Relaties
alle pijlers
Zo afgrijselijk veel liefdesverdriet
woensdag 21 mei 2008 om 22:54
Hoi allen,
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
dinsdag 7 oktober 2008 om 20:49
@ yellowlove, wat leuk om te horen dat jullie er toch nog een keer voor willen gaan! Heel veel succes ermee, dat jullie er maar wat leuks van mogen maken samen! Hopelijk zien we je niet snel terug in deze topic om waar deze topic voor bedoeld is.
@ Rups, wat zuur dat zijn nieuwe vriendin de omgang met je ex zo lstig maakt. En verwijten, tsja, dat blijft, waarschijnlijk heb je nog helemaal gelijk ook, dus is het moeilijk om ze achterwege te laten.
Hier gaat contact met m'n ex toch weer wat gecompliceerder dan ik dacht dat het zou zijn. Ben bang dat zijn vrienden het contact tussen ons uit zijn hoofd praten. Heb 'm ook gezegd dat ik daar bang voor ben. Hij zegt dat ik me daar geen zorgen om hoef te maken, maar zegt dan aan de andere kant wel weer dat hij via via gehoord heeft hoe een van z'n vrienden over mij denkt. Hij wil me alleen (nog) niet vertellen wat wie gezegd heeft. Ergste is dat ik, al voordat onze relatie spaak liep, het gevoel had dat een van zijn vrienden me niet mocht (en had daar wel vrij duidelijke aanwijzingen voor). En ben nu dus bang dat hij het gevoel heeft dat hij moet kiezen en dan dus voor zijn vrienden gaat kiezen....
@ Rups, wat zuur dat zijn nieuwe vriendin de omgang met je ex zo lstig maakt. En verwijten, tsja, dat blijft, waarschijnlijk heb je nog helemaal gelijk ook, dus is het moeilijk om ze achterwege te laten.
Hier gaat contact met m'n ex toch weer wat gecompliceerder dan ik dacht dat het zou zijn. Ben bang dat zijn vrienden het contact tussen ons uit zijn hoofd praten. Heb 'm ook gezegd dat ik daar bang voor ben. Hij zegt dat ik me daar geen zorgen om hoef te maken, maar zegt dan aan de andere kant wel weer dat hij via via gehoord heeft hoe een van z'n vrienden over mij denkt. Hij wil me alleen (nog) niet vertellen wat wie gezegd heeft. Ergste is dat ik, al voordat onze relatie spaak liep, het gevoel had dat een van zijn vrienden me niet mocht (en had daar wel vrij duidelijke aanwijzingen voor). En ben nu dus bang dat hij het gevoel heeft dat hij moet kiezen en dan dus voor zijn vrienden gaat kiezen....
dinsdag 7 oktober 2008 om 22:09
Maan, wat een nare situatie!
Moeilijk ook, die mannen met hun vrienden..Ik snap het ook niet altijd hoe dat nou zit, en in hoeverre ze zich nou iets aantrekken van wat hun vrienden zeggen.
Ik hoop dat je ex zich laat leiden door zijn eigen gevoelens en verstand, en dat hij daarom een keuze maakt, en niet door zijn vrienden. kan me goed voorstellen dat dat een nare situatie is..
Heel veel sterkte!
Verder ben ik ook nog niet over alles heen, en blijf ik hier gewoon lezen en posten(als het mag , ik zal me niet uitlaten over geweldige uitjes ed.)
x
Moeilijk ook, die mannen met hun vrienden..Ik snap het ook niet altijd hoe dat nou zit, en in hoeverre ze zich nou iets aantrekken van wat hun vrienden zeggen.
Ik hoop dat je ex zich laat leiden door zijn eigen gevoelens en verstand, en dat hij daarom een keuze maakt, en niet door zijn vrienden. kan me goed voorstellen dat dat een nare situatie is..
Heel veel sterkte!
Verder ben ik ook nog niet over alles heen, en blijf ik hier gewoon lezen en posten(als het mag , ik zal me niet uitlaten over geweldige uitjes ed.)
x
dinsdag 7 oktober 2008 om 22:11
@ rusp, je zegt precies hoe ik het voel idd. Ik vraag me af of het echt gaat lukken, maar dan heb ik het iig geprobeerd voor mezelf. En ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat wanneer ik zelf voel dat de koek op is, het op is, en daarmee minder moeite zal hebben dan in 1x aan de kant.
Kan me ook voorstellen dat je verwijten maakt, het is niet voor niets je ex ....
Kan me ook voorstellen dat je verwijten maakt, het is niet voor niets je ex ....
woensdag 8 oktober 2008 om 08:48
quote:yellowlove schreef op 07 oktober 2008 @ 22:11:
Kan me ook voorstellen dat je verwijten maakt, het is niet voor niets je ex ....
dat is zo
@ maan; inderdaad moeilijk in te schatten hoe erg je ex beïnvloed wordt door zijn vrienden. Ik denk dat je dat met rust moet laten en gewoon kijken hoe jullie vriendschap verloopt. Als het weer stroef loopt kun je er wat van zeggen natuurlijk, maar anders loop je de kans dat jij degene wordt die over zijn vrienden zeurt en dan staat hij er echt tussen.
Kan me ook voorstellen dat je verwijten maakt, het is niet voor niets je ex ....
dat is zo
@ maan; inderdaad moeilijk in te schatten hoe erg je ex beïnvloed wordt door zijn vrienden. Ik denk dat je dat met rust moet laten en gewoon kijken hoe jullie vriendschap verloopt. Als het weer stroef loopt kun je er wat van zeggen natuurlijk, maar anders loop je de kans dat jij degene wordt die over zijn vrienden zeurt en dan staat hij er echt tussen.
woensdag 8 oktober 2008 om 12:10
Bedankt voor jullie lieve reacties. Ik zit er echt heel erg mee, maar denk dat ik hem gewoon moet vertrouwen op wat hij zegt: ik moet me daar geen zorgen over maken.
Heb ook besloten dat ik mijn gevoelens niet meer met hem ga delen. Heb het idee dat hoe emotioneler ik ben, hoe meer hij dichtslaat. Terwijl als ik nuchter en oppervlakkig doe, dat hij nog wel wat van zichzelf wil laten zien. Gaat heel moeilijk worden, want ik praat graag over hoe ik me voel, maar het moet maar.
