Relaties
alle pijlers
Zelf kinderen verwekken vs pleegkinderen
dinsdag 27 januari 2009 om 16:13
Ik zet dit topic maar op de relatiepijler omdat ik denk dat het op de kinderen-pijler wellicht verkeerd valt...
Ik vraag mij nl het volgende af. Al jaren verbaas ik mij over de drang van mensen om hun eigen kinderen te maken. Ik heb zelf geen kinderwens en momenteel geen relatie. Maar ook toen ik die wel had, had ik geen kinderwens.
In Nederland zijn zo veel pleegkinderen die een fijn gezin zoeken. Om mij heen ook enkele stellen voor wie zwanger raken heel moeilijk/onmogelijk is. Jarenlang in de medische molen, verdrietig zijn en dat terwijl je ondertussen een een warm gezin kunt bieden. Dan denk ik: wat egoistisch!
Ben benieuwd of hier mensen zijn die er net zo over denken en daadwerkelijk voor de pleegzorg zijn gegaan. Ben ook benieuwd naar de redenen van anderen om voor een eigen kind te gaan. Als ik vriendinnen vraag waarom ze perse een eigen kind wilden, merk ik dat pleegzorg geen optie is. Wat is toch die drang naar eigen?
Ik vraag mij nl het volgende af. Al jaren verbaas ik mij over de drang van mensen om hun eigen kinderen te maken. Ik heb zelf geen kinderwens en momenteel geen relatie. Maar ook toen ik die wel had, had ik geen kinderwens.
In Nederland zijn zo veel pleegkinderen die een fijn gezin zoeken. Om mij heen ook enkele stellen voor wie zwanger raken heel moeilijk/onmogelijk is. Jarenlang in de medische molen, verdrietig zijn en dat terwijl je ondertussen een een warm gezin kunt bieden. Dan denk ik: wat egoistisch!
Ben benieuwd of hier mensen zijn die er net zo over denken en daadwerkelijk voor de pleegzorg zijn gegaan. Ben ook benieuwd naar de redenen van anderen om voor een eigen kind te gaan. Als ik vriendinnen vraag waarom ze perse een eigen kind wilden, merk ik dat pleegzorg geen optie is. Wat is toch die drang naar eigen?
dinsdag 27 januari 2009 om 16:16
dinsdag 27 januari 2009 om 16:19
dinsdag 27 januari 2009 om 16:19
Even heel snel: pleegkinderen "heb" je niet voor het leven maar voor "maar" een jaar ofzo; dan moet je weer afscheid nemen. Ik heb er zelf pasgeleden over nagedacht (heb ineens weer broedse gevoelens maar ben gesteriliseerd en heb gegarandeerd weer een rottige zwangerschap) en dus overwoog ik pleegouderschap even. Ik ben er op terug gekomen omdat ik mijn kinderen (nog) niet wil blootstellen aan mogelijk zwaar beschadigde kinderen, miischien als mijn kinderen ouder zijn en dat beter kunnen handlen. Verder lijkt het me ontzettend moeilijk als kinderen terug moeten naar hun biologische ouders omdat die zogenaamd de boel weer op orde hebben maar waar de kinderen het waarschijnlijk stukken minder goed hebben dan bij mij. Dit was even kort en non-summier mijn gedachten hier over.
Poep, wie heeft jou gescheten?
dinsdag 27 januari 2009 om 16:19
Ik denk dat het een ontzettend groot verschil is, pleegkinderen of eigen kinderen. Ten eerste is de drang om kinderen te krijgen hormonaal, en daar doe je weinig tegen.
En pleegkinderen heb je maar voor even, in veel gevallen. En zorgt voor héél andere zorgen en uitdagingen dan het hebben van eigen kinderen, omdat het níet je eigen kinderen zijn, ze een nare geschiedenis hebben en er maar weinig mensen zijn die daar goed mee om kunnen gaan. De vergelijking vind ik meer dan krom.
En pleegkinderen heb je maar voor even, in veel gevallen. En zorgt voor héél andere zorgen en uitdagingen dan het hebben van eigen kinderen, omdat het níet je eigen kinderen zijn, ze een nare geschiedenis hebben en er maar weinig mensen zijn die daar goed mee om kunnen gaan. De vergelijking vind ik meer dan krom.
dinsdag 27 januari 2009 om 16:20
Ik dacht dat je met pleegkinderen ook vaak nog te maken hebt met de biologische ouders, volgens mij is dit inderdaad vaak nog tijdelijk en gaat het vaak om kinderen die om de een of andere reden uit huis zijn geplaatst en die hebben dus misschien wat andere begeleiding nodig.
