Relaties
alle pijlers
Zeer gecharmeerd van psychologe
dinsdag 15 juli 2008 om 13:41
@ Hans, mag ik je wat persoonlijks vragen?
Hoe ben jij erachter gekomen dat je autistisch bent?
Ik moet je namelijk eerlijk zeggen dat ik je hier op het forum redelijk helder,weloverwogen en doordacht overkomt.
Nou heb ik weinig tot nul verstand van autisme maar ik zat het me wel af te vragen.
Liefs,S
Hoe ben jij erachter gekomen dat je autistisch bent?
Ik moet je namelijk eerlijk zeggen dat ik je hier op het forum redelijk helder,weloverwogen en doordacht overkomt.
Nou heb ik weinig tot nul verstand van autisme maar ik zat het me wel af te vragen.
Liefs,S
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 15 juli 2008 om 22:26
dinsdag 15 juli 2008 om 23:14
quote:sennheiser schreef op 13 juli 2008 @ 08:55:
[...]
Ik ben daar ooit in het verleden in 'getest' en toen kwam ook uit dat ik dat absoluut niet ben... ik kan situaties die niet specifiek op mij gericht zijn heel goed inschatten (beter dan gemiddeld).
Waar hebben we het over?? Eén ontmoeting van een uurtje in een hele mensenleven, en jij kan het al dagen nergens anders over hebben.
Je bent naar eigen zeggen niet autistisch, maar een behandelaar zou toch wel vraagtekens zetten bij de manier waarop jij aan de haal gaat met zo'n onbeduidend voorvalletje, daar hoeven we echt geen stempeltje met een stoornis aan te geven. In jouw geval ook niet verstandig, want jij gaat meteen de boeken er op naslaan en ga je er van uit constructief met je "beperking" bezig te zijn dus is het goed, maar één aspect komt in jouw betogen niet naar voren: berusting in een situatie dat het leven teleurstellingen met zich meebrengt en dat je succeservaringen moet gaan opdoen in een omgeving waar je kansen wel aanwezig zijn. In hoeverre ben jij nu bezig met je gevoel? Ik heb meer het idee dat je wil benadrukken hoe onrechtvaardig het allemaal voor je was.
Je hoeft trouwens helemaal niet autistisch te zijn om toch wereldvreemd over te komen... We noemen de binnenlandse biribiri indianen in Brazilië toch ook niet autist omdat ze geen idee hebben wat er elders in de wereld gebeurt? Bij jou is sprake van gebrek aan kennis en vaardigheden op bepaalde gebieden, en dat moet je nog even leren inzien.
[...]
Ik ben daar ooit in het verleden in 'getest' en toen kwam ook uit dat ik dat absoluut niet ben... ik kan situaties die niet specifiek op mij gericht zijn heel goed inschatten (beter dan gemiddeld).
Waar hebben we het over?? Eén ontmoeting van een uurtje in een hele mensenleven, en jij kan het al dagen nergens anders over hebben.
Je bent naar eigen zeggen niet autistisch, maar een behandelaar zou toch wel vraagtekens zetten bij de manier waarop jij aan de haal gaat met zo'n onbeduidend voorvalletje, daar hoeven we echt geen stempeltje met een stoornis aan te geven. In jouw geval ook niet verstandig, want jij gaat meteen de boeken er op naslaan en ga je er van uit constructief met je "beperking" bezig te zijn dus is het goed, maar één aspect komt in jouw betogen niet naar voren: berusting in een situatie dat het leven teleurstellingen met zich meebrengt en dat je succeservaringen moet gaan opdoen in een omgeving waar je kansen wel aanwezig zijn. In hoeverre ben jij nu bezig met je gevoel? Ik heb meer het idee dat je wil benadrukken hoe onrechtvaardig het allemaal voor je was.
