Minnaar deel 19.

26-11-2012 12:53 3006 berichten
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?



Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Alle reacties Link kopieren
quote:Sensual_D schreef op 12 december 2012 @ 02:07:

[...]





Dat is grappig.. zelfs Jahoe weet er ondertussen van..



????HUH???

Kijk SD.... nu doe je precies zoals je altijd doet..... aannames maken.

Jij kan alleen maar zwart - wit denken.



Ik weet helemaal niet waar Rooss op doelt met haar oude koeien, en dat zal me ook aan mijn reet roesten ook.

Mijn amen was bedoelt als: zo rooss heeft gezegd. Punt erachter.
Jahoe, het lijkt me ontzettend moeilijk om er een weg in te vinden en ik zou ook niet weten hoe.

Helemaal omdat dit niet zomaar een dingetje is over wel of geen schoenen aan in huis, of wie de boodschappen haalt. Het is iets dat nogal ingrijpend kan zijn, als de een er echt hele grote moeite mee heeft.



En dat de dates gelijk op moeten lopen, is misschien ook een beetje dubbel. Want wat als jullie beiden een vaste minnaar/es hebben gevonden, wat op rolletjes zou lopen, en dan eindigt een van beide relaties om welke reden dan ook. Zou de ander dan ook moeten stoppen? Ook als dat wel goed gaat verder? Dat is nogal krom.

Volgens mij is het heel moeilijk om een balans in datefrequentie te vinden. Als jij 1 keer gaat, mag je pas weer als ik ook 1 keer geweest ben.



Wat is de reden dat hij ook eerst een date wil hebben? Is dat een soort, wat jij mag, moet ik dan ook hebben?



Ik vind wel dat je niet altijd perse jezelf helemaal aan de kant moet schuiven, omdat de ander daar niet in mee kan/wil gaan. Uiteindelijk zal het jou ongelukkig maken en zul je het hem miss zelfs wel kwalijk nemen. Als jouw behoefte zo sterk is, zal het, zoals je zegt, weer zijn kop op steken. Miss niet morgen, maar miss wel volgende week of volgend jaar.
Alle reacties Link kopieren
noppies:

ja is heel lastig.



Daar is hij ook bang voor dat... stel dat hij een leuke dame heeft... en het bij mij over is. Dat hij dan moet stoppen. Of rustig aan moet doen.

Ik vind dat onzin.

Of hij heeft drie dates gehad en ik maar twee, dus gauw een date doen. Dat werkt toch niet?

In mijn optiek hou je ongeveer eens per zoveel tijd een date.

Het is een kwestie van gunnen.



Ik denk idd dat het bij hem een stuk onzekerheid en jaloezie is. Jij wel en ik niet, dat is niet eerlijk ooooh nee



En toch raar he... met swingen totaal geen last van jaloezie. Hij wil zelfs triootjes doen.

Maar altijd alles samen met mij.



Kortom.... we zijn er nog lang niet.

(maar wel heerlijk avondje/nachtje samen gehad vannacht. Dus dat zit wel goed)
Alle reacties Link kopieren
jahoe zo te horen gaan jullie hier wel uit komen, althans dat hoop ik voor jullie.



Denk dat het lastiger wordt als een van de partners een monogame relatie wilt en de ander behoefte heeft aan meer partners.

Op dat moment zal een van de partners altijd iets tegen zijn zin/natuur/behoefte moeten doen, en ik denk niet dat dit op de lange termijn werkt.

En kan dus zijn dat ondanks je van elkaar houd de verschillende behoefte ervoor zorgen dat de relatie verbroken wordt
Alle reacties Link kopieren
quote:noppies schreef op 12 december 2012 @ 09:06:

Sense, je mag er van vinden wat je er van vindt, iedereen heeft recht op zijn of haar eigen mening, maar je kunt niet zeggen dat jij die mening hebt en dus Wovi en Julus hier niet hun waarheid vertellen. Dat een relatie niet zo lekker loopt en dat dat niet besproken is van te voren, kan.



Jij hebt wel met je partner besproken dat het niet zo goed ging of dat je iets belangrijks miste, maar je hebt niet besproken dat je op zoek zou gaan naar iemand anders of het dan bij iemand anders had gevonden.

Houd jij jouw partner voor een deel verantwoordelijk voor jouw vreemdgaan?



