Relaties
alle pijlers
zeur ik?
donderdag 19 februari 2009 om 16:43
Hallo forummers.
ik wil jullie mening vragen over het volgende:
Ik ben een vrouw en moeder van 4 kinderen en heb sinds 1.5 jaar een relatie met een echt lieve goede man.
We wonen apart van elkaar maar in de praktijk is hij bijna dagelijks in mijn gezin.
Maar de toekomst is dat we dit jaar gaan samenwonen.
Ik werk volg een opleiding en heb het altijd druk met mijn kinderen.
Nu is het zo dat mijn vriend een stuk verderop woont en werkt.
Omdat we daar ook gaan wonen heeft hij zijn vereniginsleven daar aangehouden.
Dat houd in dat hij iedere week 1 a 2 keer daar verblijft om zijn hobbys uit te voeren.
Omdat ik moeder ben en er voor de kinderen moet zijn ben ik nergens lid van en ga ik ook nooit ergens heen s"avonds.
Omdat het zijn kinderen niet zijn vraag ik eigenlijk nooit of hij wil oppassen omdat ik dat niet zijn verantwoording vind.
Maar dat houd in dat hij zijn eigen leventje kan blijven handhaven en ik naar hem voeg.
Er zijn weleens momenten dat het bij mij niet lekker zit dat hij voor zijn eigen wel leuke dingen doet en onderneemt maar niet rekening houd met dat ik ook weleens leuke dingen wil doen en eigenlijk het liefst met hem.
Hij overlegt het altijd wel met mij en als ik zou zeggen ik vind het fijn als je bij mij bent dan zou hij dat dan wel een keer willen afzeggen maar dan beperk ik hem dus zeg ik altijd maar met knoop in de buik :leuk joh tuurlijk vind ik dat goed.
Terwijl ik eigenlijk baal dat hij geen moeite doet om het zo te regelen dat we samen iets kunnen doen.
Hij lijkt er al op te rekenen dat ik gewoon thuis ben.
Ik heb geen tijd voor mijn sociale contakten en zo is er ook totaal geen ruimte voor mij.
Van de week vertelde dat hij graag naar een concert wilde gaan vanavond en ik heb gezegd LEUK joh.
Maar baal dan omdat hij ook al dinsdag weg was en ik naar 2 oudergesprekken op school moest en nog moest werken sävonds en mijn dochter op moest laten passen op de jongste.
Hij voelt dan totaal niet aan dat ik dan op hulp van hem wacht maar dat zeg ik dan niet omdat ik hem dan beperk
Vanochtend toch met lood in de schoenen gezegd dat ik verstandelijk het hem gun maar gevoelsmatig het me niet lekker zit.
Hij besloot niet te gaan waarop ik dan me weer rot voel en zeg dat hij dan maar toch moet gaan.
Hij ging geirriteerd de deur uit en niets meer gehoord in de vorm van sms wat we altijd tussen klienten door doen.
samen gevat :
Ik vind dat mijn vriend voor zichzelf een leuke wereld creeert en ik stil sta in mijn eigen behoeften en het doet me zeer dat hij dat niet oppikt.
En net zo"n moment van vanmorgen durf ik dat te zeggenen dan voelt dat heel naar omdat ik iets voor mezelf vraag en dus egoistische overkom .
Zeur ik als ik ook iets van hem verwacht?
Of is het zo dat ik mijn situatie niet bij hem mag neerleggen?
wil iemand hier zijn mening over geven?
ik wil jullie mening vragen over het volgende:
Ik ben een vrouw en moeder van 4 kinderen en heb sinds 1.5 jaar een relatie met een echt lieve goede man.
We wonen apart van elkaar maar in de praktijk is hij bijna dagelijks in mijn gezin.
Maar de toekomst is dat we dit jaar gaan samenwonen.
Ik werk volg een opleiding en heb het altijd druk met mijn kinderen.
Nu is het zo dat mijn vriend een stuk verderop woont en werkt.
Omdat we daar ook gaan wonen heeft hij zijn vereniginsleven daar aangehouden.
Dat houd in dat hij iedere week 1 a 2 keer daar verblijft om zijn hobbys uit te voeren.