Je hoeft trouwens helemaal niet autistisch te zijn om toch wereldvreemd over te komen... We noemen de binnenlandse biribiri indianen in Brazilië toch ook niet autist omdat ze geen idee hebben wat er elders in de wereld gebeurt? Bij jou is sprake van gebrek aan kennis en vaardigheden op bepaalde gebieden, en dat moet je nog even leren inzien.
dinsdag 15 juli 2008 om 23:39
quote:Helly007 schreef op 15 juli 2008 @ 23:14:
[...]
Waar hebben we het over?? Eén ontmoeting van een uurtje in een hele mensenleven, en jij kan het al dagen nergens anders over hebben.
Je bent naar eigen zeggen niet autistisch, maar een behandelaar zou toch wel vraagtekens zetten bij de manier waarop jij aan de haal gaat met zo'n onbeduidend voorvalletje, daar hoeven we echt geen stempeltje met een stoornis aan te geven. In jouw geval ook niet verstandig, want jij gaat meteen de boeken er op naslaan en ga je er van uit constructief met je "beperking" bezig te zijn dus is het goed, maar één aspect komt in jouw betogen niet naar voren: berusting in een situatie dat het leven teleurstellingen met zich meebrengt en dat je succeservaringen moet gaan opdoen in een omgeving waar je kansen wel aanwezig zijn. In hoeverre ben jij nu bezig met je gevoel? Ik heb meer het idee dat je wil benadrukken hoe onrechtvaardig het allemaal voor je was.
Je hoeft trouwens helemaal niet autistisch te zijn om toch wereldvreemd over te komen... We noemen de binnenlandse biribiri indianen in Brazilië toch ook niet autist omdat ze geen idee hebben wat er elders in de wereld gebeurt? Bij jou is sprake van gebrek aan kennis en vaardigheden op bepaalde gebieden, en dat moet je nog even leren inzien.Ja... je hebt helemaal gelijk. Je weet hoe ik denk en hoe ik in elkaar zit. Je snapt zeer duidelijk niet wat ik bedoel, maar dat is niet erg.
[...]
Waar hebben we het over?? Eén ontmoeting van een uurtje in een hele mensenleven, en jij kan het al dagen nergens anders over hebben.
Je bent naar eigen zeggen niet autistisch, maar een behandelaar zou toch wel vraagtekens zetten bij de manier waarop jij aan de haal gaat met zo'n onbeduidend voorvalletje, daar hoeven we echt geen stempeltje met een stoornis aan te geven. In jouw geval ook niet verstandig, want jij gaat meteen de boeken er op naslaan en ga je er van uit constructief met je "beperking" bezig te zijn dus is het goed, maar één aspect komt in jouw betogen niet naar voren: berusting in een situatie dat het leven teleurstellingen met zich meebrengt en dat je succeservaringen moet gaan opdoen in een omgeving waar je kansen wel aanwezig zijn. In hoeverre ben jij nu bezig met je gevoel? Ik heb meer het idee dat je wil benadrukken hoe onrechtvaardig het allemaal voor je was.
Je hoeft trouwens helemaal niet autistisch te zijn om toch wereldvreemd over te komen... We noemen de binnenlandse biribiri indianen in Brazilië toch ook niet autist omdat ze geen idee hebben wat er elders in de wereld gebeurt? Bij jou is sprake van gebrek aan kennis en vaardigheden op bepaalde gebieden, en dat moet je nog even leren inzien.Ja... je hebt helemaal gelijk. Je weet hoe ik denk en hoe ik in elkaar zit. Je snapt zeer duidelijk niet wat ik bedoel, maar dat is niet erg.
woensdag 16 juli 2008 om 07:29
quote:sennheiser schreef op 15 juli 2008 @ 23:48:
Altijd leuk hoe mensen ineens weer binnenvallen en een hele preek houden... word jij gepest in het dagelijkse leven?
Alsof deze vraag van jou ergens op slaat...