En dat heeft niets met moraalridder zijn te maken, want ik ben geen moraalridder. Zelf ben ik vreemdgegaan, maar dat is geheel en al mijn eigen verantwoordelijkheid. Niemand anders kan daar de schuld voor dragen, alleen ik. Ik was degene die bedroog, mijn ex stond met een blinddoek aan de zijlijn en kon er niets aan doen. Had er ook niets aan kunnen doen, ik had het hoe dan ook gedaan.



Dat je samen verantwoordelijk bent voor het welzijn van je relatie, ben ik met je eens. Dat, als dat niet werkt of er niet genoeg aan gedaan wordt door beiden, de een het elders gaat zoeken en dat stiekem doet, nee, daar heeft 'samen' niets meer mee te maken. Dat doet iemand echt geheel en alleen op eigen houtje.



Lieve Sense, als je boos bent, mag dat, maar hier is toch niet de plek om dat op te rakelen? Stuur dan een mail met alles waar je boos over bent naar wie je wilt, maar hier op dit topic heeft dat echt geen enkel nut en het stoort voor de anderen.



Dat is dus precies wat ik bedoel..

Echter met woorden als "Zwarte piet" en letterlijk schrijven dat een ander geheel verantwoordelijk is voor de sores waarin een gezin verkeerd schieten mij niet in het goede keelgat.



Dat is waar "waar 2 kijven, hebben 2 schuld" precies voor bedoeld is..



Ik rakelde dus helemaal niets op, er worden woorden gelezen die ik niet heb geschreven, er worden dingen verdraaid die heel anders neergezet zijn..



Wovi verwoord het zelf ook nog een aantal keer, waaronder met deze tekst:



Sensual het is niet mijn bedoeling om mijn vrouw de schuld te geven en mijzelf vrij te pleiten.

We hebben samen niet genoeg ons best gedaan om de relatie spannend te houden en kwamen samen daardoor op een punt dat alles voorspelbaar was en alles rustig voort kabbelde en er niet meer echt spaning tussen ons was. We hadden nog wel gewoon sex etc. Daarom schreef ik ook dat ik begrijp waarom ze het gedaan had.



Ik ben van mening dat wat hierboven geschreven is, heel anders overkomt dan zijn eerdere post waarin hij wel de schuld geheel bij zijn vrouw neer legde..
Ik heb wovi eigenlijk altijd behoorlijk integer gevonden, nooit het idee gehad dat hij het alleen bij zijn vrouw neerlegde. Ik kon het juist heel erg waarderen dat hij hier kwam omdat hij op zoek ging naar het waarom, en er graag meer over wilde weten.
Alle reacties Link kopieren
Dat ben ik met je eens Vain, tot ik de volgende post las..:quote:wovi12 schreef op 11 december 2012 @ 16:24:



Nu is ons gezin naar de klote alleen maar omdat ze de spanning miste en blijven wij met de brokstukken zitten.

ik wou dat ze iets gezegd had zodat we zelf weer voor meer spanning in ons leven hadden kunnen zorgen.

er was best veel mogelijk geweest op dat gebied wat mij betreft.

sex is maar sex maar je partner glashard voorliegen en buiten sluiten heeft er bij mij voor gezorgd dat het vertrouwen in haar compleet weg is.Naar aanleiding van dat stuk ben ik dus ook verder gaan vragen (wat me duidelijk niet in dank wordt afgenomen)
Verder gaan vragen? Het is meer beschuldigen en ik vind je toon nogal aanvallend. Waarom wil je van Wovi iemand maken die hij niet is? Of in ieder geval, zo komt hij echt niet op mij over.



Zie jij jouw partner als medeverantwoordelijk voor jouw vreemdgaan? Heeft hij daar een deel schuld aan, omdat hij niet luisterde naar jouw signalen?



Jahoe, idd, die balans bestaat volgens mij niet. Dat krijg je nooit in evenwicht. En wat ik al eerder ergens van je las, passen de regels ook aan aan het moment waarop het andersom geldt. Jij krijgt andere regels dan hij, als hij ineens op een punt komt dat hij liever wat meer speelruimte zou hebben.

