Seks
alle pijlers
Minnaar deel 19.
maandag 26 november 2012 om 12:53
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
woensdag 12 december 2012 om 15:58
quote:Julus schreef op 12 december 2012 @ 15:08:
Hij loog naar haar over dingen die wij samen deden, ook zoiets. Praatte alles recht, om haar te behouden. Let wel, ik wist toen nog niks. Maar vreemdgangers vegen altijd hun straatje schoon volgens mij.Niet alle vreemdgangers zijn hetzelfde en niet alle vreemdgangers gaan om dezelfde redenen vreemd. Ik lieg niet tegenover mijn nr. 2 over wat ik met mijn partner doe, of wat ik voor mijn partner voel. Nr. 2 weet dat ik mijn nr. 1 nooit voor hem zal verlaten, en andersom is het gevoel (gelukkig) hetzelfde.
Hij loog naar haar over dingen die wij samen deden, ook zoiets. Praatte alles recht, om haar te behouden. Let wel, ik wist toen nog niks. Maar vreemdgangers vegen altijd hun straatje schoon volgens mij.Niet alle vreemdgangers zijn hetzelfde en niet alle vreemdgangers gaan om dezelfde redenen vreemd. Ik lieg niet tegenover mijn nr. 2 over wat ik met mijn partner doe, of wat ik voor mijn partner voel. Nr. 2 weet dat ik mijn nr. 1 nooit voor hem zal verlaten, en andersom is het gevoel (gelukkig) hetzelfde.
woensdag 12 december 2012 om 16:04
Dat is wat ik al heel lang probeer aan te geven Flamenco, maar ze blijft alle vreemd gangers over 1 kam scheren..
Ik voel me dan ook persoonlijk aangevallen door haar opvattingen, het niet in willen zien dat er nuance verschillen kunnen zijn maakt het voor mij dat discussiëren met haar geen zin heeft.
Ik voel me dan ook persoonlijk aangevallen door haar opvattingen, het niet in willen zien dat er nuance verschillen kunnen zijn maakt het voor mij dat discussiëren met haar geen zin heeft.
woensdag 12 december 2012 om 17:00
quote:Julus schreef op 12 december 2012 @ 15:00:
Noppies, exactly. Wat ik me dan afvraag; waarom heb ik er niet voor gekozen om vreemd te gaan, ondanks het feit dat hij en ik allebei in dezelfde mate niet tevreden waren? Ik weet waarom ik het niet deed; ik vond hem en ons te belangrijk. Ik keek niet eens naar andere mannen. Ook wist ik heel goed dat bij vreemdgaan het over zou zijn en dat risico wilde ik niet lopen. Hij nam dat risico wel, wist dat het direct over zou zijn. Dus willens en wetens vreemdgaan, wetende dat als ik erachter kwam het over zou zijn. Dan kan ik niet anders dan concluderen dat ik meer waarde hechtte aan de relatie dan hij? En dit pas ik ook toe in de verhalen die ik overal lees; degene die vreemdgaat neemt bewust risico OF gaat er vanuit dat de partner het ze vergeeft omdat ze al zolang samen zijn.
Kortom; als vreemdgaander erop vertrouwen dat de partner toch niet zal weggaan is spelen met vuur.
Jules ik denk dat de meeste vreemdgangers donders goed weten dat ze met vuur spelen. Eigenlijk gaat een groot gedeelte van dit topic daarover, incluis de worsteling daarmee.
Je schrijft met een vraagteken; Dan kan ik niet anders concluderen dat ik meer waarde hechte aan de relatie dan hij. Ik kan uiteraard niet voor jouw relatie spreken, ik ben zelf ook vreemdgegaan, maar echt hoor, ik hecht enorm veel waarde aan mijn relatie, toen en nu nog steeds!
Ik vind jou overigens heel helder je situatie verwoorden, en ik heb ook veel aan jouw postings gehad. Hier en ook in andere topics lees ik je regelmatig terug, en ik vind het knap hoe helder je het hebt in je hoofd.