Omdat ik moeder ben en er voor de kinderen moet zijn ben ik nergens lid van en ga ik ook nooit ergens heen s"avonds.
Omdat het zijn kinderen niet zijn vraag ik eigenlijk nooit of hij wil oppassen omdat ik dat niet zijn verantwoording vind.
Maar dat houd in dat hij zijn eigen leventje kan blijven handhaven en ik naar hem voeg.
Er zijn weleens momenten dat het bij mij niet lekker zit dat hij voor zijn eigen wel leuke dingen doet en onderneemt maar niet rekening houd met dat ik ook weleens leuke dingen wil doen en eigenlijk het liefst met hem.
Hij overlegt het altijd wel met mij en als ik zou zeggen ik vind het fijn als je bij mij bent dan zou hij dat dan wel een keer willen afzeggen maar dan beperk ik hem dus zeg ik altijd maar met knoop in de buik :leuk joh tuurlijk vind ik dat goed.
Terwijl ik eigenlijk baal dat hij geen moeite doet om het zo te regelen dat we samen iets kunnen doen.
Hij lijkt er al op te rekenen dat ik gewoon thuis ben.
Ik heb geen tijd voor mijn sociale contakten en zo is er ook totaal geen ruimte voor mij.
Van de week vertelde dat hij graag naar een concert wilde gaan vanavond en ik heb gezegd LEUK joh.
Maar baal dan omdat hij ook al dinsdag weg was en ik naar 2 oudergesprekken op school moest en nog moest werken sävonds en mijn dochter op moest laten passen op de jongste.
Hij voelt dan totaal niet aan dat ik dan op hulp van hem wacht maar dat zeg ik dan niet omdat ik hem dan beperk
Vanochtend toch met lood in de schoenen gezegd dat ik verstandelijk het hem gun maar gevoelsmatig het me niet lekker zit.
Hij besloot niet te gaan waarop ik dan me weer rot voel en zeg dat hij dan maar toch moet gaan.
Hij ging geirriteerd de deur uit en niets meer gehoord in de vorm van sms wat we altijd tussen klienten door doen.
samen gevat :
Ik vind dat mijn vriend voor zichzelf een leuke wereld creeert en ik stil sta in mijn eigen behoeften en het doet me zeer dat hij dat niet oppikt.
En net zo"n moment van vanmorgen durf ik dat te zeggenen dan voelt dat heel naar omdat ik iets voor mezelf vraag en dus egoistische overkom .
Zeur ik als ik ook iets van hem verwacht?
Of is het zo dat ik mijn situatie niet bij hem mag neerleggen?
wil iemand hier zijn mening over geven?
donderdag 19 februari 2009 om 16:48
Euh...waarom vraag je hem dan niet om een keer op te passen?? Het is toch je vriend en geen helderziende??
En als hij 2 avonden in de week weg is, dan blijven er toch nog 5 over?? Lijkt me sterk dat jij er niet 1 avond uit kunt....
En als hij niet kan, heb je dan geen familie die eens een keertje op de kinderen kan passen???
Ik begrijp het niet helemaal geloof ik
En als hij 2 avonden in de week weg is, dan blijven er toch nog 5 over?? Lijkt me sterk dat jij er niet 1 avond uit kunt....
En als hij niet kan, heb je dan geen familie die eens een keertje op de kinderen kan passen???
Ik begrijp het niet helemaal geloof ik
donderdag 19 februari 2009 om 16:50
probeer voor jezelf ook een leuke wereld te creëren, vraag wellicht eens aan de buurvrouw/meisje etc om op te passen ga iets leuks doen (al is het lekker zelf zonder kinderen een avondje de bieb in)
ofte wel, in plaats van te zeuren (of constateren, hoe je het ook ziet) doe er iets aan. En meld hem een keer (als er geen feitelijke gebeurtenis is )zoals je nu bij ons hebt gedaan wat je denkt en hoe je je voelt, Niemand kan immers gedachte lezen, en laten we wel zijn, mannen al helemaal niet.
sterkte ermee en ga leuke dingen bedenken, begin klein en eindig bij wat je eigenlijk wilt doen.
