Seks
alle pijlers
minnaar deel 13
zondag 26 september 2010 om 21:24
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
woensdag 8 december 2010 om 18:13
Hallo allemaal
Ik lees af en toe op deze topic,maar nooit echt behoefte gehad om te reageren...
Tot nu
Ik voel me zoo rot en heel erg verdrietig,het is over met mijn minnaar...na 4jaar
Voel me gewoon afschuwelijk en alles doe ik als een robot....kan amper meer eten
En kan het nergens uitten behalve hier....of in mijn bed huilend...
Ik lees af en toe op deze topic,maar nooit echt behoefte gehad om te reageren...
Tot nu
Ik voel me zoo rot en heel erg verdrietig,het is over met mijn minnaar...na 4jaar
Voel me gewoon afschuwelijk en alles doe ik als een robot....kan amper meer eten
En kan het nergens uitten behalve hier....of in mijn bed huilend...
woensdag 8 december 2010 om 20:20
Hoi Roos
thankss voor je knuffel..
Ja klopt dat is best wel lang en alles konden we altijd aan elkaar kwijt..nou ja de laatste tijd niet zo.
.
Door mijn eigen gedrag ben ik hem kwijt,omdat ik af en toe zo jaloers kan reageren..
We kregen ruzie over Msn ,omdat hij naar zijn zeggen een grapje maakte,over andere vrouwen.
Waarop ik doordraaide en erg boos werd...
Volgende dag besefte ik pas wat ik gedaan had...en heeft niet meer gereageerd op mijn telefoontjes of mails
Samen was het altijd zo heerlijk,ik wist niet dat seks zoo lekker kon zijn...
Als ik daaraan denk dan mis ik hem zoo vreselijk! en besef nu pas hoeveel ik van hem hou
thankss voor je knuffel..
Ja klopt dat is best wel lang en alles konden we altijd aan elkaar kwijt..nou ja de laatste tijd niet zo.
.
Door mijn eigen gedrag ben ik hem kwijt,omdat ik af en toe zo jaloers kan reageren..
We kregen ruzie over Msn ,omdat hij naar zijn zeggen een grapje maakte,over andere vrouwen.
Waarop ik doordraaide en erg boos werd...
Volgende dag besefte ik pas wat ik gedaan had...en heeft niet meer gereageerd op mijn telefoontjes of mails
Samen was het altijd zo heerlijk,ik wist niet dat seks zoo lekker kon zijn...
Als ik daaraan denk dan mis ik hem zoo vreselijk! en besef nu pas hoeveel ik van hem hou
woensdag 8 december 2010 om 22:51
zaterdag 11 december 2010 om 10:36
Volgens mij is de kerstvakantie begonnen en ligt iedereen mijn zijn of haar minaar of minnares op het strand aan de bahama`s. Nu ik het daar zo over heb... sjee zou er best zin in hebben gewoon een keer de kerst in mijn eigen omgeving over slaan.
Welkom Prisilla en meteen sterkte ook. Wat vervelend dat je op die manier nu niets meer hoort. Daardoor heb je ook geen gelegenheid om het goed te maken en dat vind ik altijd erg min van mensen. Is er reden voor je jaloerse gedrag trouwens? En wat Crea ook al vraagt ben je single of heb je een relatie?
Afijn wat veel vragen als je voor een eerste keer post hier.
@bkstr, hoe is het daar, heb je nog afleidende dingen te doen de komende weken?
@ Crea, het blijft moeilijk hè, gevoel is iets wat je niet aan en uit kan zetten. De menselijke geest probeert alles maar in behapbare brokjes te delen om ergens inzicht in te krijgen. Vatbaar is het nooit, konden we maar knopjes omzetten in ons hoofd. Vind het altijd wel mooi om te zien hoe Suzy het probeert te verwoorden.
@ Suzy, ik heb deze week de belangrijkste les geleerd over "mijzelf" en wat er in mij omgaat. Ik heb daarbij aan jou gedacht en kreeg in 1 keer de meest belangrijke ingeving van de afgelopen paar jaar. Ik moet proberen op gevoel te acteren en daarmee met mijzelf door een deur kunnen blijven gaan. Ik vind jouw verhalen altijd wel fijn om te lezen maar het geeft meteen de essentie weer dat wat voor draai je er ook aangeeft je het met jezelf zal moeten doen. We zijn verleerd om als man en vrouw te denken (mits het een man vrouwrelatie betreft) en betrekken alles op de andere persoon. Hierbij word door de therapeutisch behandelden ook nog eens een flinke scheut egoisme als raad meegegeven waardoor we feitelijk in een "emotioneel" isolement komen te zitten. Ik pleit voor meer gevoel en communicatie ipv een rationeel denken en het bij jezelf blijven zoeken. Iets tussen twee mensen kan je nooit alleen oplossen.