Ben nu wel in het stadium dat ik me echt realiseer dat we niet eens bij elkaar passen. Hij wil iemand die nergens een punt van maakt, niet moeilijk doet. Iemand die bij wijze van spreken elke avond het eten op tafel heeft staan als hij uit z'n werk komt, netjes het bed dichttrekt als hij dat niet doet en keurig de huiskamer stofzuigt als meneer achter zijn computer zit. Doet best pijn om het te constateren, want we hebben het heel leuk gehad. Maar het werkt niet... ik wil best koken, bed dichttrekken en stofzuigen, maar wil er dan wel wat voor terug. En dat krijg ik niet. Pijnlijke constatering, maar het maakt het wel een stuk dragelijker en makkelijker te verwerken.
Heb ook besloten dat ik mijn gevoelens niet meer met hem ga delen. Heb het idee dat hoe emotioneler ik ben, hoe meer hij dichtslaat. Terwijl als ik nuchter en oppervlakkig doe, dat hij nog wel wat van zichzelf wil laten zien. Gaat heel moeilijk worden, want ik praat graag over hoe ik me voel, maar het moet maar.
Ben nu wel in het stadium dat ik me echt realiseer dat we niet eens bij elkaar passen. Hij wil iemand die nergens een punt van maakt, niet moeilijk doet. Iemand die bij wijze van spreken elke avond het eten op tafel heeft staan als hij uit z'n werk komt, netjes het bed dichttrekt als hij dat niet doet en keurig de huiskamer stofzuigt als meneer achter zijn computer zit. Doet best pijn om het te constateren, want we hebben het heel leuk gehad. Maar het werkt niet... ik wil best koken, bed dichttrekken en stofzuigen, maar wil er dan wel wat voor terug. En dat krijg ik niet. Pijnlijke constatering, maar het maakt het wel een stuk dragelijker en makkelijker te verwerken.
woensdag 8 oktober 2008 om 13:41
@ maan; is wel goed voor de acceptatie als je weet dat jullie niet bij elkaar passen.
Mag ik vragen wat je verwacht van een vriendschap met hem? Ik denk dat je je daarbij ook moet afvragen wat jij van hem wilt en in hoeverre je denkt dat hij iets kan geven in een vriendschap. Waarschijnlijk vinden jullie de komende tijd wel uit hoe jullie vriendschap vorm krijgt.
Veel succes ermee! Neem gewoon de tijd en denk om jezelf.
Mag ik vragen wat je verwacht van een vriendschap met hem? Ik denk dat je je daarbij ook moet afvragen wat jij van hem wilt en in hoeverre je denkt dat hij iets kan geven in een vriendschap. Waarschijnlijk vinden jullie de komende tijd wel uit hoe jullie vriendschap vorm krijgt.
Veel succes ermee! Neem gewoon de tijd en denk om jezelf.
woensdag 8 oktober 2008 om 23:17
Sorry jongens, ik ben én een tijdje niet geweest hier, én ik ga een egopost doen (maar ik wilde hier ook even niet posten omdat ik even niet aan ex-en-wat-nu wilde denken, heb jullie wel gelezen hoor)
Maargoed, the story continues: Om het kort te houden heb ik m al eind augustus gevraagd om wat af te spreken om nou eens echt te praten, over wat-ie voor z'n ex voelt en wat voor mij etcetcetc. Voor mezelf om er nou eindelijk eens een punt achter te zetten, althans, een miniem deeltje van mij had natuurlijk nog hoop, anders wil je niet zo'n gesprek voeren.
Hij reageert telkens enorm langzaam op z'n mail, (terwijl ik 'm al eens letterlijk heb verteld hoe vreselijk verdrietig ik daarvan werd, omdat ik uit afwezigheid van reactie maar 1 conclusie kan trekken, namelijk: 'Je geeft niet om me' en daar leek-ie toen wel van geschrokken, dat-ie me zoveel verdriet deed) laatste mail, waarin ik m vraag om wat data te noemen (weer) is nu 12 dagen geleden.
En nu staat er een korte mail in mijn outbox die neer komt op 'laat ook maar, ik ben duidelijk niet belangrijk genoeg voor je, en die conclusie had ik al veel eerder moeten trekken'. En ik wéét echt zo goed dat dat waar is! En toch wil een miniscuul stukje van mij niet op de send-knop drukken, omdat het denkt 'Ja maar, misschien was-ie net tot de conclusie aan het komen dat we het toch weer moeten proberen...' Of dan denk ik terug aan toen ik 'm eind augustus weer zag, na 3 maanden niet, en hoe vreselijk leuk het meteen weer was, van beide kanten, en hoe graag ik wilde dat het goed zou komen, en dan kan ik me toch weer even niet voorstellen dat het definitief klaar is. Maar dat is het wel.
En ik vind het zo stom, we zijn maar 3 maanden samen geweest! En ik heb nooit echt behoefte gehad aan vriendjes, ik ben absoluut niet afhankelijk, hoe de fuck kan het dan ineens gebeuren dat ik iemand zo niet los kan laten? Was ie dan zó extreem leuk (ja, ook) of is het een soort van reflex omdat ik voor het eerst van m'n leven eens m'n best moest doen voor een kerel? Ik weet het niet (en ik verwacht ook helemaal geen antwoorden van jullie natuurlijk, ik nu gewoon even heel zielig en straks druk ik op die send-knop, moet ik nog even weer huilen, en dan ben ik weer de oude cool&composed Moosey. Zo'n beetje dan )
Zo, ademhalen...
Nu eerst die f*ckmail gaan verzenden....
Maargoed, the story continues: Om het kort te houden heb ik m al eind augustus gevraagd om wat af te spreken om nou eens echt te praten, over wat-ie voor z'n ex voelt en wat voor mij etcetcetc. Voor mezelf om er nou eindelijk eens een punt achter te zetten, althans, een miniem deeltje van mij had natuurlijk nog hoop, anders wil je niet zo'n gesprek voeren.
Hij reageert telkens enorm langzaam op z'n mail, (terwijl ik 'm al eens letterlijk heb verteld hoe vreselijk verdrietig ik daarvan werd, omdat ik uit afwezigheid van reactie maar 1 conclusie kan trekken, namelijk: 'Je geeft niet om me' en daar leek-ie toen wel van geschrokken, dat-ie me zoveel verdriet deed) laatste mail, waarin ik m vraag om wat data te noemen (weer) is nu 12 dagen geleden.
