter voor hem dat je het uitmaakt zodoende kan hij iemand anders nemen die voor hem leeft.
Ik denk dat ik je ergens wel begrijp, dat je gewoon weg wil gaan ontdekken bij wie je het beste past qua sex, praten etc. Maar toch denk ik dat je niet ECHT van hem houdt want je schrijft dat hij een lieve, aantrekkelijke jongen is, maar NIET dat je van hem houdt en dat zegt mij al veel. Elke nieuwe relatie is spannend en blijkbaar heb je die kick nodig. Je vriend hoeft dit echter niet te pikken en jij bent niet verplicht om bij hem te blijven, maar ik denk dat je weet hoeveel je aan hem hebt en wil hem niet verliezen maar toch je ding doen. Je behoudt hem een beetje als reserve, mocht het na al die maanden of jaren toch niet zo goed uitdraaien voor jou, maar dat gaat echt niet hoor. Het is HEM ofwel veeeeeeelen uitproberen. Ik herken mij wel ergens in je verhaald want ik was 20 jaar getrouwd ook met een hele lieve man maar uiteindelijk heb ik gekozen voor een andere man met wie ik niet meer samenwoon en heb nu totaal geen behoefte meer om ergens anders te gaan zien omdat ik VERLIEFD ben. Je kan veel verliezen met die lieve man en ik denkt dat hij superveel van je houdt en eigenlijk is het beter voor hem dat je het uitmaakt zodoende kan hij iemand anders nemen die voor hem leeft.
dinsdag 15 april 2008 om 09:44
dinsdag 15 april 2008 om 09:58
Ik begrijp het, ik vind het niet zo vreemd dat het zo gelopen is. Juist bij zo'n eerste lange en serieuze relatie is de overweging om weg te gaan niet makkelijk als er eigenlijk geen goede aanleiding voor is behalve je eigen onrust. Je had het beter anders kunnen aanpakken maar ik vind het wel begrijpelijk. Hoe voel je je nu? Heb je het gevoel dat je de juiste keus hebt gemaakt voor jezelf?
Iig zoals Leo al zei, hou hem niet aan het lijntje. Jij maakt deze keuze, dan neem je ook het risico dat je iets heel waardevols verliest zonder deuren op kieren te houden en daarmee je ex ook weer pijn te doen. Dat verdient hij niet. Doe de deur dicht, geef hem zijn vrijheid ook al wil hij hem nog helemaal niet en ga verder met jouw leven.
Iig zoals Leo al zei, hou hem niet aan het lijntje. Jij maakt deze keuze, dan neem je ook het risico dat je iets heel waardevols verliest zonder deuren op kieren te houden en daarmee je ex ook weer pijn te doen. Dat verdient hij niet. Doe de deur dicht, geef hem zijn vrijheid ook al wil hij hem nog helemaal niet en ga verder met jouw leven.
dinsdag 15 april 2008 om 10:01
Dames, misschien lees ik erover heen maar ik lees nergens in de openingspost van Trinty terug dat ze hem op de reservebank zet.
Ze zegt toch ook dat ze weet dat ze het risico loopt hem kwijt te zijn als ze haar zaakjes weer op orde heeft?
Verder moet ik wel zeggen dat ik EERST met eenander de koffer induiken en DAN je relatie verbreken wel een beetje de verkeerde volgorde vindt.
Maar ergens heb ik wel een soort respect voor haar, ze laat dit nu niet doorsudderen en verbreekt de relatie, wel vind ik dat ze idd alle conact met hem moet verbreken, maar misscien heeft ze dat al wel gedaan.
Maar Trinity, hoe voel je jezelf nu, zo helmaal alleen en zelfstandig, mis je hem? (of hun)
Ze zegt toch ook dat ze weet dat ze het risico loopt hem kwijt te zijn als ze haar zaakjes weer op orde heeft?
Verder moet ik wel zeggen dat ik EERST met eenander de koffer induiken en DAN je relatie verbreken wel een beetje de verkeerde volgorde vindt.
