Relaties
alle pijlers
Zelf kinderen verwekken vs pleegkinderen
dinsdag 27 januari 2009 om 16:13
Ik zet dit topic maar op de relatiepijler omdat ik denk dat het op de kinderen-pijler wellicht verkeerd valt...
Ik vraag mij nl het volgende af. Al jaren verbaas ik mij over de drang van mensen om hun eigen kinderen te maken. Ik heb zelf geen kinderwens en momenteel geen relatie. Maar ook toen ik die wel had, had ik geen kinderwens.
In Nederland zijn zo veel pleegkinderen die een fijn gezin zoeken. Om mij heen ook enkele stellen voor wie zwanger raken heel moeilijk/onmogelijk is. Jarenlang in de medische molen, verdrietig zijn en dat terwijl je ondertussen een een warm gezin kunt bieden. Dan denk ik: wat egoistisch!
Ben benieuwd of hier mensen zijn die er net zo over denken en daadwerkelijk voor de pleegzorg zijn gegaan. Ben ook benieuwd naar de redenen van anderen om voor een eigen kind te gaan. Als ik vriendinnen vraag waarom ze perse een eigen kind wilden, merk ik dat pleegzorg geen optie is. Wat is toch die drang naar eigen?
Ik vraag mij nl het volgende af. Al jaren verbaas ik mij over de drang van mensen om hun eigen kinderen te maken. Ik heb zelf geen kinderwens en momenteel geen relatie. Maar ook toen ik die wel had, had ik geen kinderwens.
In Nederland zijn zo veel pleegkinderen die een fijn gezin zoeken. Om mij heen ook enkele stellen voor wie zwanger raken heel moeilijk/onmogelijk is. Jarenlang in de medische molen, verdrietig zijn en dat terwijl je ondertussen een een warm gezin kunt bieden. Dan denk ik: wat egoistisch!
Ben benieuwd of hier mensen zijn die er net zo over denken en daadwerkelijk voor de pleegzorg zijn gegaan. Ben ook benieuwd naar de redenen van anderen om voor een eigen kind te gaan. Als ik vriendinnen vraag waarom ze perse een eigen kind wilden, merk ik dat pleegzorg geen optie is. Wat is toch die drang naar eigen?
dinsdag 27 januari 2009 om 16:29
quote:Maeijken schreef op 27 januari 2009 @ 16:24:
Petrokia, waarom heb jij geen pleegkinderen?
Niet omdat jij geen kinderwens hebt toch want dat is wel een erg egoïstische gedachte om daarom niet voor andermans kinderen te willen zorgen (lees met een knipoog)
Ik heb ze nóg niet. Zodra ik aan de man ben gaat dat gebeuren.
Het is mij duidelijk dat pleegzorg de meeste mensen afschrikt/te moeilijk lijkt. Als ik de reacties zo even lees.
Zijn er ook nog forummers met ervaring met pleegkinderen?
Petrokia, waarom heb jij geen pleegkinderen?
Niet omdat jij geen kinderwens hebt toch want dat is wel een erg egoïstische gedachte om daarom niet voor andermans kinderen te willen zorgen (lees met een knipoog)
Ik heb ze nóg niet. Zodra ik aan de man ben gaat dat gebeuren.
Het is mij duidelijk dat pleegzorg de meeste mensen afschrikt/te moeilijk lijkt. Als ik de reacties zo even lees.
Zijn er ook nog forummers met ervaring met pleegkinderen?
dinsdag 27 januari 2009 om 16:30
quote:Eowynn_ schreef op 27 januari 2009 @ 16:21:
Oh, en 'wondertje' :puke:
Jij zegt het, ik dacht het...
Ik heb zelf geen kinderwens, maar kan me wel voorstellen dat een pleegkind niet te vergelijken is met een kind van jezelf.
En met een pleegkind haal je vaak een "probleemgeval" binnen. Of dat je leven nu zo veel leuker en gezelliger maakt, is de vraag. Niet iets om niet eens stevig over na te denken al tevorens eraan te beginnen.
Oh, en 'wondertje' :puke:
Jij zegt het, ik dacht het...