En nu staat er een korte mail in mijn outbox die neer komt op 'laat ook maar, ik ben duidelijk niet belangrijk genoeg voor je, en die conclusie had ik al veel eerder moeten trekken'. En ik wéét echt zo goed dat dat waar is! En toch wil een miniscuul stukje van mij niet op de send-knop drukken, omdat het denkt 'Ja maar, misschien was-ie net tot de conclusie aan het komen dat we het toch weer moeten proberen...' Of dan denk ik terug aan toen ik 'm eind augustus weer zag, na 3 maanden niet, en hoe vreselijk leuk het meteen weer was, van beide kanten, en hoe graag ik wilde dat het goed zou komen, en dan kan ik me toch weer even niet voorstellen dat het definitief klaar is. Maar dat is het wel.
En ik vind het zo stom, we zijn maar 3 maanden samen geweest! En ik heb nooit echt behoefte gehad aan vriendjes, ik ben absoluut niet afhankelijk, hoe de fuck kan het dan ineens gebeuren dat ik iemand zo niet los kan laten? Was ie dan zó extreem leuk (ja, ook) of is het een soort van reflex omdat ik voor het eerst van m'n leven eens m'n best moest doen voor een kerel? Ik weet het niet (en ik verwacht ook helemaal geen antwoorden van jullie natuurlijk, ik nu gewoon even heel zielig en straks druk ik op die send-knop, moet ik nog even weer huilen, en dan ben ik weer de oude cool&composed Moosey. Zo'n beetje dan )
Zo, ademhalen...
Nu eerst die f*ckmail gaan verzenden....
woensdag 8 oktober 2008 om 23:24
Hehe.
Gek is dat, altijd als ik even heel verdrietig word, kan ik daarna iets ineens heel grappig vinden. Momenteel vind ik mezelf grappig. Ik had ergens in die mail geschreven dat de enige conclusie die ik kon trekken uit het feit dat-ie er telkens zo lang over doet om te antwoorden, is dat ik gewoon niet zo belangrijk voor 'm ben. En ik herlas de mail, heb daar een sterretje bij gezet, en onderaan de mail gezet: '*de andere conclusie is dat we in verschillende, niet geheel parallelle universi leven met een tijdsverschil van ongeveer 10 dagen. Maar dat lijkt me onwaarschijnlijker.'
Hij zal nu wel denken dat ik gestoord ben (ik geef toe dat het vrij schizofreen is, een grapje in een zakelijke mail waarin je contact verbreekt) maar ik voel me bijzonder veel beter dan 2 minuten geleden
YL, ik zou er niet snel voor zijn, terug gaan naar je ex, maar je was zo duidelijk nog niet los van 'm en hij niet van jou, en je klinkt zo nuchter, dat ik denk dat je het goede doet. Probeer ook te genieten he, ook al is het misschien niet voor altijd!
En Maan, ik sluit me bij Rusp aan. Pas op je grenzen he! En echt vrienden worden kan denk ik alleen wanneer je allebei echt geen hoop meer hebt, dus die realisatie dat jullie echt niet bij elkaar passen klinkt goed, hoop dat het ook een beetje zo voelt.
Gek is dat, altijd als ik even heel verdrietig word, kan ik daarna iets ineens heel grappig vinden. Momenteel vind ik mezelf grappig. Ik had ergens in die mail geschreven dat de enige conclusie die ik kon trekken uit het feit dat-ie er telkens zo lang over doet om te antwoorden, is dat ik gewoon niet zo belangrijk voor 'm ben. En ik herlas de mail, heb daar een sterretje bij gezet, en onderaan de mail gezet: '*de andere conclusie is dat we in verschillende, niet geheel parallelle universi leven met een tijdsverschil van ongeveer 10 dagen. Maar dat lijkt me onwaarschijnlijker.'
Hij zal nu wel denken dat ik gestoord ben (ik geef toe dat het vrij schizofreen is, een grapje in een zakelijke mail waarin je contact verbreekt) maar ik voel me bijzonder veel beter dan 2 minuten geleden
YL, ik zou er niet snel voor zijn, terug gaan naar je ex, maar je was zo duidelijk nog niet los van 'm en hij niet van jou, en je klinkt zo nuchter, dat ik denk dat je het goede doet. Probeer ook te genieten he, ook al is het misschien niet voor altijd!
En Maan, ik sluit me bij Rusp aan. Pas op je grenzen he! En echt vrienden worden kan denk ik alleen wanneer je allebei echt geen hoop meer hebt, dus die realisatie dat jullie echt niet bij elkaar passen klinkt goed, hoop dat het ook een beetje zo voelt.
vrijdag 10 oktober 2008 om 20:46
@ Moosey, Heb je opeens al een reactie van hem?
Als hij je zo lang laat wachten dan gaat hij ook niet goed met je om. Dus dan lijkt jouw mail mij volkomen terecht. Ik verwacht alleen niet dat hij (snel) reageert, maar jij zelf vast ook niet. Jammer dat mensen die belangrijk voor je zijn, gewoon zo slap met je om kunnen gaan. ( De kans dat hij niet kon mailen lijkt me klein).
Als hij je zo lang laat wachten dan gaat hij ook niet goed met je om. Dus dan lijkt jouw mail mij volkomen terecht. Ik verwacht alleen niet dat hij (snel) reageert, maar jij zelf vast ook niet. Jammer dat mensen die belangrijk voor je zijn, gewoon zo slap met je om kunnen gaan. ( De kans dat hij niet kon mailen lijkt me klein).
zaterdag 11 oktober 2008 om 12:56
Ja, zo gaat het elke keer. Ik mail, hij mailt niet, ik word boos, en ineens mailt-ie wel. Dit keer dat ik natuurlijk wel belangrijk voor 'm ben, en dat-ie me wel graag wil spreken, en sorry dat het allemaal niet zo opschoot. Waarop ik heb teruggemaild dat ik dan wel benieuwd ben waarom het dan telkens zo lang moet duren tot-ie mailt, en waarom hij me eigenlijk wil spreken. Eerste geeft-ie geen antwoord op, tweede wel: Dat-ie me gewoon echt graag wil zien, wil weten hoe het met me gaat en het eens rustig over alles hebben. En of ik dat nog wil, en dat daar maar even rustig over na moet denken.
