Relaties
alle pijlers
zeur ik?
donderdag 19 februari 2009 om 16:43
Hallo forummers.
ik wil jullie mening vragen over het volgende:
Ik ben een vrouw en moeder van 4 kinderen en heb sinds 1.5 jaar een relatie met een echt lieve goede man.
We wonen apart van elkaar maar in de praktijk is hij bijna dagelijks in mijn gezin.
Maar de toekomst is dat we dit jaar gaan samenwonen.
Ik werk volg een opleiding en heb het altijd druk met mijn kinderen.
Nu is het zo dat mijn vriend een stuk verderop woont en werkt.
Omdat we daar ook gaan wonen heeft hij zijn vereniginsleven daar aangehouden.
Dat houd in dat hij iedere week 1 a 2 keer daar verblijft om zijn hobbys uit te voeren.
Omdat ik moeder ben en er voor de kinderen moet zijn ben ik nergens lid van en ga ik ook nooit ergens heen s"avonds.
Omdat het zijn kinderen niet zijn vraag ik eigenlijk nooit of hij wil oppassen omdat ik dat niet zijn verantwoording vind.
Maar dat houd in dat hij zijn eigen leventje kan blijven handhaven en ik naar hem voeg.
Er zijn weleens momenten dat het bij mij niet lekker zit dat hij voor zijn eigen wel leuke dingen doet en onderneemt maar niet rekening houd met dat ik ook weleens leuke dingen wil doen en eigenlijk het liefst met hem.
Hij overlegt het altijd wel met mij en als ik zou zeggen ik vind het fijn als je bij mij bent dan zou hij dat dan wel een keer willen afzeggen maar dan beperk ik hem dus zeg ik altijd maar met knoop in de buik :leuk joh tuurlijk vind ik dat goed.
Terwijl ik eigenlijk baal dat hij geen moeite doet om het zo te regelen dat we samen iets kunnen doen.
Hij lijkt er al op te rekenen dat ik gewoon thuis ben.
Ik heb geen tijd voor mijn sociale contakten en zo is er ook totaal geen ruimte voor mij.
Van de week vertelde dat hij graag naar een concert wilde gaan vanavond en ik heb gezegd LEUK joh.
Maar baal dan omdat hij ook al dinsdag weg was en ik naar 2 oudergesprekken op school moest en nog moest werken sävonds en mijn dochter op moest laten passen op de jongste.
Hij voelt dan totaal niet aan dat ik dan op hulp van hem wacht maar dat zeg ik dan niet omdat ik hem dan beperk
Vanochtend toch met lood in de schoenen gezegd dat ik verstandelijk het hem gun maar gevoelsmatig het me niet lekker zit.
Hij besloot niet te gaan waarop ik dan me weer rot voel en zeg dat hij dan maar toch moet gaan.
Hij ging geirriteerd de deur uit en niets meer gehoord in de vorm van sms wat we altijd tussen klienten door doen.
samen gevat :
Ik vind dat mijn vriend voor zichzelf een leuke wereld creeert en ik stil sta in mijn eigen behoeften en het doet me zeer dat hij dat niet oppikt.
En net zo"n moment van vanmorgen durf ik dat te zeggenen dan voelt dat heel naar omdat ik iets voor mezelf vraag en dus egoistische overkom .
Zeur ik als ik ook iets van hem verwacht?
Of is het zo dat ik mijn situatie niet bij hem mag neerleggen?
wil iemand hier zijn mening over geven?
ik wil jullie mening vragen over het volgende:
Ik ben een vrouw en moeder van 4 kinderen en heb sinds 1.5 jaar een relatie met een echt lieve goede man.
We wonen apart van elkaar maar in de praktijk is hij bijna dagelijks in mijn gezin.
Maar de toekomst is dat we dit jaar gaan samenwonen.
Ik werk volg een opleiding en heb het altijd druk met mijn kinderen.
Nu is het zo dat mijn vriend een stuk verderop woont en werkt.
Omdat we daar ook gaan wonen heeft hij zijn vereniginsleven daar aangehouden.
Dat houd in dat hij iedere week 1 a 2 keer daar verblijft om zijn hobbys uit te voeren.
Omdat ik moeder ben en er voor de kinderen moet zijn ben ik nergens lid van en ga ik ook nooit ergens heen s"avonds.
Omdat het zijn kinderen niet zijn vraag ik eigenlijk nooit of hij wil oppassen omdat ik dat niet zijn verantwoording vind.