En het is inderdaad misschien egoistisch om een eigen kind te willen ja. Maar ja, eigenlijk is bijna alles ingegeven om jezelf er fijner bij te voelen volgens mij.
En het is inderdaad misschien egoistisch om een eigen kind te willen ja. Maar ja, eigenlijk is bijna alles ingegeven om jezelf er fijner bij te voelen volgens mij.
dinsdag 27 januari 2009 om 16:20
Biologische reactie in een vrouwenlichaam.
Wij hebben jaren geleden de info avond bijgewoond, toen zaten wij al in de medische molen voor een biologisch kind.
Pleegzorg aangaan is niet zo makkelijk als dat de reclames op tv doen denken.
Psychische achtergrond kan funest zijn om pleegouder te worden.
Een pleegkind moet een eigen kamer hebben dus kleinbehuisde mensen kunnen dat vaak niet bieden etc..
Wij hebben jaren geleden de info avond bijgewoond, toen zaten wij al in de medische molen voor een biologisch kind.
Pleegzorg aangaan is niet zo makkelijk als dat de reclames op tv doen denken.
Psychische achtergrond kan funest zijn om pleegouder te worden.
Een pleegkind moet een eigen kamer hebben dus kleinbehuisde mensen kunnen dat vaak niet bieden etc..
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
dinsdag 27 januari 2009 om 16:20
In de pleegzorg draag je zorg voor het kind van een ander. Dat is natuurlijk wel een wezenlijk verschil met een eigen kind lijkt me.
Pleegzorg spreekt mij erg aan, maar ik begrijp heel goed dat dit niet voor iedereen geldt.
Ik vind het wel wat ver gaan om dat egoistisch te noemen. Pleegzorg is niet iets wat je 'zomaar' even doet.
Pleegzorg spreekt mij erg aan, maar ik begrijp heel goed dat dit niet voor iedereen geldt.
Ik vind het wel wat ver gaan om dat egoistisch te noemen. Pleegzorg is niet iets wat je 'zomaar' even doet.
dinsdag 27 januari 2009 om 16:20
Als je deze vraag zou stellen en de vergelijking zou trekken tussen een eigen kind en adopteren, zou ik je nog kunnen begrijpen. Je vraag bedoel ik. Ik vind dat iedereen moet doen waar hij zich goed bij voelt. Ik vind dat je niet voor een ander kunt bepalen of het egoistisch is een eigen kind te willen. Ik zou het namelijk ook egoistisch kunnen vinden dat iemand zonder kinderwens het egoistisch van de ander vindt dat hij een eigen kind wil. Omdat zo iemand die kinderwens niet kan voelen denk ik.
Maar goed. De vergelijking tussen een eigen kind en een pleegkind vind ik niet reëel. Een pleegkind wordt niet 'jouw' kind. Een pleegkind heeft ook nog eigen ouders, een eigen familie, waar hij zelfs misschien nog terug zal keren. Familie die vaak een belangrijke rol blijft spelen voor het pleegkind. Niet te vergelijken mijns inziens.
Maar goed. De vergelijking tussen een eigen kind en een pleegkind vind ik niet reëel. Een pleegkind wordt niet 'jouw' kind. Een pleegkind heeft ook nog eigen ouders, een eigen familie, waar hij zelfs misschien nog terug zal keren. Familie die vaak een belangrijke rol blijft spelen voor het pleegkind. Niet te vergelijken mijns inziens.
Peas on earth!
dinsdag 27 januari 2009 om 16:20
Nadeel van pleegkinderen is dat er vaak een hele vervelende geschiedenis achterzit, van uit huis geplaatst zijn, dat is wel waar je mee moet dealen. Bovendien, je hecht je ook aan zo'n kind, je weet vantevoren misschien niet hoe lang zo'n kind blijft. Er is niets mis met een kinderwens, maar dat is mijn mening.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
dinsdag 27 januari 2009 om 16:21
Oh, en 'wondertje' :puke:
Pleegkinderen zijn ook iemands wondertje, dus dat gaat niet op.