Pff, ik weet niet. Ben er nu wel 100% van overtuigd dat het niks meer wordt, en de hoop dat dat wel zo was, was toch mijn grootste reden om 'm nog te willen zien. Aan de andere kant zou het wel goed zijn om het goed af te sluiten, denk ik. Maar ik weet het echt niet, voel me zwaar beroerd op t moment, en ik snap niet zo goed waarom precies
Pff, ik weet niet. Ben er nu wel 100% van overtuigd dat het niks meer wordt, en de hoop dat dat wel zo was, was toch mijn grootste reden om 'm nog te willen zien. Aan de andere kant zou het wel goed zijn om het goed af te sluiten, denk ik. Maar ik weet het echt niet, voel me zwaar beroerd op t moment, en ik snap niet zo goed waarom precies
maandag 13 oktober 2008 om 07:53
Wat een gedoe moosey...Ik moet zeggen dat ik ondertussen ook een beetje benieuwd ben wat hij dan te zeggen heeft...
En wat mij betreft, OM lijkt toch weer in zijn oude patroon te vervallen (veel drinken), dus ik denk dat het idd geen lang leven beschoren is. Maar nu heb ik er zelf vrij genoeg van, nog steeds pijnlijk, maar minder als eerst. Kan het nog niet helemaal loslaten, maar er moet echt een godswereldwonder gebeuren het echt goed blijven gaan. Ergens hoop ik daar toch nog op, stom he.
Meiden, ik lees dat het allemaal even wat minder gaat hier, en ik wil iederen een hart onder de riem steken
maandag 13 oktober 2008 om 08:47
@ Moosey, het is wel logisch dat je het goed af wilt sluiten met hem en een gesprek zou je meer duidelijkheid kunnen geven. Als je met hem afspreekt bedenk dan vooraf wat je sowieso wilt zeggen en wilt vragen. En of je het met dat gesprek echt af wilt sluiten. Succes met kiezen en ga leuke dingen met anderen doen, voor de afleiding ( en gewoon omdat je je er beter door kunt voelen).
@ Yellowlove, Jammer dat OM in zijn oude patroon vervalt. Heb je daar al met hem over gepraat? Mocht het uiteindelijk toch niet blijken te werken, dan heb je het toch geprobeerd.
@ Yellowlove, Jammer dat OM in zijn oude patroon vervalt. Heb je daar al met hem over gepraat? Mocht het uiteindelijk toch niet blijken te werken, dan heb je het toch geprobeerd.
maandag 13 oktober 2008 om 18:27
Thanks girls. Heb inderdaad toch maar gemaild dat we het dan maar moeten doen, dat gesprek. Hij is nu een weekje op vakantie, dus 't zou daarna worden. Ik moet inderdaad wel goed gaan bedenken wat ik er precies van wil. En verder gaat het ook wel hoor, ik was denk ik ook zo van slag omdat ik even dacht dat het nu echt klaar was (had eigenlijk gedacht dat-ie het wel lekker makkelijk zou vinden dat ik er een eind aan maakte en dat gesprek wilde skippen) en ook omdat ik gierende PMS had trouwens, wat ik altijd veel te laat door heb
@YL, balen zeg, van dat drinken... Maar als het hierdoor iets minder pijnlijk wordt om 'm los te laten, mocht het echt niet goedkomen, is het toch een goede beslissing geweest, lijkt me...
@YL, balen zeg, van dat drinken... Maar als het hierdoor iets minder pijnlijk wordt om 'm los te laten, mocht het echt niet goedkomen, is het toch een goede beslissing geweest, lijkt me...
donderdag 16 oktober 2008 om 17:33
Aaarg, EGOPOST
Ik weet het even allemaal niet meer! Begin me eindelijk weer wat minder depressief te voelen en begin steeds meer te wennen aan m'n leventje alleen. Zie nog steeds in dat een relatie met m'n ex er niet meer inzit, maar ik blijf hem gewoon zo enorm missen...
Het blijft gewoon door m'n hoofd schieten de hele dag. Dingen die leuk horen te zijn worden verziekt doordat ik m'n ex zo mis. Zo ging ik afgelopen week shoppen, had leuke dingen gekocht. Was helemaal happy, tot ik me bedacht dat ik thuis zou komen, het in de kast leg en verder niks. Werd behoorlijk gek van de gedachte dat ik niet thuis kom en er iemand op me zit te wachten die vraagt of ik nog wat gekocht heb. Die me dan vervolgens vertelt hoe leuk ik eruitzie in dat nieuwe shirtje, hoe goed die nieuwe broek me staat en hoe sexy dat bloesje is. Vanaf dat moment was ik chagerijnig. Werd gek al die mensen om me heen, ergerde me aan muziek in winkels, en kon alle krijsende kinderen niet uitstaan. Uiteindelijk dus maar zo snel mogelijk weer naar huis gegaan, want ik werd echt helemaal gek!
Ik weet het even allemaal niet meer! Begin me eindelijk weer wat minder depressief te voelen en begin steeds meer te wennen aan m'n leventje alleen. Zie nog steeds in dat een relatie met m'n ex er niet meer inzit, maar ik blijf hem gewoon zo enorm missen...
Het blijft gewoon door m'n hoofd schieten de hele dag. Dingen die leuk horen te zijn worden verziekt doordat ik m'n ex zo mis. Zo ging ik afgelopen week shoppen, had leuke dingen gekocht. Was helemaal happy, tot ik me bedacht dat ik thuis zou komen, het in de kast leg en verder niks. Werd behoorlijk gek van de gedachte dat ik niet thuis kom en er iemand op me zit te wachten die vraagt of ik nog wat gekocht heb. Die me dan vervolgens vertelt hoe leuk ik eruitzie in dat nieuwe shirtje, hoe goed die nieuwe broek me staat en hoe sexy dat bloesje is. Vanaf dat moment was ik chagerijnig. Werd gek al die mensen om me heen, ergerde me aan muziek in winkels, en kon alle krijsende kinderen niet uitstaan. Uiteindelijk dus maar zo snel mogelijk weer naar huis gegaan, want ik werd echt helemaal gek!
vrijdag 17 oktober 2008 om 09:02
Maan, rot dat je je zo voelt! Niks aan dat je nieuwe kleren niet gelijk met iemand kan delen. Kan me voorstellen dat die gedachte gelijk je shop-humeur verpest. Maar nieuwe kleren blijven leuk!