Bijzonder idd wel, dat jullie ergens zo vrij zijn al samen, maar hij je dus niet los kan laten om het alleen verder te ontdekken. Die stap is voor hem dan ineens heel groot en niet te overzien.
Alle reacties Link kopieren
je hebt gelijk dit heb inderdaad niet handig neergezet.

feit is wel dat als ze niet voor die spannende collega was gevallen dat we nu nog bij elkaar waren.

en de spanning van een nieuw persoon, elkaar ontdekken etc is iets wat ik haar nooit meer zou kunnen geven na 17 jaar daarvoor ken je elkaar te goed.

dus als je dat mist in je leven kan je huidige partner hier nooit aan voldoen.

we hebben gelukkig geen ruzie en we praten ook nog gewoon met elkaar, en dit is niet wat ze gewild heeft.
Alle reacties Link kopieren
quote:noppies schreef op 12 december 2012 @ 12:54:

Verder gaan vragen? Het is meer beschuldigen en ik vind je toon nogal aanvallend. Waarom wil je van Wovi iemand maken die hij niet is? Of in ieder geval, zo komt hij echt niet op mij over.Dit was een normale vraag:quote:Sensual_D schreef op 11 december 2012 @ 16:37:

[...]

Wovi, heeft jou vrouw ooit naar jou aangegeven wat ze miste? Waren er signalen dat ze op bepaald vlak niet happy was? Of heb je die wellicht geheel gemist.

Dat jij dat als beschuldiging opvat kan ik niets aan doen, frappant is ook dat Wovi dat niet zo ziet, die is de enige die antwoord geeft op mijn vragen, en ik ben geheel tevreden met de antwoorden.quote:noppies schreef op 12 december 2012 @ 12:54:

Zie jij jouw partner als medeverantwoordelijk voor jouw vreemdgaan? Heeft hij daar een deel schuld aan, omdat hij niet luisterde naar jouw signalen?





Nee ik zie hem niet verantwoordelijk voor mijn vreemdgaan, dat heb ik ook nergens geschreven, maar ik hou hem wel verantwoordelijk voor de onbalans in onze relatie, daarin hou ik hem zelfs meer verantwoordelijk dan dat ik mijzelf daarin verantwoordelijk houdt.



Het enige waar ik mijzelf verantwoordelijk hou in die situatie, is dat ik geen punt achter de relatie zet, dat ik nog genoeg toekomst zie om op deze wijze door te gaan. Dat is ook wat ik hem heb verteld, hij heeft alle recht van de wereld om zijn eigen plan te trekken, en zijn eigen keuzes te maken, echter kiest hij zelf voor deze huidige situatie.



Ik ben in die zin nu wel eerlijk tegen hem, dat ik het enkel volhoudt als ik wel dat krijg waar ik niet zonder kan, en als hij me dat niet kan geven,dat hij zal moeten accepteren dat ik dat deel bij een ander zoek. Het is geheel aan hem om die situatie te accepteren. Niemand die hem op een stoel zet en hem met een lamp in zijn gezicht toe dwingt.



Jullie halen er steeds bij dat ik de partner verantwoordelijk hou voor het vreemdgaan, dat heb ik echter nergens geschreven, de partner verantwoordelijk houden voor de balans in een relatie is net zo goed gerechtvaardigd als jezelf die verantwoordelijkheid geven.



Ik vraag ook niet voor niets aan Wovi of er signalen geweest zijn, of er gesprekken geweest zijn, of er aangegeven is wat zijn ex-vrouw miste..



Zien jullie me ergens schrijven dat ik zijn vrouw volkomen gelijk geef? Nee, echter kun je voor het stuk lopen van een relatie op deze wijze nooit geheel de zwarte piet bij de vreemdganger leggen..



Hoe vaak lezen we hier niet "Als je vreemdgaat is er iets mis in je relatie" .. Ik weet uit het lezen van vele andere topics dat er vaak wel degelijk geuit wordt waar het probleem zit.. Maar dat de partner vaak de kop in het zand steekt, en er niet over wil praten..
Alle reacties Link kopieren
quote:wovi12 schreef op 12 december 2012 @ 13:10:

je hebt gelijk dit heb inderdaad niet handig neergezet.

feit is wel dat als ze niet voor die spannende collega was gevallen dat we nu nog bij elkaar waren.

.



Jij noemt de collega nu als 'root cause' voor het probleem..

Maar het probleem was er toch al voor dat die collega er was..

Je hebt in 1 van je voorgaande posts het volgende geschreven:



quote:wovi12 schreef op 11 december 2012 @ 17:11:

[...]

ik weet nu wel dat ik haar niet altijd op de juiste manier heb gesteund die ze wel nodig had.

ik heb ook genoeg gebreken net als ieder ander en weet ook wat mijn aandeel hierin is en ben hiermee aan de slag gegaan.

en ik snap ook hoe het heeft kunnen gebeuren dat ze vreemd ging.