En hoezo, binnenvallen? Iedereen kan gewoon het hele topic lezen en daarop reageren hoor, het is niet dat alleen mensen die zich van het begin af aan met dit onderwerp hebben bemoeid hun mening erover mogen geven.
Altijd leuk hoe mensen ineens weer binnenvallen en een hele preek houden... word jij gepest in het dagelijkse leven?
Alsof deze vraag van jou ergens op slaat...
En hoezo, binnenvallen? Iedereen kan gewoon het hele topic lezen en daarop reageren hoor, het is niet dat alleen mensen die zich van het begin af aan met dit onderwerp hebben bemoeid hun mening erover mogen geven.
woensdag 16 juli 2008 om 19:24
Ik heb in het begin ook mijn bijdrage geleverd, maar ben een aantal dagen niet in staat geweest om achter een pc te zitten. Zo "binnenvallen" is dat dus niet, ik heb echt elk bericht gelezen en mijn laatste bijdrage is nog vrij soft vergeleken met sommige andere. Ik heb hem zelfs nog gecomplimenteerd voor het feit dat hij hulp is gaan zoeken en nam het voor hem op over de dubieuze handelswijze van de intaker. Hoezo niet begrijpen? Alsof het de eerste keer is dat ik iets zeg.
Maar ik erger me wel aan het expliciet afwijzen van bepaalde diagnoses, zoals autisme en het door hem genoemde narcisme. Hoewel het m.i. niet eerlijk is om met stempeltjes naar hem te gaan gooien, vind ik wel dat niets uitgesloten moet worden en dat de insteek van behandeling de grootste kans van slagen heeft als hij niet op felle toon bepaalde suggesties gaat afwijzen, maar dat hij zich juist openstelt voor het probleem, alle opties serieus overweegt en niet op basis van "oblectieve" rationalisaties allerlei dingen gaat afwijzen. Er zijn ook bepaalde stoornissen die zich op latere leeftijd ontwikkelen, of misschien was de test niet goed. En al zou dat niet het geval zijn, dan nog: het uitsluiten van een diagnose is geen versnelde oplossing voor het probleem dus is m.i. verspilde energie.
Maar ik erger me wel aan het expliciet afwijzen van bepaalde diagnoses, zoals autisme en het door hem genoemde narcisme. Hoewel het m.i. niet eerlijk is om met stempeltjes naar hem te gaan gooien, vind ik wel dat niets uitgesloten moet worden en dat de insteek van behandeling de grootste kans van slagen heeft als hij niet op felle toon bepaalde suggesties gaat afwijzen, maar dat hij zich juist openstelt voor het probleem, alle opties serieus overweegt en niet op basis van "oblectieve" rationalisaties allerlei dingen gaat afwijzen. Er zijn ook bepaalde stoornissen die zich op latere leeftijd ontwikkelen, of misschien was de test niet goed. En al zou dat niet het geval zijn, dan nog: het uitsluiten van een diagnose is geen versnelde oplossing voor het probleem dus is m.i. verspilde energie.
donderdag 17 juli 2008 om 08:17
Hans, je hoeft geen tot ziens te zeggen ten Sennheiser hoor, ik vermoed dat hij vandaag of morgen toch wel weer een berichtje plaatst (hijheeft namelijk al 3x afscheid genomen!)
En ik denk er hetzelfde over als jullie, oeps Senn is wel erg snelop zijn teentjes getrapt.
En ik denk er hetzelfde over als jullie, oeps Senn is wel erg snelop zijn teentjes getrapt.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 17 juli 2008 om 17:59
Doe s niet die naam afkorten. (Mijn naam is in t echt, afgekort Senn. Nou lijkt t net of jullie het de hele tijd tegen mij hebben, leest echt heel eng, krijg helemaal schizo neigingen enzo).
