Libido verlagende middelen?

Zoek er nog een vrouw bij voor de sex! Je ziet haar toch alleen in het weekend. Die dame voor de sex kun je dan door de week ontmoeten.

Frenactil de druppel tegen de Piel. Soort chemische castratie wordt gebruikt in de zorg bij zedendelinquenten

Waar heeft ze last van, als ik vragen mag?

Er bestaat ook nog zoiets als zin maken. Waarmee ik bedoel dat je niet tegen je zin sex hebt, maar dat je begint met vrijen zonder dat je (al) rete-geil bent en kijkt of je gaandeweg in de stemming raakt.

Bij dit onderwerp krijg ik een heel triest gevoel over me. Hoe erg, dat vrouwen zo ver gaan, dat een gezonde behoefte bij hun partner maar de kop in gedrukt moet worden, omdat zij (om welke reden dan ook, ziek, moe, geen zin) seks niet leuk of belangrijk vindt, en dus voor hem ook maar niet moet/mag zijn.



Dat stuk over in de VS doet mijn haren te berge rijzen. Ik weet dat het daar steeds "normalere issue" wordt dat mannen hun libido maar moeten aanpassen aan de vrouw. In feite worden mannen "onder controle gebracht" onder het mom van "tot rust komen", alsof je een kat castreert, zodat ie niet meer zo'n "last heeft" van zijn libido.

In feite worden mannen beroofd van hun (gezonde?) behoefte, wat hun mannelijk maakt, geestelijk danwel lichamelijk gecastreerd. Hoe erg kan het worden met die vrouwelijke overheersing?



In menig huishouden zal de vrouw door geen zin te hebben de boel al domineren thuis, (veto: degene die geen behoefte heeft bepaalt hoe vaak wel/niet), laat staan op deze manier: kuisheidsgordels, medicijnen, operaties, hoe ver laat een man zich "africhten" naar haar wensen. Ieuw, zo'n "gehoorzame, volgzame" man, die onder controle van zijn vrouw staat en dat nog okee vindt ook.. Alsof het zijn moeder is die hem verbiedt om zichzelf te zijn. En zeker als dat "zichzelf zijn" compleet normaal is, maar haar niet uitkomt en lastig vindt..



Hoe triest allemaal. Wat mag zo'n man dan wel? (het idee dat je van elkaar in een gelijkwaardige relatie iets wel of niet "mag" alleen al..).. Werken, in haar stramien lopen, huishoudelijk doen, zorgzaam zijn, slaafje zijn van haar grillen, goede baan, een perfect huis, zorgen voor blinkende ramen, hulpvaardig zijn, koken en opruimen? en dan zijn genot halen uit het haar tevreden houden in wat zij belangrijk vindt in het leven???? De vrouw die weinig tot niks wil met seks zorgt er op die manier (in de VS) voor dat hij ook geen behoefte meer heeft en dus ook de kans verkleint op vreemdgaan (lees: een vrouw vindt met wel een gezonde behoefte, zin, geniet van seks). Seks als beloning voor braaf, mondjesmaat, zo houd je hem getemd "klein" en tevreden daarmee??! Bah.



Sorry, maar ik vind dit totaal doorslaan, tenzij die man in kwestie sub/slaafgevoelens heeft en daar zijn genot uit haalt. Dan kan er nog een kick zitten in die gordels en dat zij bepaalt wanneer hij seks mag/krijgt. Bah, net als andersom een man het leven en/of seksleven van die vrouw bepaalt, vind ik het heel erg dat een man dat volledig door zijn vrouw (of haar behoefte) laat bepalen. Ook als hij dat vrijwillig of uit liefde doet voor haar.



@TO: Lees mijn reactie elders op deze pijler svp. Je vriendin geeft kennelijk niet veel om seks, gezien het feit dat ze vaak ook geen zin heeft als haar ziekte/lichaam/fitheid het wel toestaat. Laat het daar niet bij zitten, zorg dat zij seks ook als lekker, bevredigend en fijn ervaart, ga niet jouw behoefte helemaal aanpassen aan haar gebrek (of dat nu lichamelijk, geestelijk of jullie wisselwerking is die dat beperkt).!