Dat is dus vaak wat er gebeurd.. Er wordt pas ingegrepen als het al te laat is.. En dan kun je naar mijn idee niet alle verantwoordelijkheid leggen bij de gene die vreemd gaat..



Wovi, waarom heb je niet ingegrepen voor dat die spannende collega ten tonele verscheen?
Alle reacties Link kopieren
wat ik al eerder zei ze heeft dit nooit aangegeven.

pas nadat ik er achter kwam dat ze vreemd ging heeft ze dit geuit in de gesprekken die volgde.

dus eerder kon ik dit ook niet oppakken al had ik dit graag gedaan.



ik verwijd haar ook niet eens zozeer het vreemgaan zelf dit was mischien wel iets wat we nodig hadden om ons wakker te schudden.

maar als je dan zegt dat het over is en je vol voor de relatie wilt gaan en dan toch meerdere keren stiekem contact blijft zoeken verwijd ik haar wel.



P.S. De root cause was dat ze spanning miste in haar leven even uit de sleur te willen stappen
Alle reacties Link kopieren
Dat ben ik geheel met je eens Wovi, ik weet dan ook voor mezelf, dat als mijn partner zou hebben gevraagd te stoppen met nr2, om onze relatie te redden, dat ik onze relatie dan verbroken zou hebben.. de relatie met nr1 heb ik het dan over..



Op dat gebied is er dan inderdaad geen vertrouwen meer



Ook snap ik het dat je het haar kwalijk neemt dat ze er nooit over gesproken heeft, dat ze geen aanwijzingen heeft gegeven. Dit gebeurd wel vaker, helaas heb ik het ook te vaak andersom zien gebeuren.. dat het wel aangegeven wordt, maar de partij die wel tevreden is, die laat het zo..
Interessante discussie.



Ik mijn geval ben ik de partij die ontevreden is, ik wil meer aandacht van mijn nr. 1, meer 'gezien worden'. Ik heb hem dit meerdere keren (lees heel vaak) aangegeven. Het gaat dan een paar weken goed, en dan vervallen we weer in het oude patroon.



Dat ik gevoelig was voor de aandacht van nr. 2 komt dan ook zeker doordat nr. 1 mijn vraag om aandacht niet serieus neemt, en zelf wel tevreden is. Het is echter mijn keuze geweest om iets met de aandacht te doen, en een grens over te gaan (zoenen, sex) waarvan ik weet dat mijn nr. 1 dat niet acceptabel vindt.



Mocht dit ooit uitkomen en mijn relatie met nr. 1 daardoor een deuk (of erger) oplopen, dat zie ik dat toch voornamelijk als mijn verantwoordelijkheid, mijn fout.
Alle reacties Link kopieren
Flamenco, indien je een eind maakt aan je relatie met je nr1 omdat je niet tevreden bent, zie je dat nog steeds als jouw verantwoordelijkheid, jouw fout?
Dat zou ik zien als onze gedeelde verantwoordelijkheid.



Het niet lekker lopen van onze relatie op dit moment zie ik ook als onze gedeelde verantwoordelijkheid.



Maar er is een moment gekomen waarop ik heb besloten dat wat ik met mijn man heb afgesproken alleen binnen ons huwelijk te zoeken, buiten ons huwelijk te zoeken, zonder hem daarover te informeren, en dat is toch echt mijn eigen verantwoordelijkheid.
Alle reacties Link kopieren
Dat ben ik geheel met je eens, maar om dan alsnog de reden van het klappen van een relatie, puur op het vreemdgaan te gooien klopt naar mijn idee niet..
Bij ons zou het anders eruit gezien hebben, indien ex niet was vreemdgegaan. Dan hadden we stukje bij beetje ons ingespannen om uit onze moeilijke tijd te komen (waarvoor ik nu niet de kans kreeg), waardoor we naar elkaar toegegroeid waren. Ik zie het vreemdgaan dus als de doodssteek voor het einde van de relatie. En dat neem ik hem kwalijk.

Was er geen ander geweest, dan hadden wij absoluut nog aan dingen kunnen werken, iets waarvoor hij door die ander niet openstond. Zelf toegegeven, dus ik bedenk dit niet zelf.



Dat steekt mij. En ik denk dat Wovi misschien hetzelfde gevoel heeft; was ze maar gestopt met contacten met die ander, dan hadden ze het misschien kunnen redden. Klopt dat Wovi?

