Relaties
alle pijlers
Zeer gecharmeerd van psychologe
vrijdag 11 juli 2008 om 20:03
quote:yoyo2 schreef op 11 juli 2008 @ 19:57:
[...]
Oh, dat heb ik ook dat je in de eerste paar seconden al weet of iemand iets kan zijn of niet.
En dat je denkt dat het wederzijds kan zijn is ook prima mogelijk.
Maar dat zeg je nu wel wat meer genuanceerd dan in begin
"want je kon je niet voorstellen dat zij dat gevoel niet bij jou zou hebben"
Ik ben alleen wel benieuwd naar 'de werkelijke uitslag'. Nu ik mezelf zo terug lees snap ik jullie reacties wel. Het is alleen lastig om een situatie met bewegende beelden (zoals ik het dus door mijn ogen zag) te beschrijven met woorden.
Ik dacht na dat gesprek: ik voel me aangetrokken tot haar en vice versa.
Ik denk nu wel bij mezelf: zie ik het dan echt zo slecht?
[...]
Oh, dat heb ik ook dat je in de eerste paar seconden al weet of iemand iets kan zijn of niet.
En dat je denkt dat het wederzijds kan zijn is ook prima mogelijk.
Maar dat zeg je nu wel wat meer genuanceerd dan in begin
"want je kon je niet voorstellen dat zij dat gevoel niet bij jou zou hebben"
Ik ben alleen wel benieuwd naar 'de werkelijke uitslag'. Nu ik mezelf zo terug lees snap ik jullie reacties wel. Het is alleen lastig om een situatie met bewegende beelden (zoals ik het dus door mijn ogen zag) te beschrijven met woorden.
Ik dacht na dat gesprek: ik voel me aangetrokken tot haar en vice versa.
Ik denk nu wel bij mezelf: zie ik het dan echt zo slecht?
vrijdag 11 juli 2008 om 20:23
vrijdag 11 juli 2008 om 20:47
Zou je er niet beter aan doen de dingen te even laten voor wat ze zijn?
Dat je wanneer jij denkt gevoelens voor je therapeute te krijgen, je dat op dat moment aan haar meldt, zodat zij, die de verantwoording in de behandeling heeft, daar maatregelen bij kan treffen?
Moet je kijken wat je nu in je voorbarige doordouwerigheid niet al teweeg hebt gebracht.
Zo maak je een behandeling die nog niet eens goed van start is gegaan al helemaal beladen.
Je weet niet hoe het werkt bij vrouwen, misschien wel niet bij mensen in het algemeen, maar je neemt wel besluiten vanuit de overtuiging dat je dat wel weet.
Je hebt je toch niet voor niets aangemeld bij een psychologenpraktijk? Heb er dan ook vertrouwen in dat ze weten wat ze doen.
Dat je wanneer jij denkt gevoelens voor je therapeute te krijgen, je dat op dat moment aan haar meldt, zodat zij, die de verantwoording in de behandeling heeft, daar maatregelen bij kan treffen?
Moet je kijken wat je nu in je voorbarige doordouwerigheid niet al teweeg hebt gebracht.
Zo maak je een behandeling die nog niet eens goed van start is gegaan al helemaal beladen.
Je weet niet hoe het werkt bij vrouwen, misschien wel niet bij mensen in het algemeen, maar je neemt wel besluiten vanuit de overtuiging dat je dat wel weet.
Je hebt je toch niet voor niets aangemeld bij een psychologenpraktijk? Heb er dan ook vertrouwen in dat ze weten wat ze doen.
vrijdag 11 juli 2008 om 20:48
quote:sennheiser schreef op 11 juli 2008 @ 19:01:
[...]
ik vind het jammer dat ik iemand tegenkom die me de moeite waard lijkt in zo'n setting. Ik ga ook niet haar vrienden doorspitten omdat ik die toch niet ken, ben overigens zelden met hyves bezig en heb alleen haar profiel opgezocht omdat ik wilde weten met wie ik te maken heb de komende tijd.
wacht even, nu ga verschillende dingen vertellen. Een paar pagina's terug vertel je dat je haar hyves hebt opgezocht, omdat je haar email adres niet had en je wist geen andere manier om aan deze te komen en om in contact met haar te komen. Je hebt haar hyves opgezocht om aan haar prive mail te komen en haar te kunnen bereiken met je verhaal dat je meer gevoelens voor haar zou kunnen gaan ontwikkelen...Niet om te zien met wie je te maken zou krijgen de komende tijd. Bovendien lijkt me hyves daar niet de raadgever voor, dat is prive. Je had vanzelf kunnen merken hoe ze als therapeute zou zijn. Maar goed, je gaat nu verschillende verhalen vertellen waarom je haar opzocht op hyves.