Het is niet nobel om uit liefde je volledig aan te passen en niet meer te luisteren naar wat jij zelf nodig hebt, je eigen behoeften te negeren, te willen verminderen, enz. Probeer die van haar te verhogen, en in het midden uit te komen. Probeer zo'n goede minnaar in bed te worden dat zij het vaker wil beleven. Accepteer niet dat zij er niks/weinig om geeft, wakker eea aan, weet wat zij fijn en lekker (lust) vindt, maak er een prioriteit van, maar ga svp niet over tot middelen om je aan te passen aan zo'n leven zonder. Zij weet waarschijnlijk zelf ook niet wat ze mist en zou kunnen genieten, zij haalt daarmee ook niet het beste uit zichzelf, neemt genoegen met wat ze kent en kan. Er is ook voor haar genoeg te ontdekken en uit te vinden, maar niet als ze daar niet voor open staat. Daarmee doet ze niet alleen jou, maar ook zichzelf tekort.. en ze is de enige (vrouw) niet. Het kan anders, bevredigender, spannender, leuker.



Dat hoeft niet eens heel vaak te zijn, maar leg je er niet bij neer van "het is nu eenmaal zo" en degene die niks/weinig voor voelt, die bepaalt. Kan je nu al voorspellen dat dat vroeg of laat op je hele relatie gaat doorwerken. Liefde alleen kan dat nu nog compenseren, maar op den duur heb ik daar een hard hoofd in. Je bent er allebei in je relatie, niet alleen zij, niet alleen jij. Probeer het te veranderen, je kan je altijd nog erbij neerleggen (of niet) als er geen middenweg te bereiken is.

Helemaal eens met Suzy.

@BGB: zin maken helpt niet als de seks die er is niet opwindend is of gaandeweg (eenmaal bezig) wordt.. als zij een heel ander beeld/ervaring met seks heeft dan jij, namelijk voor haar onbevredigende seks is, waar niks op te verheugen valt, dan komt die zin er ook niet al beginnende..



Dan krijgt zin maken een heel andere lading, namelijk (samen) zorgen dat ze zich kan verheugen op fijne lekkere opwindende seks.Om eoa reden is het dat niet voor haar. Die redenen kunnen in haar remmingen/fitheid/gezondheid liggen, maar ook in de seks zoals ze die altijd hebben tot nu toe., als ze seks hebben.



Zin krijg je in iets wat leuk voor je is. Het zal dus die keren dat ze het doen, ook leuker voor haar moeten worden. Misschien heeft ze geen idee hoe, maar het is dan wel zaak daar samen achter te komen. Seks waar zij ook echt plezier, opwinding en bevrediging aan beleeft, ipv "het moet eens in de zoveel tijd want hij moet zonodig en das normaal, dus laat ik maar meedoen"..



Zin maken (als in: gewoon beginnen, zonder opwinding) kan dus zeer averechts gaan werken. Bij mij iig is dat zeer gaan tegenstaan vroeger. Seks werd iets "voor hem" en niet "voor mij". Hij kwam (altijd) aan zijn trekken en ik zelden/niet. Dat moedigt niet bepaald aan om meer zin te krijgen.



Tijd maken werkt dan weer wel. Bewust aandacht aan seks besteden, ermee bezig zijn, weer op de agenda zetten, prioriteit van maken, meer aandacht voor het lichaam in alle vormen die verwennen/verzorgen, van sauna tot badderen, insmeren, masseren, strelen, koesteren en liefhebben, fantaseren, lezen, op welke manier dan ook. Een heel spel eromheen maken, van verleiding, van wat je aan elkaar allemaal kan geven, ophitsen, gekmaken, dan heb je iets om naar uit te zien, naar te verlangen, zin in te hebben.



Zin moet je krijgen, niet hoeven maken, maar dat is vanuit mijn eigen ervaringen mijn eigen mening. Ik ben ook bekend met het feit van zin maken (jaren gedaan) en dat hield voor mij in mijzelf opwinden (mbv fantasie, kleding, voorbereiding in bad/scheren,enz een geestelijke metamorfose van vermoeide huisvrouw/moeder naar sexy vrouw ). Zomaar aan me gaan frutten irriteert me als ik niet in die stemming ben en kom ik ook niet van in die stemming. Daar zijn soms andere dingen geschikter voor (en die weet ik nu goddank ook voor mezelf).