Dat iemand een probleem heeft wil natuurlijk niet zeggen dat ie zich maar meteen alles moet laten aanleunen. Tuurlijk kun je iets overwegen, maar mijn mening is dat je problemen ook prima kunt benaderen én oplossen zonder er meteen zware termen en labels aan te gaan hangen. Gebrek aan skills en inzicht kan best sprake van zijn, maar persoonlijk zou ik het ook niet pikken als ik me gewoon beleefd en constructief op stel en iemand denkt dat er op zo'n manier in te moeten wrijven. Daarbij heeft dat weinig meer met feedback te maken en doen mensen dat volgens mij vooral omdat ze het zelf zo lekker vinden en omdat het zo lekker 'van de engerd af' profileert.
Je maakt t jezelf niet makkelijk Heiser (*weigert tegen zichzelf te lullen*). Een man die verliefd word op een psych heeft sneller het label eng, pathologisch, stalker dan een vrouw die verliefd wordt op een psych, lijkt het. Als puber ben ik ook wel eens op een hulpverlener verliefd geworden (gelukkig voor hem was ik heel verlegen, dus heeft ie nooit geweten
). Ik snap best wel dat wanneer je uit een moeilijke tijd komt en iemand geeft veel warmte en positiviteit dat zo'n soort emotioneel effect kan hebben. Of het echt verliefdheid is weet ik niet, maar daar kun je zelf vast beter over oordelen. Je komt op mij hier in ieder geval niet pathologisch over. Hoewel ik het wel als een misstap zie om een psych ook privé te benaderen via haar hyves, maar dat zag je zelf ook al in.
Dat iemand een probleem heeft wil natuurlijk niet zeggen dat ie zich maar meteen alles moet laten aanleunen. Tuurlijk kun je iets overwegen, maar mijn mening is dat je problemen ook prima kunt benaderen én oplossen zonder er meteen zware termen en labels aan te gaan hangen. Gebrek aan skills en inzicht kan best sprake van zijn, maar persoonlijk zou ik het ook niet pikken als ik me gewoon beleefd en constructief op stel en iemand denkt dat er op zo'n manier in te moeten wrijven. Daarbij heeft dat weinig meer met feedback te maken en doen mensen dat volgens mij vooral omdat ze het zelf zo lekker vinden en omdat het zo lekker 'van de engerd af' profileert.
Je maakt t jezelf niet makkelijk Heiser (*weigert tegen zichzelf te lullen*). Een man die verliefd word op een psych heeft sneller het label eng, pathologisch, stalker dan een vrouw die verliefd wordt op een psych, lijkt het. Als puber ben ik ook wel eens op een hulpverlener verliefd geworden (gelukkig voor hem was ik heel verlegen, dus heeft ie nooit geweten
). Ik snap best wel dat wanneer je uit een moeilijke tijd komt en iemand geeft veel warmte en positiviteit dat zo'n soort emotioneel effect kan hebben. Of het echt verliefdheid is weet ik niet, maar daar kun je zelf vast beter over oordelen. Je komt op mij hier in ieder geval niet pathologisch over. Hoewel ik het wel als een misstap zie om een psych ook privé te benaderen via haar hyves, maar dat zag je zelf ook al in.
donderdag 17 juli 2008 om 18:56
quote:Ik snap best wel dat wanneer je uit een moeilijke tijd komt en iemand geeft veel warmte en positiviteit dat zo'n soort emotioneel effect kan hebben. Of het echt verliefdheid is weet ik niet, maar daar kun je zelf vast beter over oordelen.Ik herken dat wel soms. Is dat dan niet een soort van emotionele of sociale "verliefdheid" (geen echte verliefdheid, want dat zou betekenen dat je met die persoon een relatie wilt hebben met daarbij seks)? Ik denk dat er dan eerder sprake is van moeder- of vaderfiguur.
World of Warcraft: Legion
donderdag 17 juli 2008 om 19:07
1) snel op de teentjes getrapt: dit topic duurt nu bijna een week (wat ik niet fijn vind, kom hier later op terug) en heb behoorlijk ingetogen gereageerd tegen sommige aantijgingen. Stalker, moordenaar, gek, wereldvreemde, autist et cetera. Dat allemaal gebaseerd op berichtjes op een forum... knap hoor van een stelletje huis-tuin-en-keuken-psychologen.