Niet iedereen gaat uit elkaar na vreemdgaan, ik heb het mijn partner niet verteld, maar door veel op viva te lezen en ook in dit topic mee te schrijven, hierdoor kwam ik erachter dat ik toch iets in mijn relatie miste, of eigenlijk was het meer, dat mijn relatie een eigen leven was gaan leiden waarbij ik meer en meer aan het inleveren was. Maar op het moment dat ik vreemdging (de eerste stappen die ik maakte) zag ik dat echt helemaal niet, en vond ik eigenlijk dat ik een verdomd goede relatie zat. Kan dat bij jou ook zo geweest zijn? Dat jouw ex in eerste instantie de problemen die jullie hadden helemaal niet zo helder zag, en pas door zijn overspel erachter kwam? Misschien wilde hij je helemaal niet kwijt, maar juist door de affaire nam hij afstand van je en zag dat het niet perfect was? Waarom zou hij anders liegen tegen zijn minnares? Misschien had hij helemaal niet de intentie om zijn relatie te verbreken? (Ik weet doordat ik je verhalen elders ook wel gelezen heb, dat hij inmiddels samen met haar is, maar heeft hij ooit tegen jou gezegd dat hij er spijt van heeft? en dat hij als hij dit allemaal van te voren had geweten er anders mee om zou zijn gegaan?
De stap om vreemd te gaan dat doet de vreemdganger zelf, en het is mij 'overkomen' is natuurlijk kul, want je stapt zelf in de auto om naar je nieuwe liefje toe te gaan, toch kan ik me in het, het is me overkomen verhaal wel vinden, omdat ik nog steeds dat gevoel heb, dat dat het is. Die gevoelens die loskwamen door die ander, die overvielen me, dit was een fijn gevoel, en smaakte naar meer, noem het verslavend, whatever. En ja als je hoofd vol zit met je nr1 dan heb je geen behoefte aan een nr2. Daar heb jij gelijk in, jij bent niet vreemdgegaan omdat je hoofd vol zat van je ex, hierdoor stond je niet open voor een ander, ik denk ook dat jij op dát moment beter in de de relatie stond dan hij, maar het hoeft niet te betekenen dat hij geen donder gaf om jou en jullie relatie. (althans niet per definitie. )
Noppies, exactly. Wat ik me dan afvraag; waarom heb ik er niet voor gekozen om vreemd te gaan, ondanks het feit dat hij en ik allebei in dezelfde mate niet tevreden waren? Ik weet waarom ik het niet deed; ik vond hem en ons te belangrijk. Ik keek niet eens naar andere mannen. Ook wist ik heel goed dat bij vreemdgaan het over zou zijn en dat risico wilde ik niet lopen. Hij nam dat risico wel, wist dat het direct over zou zijn. Dus willens en wetens vreemdgaan, wetende dat als ik erachter kwam het over zou zijn. Dan kan ik niet anders dan concluderen dat ik meer waarde hechtte aan de relatie dan hij? En dit pas ik ook toe in de verhalen die ik overal lees; degene die vreemdgaat neemt bewust risico OF gaat er vanuit dat de partner het ze vergeeft omdat ze al zolang samen zijn.
Kortom; als vreemdgaander erop vertrouwen dat de partner toch niet zal weggaan is spelen met vuur.
Jules ik denk dat de meeste vreemdgangers donders goed weten dat ze met vuur spelen. Eigenlijk gaat een groot gedeelte van dit topic daarover, incluis de worsteling daarmee.
Je schrijft met een vraagteken; Dan kan ik niet anders concluderen dat ik meer waarde hechte aan de relatie dan hij. Ik kan uiteraard niet voor jouw relatie spreken, ik ben zelf ook vreemdgegaan, maar echt hoor, ik hecht enorm veel waarde aan mijn relatie, toen en nu nog steeds!
Ik vind jou overigens heel helder je situatie verwoorden, en ik heb ook veel aan jouw postings gehad. Hier en ook in andere topics lees ik je regelmatig terug, en ik vind het knap hoe helder je het hebt in je hoofd.
Niet iedereen gaat uit elkaar na vreemdgaan, ik heb het mijn partner niet verteld, maar door veel op viva te lezen en ook in dit topic mee te schrijven, hierdoor kwam ik erachter dat ik toch iets in mijn relatie miste, of eigenlijk was het meer, dat mijn relatie een eigen leven was gaan leiden waarbij ik meer en meer aan het inleveren was. Maar op het moment dat ik vreemdging (de eerste stappen die ik maakte) zag ik dat echt helemaal niet, en vond ik eigenlijk dat ik een verdomd goede relatie zat. Kan dat bij jou ook zo geweest zijn? Dat jouw ex in eerste instantie de problemen die jullie hadden helemaal niet zo helder zag, en pas door zijn overspel erachter kwam? Misschien wilde hij je helemaal niet kwijt, maar juist door de affaire nam hij afstand van je en zag dat het niet perfect was? Waarom zou hij anders liegen tegen zijn minnares? Misschien had hij helemaal niet de intentie om zijn relatie te verbreken? (Ik weet doordat ik je verhalen elders ook wel gelezen heb, dat hij inmiddels samen met haar is, maar heeft hij ooit tegen jou gezegd dat hij er spijt van heeft? en dat hij als hij dit allemaal van te voren had geweten er anders mee om zou zijn gegaan?
