Relaties
alle pijlers
Zo afgrijselijk veel liefdesverdriet
woensdag 21 mei 2008 om 22:54
Hoi allen,
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
zondag 28 september 2008 om 19:43
sorry ik reageer onregelmatig.
Ik mis zoveel fijne momenten en er zijn zoveel herinneringen die wel mooi waren. en dat zijn de momenten dat ik hem terug wil. (en ik denk dat dat bij hem net zo is). Maar inderdaad mijn vertrouwen is wel weg. En ik denk niet dat we weer bij elkaar komen. en nu wil ik dat ook nog niet. Maar daarvoor moet ik hem nu eerst echt een tijd niet spreken. En ik denk dat dat beter gaat lukken nu ik weer heb gemerkt hoe het dit keer afliep.
En anders is het fijn om hier een uitlaatklep te hebben!
Bedankt voor de knuffel.
Hoe is het bij jouzelf?
Ik ga nu weer weg. Maar ik kijk vanavond nog even.
Ik mis zoveel fijne momenten en er zijn zoveel herinneringen die wel mooi waren. en dat zijn de momenten dat ik hem terug wil. (en ik denk dat dat bij hem net zo is). Maar inderdaad mijn vertrouwen is wel weg. En ik denk niet dat we weer bij elkaar komen. en nu wil ik dat ook nog niet. Maar daarvoor moet ik hem nu eerst echt een tijd niet spreken. En ik denk dat dat beter gaat lukken nu ik weer heb gemerkt hoe het dit keer afliep.
En anders is het fijn om hier een uitlaatklep te hebben!
Bedankt voor de knuffel.
Hoe is het bij jouzelf?
Ik ga nu weer weg. Maar ik kijk vanavond nog even.
zondag 28 september 2008 om 22:38
Geeft niks hoor Rusp. Gewoon lekker reageren wanneer je de tijd hebt! En zin natuurlijk!
Wel herkenbaar, het missen van de mooie momenten. Voor mezelf probeer ik nu ook voor de geest te houden dat veel mooie momenten toch wel overschaduwd werden door ruzie. Dan liep hij weg of werd ontzettend boos. En dan kon ik me in duizend bochten wringen om het goed te krijgen.
Heb zelf sinds dinsdag geen contact meer met hem gehad. En ik weet niet of ik het nog wel wil eigenlijk. Maar ik merk dat het dit weekend slecht gaat. Voel me gewoon rot en nogal eenzaam. Maar dat zal er allemaal wel bij horen. En heb nu eventjes zo'n uitzichtloos gevoel dat het altijd zo zal blijven. Ach het is iedere keer zo met ups en downs. Balen is dat.
Slaap lekker en fijne avond.
liefs, genoeg
Wel herkenbaar, het missen van de mooie momenten. Voor mezelf probeer ik nu ook voor de geest te houden dat veel mooie momenten toch wel overschaduwd werden door ruzie. Dan liep hij weg of werd ontzettend boos. En dan kon ik me in duizend bochten wringen om het goed te krijgen.
Heb zelf sinds dinsdag geen contact meer met hem gehad. En ik weet niet of ik het nog wel wil eigenlijk. Maar ik merk dat het dit weekend slecht gaat. Voel me gewoon rot en nogal eenzaam. Maar dat zal er allemaal wel bij horen. En heb nu eventjes zo'n uitzichtloos gevoel dat het altijd zo zal blijven. Ach het is iedere keer zo met ups en downs. Balen is dat.
Slaap lekker en fijne avond.
liefs, genoeg
zondag 28 september 2008 om 23:06
Sinds dinsdag al geen contact, knap. Als je niet weet of je het vol wilt houden zou ik het vooral wel volhouden. Ik ben er zelf wel achter dat ik mezelf dan in ieder geval minder illusies voorhoud. Al komt dat natuurlijk ook door de grote illusie die ik dit weekend even had.
En ik zou inderdaad ook bijna vergeten wat de redenen zijn dat het niet goed ging tussen ons.
Het weekend is bijna om. Misschien kun je morgen wat meer contact met familie en vrienden zoeken tegen de eenzaamheid. En anders kom je hier weer posten.
Ik hoor in ieder geval van iedereen dat het wel weer beter wordt in de toekomst en dat geloof ik ook. Dat moet jij ook niet vergeten! Het wordt weer leuker, alleen deze periode is rot. En inderdaad de hele tijd ups en downs.
Slaap lekker!
En ik zou inderdaad ook bijna vergeten wat de redenen zijn dat het niet goed ging tussen ons.
Het weekend is bijna om. Misschien kun je morgen wat meer contact met familie en vrienden zoeken tegen de eenzaamheid. En anders kom je hier weer posten.
Ik hoor in ieder geval van iedereen dat het wel weer beter wordt in de toekomst en dat geloof ik ook. Dat moet jij ook niet vergeten! Het wordt weer leuker, alleen deze periode is rot. En inderdaad de hele tijd ups en downs.
Slaap lekker!
zondag 28 september 2008 om 23:18
Ik heb dinsdag weer een gesprek met de psychologe. En met haar wil ik het er over hebben. Het stomme is dat ik me schuldig voel als ik zou besluiten geen contact meer met hem te willen. Alsof ik hem dan in de steek laat. Ik vind het ook heel raar dat ik dat zo voel. Snap het zelf niet eens..
Ja, ben blij dat het weekend bijna om is! Volgend weekend wat meer afspraken gelukkig.
Je gaat jezelf zoveel in je hoofd halen als het dan weer gezellig is. Maar goed, hij maakte het (in mijn geval) niet voor niks uit. Heeft gewoon (volgens mij) last van bindingsangst. En hij wil er niks aan doen dus tsja, dan weet ik het ook niet meer.
Ja, het schijnt echt beter te worden zeggen ze... En ik probeer het niet te vergeten maar soms...
En nu ga ik maar eens echt naar bed...