Maar dat houd in dat hij zijn eigen leventje kan blijven handhaven en ik naar hem voeg.
Er zijn weleens momenten dat het bij mij niet lekker zit dat hij voor zijn eigen wel leuke dingen doet en onderneemt maar niet rekening houd met dat ik ook weleens leuke dingen wil doen en eigenlijk het liefst met hem.
Hij overlegt het altijd wel met mij en als ik zou zeggen ik vind het fijn als je bij mij bent dan zou hij dat dan wel een keer willen afzeggen maar dan beperk ik hem dus zeg ik altijd maar met knoop in de buik :leuk joh tuurlijk vind ik dat goed.
Terwijl ik eigenlijk baal dat hij geen moeite doet om het zo te regelen dat we samen iets kunnen doen.
Hij lijkt er al op te rekenen dat ik gewoon thuis ben.
Ik heb geen tijd voor mijn sociale contakten en zo is er ook totaal geen ruimte voor mij.
Van de week vertelde dat hij graag naar een concert wilde gaan vanavond en ik heb gezegd LEUK joh.
Maar baal dan omdat hij ook al dinsdag weg was en ik naar 2 oudergesprekken op school moest en nog moest werken sävonds en mijn dochter op moest laten passen op de jongste.
Hij voelt dan totaal niet aan dat ik dan op hulp van hem wacht maar dat zeg ik dan niet omdat ik hem dan beperk
Vanochtend toch met lood in de schoenen gezegd dat ik verstandelijk het hem gun maar gevoelsmatig het me niet lekker zit.
Hij besloot niet te gaan waarop ik dan me weer rot voel en zeg dat hij dan maar toch moet gaan.
Hij ging geirriteerd de deur uit en niets meer gehoord in de vorm van sms wat we altijd tussen klienten door doen.
samen gevat :
Ik vind dat mijn vriend voor zichzelf een leuke wereld creeert en ik stil sta in mijn eigen behoeften en het doet me zeer dat hij dat niet oppikt.
En net zo"n moment van vanmorgen durf ik dat te zeggenen dan voelt dat heel naar omdat ik iets voor mezelf vraag en dus egoistische overkom .
Zeur ik als ik ook iets van hem verwacht?
Of is het zo dat ik mijn situatie niet bij hem mag neerleggen?
wil iemand hier zijn mening over geven?
donderdag 19 februari 2009 om 20:04
Ik denk dat TO wil dat vriend het aanbiedt zodat zij zich niet schuldig hoeft te voelen tegenover hem, want hij bood het per slot van rekening zelf aan. Zij vraagt niks dus haar treft geen "blaam". Maar ja, vriend biedt het niet aan en heeft ook niks in de gaten. Heel erg vervelend als die kerels niet mee willen werken...
donderdag 19 februari 2009 om 21:09
donderdag 19 februari 2009 om 21:09
Hallo wat een reacties krijg ik!!
Wel heel fijn maar misschien is enige uitleg verder wel handig.
Mijn vriend heeft zelf ook een kind die om de 2 weken bij ons is.
Dat gaat ook allemaal goed en daar zorg ik ook voor als hij in het weekend zijn hobby heeft.
Ik heb hem wel degelijk vertelt dat ik ook graag wat ruimte wil.
Juist daarom vind ik het zeer doen dat hij wel voor zijn eigen sociaal leven zorgt.
Mijn kinderen gaan heel weinig naar ex en ook niet allemaal omdat ze niet allemaal willen.Daardoor ben ik ook nooit alleen om iets te ondernemen.
Financieel is het niet haalbaar om een oppas te nemen omdat ik het minimum verdien en geen allimentatie krijg voor de kinderen.
De opleiding die ik volg vergt veel van mijn tijd vandaar mijn sociaal leven even stil ligt.
Deze opleiding heb ik ook nodig voor nieuw werk te zoeken in mijn nieuwe omgeving straks om mijn deel voor het huishouden te betalen.
Dit is de afspraak die ik heb met vriend.
Juist omdat ik me inspan voor de toelomst zou ik het fijn vinden dat hij ook wat tegemoet zou komen in mijn wens tot wat ruimte.
De inbreng nu in mijn gezin is eigenlijk alleen dat hij hier vaak is maar geen taak verder opzich genomen heeft.
Ik hoop dat het wat duidelijker is nu voor jullie
Wel heel fijn maar misschien is enige uitleg verder wel handig.