Daarom, als een man vanzelf gemakkelijk opgewonden raakt of vaak is, kan ik vooral aanraden het eens om te draaien: wat kan ik doen om haar in die stemming te krijgen, wat heeft zij daarvoor nodig, zodat we allebei echt zin hebben?



En als die vrouw zich erop beroept van "ik ben nu eenmaal zo, niks aan te doen, accepteer het maar".. dan vind ik dat te gemakkelijk (van haar). Die doet zichzelf waarschijnlijk tekort (vaak zonder het zelfs te weten), er is een hoop aan te verbeteren, al zal ze misschien nooit een seksbeest worden. Ik vermoed dat het in vele gevallen zo is dat in iedereen die lust schuilt, alleen niet weten hoe dat naar boven te halen, die sexy vrouw die zich over kan geven aan seks en sexy voelen. En denkt "nu eenmaal zo te zijn".



Wat niet weet wat niet deert, denk ik dan. Ik geloof dat mensen van nature allemaal lust en geilheid in zich hebben, hooguit afgeleerd/bedekt door allerlei remmingen en moraal en overtuigingen (waaronder sterke overtuigingen over jezelf ahv je ervaringen tot dusver. Wat niet zegt dat er niks anders is voor je). En evenzovele verhalen van vrouwen die daar pas op latere leeftijd achter komen (niks te verliezen hebben, nieuwe sekspartner of op latere leeftijd zich bevrijd voelen van wat ze tegenhield).

Ik heb dan juist weer moeite met het feit dat de vriendin dan maar weer moet proberen haar behoefte te verhogen. Je bent hier in verschillend, en zal het moeten hebben van de gemene deler. dat je er beide zin in hebt.



en dan kun je elkaar proberen tegemoet te komen.



Maar mijn man zei bij dit zelfde probleem dat hij wilde vrijen met een vrouw die ook zin had en niet met iemand die zin moest maken of het voor hem deed.

zijn reactie was dat hij dan ook nog twee handjes had,



Wil je met deze vrouw verder en zorgt dit voor een probleem zie dan dat je het zelf minder als probleem ervaard en los dit verschil met liefde op, kan dat niet stop er dan mee.



Maar leg de druk niet bij de vriendin want dan is dat net zo verkeerd als een libido bij de man dan maar onderdrukken.



Leuk als zij daar zelf om vraagt en dat zelf graag wil!

@TO: dat andere topic heet: "help, wat moet ik?".



@Doddie: is het niet zo dat jij (veel) meer zin kreeg doordat je nu het soort seks kan hebben wat jij opwindend vindt? En dat je blij toe bent dat je niet meer diegene van toen bent, die dacht: ik heb er nu eenmaal niet zo'n behoefte aan?

Hoeveel hoger is jouw zin en libido niet geworden sinds je je ervan bewust werd (ofwel opgewekt werd) door een ander? Wat eerder in de andere manier/wisselwerking van een andere man lag dan aan liefde?



Soms past de manier van seks niet goed bij elkaar, zoals men het gewend is te doen of altijd gaat. Soms is dat een echt verschil ingewenste seksbeleving (het soort, de manier van seksen) die niet overeenkomt, zoals jij en Dodman. (en ex en ik).



Maar evengoed had ook gekund dat jullie nieuwe manieren hadden gevonden die jullie wel allebei heel opwindend hadden gevonden, maar nooit geprobeerd en onwetend daarvan. De meesten hadden liever dat soort seksbeleving met hun eigen geliefde gehad, soms is het niet anders en jullie hebben daar een andere modus in gevonden door datgene met anderen te mogen beleven. Maar soms is dat helemaal niet nodig om de boel op te peppen.