ofte wel, in plaats van te zeuren (of constateren, hoe je het ook ziet) doe er iets aan. En meld hem een keer (als er geen feitelijke gebeurtenis is )zoals je nu bij ons hebt gedaan wat je denkt en hoe je je voelt, Niemand kan immers gedachte lezen, en laten we wel zijn, mannen al helemaal niet.
sterkte ermee en ga leuke dingen bedenken, begin klein en eindig bij wat je eigenlijk wilt doen.
donderdag 19 februari 2009 om 16:52
Hoi bibibibi,
Wat vervelend voor je zeg. Weet je wat het kort door de bocht gewoon is naar mijn mening? Hij wil wel de lusten maar niet de lasten en dat voel jij toch intuitief aan waardoor je hem niets vraagt. Misschien heb ik het fout hoor en ligt het ook bij jou omdat je het niet probeert maar zoals ik jouw verhaal lees lijkt het of je aanvoelt dat hij die verantwoording niet wil. Ik denk dat je hier vanaf moet van deze mening. Als een man kiest voor een gezin met 4 kinderen dan kiest hij niet alleen voor jou maar ook voor die kinderen. Je kunt niet alleen de vrouw willen en de kinderen maar links laten liggen. Ook daar moet je je dan als man voor inzetten. En als jullie samen gaan wonen wordt dit alleen maar meer zo. Ik zou mij als ik jou was heel goed af gaan vragen wat ik hiermee wil. Je kunt natuurlijk gewoon de vragen stellen en aangeven dat je ermee zit, open communicatie is nog altijd het best. Maar wees dan ook niet bang voor een antwoord wat je niet had verwacht.
Wat vervelend voor je zeg. Weet je wat het kort door de bocht gewoon is naar mijn mening? Hij wil wel de lusten maar niet de lasten en dat voel jij toch intuitief aan waardoor je hem niets vraagt. Misschien heb ik het fout hoor en ligt het ook bij jou omdat je het niet probeert maar zoals ik jouw verhaal lees lijkt het of je aanvoelt dat hij die verantwoording niet wil. Ik denk dat je hier vanaf moet van deze mening. Als een man kiest voor een gezin met 4 kinderen dan kiest hij niet alleen voor jou maar ook voor die kinderen. Je kunt niet alleen de vrouw willen en de kinderen maar links laten liggen. Ook daar moet je je dan als man voor inzetten. En als jullie samen gaan wonen wordt dit alleen maar meer zo. Ik zou mij als ik jou was heel goed af gaan vragen wat ik hiermee wil. Je kunt natuurlijk gewoon de vragen stellen en aangeven dat je ermee zit, open communicatie is nog altijd het best. Maar wees dan ook niet bang voor een antwoord wat je niet had verwacht.
donderdag 19 februari 2009 om 16:55
quote:Maar dat houd in dat hij zijn eigen leventje kan blijven handhaven en ik naar hem voeg.
Excuse me????
Jij houdt er toch ook je eigen leventje op na: dan had je de pil maar moeten slikken ipv maar liefst 4 koters op de wereld te zetten. Moet je nu niet klagen dat je geen tijd meer over hebt om andere leuke dingen te doen. Zonder kinderen had je zelf ook 'n bloeiend sociaal leven gehad kunnen hebben met vele hobbies. Je zadelt je vriend al genoeg op met je kinderen doordat ze bij jullie moeten wonen.
Excuse me????
Jij houdt er toch ook je eigen leventje op na: dan had je de pil maar moeten slikken ipv maar liefst 4 koters op de wereld te zetten. Moet je nu niet klagen dat je geen tijd meer over hebt om andere leuke dingen te doen. Zonder kinderen had je zelf ook 'n bloeiend sociaal leven gehad kunnen hebben met vele hobbies. Je zadelt je vriend al genoeg op met je kinderen doordat ze bij jullie moeten wonen.
donderdag 19 februari 2009 om 16:56
waarom regel jij geen oppas en creeer je een eigen sociaal leven?? Moeder van 4 kinderen wil niet zeggen dat je gedoemd bent je leven binnen te slijten tot je koter de deur uit zijn.
Je schuift het op zijn bordje zonder er überhaupt a) zelf eerst iets aan probeert te veranderen, b) in je hoofd helemaal boos op hem bent terwijl je slecht schoorvoetend aan hem gemeld hebt dat je ook 's avonds wel eens weg wil. Niet bepaald fair van je...