Je voelt je gewoon machteloos over het feit dat je de kans niet kreeg, dat geldt voor mij en voor vele anderen volgens mij.



Had ik het maar geweten van die ander, dat kun je dan zien als een enorme wake-up call. Denk dat iedereen wel begrijpt dat je na jarenlang relatie in een soort vanzelfsprekendheid zit. Voor mij geldt dat ik iets teveel overtuigd was van onze sterke band, dat ik dacht dat wij er uit zouden komen en hij mij belangrijk genoeg vond om eraan te werken. Verkeerd gedacht. En dat neem ik mijzelf kwalijk ja. Nooit iemand for granted nemen is wat ik wil meegeven, je kunt nog raar op je neus kijken anders.
Ok, dat ben ik met je eens.



Maar ik weet ook zeker dat mijn nr. 1 dat anders zal zien. Hij weet dat ik ontevreden ben en dat ik bepaalde zaken graag anders zou zien. Zelf is hij echter wel tevreden met hoe de relatie nu loopt. Ik denk dat hij zich oprecht niet realiseert hoe ontevreden ik op sommige punten ben, ondanks dat ik dat regelmatig en duidelijk communiceer. Als hij er echter zou komen dat er een nr. 2 is dan zou hij dat zeker zien als de reden van het klappen van de relatie.
Bij Wovi is de reden voor de definitieve breuk het gebrek aan vertrouwen dat is ontstaan na het vreemdgaan. Misschien was het ook fout gegaan zonder het vreemdgaan, maar voor nu is dat hier wel De Reden. Ookal schortte er misschien meer, want waar is het nu wel perfect? Maar dat hoeft geen reden te zijn om de relatie te verbreken.



Zonder vreemdgaan was er wrs nog wel eea bij te schaven geweest en hadden ze het nog langer met elkaar uit kunnen houden. Wovi en zijn vrouw hebben het ook geprobeerd, maar juist door het vreemdgaan en (onherstelbaar) beschadigde vertrouwen, lukt het toch niet.



Ik heb nog terug gelezen en de vraag die je quote is idd niet aanvallend. Er zijn echter wel een aantal postings die ik persoonlijk wel aanvallend vind, en daar reageer ik op.

Excuus, Wovi, ik heb niet de intentie om voor jou te praten.



quote:Sensual_D schreef op 11 december 2012 @ 18:47:

Julus... als er 1 vreemd gaat heb je het ook SAMEN verkloot...



En deze opmerking lees ik als dat het vreemdgaan van de 1 mede schuld is van de niet-vreemdgaande partner.

Want vreemdgaan kan en mag de enige reden zijn om de relatie te verbreken. Hoe zo'n puinhoop het ook was. Als het vertrouwen weg is en niet meer terug komt, houdt het op. En ja, dan vind ik dat er 1 schuldig is aan het knappen van de relatie.
Noppies, exactly. Wat ik me dan afvraag; waarom heb ik er niet voor gekozen om vreemd te gaan, ondanks het feit dat hij en ik allebei in dezelfde mate niet tevreden waren? Ik weet waarom ik het niet deed; ik vond hem en ons te belangrijk. Ik keek niet eens naar andere mannen. Ook wist ik heel goed dat bij vreemdgaan het over zou zijn en dat risico wilde ik niet lopen. Hij nam dat risico wel, wist dat het direct over zou zijn. Dus willens en wetens vreemdgaan, wetende dat als ik erachter kwam het over zou zijn. Dan kan ik niet anders dan concluderen dat ik meer waarde hechtte aan de relatie dan hij? En dit pas ik ook toe in de verhalen die ik overal lees; degene die vreemdgaat neemt bewust risico OF gaat er vanuit dat de partner het ze vergeeft omdat ze al zolang samen zijn.



Kortom; als vreemdgaander erop vertrouwen dat de partner toch niet zal weggaan is spelen met vuur.
Wat Julus zegt idd.



Maar ook als je de kans had gehad, Julus, wil dat niet zeggen dat jullie relatie te redden was geweest. Misschien was het alsnog fout gegaan en waren jullie elkaar toch kwijt geraakt. Kan ook.



Het had anders kunnen lopen, alleen was nu het vreemdgaan de nekslag. Was dat er niet geweest had alles er heel anders uit kunnen zien en had je een kans gehad. Nu is de keuze voor jou gemaakt, nog voordat je een stem kreeg.



Denk dat dat heel machteloos voelt. Alsof de ander al voor jou besloten heeft, voordat hij daadwerkelijk iets met die vriendin begon.