[...]
ik vind het jammer dat ik iemand tegenkom die me de moeite waard lijkt in zo'n setting. Ik ga ook niet haar vrienden doorspitten omdat ik die toch niet ken, ben overigens zelden met hyves bezig en heb alleen haar profiel opgezocht omdat ik wilde weten met wie ik te maken heb de komende tijd.
wacht even, nu ga verschillende dingen vertellen. Een paar pagina's terug vertel je dat je haar hyves hebt opgezocht, omdat je haar email adres niet had en je wist geen andere manier om aan deze te komen en om in contact met haar te komen. Je hebt haar hyves opgezocht om aan haar prive mail te komen en haar te kunnen bereiken met je verhaal dat je meer gevoelens voor haar zou kunnen gaan ontwikkelen...Niet om te zien met wie je te maken zou krijgen de komende tijd. Bovendien lijkt me hyves daar niet de raadgever voor, dat is prive. Je had vanzelf kunnen merken hoe ze als therapeute zou zijn. Maar goed, je gaat nu verschillende verhalen vertellen waarom je haar opzocht op hyves.
vrijdag 11 juli 2008 om 20:56
quote:LadyX schreef op 11 juli 2008 @ 18:06:
[...]
Misschien is dat haar natuurlijke manier van doen. Ze wilde vast ook openheid en vertrouwen uitstralen. Dat is haar werk. En af en toe per ongeluk tegen elkaar aanstoten, wilt niet zeggen dat ze voetje zat te vrijen. Waarschijnlijk gewoon een iets te smalle tafel.
Het lijkt mij dat je teveel bezig bent met flirtsignalen, selectieve aandacht noem je dat. Dan zie je dingen die er niet zijn. Puur omdat je er helemaal op gefocused bent. Signalen die het tegenovergestelde laten zien, zoals: hyves verwijderen, niet reageren op je bericht, iemand anders laten toewijzen.. zeer duidelijke signalen naar mijn idee, die negeer je dan maar.
Gooi dat boek weg en heb weer aandacht voor iemand in zijn geheel en niet alleen voor het wel of niet hebben van flirterige trekjes..
Het is bekend dat elke psycholoog wel eens een cliënt/patiënt tegenkomt waarvoor warmere gevoelens ontstaan die verder gaan dan de professionele behandelrelatie. In de meeste gevallen wordt daar niets mee gedaan.
Ik zet toch mijn vraagtekens bij de handelswijze van deze psycholoog. Als een cliënt gevoelens openbaart naar een therapeut toe, mag dit zeker niet op deze manier mag worden opgelost. De therapeut dient de cliënt na zulke signalen in een persoonlijk gesprek aan te geven dat dit de professionele behandelrelatie schaadt en (in de meeste gevallen) een andere behandelaar voor te stellen. Zomaar wegduiken en een andere behandelaar er opzetten vind ik niet professioneel, omdat van een psycholoog mag worden verwacht dat deze haar grenzen duidelijk aangeeft en niet wegloopt voor kwesties die regelmatig voorkomen in het werk. Ik zou in ieder geval meer willen weten over de motieven van de handelswijze van deze psycholoog, nota bene iemand die zich heeft gespecialiseerd in het analyseren van alles wat een cliënt voelt! Het lijkt mij dat het makkelijker is om een cliënt af te remmen in dit gevoel, als er van haar kant niets heeft gespeeld. Dit lijkt veel op weglopen.
[...]
Misschien is dat haar natuurlijke manier van doen. Ze wilde vast ook openheid en vertrouwen uitstralen. Dat is haar werk. En af en toe per ongeluk tegen elkaar aanstoten, wilt niet zeggen dat ze voetje zat te vrijen. Waarschijnlijk gewoon een iets te smalle tafel.