Weer een dag plat )
Ja, ben blij dat het weekend bijna om is! Volgend weekend wat meer afspraken gelukkig.
Je gaat jezelf zoveel in je hoofd halen als het dan weer gezellig is. Maar goed, hij maakte het (in mijn geval) niet voor niks uit. Heeft gewoon (volgens mij) last van bindingsangst. En hij wil er niks aan doen dus tsja, dan weet ik het ook niet meer.
Ja, het schijnt echt beter te worden zeggen ze... En ik probeer het niet te vergeten maar soms...
En nu ga ik maar eens echt naar bed...
Weer een dag plat )
maandag 29 september 2008 om 00:20
@ Rusp en Genoeg. Moeilijk he om een keuze te maken, wel of geen contact. Ik ben er ook niet uit wat voor mij het beste is, of voor ons samen. Ik mis hem heel erg, maar weet ook dat dat dan weer geen reden zou moeten zijn om hem te zien. Vandaag naar zn huis geweest, maar hij was er niet.
Balen genoeg, dat je weekend een down was!En rusp, ik merk ook idd dat je veel aan de leuke momenten gaat denken, en de ruzies e.d. af en toe wat teveel naar de achtergrond verdwijnen.
Slaap lekker meiden
Balen genoeg, dat je weekend een down was!En rusp, ik merk ook idd dat je veel aan de leuke momenten gaat denken, en de ruzies e.d. af en toe wat teveel naar de achtergrond verdwijnen.
Slaap lekker meiden
maandag 29 september 2008 om 20:14
Nou, het is weer gecompliceerd in huize Yellowlove...
Lang aan de telefoon geweest met psychoinstituten, omdat ik er gewoon totaal doorheen zat. Maar ze konden me pas over 5 weken helpen. Ik was ontzettend van slag, vooral omdat ik het als een soort goed teken van mezelf zie dat ik anderen om hulp vraag, en dan gewoon het gevoel heb in de kou te blijven staan. Uiteindelijk via huisarts morgen afspraak bij huisarts zelf, omdat hij weet van mijn problemen die ik al langere tijd heb(eetstoornis, overlijden van mijn broertje) en dat dit natuurlijk weer de emmer doet overlopen.
Bij OM langsgeweest, hij gaat morgen ook mee naar dokter, want er is iets echt mis met zijn kaak. Heel veel gehuild daar, ik voelde me zo machteloos over zijn situatie, en mijn eigen geestelijke toestand. Nu gaf hij aan het opnieuw te willen proberen. Ik vind het moeilijk om hem echt te geloven, heb het gevoel dat hij van me houdt, maar meer als vrienden, en het verschrikkelijk vind dat ik geestelijk beetje in de knoop zit, en daarom zijn eigen geluk opoffert voor dat van mij. Heb uitgelegd dat dit een opeenstapeling is van dingen die gebeurd zijn in mijn leven, en niet zijn schuld. Maar toch knaagt het bij me dat hij niet om de juiste redenen bij mij wil zijn...
Pfffff, hoe is het met jullie meiden?
@Genoeg, heb jij baat bij de gesprekken met psycholoog?Heb wel eens bij psychiater gelopen, maar dat klikte niet tussen ons, en hij was heel erg van, ja slechte dinge overkomt ons allemaal, erover heen zetten. Dat is natuurlijk wel zo, maar juist dat eroverheen zetten, dat lukt mij moeilijk. Ik kan niet zo goed dingen aanvaarden, verwerken. Heb jij wel het gevoel dat psycholoog helpt?
Lang aan de telefoon geweest met psychoinstituten, omdat ik er gewoon totaal doorheen zat. Maar ze konden me pas over 5 weken helpen. Ik was ontzettend van slag, vooral omdat ik het als een soort goed teken van mezelf zie dat ik anderen om hulp vraag, en dan gewoon het gevoel heb in de kou te blijven staan. Uiteindelijk via huisarts morgen afspraak bij huisarts zelf, omdat hij weet van mijn problemen die ik al langere tijd heb(eetstoornis, overlijden van mijn broertje) en dat dit natuurlijk weer de emmer doet overlopen.
Bij OM langsgeweest, hij gaat morgen ook mee naar dokter, want er is iets echt mis met zijn kaak. Heel veel gehuild daar, ik voelde me zo machteloos over zijn situatie, en mijn eigen geestelijke toestand. Nu gaf hij aan het opnieuw te willen proberen. Ik vind het moeilijk om hem echt te geloven, heb het gevoel dat hij van me houdt, maar meer als vrienden, en het verschrikkelijk vind dat ik geestelijk beetje in de knoop zit, en daarom zijn eigen geluk opoffert voor dat van mij. Heb uitgelegd dat dit een opeenstapeling is van dingen die gebeurd zijn in mijn leven, en niet zijn schuld. Maar toch knaagt het bij me dat hij niet om de juiste redenen bij mij wil zijn...
Pfffff, hoe is het met jullie meiden?
@Genoeg, heb jij baat bij de gesprekken met psycholoog?Heb wel eens bij psychiater gelopen, maar dat klikte niet tussen ons, en hij was heel erg van, ja slechte dinge overkomt ons allemaal, erover heen zetten. Dat is natuurlijk wel zo, maar juist dat eroverheen zetten, dat lukt mij moeilijk. Ik kan niet zo goed dingen aanvaarden, verwerken. Heb jij wel het gevoel dat psycholoog helpt?
maandag 29 september 2008 om 21:40
@ yellowlove,
Wat een ontwikkelingen... Ik ga je hele verhaal even af:
Inderdaad beroerd dat er niet eerder hulp geboden kan worden. 5 weken is wel erg lang. Gelukkig dat je morgen bij je huisarts terecht kan.
In jouw en OM's situatie spelen nu heel wat emoties mee. Maar ik hoop dat jullie je er allebei bewust van zijn dat jullie nu erg handelen vanuit emoties en dat OM zich er bewust van is dat voor jou kiezen ook echt voor jou kiezen moet zijn. Niet dat hij je weer op kan geven als jullie in rustiger vaarwater zitten.