Ik vind dat mijn vriend voor zichzelf een leuke wereld creeert en ik stil sta in mijn eigen behoeften en het doet me zeer dat hij dat niet oppikt.
oftewel: JIJ bent de persoon die hier iets moet veranderen aan je EIGEN leven... je kan (wenselijk lijkt mij) hem daarbij betrekken maar steek het aub positief in. Zorg dat je naast een vrije avond voor jezelf ook een dag of avond met je vriend plant, dat je even samen bent zonder kinderen. Kan ook verfrissend werken. Uit die slachtofferhoudig komen dus!
Je schuift het op zijn bordje zonder er überhaupt a) zelf eerst iets aan probeert te veranderen, b) in je hoofd helemaal boos op hem bent terwijl je slecht schoorvoetend aan hem gemeld hebt dat je ook 's avonds wel eens weg wil. Niet bepaald fair van je...
Ik vind dat mijn vriend voor zichzelf een leuke wereld creeert en ik stil sta in mijn eigen behoeften en het doet me zeer dat hij dat niet oppikt.
oftewel: JIJ bent de persoon die hier iets moet veranderen aan je EIGEN leven... je kan (wenselijk lijkt mij) hem daarbij betrekken maar steek het aub positief in. Zorg dat je naast een vrije avond voor jezelf ook een dag of avond met je vriend plant, dat je even samen bent zonder kinderen. Kan ook verfrissend werken. Uit die slachtofferhoudig komen dus!
donderdag 19 februari 2009 om 16:56
donderdag 19 februari 2009 om 16:57
quote:elninjoo schreef op 19 februari 2009 @ 16:55:
[...]
Excuse me????
Jij houdt er toch ook je eigen leventje op na: dan had je de pil maar moeten slikken ipv maar liefst 4 koters op de wereld te zetten. Moet je nu niet klagen dat je geen tijd meer over hebt om andere leuke dingen te doen. Zonder kinderen had je zelf ook 'n bloeiend sociaal leven gehad kunnen hebben met vele hobbies. Je zadelt je vriend al genoeg op met je kinderen doordat ze bij jullie moeten wonen.Sorry hoor, maar die vriend kiest er zelf voor om haar vriend te zijn, en om met ze te gaan samenwonen. Zij verplicht niemand iets. En als die vriend voor haar kiest, kiest hij automatisch ook voor de kids, want die horen nu eenmaal bij haar.
[...]
Excuse me????
Jij houdt er toch ook je eigen leventje op na: dan had je de pil maar moeten slikken ipv maar liefst 4 koters op de wereld te zetten. Moet je nu niet klagen dat je geen tijd meer over hebt om andere leuke dingen te doen. Zonder kinderen had je zelf ook 'n bloeiend sociaal leven gehad kunnen hebben met vele hobbies. Je zadelt je vriend al genoeg op met je kinderen doordat ze bij jullie moeten wonen.Sorry hoor, maar die vriend kiest er zelf voor om haar vriend te zijn, en om met ze te gaan samenwonen. Zij verplicht niemand iets. En als die vriend voor haar kiest, kiest hij automatisch ook voor de kids, want die horen nu eenmaal bij haar.
donderdag 19 februari 2009 om 16:59
Hij kan natuurlijk niet in je hoofd kijken!
Je zegt zelf dat hij het niet erg zou vinden als je hem zou vragen om een keer op te passen, waarom doe je het dan niet? Wat een onzin dat je hem dan zou beperken. Je hebt toch een relatie met elkaar? Als hij niet zoiets voor je over zou hebben zou ik niet eens willen samenwonen.
Ik denk dat je voor jezelf een probleem creeert om het creeeren. Niet doen. Leven kan al lastig genoeg zijn.
Je zegt zelf dat hij het niet erg zou vinden als je hem zou vragen om een keer op te passen, waarom doe je het dan niet? Wat een onzin dat je hem dan zou beperken. Je hebt toch een relatie met elkaar? Als hij niet zoiets voor je over zou hebben zou ik niet eens willen samenwonen.