Mijn vriend heeft zelf ook een kind die om de 2 weken bij ons is.
Dat gaat ook allemaal goed en daar zorg ik ook voor als hij in het weekend zijn hobby heeft.
Ik heb hem wel degelijk vertelt dat ik ook graag wat ruimte wil.
Juist daarom vind ik het zeer doen dat hij wel voor zijn eigen sociaal leven zorgt.
Mijn kinderen gaan heel weinig naar ex en ook niet allemaal omdat ze niet allemaal willen.Daardoor ben ik ook nooit alleen om iets te ondernemen.
Financieel is het niet haalbaar om een oppas te nemen omdat ik het minimum verdien en geen allimentatie krijg voor de kinderen.
De opleiding die ik volg vergt veel van mijn tijd vandaar mijn sociaal leven even stil ligt.
Deze opleiding heb ik ook nodig voor nieuw werk te zoeken in mijn nieuwe omgeving straks om mijn deel voor het huishouden te betalen.
Dit is de afspraak die ik heb met vriend.
Juist omdat ik me inspan voor de toelomst zou ik het fijn vinden dat hij ook wat tegemoet zou komen in mijn wens tot wat ruimte.
De inbreng nu in mijn gezin is eigenlijk alleen dat hij hier vaak is maar geen taak verder opzich genomen heeft.
Ik hoop dat het wat duidelijker is nu voor jullie
donderdag 19 februari 2009 om 21:18
donderdag 19 februari 2009 om 21:35
Een wens tot ruimte vind ik nogal vaag. Geef je vriend duidelijk aan waar je behoefte aan hebt en hoe JIJ dit wil/denkt te gaan realiseren. Dus niet het probleem bij hem dumpen en vervolgens bokken omdat hij niet precies doet wat je wil (zonder dit met hem te communiceren...)
Je blijft je probleem van "geen sociaal leven hebben" bij anderen dumpen. Je ex wil niet met de kinderen of vice versa. Je hebt geen geld voor oppas, je vriend neemt geen taak op zich..
Maar wat is jouw rol in het geheel, wat draag jij bij aan "meer ruimte"? Niet veel als ik je verhaal lees.
Spreek met een vriendin af om per toerbeurt een middag voor elkaars kinderen te zorgen zodat je eens alleen kan zijn. Vraag je ouders een op te passen in ruil voor een middag hulp in de tuin of zoiets.
zoek zelf een hobby/hobbyclub oid maar kom in actie om je eigen behoefte aan ruimte en contact te realiseren. Als jij geen initiatief neemt gaat er ook niet veel gebeuren.
Je blijft je probleem van "geen sociaal leven hebben" bij anderen dumpen. Je ex wil niet met de kinderen of vice versa. Je hebt geen geld voor oppas, je vriend neemt geen taak op zich..
Maar wat is jouw rol in het geheel, wat draag jij bij aan "meer ruimte"? Niet veel als ik je verhaal lees.
Spreek met een vriendin af om per toerbeurt een middag voor elkaars kinderen te zorgen zodat je eens alleen kan zijn. Vraag je ouders een op te passen in ruil voor een middag hulp in de tuin of zoiets.
zoek zelf een hobby/hobbyclub oid maar kom in actie om je eigen behoefte aan ruimte en contact te realiseren. Als jij geen initiatief neemt gaat er ook niet veel gebeuren.
donderdag 19 februari 2009 om 21:44
Aha. Dus jij neemt bijvoorbeeld wel geregeld de zorg op je voor het kind van je vriend. Dat nuanceert inderdaad wel een en ander wat mij betreft.
Ik denk dat je duidelijker moet zijn. Als je je wensen bespreekbaar maakt zoals je ze hier schrijft, blijven ze nogal abstract. Zeg bijvoorbeeld: 'ik wil aanstaande donderdagavond graag huppeldepup doen, zou jij dan hier bij de kinderen willen zijn?'. Of: 'wil je met me meedenken. Ik wil graag eens per maand op zaterdag huppeldepup doen. Zou jij hierin iets voor mij willen betekenen, namelijk bij de kinderen zijn?'. Maak het concreet:
- wat wil je van je vriend?
- wanneer wil je dat?
- hoevaak?