Ik heb zelf geen kinderwens, maar kan me wel voorstellen dat een pleegkind niet te vergelijken is met een kind van jezelf.
En met een pleegkind haal je vaak een "probleemgeval" binnen. Of dat je leven nu zo veel leuker en gezelliger maakt, is de vraag. Niet iets om niet eens stevig over na te denken al tevorens eraan te beginnen.
dinsdag 27 januari 2009 om 16:30
Ik was voordat ik kinderen kreeg ook heel idealistisch over pleegkinderen. Nu ik moeder ben, zie ik dat het best pittig is. Je bent ook wel eens moe, je kind vertoont ook wel eens raar gedrag waardoor je boos reageert. Pleegkinderen hebben niet allemaal leuke dingen meegemaakt; de meeste eigenlijk niet, want er is natuurlijk een reden waarom de ouders niet meer voor hun kinderen kunnen of mogen zorgen.
Toch sluit ik het niet helemaal uit dat ik in de toekomst pleegzorg wil doen. Ik heb heel veel bewondering voor pleegouders. Je moet toch heel veel geven en vaak is het zo dat je die kinderen na een tijdje nooit meer ziet. Moet je ook tegen kunnen... Toch weet ik uit mijn eigen kindertijd dat een actie, een blik of aai over je bol toch net het verschil kan maken in een kinderleven en later.
Toch sluit ik het niet helemaal uit dat ik in de toekomst pleegzorg wil doen. Ik heb heel veel bewondering voor pleegouders. Je moet toch heel veel geven en vaak is het zo dat je die kinderen na een tijdje nooit meer ziet. Moet je ook tegen kunnen... Toch weet ik uit mijn eigen kindertijd dat een actie, een blik of aai over je bol toch net het verschil kan maken in een kinderleven en later.
dinsdag 27 januari 2009 om 16:30
quote:Maeijken schreef op 27 januari 2009 @ 16:29:
[...]
Dankbaarheid?
Moet een adoptiekind dankbaar zijn dan?
DAT is pas egoïstischIn elk geval niet ondankbaar. En ik denk dat je met die pleegkinderen die al afgedankt of mishandelt zijn door hun eigen ouders, vooral stank voor dank krijgt. Lijkt me dat iemand die 'n gezinnetje wil daar ook niet op zit te wachten.
[...]
Dankbaarheid?
Moet een adoptiekind dankbaar zijn dan?
DAT is pas egoïstischIn elk geval niet ondankbaar. En ik denk dat je met die pleegkinderen die al afgedankt of mishandelt zijn door hun eigen ouders, vooral stank voor dank krijgt. Lijkt me dat iemand die 'n gezinnetje wil daar ook niet op zit te wachten.
dinsdag 27 januari 2009 om 16:32
Nou, eigenlijk kan ik me aansluiten bij de bovenstaande reacties.
Een oom en tante van mij hebben eigen kinderen en daarnaast een pleegkind. Dit pleegkind heeft het nodige meegemaakt logischerwijs. Het is een heel getouwtrek geworden voordat het pleegkind blijvend (tot haar 18e) bij mijn oom en tante kon blijven wonen. Als ik kijk door welke molens het gezin (gemakshalve zie ik daar mijn pleegnichtje ook even bij) heeft moeten gaan... Daar moet je echt dubbel zo hard voor kiezen. Niet dat je voor eigen kinderen niet moet kiezen, maar je hebt (normaalgesproken) niet te maken met allerlei partijen waar je maar verantwoording aan af dient te leggen... En dat is met pleegkinderen wel het geval.
Plus het feit dat het biologisch niet je eigen kinderen zijn....
Een oom en tante van mij hebben eigen kinderen en daarnaast een pleegkind. Dit pleegkind heeft het nodige meegemaakt logischerwijs. Het is een heel getouwtrek geworden voordat het pleegkind blijvend (tot haar 18e) bij mijn oom en tante kon blijven wonen. Als ik kijk door welke molens het gezin (gemakshalve zie ik daar mijn pleegnichtje ook even bij) heeft moeten gaan... Daar moet je echt dubbel zo hard voor kiezen. Niet dat je voor eigen kinderen niet moet kiezen, maar je hebt (normaalgesproken) niet te maken met allerlei partijen waar je maar verantwoording aan af dient te leggen... En dat is met pleegkinderen wel het geval.