Tuurlijk hoeft de vrouw van TO niet anders te worden dan zichzelf. Maar wat is "zichzelf" zijn, als je eea niet weet? En ook niet uitprobeert? Ik dacht ook dat ik nu eenmaal laag libido had, gaf niet veel om seks, weinig behoefte aan had. Ik weet nu wel beter. Fijn dat ex dat zo lang heeft geaccepteerd, maar eigenlijk ook niet, want het heeft me niet uitgedaagd om (daarin) het beste uit mijzelf te halen of te gunnen. Ik was "mijzelf" helemaal niet in seks, zo was ik niet nu eenmaal, ook al dacht ik dat ik dat was, snap je?



Dus wanneer is iemand "zichzelf"? Was jij jezelf toen? Of waren er delen van jou die niet "geopend"/geaktiveerd waren en die je niet vermoedde tot ze "wakker werden gemaakt"?



Men zal er versteld van staan hoeveel meer er nog in "jezelf" zit, als je dat gaat ontdekken. Ook in allerlei andere opzichten: mensen kunnen ontwikkelen, "jezelf" kan groeien en nog meer openbaren dan hoe je jezelf kent/denkt te zijn (omdat je je hele potentieel vaak niet benut en het beperkte kent als jezelf zijn).

Ten eerste wist ik dat toen niet en was ik daar als ik niet met andere was gaan vrijen nooit achter gekomen,. Mijn man vroeg me constant wat ik dan wilde ik had het antwoord niet omdat ik niet beter wist, die ervaring niet had gehad. Dus in de relatie met mijn man had dat antwoord nooit gekomen. en al is die er dan nu wel dan nog kan hij me dat niet geven en blijft dat verschil er in behoefte en in manier. Moet ik van hem gaan verwachten dat hij me over de kliko neemt als hij dat weer niet kan?

Als dat zijn manier niet is en hij juist een opbouw nodig heeft en intimiteit om te vrijen? Dus zal je elkaar dat nooit kunnen geven en pas ik me dus nog steeds aan aan hem in dat geval. is er dus niets veranderd tussen ons. Heb ik voor die manier van sex beleven een ander nodig dan mijn man.



ten tweede is ook met mijn minnaar na 7 jaar het libido bij mij afgenomen, hij kan het nog wel losmaken maar zijn behoefte en passie is ook nu hoger en bij mij wat minder geworden. Die passie en lust voelen vrouwen vaak meer in het begin van een relatie omdat verliefdheid en het willen hebben van een man bij haar het hormoon vrij laat komen en bij een man juist een hormoon los komt dat hem knuffeliger maakt, maar duurt de relatie langer normaliseert dat weer.



bij vrouwen is die behoefte er vaak nou eenmaal minder dan bij mannen, dat kun je in elk relatie boek over verschillen tussen en mannen en vrouwen lezen, dat wordt soms na de veertigste bij vrouwen anders en zakt dan bij mannen wat af (dat zie je dn ook terug komen in topics waarbij er dan juist bij vrouwen een minnaar komt en behoefte is aan passie en men aanloopt in relaties dat de man ineens minder zin heeft)



dus wat wil je met mijn verhaal dan to maar adviseren? dat hij zijn vrouw ook maar met een ander moet laten neuken? Ik denk niet dat dat de bedoeling en wens is. onze oplossing is zeker niet wat iedereen nastreeft maar wat ik er mee wil zeggen is dat je het dus soms niet bij elkaar kunt losmaken en dat het proberen iets wordt waar niemand blij mee is, want de 1 moet op zijn tenen lopen waar de ander nog niet krijgt wat die wil hebben, simpel omdat het niet bij je past en je zo niet bent.



accepteer gewoon dat er libido verschil is, dat zou ik adviseren. je bent als man en vrouw daarin anders. Lees er eens relatie boeken over dat verhelderd een hoop en lees wat een vrouw en een man nodig hebben in die relatie, door daar aan te werken en door begrip voor elkaar kom je hopelijk tot elkaar. En zelf vind ik dan een middel om het libido te verlagen helemaal zo gek niet, als er een middel was geweest wat het bij mij had verhoogd had ik het ook genomen, en dan is het wel oke? het gaat erom dat je in behoefte op 1 lijn komt te zitten en dan moet er 1 meer of de ander minder kan dat niet dan doe je doe het zelf met je handen.