Sjee wat een epistel ontstaat er weer onder mijn vingers...
Welkom Prisilla en meteen sterkte ook. Wat vervelend dat je op die manier nu niets meer hoort. Daardoor heb je ook geen gelegenheid om het goed te maken en dat vind ik altijd erg min van mensen. Is er reden voor je jaloerse gedrag trouwens? En wat Crea ook al vraagt ben je single of heb je een relatie?
Afijn wat veel vragen als je voor een eerste keer post hier.
@bkstr, hoe is het daar, heb je nog afleidende dingen te doen de komende weken?
@ Crea, het blijft moeilijk hè, gevoel is iets wat je niet aan en uit kan zetten. De menselijke geest probeert alles maar in behapbare brokjes te delen om ergens inzicht in te krijgen. Vatbaar is het nooit, konden we maar knopjes omzetten in ons hoofd. Vind het altijd wel mooi om te zien hoe Suzy het probeert te verwoorden.
@ Suzy, ik heb deze week de belangrijkste les geleerd over "mijzelf" en wat er in mij omgaat. Ik heb daarbij aan jou gedacht en kreeg in 1 keer de meest belangrijke ingeving van de afgelopen paar jaar. Ik moet proberen op gevoel te acteren en daarmee met mijzelf door een deur kunnen blijven gaan. Ik vind jouw verhalen altijd wel fijn om te lezen maar het geeft meteen de essentie weer dat wat voor draai je er ook aangeeft je het met jezelf zal moeten doen. We zijn verleerd om als man en vrouw te denken (mits het een man vrouwrelatie betreft) en betrekken alles op de andere persoon. Hierbij word door de therapeutisch behandelden ook nog eens een flinke scheut egoisme als raad meegegeven waardoor we feitelijk in een "emotioneel" isolement komen te zitten. Ik pleit voor meer gevoel en communicatie ipv een rationeel denken en het bij jezelf blijven zoeken. Iets tussen twee mensen kan je nooit alleen oplossen.
Sjee wat een epistel ontstaat er weer onder mijn vingers...
zaterdag 11 december 2010 om 21:50
@ creabea
Ja en ik voel me ook ontzettend naar...
We zijn beiden getrouwd en kids...nee hij weet wel hoe ik me voel en vaker erover gehad met hem..
Hij vindt het ook een onzin dat ik zo reageer en vraagt zich meteen af of hij mijn bezit is...maar zo zie ik hem niet,hij is getrouwd..
alleen hij praat vaak over andere vrouwen,van die is mooi enz
Maar ik heb heb zoiets van wat moet je dan met mij? en ik dan?
@ Jan dank je
idd heb zoveel mails gestuurd en ik heb het gevoel dat het echt afgelopen is...
nou zie mijn post hierboven
Ja en ik voel me ook ontzettend naar...
We zijn beiden getrouwd en kids...nee hij weet wel hoe ik me voel en vaker erover gehad met hem..
Hij vindt het ook een onzin dat ik zo reageer en vraagt zich meteen af of hij mijn bezit is...maar zo zie ik hem niet,hij is getrouwd..
alleen hij praat vaak over andere vrouwen,van die is mooi enz
Maar ik heb heb zoiets van wat moet je dan met mij? en ik dan?
@ Jan dank je
idd heb zoveel mails gestuurd en ik heb het gevoel dat het echt afgelopen is...
nou zie mijn post hierboven
zondag 12 december 2010 om 13:47
@JJ: en meteen een mooie post van je! Ja, dat is zeker zo, dat in therapeutenland altijd zo gehamerd wordt op je eigen aandeel. Misschien omdat dat het enige is waar je invloed op hebt.
Maar je hebt zeker gelijk: het leidt soms vooral tot egoisme(het nieuwe dogma van jezelf gelukkig maken) en constant met jezelf bezig zijn en in sommige gevallen (mensen die alles altijd al op zichzelf betrekken) vertwijfeling, spijt, wroeging, onmacht, enz. Mensen verwarren soms een eigen aandeel (een deel dus) met "eigen schuld"..