Plus het feit dat het biologisch niet je eigen kinderen zijn....
dinsdag 27 januari 2009 om 16:32
quote:elninjoo schreef op 27 januari 2009 @ 16:30:
[...]
In elk geval niet ondankbaar. En ik denk dat je met die pleegkinderen die al afgedankt of mishandelt zijn door hun eigen ouders, vooral stank voor dank krijgt. Lijkt me dat iemand die 'n gezinnetje wil daar ook niet op zit te wachten.Het is niet iets wat je voor dankbaarheid moet doen. Als je dat als uitgangspunt hebt kun je beter niet aan pleegkinderen beginnen nee...
[...]
In elk geval niet ondankbaar. En ik denk dat je met die pleegkinderen die al afgedankt of mishandelt zijn door hun eigen ouders, vooral stank voor dank krijgt. Lijkt me dat iemand die 'n gezinnetje wil daar ook niet op zit te wachten.Het is niet iets wat je voor dankbaarheid moet doen. Als je dat als uitgangspunt hebt kun je beter niet aan pleegkinderen beginnen nee...
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
dinsdag 27 januari 2009 om 16:33
quote:Eowynn_ schreef op 27 januari 2009 @ 16:31:
Ik zou erg graag over een aantal jaren, als mijn eigen kinderen groter zijn, pleegkinderen willen.
Vind je dat niet zielig voor jouw eigen kinderen?
In mijn jeugd kende ik 2 meiden die uit 'n gezin kwamen waar men ook 'n aantal pleegkinderen had. Nu waren hun ouders bemiddeld dus hun echte dochters hadden paarden en werden gesteund bij hun wedstrijdsport, maar echt 'n leuk gezinsleven met die probleemgevallen in huis was er voor hen niet bij.
Ik zou erg graag over een aantal jaren, als mijn eigen kinderen groter zijn, pleegkinderen willen.
Vind je dat niet zielig voor jouw eigen kinderen?
In mijn jeugd kende ik 2 meiden die uit 'n gezin kwamen waar men ook 'n aantal pleegkinderen had. Nu waren hun ouders bemiddeld dus hun echte dochters hadden paarden en werden gesteund bij hun wedstrijdsport, maar echt 'n leuk gezinsleven met die probleemgevallen in huis was er voor hen niet bij.
dinsdag 27 januari 2009 om 16:34
quote:elninjoo schreef op 27 januari 2009 @ 16:30:
[...]
In elk geval niet ondankbaar. En ik denk dat je met die pleegkinderen die al afgedankt of mishandelt zijn door hun eigen ouders, vooral stank voor dank krijgt. Lijkt me dat iemand die 'n gezinnetje wil daar ook niet op zit te wachten.
Je kan moeilijk van een pleegkind verwachten dat het zo enorm dankbaar is uit het eigen gezin gehaald te worden.
Een kind kiest daar niet voor.
Die dankbaarheid moet je er zelf uithalen en niet verwachten van een kind te krijgen.
[...]
In elk geval niet ondankbaar. En ik denk dat je met die pleegkinderen die al afgedankt of mishandelt zijn door hun eigen ouders, vooral stank voor dank krijgt. Lijkt me dat iemand die 'n gezinnetje wil daar ook niet op zit te wachten.
Je kan moeilijk van een pleegkind verwachten dat het zo enorm dankbaar is uit het eigen gezin gehaald te worden.
Een kind kiest daar niet voor.
Die dankbaarheid moet je er zelf uithalen en niet verwachten van een kind te krijgen.
dinsdag 27 januari 2009 om 16:35
Mijn zus heeft in de vakanties altijd pleegkinderen gehad. Soms leuke kinderen, maar er zaten ook exemplaren tussen die erg geniepig waren en de hele boel op stelten zetten. Eén spande de kroon: die pakte standaard het speelgoed van mijn destijds 3-jarige nichtje af... Die vakantie duurde lang voor mijn zus, erg lang...
dinsdag 27 januari 2009 om 16:36
Nee, dat vind ik niet zielig voor mijn eigen kinderen. Ik wil dat wel pas doen als ze op een leeftijd zijn dat er geen rivaliteit meer kan zijn tussen hen en eventuele pleegkinderen, dus over een jaar of 10 misschien pas.