En daarom ben ik ook wel heel nieuwsgierig waarom de vrouw van mijn minnaar zo haar kop in het zand steekt en doet alsof er niets aan de hand is. Daar begrijp ik niets van.
Alle reacties Link kopieren
quote:noppies schreef op 12 december 2012 @ 14:53:

Bij Wovi is de reden voor de definitieve breuk het gebrek aan vertrouwen dat is ontstaan na het vreemdgaan. Misschien was het ook fout gegaan zonder het vreemdgaan, maar voor nu is dat hier wel De Reden. Ookal schortte er misschien meer, want waar is het nu wel perfect? Maar dat hoeft geen reden te zijn om de relatie te verbreken.





Dat bevestig ik toch ook?





quote:noppies schreef op 12 december 2012 @ 14:53:

En deze opmerking lees ik als dat het vreemdgaan van de 1 mede schuld is van de niet-vreemdgaande partner.





Ik probeer toch echt uit te leggen dat die opmerking meer omhelst dan je hierboven beschrijft. Er kan schuld neergelegd worden over het mislopen van de relatie, en ja als je hebt aangegeven (soms keer op keer, lees ook het verhaal van Flamenco) dan mag je de verantwoording over het vreemdgaan zeker neerleggen, bij de gene die vreemdgaat, maar niet alle verantwoordelijkheid voor de breuk, want die breuk omhelst meer dan alleen het vreemdgaan.



In bijna alle gevallen waar de partner 1 x vreemdgaat, zonder duidelijk aanwijsbare reden, zie je dat de relatie nog een kans gegeven wordt, dat het vergeven wordt.



In de gevallen zoals de situatie waar ik in zit, is het niet zomaar 1 x vreemdgaan, en is bij mij totaal niet de spanning waar ik naar zoek. Als dan de relatie erna klapt, is er vaak veel meer aan de hand.



Om dan aan vrienden uit te leggen "We zijn gescheiden want pietje ging vreemd, of jantje had een relatie ernaast' vind ik de zwarte piet bij de ander neerleggen, zonder te kijken welk aandeel je er zelf in hebt gehad.
Noppies, ik denk eerlijk gezegd dat het hoe dan ook fout gegaan zou zijn bij ons. Want je voelt vaak wel al of iets voor heel lang duurt, of niet. Maar het niet kunnen werken aan iets of zo'n eenzijdige beslissing nemen waarin ik geen stem had, voelt fout.

Maar goed, met zo'n instelling van zijn kant was het hoe dan ook fout gegaan, ooit. En is er mij veel ellende bespaard.



Jouw vraag mbt de vrouw van je minnaar; kan van alles zijn. Ik snap dat ook niet. Maar wellicht vindt ze de zekerheden die ze heeft wel prettig, heeft ze geen zin in gedoe. Wil ze behouden wat ze heeft en knijpt ze een oogje dicht. Of het staat er anders voor dan dat jij hoort van je minnaar. Gebeurt ook vaak.



Grappige is namelijk, dat ik dus duizenden pagina's aan conversatie tussen ex en haar heb gelezen. En wat blijkt? Hij heeft tegen haar dingen gezegd, die echt niet klopten. Hij zei de dingen op zo'n manier, dat zij nog wel bleef. Hij moest kiezen van haar, ik heb gelezen wat hij telkens antwoordde. Of ze daarmee blij moest zijn....oh man. Hij loog naar haar over dingen die wij samen deden, ook zoiets. Praatte alles recht, om haar te behouden. Let wel, ik wist toen nog niks. Maar vreemdgangers vegen altijd hun straatje schoon volgens mij.
Sensual, ik zie het toch niet zo voor me als men aan mij vraagt waarom het misging, dat ik dan een waslijst aan problemen ga opsommen en dan zeg dat het daarom misging. Doet niemand.

Nee, hij ging vreemd en toen schopte ik hem eruit en hij ging met haar verder, zei ik. En dat is zo.



Mijn naasten wisten precies hoe onze relatie in elkaar stak, dus ik hoefde niks uit te leggen. Naasten weten vaak dondersgoed hoe een stel samen functioneert. Die bespreken ook of de relatie goed is, of niet. Zo van; mijn zus en haar man hebben vaak onenigheid, vraag me af hoelang dat nog goed gaat. Als man van zus dan ook nog vreemdgaat, kunnen ze zeggen; het zat toch al niet goed.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven