Relaties
alle pijlers
Zelf kinderen verwekken vs pleegkinderen
dinsdag 27 januari 2009 om 16:13
Ik zet dit topic maar op de relatiepijler omdat ik denk dat het op de kinderen-pijler wellicht verkeerd valt...
Ik vraag mij nl het volgende af. Al jaren verbaas ik mij over de drang van mensen om hun eigen kinderen te maken. Ik heb zelf geen kinderwens en momenteel geen relatie. Maar ook toen ik die wel had, had ik geen kinderwens.
In Nederland zijn zo veel pleegkinderen die een fijn gezin zoeken. Om mij heen ook enkele stellen voor wie zwanger raken heel moeilijk/onmogelijk is. Jarenlang in de medische molen, verdrietig zijn en dat terwijl je ondertussen een een warm gezin kunt bieden. Dan denk ik: wat egoistisch!
Ben benieuwd of hier mensen zijn die er net zo over denken en daadwerkelijk voor de pleegzorg zijn gegaan. Ben ook benieuwd naar de redenen van anderen om voor een eigen kind te gaan. Als ik vriendinnen vraag waarom ze perse een eigen kind wilden, merk ik dat pleegzorg geen optie is. Wat is toch die drang naar eigen?
Ik vraag mij nl het volgende af. Al jaren verbaas ik mij over de drang van mensen om hun eigen kinderen te maken. Ik heb zelf geen kinderwens en momenteel geen relatie. Maar ook toen ik die wel had, had ik geen kinderwens.
In Nederland zijn zo veel pleegkinderen die een fijn gezin zoeken. Om mij heen ook enkele stellen voor wie zwanger raken heel moeilijk/onmogelijk is. Jarenlang in de medische molen, verdrietig zijn en dat terwijl je ondertussen een een warm gezin kunt bieden. Dan denk ik: wat egoistisch!
Ben benieuwd of hier mensen zijn die er net zo over denken en daadwerkelijk voor de pleegzorg zijn gegaan. Ben ook benieuwd naar de redenen van anderen om voor een eigen kind te gaan. Als ik vriendinnen vraag waarom ze perse een eigen kind wilden, merk ik dat pleegzorg geen optie is. Wat is toch die drang naar eigen?
dinsdag 27 januari 2009 om 23:20
quote:Lika schreef op 27 januari 2009 @ 23:15:
Ik hoop voor jou dat je pleegdochter bij je kan blijven, maar zekerheid heb je nu eenmaal nooit bij een pleegkind, en dat lijkt mij wel erg zwaar...Klopt! Wij gingen er ook vanuit dat ons pleegkind voor altijd bij ons zou blijven. Onze pleegzorgbegeleider zei altijd: ik geef jullie 99% kans dat ..... altijd bij jullie blijft. Helaas, bleek dat dus niet zo te zijn. En da's toch een klap (al ben je er wel min of meer op voorbereid), want wij hadden zeker de hoop dat het voor altijd zou zijn. Een beetje tegen beter weten in misschien.
Ik hoop voor jou dat je pleegdochter bij je kan blijven, maar zekerheid heb je nu eenmaal nooit bij een pleegkind, en dat lijkt mij wel erg zwaar...Klopt! Wij gingen er ook vanuit dat ons pleegkind voor altijd bij ons zou blijven. Onze pleegzorgbegeleider zei altijd: ik geef jullie 99% kans dat ..... altijd bij jullie blijft. Helaas, bleek dat dus niet zo te zijn. En da's toch een klap (al ben je er wel min of meer op voorbereid), want wij hadden zeker de hoop dat het voor altijd zou zijn. Een beetje tegen beter weten in misschien.
dinsdag 27 januari 2009 om 23:29
quote:Petrokia schreef op 27 januari 2009 @ 16:13:
In Nederland zijn zo veel pleegkinderen die een fijn gezin zoeken. Om mij heen ook enkele stellen voor wie zwanger raken heel moeilijk/onmogelijk is. Jarenlang in de medische molen, verdrietig zijn en dat terwijl je ondertussen een een warm gezin kunt bieden. Dan denk ik: wat egoistisch!
