Seks
alle pijlers
Minnaar deel 12
zaterdag 7 augustus 2010 om 12:27
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
zondag 22 augustus 2010 om 22:45
maandag 23 augustus 2010 om 00:38
Lisannez, vind je dat fijn, blijven slapen bij minnaar?
Over Beppies durf ik niet te praten, mag ik niet van Stew
Stew, met mij best, soms ook niet, maar werk me een ongeluk wat op zich wel afleiding geeft natuurlijk maar uiteindelijk niet vol te houden is volgens mij. Date en ik hebben gelukkig nog wel contact gehad en we vinden het beiden erg fijn dat we laatst een nacht samen zijn geweest. Vandaag niks gehoord en niks laten horen wat ik best moeilijk vind maar ik vind dat ik die afstand ook wel moet houden om me niet weer helemaal te verliezen. Dat kan, heel misschien, later nog wel als het echt beter gaat. En als die tijd niet komt kan ik daar beter nu al aan gaan wennen.
Wel andere smsjes gehad maar wegens gebrek aan tijd momenteel geen date in het verschiet.
Stew, kan me voorstellen dat het lastig is een plek te vinden om af te spreken. Hotel elke keer lijkt me ook niks en elke week in de auto, da's meer weg gelegd voor Miss T en Speedo
Tot zover even van deze kant, ben bek en bekaf....
Over Beppies durf ik niet te praten, mag ik niet van Stew
Stew, met mij best, soms ook niet, maar werk me een ongeluk wat op zich wel afleiding geeft natuurlijk maar uiteindelijk niet vol te houden is volgens mij. Date en ik hebben gelukkig nog wel contact gehad en we vinden het beiden erg fijn dat we laatst een nacht samen zijn geweest. Vandaag niks gehoord en niks laten horen wat ik best moeilijk vind maar ik vind dat ik die afstand ook wel moet houden om me niet weer helemaal te verliezen. Dat kan, heel misschien, later nog wel als het echt beter gaat. En als die tijd niet komt kan ik daar beter nu al aan gaan wennen.
Wel andere smsjes gehad maar wegens gebrek aan tijd momenteel geen date in het verschiet.
Stew, kan me voorstellen dat het lastig is een plek te vinden om af te spreken. Hotel elke keer lijkt me ook niks en elke week in de auto, da's meer weg gelegd voor Miss T en Speedo
Tot zover even van deze kant, ben bek en bekaf....
maandag 23 augustus 2010 om 00:40
maandag 23 augustus 2010 om 00:50
Ik herken het wel Bkstr, en als je van elkaar houdt is het nauwelijks, en op sommige momenten gewoon niet, te verkroppen dat het niet ging. Huil maar gewoon, het moet er toch uit, en komt er toch ook uit. Jammer genoeg kun je dat soort momenten niet plannen... Ik had van de week zo'n nacht (en de periode van het jaar speelt bij mij vast ook mee, bijna een jaar geleden)
Fijn de beestjes op je bed, maar niet je neus erin snuiten hè
Wat dat betreft heb ik aan die blote geen ruk natuurlijk
Fijn de beestjes op je bed, maar niet je neus erin snuiten hè
Wat dat betreft heb ik aan die blote geen ruk natuurlijk
maandag 23 augustus 2010 om 07:26
Toy, kun je dat harde werken niet afwisselen met dates met die funmeneer,of vind je dat nu lastig? Date noemde dat vluchtgedrag, maar ik was eerlijk gezegd blij dat je weer eens aan jezelf dacht en genoot.
Bkstr, je moet er echt doorheen meid, hoe pijnlijk het ook is. Het is alleen maar goed dat je van hem houdt, dan waren die jaren samen niet weggegooid en kun je er straks misschien met een blij gevoel op terugkijken.Ik hoop dat je vannacht een beetje hebt geslapen.
Crea, voor jou ook erg moeilijk. Ik ben er nog steeds niet over uit of cold turkey echt de beste manier is. Ik denk het wel, maar het doet zo verschrikkelijk veel pijn.