Spreek je jouw ex nog wel eens?
@ moosey; hoe is het met jou?
Zelf ga ik ook heen en weer tussen vrolijk zijn en me rot voelen. Maar hemzelf mis ik niet zoveel meer, ik mis wel een maatje om de leuke dingen mee te doen, die het net allemaal even specialer maakt.
Spreek je jouw ex nog wel eens?
@ moosey; hoe is het met jou?
Zelf ga ik ook heen en weer tussen vrolijk zijn en me rot voelen. Maar hemzelf mis ik niet zoveel meer, ik mis wel een maatje om de leuke dingen mee te doen, die het net allemaal even specialer maakt.
vrijdag 17 oktober 2008 om 09:13
He Maan, wat naar
Maar het gaat wel wennen hoor, alleen zijn. Tuurlijk zul je hem voorlopig blijven missen, maar van de ellende-vlagen worden echt steeds minder...
Met mij gaat het eigenlijk wel goed, volgende project begint goed op stoom te komen en is behoorlijk spannend, dus ik kan me de komende maand weer even stevig op werk richten. Als het goed is komt ex dit weekend terug van vakantie, als-ie een beetje fatsoen in z'n donder heeft, dan spreekt-ie snel wat af met me, de afspraak was dat we volgende week zouden praten. Ik mis 'm soms ook nog wel, we hadden gewoon zoveel gemeen dat ik best vaak denk, oh, dit had-ie ook helemaal geweldig gevonden! (concerten, boeken, rare dingen op straat) Maar verder ben ik zo gewend aan alleen zijn, dat dat me wel erg goed afgaat.
Goed dat je hem zelf niet meer mist, Rusp! En 'iemand' missen, dat hebben we allemaal weleens natuurlijk...
Maar het gaat wel wennen hoor, alleen zijn. Tuurlijk zul je hem voorlopig blijven missen, maar van de ellende-vlagen worden echt steeds minder...
Met mij gaat het eigenlijk wel goed, volgende project begint goed op stoom te komen en is behoorlijk spannend, dus ik kan me de komende maand weer even stevig op werk richten. Als het goed is komt ex dit weekend terug van vakantie, als-ie een beetje fatsoen in z'n donder heeft, dan spreekt-ie snel wat af met me, de afspraak was dat we volgende week zouden praten. Ik mis 'm soms ook nog wel, we hadden gewoon zoveel gemeen dat ik best vaak denk, oh, dit had-ie ook helemaal geweldig gevonden! (concerten, boeken, rare dingen op straat) Maar verder ben ik zo gewend aan alleen zijn, dat dat me wel erg goed afgaat.
Goed dat je hem zelf niet meer mist, Rusp! En 'iemand' missen, dat hebben we allemaal weleens natuurlijk...
zaterdag 18 oktober 2008 om 14:53
Hallo allemaal, ik kom ook weer eventjes langs na ziek geweest te zijn en me een beetje te hebben 'verstopt'.
@ Rusp: meis, hoe gaat het nou? stop ajb met het contact met je ex! Het brengt zoveel rust! Mijn ex stuurt nu nog af en toe een kaartje (en dan schrik ik me weer rot als ik zijn handschrift zie maar dat terzijde). Maar we hebben verder geen contact meer. Ik mis hem nog steeds wel (geloof ik). Kan mijn draai nog niet zo goed vinden in mijn nieuwe bestaan. Maar doe mijn best. Heel veel sterkte he! Vermoeiend is dat toch, al die wisselende gevoelens..
@ Yellowlove: hoe gaat het tussen jullie YL? Is hij al weer hersteld? En ga jij nog op zoek naar een andere woonruimte? Ik begreep dat OM weer terug valt in oude gewoontes. Hoop dat hij wel probeert om te veranderen.
@ Indi: zit je al lekker in je nieuwe huisje? Alles gelukt?
@ Maan: hoe gaat het met je? zo herkenbaar wat je zegt. Eigenlijk is op dit moment niks gewoon echt leuk. Zie je je ex nog? Of zitten zijn vrienden daar tussen? Zou het van hem wel zwak vinden als hij het contact met jou door zijn vrienden laat bepalen hoor. Daar heb je dan toch ook niet echt iets aan lijkt me zo. Kan je niet lekker gaan stappen in je nieuwe kleren??
@ Moosey: durf je het wel aan, een gesprek met je ex? Wat goed dat je je zo goed kan redden alleen. Dat lijkt me wel erg prettig hoor. Ik hoop voor je dat je ex nou eindelijk eens gewoon gaat reageren! En dat het gesprek voor jou wat antwoorden zal brengen en niet al te veel verwarring.
Hier wil het nog niet zo vlotten met het 'sociale leven'. Aan de ene kant heb ik niet veel energie waardoor ik het wat laat versloffen (is overgebleven na een heftige burnout). En als ik dan eindelijk een afspraak heb word er afgebeld. En ik weet gewoon niet zo goed meer wat ik zelf nou wil. Ik vind eigenlijk niks nu echt leuk. Doe de dingen die moeten gebeuren om het leven voor mijn kind een beetje leuk te maken en dat is het wel. En dat terwijl ik normaal gesproken veel dingen doe en vrij actief ben. Heb nog steeds therapie en een cursus mindfulness en daar leer ik dat je dingen (en jezelf) gewoon maar moet accepteren. Dus dat doe ik dan maar en ik probeer het maar los te laten. Elke dag een klein stapje vooruit. En uitrusten.
Wens ik jullie allemaal heel veel sterkte en kracht.
En dikke knuffel,
genoeg
@ Rusp: meis, hoe gaat het nou? stop ajb met het contact met je ex! Het brengt zoveel rust! Mijn ex stuurt nu nog af en toe een kaartje (en dan schrik ik me weer rot als ik zijn handschrift zie maar dat terzijde). Maar we hebben verder geen contact meer. Ik mis hem nog steeds wel (geloof ik). Kan mijn draai nog niet zo goed vinden in mijn nieuwe bestaan. Maar doe mijn best. Heel veel sterkte he! Vermoeiend is dat toch, al die wisselende gevoelens..
@ Yellowlove: hoe gaat het tussen jullie YL? Is hij al weer hersteld? En ga jij nog op zoek naar een andere woonruimte? Ik begreep dat OM weer terug valt in oude gewoontes. Hoop dat hij wel probeert om te veranderen.