Het lijkt mij dat je teveel bezig bent met flirtsignalen, selectieve aandacht noem je dat. Dan zie je dingen die er niet zijn. Puur omdat je er helemaal op gefocused bent. Signalen die het tegenovergestelde laten zien, zoals: hyves verwijderen, niet reageren op je bericht, iemand anders laten toewijzen.. zeer duidelijke signalen naar mijn idee, die negeer je dan maar.
Gooi dat boek weg en heb weer aandacht voor iemand in zijn geheel en niet alleen voor het wel of niet hebben van flirterige trekjes..
Het is bekend dat elke psycholoog wel eens een cliënt/patiënt tegenkomt waarvoor warmere gevoelens ontstaan die verder gaan dan de professionele behandelrelatie. In de meeste gevallen wordt daar niets mee gedaan.
Ik zet toch mijn vraagtekens bij de handelswijze van deze psycholoog. Als een cliënt gevoelens openbaart naar een therapeut toe, mag dit zeker niet op deze manier mag worden opgelost. De therapeut dient de cliënt na zulke signalen in een persoonlijk gesprek aan te geven dat dit de professionele behandelrelatie schaadt en (in de meeste gevallen) een andere behandelaar voor te stellen. Zomaar wegduiken en een andere behandelaar er opzetten vind ik niet professioneel, omdat van een psycholoog mag worden verwacht dat deze haar grenzen duidelijk aangeeft en niet wegloopt voor kwesties die regelmatig voorkomen in het werk. Ik zou in ieder geval meer willen weten over de motieven van de handelswijze van deze psycholoog, nota bene iemand die zich heeft gespecialiseerd in het analyseren van alles wat een cliënt voelt! Het lijkt mij dat het makkelijker is om een cliënt af te remmen in dit gevoel, als er van haar kant niets heeft gespeeld. Dit lijkt veel op weglopen.
vrijdag 11 juli 2008 om 20:56
Nog 1 laatste ding... ik vraag me af of ik toch naar 'de werkelijke uitslag' moet vragen. Ik ben een man van uitsluitsel en wil vaak duidelijk weten waar ik aan toe ben.
Ik heb nu dan wel geen vertrouwen meer in dat ik het bij het rechte einde heb, toch wil ik wel graag weten of ik het fout heb; verbaal expliciet dus.
Dat krijg ik er waarschijnlijk niet uit bij mij... ik wil alles weten. Slecht of goed nieuws.
Nu volg ik gewoon mijn behandeling en is dan ook het belangrijkst. Maar ik denk dat ik hier niet veel woorden meer aan vuil ga maken bij dat bureau, er is alleen vraag die ik ga stellen (wanneer ik 'behandeld' ben) en dat is: is het een goed idee als ik je mee uit zou vragen?
Ik heb nu dan wel geen vertrouwen meer in dat ik het bij het rechte einde heb, toch wil ik wel graag weten of ik het fout heb; verbaal expliciet dus.
Dat krijg ik er waarschijnlijk niet uit bij mij... ik wil alles weten. Slecht of goed nieuws.
Nu volg ik gewoon mijn behandeling en is dan ook het belangrijkst. Maar ik denk dat ik hier niet veel woorden meer aan vuil ga maken bij dat bureau, er is alleen vraag die ik ga stellen (wanneer ik 'behandeld' ben) en dat is: is het een goed idee als ik je mee uit zou vragen?
vrijdag 11 juli 2008 om 21:01
quote:Helly007 schreef op 11 juli 2008 @ 20:56:
[...]
Het is bekend dat elke psycholoog wel eens een cliënt/patiënt tegenkomt waarvoor warmere gevoelens ontstaan die verder gaan dan de professionele behandelrelatie. In de meeste gevallen wordt daar niets mee gedaan.