Een plek vinden om elkaar te ontmoeten blijft moeilijk. We wonen dicht bij elkaar en de kans is altijd groot dat we (gemeenschappelijke) bekenden tegen komen. En op de een of andere vreemde manier vind ik een hotelkamer nu opeens erg sleazy.
Bkstr, je moet er echt doorheen meid, hoe pijnlijk het ook is. Het is alleen maar goed dat je van hem houdt, dan waren die jaren samen niet weggegooid en kun je er straks misschien met een blij gevoel op terugkijken.Ik hoop dat je vannacht een beetje hebt geslapen.
Crea, voor jou ook erg moeilijk. Ik ben er nog steeds niet over uit of cold turkey echt de beste manier is. Ik denk het wel, maar het doet zo verschrikkelijk veel pijn.
Een plek vinden om elkaar te ontmoeten blijft moeilijk. We wonen dicht bij elkaar en de kans is altijd groot dat we (gemeenschappelijke) bekenden tegen komen. En op de een of andere vreemde manier vind ik een hotelkamer nu opeens erg sleazy.
maandag 23 augustus 2010 om 09:34
Toy: ook weer zware tijden voor jou lees ik. Soms schaam ik me gewoon dat ik hier 'zielig' aan het doen ben, terwijl het bij anderen nog zoveel erger is.. Dit is zo'n momentje.
Stew: I know, wat moet dat moet. En ja ik hou nog zoveel van hem. Dat maakt het zo moeilijk de laatste dagen. Houden van is niet genoeg, en op sterke 'stevig-in-mijn-schoenen-staan' momenten weet ik dat het beter is, maar na een nacht als deze twijfel ik weer aan alles. Nu is er in de familie relatieve rust, is er op werkgebied weer stabiliteit; misschien dat ik het nu wel aankan om nog wat te proberen samen..? Dat soort dingen spoken door mijn hoofd.
Gisteren vroeg iemand me: zou je er minnaar voor op kunnen geven? En nu kan ik daarop echt 'ja' zeggen, realiseerde ik me. En wat zegt dat dan weer he?
Pff, ik maak mezelf een beetje gek met die overpeinzingen merk ik.
Overigens hartstikke leuk, al die beesten op bed, maar qua nachtrust niet bepaald bevorderlijk (snurken, rennen achter elkaar aan, spelen met mijn voeten onder het dekbed)!
Stew: I know, wat moet dat moet. En ja ik hou nog zoveel van hem. Dat maakt het zo moeilijk de laatste dagen. Houden van is niet genoeg, en op sterke 'stevig-in-mijn-schoenen-staan' momenten weet ik dat het beter is, maar na een nacht als deze twijfel ik weer aan alles. Nu is er in de familie relatieve rust, is er op werkgebied weer stabiliteit; misschien dat ik het nu wel aankan om nog wat te proberen samen..? Dat soort dingen spoken door mijn hoofd.
Gisteren vroeg iemand me: zou je er minnaar voor op kunnen geven? En nu kan ik daarop echt 'ja' zeggen, realiseerde ik me. En wat zegt dat dan weer he?
Pff, ik maak mezelf een beetje gek met die overpeinzingen merk ik.
Overigens hartstikke leuk, al die beesten op bed, maar qua nachtrust niet bepaald bevorderlijk (snurken, rennen achter elkaar aan, spelen met mijn voeten onder het dekbed)!
maandag 23 augustus 2010 om 09:54
Ik ben er ook weer even! Ik lees wel mee, maar met al jullie sores vind ik het, zeker als nieuweling, vaak ongepast om er iets tussen te gooien.