Als ik vriendinnen vraag waarom ze perse een eigen kind wilden, merk ik dat pleegzorg geen optie is. Wat is toch die drang naar eigen?
Het niet uitkomen van een kinderwens (en dus een toekomstbeeld wat je volledig moet bijstellen) gaat gepaard met erg veel verdriet, het is een rouwproces. Helaas vertel ik je dit uit eigen ervaring. Je opmerking over dat je het egoistisch vindt dat mensen voor de medische malle molen kiezen en niet voor pleegzorg, getuigd van weinig inlevingsvermogen. Het willen krijgen van een eigen kind is inderdaad biologisch gestuurd, het is een oerdrang die je niet zo maar even wegcijfert. Dat jij deze oerdrang (nog) niet hebt, verklaart waarschijnlijk waarom je mensen die in het medisch circuit zitten als egoistisch betiteld.....Ik wilde dit toch even onder je aandacht brengen omdat ik als geen ander weet wat onbegrip vanuit je omgeving (en dan met name vooringenomenheid) voor pijn kan doen in het toch al super moeilijke proces. Ik hoop dat je hieraan wil denken wanneer je een stel treft waarvan de kinderwens onverhoopt nog niet is uitgekomen.
Ik zie de wens voor een biologisch eigen kind los van de mogelijkheden om een pleegkind een warm nest te bieden....ik denk dat de keuze voor het een of het ander vanuit heel verschillende drijfveren worden gemaakt. De een vanuit een biologische behoefte/drang en het ander vanuit een stuk ontwikkeling en idealisme en dus als zodanig niet te vergelijken zijn.
In Nederland zijn zo veel pleegkinderen die een fijn gezin zoeken. Om mij heen ook enkele stellen voor wie zwanger raken heel moeilijk/onmogelijk is. Jarenlang in de medische molen, verdrietig zijn en dat terwijl je ondertussen een een warm gezin kunt bieden. Dan denk ik: wat egoistisch!
Als ik vriendinnen vraag waarom ze perse een eigen kind wilden, merk ik dat pleegzorg geen optie is. Wat is toch die drang naar eigen?
Het niet uitkomen van een kinderwens (en dus een toekomstbeeld wat je volledig moet bijstellen) gaat gepaard met erg veel verdriet, het is een rouwproces. Helaas vertel ik je dit uit eigen ervaring. Je opmerking over dat je het egoistisch vindt dat mensen voor de medische malle molen kiezen en niet voor pleegzorg, getuigd van weinig inlevingsvermogen. Het willen krijgen van een eigen kind is inderdaad biologisch gestuurd, het is een oerdrang die je niet zo maar even wegcijfert. Dat jij deze oerdrang (nog) niet hebt, verklaart waarschijnlijk waarom je mensen die in het medisch circuit zitten als egoistisch betiteld.....Ik wilde dit toch even onder je aandacht brengen omdat ik als geen ander weet wat onbegrip vanuit je omgeving (en dan met name vooringenomenheid) voor pijn kan doen in het toch al super moeilijke proces. Ik hoop dat je hieraan wil denken wanneer je een stel treft waarvan de kinderwens onverhoopt nog niet is uitgekomen.
Ik zie de wens voor een biologisch eigen kind los van de mogelijkheden om een pleegkind een warm nest te bieden....ik denk dat de keuze voor het een of het ander vanuit heel verschillende drijfveren worden gemaakt. De een vanuit een biologische behoefte/drang en het ander vanuit een stuk ontwikkeling en idealisme en dus als zodanig niet te vergelijken zijn.
anoniem_60273 wijzigde dit bericht op 27-01-2009 23:31
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
dinsdag 27 januari 2009 om 23:38
quote:MissMMM schreef op 27 januari 2009 @ 23:29:
Ik zie de wens voor een biologisch eigen kind los van de mogelijkheden om een pleegkind een warm nest te bieden....ik denk dat de keuze voor het een of het ander vanuit heel verschillende drijfveren worden gemaakt. De een vanuit een biologische behoefte/drang en het ander vanuit een stuk ontwikkeling en idealisme.Helemaal mee eens! Ook ik heb ervaring met beiden. Dus met pleegkinderen en dat was inderdaad een soort van idealisme. Echt iets voor een ander willen betekenen. Daarnaast bleef mijn kinderwens gewoon bestaan. Dat is voor mij puur biologisch (ik ben momenteel zwanger na de medische molen, maar ik vind dat absoluut niet egoïstisch). Ik heb ook altijd pleegkinderen willen opvangen naast mijn eigen kinderen. Zonder eigen kinderen wil ik niet! Al moet ik wel zeggen dat nu ik zwanger ben ik me eerst volledig op mijn eigen kindje wil storten. Dus nu even geen pleegkids voor mij! Tja, dat zou je dan weer egoïstisch kunnen noemen.
Ik zie de wens voor een biologisch eigen kind los van de mogelijkheden om een pleegkind een warm nest te bieden....ik denk dat de keuze voor het een of het ander vanuit heel verschillende drijfveren worden gemaakt. De een vanuit een biologische behoefte/drang en het ander vanuit een stuk ontwikkeling en idealisme.Helemaal mee eens! Ook ik heb ervaring met beiden. Dus met pleegkinderen en dat was inderdaad een soort van idealisme. Echt iets voor een ander willen betekenen. Daarnaast bleef mijn kinderwens gewoon bestaan. Dat is voor mij puur biologisch (ik ben momenteel zwanger na de medische molen, maar ik vind dat absoluut niet egoïstisch). Ik heb ook altijd pleegkinderen willen opvangen naast mijn eigen kinderen. Zonder eigen kinderen wil ik niet! Al moet ik wel zeggen dat nu ik zwanger ben ik me eerst volledig op mijn eigen kindje wil storten. Dus nu even geen pleegkids voor mij! Tja, dat zou je dan weer egoïstisch kunnen noemen.
dinsdag 27 januari 2009 om 23:38
Kinderen zijn en horen niet als een soort van eigendom gezien te worden. Wat maakt het uit dat pleegkinderen tijdelijk bij je zijn? Bij alle kinderen (of het nou biologisch, adoptief of pleegkinderen zijn) loop je als het ware gewoon een tijdje mee. Dat kan lang duren (tot aan de volwassenheid) of een paar maanden, so what?
Je doet je best als verzorgende maar hoe belangrijk of vormend jouw aandeel in het ontwikkelingsproces is geweest, gaat het daar nou echt om?
Je doet je best als verzorgende maar hoe belangrijk of vormend jouw aandeel in het ontwikkelingsproces is geweest, gaat het daar nou echt om?
dinsdag 27 januari 2009 om 23:41
quote:blogbabe schreef op 27 januari 2009 @ 23:38:
[...]
Al moet ik wel zeggen dat nu ik zwanger ben ik me eerst volledig op mijn eigen kindje wil storten. Dus nu even geen pleegkids voor mij! Tja, dat zou je dan weer egoïstisch kunnen noemen.Neuh dat noem ik eerder doordacht zodat je aan beide hoofdstukken volledige aandacht kunt schenken, hetgeen ze beide verdienen.
[...]
Al moet ik wel zeggen dat nu ik zwanger ben ik me eerst volledig op mijn eigen kindje wil storten. Dus nu even geen pleegkids voor mij! Tja, dat zou je dan weer egoïstisch kunnen noemen.Neuh dat noem ik eerder doordacht zodat je aan beide hoofdstukken volledige aandacht kunt schenken, hetgeen ze beide verdienen.