De stap om vreemd te gaan dat doet de vreemdganger zelf, en het is mij 'overkomen' is natuurlijk kul, want je stapt zelf in de auto om naar je nieuwe liefje toe te gaan, toch kan ik me in het, het is me overkomen verhaal wel vinden, omdat ik nog steeds dat gevoel heb, dat dat het is. Die gevoelens die loskwamen door die ander, die overvielen me, dit was een fijn gevoel, en smaakte naar meer, noem het verslavend, whatever. En ja als je hoofd vol zit met je nr1 dan heb je geen behoefte aan een nr2. Daar heb jij gelijk in, jij bent niet vreemdgegaan omdat je hoofd vol zat van je ex, hierdoor stond je niet open voor een ander, ik denk ook dat jij op dát moment beter in de de relatie stond dan hij, maar het hoeft niet te betekenen dat hij geen donder gaf om jou en jullie relatie. (althans niet per definitie. )
woensdag 12 december 2012 om 17:11
Julus, ik hoor niks van minnaar over zijn vrouw. We hebben het nooit over zijn nr 1, anders dan in een verhaal dat hij vertelt over zijn werk of kinderen. Hij vertelt nooit inhoudelijk over hun relatie, dat hebben we in het begin zo afgesproken. Ooit in een aangeschoten bui hebben we het er een keer over gehad, maar later nooit meer en dat is inmiddels al lang geleden. Dat was ook niet zozeer negatief, meer een verklaring voor hoe het gelopen is en waarom ze samen zijn gebleven.
Ik vraag ook nooit, omdat ik hem niet in een hoek wil drijven, hij hoeft van mij ook niet te kiezen. Ik kan me voorstellen dat jouw ex zich heel klem gezet voelde, aan de ene kant bij jullie thuis doen alsof alles redelijk liep en bij haar ook zorgen dat ze blij en tevreden was.
Maar zoals jouw ex zich dan wentelde in leugens om beide dames maar tevreden te houden, nee, dat wil ik niet. Dus is dat geen onderwerp tussen ons. Hij houdt al meer dan genoeg voor haar verborgen.
Dat ze het weet, weet ik omdat ze het er met een van mijn vriendinnen over gehad heeft. Daar heeft ze bij benoemd dat ze weet dat haar man iets met mij heeft.
Ik denk wel dat elke vreemdganger zijn of haar straatje schoon wil vegen, maar er zijn wel gradaties. Van de notoire vreemdganger die alles pakt wat hij of zij kan (die zie ik hier enorm vaak in mijn dorp, tijdens hun vakantie) en de vreemdganger die een vaste minnaar of minnares heeft. Beide liegen, beide zullen hun reden hebben voor het vreemdgaan, maar uiteindelijk zullen ze allemaal hun vreemdgaan mooier praten dan het is, om hun partner minder pijn te doen.
Dat deed ik ook.
Het betekende niks, het was zoeken naar spanning, ik voelde me weer gewild en weer vrouw, ik voelde me eindelijk weer sexy. Maar uiteindelijk deed ik mijn ex veel pijn, net zoals alle partners pijn hebben na het uitkomen van het vreemdgaan van de partner.
Ik vraag ook nooit, omdat ik hem niet in een hoek wil drijven, hij hoeft van mij ook niet te kiezen. Ik kan me voorstellen dat jouw ex zich heel klem gezet voelde, aan de ene kant bij jullie thuis doen alsof alles redelijk liep en bij haar ook zorgen dat ze blij en tevreden was.
Maar zoals jouw ex zich dan wentelde in leugens om beide dames maar tevreden te houden, nee, dat wil ik niet. Dus is dat geen onderwerp tussen ons. Hij houdt al meer dan genoeg voor haar verborgen.
Dat ze het weet, weet ik omdat ze het er met een van mijn vriendinnen over gehad heeft. Daar heeft ze bij benoemd dat ze weet dat haar man iets met mij heeft.
Ik denk wel dat elke vreemdganger zijn of haar straatje schoon wil vegen, maar er zijn wel gradaties. Van de notoire vreemdganger die alles pakt wat hij of zij kan (die zie ik hier enorm vaak in mijn dorp, tijdens hun vakantie) en de vreemdganger die een vaste minnaar of minnares heeft. Beide liegen, beide zullen hun reden hebben voor het vreemdgaan, maar uiteindelijk zullen ze allemaal hun vreemdgaan mooier praten dan het is, om hun partner minder pijn te doen.
Dat deed ik ook.
Het betekende niks, het was zoeken naar spanning, ik voelde me weer gewild en weer vrouw, ik voelde me eindelijk weer sexy. Maar uiteindelijk deed ik mijn ex veel pijn, net zoals alle partners pijn hebben na het uitkomen van het vreemdgaan van de partner.
woensdag 12 december 2012 om 17:21
quote:noppies schreef op 12 december 2012 @ 17:11:
Ik denk wel dat elke vreemdganger zijn of haar straatje schoon wil vegen, maar er zijn wel gradaties. Van de notoire vreemdganger die alles pakt wat hij of zij kan (die zie ik hier enorm vaak in mijn dorp, tijdens hun vakantie) en de vreemdganger die een vaste minnaar of minnares heeft. Beide liegen, beide zullen hun reden hebben voor het vreemdgaan, maar uiteindelijk zullen ze allemaal hun vreemdgaan mooier praten dan het is, om hun partner minder pijn te doen.
Dat deed ik ook.
Het betekende niks, het was zoeken naar spanning, ik voelde me weer gewild en weer vrouw, ik voelde me eindelijk weer sexy. Maar uiteindelijk deed ik mijn ex veel pijn, net zoals alle partners pijn hebben na het uitkomen van het vreemdgaan van de partner.
Eens, ik zou ook zoiets als onderstaande roepen, als het uit zou komen.
En je laatste zin, is voor mij de reden om het niet op te biechten, dan zou ik het kwijt zijn....maar de tering wat zal hij er een pijn van hebben....!
En ik zit er verschrikkelijk mee dat ik ben vreemdgegaan. Dagelijks pluk ik nog steeds de vruchten van de spijt en pijn die het me doet dat ik dit gedaan heb, de leugen die ik met me meedraag. Als ik van te voren had geweten dat dit de nasleep zou zijn van een affaire, zou ik er niet weer voor kiezen.
Ik denk wel dat elke vreemdganger zijn of haar straatje schoon wil vegen, maar er zijn wel gradaties. Van de notoire vreemdganger die alles pakt wat hij of zij kan (die zie ik hier enorm vaak in mijn dorp, tijdens hun vakantie) en de vreemdganger die een vaste minnaar of minnares heeft. Beide liegen, beide zullen hun reden hebben voor het vreemdgaan, maar uiteindelijk zullen ze allemaal hun vreemdgaan mooier praten dan het is, om hun partner minder pijn te doen.
Dat deed ik ook.
Het betekende niks, het was zoeken naar spanning, ik voelde me weer gewild en weer vrouw, ik voelde me eindelijk weer sexy. Maar uiteindelijk deed ik mijn ex veel pijn, net zoals alle partners pijn hebben na het uitkomen van het vreemdgaan van de partner.
Eens, ik zou ook zoiets als onderstaande roepen, als het uit zou komen.
En je laatste zin, is voor mij de reden om het niet op te biechten, dan zou ik het kwijt zijn....maar de tering wat zal hij er een pijn van hebben....!
En ik zit er verschrikkelijk mee dat ik ben vreemdgegaan. Dagelijks pluk ik nog steeds de vruchten van de spijt en pijn die het me doet dat ik dit gedaan heb, de leugen die ik met me meedraag. Als ik van te voren had geweten dat dit de nasleep zou zijn van een affaire, zou ik er niet weer voor kiezen.
woensdag 12 december 2012 om 17:26
Noppies, dank je wel voor je mooie uiteenzetting en dat je ingaat op mijn situatie. En dank voor je compliment. Het is een enorm beladen en heftig onderwerp en het is soms lastig om niemand op de tenen te trappen. Maar ik ben gekleurd, ik weet dat ook. Ik heb ten tijde van mijn eigen situatie altijd geprobeerd om het van zijn kant te bekijken, mezelf afgevraagd hoe en waarom en hoe ik het zelf zou doen. En ook heel veel hier meegelezen, alle topics die over dit onderwerp gaan, ervaringen gelezen. En veel verhalen komen ontzettend overeen, eng haast. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk.