Men slaat soms idd hierin door: voorheen was het vooral (uitsluitend) naar de ander kijken vanuit een slachtofferrol en diens schuld/ fouten en wat hij/zij je tekort doet/aan tekortkomingen heeft, lijkt het nu soms wel andersom. Slachtofferig en zielig is uit de mode, en er is zekere hardheid voor in de plaats gekomen (eigen verantwoordelijkheid en altijd meteen de reactie van "wat zegt het over jou?".
Eigenlijk is het meer de bedoeling dat je objectiever leert kijken naar beider aandeel en dan liefst mild naar jezelf en naar je partner. (ipv beschuldigend en hard naar jezelf of de ander).. Het wordt steeds moeilijker om te accepteren dat je zelf niet perfect bent en je partner ook niet, want het is een tijdgeest waarin alles "maakbaar" wordt geacht: alles is te veranderen, als je maar wilt (uiterlijk en geestelijk). Dus als je nog "tekortkomingen" hebt, heb je daar niet aan gewerkt, dus eigen schuld, zwak, enz.
De lat ligt hoog van wat je van een partner en minnaar enz verwacht en anders is er wel een ander te vinden. Ik weet niet meer wie het zei, maar ik blijf het een mooie vinden: (in de geest van:) "geef me de kracht om te accepteren waar ik geen invloed op heb, de kracht om te veranderen waar ik wel invloed op heb, en de wijsheid om dat onderscheid te kunnen maken.."
Maar je hebt zeker gelijk: het leidt soms vooral tot egoisme(het nieuwe dogma van jezelf gelukkig maken) en constant met jezelf bezig zijn en in sommige gevallen (mensen die alles altijd al op zichzelf betrekken) vertwijfeling, spijt, wroeging, onmacht, enz. Mensen verwarren soms een eigen aandeel (een deel dus) met "eigen schuld"..
Men slaat soms idd hierin door: voorheen was het vooral (uitsluitend) naar de ander kijken vanuit een slachtofferrol en diens schuld/ fouten en wat hij/zij je tekort doet/aan tekortkomingen heeft, lijkt het nu soms wel andersom. Slachtofferig en zielig is uit de mode, en er is zekere hardheid voor in de plaats gekomen (eigen verantwoordelijkheid en altijd meteen de reactie van "wat zegt het over jou?".
Eigenlijk is het meer de bedoeling dat je objectiever leert kijken naar beider aandeel en dan liefst mild naar jezelf en naar je partner. (ipv beschuldigend en hard naar jezelf of de ander).. Het wordt steeds moeilijker om te accepteren dat je zelf niet perfect bent en je partner ook niet, want het is een tijdgeest waarin alles "maakbaar" wordt geacht: alles is te veranderen, als je maar wilt (uiterlijk en geestelijk). Dus als je nog "tekortkomingen" hebt, heb je daar niet aan gewerkt, dus eigen schuld, zwak, enz.
De lat ligt hoog van wat je van een partner en minnaar enz verwacht en anders is er wel een ander te vinden. Ik weet niet meer wie het zei, maar ik blijf het een mooie vinden: (in de geest van:) "geef me de kracht om te accepteren waar ik geen invloed op heb, de kracht om te veranderen waar ik wel invloed op heb, en de wijsheid om dat onderscheid te kunnen maken.."
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 12 december 2010 om 14:11
@Priscilla: het is me niet duidelijk wat voor mails je gestuurd hebt, maar verwijten en verongelijktheid jaagt mensen hard weg. Ook als je later spijt betuigt. Zeker met minnaars is het denk ik zo, dat je naar iemand uit wil kijken, en niet zit te wachten op "gedoe". Wat je zegt laat zijn sporen na, altijd, sorry maakt dat niet ongedaan..Dan gaat iemand je zien als "lastig" ipv leuk en extraatje.
Ik weet niet of zoiets bij jullie gebeurd is, maar er komt een punt dat het onomkeerbaar is. Ook al vind je de persoon als geheel leuk en gaat het over het ("lastige"/jaloerse) gedrag, wat je uit en zegt, het beinvloedt toch hoe iemand jou ziet.
En spijt/wroeging achteraf is shit, ik ken het.. de onmacht dat dingen niet terug te draaien is, of helemaal geen contact mogelijk om eea recht te zetten. Dat is ontzettend moeilijk, ik weet het!
Sterkte!