dinsdag 27 januari 2009 om 23:42
quote:klaasje73 schreef op 27 januari 2009 @ 23:38:
Kinderen zijn en horen niet als een soort van eigendom gezien te worden. Wat maakt het uit dat pleegkinderen tijdelijk bij je zijn? Voor mij was dat toch best belangrijk! Ik wilde absoluut geen crisiszorg en heb heel bewust voor langdurige pleegzorg gekozen. Om, op die manier, toch langdurig een belangrijke rol in het leven van dat kind te spelen. Het afscheid nemen van kinderen, als je tijdelijk voor ze zorgt, is heel moeilijk! Vooral omdat ze dan vaak naar een plek gaan (bijv de biologische ouders) waarvan jij denkt: als dat maar goed gaat... Dat brengt heel veel onzekerheid met zich mee en daar moet je tegen kunnen. Niet iedereen kan dat.
Kinderen zijn en horen niet als een soort van eigendom gezien te worden. Wat maakt het uit dat pleegkinderen tijdelijk bij je zijn? Voor mij was dat toch best belangrijk! Ik wilde absoluut geen crisiszorg en heb heel bewust voor langdurige pleegzorg gekozen. Om, op die manier, toch langdurig een belangrijke rol in het leven van dat kind te spelen. Het afscheid nemen van kinderen, als je tijdelijk voor ze zorgt, is heel moeilijk! Vooral omdat ze dan vaak naar een plek gaan (bijv de biologische ouders) waarvan jij denkt: als dat maar goed gaat... Dat brengt heel veel onzekerheid met zich mee en daar moet je tegen kunnen. Niet iedereen kan dat.
dinsdag 27 januari 2009 om 23:43
Hi, hier ook eens stel bij wie de wens ENORM is, zijn helaas aangewezen op IVF.
Willen DOLGRAAG adopteren maar ja, manlief heeft epilepsie en hij is al 44 dus dan val je sowieso af.
Pleegzorg is tijdelijk en vinden we geen optie, heb je je net gehecht aan een kind en dan gaat het weer terug naar de natuurlijke ouders. wat natuurlijk fantastisch is, maar daar moet je wel mee om kunnen gaan.
Pleegzorg naast eigen kinderen zouden we wel willen,maar vooralsnog willen we eerst eigen kinderen krijgen.
Willen DOLGRAAG adopteren maar ja, manlief heeft epilepsie en hij is al 44 dus dan val je sowieso af.
Pleegzorg is tijdelijk en vinden we geen optie, heb je je net gehecht aan een kind en dan gaat het weer terug naar de natuurlijke ouders. wat natuurlijk fantastisch is, maar daar moet je wel mee om kunnen gaan.
Pleegzorg naast eigen kinderen zouden we wel willen,maar vooralsnog willen we eerst eigen kinderen krijgen.
dinsdag 27 januari 2009 om 23:44
quote:klaasje73 schreef op 27 januari 2009 @ 23:41:
En, sorry, ik geloof echt niet in een biologisch verlangen naar kinderen. We zijn toch echt meer dan hormonen en rammelende eierstokken.Tuurlijk zijn we veel meer dan dat (gelukkig wel zeg), maar die biologische behoefte is wel de basis van een kinderwens. Hoe denk je anders dat de mensheid al die tijd in stand is gebleven??
En, sorry, ik geloof echt niet in een biologisch verlangen naar kinderen. We zijn toch echt meer dan hormonen en rammelende eierstokken.Tuurlijk zijn we veel meer dan dat (gelukkig wel zeg), maar die biologische behoefte is wel de basis van een kinderwens. Hoe denk je anders dat de mensheid al die tijd in stand is gebleven??
dinsdag 27 januari 2009 om 23:44
quote:klaasje73 schreef op 27 januari 2009 @ 23:41:
En, sorry, ik geloof echt niet in een biologisch verlangen naar kinderen. We zijn toch echt meer dan hormonen en rammelende eierstokken.
Dan had je de documentaire 'sex' op National Geo moeten kijken.
Zoals het in de dierenwereld gaat, zo gaat het ook bij de mensen.
En, sorry, ik geloof echt niet in een biologisch verlangen naar kinderen. We zijn toch echt meer dan hormonen en rammelende eierstokken.