@Doddie: lees svp nog eens goed. Bij jullie kon je nieuw ontdekte libido niet samen met jouw man beleefd (en ontdekt) worden. Wat ik ermee wou zeggen is dat het niet betekende dat het niet (latent) aanwezig was.



Jammer dat het niet bij elkaar aansloot qua beleving, maar dat hoeft bij andere stellen nog niet zo te zijn. En jij wist dat misschien niet destijds toen je man ernaar vroeg, maar misschien weet TO's vriendin wel wat haar opwindt of anders zou willen. En misschien is dat iets wat hij ook graag zou willen doen. Het is helemaal niet gezegd dat het dus betekent dat zij niet aansluiten. Bij het ene stel zal het in een heel verschillend soort seks zitten, bij de andere alleen misschien maar gebrek aan wat variatie, altijd zelfde riedeltje of tekort voorspel, oid.



Als je heel andere beleving nodig hebt ligt dat idd anders (zoals harde/liever romantische seks fijn vinden, dominantie, tantra versus hardere aanpak, tja, dat zijn onoverbrugbare dingen. Maar vaker zal het misschien helemaal niet onoverbrugbaar zijn, alleen saai, sleur, altijd hetzelfde recept. Of hij heeft het over frequentie en zij over kwaliteit. Als je de oorzaken weet/opspoort, kan die kwaliteit verbeteren, en daardoor waarschijnlijk ook de frequentie dat zij zin heeft.



Zo niet, dan kan het eigen handje altijd nog. Ik zal niet snel voorstellen het buiten de deur op te lossen, nee, en zeker niet als nog lang niet alles helder en bespreekbaar is gemaakt. Er zijn zeker voorbeelden waar bestaande seksleven wel degelijk een boost gekregen heeft.



Maw: bij voorbaat okee vinden dat haar libido laag is terwijl dat misschien helemaal het geval niet hoeft te zijn (dat kan van nature zo zijn, maar kan ook zijn dat het aan andere oorzaken of behoeften ligt die TO, waar TO zich misschien wel helemaal in kan vinden) als er bij 1 (of misschien wel beide) partners onvrede of gemis is, kan ik niet "adviseren" dat maar te nemen zoals het is, niet eens probeert als stel, om erachter te komen waar het aan ligt of wat de kwaliteit/zin evt zou kunnen verbeteren.



Ja, nadeel is dat je er dan ook achter kan komen dat het niet past. En nee, dan zeg ik niet dat jullie oplossing de oplossing zou zijn of aanrader is, maar wel dat je dan tenminste weet dat het wel of niet verschilt, en daarop gebaseerd kan kiezen wat je met die kennis aanmoet. Accepteren en meer handwerk of middenweg in vinden waar beiden tevreden mee kunnen zijn, of misschien wel concluderen dat je niet bij elkaar past en of dat belangrijk genoeg is om uit elkaar te gaan of bij elkaar te blijven en/of evt andere oplossingen zoeken.



Ik wou maar aangeven dat speculeren en daarop maar je eigen libido verlagen een laatste optie zou horen zijn, als je zeker weet dat het verschilt. Het erbij laten zitten of buiten de deur zoeken enz enz wat hier voorgesteld werd kan altijd nog..



en je hebt denk ik wel gelijk: bij vrouwen is die passie misschien niet blijvend, ik twijfel weleens of het uberhaubt mogelijk is (wat velen hopen/denken/wensen dat bestaat: (met jaar in jaar uit dezelfde partner het op den duur steeds passioneel en spannend kan blijven.. ook een nieuwe (sekspartner) wordt op den duur vertrouwd. En vertrouwd gaat denk ik niet (blijvend) hand in hand met spannend..



Dus een verschil in libido hoeft (hopelijk) niet altijd problemen op te leveren (ik heb zelf ook niet zo'n hoog libido). Maar ik weet wel dat "gelijkgestemde seks" een hoop uitmaakt. En soms weet iemand best wat ie zou willen en spreekt dat niet uit (ik destijds), en soms weet je dat pas als je ermee in aanraking bent gekomen (oa jij). En dat kan best overeenkomen/tegemoetkomen met je eigen partner, dat was bij jou en mij dan wel niet het geval, te verschillend, maar in sommige gevallen wel (en wisten beiden niet van elkaar tot ze er wel opener over werden).