Ik weet niet of zoiets bij jullie gebeurd is, maar er komt een punt dat het onomkeerbaar is. Ook al vind je de persoon als geheel leuk en gaat het over het ("lastige"/jaloerse) gedrag, wat je uit en zegt, het beinvloedt toch hoe iemand jou ziet.
En spijt/wroeging achteraf is shit, ik ken het.. de onmacht dat dingen niet terug te draaien is, of helemaal geen contact mogelijk om eea recht te zetten. Dat is ontzettend moeilijk, ik weet het!
Sterkte!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 12 december 2010 om 14:56
quote:Prisillia schreef op 11 december 2010 @ 21:50:
@ creabea
Ja en ik voel me ook ontzettend naar...
We zijn beiden getrouwd en kids...nee hij weet wel hoe ik me voel en vaker erover gehad met hem..
Hij vindt het ook een onzin dat ik zo reageer en vraagt zich meteen af of hij mijn bezit is...maar zo zie ik hem niet,hij is getrouwd..
alleen hij praat vaak over andere vrouwen,van die is mooi enz
Maar ik heb heb zoiets van wat moet je dan met mij? en ik dan?
Zou je man nou ook zoiets denken, zoals in die laatste zin; En ik dan? Wat moet je nu nog met mij?
Ga in godsnaam aan jezelf werken, steek je energie in je eigen gezin en doe wat aan dat zelfvertrouwen van je, want je gebruikt anderen om je gaten te vullen, letterlijk en figuurlijk.
@ creabea
Ja en ik voel me ook ontzettend naar...
We zijn beiden getrouwd en kids...nee hij weet wel hoe ik me voel en vaker erover gehad met hem..
Hij vindt het ook een onzin dat ik zo reageer en vraagt zich meteen af of hij mijn bezit is...maar zo zie ik hem niet,hij is getrouwd..
alleen hij praat vaak over andere vrouwen,van die is mooi enz
Maar ik heb heb zoiets van wat moet je dan met mij? en ik dan?
Zou je man nou ook zoiets denken, zoals in die laatste zin; En ik dan? Wat moet je nu nog met mij?
Ga in godsnaam aan jezelf werken, steek je energie in je eigen gezin en doe wat aan dat zelfvertrouwen van je, want je gebruikt anderen om je gaten te vullen, letterlijk en figuurlijk.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
zondag 12 december 2010 om 15:07
@ Rooss, ik merkte dat ik een heel aantal jaren eigenlijk mijn gevoel heb afgeschermt voor de buitenwacht en eerder rationeel en afgemeten handelde. Daardoor mis je bepaalde dingen die in het leven (mijn leven) erg belangrijk zijn. Vaak is het binnenhouden van emoties en gevoelens een vorm van bescherming van jezelf maar hierdoor mis je ook een hoop. Ik heb dit jaar door bepaalde situaties die zijn ontstaan in mijn leven het voelen en tonen van gevoelens weer als middelpunt van mijn levenshouding genomen. Natuurlijk is dat een risico maar ik heb het geluk gehad daar tot op heden zo`n mooi antwoord op te hebben gekregen dat ik niet snap waarom ik dat eerder niet meer gedaan heb. Het heeft me heel veel gebracht namelijk.
@ Suzy, Dank je wel voor je compliment! Het is overigens mijn eigen mening dat ik het zo zie. Ik vind gewoon dat door het "nieuwe egoïsme" zoals jij het zo mooi noemt een belangrijk deel van de communicatie tussen mensen en geliefden is verdwenen. Het blijft luisteren naar elkaar en elkaar proberen te begrijpen. Door het aldoor bij jezelf neer te leggen creëer je onbegrip bij een ander. Dat het daarnaast ingegeven word door een derde partij (de therapeut) zorgt ervoor dat sommige mensen onherkenbaar veranderen waardoor er voor de ander nog meer vervreemding ontstaat.
Natuurlijk zijn er ook mensen die zich hun leven lang al laten leven door anderen en kan daar wat aan gedaan worden door hen andere inzichten te geven. Toch vind ik het in veel gevallen veel te ver gaan, mensen bewust maken is oke mensen compleet veranderen en hersenspoelen (overdreven woordgebruik) dient geen doel. Je kan je leven lang geen toneelspel spelen namelijk... Dat geeft je nog veel meer spanningen en stress als dat je al had.
Wees vooral jezelf en geen spiegel van het gemiddelde...