Ik denk dat je voor jezelf een probleem creeert om het creeeren. Niet doen. Leven kan al lastig genoeg zijn.
donderdag 19 februari 2009 om 16:59
Ik vind het een beetje dubbel. Aan de ene kant hou je jouw gezin en de verantwoordelijkheden daarvan heel erg voor jezelf maar aan de andere kant zit het je dwars dat hij ook nog z'n eigen leventje heeft.
Hoe ga je dat dan doen als je samenwoont? Is dan alles wat met de kinderen te maken heeft nog steeds alleen voor jou?
Waarom vraag je hem niet gewoon om af en toe op te passen zodat jij jouw dingen kan gaan doen.
Of regel een oppas zodat jullie samen op stap kunnen.
En ik kan me best voorstellen dat hij een beetje geirriteerd was. Eerst zeg je dat het je dwars zit als hij ergens heen gaat maar als hij jou dan belangrijker vindt dan uitgaan dan is het ook weer niet goed en zeg je dat hij toch moet gaan.
Op die manier kan hij het natuurlijk nooit goed doen. Als hij wel gaat dan zal hij toch niet echt kunnen genieten want hij weet dat het jou dwars zit maar als hij niet gaat dan mist hij iets leuks en zit het jou nog steeds dwars.
Lijkt me een goed idee als jullie hier eens rustig over praten voor je gaat samenwonen.
Hem vragen z'n sociale leven op te geven vind ik onredelijk maar jij moet natuurlijk ook de kans krijgen om iets leuks te doen en nieuwe vrienden te maken in je nieuwe woonplaats.
Hoe ga je dat dan doen als je samenwoont? Is dan alles wat met de kinderen te maken heeft nog steeds alleen voor jou?
Waarom vraag je hem niet gewoon om af en toe op te passen zodat jij jouw dingen kan gaan doen.
Of regel een oppas zodat jullie samen op stap kunnen.
En ik kan me best voorstellen dat hij een beetje geirriteerd was. Eerst zeg je dat het je dwars zit als hij ergens heen gaat maar als hij jou dan belangrijker vindt dan uitgaan dan is het ook weer niet goed en zeg je dat hij toch moet gaan.
Op die manier kan hij het natuurlijk nooit goed doen. Als hij wel gaat dan zal hij toch niet echt kunnen genieten want hij weet dat het jou dwars zit maar als hij niet gaat dan mist hij iets leuks en zit het jou nog steeds dwars.
Lijkt me een goed idee als jullie hier eens rustig over praten voor je gaat samenwonen.
Hem vragen z'n sociale leven op te geven vind ik onredelijk maar jij moet natuurlijk ook de kans krijgen om iets leuks te doen en nieuwe vrienden te maken in je nieuwe woonplaats.
donderdag 19 februari 2009 om 16:59
quote:vivalina schreef op 19 februari 2009 @ 16:57:
[...]
Sorry hoor, maar die vriend kiest er zelf voor om haar vriend te zijn, en om met ze te gaan samenwonen. Zij verplicht niemand iets. En als die vriend voor haar kiest, kiest hij automatisch ook voor de kids, want die horen nu eenmaal bij haar.Maar hij hoeft toch niet ook nog te babysitten. Het is al een hele opoffering om zoveel voor 'n vrouw over te hebben dat je 4 koters in je huis moet tolereren. Lijkt me wel genoeg aanpassing. Mij zou het zelfs al veel te ver gaan om samen te gaan wonen met iemand die om het weekend zijn kids over de vloer heeft.
[...]
Sorry hoor, maar die vriend kiest er zelf voor om haar vriend te zijn, en om met ze te gaan samenwonen. Zij verplicht niemand iets. En als die vriend voor haar kiest, kiest hij automatisch ook voor de kids, want die horen nu eenmaal bij haar.Maar hij hoeft toch niet ook nog te babysitten. Het is al een hele opoffering om zoveel voor 'n vrouw over te hebben dat je 4 koters in je huis moet tolereren. Lijkt me wel genoeg aanpassing. Mij zou het zelfs al veel te ver gaan om samen te gaan wonen met iemand die om het weekend zijn kids over de vloer heeft.
donderdag 19 februari 2009 om 17:02
Niet je vriend verwijten dat je geen ruimte krijgt als je zelf geen ruimte neemt. Je hebt je leven in eigen hand, neem het ook in eigen hand, verwacht niet dat iemand anders jouw leven voor je leidt.