Anyway, voor sommigen blijkt het helemaal niet zo ingewikkeld en is het meer een kwestie van meer tijd/aandacht aan elkaar, meer openheid, kleine aanpassingen en kan het wel opbloeien (zie stellen in die tv-serie "Beter in bed": vaak was er sprake van patronen, gene, schaamte, kwetsbaarheid, onderhuidse ergernis over andere dingen, aanpak, stilzwijgende verwachtingen van de ander hebben, initiatief nemen, nieuwe dingen proberen en weten van elkaar, enz). Soms was er niet veel voor nodig om die vonk er (alsnog) in te krijgen, soms niet. Dan heb je het iig geprobeerd..



Had jij het liever niet geweten dan? Door blijven modderen, allebei gefrustreerd geraakt op den duur? Heb je spijt dat je nu 100% zeker weet dat jullie seksueel niet matchen? Dat je alsnog je eigen seksualiteit gevonden hebt en je man ook?



Nee, mijn allereerste aanrader hier aan TO was en is dus niet: "ga je gang en zoek iemand buiten haar om die daar spontaan bij past (gelijkgestemd)" en doorgaans is dat ook niet mijn insteek, zoals je denk ik wel weet. Ik pleit er altijd voor eerst te kijken of het samen op te lossen is, om oorzaken te vinden (en zo niet of niet mogelijk, dan pas conclusies trekken eventueel over hoe nu verder)..Soms is een open relatie/allebei los van elkaar beleven met een ander het enige overblijvende alternatief om niet uit elkaar te gaan wegens verschil in seksbehoeften. Of dat 1 vd 2 zich aanpast de rest van zijn/haar leven.

Misschien ontstaat er verwarring doordat libido en behoefte in mijn ogen niet hetzelfde betekent. Libido dekt vaak alleen de frequentie om seks te hebben. Iemand kan best in dagelijks leven weinig behoefte hebben aan meer en om diverse redenen de frequentie best vinden. Dat die frequentie/behoefte in werkelijkheid laag is hoeft nog niet te duiden op een laag libido (aanleg, van nature, omdat je vrouw bent enz enz).



Een libido kan ook beinvloed (hoger of lager zijn) worden door omstandigheden: altijd maar druk met andere dingen, je hoofd staat er niet naar, verliefd danwel negatieve emoties/zorgen/problemen/verdriet, hormonale invloeden en fasen, pil, ziekte, zwangerschap & bevallingen, enz enz. Soms weet je het niet, zijn het allerlei factoren bij elkaar opgeteld. Dat wil niet zeggen dat dat je natuurlijke libido nu eenmaal is. Bij de een leidt bijv langere tijd onthouding tot een lage behoefte, bij anderen juist niet (inhaalgevoel, gemis) of blijft het gelijk.



Daarom heeft het volgens mij altijd zin om te kijken waar het gebrek aan zin vandaan komt, voor zover je weet of kan weten..

Ik heb er zeker geen spijt van dat ik dit weet, maar weet ook dat mijn man altijd vroeg wat ik dan wilde en wat hij kon doen en dat ik toen gewoon dacht dat het oke was, ik had helemaal geen behoefte aan sex, laat staan met een ander, laat staan op een andere manier. Ik wist toen niet waar mijn geen zin vandaan kwam.



En ik denk dat elke man wel vraagt waarom een vrouw geen zin heeft en wat hij dan wel kan doen voor haar, die man wil vaak wel alles doen, maar die vrouw geeft dan simpel aan dat het wel oke is maar dat ze gewoon nu even geen zin heeft.



Jouw inbreng dat een vrouw vaak in die stemming moet komen vind ik daarom een zeer waardevolle, mannen en vrouwen zouden beter moeten weten hoe verschillend ze zijn en dat het niet zo werkt als bij een man, dat ze net als hij spontaan zin heeft als hij bv uit de douche komt (wat hij misschien wel heeft) dat haar hoofd er leeg voor moet zijn waar bij hem het juist zo is dat sex zijn hoofd leeg maakt.