Mijn ex heeft nooit over spijt gesproken, vond zichzelf een klootzak om wat hij mij heeft aangedaan. En heeft ook gezegd dat hij anders handelde dan dat hij eigenlijk had willen doen. Geen idee hoe hij dat bedoelde, tov haar of tov mij? Geen idee.
Misschien doelde hij erop dat hij direct had moeten kiezen, ipv zolang bedriegen.
Doet me goed om te lezen dat jij zoveel waarde hecht aan je relatie, echt! En dat jij in de war bent is niet zo gek, je hebt het niet opgezocht, het gebeurde en nu moet je er iets mee. Moet niet, maar dat gevoel heb je dan, kan ik me zo voorstellen.
Wat gebeurt er als je er niks mee doet? Je schrijft dat je meer van die fijne gevoelens wil, dat het verslavend werkt. Kan ik me zo goed voorstellen! Uiteindelijk willen we dat allemaal, ons altijd fijn en happy voelen, het is een zoektocht en als je lang samen bent, is die zoektocht af...het eindstation. Dat werkt misschien beklemmend, zo van, is dit nou alles? Kan en mag ik nou nooit meer die heerlijke spanning voelen?
Dit is de reden waarom ik sceptisch sta t.o. trouwen. Ik wil dat gevoel houden van het hebben van een keuze; een relatie stop je makkelijker als je niet getrouwd bent. Werkt het niet, dan stop je. Brengt het niet meer wat je wil, dan stop je.
Heb jij nog contact met je ex, weet je of hij het je vergeven heeft? Ik heb het ex vergeven, heb dit ook uitgesproken. Maar die pijn kan hij niet wegnemen, nooit meer.
Mijn ex heeft nooit over spijt gesproken, vond zichzelf een klootzak om wat hij mij heeft aangedaan. En heeft ook gezegd dat hij anders handelde dan dat hij eigenlijk had willen doen. Geen idee hoe hij dat bedoelde, tov haar of tov mij? Geen idee.
Misschien doelde hij erop dat hij direct had moeten kiezen, ipv zolang bedriegen.
Doet me goed om te lezen dat jij zoveel waarde hecht aan je relatie, echt! En dat jij in de war bent is niet zo gek, je hebt het niet opgezocht, het gebeurde en nu moet je er iets mee. Moet niet, maar dat gevoel heb je dan, kan ik me zo voorstellen.
Wat gebeurt er als je er niks mee doet? Je schrijft dat je meer van die fijne gevoelens wil, dat het verslavend werkt. Kan ik me zo goed voorstellen! Uiteindelijk willen we dat allemaal, ons altijd fijn en happy voelen, het is een zoektocht en als je lang samen bent, is die zoektocht af...het eindstation. Dat werkt misschien beklemmend, zo van, is dit nou alles? Kan en mag ik nou nooit meer die heerlijke spanning voelen?
Dit is de reden waarom ik sceptisch sta t.o. trouwen. Ik wil dat gevoel houden van het hebben van een keuze; een relatie stop je makkelijker als je niet getrouwd bent. Werkt het niet, dan stop je. Brengt het niet meer wat je wil, dan stop je.
Heb jij nog contact met je ex, weet je of hij het je vergeven heeft? Ik heb het ex vergeven, heb dit ook uitgesproken. Maar die pijn kan hij niet wegnemen, nooit meer.
woensdag 12 december 2012 om 17:30
Noppies, over dat straatje schoonvegen. Sluit me bij je aan. Je wil per definitie niet je partner kwetsen, dus hou je dingen weg of maak je het minder erg. Eigenlijk wil je je partner niet kwetsen, maar je bent ook loyaal aan die ander. Tevreden stellen van twee partijen, dat is emotioneel heel zwaar. Denk dat velen ook vaak moe zijn, en geprikkeld. Alleen....waarom dan bij die ander fris en fruitig en bij je eigen partner alleen negatief gedrag laten zien? Omdat de ander nog veroverd moet worden, of dat je van jezelf een goed beeld wil neerzetten, iets wat bij je eigen partner allang gepasseerd station is? Dat vind ik dan oneerlijk. De ander krijgt de lusten, de partner de lasten. Best krom, vind ik.
woensdag 12 december 2012 om 17:34
woensdag 12 december 2012 om 17:50
quote:wovi12 schreef op 12 december 2012 @ 16:59:
als je zou mogen kiezen had je dan niet liever dat alles met je nr 1 goed is of zou je nr 2 niet meer willen missen in je leven ?Als ik had mogen kiezen dan was alles goed met nr. 1 en was nr. 2 niet meer dan een fijne college en/of goede vriend. Na een aantal jaren praten, mijn gemis aangeven etc. ben ik er achter gekomen dat er bepaalde punten zijn die ik nooit bij mijn nr. 1 zal vinden, die ik wel bij mijn nr. 2 vindt. Is dat ideaal, zeker niet! Maar op dit moment voor mij de beste optie.
als je zou mogen kiezen had je dan niet liever dat alles met je nr 1 goed is of zou je nr 2 niet meer willen missen in je leven ?Als ik had mogen kiezen dan was alles goed met nr. 1 en was nr. 2 niet meer dan een fijne college en/of goede vriend. Na een aantal jaren praten, mijn gemis aangeven etc. ben ik er achter gekomen dat er bepaalde punten zijn die ik nooit bij mijn nr. 1 zal vinden, die ik wel bij mijn nr. 2 vindt. Is dat ideaal, zeker niet! Maar op dit moment voor mij de beste optie.
woensdag 12 december 2012 om 18:09
quote:vivaflamenco schreef op 12 december 2012 @ 16:25:
Mag ik vragen waarom?
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat het wel weten hem meer pijn doet dan het niet weten
quote:wovi12 schreef op 12 december 2012 @ 16:59:
als je zou mogen kiezen had je dan niet liever dat alles met je nr 1 goed is of zou je nr 2 niet meer willen missen in je leven ?
Indien ik een seksuele relatie (ongeacht of dat sleur of geen spanning zou zijn) met mijn nr1 zou hebben, zou er nooit een nr2 in beeld geweest zijn.
Mijn nr2 kan en wil ik ondertussen niet meer missen, mijn leven is nu polyamoreus
Mag ik vragen waarom?
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat het wel weten hem meer pijn doet dan het niet weten
quote:wovi12 schreef op 12 december 2012 @ 16:59:
als je zou mogen kiezen had je dan niet liever dat alles met je nr 1 goed is of zou je nr 2 niet meer willen missen in je leven ?
Indien ik een seksuele relatie (ongeacht of dat sleur of geen spanning zou zijn) met mijn nr1 zou hebben, zou er nooit een nr2 in beeld geweest zijn.
Mijn nr2 kan en wil ik ondertussen niet meer missen, mijn leven is nu polyamoreus
woensdag 12 december 2012 om 20:38
quote:Julus schreef op 12 december 2012 @ 17:26:
Het is een enorm beladen en heftig onderwerp en het is soms lastig om niemand op de tenen te trappen. Maar ik ben gekleurd, ik weet dat ook.
Iedereen kijkt door zijn eigen bril, of je dit nu wel of niet wil. Iedereen doet dat. Iedereen neemt zijn eigen verhaal mee in het leven. Zolang je je ervan bewust bent, kun je open discuseieren, en je je (waarschijnlijk) ook in de ander verplaatsen.
quote:Julus schreef op 12 december 2012 @ 17:26:
Dit is de reden waarom ik sceptisch sta t.o. trouwen. Ik wil dat gevoel houden van het hebben van een keuze; een relatie stop je makkelijker als je niet getrouwd bent. Werkt het niet, dan stop je. Brengt het niet meer wat je wil, dan stop je.
Ja ach weet je er zijn zoveel meer dingen die je binden aan iemand, dan alleen een papiertje. Ik ben niet getrouwd, maar we hebben wel een kind, een stiefkind, een huis, herinneringen, tijd samen, langdurigheid, gedeelde humor, vrienden, een leven, etc, etc, etc. oja en een kat.
quote:Julus schreef op 12 december 2012 @ 17:34:
Iddan, mooi dat je dat van jezelf weet, heb je nu geleerd. Zijn harde lessen, maar helaas kun je het niet meer terugdraaien. Maar is ook niet nodig om er nog heel lang pijn van te hebben, het leven gaat door. Ieder mens maakt soms verkeerde beslissingen, je deed wat toen goed voelde.
Lief van je.
Ik weet niet of het niet nodig is om er nog heel lang pijn van te hebben, ik kan het niet stoppen de pijnlijke gevoelens die ik heb, of het nu wel of niet nodig is, het is er (nog). Maar ook toen ik er middenin zat hoor, ik heb de dames hier de ene post na de andere gegeven over mijn schuldgevoelens, die ik dus toen ook al had, om die reden ben ik ook gestopt met mijn affaire, want het hebben van een minnaar vond ik wel leuk. De bijwerkingen die erbij kwamen kon ik alleen niet handelen. Ik heb er wel heel veel van geleerd, en daar probeer ik zoveel mogelijk de focus te leggen, zonder deze ervaring had ik niet geweten wat ik nu weet. Maar toch, op dit moment heb ik mijn geheim nog niet echt een plek kunnen geven, en ga er wel vanuit dat de tijd er een hoop mee doet, de scherpe kantjes gaan er wel al vanaf....dus ik ben onderweg.
Het is een enorm beladen en heftig onderwerp en het is soms lastig om niemand op de tenen te trappen. Maar ik ben gekleurd, ik weet dat ook.
Iedereen kijkt door zijn eigen bril, of je dit nu wel of niet wil. Iedereen doet dat. Iedereen neemt zijn eigen verhaal mee in het leven. Zolang je je ervan bewust bent, kun je open discuseieren, en je je (waarschijnlijk) ook in de ander verplaatsen.
quote:Julus schreef op 12 december 2012 @ 17:26:
Dit is de reden waarom ik sceptisch sta t.o. trouwen. Ik wil dat gevoel houden van het hebben van een keuze; een relatie stop je makkelijker als je niet getrouwd bent. Werkt het niet, dan stop je. Brengt het niet meer wat je wil, dan stop je.
Ja ach weet je er zijn zoveel meer dingen die je binden aan iemand, dan alleen een papiertje. Ik ben niet getrouwd, maar we hebben wel een kind, een stiefkind, een huis, herinneringen, tijd samen, langdurigheid, gedeelde humor, vrienden, een leven, etc, etc, etc. oja en een kat.
quote:Julus schreef op 12 december 2012 @ 17:34:
Iddan, mooi dat je dat van jezelf weet, heb je nu geleerd. Zijn harde lessen, maar helaas kun je het niet meer terugdraaien. Maar is ook niet nodig om er nog heel lang pijn van te hebben, het leven gaat door. Ieder mens maakt soms verkeerde beslissingen, je deed wat toen goed voelde.
Lief van je.
Ik weet niet of het niet nodig is om er nog heel lang pijn van te hebben, ik kan het niet stoppen de pijnlijke gevoelens die ik heb, of het nu wel of niet nodig is, het is er (nog). Maar ook toen ik er middenin zat hoor, ik heb de dames hier de ene post na de andere gegeven over mijn schuldgevoelens, die ik dus toen ook al had, om die reden ben ik ook gestopt met mijn affaire, want het hebben van een minnaar vond ik wel leuk. De bijwerkingen die erbij kwamen kon ik alleen niet handelen. Ik heb er wel heel veel van geleerd, en daar probeer ik zoveel mogelijk de focus te leggen, zonder deze ervaring had ik niet geweten wat ik nu weet. Maar toch, op dit moment heb ik mijn geheim nog niet echt een plek kunnen geven, en ga er wel vanuit dat de tijd er een hoop mee doet, de scherpe kantjes gaan er wel al vanaf....dus ik ben onderweg.
woensdag 12 december 2012 om 23:08
quote:Julus schreef op 12 december 2012 @ 17:52:
Dat is altijd zo, je zult nooit alles bij 1 partner kunnen vinden. Maar even advocaat van de duivel; is de koek dan niet gewoon op?Die vraag heb ik mijzelf uiteraard vraag gesteld, toch heb ik niet het gevoel dat de koek op is en ook niet het gevoel dat ik gelukkiger zou zijn als ik een relatie met nr. 2 zou hebben. In die zin denk ik niet dat het gras ergens anders groener is. Ik kan me ook prima voorstellen dat mijn relatie met nr. 2 op een gegeven moment eindigt en dat ik oud en gelukkig wordt met nr.1. Op dit moment heb ik echter behoeftes die onvoldoende bevredigd worden in mijn eigen relatie.