Ik zet toch mijn vraagtekens bij de handelswijze van deze psycholoog. Als een cliënt gevoelens openbaart naar een therapeut toe, mag dit zeker niet op deze manier mag worden opgelost. De therapeut dient de cliënt na zulke signalen in een persoonlijk gesprek aan te geven dat dit de professionele behandelrelatie schaadt en (in de meeste gevallen) een andere behandelaar voor te stellen. Zomaar wegduiken en een andere behandelaar er opzetten vind ik niet professioneel, omdat van een psycholoog mag worden verwacht dat deze haar grenzen duidelijk aangeeft en niet wegloopt voor kwesties die regelmatig voorkomen in het werk. Ik zou in ieder geval meer willen weten over de motieven van de handelswijze van deze psycholoog, nota bene iemand die zich heeft gespecialiseerd in het analyseren van alles wat een cliënt voelt! Het lijkt mij dat het makkelijker is om een cliënt af te remmen in dit gevoel, als er van haar kant niets heeft gespeeld. Dit lijkt veel op weglopen.Ik heb net mijn mail zeer nauwkeurig opnieuw gelezen en ik moet vertellen dat het behoorlijk zakelijk was. Ik deed niet informeel en al helemaal niet intiem. Ik vroeg alleen een mening naar wat ik zou moeten doen... that's all.
[...]
Het is bekend dat elke psycholoog wel eens een cliënt/patiënt tegenkomt waarvoor warmere gevoelens ontstaan die verder gaan dan de professionele behandelrelatie. In de meeste gevallen wordt daar niets mee gedaan.
Ik zet toch mijn vraagtekens bij de handelswijze van deze psycholoog. Als een cliënt gevoelens openbaart naar een therapeut toe, mag dit zeker niet op deze manier mag worden opgelost. De therapeut dient de cliënt na zulke signalen in een persoonlijk gesprek aan te geven dat dit de professionele behandelrelatie schaadt en (in de meeste gevallen) een andere behandelaar voor te stellen. Zomaar wegduiken en een andere behandelaar er opzetten vind ik niet professioneel, omdat van een psycholoog mag worden verwacht dat deze haar grenzen duidelijk aangeeft en niet wegloopt voor kwesties die regelmatig voorkomen in het werk. Ik zou in ieder geval meer willen weten over de motieven van de handelswijze van deze psycholoog, nota bene iemand die zich heeft gespecialiseerd in het analyseren van alles wat een cliënt voelt! Het lijkt mij dat het makkelijker is om een cliënt af te remmen in dit gevoel, als er van haar kant niets heeft gespeeld. Dit lijkt veel op weglopen.Ik heb net mijn mail zeer nauwkeurig opnieuw gelezen en ik moet vertellen dat het behoorlijk zakelijk was. Ik deed niet informeel en al helemaal niet intiem. Ik vroeg alleen een mening naar wat ik zou moeten doen... that's all.
vrijdag 11 juli 2008 om 21:03
quote:Perel schreef op 11 juli 2008 @ 20:47:
Zou je er niet beter aan doen de dingen te even laten voor wat ze zijn?
Dat je wanneer jij denkt gevoelens voor je therapeute te krijgen, je dat op dat moment aan haar meldt, zodat zij, die de verantwoording in de behandeling heeft, daar maatregelen bij kan treffen?
Moet je kijken wat je nu in je voorbarige doordouwerigheid niet al teweeg hebt gebracht.
Zo maak je een behandeling die nog niet eens goed van start is gegaan al helemaal beladen.
Je weet niet hoe het werkt bij vrouwen, misschien wel niet bij mensen in het algemeen, maar je neemt wel besluiten vanuit de overtuiging dat je dat wel weet.
Je hebt je toch niet voor niets aangemeld bij een psychologenpraktijk? Heb er dan ook vertrouwen in dat ze weten wat ze doen.Dat vind ik inderdaad heel stom van mezelf... de behandeling was niet eens gestart en 'hij' is al behoorlijk beladen.
Zou je er niet beter aan doen de dingen te even laten voor wat ze zijn?
Dat je wanneer jij denkt gevoelens voor je therapeute te krijgen, je dat op dat moment aan haar meldt, zodat zij, die de verantwoording in de behandeling heeft, daar maatregelen bij kan treffen?
Moet je kijken wat je nu in je voorbarige doordouwerigheid niet al teweeg hebt gebracht.
Zo maak je een behandeling die nog niet eens goed van start is gegaan al helemaal beladen.
Je weet niet hoe het werkt bij vrouwen, misschien wel niet bij mensen in het algemeen, maar je neemt wel besluiten vanuit de overtuiging dat je dat wel weet.