@ Indi: zit je al lekker in je nieuwe huisje? Alles gelukt?
@ Maan: hoe gaat het met je? zo herkenbaar wat je zegt. Eigenlijk is op dit moment niks gewoon echt leuk. Zie je je ex nog? Of zitten zijn vrienden daar tussen? Zou het van hem wel zwak vinden als hij het contact met jou door zijn vrienden laat bepalen hoor. Daar heb je dan toch ook niet echt iets aan lijkt me zo. Kan je niet lekker gaan stappen in je nieuwe kleren??
@ Moosey: durf je het wel aan, een gesprek met je ex? Wat goed dat je je zo goed kan redden alleen. Dat lijkt me wel erg prettig hoor. Ik hoop voor je dat je ex nou eindelijk eens gewoon gaat reageren! En dat het gesprek voor jou wat antwoorden zal brengen en niet al te veel verwarring.
Hier wil het nog niet zo vlotten met het 'sociale leven'. Aan de ene kant heb ik niet veel energie waardoor ik het wat laat versloffen (is overgebleven na een heftige burnout). En als ik dan eindelijk een afspraak heb word er afgebeld. En ik weet gewoon niet zo goed meer wat ik zelf nou wil. Ik vind eigenlijk niks nu echt leuk. Doe de dingen die moeten gebeuren om het leven voor mijn kind een beetje leuk te maken en dat is het wel. En dat terwijl ik normaal gesproken veel dingen doe en vrij actief ben. Heb nog steeds therapie en een cursus mindfulness en daar leer ik dat je dingen (en jezelf) gewoon maar moet accepteren. Dus dat doe ik dan maar en ik probeer het maar los te laten. Elke dag een klein stapje vooruit. En uitrusten.
Wens ik jullie allemaal heel veel sterkte en kracht.
En dikke knuffel,
genoeg
zaterdag 18 oktober 2008 om 20:44
@genoeg. De therapie lijkt mij een goede strategie geven, bepaalde zaken accepteren lijkt me inderdaad heel verstandig. Goed dat je daar mee bezig bent, en inderdaad, met kleine stapjes. Heel veel kleine stapjes zijn samen een hele grote stap! Ook heel knap dat je toch nog voor je kind probeert leuke dingetjes te doen, dat siert je enorm.
Ik heb gisteren een woonruimte aangeboden gekregen! 30m2, met klein badkamertje en keukentje. Ik ben blij, heb erg veel zin om op te knappen, en gewoon iets leuks voor mezelf te maken. ik ga het helemaal knalgeel verven! Mijn moeder begon al over da dat geen goed plan was, maar het is helemaal alleen van MIJ. dat is zo'n fijn gevoel. Niet meer voor neits afhankelijk, gewoon van MIJ.
30 oktober ga ik tekenen!OM is zn leven weer aan het beteren, probeert nu vaak diensten te ruilen, zodat hij overdag werkt van 10 tot 6. Dat helpt wel voor wat stabiliteit. We zullen zien wat er gebeurt in de toekomst. Ik kan het in ieder geval allemaal zelf!!
@ Maan, ik herken dat met die kleren. je wilt toch voor iemand bijzonder zijn. Ik heb het nu heel vaak gericht op totaal niet relevante mensen(collega's) omdat ik het even niet voor mezelf meer kon doen. Maar uiteindelijk komt dat wel, dat je het leuk vindt voor jezelf, dt weet ik zeker
@allen. Vechten, vechten vechten tegen het verdriet. en ik denk dat genoeg een goed punt maakt met het accepteren. Maar dat is een proces, waar iedereen in moet groeien.
Ik denk aan jullie,
Ik heb gisteren een woonruimte aangeboden gekregen! 30m2, met klein badkamertje en keukentje. Ik ben blij, heb erg veel zin om op te knappen, en gewoon iets leuks voor mezelf te maken. ik ga het helemaal knalgeel verven! Mijn moeder begon al over da dat geen goed plan was, maar het is helemaal alleen van MIJ. dat is zo'n fijn gevoel. Niet meer voor neits afhankelijk, gewoon van MIJ.
30 oktober ga ik tekenen!OM is zn leven weer aan het beteren, probeert nu vaak diensten te ruilen, zodat hij overdag werkt van 10 tot 6. Dat helpt wel voor wat stabiliteit. We zullen zien wat er gebeurt in de toekomst. Ik kan het in ieder geval allemaal zelf!!
@ Maan, ik herken dat met die kleren. je wilt toch voor iemand bijzonder zijn. Ik heb het nu heel vaak gericht op totaal niet relevante mensen(collega's) omdat ik het even niet voor mezelf meer kon doen. Maar uiteindelijk komt dat wel, dat je het leuk vindt voor jezelf, dt weet ik zeker
@allen. Vechten, vechten vechten tegen het verdriet. en ik denk dat genoeg een goed punt maakt met het accepteren. Maar dat is een proces, waar iedereen in moet groeien.
Ik denk aan jullie,
zaterdag 18 oktober 2008 om 21:06
@ Yellowlove, gefeliciteerd met je eigen plekje!! Wat gaaf voor je zeg! Echt onwijs leuk! En lekker knalgeel schilderen hoor, als je daar zin in hbet. Gewoon niemand het laten bepalen behalve jijzelf! En ook ontzettend fijn dat OM probeert zijn leven te beteren zeg. Ben erg blij voor je!
verdriet verwerken terwijl je een kindje hebt voelt heel dubbel. Ik ben ontzettend blij dat ze er is! Dat staat vast. En het is een drijfveer om dingen te blijven doen (behalve zoals dit weekend, dan is het een zooitje maar goed dan is ze bij haar vader dus dan mag het ff). Maar soms is het gewoon wel erg zwaar. Omdat ik dan het gevoel heb het niet meer te trekken en dan toch door moet gaan. Maar goed, ook dat moet ik dan maar accepteren (en het klinkt zo makkelijk he! Alleen het doen...)
Wens ik je een fijne avond! En ik vind het echt gaaf hoor voor je!
verdriet verwerken terwijl je een kindje hebt voelt heel dubbel. Ik ben ontzettend blij dat ze er is! Dat staat vast. En het is een drijfveer om dingen te blijven doen (behalve zoals dit weekend, dan is het een zooitje maar goed dan is ze bij haar vader dus dan mag het ff). Maar soms is het gewoon wel erg zwaar. Omdat ik dan het gevoel heb het niet meer te trekken en dan toch door moet gaan. Maar goed, ook dat moet ik dan maar accepteren (en het klinkt zo makkelijk he! Alleen het doen...)