Maar ergens heb ik wel een soort respect voor haar, ze laat dit nu niet doorsudderen en verbreekt de relatie, wel vind ik dat ze idd alle conact met hem moet verbreken, maar misscien heeft ze dat al wel gedaan.
Maar Trinity, hoe voel je jezelf nu, zo helmaal alleen en zelfstandig, mis je hem? (of hun)
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 15 april 2008 om 10:09
dinsdag 15 april 2008 om 10:12
Trinity, waar heb je nu zin in? Wat trekt je? Wat grijpt je hart?
1. Je vriend zien. Toekomst met hem samen opbouwen. Genieten van jullie liefde. Zijn vertrouwen terug winnen?
2. Feesten, nieuwe mannen ontdekken. Doen wat je nooit kon doen?
Ik maak uit je verhaal op dat je al voor optie 2 hebt gekozen. Hou het daarbij, dat is voor alle partijen het beste.
1. Je vriend zien. Toekomst met hem samen opbouwen. Genieten van jullie liefde. Zijn vertrouwen terug winnen?
2. Feesten, nieuwe mannen ontdekken. Doen wat je nooit kon doen?
Ik maak uit je verhaal op dat je al voor optie 2 hebt gekozen. Hou het daarbij, dat is voor alle partijen het beste.
dinsdag 15 april 2008 om 10:14
quote:Dus nu ben ik bij B. weg en probeer een plekje te vinden voor mezelf. Hij is er kapot van. We hebben er veel over gepraat maar hij wil me terug en wil niet alleen verder. Ik kan niet uit medelijden nu naar hem terug gaan, moet eerst ontdekken waar al die gevoelens die ik heb vandaan komen. ALS ik met hem verder wil, moet ik 200% zeker zijn en wil ik bij wijze van spreken met hem trouwen.Hieruit blijkt wat mij betreft dat er gepraat wordt over een eventuele toekomst. Niet dat TO hem dat belooft maar dat hij dat hoopt en dat zij het nog niet weet en eerst eens in de wereld rond wil kijken maar ook zij praat over een 'fase'. Ik kan me dus niet indenken dat als er zoveel gepraat is, ze het niet ook over dat soort dingen gehad hebben.
dinsdag 15 april 2008 om 10:30
Tussen weten denken en hopen liggen werelden van verschil.
Ik denk dat je de juiste beslissing hebt genomen om het uit te maken met je vriend. Jij wilt iets heel anders (de wereld en andere mannen ontdekken, alleen wonen) dan hij. Hem bedriegen is erg oneerlijk.
Dat je op je 25e na een relatie van ruim zeven jaar behoefte hebt om alleen te wonen en zelf op ontdekkingstocht te gaan vind ik niet zo vreemd. Wel jammer dat je eerst vreemd moest gaan.
Een relatie voortzetten uit medelijden werkt nooit.
Ik denk dat je de juiste beslissing hebt genomen om het uit te maken met je vriend. Jij wilt iets heel anders (de wereld en andere mannen ontdekken, alleen wonen) dan hij. Hem bedriegen is erg oneerlijk.
Dat je op je 25e na een relatie van ruim zeven jaar behoefte hebt om alleen te wonen en zelf op ontdekkingstocht te gaan vind ik niet zo vreemd. Wel jammer dat je eerst vreemd moest gaan.
Een relatie voortzetten uit medelijden werkt nooit.
dinsdag 15 april 2008 om 10:32
Je bent te schijterig om het alleen te doen, daarom houdt je je ex aan het lijntje. Wees geen watje en hak de knoop definitief door, dat is wel zo eerlijk voor hem. Je wou toch zo graag je vrijheid terug?
Dat houdt dan gewoon in dat je niet oud wordt met je ex.
Kan hij tenminste op zoek naar iemand die dat wel wil met hem.
Dat houdt dan gewoon in dat je niet oud wordt met je ex.
Kan hij tenminste op zoek naar iemand die dat wel wil met hem.