2) De nasleep van dit topic duurt me echt veel te lang, maar als iemand op mij reageert dan krijg hij/zij een reactie terug. Wellicht beter dat ik het topic gewoon links laat liggen, maar het gaat toch over mij. Het was gewoon iets waar ik over na moest denken en had geen grote impact op me, ik had sommige twijfels en dacht eens om een aantal vrouwelijke meningen te vragen. Ja... door de grote nasleep van dit topic moet ik er automatisch vaker over na denken.
3) Ze lijkt me heel leuk om te leren kennen, ik ben niet verliefd op haar. Ik word zelden verliefd en dan helemaal niet na een gesprek van een uurtje waar ik alleen zelf aan het woord ben voornamelijk.
4) Het maakt me allemaal niet zo uit hoe het nu afloopt. Mocht het aflopen zoals jullie zeggen, dan is het jammer en heb ik verdere gespreksstof met mijn psycholoog over mijn interpretatie betreft sommige zaken. Mocht het positief uitlopen (al schat ik die kans niet hoog in) dan is het leuk, maar dan weet ik alsnog dat het misschien een ontzettend saaie vrouw kan zijn in een informele setting.
Het lijkt soms alsof jullie me proberen op te voeden als iemand die het verstand heeft van een 4 jarige. Ik heb de meeste dingen in mijn leven op een rijtje en kan prima voor mezelf zorgen. Meestal word ik benaderd door vrouwen i.p.v. andersom, mijn probleem is dat er dan vaak een soort kracht aanwezig is die mij er van weerhoud om mijn ding te doen... een leuke spontane ontmoeting. Ik heb teveel leuke kansen om me voorbij laten schieten, dat is datgene wat me pijn doen vanbinnen.
Ik kan wel inderdaad doei blijven zeggen, maar ik krijg toch constructieve bijdragen. Ik ga het niet negeren.
2) De nasleep van dit topic duurt me echt veel te lang, maar als iemand op mij reageert dan krijg hij/zij een reactie terug. Wellicht beter dat ik het topic gewoon links laat liggen, maar het gaat toch over mij. Het was gewoon iets waar ik over na moest denken en had geen grote impact op me, ik had sommige twijfels en dacht eens om een aantal vrouwelijke meningen te vragen. Ja... door de grote nasleep van dit topic moet ik er automatisch vaker over na denken.
3) Ze lijkt me heel leuk om te leren kennen, ik ben niet verliefd op haar. Ik word zelden verliefd en dan helemaal niet na een gesprek van een uurtje waar ik alleen zelf aan het woord ben voornamelijk.
4) Het maakt me allemaal niet zo uit hoe het nu afloopt. Mocht het aflopen zoals jullie zeggen, dan is het jammer en heb ik verdere gespreksstof met mijn psycholoog over mijn interpretatie betreft sommige zaken. Mocht het positief uitlopen (al schat ik die kans niet hoog in) dan is het leuk, maar dan weet ik alsnog dat het misschien een ontzettend saaie vrouw kan zijn in een informele setting.
Het lijkt soms alsof jullie me proberen op te voeden als iemand die het verstand heeft van een 4 jarige. Ik heb de meeste dingen in mijn leven op een rijtje en kan prima voor mezelf zorgen. Meestal word ik benaderd door vrouwen i.p.v. andersom, mijn probleem is dat er dan vaak een soort kracht aanwezig is die mij er van weerhoud om mijn ding te doen... een leuke spontane ontmoeting. Ik heb teveel leuke kansen om me voorbij laten schieten, dat is datgene wat me pijn doen vanbinnen.