Dan had je de documentaire 'sex' op National Geo moeten kijken.
Zoals het in de dierenwereld gaat, zo gaat het ook bij de mensen.
dinsdag 27 januari 2009 om 23:45
@poezewoes en Lika
In mijn geval gaat het om een kindje wat met 6 weken bij mij is gekomen en dus veilig gehecht is aan mij (als het goed is) .Vooral de eerste 2 jaar zijn cruciaal in de hechting van een kind en omdat dat aan mij is,de hechting, is het in het belang van het kind beter dat het bij mij blijft ,dat is wat er de laatste tijd veranderd is qua opvatting. Hiervoor zou het kind naar de bio-ouders zijn teruggegaan als het daar goed zou zijn.
Als het goed zou gaan met de bio-ouders zou het in mijn geval zo kunnen gaan dat ze daar af en toe een weekend en misschien een vakantie etc. heen zou gaan, een soort van omgangsregeling zeg maar.
Nou is dat niet het geval maar het zou kunnen.
In mijn geval gaat het om een kindje wat met 6 weken bij mij is gekomen en dus veilig gehecht is aan mij (als het goed is) .Vooral de eerste 2 jaar zijn cruciaal in de hechting van een kind en omdat dat aan mij is,de hechting, is het in het belang van het kind beter dat het bij mij blijft ,dat is wat er de laatste tijd veranderd is qua opvatting. Hiervoor zou het kind naar de bio-ouders zijn teruggegaan als het daar goed zou zijn.
Als het goed zou gaan met de bio-ouders zou het in mijn geval zo kunnen gaan dat ze daar af en toe een weekend en misschien een vakantie etc. heen zou gaan, een soort van omgangsregeling zeg maar.
Nou is dat niet het geval maar het zou kunnen.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
dinsdag 27 januari 2009 om 23:48
quote:klaasje73 schreef op 27 januari 2009 @ 23:45:
Maar ja het gezever over "wondertjes", bah!Nu ik zwanger ben middels de medische molen spreek ik toch wel echt van een klein wondertje, hoor! De kans dat het zou lukken was bij ons stukken kleiner dan bij een ander. Dat noem ik geen gezever, dat is gewoon de waarheid! Sowieso zie ik elke zwangerschap als een wonder!
Maar ja het gezever over "wondertjes", bah!Nu ik zwanger ben middels de medische molen spreek ik toch wel echt van een klein wondertje, hoor! De kans dat het zou lukken was bij ons stukken kleiner dan bij een ander. Dat noem ik geen gezever, dat is gewoon de waarheid! Sowieso zie ik elke zwangerschap als een wonder!
dinsdag 27 januari 2009 om 23:53
dinsdag 27 januari 2009 om 23:54
@blogbabe
Ik weet het niet zeker meer hoor maar was het niet zo dat bij jou je pleegkindje weg moest omdat ze proffessionele hulp nodig had en naar een instelling moest? Of haal ik nu 2 verhalen door elkaar?
Ik weet het niet zeker meer hoor maar was het niet zo dat bij jou je pleegkindje weg moest omdat ze proffessionele hulp nodig had en naar een instelling moest? Of haal ik nu 2 verhalen door elkaar?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
dinsdag 27 januari 2009 om 23:57
quote:klaasje73 schreef op 27 januari 2009 @ 23:53:
En Donna en MissMMM: sex is de drive tot de geboorte van kinderen.Nou, als je eenmaal aan het IVF-en geslagen bent is sex niet meer de drive, hoor! Dan is er weinig lol meer aan.... Een pijnlijke punctie, ziek worden van alle hormooninjecties en met je benen wijd voor de gyn liggen is ook niet echt een drive. Nee, die drive, dat is dan toch echt de wens om een biologisch kindje te krijgen.