Bkstr, ik herken jouw gevoelens. Ik ben in een vorige relatie, die al niet meer lekker liep, vreemdgegaan. Dat kwam uit, en ik heb uiteindelijk besloten alleen verder te gaan. Zowel mijn ex als ik hebben het er erg moeilijk mee gehad: je houdt nou eenmaal van elkaar en dat is niet van de één op de andere dag voorbij. Zeker niet als je alleen weer een nieuw leven op moet bouwen, ander huis, enzovoorts. Uiteindelijk slijt dat gevoel echt en kun je terugkijken op een mooie tijd samen. En wellicht kunnen jullie later alsnog als vrienden met elkaar omgaan. Jullie zijn immers niet zonder redenen uit elkaar gegaan.
Bkstr, ik herken jouw gevoelens. Ik ben in een vorige relatie, die al niet meer lekker liep, vreemdgegaan. Dat kwam uit, en ik heb uiteindelijk besloten alleen verder te gaan. Zowel mijn ex als ik hebben het er erg moeilijk mee gehad: je houdt nou eenmaal van elkaar en dat is niet van de één op de andere dag voorbij. Zeker niet als je alleen weer een nieuw leven op moet bouwen, ander huis, enzovoorts. Uiteindelijk slijt dat gevoel echt en kun je terugkijken op een mooie tijd samen. En wellicht kunnen jullie later alsnog als vrienden met elkaar omgaan. Jullie zijn immers niet zonder redenen uit elkaar gegaan.
maandag 23 augustus 2010 om 10:01
even egoposten (wat ik volgens mij altijd al doe hahaha, sorry)
ik voel me zoooo klote, ik weet het echt niet meer. Aan het begin van de rit was ik voor 100% zeker dat mijn relatie met nr1 helemaal toppie was. Nu twijfel ik. Ik merk dat ik me overal aan erger. Terwijl er aan nr1 niks is veranderd. Ik heb het idee dat ik stilsta in mijn ontwikkeling, onze gesprekken gaan altijd over hetzelfde. We konden altijd uren ouwehoeren, ik heb dat niet meer......
En dan minnaar: ja een nieuw iemand in je leven. Daar kan je uren mee ouwehoeren en alles wil je van elkaar weten, en ik heb het gevoel dat hij meer te vertellen heeft, qua inhoud.
Ach.... dit gaat allang niet meer over sv or not to sv.
Sorry....
(ik zie dit forum trouwens ook voor mezelf als een soort dagboek.... hoe dacht ik toen, hoe denk ik nu en in de toekomst,...)
ik voel me zoooo klote, ik weet het echt niet meer. Aan het begin van de rit was ik voor 100% zeker dat mijn relatie met nr1 helemaal toppie was. Nu twijfel ik. Ik merk dat ik me overal aan erger. Terwijl er aan nr1 niks is veranderd. Ik heb het idee dat ik stilsta in mijn ontwikkeling, onze gesprekken gaan altijd over hetzelfde. We konden altijd uren ouwehoeren, ik heb dat niet meer......
En dan minnaar: ja een nieuw iemand in je leven. Daar kan je uren mee ouwehoeren en alles wil je van elkaar weten, en ik heb het gevoel dat hij meer te vertellen heeft, qua inhoud.
Ach.... dit gaat allang niet meer over sv or not to sv.
Sorry....
(ik zie dit forum trouwens ook voor mezelf als een soort dagboek.... hoe dacht ik toen, hoe denk ik nu en in de toekomst,...)
maandag 23 augustus 2010 om 10:03
Boompje: input van nieuwelingen is juist ontzettend welkom, vooral doen hoor!
Thnx, ik weet (ratio) ook wel dat dit erbij hoort, maar mijn god dat gevoel zeg! Het liefst zou ik hem gewoon vasthouden en nooit meer loslaten. En toch is loslaten het codewoord inderdaad. Maar dan maar stapje voor stapje (boom voor boom, zou een gezegde zijn geweest in minnaar 10 of 11 ofzo)...