Ik kan wel inderdaad doei blijven zeggen, maar ik krijg toch constructieve bijdragen. Ik ga het niet negeren.
donderdag 17 juli 2008 om 20:04
@ Heiser (mag wel he ), ik zou het zonde vinden als je weg blijft omdat sommige mensen zich bot gedragen. Ik reageer trouwens ook altijd terug als mensen tegen mij blijven praten (of posten). En nee, dat je er op dit forum mee bezig bent, betekent echt niet dat je obsessief bent en een stalker lijkt me ook nogal overdreven ja. Fora hebben de neiging daar een vertekend beeld van te geven. Dat je in 1 topic steeds over hetzelfde praat is logisch, maar dat wil niet zeggen dat je er buiten het forummen ook 24/7 mee bezig bent inderdaad.
Hoewel het wat ongebruikelijk is, kan ik me voorstellen dat je contact met iemand houdt die je als hulpverlener hebt leren kennen als het echt heel erg klikt - ook buiten de professionele situatie om. Ik zou daar, zelfs als ik er van overtuigd zou zijn dat dat wederzijds was, zelf niet snel het initiatief toe nemen, uit angst om over te komen als een psycho die prof. hulpverlening voor vriendschap of meer aan ziet. Daardoor ligt zoiets best heel gecompliceerd. Je komt best intelligent en goed dat je zelf al wel had bedacht dat zij in een niet hulpverlener-rol wellicht heel anders is, als mens. Maar het is natuurlijk goed mogelijk dat ze jou inderdaad ziet als een beetje de psycho die hulpverlening voor wat anders aan ziet.
Ik vergelijk het een beetje met verliefd worden tijdens je relatie. Je kan er wat mee doen, maar je zit eigenlijk in een situatie waarvanuit dat niet kan. Dat maakt het gevoel niet minder echt en het kan natuurlijk dat het wel echt wederzijds is. Dan kan je alles over hoop halen om dat gevoel toch om te zetten in relatie, of je kan genieten van het gevoel en af en toe een beetje wegdromen en gewoon verder gaan met je leven (als ik elke keer als ik verliefd werd mijn relatie zou verbreken zou ik nooit langer dan 3 maanden een relatie hebben, té vermoeiend gewoon... dus ik heb daar maar mee leren omgaan ).
@ Hans, hm denk dat dat inderdaad meer een soort vader- moeder figuur zoeken is ja. Vind dat echt niet zo heel raar als mensen dat hebben. (Wat niet wil zeggen dat ik ook denk dat je er wat mee moet doen... maar dat je het voelt is normaal).
), ik zou het zonde vinden als je weg blijft omdat sommige mensen zich bot gedragen. Ik reageer trouwens ook altijd terug als mensen tegen mij blijven praten (of posten). En nee, dat je er op dit forum mee bezig bent, betekent echt niet dat je obsessief bent en een stalker lijkt me ook nogal overdreven ja. Fora hebben de neiging daar een vertekend beeld van te geven. Dat je in 1 topic steeds over hetzelfde praat is logisch, maar dat wil niet zeggen dat je er buiten het forummen ook 24/7 mee bezig bent inderdaad. Hoewel het wat ongebruikelijk is, kan ik me voorstellen dat je contact met iemand houdt die je als hulpverlener hebt leren kennen als het echt heel erg klikt - ook buiten de professionele situatie om. Ik zou daar, zelfs als ik er van overtuigd zou zijn dat dat wederzijds was, zelf niet snel het initiatief toe nemen, uit angst om over te komen als een psycho die prof. hulpverlening voor vriendschap of meer aan ziet. Daardoor ligt zoiets best heel gecompliceerd. Je komt best intelligent en goed dat je zelf al wel had bedacht dat zij in een niet hulpverlener-rol wellicht heel anders is, als mens. Maar het is natuurlijk goed mogelijk dat ze jou inderdaad ziet als een beetje de psycho die hulpverlening voor wat anders aan ziet.