Zou je meer begrijpen dat het voor je partner (vrouw) anders werk dan bij jou en dan pak je het mogelijk ook anders aan , maar het geeft buiten dat meer begrip voor elkaar als je inziet hoe je als man en vrouw verschilt in aanpak, in zin krijgen in behoefte aan, in manier van ontspannen enz.

Doddie, lazen die mannen die boeken maar eens, waar oa die biologische verschillen in aanleg verklaard worden

(ipv die weg te honen).



Het zijn maar algemeenheden in aanleg, dwz dat er inmiddels best vrouwen en mannen afwijken van die oorspronkelijke aanleg. Maar ik heb vaak de indruk dat veel mannen blijven dromen van die ene vrouw die lijkt op de immer beschikbare stoeipoes die altijd onmiddellijk zin heeft (net als in de film) en veel vrouwen op die ene "ervaren" bouquetreeksman die vanzelf aanvoelt wat ze nodig hebben. Ondertussen zijn we zo ontwikkeld, dat iedereen zo zijn eigen eigenaardigheden heeft.



Het jammere is dat bij wijze van spreken jouw man voor mij het ideale aantrekkelijke kan zijn en andersom, (en dan heb ik het niet over uiterlijke aantrekkelijkheid, maar manier van doen, van verleiden, van seksuele wisselwerking), maar onbegrip binnen relaties vaak wel eenzaam, niet begeerd en/of afgewezen voelt.



Ik blijf me er trouwens wel over verbazen over dat als men een minnaar tegen het lijf loopt, dat vaak wel in 1 keer raak is (passend, passievol, gelijke ideeen en behoeften) en niet alleen omdat het nieuw is.. lijkt wel alsof men er dan onbewust meer op afgestemd is of zo. Meteen herkenning en klik, ook als je je niet bewust bent wat je miste of nodig hebt. Dat lijkt me meer dan toeval.



Jammere is dat die boeken alles beredeneren vanuit vruchtbaarheid en vruchtbare periode en niet reppen over de periode daarna (in de oertijd werd je niet eens zo oud om een midlife-periode te beleven?!). En of eea geldt voor deze samenleving waarin je niet langer sekst om te bevruchten of bevrucht te raken? En een pil eea in de war schopt, en het feit dat vrouwen in eigen onderhoud kunnen voorzien? Seks is alleen bij mensen zo gecompliceerd (zowel teken van liefde als waardering als geilheid als hormonen als wel/niet kinderen willen, instinct maar ook geestelijke voldoening en intimiteit, enz) in vergelijking met dieren bijv.



Maar als we begrijpen hoe we instinctief zijn aangelegd, en ook voorkeuren diep zitten (en niks met de partner te maken hebben, soms niet-beinvloedbare lichamelijke of gevoelsmatige aspecten zijn, en zeker niet rationeel zijn of zomaar te veranderen door te "sturen"/willen met je rationele denken), dan zouden er misschien al heel wat minder misverstanden zijn.



Het is eigenlijk zonde dat zo iets belangrijks in het leven als liefde/intimiteit en seks niet wordt onderwezen, dat ieder daar zijn eigen ervaringen maar in moet opdoen (het enige wat je niet leert doordat er niet eens voorbeeld is van ouders/vrienden bijv, alles speelt zich doorgaans in het verborgene af bij mensen).



Als je maar beperkte ervaring hebt, bepaalt dat voornamelijk je beeld en beleving van seks. Dat het nu opener is in boeken en internet zal hopelijk bijdragen tot meer begrip hoe je zelf in elkaar zit en hoe de ander(e sexe). Er leeft een wirwar van vrijere mensen en behoudender mensen door elkaar, het is pas sinds kort dat mensen kunnen lezen of zien hoe anderen seks ervaren (Nancy Friday begon daarmee in de '70-er jaren). Je hoeft niet allemaal meer helemaal zelf het wiel uit te vinden.