Thnx, ik weet (ratio) ook wel dat dit erbij hoort, maar mijn god dat gevoel zeg! Het liefst zou ik hem gewoon vasthouden en nooit meer loslaten. En toch is loslaten het codewoord inderdaad. Maar dan maar stapje voor stapje (boom voor boom, zou een gezegde zijn geweest in minnaar 10 of 11 ofzo)...
maandag 23 augustus 2010 om 10:07
quote:jahoe1968 schreef op 23 augustus 2010 @ 10:01:
Aan het begin van de rit was ik voor 100% zeker dat mijn relatie met nr1 helemaal toppie was. Nu twijfel ik. Ik merk dat ik me overal aan erger. Terwijl er aan nr1 niks is veranderd. Ik heb het idee dat ik stilsta in mijn ontwikkeling, onze gesprekken gaan altijd over hetzelfde. We konden altijd uren ouwehoeren, ik heb dat niet meer......
En dan minnaar: ja een nieuw iemand in je leven. Daar kan je uren mee ouwehoeren en alles wil je van elkaar weten, en ik heb het gevoel dat hij meer te vertellen heeft, qua inhoud.
Belangrijke constatering in jouw verhaal is dat je ergens de oorzaak bij jezelf zoekt (het gevoel dat je zelf stilstaat). Dáár kun je nog iets aan doen, toch? Probeer eerst ontwikkeling bij jezelf te veroorzaken, wellicht dat je daardoor weer dichter bij jezelf komt te staan en echt kunt zien wat er wel of niet mis zou zijn! De ander kun je niet veranderen, je kunt alleen proberen dichter bij elkaar te komen staan. Maar als jij vindt dat je zelf stilstaat, dan moet je daar beginnen.
En natuurlijk heeft minnaar je meer te vertellen: jullie kennen elkaar nog lang niet door en door. Dat vertekent je beeld wel misschien?
In mijn relatie was het zo dat ik erg naar mezelf terug ben gegaan om te bezien wat ik nu echt nodig had, wilde, en wat ik er zelf aan kon doen. Dit heb ik steeds gedeeld met nr1 (ex, doe ik het weer), en geprobeerd er samen wat aan te doen. Maar het ging voor hem te diep, was te ingewikkeld of te zwaar, en dus kwam er weinig verandering in het totale plaatje van wat ik nodig had. Voor jou is er zeker nog hoop!
Aan het begin van de rit was ik voor 100% zeker dat mijn relatie met nr1 helemaal toppie was. Nu twijfel ik. Ik merk dat ik me overal aan erger. Terwijl er aan nr1 niks is veranderd. Ik heb het idee dat ik stilsta in mijn ontwikkeling, onze gesprekken gaan altijd over hetzelfde. We konden altijd uren ouwehoeren, ik heb dat niet meer......
En dan minnaar: ja een nieuw iemand in je leven. Daar kan je uren mee ouwehoeren en alles wil je van elkaar weten, en ik heb het gevoel dat hij meer te vertellen heeft, qua inhoud.
Belangrijke constatering in jouw verhaal is dat je ergens de oorzaak bij jezelf zoekt (het gevoel dat je zelf stilstaat). Dáár kun je nog iets aan doen, toch? Probeer eerst ontwikkeling bij jezelf te veroorzaken, wellicht dat je daardoor weer dichter bij jezelf komt te staan en echt kunt zien wat er wel of niet mis zou zijn! De ander kun je niet veranderen, je kunt alleen proberen dichter bij elkaar te komen staan. Maar als jij vindt dat je zelf stilstaat, dan moet je daar beginnen.
En natuurlijk heeft minnaar je meer te vertellen: jullie kennen elkaar nog lang niet door en door. Dat vertekent je beeld wel misschien?
In mijn relatie was het zo dat ik erg naar mezelf terug ben gegaan om te bezien wat ik nu echt nodig had, wilde, en wat ik er zelf aan kon doen. Dit heb ik steeds gedeeld met nr1 (ex, doe ik het weer), en geprobeerd er samen wat aan te doen. Maar het ging voor hem te diep, was te ingewikkeld of te zwaar, en dus kwam er weinig verandering in het totale plaatje van wat ik nodig had. Voor jou is er zeker nog hoop!