Je hebt je toch niet voor niets aangemeld bij een psychologenpraktijk? Heb er dan ook vertrouwen in dat ze weten wat ze doen.Dat vind ik inderdaad heel stom van mezelf... de behandeling was niet eens gestart en 'hij' is al behoorlijk beladen.
vrijdag 11 juli 2008 om 21:06
quote:sennheiser schreef op 11 juli 2008 @ 21:01:
[...]
Ik heb net mijn mail zeer nauwkeurig opnieuw gelezen en ik moet vertellen dat het behoorlijk zakelijk was. Ik deed niet informeel en al helemaal niet intiem. Ik vroeg alleen een mening naar wat ik zou moeten doen... that's all.Dat ik twijfel over haar handelswijze wil niet zeggen dat ik de jouwe goedkeur. Jij had niet na één sessie via hyves al een mailtje moeten sturen, zakelijk of niet. Het beste was natuurlijk om dat bij de volgende sessie te bespreken, face to face.
[...]
Ik heb net mijn mail zeer nauwkeurig opnieuw gelezen en ik moet vertellen dat het behoorlijk zakelijk was. Ik deed niet informeel en al helemaal niet intiem. Ik vroeg alleen een mening naar wat ik zou moeten doen... that's all.Dat ik twijfel over haar handelswijze wil niet zeggen dat ik de jouwe goedkeur. Jij had niet na één sessie via hyves al een mailtje moeten sturen, zakelijk of niet. Het beste was natuurlijk om dat bij de volgende sessie te bespreken, face to face.
vrijdag 11 juli 2008 om 21:07
quote:sennheiser schreef op 11 juli 2008 @ 20:56:
Nog 1 laatste ding... ik vraag me af of ik toch naar 'de werkelijke uitslag' moet vragen. Ik ben een man van uitsluitsel en wil vaak duidelijk weten waar ik aan toe ben.
Ik heb nu dan wel geen vertrouwen meer in dat ik het bij het rechte einde heb, toch wil ik wel graag weten of ik het fout heb; verbaal expliciet dus.
Dat krijg ik er waarschijnlijk niet uit bij mij... ik wil alles weten. Slecht of goed nieuws.
Nu volg ik gewoon mijn behandeling en is dan ook het belangrijkst. Maar ik denk dat ik hier niet veel woorden meer aan vuil ga maken bij dat bureau, er is alleen vraag die ik ga stellen (wanneer ik 'behandeld' ben) en dat is: is het een goed idee als ik je mee uit zou vragen?
dat je 2 verschillende verhalen vertelt, klets je maar even overheen. Nou goed, wel zo makkelijk natuurlijk.
Wat betreft dat laatste, dat is dus niet je beste idee. Je hebt al je uitsluitsel gekregen, ze wilt niet. Hoe letterlijk wil je dit nog te horen krijgen? Meen je dit nou serieus?!
Nog 1 laatste ding... ik vraag me af of ik toch naar 'de werkelijke uitslag' moet vragen. Ik ben een man van uitsluitsel en wil vaak duidelijk weten waar ik aan toe ben.
Ik heb nu dan wel geen vertrouwen meer in dat ik het bij het rechte einde heb, toch wil ik wel graag weten of ik het fout heb; verbaal expliciet dus.
Dat krijg ik er waarschijnlijk niet uit bij mij... ik wil alles weten. Slecht of goed nieuws.
Nu volg ik gewoon mijn behandeling en is dan ook het belangrijkst. Maar ik denk dat ik hier niet veel woorden meer aan vuil ga maken bij dat bureau, er is alleen vraag die ik ga stellen (wanneer ik 'behandeld' ben) en dat is: is het een goed idee als ik je mee uit zou vragen?
dat je 2 verschillende verhalen vertelt, klets je maar even overheen. Nou goed, wel zo makkelijk natuurlijk.
Wat betreft dat laatste, dat is dus niet je beste idee. Je hebt al je uitsluitsel gekregen, ze wilt niet. Hoe letterlijk wil je dit nog te horen krijgen? Meen je dit nou serieus?!
vrijdag 11 juli 2008 om 21:21
vrijdag 11 juli 2008 om 21:22
quote:sennheiser schreef op 11 juli 2008 @ 21:01:
[...]
wat is dan een goed idee in jouw ogen? Of geef je alleen kritiek en lach je alleen mensen uit?