Ik vind ergens dat ik de plicht heb om te zorgen dat meer kinderen dan mijn eigen kinderen een kans krijgen op een prettigere jeugd dan ze hebben. En ik wil mijn kinderen ook leren dat ze op die manier met anderen om horen te gaan.
Ik heb genoeg ruimte in mijn hart, in mijn hoofd en in mijn huis ik denk dat wij als gezin in staat zijn om verschil te maken in het leven van zo'n kind.
Ik vind ergens dat ik de plicht heb om te zorgen dat meer kinderen dan mijn eigen kinderen een kans krijgen op een prettigere jeugd dan ze hebben. En ik wil mijn kinderen ook leren dat ze op die manier met anderen om horen te gaan.
Ik heb genoeg ruimte in mijn hart, in mijn hoofd en in mijn huis ik denk dat wij als gezin in staat zijn om verschil te maken in het leven van zo'n kind.
dinsdag 27 januari 2009 om 16:36
Pleegzorg is niet altijd tijdelijk! Ik ben zo'n uitzondering en mijn pleegfamilie is nog steeds mijn "echte" familie. En zij beschouwen mij gewoon als één van hun!
Wat ben ik ontzettend dankbaar dat die mensen er op dat moment voor mij waren en uiteindelijk al die jaren voor mij gezorgd hebben, omdat mijn biologische familie dat niet kon/kan.
En op de vraag van TO, ik kan me wel voorstellen dat mensen er voor afschrikken, je moet toch "meer" moeite in zo'n kind steken, maar uiteindelijk krijgen de pleegouders daar ook weer veel liefde voor terug, maar dat wordt toch anders gebracht door de pleegzorg, zeker in de reclamespotjes!
Wat ben ik ontzettend dankbaar dat die mensen er op dat moment voor mij waren en uiteindelijk al die jaren voor mij gezorgd hebben, omdat mijn biologische familie dat niet kon/kan.
En op de vraag van TO, ik kan me wel voorstellen dat mensen er voor afschrikken, je moet toch "meer" moeite in zo'n kind steken, maar uiteindelijk krijgen de pleegouders daar ook weer veel liefde voor terug, maar dat wordt toch anders gebracht door de pleegzorg, zeker in de reclamespotjes!
dinsdag 27 januari 2009 om 16:38
Ik vind het een hele zinvolle discussie die je aanzwengeld Petrokia.
Er zijn veel hormonale/biologische impulsen waar we niet zomaar aan toegeven, daar heb je als weldenkend mens gelukkig een keus in.
Biologisch ouderschap wordt nogal gewaardeerd in onze maatschappij, en het idee dat je jezelf voortzet als je je genen voortzet krijgt veel focus (je kunt jezelf naar mijn idee ook op andere manieren voortzetten maar die krijgen minder aandacht, genen en biologie worden nogal belangrijk gevonden in veel discussies, er wordt echter steeds meer duidelijk dat de omgeving ook heel veel in de melk te brokkelen heeft). Ik denk dat het heel goed is om na te denken over of je aan deze impuls (als je die al hebt) toe wil geven, of dat er andere waardes zijn die je prioriteit wil geven.
Het staat idereen natuurlijk helemaal vrij hierin zijn eigen keus te maken. Maar het idee van een onafwendbare biologische behoefte??
Er zijn veel hormonale/biologische impulsen waar we niet zomaar aan toegeven, daar heb je als weldenkend mens gelukkig een keus in.
Biologisch ouderschap wordt nogal gewaardeerd in onze maatschappij, en het idee dat je jezelf voortzet als je je genen voortzet krijgt veel focus (je kunt jezelf naar mijn idee ook op andere manieren voortzetten maar die krijgen minder aandacht, genen en biologie worden nogal belangrijk gevonden in veel discussies, er wordt echter steeds meer duidelijk dat de omgeving ook heel veel in de melk te brokkelen heeft). Ik denk dat het heel goed is om na te denken over of je aan deze impuls (als je die al hebt) toe wil geven, of dat er andere waardes zijn die je prioriteit wil geven.