Misschien is het goed als jullie duidelijk aan elkaar aangeven wat jullie verwachtingen van elkaar zijn. En vooral aangeven bij elkaar als je ergens mee zit. Maar daarnaast ook veel leuke momenten samen creëren. Want op alleen ellende houd je het niet lang vol.
Tenminste als jullie het nu ook weer echt samen proberen? Je kunt het eerst ook rustig aan doen. Er voor elkaar zijn. En dan over een weekje kijken hoe jullie er dan tegen aan kijken.
Heb jij al besloten of je het weer wil proberen met hem?
Wat een ontwikkelingen... Ik ga je hele verhaal even af:
Inderdaad beroerd dat er niet eerder hulp geboden kan worden. 5 weken is wel erg lang. Gelukkig dat je morgen bij je huisarts terecht kan.
In jouw en OM's situatie spelen nu heel wat emoties mee. Maar ik hoop dat jullie je er allebei bewust van zijn dat jullie nu erg handelen vanuit emoties en dat OM zich er bewust van is dat voor jou kiezen ook echt voor jou kiezen moet zijn. Niet dat hij je weer op kan geven als jullie in rustiger vaarwater zitten.
Misschien is het goed als jullie duidelijk aan elkaar aangeven wat jullie verwachtingen van elkaar zijn. En vooral aangeven bij elkaar als je ergens mee zit. Maar daarnaast ook veel leuke momenten samen creëren. Want op alleen ellende houd je het niet lang vol.
Tenminste als jullie het nu ook weer echt samen proberen? Je kunt het eerst ook rustig aan doen. Er voor elkaar zijn. En dan over een weekje kijken hoe jullie er dan tegen aan kijken.
Heb jij al besloten of je het weer wil proberen met hem?
anoniem_73255 wijzigde dit bericht op 29-09-2008 22:32
Reden: spelfout
Reden: spelfout
% gewijzigd
dinsdag 30 september 2008 om 11:32
@ yellowlove & genoeg: klinkt heftig, naar de psycholoog. Dapper dat je die stap durft te zetten. Ben benieuwd naar jullie ervaringen.
Zelf ben ik nog steeds af en toe nog helemaal kapot. Terwijl ik aan de andere kant er soms heel goed over kan denken zonder me slecht te voelen. Vreemde is dat ik gewoon een enorm verliefd gevoel heb, waardoor ik behoorlijk kapot ga als ik dan weer denk dat hij ook van mij houdt, maar toch niet met me verder wil.
Ik voel me steeds vaker goed, maar als ik me slecht voel dan ben ik echt de wanhoop nabij. De slechte momenten lijken met de dag slechter te worden. Kan me er steeds moeilijker overheen zetten en zijn heftiger dan eerst.
Zelf ben ik nog steeds af en toe nog helemaal kapot. Terwijl ik aan de andere kant er soms heel goed over kan denken zonder me slecht te voelen. Vreemde is dat ik gewoon een enorm verliefd gevoel heb, waardoor ik behoorlijk kapot ga als ik dan weer denk dat hij ook van mij houdt, maar toch niet met me verder wil.
Ik voel me steeds vaker goed, maar als ik me slecht voel dan ben ik echt de wanhoop nabij. De slechte momenten lijken met de dag slechter te worden. Kan me er steeds moeilijker overheen zetten en zijn heftiger dan eerst.
dinsdag 30 september 2008 om 21:28
@ yellowlove: hoe gaat het nou met je? Ja, er is altijd een wachttijd van een aantal weken voordat je terecht kunt. Dat is gewoon balen. Hoe gaat het met OM? Kijk uit meisje, trap er niet in! In hoeverre is hij veranderd met het moment dat het uitging? Sorry maar ik vertrouw het ook niet. Als het straks weer beter met hem gaat gaat het er weer vandoor en kan jij weer overnieuw beginnen met het verwerken van je verdriet.
@ Rusp: hoe gaat het met je?
Ik heb vandaag een mailtje naar hem gestuurd (had ik toegezegd) en daarin verteld dat ik geen contact meer met hem wil. Misschien wel in de verre toekomst. Voel me toch erg schuldig erover. Maar ik trek het niet meer. Het aantrekken en afstoten maakt me kapot. Ik overzie het niet meer en dat voelt naar. Er ligt nog teveel op mijn bord wat ik moet gaan verwerken.
@ Maan: het is zo herkenbaar wat je zegt! En idd, hij houdt van je maar wil niet met je verder. Je kan er helemaal niks mee! Dat verliefde gevoel herken ik ook. En eerlijk gezegd, de slechte momenten en de wanhoop nabij zijn ook. Misschien hoort het erbij maar het blijft gewoon moeilijk.
En dan eventjes over de therapie: ik vind het ontzettend prettig. Heb een vrouw getroffen met wie ik erg goed kan praten en ze voelt me goed aan. Doe bij haar ook een cursus mindfulness/aandachttraining. Maar je moet het inderdaad wel treffen. Heb ook anderen gehad die absoluut totaal niks waren (eentje ging een beroepskeuze test doen terwijl ik in een slechte relatie zat... want misschien zat het niet goed op mijn werk... yeah right.) Wil jullie ook best de naam geven van de instelling waar ik zit en haar naam maar dat uiteraard wel privé. Als je twijfelt of je wilt gaan: gewoon doen! Het is niet eng. Je vertelt gewoon wat je wilt vertellen en klikt het niet bij het eerste gesprek dan zoek je een ander. Ik heb er veel baat bij en leer er veel over mezelf. En het kost tijd om dingen te veranderen.En het gaat in hele kleine stapjes. Maar het is ontzettend prettig om iemand tegenover je te hebben die naar je luistert en die dan ook nog eens inzicht kan geven in processen die er spelen.