Ik zou best pleegkinderen willen, naast mijn eigen kinderen. Maar mijn man wil dat absoluut niet, hij denkt dat hij daar niet geschikt voor is, omdat je op een heel andere manier omgaat met pleegkinderen dan met eigen kinderen Vaak zijn het kinderen met een heel naar verleden, en dat vereist een andere aanpak dan bij 'gewone' kinderen. Een kind opvangen dat uit zijn eigen omgeving gerukt is doordat zijn ouders hem niet konden opvoeden kun je op geen enkel vlak vergelijken met het hebben van een eigen kind.
Adoptie is nóg weer een ander verhaal.
Pleegkinderen zijn ook iemands wondertje, dus dat gaat niet op.
Ik zou best pleegkinderen willen, naast mijn eigen kinderen. Maar mijn man wil dat absoluut niet, hij denkt dat hij daar niet geschikt voor is, omdat je op een heel andere manier omgaat met pleegkinderen dan met eigen kinderen Vaak zijn het kinderen met een heel naar verleden, en dat vereist een andere aanpak dan bij 'gewone' kinderen. Een kind opvangen dat uit zijn eigen omgeving gerukt is doordat zijn ouders hem niet konden opvoeden kun je op geen enkel vlak vergelijken met het hebben van een eigen kind.
Adoptie is nóg weer een ander verhaal.
dinsdag 27 januari 2009 om 16:21
Pleegzorg is inderdaad altijd tijdelijk. Je krijgt geen ouderlijk gezag over het kind, en het is de bedoeling dat het zodra dat kan teruggat naar eigen ouders of naaste familie.
Het is een sterke biologische drang om eigen genen te willen doorgeven. Mensen vinden het juist fijn om hun eigen eigenschappen terug te zien in hun kinderen. Bij een kind dat genetisch niet van jou is, voelt dat toch anders. En sja dat is wel ergens egoistisch maar in feite kun je iedere keuze wel egoistisch noemen.
je kunt natuurlijk naast je eigen kinderen altijd een pleegkind in je gezin opnemen, maar vergis je niet in de problemen die je daarmee in huis haalt. pleegkinderen komen doorgans niet uit de meest stabiele situaties en hebben daar een behoorlijke tic van gekregen. Ik vind het heel knap dat mensen dat willen en kunnen, maar wat ga je doen als je pleegkind je eigen kinderen terroriseerd, misbruikt, jouw man gaat beschuldigen van sexeel misbruik, etc etc..
Het is een sterke biologische drang om eigen genen te willen doorgeven. Mensen vinden het juist fijn om hun eigen eigenschappen terug te zien in hun kinderen. Bij een kind dat genetisch niet van jou is, voelt dat toch anders. En sja dat is wel ergens egoistisch maar in feite kun je iedere keuze wel egoistisch noemen.
je kunt natuurlijk naast je eigen kinderen altijd een pleegkind in je gezin opnemen, maar vergis je niet in de problemen die je daarmee in huis haalt. pleegkinderen komen doorgans niet uit de meest stabiele situaties en hebben daar een behoorlijke tic van gekregen. Ik vind het heel knap dat mensen dat willen en kunnen, maar wat ga je doen als je pleegkind je eigen kinderen terroriseerd, misbruikt, jouw man gaat beschuldigen van sexeel misbruik, etc etc..
dinsdag 27 januari 2009 om 16:24
dinsdag 27 januari 2009 om 16:24
dinsdag 27 januari 2009 om 16:25
Pleegkinderen zijn idd meestal maar tijdelijk en vaak hebben de biologische ouders ook nog contact-momenten in de week/ maand.
Daarnaast hebben die kinderen vaak een belastende geschiedenis.
maar goed, dit doet eigenlijk niet terzake in deze discussie.
Er is gewoon een wereld van verschil tussen een kind van jezelf en een kind van een ander.
Eigen kind of pleegkind is niet te vergelijken.
Pleegouders verdienen trouwens (wat mij betreft) best een compliment!
Daarnaast hebben die kinderen vaak een belastende geschiedenis.
maar goed, dit doet eigenlijk niet terzake in deze discussie.
Er is gewoon een wereld van verschil tussen een kind van jezelf en een kind van een ander.