Het staat idereen natuurlijk helemaal vrij hierin zijn eigen keus te maken. Maar het idee van een onafwendbare biologische behoefte??
dinsdag 27 januari 2009 om 16:40
quote:Eowynn_ schreef op 27 januari 2009 @ 16:36:
Nee, dat vind ik niet zielig voor mijn eigen kinderen. Ik wil dat wel pas doen als ze op een leeftijd zijn dat er geen rivaliteit meer kan zijn tussen hen en eventuele pleegkinderen, dus over een jaar of 10 misschien pas.
Ik vind ergens dat ik de plicht heb om te zorgen dat meer kinderen dan mijn eigen kinderen een kans krijgen op een prettigere jeugd dan ze hebben. En ik wil mijn kinderen ook leren dat ze op die manier met anderen om horen te gaan.
Ik heb genoeg ruimte in mijn hart, in mijn hoofd en in mijn huis ik denk dat wij als gezin in staat zijn om verschil te maken in het leven van zo'n kind.
Heel mooi gezegd Eowynn! Ik denkt dat kinderen het prima kunnen 'handelen' als de ouders er volledig achter staan om pleegkinderen' te willen. Waar een wil is is altijd een weg. En ik denk dat het kinderen ook leert om iets voor een ander te doen, etc.
Inspirerend!
Nee, dat vind ik niet zielig voor mijn eigen kinderen. Ik wil dat wel pas doen als ze op een leeftijd zijn dat er geen rivaliteit meer kan zijn tussen hen en eventuele pleegkinderen, dus over een jaar of 10 misschien pas.
Ik vind ergens dat ik de plicht heb om te zorgen dat meer kinderen dan mijn eigen kinderen een kans krijgen op een prettigere jeugd dan ze hebben. En ik wil mijn kinderen ook leren dat ze op die manier met anderen om horen te gaan.
Ik heb genoeg ruimte in mijn hart, in mijn hoofd en in mijn huis ik denk dat wij als gezin in staat zijn om verschil te maken in het leven van zo'n kind.
Heel mooi gezegd Eowynn! Ik denkt dat kinderen het prima kunnen 'handelen' als de ouders er volledig achter staan om pleegkinderen' te willen. Waar een wil is is altijd een weg. En ik denk dat het kinderen ook leert om iets voor een ander te doen, etc.
Inspirerend!
dinsdag 27 januari 2009 om 16:45
dinsdag 27 januari 2009 om 16:50
Starten met de opvang van pleegkinderen doe je niet zomaar. Er gaat een heel proces aan vooraf. Veel kinderen hebben een problematische achtergrond en hebben een stabiel opvanggezin nodig. Niet iedereen is hier geschikt voor. Ik ben blij dat mensen weloverwogen zo'n beslissing nemen en niet van de één op andere dag beslissen goh... een pleegkind das nou leuk!
Kennissen van mij doen aan crisisopvang. Erg veel respect hiervoor, want de kindjes hebben heel wat meegemaakt alvorens ze daar terecht komen. Je moet een kindje goed kunnen opvangen en helpen. Ik zou het persoonlijk niet willen.
Collega van mij heeft een prachtig adoptiekindje. Maar ook hier geldt, dat het heel erg hard werken is om een adoptiekindje op te nemen in je gezin. De hechting etc. dat kost veel tijd en energie.
Kennissen van mij doen aan crisisopvang. Erg veel respect hiervoor, want de kindjes hebben heel wat meegemaakt alvorens ze daar terecht komen. Je moet een kindje goed kunnen opvangen en helpen. Ik zou het persoonlijk niet willen.
Collega van mij heeft een prachtig adoptiekindje. Maar ook hier geldt, dat het heel erg hard werken is om een adoptiekindje op te nemen in je gezin. De hechting etc. dat kost veel tijd en energie.
dinsdag 27 januari 2009 om 16:51
Ik vind dit appels en peren vergelijken.