Nou stop ik met deze lap tekst.
Dikke knuffel voor allemaal en heeeeel veel sterkte
Genoeg
@ Rusp: hoe gaat het met je?
Ik heb vandaag een mailtje naar hem gestuurd (had ik toegezegd) en daarin verteld dat ik geen contact meer met hem wil. Misschien wel in de verre toekomst. Voel me toch erg schuldig erover. Maar ik trek het niet meer. Het aantrekken en afstoten maakt me kapot. Ik overzie het niet meer en dat voelt naar. Er ligt nog teveel op mijn bord wat ik moet gaan verwerken.
@ Maan: het is zo herkenbaar wat je zegt! En idd, hij houdt van je maar wil niet met je verder. Je kan er helemaal niks mee! Dat verliefde gevoel herken ik ook. En eerlijk gezegd, de slechte momenten en de wanhoop nabij zijn ook. Misschien hoort het erbij maar het blijft gewoon moeilijk.
En dan eventjes over de therapie: ik vind het ontzettend prettig. Heb een vrouw getroffen met wie ik erg goed kan praten en ze voelt me goed aan. Doe bij haar ook een cursus mindfulness/aandachttraining. Maar je moet het inderdaad wel treffen. Heb ook anderen gehad die absoluut totaal niks waren (eentje ging een beroepskeuze test doen terwijl ik in een slechte relatie zat... want misschien zat het niet goed op mijn werk... yeah right.) Wil jullie ook best de naam geven van de instelling waar ik zit en haar naam maar dat uiteraard wel privé. Als je twijfelt of je wilt gaan: gewoon doen! Het is niet eng. Je vertelt gewoon wat je wilt vertellen en klikt het niet bij het eerste gesprek dan zoek je een ander. Ik heb er veel baat bij en leer er veel over mezelf. En het kost tijd om dingen te veranderen.En het gaat in hele kleine stapjes. Maar het is ontzettend prettig om iemand tegenover je te hebben die naar je luistert en die dan ook nog eens inzicht kan geven in processen die er spelen.
Nou stop ik met deze lap tekst.
Dikke knuffel voor allemaal en heeeeel veel sterkte
Genoeg
woensdag 1 oktober 2008 om 14:58
Nou, via huisarts , die gelukkig wel inzag dat het echt slecht met me ging kan ik nu volgende week al 2 maal terecht bij psychiater.
Dus dat is wel fijn, ik hoop dat dat mezelf erg helpt. Ik krijg een andere dan vorige keer, maar wel bij dezelfde praktijk, omdat dat op zich wel handig is qua voorgeschiedenis. Ik heb dus toestemming gegeven dat de nieuwe psychiater dan alles van de oude krijgt(waar ik 2 jaar geleden ben geweest) Dan hoef ik niet meer te vertellen van ik ben yellowlove, 25 en ik heb zoveel broers en zussen en blablabla (in mijn geval is dat een verhaal van 2 sessies namelijk)
Ik heb hier nu echt mijn hoop op gevestigd.
OM wordt nu geopereerd, ben de hele dag daar geweest, even naar huis wat spulletjes ophalen, en wassen(hij heeft ook nog een of andere besmettelijke uitslag, en dus moet alles op 60 graden gewassen hier)
Ik twijfel nog over alles, heb wel het gevoel dat door dit alles hij een soort klap heeft gekregen van : hey, feesten en drank is niet alles.
Maar of het genoeg is, kan ik nu nog niet zien.
poeh poeh poeh, en nu verpleegster spelen een aantal dagen..Soms denk ik nu van ja dan zoek je het nu ook maar uit, maar ik kan hem nu niet aan zn lot overlaten. Misschien wil ik het toch nog proberen, maar samenwonen is wat mij betreft sowieso geen optie. Ik wil zelfstandig worden, en hoop dat de therapie me daarbij zal helpen.
genoeg, jouw verhaal over therapie klinkt goed. Ik hoop dat ik ook een klik zla hebben met mijn nieuwe psychiater, en dat ik dan eindelijk echt aan mezelf kan wrken. Want OM of niet, ik moet gewoon echt leren met het leven om te gaan, in al zijn facetten. Sterk van je dat je dat mailtje hebt gestuurd, want ik kan me voorstellen dat je eigenlijk ergens niet het contact wil verbreken, maar ik vind het knap dat je inziet dat het voor jou beter is als het er nu niet is.
@ Rusp, bedankt voor je lieve reactie Ik ben er dus nog niet helemaal over uit, maar ik denk dat ik nu beter als een vriendin voor hem klaar kan staan, en later bekijken wat ik wil, en hoe ik dat dan voor me zie.
@Maan, herkenning over dat je soms de wanhoop nabij bent. Dat is voor mij de reden geweest dat ik dacht, ik ga naar een psycholoog/psychiater. Misschien helpt het jou ook om even met iemand te praten?Iemand die er helemaal buiten staat?
Dus dat is wel fijn, ik hoop dat dat mezelf erg helpt. Ik krijg een andere dan vorige keer, maar wel bij dezelfde praktijk, omdat dat op zich wel handig is qua voorgeschiedenis. Ik heb dus toestemming gegeven dat de nieuwe psychiater dan alles van de oude krijgt(waar ik 2 jaar geleden ben geweest) Dan hoef ik niet meer te vertellen van ik ben yellowlove, 25 en ik heb zoveel broers en zussen en blablabla (in mijn geval is dat een verhaal van 2 sessies namelijk)
Ik heb hier nu echt mijn hoop op gevestigd.
OM wordt nu geopereerd, ben de hele dag daar geweest, even naar huis wat spulletjes ophalen, en wassen(hij heeft ook nog een of andere besmettelijke uitslag, en dus moet alles op 60 graden gewassen hier)
Ik twijfel nog over alles, heb wel het gevoel dat door dit alles hij een soort klap heeft gekregen van : hey, feesten en drank is niet alles.