Als ik dat zo lees is je vriend best bereid om je tegemoet te komen. Maar kan me voorstellen dat hij niet zo goed weet hoe hij dat het beste kan doen bij gebrek aan glazen bol.
Inderdaad, hup uit de slachtofferrol, kom voor jezelf op, neem initiatief. Laat je kinderen zien dat jij voor je eigen geluk kunt zorgen.
Als ik dat zo lees is je vriend best bereid om je tegemoet te komen. Maar kan me voorstellen dat hij niet zo goed weet hoe hij dat het beste kan doen bij gebrek aan glazen bol.
Inderdaad, hup uit de slachtofferrol, kom voor jezelf op, neem initiatief. Laat je kinderen zien dat jij voor je eigen geluk kunt zorgen.
donderdag 19 februari 2009 om 17:02
quote:elninjoo schreef op 19 februari 2009 @ 16:59:
[...]
Maar hij hoeft toch niet ook nog te babysitten. Het is al een hele opoffering om zoveel voor 'n vrouw over te hebben dat je 4 koters in je huis moet tolereren. Lijkt me wel genoeg aanpassing. Mij zou het zelfs al veel te ver gaan om samen te gaan wonen met iemand die om het weekend zijn kids over de vloer heeft.Als hij die 'opoffering' te groot vindt, moet hij met haar breken. En wat jij van kinderen vindt weten we nu wel geloof ik
[...]
Maar hij hoeft toch niet ook nog te babysitten. Het is al een hele opoffering om zoveel voor 'n vrouw over te hebben dat je 4 koters in je huis moet tolereren. Lijkt me wel genoeg aanpassing. Mij zou het zelfs al veel te ver gaan om samen te gaan wonen met iemand die om het weekend zijn kids over de vloer heeft.Als hij die 'opoffering' te groot vindt, moet hij met haar breken. En wat jij van kinderen vindt weten we nu wel geloof ik
donderdag 19 februari 2009 om 17:04
quote:elninjoo schreef op 19 februari 2009 @ 16:55:
[...]
Excuse me????
Jij houdt er toch ook je eigen leventje op na: dan had je de pil maar moeten slikken ipv maar liefst 4 koters op de wereld te zetten. Moet je nu niet klagen dat je geen tijd meer over hebt om andere leuke dingen te doen. Zonder kinderen had je zelf ook 'n bloeiend sociaal leven gehad kunnen hebben met vele hobbies. Je zadelt je vriend al genoeg op met je kinderen doordat ze bij jullie moeten wonen.weet je elninjoo, in je postings vind ik je over het algemeen een leuke vrouw. Lekker fel, duidelijke eigen mening, en niet bang om die te verkondigen. Ik snap echter werkelijk niet waarom je het nodig vindt om dit soort dingen op het forum te plempen. Zo ongeveer iedereen op het forum weet hoe jij over kinderen en de beperkingen ervan denkt. Je lijkt me niet zo weinig invoelend dat je niet door hebt dat dit soort teksten totaal niets toevoegt.
[...]
Excuse me????
Jij houdt er toch ook je eigen leventje op na: dan had je de pil maar moeten slikken ipv maar liefst 4 koters op de wereld te zetten. Moet je nu niet klagen dat je geen tijd meer over hebt om andere leuke dingen te doen. Zonder kinderen had je zelf ook 'n bloeiend sociaal leven gehad kunnen hebben met vele hobbies. Je zadelt je vriend al genoeg op met je kinderen doordat ze bij jullie moeten wonen.weet je elninjoo, in je postings vind ik je over het algemeen een leuke vrouw. Lekker fel, duidelijke eigen mening, en niet bang om die te verkondigen. Ik snap echter werkelijk niet waarom je het nodig vindt om dit soort dingen op het forum te plempen. Zo ongeveer iedereen op het forum weet hoe jij over kinderen en de beperkingen ervan denkt. Je lijkt me niet zo weinig invoelend dat je niet door hebt dat dit soort teksten totaal niets toevoegt.
donderdag 19 februari 2009 om 17:06
Je hebt al toegestaan dat je relatie zich inmiddels zo heeft ontwikkelt. Hij weet niet beter dan dat je altijd thuis bent. Zijn irritatie gaat nu over een incident, maar ga eens na wat je echt wilt. Wil je echt een man, die zich niet bemoeit met de opvoeding van je kinderen? Ik kan het me niet voorstellen. Hebben julle al eens gesproken over een verdeling van taken en verantwoordelijkheden?
donderdag 19 februari 2009 om 17:09
quote:elninjoo schreef op 19 februari 2009 @ 16:55:
[...]