Voor ik zwanger werd hebben we ook sterk nagedacht over adoptie en pleegkinderen. Adoptie spreekt ons in principe erg aan, maar er zijn zoveel dingen waar je tegenaan loopt als je wil adopteren! Zoveel regeltjes waar je aan moet voldoen (zoals zoveel jaar getrouwd zijn, gelovig zijn). Daarnaast moet je een flinke smak geld in één keer ophoesten en moet je vaak nog jaren wachten na inschrijving. Het is haast niet leuk meer. (Ze noemen het niet voor niets: ontmoedigen van mensen zodat niet iedereen zomaar gaat adopteren.)
Dan is er pleegzorg. Soms krijg je een kind geplaatst wat z'n hele kinderleven mag blijven, maar dit is vaker een uitzondering dan een regel. Meestal is het korter durende zorg. Bovendien heb je met pleegkinderen altijd te maken met de biologische ouders, die ook bepaalde rechten hebben. Je moet het ook maar kunnen: steeds weer afscheid nemen van een kind waar je je aan hecht. Bovendien: pleegkinderen hebben lijkt romantisch, maar het kan ook vies tegen vallen. De kinderen kunnen getraumatiseerd zijn... Of gedragsproblemen hebben. Daar moet je wel mee om kunnen gaan.
Blijft over: eigen kinderen. Voor mij uiteindelijk de beste optie. Het is misschien egoïstisch, maar ik wil graag mijn vriend en mezelf voortplanten en zo een deel van mezelf voor de toekomst achterlaten. In de hoop dat mijn kinderen fijne volwassenen worden die zich ook weer gaan voortplanten en nog meer fijne mensen voortbrengen. Natuurlijk kan ik dit niet zelf bepalen, maar toch is dat denk ik dat die reden de gedachte voor veel mensen over voortplanting. Zo is dat biologisch bepaald.
Voor ik zwanger werd hebben we ook sterk nagedacht over adoptie en pleegkinderen. Adoptie spreekt ons in principe erg aan, maar er zijn zoveel dingen waar je tegenaan loopt als je wil adopteren! Zoveel regeltjes waar je aan moet voldoen (zoals zoveel jaar getrouwd zijn, gelovig zijn). Daarnaast moet je een flinke smak geld in één keer ophoesten en moet je vaak nog jaren wachten na inschrijving. Het is haast niet leuk meer. (Ze noemen het niet voor niets: ontmoedigen van mensen zodat niet iedereen zomaar gaat adopteren.)
Dan is er pleegzorg. Soms krijg je een kind geplaatst wat z'n hele kinderleven mag blijven, maar dit is vaker een uitzondering dan een regel. Meestal is het korter durende zorg. Bovendien heb je met pleegkinderen altijd te maken met de biologische ouders, die ook bepaalde rechten hebben. Je moet het ook maar kunnen: steeds weer afscheid nemen van een kind waar je je aan hecht. Bovendien: pleegkinderen hebben lijkt romantisch, maar het kan ook vies tegen vallen. De kinderen kunnen getraumatiseerd zijn... Of gedragsproblemen hebben. Daar moet je wel mee om kunnen gaan.
Blijft over: eigen kinderen. Voor mij uiteindelijk de beste optie. Het is misschien egoïstisch, maar ik wil graag mijn vriend en mezelf voortplanten en zo een deel van mezelf voor de toekomst achterlaten. In de hoop dat mijn kinderen fijne volwassenen worden die zich ook weer gaan voortplanten en nog meer fijne mensen voortbrengen. Natuurlijk kan ik dit niet zelf bepalen, maar toch is dat denk ik dat die reden de gedachte voor veel mensen over voortplanting. Zo is dat biologisch bepaald.
dinsdag 27 januari 2009 om 16:54
quote:Petrokia schreef op 27 januari 2009 @ 16:45:
[...]
Ik vraag mensen niet waarom ze per s een kind willen, maar waarom ze per se een eigen/biologisch kind willen. Da's toch echt en andere vraag.Niet iedereen heeft de behoefte om de kindjes van anderen op te voeden. Ik wil dat niet. Ik vind mijn eigen kindjes fantastisch en ben erg gelukkig met mijn meisjes. Ik zou nooit voor pleegzorg of adoptie kiezen.
[...]