Maar of het genoeg is, kan ik nu nog niet zien.
poeh poeh poeh, en nu verpleegster spelen een aantal dagen..Soms denk ik nu van ja dan zoek je het nu ook maar uit, maar ik kan hem nu niet aan zn lot overlaten. Misschien wil ik het toch nog proberen, maar samenwonen is wat mij betreft sowieso geen optie. Ik wil zelfstandig worden, en hoop dat de therapie me daarbij zal helpen.
genoeg, jouw verhaal over therapie klinkt goed. Ik hoop dat ik ook een klik zla hebben met mijn nieuwe psychiater, en dat ik dan eindelijk echt aan mezelf kan wrken. Want OM of niet, ik moet gewoon echt leren met het leven om te gaan, in al zijn facetten. Sterk van je dat je dat mailtje hebt gestuurd, want ik kan me voorstellen dat je eigenlijk ergens niet het contact wil verbreken, maar ik vind het knap dat je inziet dat het voor jou beter is als het er nu niet is.
@ Rusp, bedankt voor je lieve reactie Ik ben er dus nog niet helemaal over uit, maar ik denk dat ik nu beter als een vriendin voor hem klaar kan staan, en later bekijken wat ik wil, en hoe ik dat dan voor me zie.
@Maan, herkenning over dat je soms de wanhoop nabij bent. Dat is voor mij de reden geweest dat ik dacht, ik ga naar een psycholoog/psychiater. Misschien helpt het jou ook om even met iemand te praten?Iemand die er helemaal buiten staat?
vrijdag 3 oktober 2008 om 21:02
Hallo meiden,
Na lange tijd weer eens een berichtje van mij. Ik zit midden in mijn verhuizing en werk 5 dagen per week..erg druk dus!
Vorige week was ik mijn sleutel vergeten en moest ik mijn ex bellen, omdat ik niet naar binnen kon. We hadden elkaar 8 weken niet gezien en het draaide ook gelijk weer op ruzie uit. Ik begin gelijk met verwijten te strooien en dat viel niet zo goed..Gelukkig hebben we het woensdag uitgepraat aan de telefoon. Hij wil deze periode afsluiten en verder met zijn nieuwe leven..ik kan dat nog niet. Ik heb ook gezegd dat als hij vrienden wil blijven hij ook moet accepteren dat ik nog over onze relatie wil praten met bijbehorende emoties..Ik begreep uit zijn verhaal dat hij daar niet zo'n zin in had, maar later werd duidelijk dat hij het niet leuk vindt dat we elkaar nog steeds van alles verwijten. We hebben afgesproken daar mee te stoppen en elkaar weer even een paar weken met rust te laten.
Daarna spreken we weer wat af...
Ik voel me na dit gesprek een heel stuk beter..daar ben ik erg blij mee.
Ik ga me opmaken voor een verhuisweekend en dan woon ik zondag eindelijk in mijn nieuwe appartement en gaat mijn nieuwe leven beginnen...
Ik heb denk ik nog geen internet, maar zal snel weer wat van me laten horen!
Ik heb al jullie verhalen ook gelezen en wil iedereen die het nodig heeft heel veel sterkte wensen!
Dikke knuffel
Na lange tijd weer eens een berichtje van mij. Ik zit midden in mijn verhuizing en werk 5 dagen per week..erg druk dus!
Vorige week was ik mijn sleutel vergeten en moest ik mijn ex bellen, omdat ik niet naar binnen kon. We hadden elkaar 8 weken niet gezien en het draaide ook gelijk weer op ruzie uit. Ik begin gelijk met verwijten te strooien en dat viel niet zo goed..Gelukkig hebben we het woensdag uitgepraat aan de telefoon. Hij wil deze periode afsluiten en verder met zijn nieuwe leven..ik kan dat nog niet. Ik heb ook gezegd dat als hij vrienden wil blijven hij ook moet accepteren dat ik nog over onze relatie wil praten met bijbehorende emoties..Ik begreep uit zijn verhaal dat hij daar niet zo'n zin in had, maar later werd duidelijk dat hij het niet leuk vindt dat we elkaar nog steeds van alles verwijten. We hebben afgesproken daar mee te stoppen en elkaar weer even een paar weken met rust te laten.
Daarna spreken we weer wat af...
Ik voel me na dit gesprek een heel stuk beter..daar ben ik erg blij mee.
Ik ga me opmaken voor een verhuisweekend en dan woon ik zondag eindelijk in mijn nieuwe appartement en gaat mijn nieuwe leven beginnen...
Ik heb denk ik nog geen internet, maar zal snel weer wat van me laten horen!
Ik heb al jullie verhalen ook gelezen en wil iedereen die het nodig heeft heel veel sterkte wensen!
Dikke knuffel
vrijdag 3 oktober 2008 om 23:27
@ Indi; Succes met verhuizen! Hopelijk voelt je huis snel als een thuis! Dat verwijten maken doe ik ook nog steeds. Volgens mij houd ik dat nog wel even.
@ yellowlove; Fijn dat je huisarts je zo goed helpt. En dat je waarschijnlijk niet weer eerst je hele levensverhaal hoeft te vertellen in de eerste gesprekken volgende week.
Het lijkt me een lastige situatie waar je nu in zit.. want je houdt van hem en wilt er voor hem zijn, maar vraag je je dan ook af of hij het ook terug zou doen? Of hij net zoveel voor jou over zou hebben als jij voor hem? Niet om je een negatief gevoel aan te praten hoor! Ik zou het zelf alleen wel denken. Maar ik vind het hartstikke mooi en logisch dat je er nu voor hem wilt zijn en bent. Bewaak alleen je eigen grenzen.
Klinkt goed dat je nu eerst als een vriendin er voor hem wilt zijn en dan later kijkt wat je verder wel of niet wilt (of is dat de afgelopen dagen al verandert?). En dat je zelf zelfstandiger wilt worden.
@genoeg; Ik herken het allemaal.. het geen contact meer willen (al wisselt dat erg bij mij), je er schuldig om voelen en het aantrekken/afstoten. Dus ik hoop dat geen contact meer hebben het beter voor je maakt! Heeft hij nog op jouw mail gereageerd?
@ maan; Jammer dat de slechte momenten heftiger worden. Maar mooi dat ze minder vaak voorkomen. Heb je ook dingen die je doet om de slechte momenten beter te maken? Ik weet er zelf niks anders voor dan afleiding zoeken.
@allemaal; Hoe gaat het nu met jullie?
Zelf merk ik dat ik mijn ex veel dingen nog niet kan vergeven. Maar ik merk wel dat ik steeds meer accepteer dat het over is tussen ons. Maar een vriendschap? Dat zie ik nog niet gebeuren.
Slaap lekker, voor hun die het vannacht nog lezen!
@ yellowlove; Fijn dat je huisarts je zo goed helpt. En dat je waarschijnlijk niet weer eerst je hele levensverhaal hoeft te vertellen in de eerste gesprekken volgende week.
Het lijkt me een lastige situatie waar je nu in zit.. want je houdt van hem en wilt er voor hem zijn, maar vraag je je dan ook af of hij het ook terug zou doen? Of hij net zoveel voor jou over zou hebben als jij voor hem? Niet om je een negatief gevoel aan te praten hoor! Ik zou het zelf alleen wel denken. Maar ik vind het hartstikke mooi en logisch dat je er nu voor hem wilt zijn en bent. Bewaak alleen je eigen grenzen.
Klinkt goed dat je nu eerst als een vriendin er voor hem wilt zijn en dan later kijkt wat je verder wel of niet wilt (of is dat de afgelopen dagen al verandert?). En dat je zelf zelfstandiger wilt worden.
@genoeg; Ik herken het allemaal.. het geen contact meer willen (al wisselt dat erg bij mij), je er schuldig om voelen en het aantrekken/afstoten. Dus ik hoop dat geen contact meer hebben het beter voor je maakt! Heeft hij nog op jouw mail gereageerd?
@ maan; Jammer dat de slechte momenten heftiger worden. Maar mooi dat ze minder vaak voorkomen. Heb je ook dingen die je doet om de slechte momenten beter te maken? Ik weet er zelf niks anders voor dan afleiding zoeken.
@allemaal; Hoe gaat het nu met jullie?
Zelf merk ik dat ik mijn ex veel dingen nog niet kan vergeven. Maar ik merk wel dat ik steeds meer accepteer dat het over is tussen ons. Maar een vriendschap? Dat zie ik nog niet gebeuren.
Slaap lekker, voor hun die het vannacht nog lezen!
zaterdag 4 oktober 2008 om 00:54
Rups, als jij een vrindschap nog niet ziet gebeuren, moet je het denk ik gewoon even tijd geven, wie weet later nog. en wie weet ook wel nooit natuurlijk. Laat het maar op zijn beloop gaan. Fijn dat je een beetje in het acceptatieproces bezig bent, dat je het wat meer los kunt laten. Kan me in jouw situatie voorstellen dat je hem niet kunt vergeven, soms is dat gewoon zoveel van iemand gevraagd....Ik wens je veel sterkte toe lieve meid
Wat betreft OM, ja ik geloof dat hij omgekeerd hetzelfde had gedaan. Het is af en toe een hond geweest, maar ik heb altijd wel geweten dat als het erop aankwam, hij voor me klaar zou staan. en dat heb ik ook gemerkt toen ik er geestelijk helemaal doorheen zat, hij wilde meteen alles doen om me te helpen, en er voor me te zijn. Wat betreft 'ons', daar ben ik nog niet over uit, vind het moeilijk om het me voor te stellen, denk echt dat dat beter gaat als ik eigen huisje heb, hij weer beter is, ik wat sessies bij shrink achter de rug heb...
Wat betreft OM, ja ik geloof dat hij omgekeerd hetzelfde had gedaan. Het is af en toe een hond geweest, maar ik heb altijd wel geweten dat als het erop aankwam, hij voor me klaar zou staan. en dat heb ik ook gemerkt toen ik er geestelijk helemaal doorheen zat, hij wilde meteen alles doen om me te helpen, en er voor me te zijn. Wat betreft 'ons', daar ben ik nog niet over uit, vind het moeilijk om het me voor te stellen, denk echt dat dat beter gaat als ik eigen huisje heb, hij weer beter is, ik wat sessies bij shrink achter de rug heb...
zaterdag 4 oktober 2008 om 09:05
zaterdag 4 oktober 2008 om 11:21
Ik hoop toch binnen een maand weg te zijn hier. Dat zou me echt wat lekkere afleiding geven als ik ga verhuizen, lekker schilderen, dingetjes in elkaar zetten enzo....