Dat laatste was geen kritiek hoor. Het lijkt me gewoon een erg slecht idee om nog verder contact met haar te zoeken. Daar heb je dus ook meteen mijn advies: let it go en richt je op je therapie. Leg je zelfopgelegde huiswerk ook diep in je boekenkast en ga naar buiten, doe wat leuks, cheer up.*
* Dat is dan 120 euro**
** Sorry flauw grapje, deed ik het weer ***
*** Niet flirterig bedoeld.
[...]
wat is dan een goed idee in jouw ogen? Of geef je alleen kritiek en lach je alleen mensen uit?
Dat laatste was geen kritiek hoor. Het lijkt me gewoon een erg slecht idee om nog verder contact met haar te zoeken. Daar heb je dus ook meteen mijn advies: let it go en richt je op je therapie. Leg je zelfopgelegde huiswerk ook diep in je boekenkast en ga naar buiten, doe wat leuks, cheer up.*
* Dat is dan 120 euro**
** Sorry flauw grapje, deed ik het weer ***
*** Niet flirterig bedoeld.
vrijdag 11 juli 2008 om 21:28
quote:Carlice schreef op 11 juli 2008 @ 21:07:
[...]
dat je 2 verschillende verhalen vertelt, klets je maar even overheen. Nou goed, wel zo makkelijk natuurlijk.
Wat betreft dat laatste, dat is dus niet je beste idee. Je hebt al je uitsluitsel gekregen, ze wilt niet. Hoe letterlijk wil je dit nog te horen krijgen? Meen je dit nou serieus?!
Alles wat jullie zeggen is een mening en je hoeft niet te verwachten dat ik alles accepteer wat jullie zeggen, laat staan opvolg.
Er kan een kern van waarheid inzitten wat jullie zeggen, maar dat hoeft niet het enige scenario te zijn. Wel zeg ik dat ik door jullie minder optimistisch ben en wat genuanceerder na ben gaan denken.
[...]
dat je 2 verschillende verhalen vertelt, klets je maar even overheen. Nou goed, wel zo makkelijk natuurlijk.
Wat betreft dat laatste, dat is dus niet je beste idee. Je hebt al je uitsluitsel gekregen, ze wilt niet. Hoe letterlijk wil je dit nog te horen krijgen? Meen je dit nou serieus?!
Alles wat jullie zeggen is een mening en je hoeft niet te verwachten dat ik alles accepteer wat jullie zeggen, laat staan opvolg.
Er kan een kern van waarheid inzitten wat jullie zeggen, maar dat hoeft niet het enige scenario te zijn. Wel zeg ik dat ik door jullie minder optimistisch ben en wat genuanceerder na ben gaan denken.
vrijdag 11 juli 2008 om 21:30
quote:Spinster schreef op 11 juli 2008 @ 21:22:
[...]
Dat laatste was geen kritiek hoor. Het lijkt me gewoon een erg slecht idee om nog verder contact met haar te zoeken. Daar heb je dus ook meteen mijn advies: let it go en richt je op je therapie. Leg je zelfopgelegde huiswerk ook diep in je boekenkast en ga naar buiten, doe wat leuks, cheer up.*
* Dat is dan 120 euro**
** Sorry flauw grapje, deed ik het weer ***
*** Niet flirterig bedoeld.
Oooo... ik dacht echt ff dat je me het hof probeerde te maken.
Hoe dan ook zal ik er nog wel vaker zien denk ik in de toekomst, aangezien het niet zo'n geweldig groot gebouw is... ik zal dan ook zeker geen initiatief nemen.
[...]
Dat laatste was geen kritiek hoor. Het lijkt me gewoon een erg slecht idee om nog verder contact met haar te zoeken. Daar heb je dus ook meteen mijn advies: let it go en richt je op je therapie. Leg je zelfopgelegde huiswerk ook diep in je boekenkast en ga naar buiten, doe wat leuks, cheer up.*
* Dat is dan 120 euro**
** Sorry flauw grapje, deed ik het weer ***
*** Niet flirterig bedoeld.
Oooo... ik dacht echt ff dat je me het hof probeerde te maken.