Wens ik je een fijne avond! En ik vind het echt gaaf hoor voor je!
zondag 19 oktober 2008 om 00:01
Lieve allemaal,
Ik ben weer terug!
De verhuizing is goed gegaan en ik heb eindelijk weer internet!
Ik merk dat ik meer rust heb en dat ik echt bezig ben met het opstarten van een heel nieuw leven. Deze week had ik vakantie en voelde ik me erg alleen...ik heb mezelf regelmatig een schop onder mijn kont moeten geven
Ik merk dat ik langzaam weer een beetje uit het dal begin te kruipen. Maandag komt mijn ex op bezoek. Ben benieuwd hoe het allemaal gaat lopen. Gaat het niet dan nemen we gewoon weer afstand...
Sorry voor de egopost. Heb niet echt bijgelezen. Hoop dat alles een beetje goed gaat met jullie!
Hele dikke knuffel!
P.s Ik hoorde van mijn ex dat hij het heel moeilijk vond om weer in "ons"oude huis terug te zijn.. Hij heeft die trut alleen wel meegenomen op de eerste avond en ze helpt 'm daar nu vrolijk met klussen. Dat doet echt pijn.
Ik ben weer terug!
De verhuizing is goed gegaan en ik heb eindelijk weer internet!
Ik merk dat ik meer rust heb en dat ik echt bezig ben met het opstarten van een heel nieuw leven. Deze week had ik vakantie en voelde ik me erg alleen...ik heb mezelf regelmatig een schop onder mijn kont moeten geven
Ik merk dat ik langzaam weer een beetje uit het dal begin te kruipen. Maandag komt mijn ex op bezoek. Ben benieuwd hoe het allemaal gaat lopen. Gaat het niet dan nemen we gewoon weer afstand...
Sorry voor de egopost. Heb niet echt bijgelezen. Hoop dat alles een beetje goed gaat met jullie!
Hele dikke knuffel!
P.s Ik hoorde van mijn ex dat hij het heel moeilijk vond om weer in "ons"oude huis terug te zijn.. Hij heeft die trut alleen wel meegenomen op de eerste avond en ze helpt 'm daar nu vrolijk met klussen. Dat doet echt pijn.
maandag 20 oktober 2008 om 14:01
Welkom terug Indi! Gefeliciteerd met je huis, voelt het al een klein beetje als 'home'?
En YL, ook gefeliciteerd! Lekker hoor, je eigen plekje waar verder niemand wat over te zeggen heeft.
@Genoeg, lijkt me vervelend, om zo weinig energie te hebben. Heb je wel wat goede vrienden, of niet? Ik bedacht me van het weekend wel dat mijn echte vrienden mijn basis zijn, als ik die niet had, was ik ook niet zo goed in alleen leven als ik ben, denk ik. 't Is toch heel belangrijk om je geliefd te voelen denk ik, en of dat nou een partner is of vrienden zijn, maakt m.i. niet zo heel veel uit.
Ex is als het goed is weer terug van vakantie. Hij heeft een mailtje in z'n inbox met de avonden waarop ik kan deze week. En als-ie nu weer niks laat horen, is het echt helemaal klaar, wat mij betreft.
En YL, ook gefeliciteerd! Lekker hoor, je eigen plekje waar verder niemand wat over te zeggen heeft.
@Genoeg, lijkt me vervelend, om zo weinig energie te hebben. Heb je wel wat goede vrienden, of niet? Ik bedacht me van het weekend wel dat mijn echte vrienden mijn basis zijn, als ik die niet had, was ik ook niet zo goed in alleen leven als ik ben, denk ik. 't Is toch heel belangrijk om je geliefd te voelen denk ik, en of dat nou een partner is of vrienden zijn, maakt m.i. niet zo heel veel uit.
Ex is als het goed is weer terug van vakantie. Hij heeft een mailtje in z'n inbox met de avonden waarop ik kan deze week. En als-ie nu weer niks laat horen, is het echt helemaal klaar, wat mij betreft.
zondag 26 oktober 2008 om 11:45
@ Indi, leuk dat je in je nieuwe huisje zit en dat het allemaal goed is verlopen. Nieuw huisje lijkt me een goede basis om je 'nieuwe leven' (alleen) op te starten. En dat je ex het moeilijk vindt om in 'jullie' huis te zijn, prima toch, dan voelt hij zich ook eens lekker kut. Die trut nodigt hij vast alleen maar uit om wat afleiding te hebben en jou en 'jullie' huis uit z'n hoofd te willen bannen.
@ Moosey, al wat van je ex gehoord?
Vorige week ben ik met mijn ex wat gaan drinken in een café. In het kader van 'normaal met elkaar omgaan'. Had me voorgenomen niet in janken uit te barsten, maar het 'luchtig' te houden. Daarom ook de kroeg uitgekozen, de drempel om in een kroeg in janken uit te barsten ligt toch wat hoger. Gesprek over koetjes en kalfjes, af en toe iets wat refereerde naar onze relatie. Maar voelde de dan m'n verdriet (en tranen) weer opkomen en switchte snel weer naar iets anders. Vreemd genoeg was het opzich best 'leuk'. Tot het afscheid kwam... hij is een stuk met me meegefietst, voor hem totaal uit de richting. Vond het lief dat 'ie meefietste, maar eigenlijk wil ik helemaal niet dat 'ie zo lief doet, want dan ga ik 'm alleen maar meer missen. Toen dus toch in janken uitgebarsten. Uiteindelijk na drie kwartier janken (ik, hij niet natuurlijk) midden op straat is hij zijn kant op gegaan, en ik de kant die ik op moest.
Nu besloten om maar zo min mogelijk contact met 'm te hebben. Elke keer als ik 'm zie of spreek is hij weer die leuke jongen op wie ik verliefd werd (en niet die kwal die hij de laatste paar maanden was). Vind het supermoeilijk om die leuke jongen los te laten... Ik gun iemand anders die leuke jongen niet, hij is van mij!