ben gisterenavond wel even gevlucht hier, het wordt me een beetje benauwd met 24/7 OM om me heen. Even naar cafe waar ik werkte en al mijn vrienden van daar zaten. (Met een belachelijke Duitse party waardoor iedereen in lederhosen en kamermeisjes(dat was toch Frans) en andere gekke pakjes liep)
Wel beetje nijdig op zn moeder. Vorige keer was het al ik heb mn moeder gesproken en zij vindt het beter als het uit is. (wat zij ontkent) Maar nu heeft ze hem gisteren toen ik even weg was met zn stiefvader om een magnetron te halen proberen mee terug te nemen naar Engeland. Met: ik zal zorgen dat je weer een huisje voor jezelf hebt, en dan kun je daar weer werken, en al je vrienden zijn daar. Ik snap wel dat ze ongerust is dor het hele operatie gebeuren, maar we hebben haar wel samen verteld dat we het het wel opnieuw wilden proberen. Dan mag ik toch wel enigzins bij zulke gesprekken betrokken worden? Hij heeft aangegeven hier te willen blijven trouwens
ben gisterenavond wel even gevlucht hier, het wordt me een beetje benauwd met 24/7 OM om me heen. Even naar cafe waar ik werkte en al mijn vrienden van daar zaten. (Met een belachelijke Duitse party waardoor iedereen in lederhosen en kamermeisjes(dat was toch Frans) en andere gekke pakjes liep)
Wel beetje nijdig op zn moeder. Vorige keer was het al ik heb mn moeder gesproken en zij vindt het beter als het uit is. (wat zij ontkent) Maar nu heeft ze hem gisteren toen ik even weg was met zn stiefvader om een magnetron te halen proberen mee terug te nemen naar Engeland. Met: ik zal zorgen dat je weer een huisje voor jezelf hebt, en dan kun je daar weer werken, en al je vrienden zijn daar. Ik snap wel dat ze ongerust is dor het hele operatie gebeuren, maar we hebben haar wel samen verteld dat we het het wel opnieuw wilden proberen. Dan mag ik toch wel enigzins bij zulke gesprekken betrokken worden? Hij heeft aangegeven hier te willen blijven trouwens
zaterdag 4 oktober 2008 om 12:03
Een nieuw huisje biedt zeker afleiding. Verf uitzoeken enzo. Leuk! En misschien zit je nieuwe huisje wel boven een blokker ofzo haha, dan weet OM de weg in ieder geval te vinden.
24/7 met OM lijkt me ook erg benauwend. Misschien kun je zorgen dat je elke dag wel even een moment voor jezelf hebt? En ook zo nu en dan je vrienden spreekt.
En ik denk dat zijn ouders nog even aan het idee moeten wennen en dat zij vooral gewoon willen dat het goed met hem gaat. En voor hun zou het vast een fijn gevoel zijn als ze hem dichter bij zich hebben. Maar hij kiest voor jou en Nederland. Dus daar kunnen ze niet omheen.
Fijn weekend!
24/7 met OM lijkt me ook erg benauwend. Misschien kun je zorgen dat je elke dag wel even een moment voor jezelf hebt? En ook zo nu en dan je vrienden spreekt.
En ik denk dat zijn ouders nog even aan het idee moeten wennen en dat zij vooral gewoon willen dat het goed met hem gaat. En voor hun zou het vast een fijn gevoel zijn als ze hem dichter bij zich hebben. Maar hij kiest voor jou en Nederland. Dus daar kunnen ze niet omheen.
Fijn weekend!
zaterdag 4 oktober 2008 om 12:09
zaterdag 4 oktober 2008 om 12:25
Mijn week verliep niet zo top. Dus ik voelde me niet zo fijn en heb me nu voorgenomen om komende week weer wat meer met vrienden af te spreken. Maar mijn familie is er wel steeds voor me en ik kan mijn vrienden altijd bellen. Maar ik wil ook niet de hele tijd tegenover hun met negatieve dingen aankomen. Ik zou het leuk vinden om hun te vertellen dat het goed gaat dat er wat leuke ontwikkelingen zijn enzo. Dat komt vast nog wel. En daar moet ik zelf voor bezig.
Mijn ex heb ik de afgelopen week weer egsproken en dat helpt ook niet. Maar geen contact hebben vind ik ook moeilijk. Maar wel beter dan blijven wachten op iets dat niet komt.
Mijn ex heb ik de afgelopen week weer egsproken en dat helpt ook niet. Maar geen contact hebben vind ik ook moeilijk. Maar wel beter dan blijven wachten op iets dat niet komt.
zaterdag 4 oktober 2008 om 12:35
Naar dat je week niet zo top was. Ik weet zeker dat je vrienden en familie van je houden, en het niet vervelend vinden als je met negatieve dingen aankomt. Dat is toch gewoon hoe je je op dit moment voelt?
Natuurlijk hopen zij(en ik ook) dat er een opwaartse beweging zal te zien zijn binnenkort, maar dat heeft gewoon tijd nodig. En dat komt wel, je bent bezig in het proces.
Heeft ex nog dingen gezegd die niet leuk waren, of was het meer de herinneringen die het opriep?
Natuurlijk hopen zij(en ik ook) dat er een opwaartse beweging zal te zien zijn binnenkort, maar dat heeft gewoon tijd nodig. En dat komt wel, je bent bezig in het proces.
Heeft ex nog dingen gezegd die niet leuk waren, of was het meer de herinneringen die het opriep?
zaterdag 4 oktober 2008 om 12:49
Het werd me vooral weer erg duidelijk dat hij er ook niet als goede vriend voor mij kan zijn nu. En dat besef dat iets moois wat ik een paar maand geleden nog dacht te hebben nu opeens weg is. Dat maakt het moeilijk.
En ook bepaalde dingen om te horen van hem, over hem en zijn nieuwe vriendin en hij spreekt zichzelf soms tegen. Maar dat zal door de emoties komen neem ik aan. Al met al maakt dat de gesprekken niet beter. Ik eindig ook steeds in verwijten en boze opmerkingen.
En wat ik nu denk is dat het mooi zou zijn als we goede vrienden konden zijn nu. Maar dat gaat niet. Omdat ik nog boos ben en omdat hij zichzelf nog tegen spreekt en omdat hij een nieuwe vriendin heeft waar we ook rekening mee moeten houden. En de gedachte dat een gesprek met hem daarna door hem en zijn nieuwe vriendin besproken wordt.
Allemaal redenen waarom ik me echt op mijn eigen leven moet richten en moet accepteren dat hij en ik geen relatie en geen vriendschap meer hebben.
En ook bepaalde dingen om te horen van hem, over hem en zijn nieuwe vriendin en hij spreekt zichzelf soms tegen. Maar dat zal door de emoties komen neem ik aan. Al met al maakt dat de gesprekken niet beter. Ik eindig ook steeds in verwijten en boze opmerkingen.