Eigen kind of pleegkind is niet te vergelijken.
Pleegouders verdienen trouwens (wat mij betreft) best een compliment!
dinsdag 27 januari 2009 om 16:28
quote:Digitalis schreef op 27 januari 2009 @ 16:19:
Petrokia, je kunt onze biologie niet weghalen uit de discussie. Het is heel normaal om je te willen voortplanten. Echt rationele redenen zijn er niet om kinderen te krijgen.
Ik heb geen kinderwens, maar ALS ik die zou hebben, dan wel van mezelf en mijn man.Yep, een eigen kind kan ik begrijpen (ook al wil ik dat zelf niet), een adoptiekind wat je van baby af aan kunt vormen snap ik ook nog, maar 'n pleegkind wat al 'n probleemkind is met 'n probleemachtergrond, daar moet je toch al wel heel sterk voor in je schoenen staan en dankbaarheid kun je in de meeste gevallen ook nog vergeten.
Petrokia, je kunt onze biologie niet weghalen uit de discussie. Het is heel normaal om je te willen voortplanten. Echt rationele redenen zijn er niet om kinderen te krijgen.
Ik heb geen kinderwens, maar ALS ik die zou hebben, dan wel van mezelf en mijn man.Yep, een eigen kind kan ik begrijpen (ook al wil ik dat zelf niet), een adoptiekind wat je van baby af aan kunt vormen snap ik ook nog, maar 'n pleegkind wat al 'n probleemkind is met 'n probleemachtergrond, daar moet je toch al wel heel sterk voor in je schoenen staan en dankbaarheid kun je in de meeste gevallen ook nog vergeten.
dinsdag 27 januari 2009 om 16:29
Ik kan het ook niet echt navoelen, die drang naar 'eigen'.
Maar ik kom uit een gezin met zowel een adoptiekind als pleegkinderen.
Tussen een adoptiekind en een 'eigen' kind hoeft niet veel verschil te zijn, al hangt dat wel van de voorgeschiedenis van het kind af.
Tussen pleegkinderen en 'eigen' kinderen is wel veel verschil. Als je een pleegkind in huis haalt, haal je automatisch een problemen in huis. Al is het kind nog zo lief, het is beschadigd. En het contact met de echte ouders, als die nog leven, verloopt ook niet van een leien dakje. Om maar een voorbeeld te noemen: een echte moeder die alleen het kind alleen belt als ze heel erg dronken is.
Maar ik kom uit een gezin met zowel een adoptiekind als pleegkinderen.
Tussen een adoptiekind en een 'eigen' kind hoeft niet veel verschil te zijn, al hangt dat wel van de voorgeschiedenis van het kind af.
Tussen pleegkinderen en 'eigen' kinderen is wel veel verschil. Als je een pleegkind in huis haalt, haal je automatisch een problemen in huis. Al is het kind nog zo lief, het is beschadigd. En het contact met de echte ouders, als die nog leven, verloopt ook niet van een leien dakje. Om maar een voorbeeld te noemen: een echte moeder die alleen het kind alleen belt als ze heel erg dronken is.
dinsdag 27 januari 2009 om 16:29
quote:elninjoo schreef op 27 januari 2009 @ 16:28:
[...]
Yep, een eigen kind kan ik begrijpen (ook al wil ik dat zelf niet), een adoptiekind wat je van baby af aan kunt vormen snap ik ook nog, maar 'n pleegkind wat al 'n probleemkind is met 'n probleemachtergrond, daar moet je toch al wel heel sterk voor in je schoenen staan en dankbaarheid kun je in de meeste gevallen ook nog vergeten.
Dankbaarheid?
Moet een adoptiekind dankbaar zijn dan?
DAT is pas egoïstisch
[...]
Yep, een eigen kind kan ik begrijpen (ook al wil ik dat zelf niet), een adoptiekind wat je van baby af aan kunt vormen snap ik ook nog, maar 'n pleegkind wat al 'n probleemkind is met 'n probleemachtergrond, daar moet je toch al wel heel sterk voor in je schoenen staan en dankbaarheid kun je in de meeste gevallen ook nog vergeten.
Dankbaarheid?
Moet een adoptiekind dankbaar zijn dan?
DAT is pas egoïstisch
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