Het hele besef dat sommige dingen niet meer terugkomen doet gewoon pijn. Ik mis dat soort dingen, en word echt gk van de wetenswaardigheid dat die leuke uitstapjes op deze manier niet meer terug zullen komen. Geen leuke uitstapjes meer waarbij je iemand in z'n kont knijpt en een kus en knuffel terug krijgt, geen uitstapjes meer waarbij je met iemand hand in hand loopt, geen uitstapjes meer waarbij je elkaar de halve dag loopt op te geilen, geen verliefde dinertjes bij een suf restaurant meer....
En dat hij tegen de hele wereld de uitleg geeft: "er is te veel gebeurd waardoor we echt niet meer verder konden", terwijl hij altijd zei dat hij na een ruzie niet boos, verdrietig, teleurgesteld, whatever was.... wat nou 'veel gebeurd'?! was effe eerder eerlijk geweest dat die ruzies en verwijten je WEL wat deden, ipv zo stoer brullen dat het je niks doet.
Arrrg, ik blijf hem missen en ik blijf hem terug willen.
@ Moosey, al wat van je ex gehoord?
Vorige week ben ik met mijn ex wat gaan drinken in een café. In het kader van 'normaal met elkaar omgaan'. Had me voorgenomen niet in janken uit te barsten, maar het 'luchtig' te houden. Daarom ook de kroeg uitgekozen, de drempel om in een kroeg in janken uit te barsten ligt toch wat hoger. Gesprek over koetjes en kalfjes, af en toe iets wat refereerde naar onze relatie. Maar voelde de dan m'n verdriet (en tranen) weer opkomen en switchte snel weer naar iets anders. Vreemd genoeg was het opzich best 'leuk'. Tot het afscheid kwam... hij is een stuk met me meegefietst, voor hem totaal uit de richting. Vond het lief dat 'ie meefietste, maar eigenlijk wil ik helemaal niet dat 'ie zo lief doet, want dan ga ik 'm alleen maar meer missen. Toen dus toch in janken uitgebarsten. Uiteindelijk na drie kwartier janken (ik, hij niet natuurlijk) midden op straat is hij zijn kant op gegaan, en ik de kant die ik op moest.
Nu besloten om maar zo min mogelijk contact met 'm te hebben. Elke keer als ik 'm zie of spreek is hij weer die leuke jongen op wie ik verliefd werd (en niet die kwal die hij de laatste paar maanden was). Vind het supermoeilijk om die leuke jongen los te laten... Ik gun iemand anders die leuke jongen niet, hij is van mij!
Het hele besef dat sommige dingen niet meer terugkomen doet gewoon pijn. Ik mis dat soort dingen, en word echt gk van de wetenswaardigheid dat die leuke uitstapjes op deze manier niet meer terug zullen komen. Geen leuke uitstapjes meer waarbij je iemand in z'n kont knijpt en een kus en knuffel terug krijgt, geen uitstapjes meer waarbij je met iemand hand in hand loopt, geen uitstapjes meer waarbij je elkaar de halve dag loopt op te geilen, geen verliefde dinertjes bij een suf restaurant meer....
En dat hij tegen de hele wereld de uitleg geeft: "er is te veel gebeurd waardoor we echt niet meer verder konden", terwijl hij altijd zei dat hij na een ruzie niet boos, verdrietig, teleurgesteld, whatever was.... wat nou 'veel gebeurd'?! was effe eerder eerlijk geweest dat die ruzies en verwijten je WEL wat deden, ipv zo stoer brullen dat het je niks doet.
Arrrg, ik blijf hem missen en ik blijf hem terug willen.
zondag 26 oktober 2008 om 12:19
Ja, dan is het maar het beste om zo min mogelijk contact met m te hebben, Maan. Anders kom je natuurlijk nooit van m los. Ellendig he, dat ze zo vreselijk leuk kunnen blijven ook. Wat dat betreft zou het makkelijker zijn als-ie zoch gewoon als een complete klootzak gedroeg, dat je blij kon zijn dat je van 'm af was...
Ex heeft zowaar na z'n vakantie 'uit zichzelf' gemaild, of ik as dinsdag tijd heb voor een biertje. Heb ik niet, wel andere avonden. Hoop maar dat het er nu gewoon van komt, dan zijn we er maar vanaf. 't Is zo stom, als ik een tijd niks van m hoor, dan gaat het best, maar ik weet zeker dat op het moment dat ik m zie, ik niks liever wil dan m'n armen om z'n slaan en 'm zoenen enzo. En dat ik het heel naar ga vinden dat dat niet 'mag'. Nou ja, het is gewoon echt hoog tijd dat dit hele verhaal eens afgesloten wordt, we zijn al 5 maanden aan aan het kloten zo, gaat echt nergens meer over...
YL, hoe'st met jou en OM nou?
Ex heeft zowaar na z'n vakantie 'uit zichzelf' gemaild, of ik as dinsdag tijd heb voor een biertje. Heb ik niet, wel andere avonden. Hoop maar dat het er nu gewoon van komt, dan zijn we er maar vanaf. 't Is zo stom, als ik een tijd niks van m hoor, dan gaat het best, maar ik weet zeker dat op het moment dat ik m zie, ik niks liever wil dan m'n armen om z'n slaan en 'm zoenen enzo. En dat ik het heel naar ga vinden dat dat niet 'mag'. Nou ja, het is gewoon echt hoog tijd dat dit hele verhaal eens afgesloten wordt, we zijn al 5 maanden aan aan het kloten zo, gaat echt nergens meer over...
YL, hoe'st met jou en OM nou?
zondag 26 oktober 2008 om 17:27
quote:Moosey schreef op 26 oktober 2008 @ 12:19:
't Is zo stom, als ik een tijd niks van m hoor, dan gaat het best, maar ik weet zeker dat op het moment dat ik m zie, ik niks liever wil dan m'n armen om z'n slaan en 'm zoenen enzo. En dat ik het heel naar ga vinden dat dat niet 'mag'. Jaaa, dat herken ik, echt zooo'n rotgevoel is dat!
't Is zo stom, als ik een tijd niks van m hoor, dan gaat het best, maar ik weet zeker dat op het moment dat ik m zie, ik niks liever wil dan m'n armen om z'n slaan en 'm zoenen enzo. En dat ik het heel naar ga vinden dat dat niet 'mag'. Jaaa, dat herken ik, echt zooo'n rotgevoel is dat!