En wat ik nu denk is dat het mooi zou zijn als we goede vrienden konden zijn nu. Maar dat gaat niet. Omdat ik nog boos ben en omdat hij zichzelf nog tegen spreekt en omdat hij een nieuwe vriendin heeft waar we ook rekening mee moeten houden. En de gedachte dat een gesprek met hem daarna door hem en zijn nieuwe vriendin besproken wordt.
Allemaal redenen waarom ik me echt op mijn eigen leven moet richten en moet accepteren dat hij en ik geen relatie en geen vriendschap meer hebben.
zaterdag 4 oktober 2008 om 17:52
Rups, klinkt alsof je je echt heel erg ellendig voelt. En terecht ook als ik het zo lees! Lijkt me verschrikkelijk als je ex je vertelt dat hij de optie 'goede vrienden' al definitief afwijst. Ik kan dat echt nog steeds niet bevatten, dat hele 'geen vrienden meer kunnen zijn', jullie zijn niet voor niks samen geweest. Dan hadden jullie toch iets wat jullie in elkaar aantrok. Zonde om een persoon met wie je dan zo veel 'klik' had weg te cijferen uit je leven!
Jammer dat jullie gesprekken eindigen in verwijten. Je zult je ook vast al tig keer hebben voorgenomen om het niet zo te doen, maar het is zo verleidelijk (zo gaat dat bij mij tenminste zo
).
Als ik dit zo lees mag ik mezelf dolgelukkig prijzen dat ex-vriendlief er wel redelijk open voor staat om contact te houden met me. Heb me voorgenomen om niet meer terug te vallen op verwijten en wat er is gebeurd in onze relatie. Kan wel weer 30 dingen gaan opnoemen waarvan ik vind dat hij (/wij) ze anders had(den) moeten doen, maar daar schiet ik toch niks mee op. En de relatie die ik met hem heb (/wil opbouwen) zal er ook absoluut geen baat bij hebben, in tegendeel. Probeer het contact zo veel mogelijk luchtig te houden, maar ben ook erg benieuwd hoe hij zich voelt. Of hij zich net zo ellendig voelt als ik, maar daar laat hij niks over los. Ik vind het jammer dat hij het niet met me wil delen, maar vind dat ik het ook niet van hem mag verwachten. Hij is sowieso geen prater over z'n gevoelens, dus kan hem moeilijk dwingen het nu wel te doen. Helemaal nu hij mij, theoretisch, toch niks meer te 'verantwoorden' heeft.
Jammer dat jullie gesprekken eindigen in verwijten. Je zult je ook vast al tig keer hebben voorgenomen om het niet zo te doen, maar het is zo verleidelijk (zo gaat dat bij mij tenminste zo
).Als ik dit zo lees mag ik mezelf dolgelukkig prijzen dat ex-vriendlief er wel redelijk open voor staat om contact te houden met me. Heb me voorgenomen om niet meer terug te vallen op verwijten en wat er is gebeurd in onze relatie. Kan wel weer 30 dingen gaan opnoemen waarvan ik vind dat hij (/wij) ze anders had(den) moeten doen, maar daar schiet ik toch niks mee op. En de relatie die ik met hem heb (/wil opbouwen) zal er ook absoluut geen baat bij hebben, in tegendeel. Probeer het contact zo veel mogelijk luchtig te houden, maar ben ook erg benieuwd hoe hij zich voelt. Of hij zich net zo ellendig voelt als ik, maar daar laat hij niks over los. Ik vind het jammer dat hij het niet met me wil delen, maar vind dat ik het ook niet van hem mag verwachten. Hij is sowieso geen prater over z'n gevoelens, dus kan hem moeilijk dwingen het nu wel te doen. Helemaal nu hij mij, theoretisch, toch niks meer te 'verantwoorden' heeft.
dinsdag 7 oktober 2008 om 18:49
@ yellowlove: Ik wens jullie heel veel succes samen. Lijkt me heel fijn voor je dat jullie nog een kans hebben. Ik hoop dat je op je eigen grenzen blijft letten en nog bezig gaat met de doelen die je voor jezelf had. Pak de punten aan die eerder mis zaten in jullie relatie. Het kan dat jullie gelukkig worden samen en als dit niet zo is, heb je het echt geprobeerd. En dan zie je het dan wel weer.
Succes, denk goed om jezelf! En als je wilt 'praten' over twijfels die je tegen komt of problemen, of gewoon ons goed nieuws wilt melden kun je lekker blijven posten hier!
@ Maan; Mijn ex wijst de optie vrienden niet definitief af, maar nog overgebleven gevoelens en zijn nieuwe vriendin maken het hebben van een vriendschap wel moeilijk en al mijn verwijten. Ik gok dat contact wat waarschijnlijker is als ik die verwijten achterwege laat. Dus dat is ook mijn voornemen nu, om die verwijten zoveel mogelijk achterwege te laten, tenzij ik ze heel erg op hun plek vind .
Fijn dat het jou lukt om die verwijten achterwege te laten! Je hebt er inderdaad weinig aan voor in de toekomst. Spreek jij je ex nu regelmatig?
Succes, denk goed om jezelf! En als je wilt 'praten' over twijfels die je tegen komt of problemen, of gewoon ons goed nieuws wilt melden kun je lekker blijven posten hier!
@ Maan; Mijn ex wijst de optie vrienden niet definitief af, maar nog overgebleven gevoelens en zijn nieuwe vriendin maken het hebben van een vriendschap wel moeilijk en al mijn verwijten. Ik gok dat contact wat waarschijnlijker is als ik die verwijten achterwege laat. Dus dat is ook mijn voornemen nu, om die verwijten zoveel mogelijk achterwege te laten, tenzij ik ze heel erg op hun plek vind .
Fijn dat het jou lukt om die verwijten achterwege te laten! Je hebt er inderdaad weinig aan voor in de toekomst. Spreek jij je ex nu regelmatig?