Ik vergelijk het een beetje met verliefd worden tijdens je relatie. Je kan er wat mee doen, maar je zit eigenlijk in een situatie waarvanuit dat niet kan. Dat maakt het gevoel niet minder echt en het kan natuurlijk dat het wel echt wederzijds is. Dan kan je alles over hoop halen om dat gevoel toch om te zetten in relatie, of je kan genieten van het gevoel en af en toe een beetje wegdromen en gewoon verder gaan met je leven (als ik elke keer als ik verliefd werd mijn relatie zou verbreken zou ik nooit langer dan 3 maanden een relatie hebben, té vermoeiend gewoon... dus ik heb daar maar mee leren omgaan ).
@ Hans, hm denk dat dat inderdaad meer een soort vader- moeder figuur zoeken is ja. Vind dat echt niet zo heel raar als mensen dat hebben. (Wat niet wil zeggen dat ik ook denk dat je er wat mee moet doen... maar dat je het voelt is normaal).
donderdag 17 juli 2008 om 21:18
@ Heiser (dat mag toch Senn???)
Ik snap wel dat je blijft reageren maar zeg dan niet steeds doei.
Ik vond en vind nog steeds dat er door sommige best hele nuttige dingen worden gezegd.
Niemand probeert je iets aan te praten we geven alleen onze mening en onze visie daarop
En ik denk dat een forum juist daarvoor bedoeld is.
Het is aan jou en alleen aan jou of je er wat mee doet.
Ik snap wel dat je blijft reageren maar zeg dan niet steeds doei.
Ik vond en vind nog steeds dat er door sommige best hele nuttige dingen worden gezegd.
Niemand probeert je iets aan te praten we geven alleen onze mening en onze visie daarop
En ik denk dat een forum juist daarvoor bedoeld is.
Het is aan jou en alleen aan jou of je er wat mee doet.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 17 juli 2008 om 21:20
donderdag 17 juli 2008 om 21:48
quote:Summerdance schreef op 17 juli 2008 @ 21:18:
@ Heiser (dat mag toch Senn???)
Ik snap wel dat je blijft reageren maar zeg dan niet steeds doei.
Ik vond en vind nog steeds dat er door sommige best hele nuttige dingen worden gezegd.
Niemand probeert je iets aan te praten we geven alleen onze mening en onze visie daarop
En ik denk dat een forum juist daarvoor bedoeld is.
Het is aan jou en alleen aan jou of je er wat mee doet.
Je mag me noemen hoe je wilt... behalve sensilube
Er worden inderdaad door SOMMIGEN hele nuttige bijdragen geleverd... ben daar ook zeer dankbaar om.
Ik wil alleen duidelijk maken dat ik niet zo raar ben als sommige denken. Als je me in het dagelijkse leven zou tegenkomen ben ik juist zeer galant en beleefd, ik denk niet dat je ook maar de indruk zou krijgen dan ik misschien autistisch zou kunnen zijn.
Ik heb een paar ingrijpende dingen in mijn leven meegemaakt betreffende lichamelijke integriteit (hier heb ik het liever niet over).
Ik wil graag een meid tegenkomen die ik kan vertrouwen en waar ik aan kan vragen of ze me zo-nu-en-dan over een punt heen kan helpen... de enige echte keer dat ik dat heb gedaan ben ik gigantisch hard op mijn muil gegaan. Ik durf te beweren dat ik heel erg veel te bieden heb en durf ook te beweren dat ik best een 'catch' ben. Het is alleen zo raar te zeggen dat ik een gebruiksomschrijving heb.
Veel mensen zeggen nogal verbaasd te zijn waarom ik zo weinig succes in de liefde heb gekend. Sommige snappen het gewoon niet.
Ik blijf het dan ook raar vinden om mijn boekje open te doen, aan vrouwelijke aandacht schort het niet aan. Het is raar om aan te geven: geef me een kans om me over iets heen te helpen.
@ Heiser (dat mag toch Senn???)
Ik snap wel dat je blijft reageren maar zeg dan niet steeds doei.