Ik vraag mensen niet waarom ze per s een kind willen, maar waarom ze per se een eigen/biologisch kind willen. Da's toch echt en andere vraag.Niet iedereen heeft de behoefte om de kindjes van anderen op te voeden. Ik wil dat niet. Ik vind mijn eigen kindjes fantastisch en ben erg gelukkig met mijn meisjes. Ik zou nooit voor pleegzorg of adoptie kiezen.
dinsdag 27 januari 2009 om 16:58
dinsdag 27 januari 2009 om 17:00
Behalve dat pleegkinderen hun eigen rugzak meenemen, heb je als pleegouders ook niet alle beslissingsbevoegdheid over pleegkinderen, als je zelf de voogdij niet hebt. En in de meeste gevallen ligt het gezag bij de ouders, of de ouders en een gezinsvoogd of bij een voogd van jeugdzorg. Daarnaast heb je ook te maken met de biologische ouders, die vaak ook niet overlopen van dankbaarheid dat hun kind bij jou verblijft. Maar die ouders hebben wel hun rechten waar jij rekening mee moet houden.
De vergelijking tussen eigen kinderen en pleegkinderen is een hele scheve, het is wezenlijk verschillend.
De vergelijking tussen eigen kinderen en pleegkinderen is een hele scheve, het is wezenlijk verschillend.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 27 januari 2009 om 17:08
quote:hanZie schreef op 27 januari 2009 @ 16:58:
[...]
Okee dan, waarom stel je mensen de vraag waarom ze per se een eigen kind willen?
Omdat ik het vreemd vond/vindt dat mensen (wetende dat er heel veel kinderen zijn die graag een fijn gezin willen) en dat toch zelf een eigen kindje gaan maken. Dat vind ik dus eigenlijk best heftig om te zien en als ik de onderstaande reacties lees moet ik soms echt even slikken: pffft nee, veel te lastig, ze zijn beschadigd, is veels te moeilijk, no thanks. Tjonge, je zal maar pleegkind zijn en dit lezen...
En ik ben blij voor mijn mijn vriendinnen hoor met hun biologische kindjes (nieuwe uitdrukking - vandaag hier geleerd op het Forum), maar blijf er toch een dubbel gevoel over houden.
Vandaar dus dat ik het soms aan mensen vraag. Maar eigenlijk is het antwoord altijd hetzelfde. Wil het niet, wil mijn eigen kind. En da's misschien maar goed ook, want het is ook vast lastig soms/vaak en niet de weg van de minste weerstand. Pleegkinderen moet je echt wíllen verwelkomen in je gezin, da's voor beide 'partijen' het beste.
Ben heel geinspireerd door de paar mensen die pleegkinderen hebben gehad of het overwegen. En ik het is mij allemaal wat duidelijker geworden, de redenen voor een bio-kind
[...]
Okee dan, waarom stel je mensen de vraag waarom ze per se een eigen kind willen?
Omdat ik het vreemd vond/vindt dat mensen (wetende dat er heel veel kinderen zijn die graag een fijn gezin willen) en dat toch zelf een eigen kindje gaan maken. Dat vind ik dus eigenlijk best heftig om te zien en als ik de onderstaande reacties lees moet ik soms echt even slikken: pffft nee, veel te lastig, ze zijn beschadigd, is veels te moeilijk, no thanks. Tjonge, je zal maar pleegkind zijn en dit lezen...
En ik ben blij voor mijn mijn vriendinnen hoor met hun biologische kindjes (nieuwe uitdrukking - vandaag hier geleerd op het Forum), maar blijf er toch een dubbel gevoel over houden.
Vandaar dus dat ik het soms aan mensen vraag. Maar eigenlijk is het antwoord altijd hetzelfde. Wil het niet, wil mijn eigen kind. En da's misschien maar goed ook, want het is ook vast lastig soms/vaak en niet de weg van de minste weerstand. Pleegkinderen moet je echt wíllen verwelkomen in je gezin, da's voor beide 'partijen' het beste.
Ben heel geinspireerd door de paar mensen die pleegkinderen hebben gehad of het overwegen. En ik het is mij allemaal wat duidelijker geworden, de redenen voor een bio-kind