@ Suzy, Dank je wel voor je compliment! Het is overigens mijn eigen mening dat ik het zo zie. Ik vind gewoon dat door het "nieuwe egoïsme" zoals jij het zo mooi noemt een belangrijk deel van de communicatie tussen mensen en geliefden is verdwenen. Het blijft luisteren naar elkaar en elkaar proberen te begrijpen. Door het aldoor bij jezelf neer te leggen creëer je onbegrip bij een ander. Dat het daarnaast ingegeven word door een derde partij (de therapeut) zorgt ervoor dat sommige mensen onherkenbaar veranderen waardoor er voor de ander nog meer vervreemding ontstaat.
Natuurlijk zijn er ook mensen die zich hun leven lang al laten leven door anderen en kan daar wat aan gedaan worden door hen andere inzichten te geven. Toch vind ik het in veel gevallen veel te ver gaan, mensen bewust maken is oke mensen compleet veranderen en hersenspoelen (overdreven woordgebruik) dient geen doel. Je kan je leven lang geen toneelspel spelen namelijk... Dat geeft je nog veel meer spanningen en stress als dat je al had.
Wees vooral jezelf en geen spiegel van het gemiddelde...
zondag 12 december 2010 om 15:18
quote:Very Cherry schreef op 12 december 2010 @ 15:09:
Och lieve vrouw toch, wat doe je het goed
[afbeelding]
En aan de manier waarop je hier doorheen gaat, kan ik een belangrijk ding aflezen; 2011 wordt jouw jaar. Let maar op.
thnx, ik hoop het echt, dat 2011 mijn jaar wordt. Wordt GVD ook wel eens tijd zeg!
JJ: er valt nog genoeg te leren, jammer genoeg... Nee is wel heel leuk hoor, maar het is veel, en heb er gewoon geen f*ck zin in vandaag (gisteren ook al niet... vrijdag ook niet echt).
*wat fijn dat er weer wat leven is hier!*
Och lieve vrouw toch, wat doe je het goed
[afbeelding]
En aan de manier waarop je hier doorheen gaat, kan ik een belangrijk ding aflezen; 2011 wordt jouw jaar. Let maar op.
thnx, ik hoop het echt, dat 2011 mijn jaar wordt. Wordt GVD ook wel eens tijd zeg!
JJ: er valt nog genoeg te leren, jammer genoeg... Nee is wel heel leuk hoor, maar het is veel, en heb er gewoon geen f*ck zin in vandaag (gisteren ook al niet... vrijdag ook niet echt).
*wat fijn dat er weer wat leven is hier!*
zondag 12 december 2010 om 15:25
Ja bkstr, t was nogal een dooie boel geworden geloof ik. Ik denk dat er op een gegeven moment ook wel een beetje de rek uit is. Wel fijn dat er altijd wel een aantal mensen actief blijven. Je ziet toch wel steeds nieuwe mensen verschijnen die een tijdje meeschrijven en blij zijn met een stukje spiegel zo nu en dan...
zondag 12 december 2010 om 15:26
Wat ik in de korte tijd dat ik mijn minnaar ken, geleerd heb, is "samen" praten.
Dat wat ik van jou hoor, bedoel je dat ook zo, als dat het bij mij aankomt als boodschap?
En wat doet dat met mij, en realiseer jij je wat het met mij doet?
En andersom geldt dit ook.
Dan kijk ik naar mijn nr1 relatie, en merk ik dat ik onze communicatie als vanzelfsprekend aannam. Hem hoef ik toch niet nog uit te leggen wat ik bedoelde toen ik dat zei?
Nr1 kent mij al decennia. Maar zo werkt het natuurlijk niet.
Bijwerking van mijn vreemdgaan, is het positieve effect dat nr1 en ik nu in gesprekken met elkaar ervaren.
Dat wat ik van jou hoor, bedoel je dat ook zo, als dat het bij mij aankomt als boodschap?
En wat doet dat met mij, en realiseer jij je wat het met mij doet?
En andersom geldt dit ook.
Dan kijk ik naar mijn nr1 relatie, en merk ik dat ik onze communicatie als vanzelfsprekend aannam. Hem hoef ik toch niet nog uit te leggen wat ik bedoelde toen ik dat zei?
Nr1 kent mij al decennia. Maar zo werkt het natuurlijk niet.
Bijwerking van mijn vreemdgaan, is het positieve effect dat nr1 en ik nu in gesprekken met elkaar ervaren.