Excuse me????
Jij houdt er toch ook je eigen leventje op na: dan had je de pil maar moeten slikken ipv maar liefst 4 koters op de wereld te zetten. Moet je nu niet klagen dat je geen tijd meer over hebt om andere leuke dingen te doen. Zonder kinderen had je zelf ook 'n bloeiend sociaal leven gehad kunnen hebben met vele hobbies. Je zadelt je vriend al genoeg op met je kinderen doordat ze bij jullie moeten wonen.
@Elinjoo: had hier wel een reactie van jou verwacht. Waarom had zij de pil moeten slikken? Omdat jij zo anti-kind bent? Haar vriend heeft voor haar gekozen en dan moet hij de kinderen ook erbij nemen. Als hij dat niet wilt of kan, moet hij een keuze maken. Dus zij zadelt hem niet op met de kinderen, hij kiest daar zelf ook voor. En ja, TO heeft ook voor 4 kinderen gekozen, ze zegt niet dat ze daar spijt van heeft, ze zou het alleen fijner vinden als haar vriend haar hier meer in tegemoet kwam.
@TO: denk dat het echte probleem is dat je vriend het te vanzelfsprekend vindt dat jij wel voor alles opdraait en dat jij wel alles regelt, zodat hij met een gerust hart wegkan. Nogmaals, hij heeft voor jou gekozen, dan moet hij ook zijn steentje bijdragen om mee te functioneren in het gezin. Wees nog eens duidelijk naar hem toe wat je precies dwars zit, heeft hij echt wel door wat je bedoelt, zoals je het hier opschrijft? Nu niets gaan zeggen tegen hem omdat hij het niet goed oppakt, is geen oplossing, zo ga je dingen maar opkroppen en komen ze er na een tijd heel scheef uit.
[...]
Excuse me????
Jij houdt er toch ook je eigen leventje op na: dan had je de pil maar moeten slikken ipv maar liefst 4 koters op de wereld te zetten. Moet je nu niet klagen dat je geen tijd meer over hebt om andere leuke dingen te doen. Zonder kinderen had je zelf ook 'n bloeiend sociaal leven gehad kunnen hebben met vele hobbies. Je zadelt je vriend al genoeg op met je kinderen doordat ze bij jullie moeten wonen.
@Elinjoo: had hier wel een reactie van jou verwacht. Waarom had zij de pil moeten slikken? Omdat jij zo anti-kind bent? Haar vriend heeft voor haar gekozen en dan moet hij de kinderen ook erbij nemen. Als hij dat niet wilt of kan, moet hij een keuze maken. Dus zij zadelt hem niet op met de kinderen, hij kiest daar zelf ook voor. En ja, TO heeft ook voor 4 kinderen gekozen, ze zegt niet dat ze daar spijt van heeft, ze zou het alleen fijner vinden als haar vriend haar hier meer in tegemoet kwam.
@TO: denk dat het echte probleem is dat je vriend het te vanzelfsprekend vindt dat jij wel voor alles opdraait en dat jij wel alles regelt, zodat hij met een gerust hart wegkan. Nogmaals, hij heeft voor jou gekozen, dan moet hij ook zijn steentje bijdragen om mee te functioneren in het gezin. Wees nog eens duidelijk naar hem toe wat je precies dwars zit, heeft hij echt wel door wat je bedoelt, zoals je het hier opschrijft? Nu niets gaan zeggen tegen hem omdat hij het niet goed oppakt, is geen oplossing, zo ga je dingen maar opkroppen en komen ze er na een tijd heel scheef uit.
donderdag 19 februari 2009 om 17:10
donderdag 19 februari 2009 om 17:22
Ik kan me overigens heel goed voorstellen dat hij behoefte heeft aan twee avonden in de week zijn eigen ding. Hij heeft opeens een vriendin én vier kinderen.