En Donna en MissMMM: sex is de drive tot de geboorte van kinderen.Nou, als je eenmaal aan het IVF-en geslagen bent is sex niet meer de drive, hoor! Dan is er weinig lol meer aan.... Een pijnlijke punctie, ziek worden van alle hormooninjecties en met je benen wijd voor de gyn liggen is ook niet echt een drive. Nee, die drive, dat is dan toch echt de wens om een biologisch kindje te krijgen.
dinsdag 27 januari 2009 om 23:57
dinsdag 27 januari 2009 om 23:58
quote:klaasje73 schreef op 27 januari 2009 @ 23:56:
Zwangerschappen zijn geen "wonder". Gewoon een zaadcel plus een eicel wat uit kan groeien tot de geboorte van een kind.
De rest is blabla.
Voor mensen die onvruchtbaar zijn verklaard blijft het een wonder.
Maar ook het feit dat een zaadcel en eicel uiteindelijk een mens worden mag je een wonder noemen.
Zwangerschappen zijn geen "wonder". Gewoon een zaadcel plus een eicel wat uit kan groeien tot de geboorte van een kind.
De rest is blabla.
Voor mensen die onvruchtbaar zijn verklaard blijft het een wonder.
Maar ook het feit dat een zaadcel en eicel uiteindelijk een mens worden mag je een wonder noemen.
dinsdag 27 januari 2009 om 23:58
quote:nouschi schreef op 27 januari 2009 @ 23:54:
@blogbabe
Ik weet het niet zeker meer hoor maar was het niet zo dat bij jou je pleegkindje weg moest omdat ze proffessionele hulp nodig had en naar een instelling moest? Of haal ik nu 2 verhalen door elkaar?Klopt! That's me! Maar we hebben gelukkig nog wel goed contact met ons ex-pleegkind. We bellen veel, komen af en toe langs. We hebben dus nog wel een beetje die ouderrol, omdat de biologische ouders er eigenlijk niet zijn.
@blogbabe
Ik weet het niet zeker meer hoor maar was het niet zo dat bij jou je pleegkindje weg moest omdat ze proffessionele hulp nodig had en naar een instelling moest? Of haal ik nu 2 verhalen door elkaar?Klopt! That's me! Maar we hebben gelukkig nog wel goed contact met ons ex-pleegkind. We bellen veel, komen af en toe langs. We hebben dus nog wel een beetje die ouderrol, omdat de biologische ouders er eigenlijk niet zijn.
woensdag 28 januari 2009 om 00:00
quote:Donna schreef op 27 januari 2009 @ 23:58:
[...]
Voor mensen die onvruchtbaar zijn verklaard blijft het een wonder.
Maar ook het feit dat een zaadcel en eicel uiteindelijk een mens worden mag je een wonder noemen.Inderdaad. Al zou ik die hele medische molen niet meegemaakt hebben, dan nog is de geboorte van elk kind een wonder te noemen.
[...]
Voor mensen die onvruchtbaar zijn verklaard blijft het een wonder.
Maar ook het feit dat een zaadcel en eicel uiteindelijk een mens worden mag je een wonder noemen.Inderdaad. Al zou ik die hele medische molen niet meegemaakt hebben, dan nog is de geboorte van elk kind een wonder te noemen.
woensdag 28 januari 2009 om 00:02
woensdag 28 januari 2009 om 00:04
En hoe het uiteindelijk zal gaan met het "wondertje"?
Blijven papa en mama bij elkaar of zijn ze 1 op de 2 die uit elkaar gaan?
Is "wondertje" gezond, fysiek en/of mentaal of heeft het allerlei problemen? (ADHD, mongooltje etc. etc.)
Gaan papa en mama het al die 18 jaar volhouden, ik bedoel maar: de meeste pleegkinderen zijn immers ook gewoon begonnen als "wondertje"?
Blijven papa en mama bij elkaar of zijn ze 1 op de 2 die uit elkaar gaan?
Is "wondertje" gezond, fysiek en/of mentaal of heeft het allerlei problemen? (ADHD, mongooltje etc. etc.)
Gaan papa en mama het al die 18 jaar volhouden, ik bedoel maar: de meeste pleegkinderen zijn immers ook gewoon begonnen als "wondertje"?