Ik weet wel dat ik alles verslond over seks wat ik kon vinden, uit de bibliotheek en Flair en Viva (probleemrubrieken m.n.) en later ook Playboy en andere lectuur/ pornopiraten enz. Gewoon om ideetjes op te doen, dingen die ik zelf toen nog niet verzonnen zou hebben, maar wel nieuwsgierig naar was.



Dus eigenlijk ben ik wel blij met forums als dit en dat ook mannen de weg hierheen weten te vinden. Zoals ze vaak de weg niet willen vragen of de gebruiksaanwijzing overslaan, zijn er niet veel die zich er dieper in verdiepen dan door porno of eigen ervaring. En die 2 zijn nogal beperkte infobronnen, waar vrouwen toch eea meekrijgen via vrouwenbladen enz.



Nadeel van die openheid is dat er ook een vals beeld ontstaat dat alles te krijgen is. Zo van: "er zijn zat vrouwen (op internet) die instant en altijd geil zijn, of anaal willen, of dol zijn op pijpen, waarom jij dan niet?", dus het kan ook als voorbeeld/argument tegen je partner gebruikt worden. Of dat een goede ontwikkeling is?



Wat jij al zegt: zoveel mogelijk op 1 lijn komen, de gemeenschappelijke deler zien te vinden. In niet-wezenlijke dingen of alleen wat extra spanning, maar niet noodzakelijk voor je seksualiteit kan je makkelijker overheenstappen of de ander in pleasen dan wezenlijke, waar de 1 of de ander zich aan moet passen/ moet inhouden/ onderdrukken. Wezenlijke verschillen heb ik nog geen antwoord op.. ik blijf het mooi en bijzonder vinden als stellen elkaar die vrijheid gunnen met een ander dat te beleven, maar simpel en ideaal/ongecompliceerd is dat niet.

Voor de duidelijkheid: ik ben 24 (bijna 25) dus een of andere operatie is geen optie verder denk ik inderdaad meer aan homeopathische middelen, dan zware medicijnen.

Ja, audifan1986, in dit geval is castratie met vervangende en/of gereguleerde hormoontherapie geen oplossing. Mocht het in jullie bedoeling liggen in de toekomst een gezin te stichten dan lijkt het mij ook niet wenselijk om aan de slag te gaan met het type medicijnen dat gebruikt wordt bij zedendelinquenten om hun libido te onderdrukken. Je weet niet wat de uitwerking van deze medicijnen op langere termijn is voor wat betreft je vruchtbaarheid. Het zou mij niet verbazen als de huisarts er vanuit dat oogpunt afwijzend tegenover staat om deze medicijnen voor te schrijven. Ik denk dat het de beste kans biedt als jij het beheer over jouw sexualiteit in haar handen legt, dus m.a.w. als jij een MCD = male chastity device gaat dragen. Als jij zo'n dingetje draagt is het jou niet meer mogelijk om te vrijen of te masturberen. MCD's bestaan er in allerlei soorten en maten, van zacht plastic tot roestvrij staal, kijk maar eens op internet onder male chastity devices.

Het psychische effect schijnt te zijn dat de man zich bewust of onbewust realiseert dat hij geen sex kan hebben buiten zijn vrouw om en dat doet bij hem ook het verlangen daarnaar afnemen. Daar staat dan weer tegenover dat als er samen sexualiteit beleefd wordt dat dat dan weer veel intensiever zal zijn omdat hij zich onbewust volledig op jou of beter gezegd op jullie samen richt. Wij hebben wel naar websites op dit gebied zitten kijken waarbij alle aspecten van het dragen van zo'n ding besproken worden.

Het gaat er natuurlijk om dat het verlangen naar sex bij jou afneemt. Daarnaast kun je even ontsloten worden om in een volkomen a-sexuele atmosfeer even te masturberen om je overtollige zaad kwijt te raken. Deze handeling staat dan gelijk aan de natuurlijke handelingen als plassen en poepen en raakt dan op de duur vrij van iedere sexuele bijgedachte. Ik zou zeggen probeer het eens, baat het niet dan schaadt het immers ook niet.

-zelfbevrediging doen

-gewoon niet sexen?