Hoe dan ook zal ik er nog wel vaker zien denk ik in de toekomst, aangezien het niet zo'n geweldig groot gebouw is... ik zal dan ook zeker geen initiatief nemen.
vrijdag 11 juli 2008 om 21:33
quote:Helly007 schreef op 11 juli 2008 @ 20:56:
[...]
Het is bekend dat elke psycholoog wel eens een cliënt/patiënt tegenkomt waarvoor warmere gevoelens ontstaan die verder gaan dan de professionele behandelrelatie. In de meeste gevallen wordt daar niets mee gedaan.
Ik zet toch mijn vraagtekens bij de handelswijze van deze psycholoog. Als een cliënt gevoelens openbaart naar een therapeut toe, mag dit zeker niet op deze manier mag worden opgelost. De therapeut dient de cliënt na zulke signalen in een persoonlijk gesprek aan te geven dat dit de professionele behandelrelatie schaadt en (in de meeste gevallen) een andere behandelaar voor te stellen. Zomaar wegduiken en een andere behandelaar er opzetten vind ik niet professioneel, omdat van een psycholoog mag worden verwacht dat deze haar grenzen duidelijk aangeeft en niet wegloopt voor kwesties die regelmatig voorkomen in het werk. Ik zou in ieder geval meer willen weten over de motieven van de handelswijze van deze psycholoog, nota bene iemand die zich heeft gespecialiseerd in het analyseren van alles wat een cliënt voelt! Het lijkt mij dat het makkelijker is om een cliënt af te remmen in dit gevoel, als er van haar kant niets heeft gespeeld. Dit lijkt veel op weglopen.@Helly: Maakt het misschien verschil dat de psychologe in kwestie de intaker was? Zij had echter al wel aangegeven dat zij de behandelaar zou worden.
[...]
Het is bekend dat elke psycholoog wel eens een cliënt/patiënt tegenkomt waarvoor warmere gevoelens ontstaan die verder gaan dan de professionele behandelrelatie. In de meeste gevallen wordt daar niets mee gedaan.
Ik zet toch mijn vraagtekens bij de handelswijze van deze psycholoog. Als een cliënt gevoelens openbaart naar een therapeut toe, mag dit zeker niet op deze manier mag worden opgelost. De therapeut dient de cliënt na zulke signalen in een persoonlijk gesprek aan te geven dat dit de professionele behandelrelatie schaadt en (in de meeste gevallen) een andere behandelaar voor te stellen. Zomaar wegduiken en een andere behandelaar er opzetten vind ik niet professioneel, omdat van een psycholoog mag worden verwacht dat deze haar grenzen duidelijk aangeeft en niet wegloopt voor kwesties die regelmatig voorkomen in het werk. Ik zou in ieder geval meer willen weten over de motieven van de handelswijze van deze psycholoog, nota bene iemand die zich heeft gespecialiseerd in het analyseren van alles wat een cliënt voelt! Het lijkt mij dat het makkelijker is om een cliënt af te remmen in dit gevoel, als er van haar kant niets heeft gespeeld. Dit lijkt veel op weglopen.@Helly: Maakt het misschien verschil dat de psychologe in kwestie de intaker was? Zij had echter al wel aangegeven dat zij de behandelaar zou worden.
vrijdag 11 juli 2008 om 21:37
quote:piekjuh schreef op 11 juli 2008 @ 21:33:
[...]
@Helly: Maakt het misschien verschil dat de psychologe in kwestie de intaker was? Zij had echter al wel aangegeven dat zij de behandelaar zou worden.Als mij werd verteld dat ik niks hoef te verwachten van haar kant, dan was er waarschijnlijk niks aan de hand geweest. Ik spring niet van een flatgebouw of ga me ook niet 'raar' gedragen. Het is juist de ambigue situatie die mij toch redelijk aan het denken zet, kortom ik weet niet wat ik moet denken.
[...]
@Helly: Maakt het misschien verschil dat de psychologe in kwestie de intaker was? Zij had echter al wel aangegeven dat zij de behandelaar zou worden.Als mij werd verteld dat ik niks hoef te verwachten van haar kant, dan was er waarschijnlijk niks aan de hand geweest. Ik spring niet van een flatgebouw of ga me ook niet 'raar' gedragen. Het is juist de ambigue situatie die mij toch redelijk aan het denken zet, kortom ik weet niet wat ik moet denken.