Ik denk dat je duidelijker moet zijn. Als je je wensen bespreekbaar maakt zoals je ze hier schrijft, blijven ze nogal abstract. Zeg bijvoorbeeld: 'ik wil aanstaande donderdagavond graag huppeldepup doen, zou jij dan hier bij de kinderen willen zijn?'. Of: 'wil je met me meedenken. Ik wil graag eens per maand op zaterdag huppeldepup doen. Zou jij hierin iets voor mij willen betekenen, namelijk bij de kinderen zijn?'. Maak het concreet:
- wat wil je van je vriend?
- wanneer wil je dat?
- hoevaak?
Peas on earth!
donderdag 19 februari 2009 om 22:43
Misschien is het voor hem nog niet duideijk genoeg wat het inhoudt dat jij ook wat ruimte wilt. Ik zou er eerst achter proberen te komen of hij jou wel helemaal begrijpt, of hij jouw situatie wel begrijpt, hoe het is als alleenstaande moeder, wat dat betekent in de praktijk. Want als je wilt samenwonen vind ik wel dat je daar duidelijkheid over moet krijgen. Want anders ben je met zijn tweeen nog alleen.
Ik vind samenwonen wel wat meer inhouden dan het letterlijke samenwonen. Je deelt elkaars leven.
Als ik voor mezelf spreek dan zou ik alleen maar gaan samenwonen als het samenleven als gezin (en dat doe je met 4, soms 5 kinderen) ook echt een geheel zou zijn. Dat het klopt. Dat je je niet steeds hoeft af te vragen of hij dit of dat wel over heeft voor jou en de kinderen.
Ik zou zelf niet willen samenwonen als ik een relatie zou hebben waar de man zijn eigen gang kan gaan en ik niet omdat ik nu eenmaal de moeder vd kinderen ben. Het hele samenleven zou voor mij ook echt samenleven zijn.
En dan is in de eerste plaats natuurlijk belangrijk of de kinderen zich daar goed bij voelen, maar dat lijkt me vanzelfsprekend.
Ik vind samenwonen wel wat meer inhouden dan het letterlijke samenwonen. Je deelt elkaars leven.
Als ik voor mezelf spreek dan zou ik alleen maar gaan samenwonen als het samenleven als gezin (en dat doe je met 4, soms 5 kinderen) ook echt een geheel zou zijn. Dat het klopt. Dat je je niet steeds hoeft af te vragen of hij dit of dat wel over heeft voor jou en de kinderen.
Ik zou zelf niet willen samenwonen als ik een relatie zou hebben waar de man zijn eigen gang kan gaan en ik niet omdat ik nu eenmaal de moeder vd kinderen ben. Het hele samenleven zou voor mij ook echt samenleven zijn.
En dan is in de eerste plaats natuurlijk belangrijk of de kinderen zich daar goed bij voelen, maar dat lijkt me vanzelfsprekend.
donderdag 19 februari 2009 om 22:47
Oh, en ik heb mijn vriend ook gewoon gevraagd of hij met jongste thuis wil blijven als ik met 1 vd andere kinderen naar een sport moet en hem ook gevraagd of hij bij de kinderen wil blijven toen ik op studiedag moest. Ik wist al wel dat hij dit geen probleem en zelfs logisch vindt omdat hij er anders ook zou zijn en hij heeft zoiets ook wel uit zichzelf voorgesteld maar hij kan ook denken dat, als jij het niet vraag jij hem niet verantwoordelijk genoeg acht om die taak op zich te nemen of dat hij er nog niet echt bij hoort ofzo, je weet niet wat hij denkt dus gewoon vragen.
zaterdag 21 februari 2009 om 17:00
Ik ben toevallig hier op een topic verlatingsangst geweest en ik herken mijn helaas hier helemaal in hetgeen mensen vertellen.
Ik denk eerlijk gezegd dat ik daar ook veel last van heb.
Ik begrijp nu dat ik eigenlijk ook niet te volgen ben in mijn gedrag.
Ik zal mezelf goed onder handen moeten nemen en mijn vriend zal ik die topic laten lezen en vertellen dat wat er geschreven staat ook mijn gedachten zijn.
Dank jullie voor jullie mening
Ik denk eerlijk gezegd dat ik daar ook veel last van heb.
Ik begrijp nu dat ik eigenlijk ook niet te volgen ben in mijn gedrag.
Ik zal mezelf goed onder handen moeten nemen en mijn vriend zal ik die topic laten lezen en vertellen dat wat er geschreven staat ook mijn gedachten zijn.
Dank jullie voor jullie mening