Ik vond en vind nog steeds dat er door sommige best hele nuttige dingen worden gezegd.
Niemand probeert je iets aan te praten we geven alleen onze mening en onze visie daarop
En ik denk dat een forum juist daarvoor bedoeld is.
Het is aan jou en alleen aan jou of je er wat mee doet.
Je mag me noemen hoe je wilt... behalve sensilube
Er worden inderdaad door SOMMIGEN hele nuttige bijdragen geleverd... ben daar ook zeer dankbaar om.
Ik wil alleen duidelijk maken dat ik niet zo raar ben als sommige denken. Als je me in het dagelijkse leven zou tegenkomen ben ik juist zeer galant en beleefd, ik denk niet dat je ook maar de indruk zou krijgen dan ik misschien autistisch zou kunnen zijn.
Ik heb een paar ingrijpende dingen in mijn leven meegemaakt betreffende lichamelijke integriteit (hier heb ik het liever niet over).
Ik wil graag een meid tegenkomen die ik kan vertrouwen en waar ik aan kan vragen of ze me zo-nu-en-dan over een punt heen kan helpen... de enige echte keer dat ik dat heb gedaan ben ik gigantisch hard op mijn muil gegaan. Ik durf te beweren dat ik heel erg veel te bieden heb en durf ook te beweren dat ik best een 'catch' ben. Het is alleen zo raar te zeggen dat ik een gebruiksomschrijving heb.
Veel mensen zeggen nogal verbaasd te zijn waarom ik zo weinig succes in de liefde heb gekend. Sommige snappen het gewoon niet.
Ik blijf het dan ook raar vinden om mijn boekje open te doen, aan vrouwelijke aandacht schort het niet aan. Het is raar om aan te geven: geef me een kans om me over iets heen te helpen.
donderdag 17 juli 2008 om 22:23
Niemand noemt je ook raar Heiser, we geven alleen onze visie op de zaak.
JIj dacht/denkt iets te zien, en wij denken (of ik in elk geval) van niet.
Ik blijf me dan ook afvragen waarom je jezelf elke keer zo neer blijft zetten als een "catch" voor de vrouwen.
En dat het niet schort aan vrouwelijke aandacht.
Dat doet toch eigenlijk helemaal niet ter zake?
Je was onder de indruk van je psycholoog en niet van al die andere dames toch?
Wat ik dacht en nog steeds denk is dat je niet zoveel bezig moet zijn met wat dames van je vinden, wat ze van je denken of hoe je denkt over te komen, en wat zij vinden,denken of overkomen op jou.
Ik denk dat je gewoon het hele fenomeen vrouwen eens even in de koelkast moet zetten en eerst eens zorgen dat je met een psych wat dingen voor jezelf op een rij krijgt
En nee, ik noem je niet raar, niet gek of niet autistisch.
Ik denk gewoon dat je er voor jezelf een stuk rustiger op wordt
JIj dacht/denkt iets te zien, en wij denken (of ik in elk geval) van niet.
Ik blijf me dan ook afvragen waarom je jezelf elke keer zo neer blijft zetten als een "catch" voor de vrouwen.
En dat het niet schort aan vrouwelijke aandacht.
Dat doet toch eigenlijk helemaal niet ter zake?
Je was onder de indruk van je psycholoog en niet van al die andere dames toch?
Wat ik dacht en nog steeds denk is dat je niet zoveel bezig moet zijn met wat dames van je vinden, wat ze van je denken of hoe je denkt over te komen, en wat zij vinden,denken of overkomen op jou.
Ik denk dat je gewoon het hele fenomeen vrouwen eens even in de koelkast moet zetten en eerst eens zorgen dat je met een psych wat dingen voor jezelf op een rij krijgt
En nee, ik noem je niet raar, niet gek of niet autistisch.
Ik denk gewoon dat je er voor jezelf een stuk rustiger op wordt
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