Zoals al eerder gezegd hier: regel een oppas af en toe voor leuke dingen alleen of samen.
Maar waarom zo snel al samenwonen eigenlijk? Ik heb ook al bijna anderhalf jaar een vriend én twee kinderen, maar ik pieker er nog niet over om te gaan samenwonen. Ik kan me niet voorstellen dat dat onze relatie ten goede komt. En ik vind het voor mijn kinderen goed om ook gewoon thuis te zijn zónder dat vriendlief over de vloer is. Het is wel eens een kwestie van plannen, maar hij heeft zijn bezigheden, ik de mijne. En ik vind het heerlijk dat we allebei nog steeds onze eigen plek hebben.
Zoals al eerder gezegd hier: regel een oppas af en toe voor leuke dingen alleen of samen.
Maar waarom zo snel al samenwonen eigenlijk? Ik heb ook al bijna anderhalf jaar een vriend én twee kinderen, maar ik pieker er nog niet over om te gaan samenwonen. Ik kan me niet voorstellen dat dat onze relatie ten goede komt. En ik vind het voor mijn kinderen goed om ook gewoon thuis te zijn zónder dat vriendlief over de vloer is. Het is wel eens een kwestie van plannen, maar hij heeft zijn bezigheden, ik de mijne. En ik vind het heerlijk dat we allebei nog steeds onze eigen plek hebben.
donderdag 19 februari 2009 om 17:55
Wat een lieverd heb ik dan getroffen die mij en mijn 2 kinderen in zijn leven heeft toegelaten, hij heeft daar 100% voor gekozen en hij ziet voor zichzelf wel degelijk een rol naar mijn kinderen toe. Ik snap niet zo goed dat iemand voor een vrouw met 4 kinderen kiest, maar daarvan niet de consequenties wil nemen. Want het is "part of the package", als hij dat niet had gewild dan had hij zeker niet aan een dergelijke relatie moeten beginnen en zeker niet moeten gaan samenwonen. Die kinderen horen bij die vrouw, klaar. Je kunt als man op je vingers natellen dat een gezin met 4 kinderen behoorlijk druk is, als je daar niets mee van doen wilt, begin er dan niet aan.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
donderdag 19 februari 2009 om 17:58
heel eerlijk? Ja, je zeurt
Als jij hem nooit vertelt dat jij er ook wel eens uit wil, hoe zou hij dat dan moeten weten? Waarom praat je er daar niet over op een rustig moment ipv op een moment dat ie naar een concert gaat. Dan geeft ie nog aan dat ie wel thuis wil blijven als jij het heel vervelend vind, maar dat sla je af en dan ben je ook nog verbaasd dat ie geirriteerd is. Hallo, hoeveel plezier denk je dat hij vanavond zal hebben, wetende dat jij lijdzaam toestaat dat ie er heen gaat?
Het lijkt mij raadzaam om dit soort dingen te bespreken op een ander, rustig moment zonder verwijten te maken. Per slot van rekening ben jij degene die alles zelf in de hand wil houden wat betreft de kinderen, ik kan nergens uit je verhaal op maken dat hij niets van de kinderen wil weten. Als dat wel het geval is, zou ik nog een keer goed nadenken over dat samenwonen
Als jij hem nooit vertelt dat jij er ook wel eens uit wil, hoe zou hij dat dan moeten weten? Waarom praat je er daar niet over op een rustig moment ipv op een moment dat ie naar een concert gaat. Dan geeft ie nog aan dat ie wel thuis wil blijven als jij het heel vervelend vind, maar dat sla je af en dan ben je ook nog verbaasd dat ie geirriteerd is. Hallo, hoeveel plezier denk je dat hij vanavond zal hebben, wetende dat jij lijdzaam toestaat dat ie er heen gaat?
Het lijkt mij raadzaam om dit soort dingen te bespreken op een ander, rustig moment zonder verwijten te maken. Per slot van rekening ben jij degene die alles zelf in de hand wil houden wat betreft de kinderen, ik kan nergens uit je verhaal op maken dat hij niets van de kinderen wil weten. Als dat wel het geval is, zou ik nog een keer goed nadenken over dat samenwonen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