Dat is altijd zo, je zult nooit alles bij 1 partner kunnen vinden. Maar even advocaat van de duivel; is de koek dan niet gewoon op?Die vraag heb ik mijzelf uiteraard vraag gesteld, toch heb ik niet het gevoel dat de koek op is en ook niet het gevoel dat ik gelukkiger zou zijn als ik een relatie met nr. 2 zou hebben. In die zin denk ik niet dat het gras ergens anders groener is. Ik kan me ook prima voorstellen dat mijn relatie met nr. 2 op een gegeven moment eindigt en dat ik oud en gelukkig wordt met nr.1. Op dit moment heb ik echter behoeftes die onvoldoende bevredigd worden in mijn eigen relatie.
donderdag 13 december 2012 om 00:33
quote:Julus schreef op 12 december 2012 @ 17:26:
Het is een enorm beladen en heftig onderwerp en het is soms lastig om niemand op de tenen te trappen. Maar ik ben gekleurd, ik weet dat ook.
Ik vind het dan ook ontzettend jammer dat je soms je uiterste best doet om vooral wel op tenen te trappen..
Prima dat je hier meeschrijft.. Maar blijf vooral vanuit je eigen beleving schrijven, ga niet alle vreemd gangers over 1 kam scheren, dat doen wij ook niet met onze nrs1.. Ga niet alle situaties over 1 kam scheren, dat doen wij ook niet..
Zoals jij over je ex schrijft, daar herken ik werkelijk nies in als het mijn minnaar aangaat, geen valse beloftes (uberhaubt op eerlijkheid na geen beloftes) Geen verwachtingen, elkaars nr1 niet naar elkaar toe zwart maken.. en ga zo maar door.
Ik voel me elke keer echt persoonlijk aangevallen door de benamingen die jij in je posts aan het verweven bent, dat maakt dat ik liever niet meer op je reageer.
Het is een enorm beladen en heftig onderwerp en het is soms lastig om niemand op de tenen te trappen. Maar ik ben gekleurd, ik weet dat ook.
Ik vind het dan ook ontzettend jammer dat je soms je uiterste best doet om vooral wel op tenen te trappen..
Prima dat je hier meeschrijft.. Maar blijf vooral vanuit je eigen beleving schrijven, ga niet alle vreemd gangers over 1 kam scheren, dat doen wij ook niet met onze nrs1.. Ga niet alle situaties over 1 kam scheren, dat doen wij ook niet..
Zoals jij over je ex schrijft, daar herken ik werkelijk nies in als het mijn minnaar aangaat, geen valse beloftes (uberhaubt op eerlijkheid na geen beloftes) Geen verwachtingen, elkaars nr1 niet naar elkaar toe zwart maken.. en ga zo maar door.
Ik voel me elke keer echt persoonlijk aangevallen door de benamingen die jij in je posts aan het verweven bent, dat maakt dat ik liever niet meer op je reageer.
donderdag 13 december 2012 om 10:00
Sense, het is jammer dat jij dat zo persoonlijk opneemt, volgens mij bedoelt Julus het niet persoonlijk richting jou.
Het is altijd zo dat er uitzonderingen zijn. Je kunt nooit zeggen dat 'alle vreemdgangers zijn zo' of 'alle forummers doen dat'. Ik lees dergelijke posts dan ook vaak als 'ze bedoelt dat het vaak zus of zo is', 'in het algemeen zal wel gelden dat...' en ik denk ook dat veel vreemdgangers als ze heel eerlijk zijn zich wel kunnen vergelijken met Julus' ex. Natuurlijk niet iedereen. Maar een aantal van ons vast wel. Ik ook bijv.
Het is altijd zo dat er uitzonderingen zijn. Je kunt nooit zeggen dat 'alle vreemdgangers zijn zo' of 'alle forummers doen dat'. Ik lees dergelijke posts dan ook vaak als 'ze bedoelt dat het vaak zus of zo is', 'in het algemeen zal wel gelden dat...' en ik denk ook dat veel vreemdgangers als ze heel eerlijk zijn zich wel kunnen vergelijken met Julus' ex. Natuurlijk niet iedereen. Maar een aantal van ons vast wel. Ik ook bijv.
donderdag 13 december 2012 om 10:20
Als je niet bedoel "alle vreemdgangers" dan miet je dat ook niet schrijven. Zeker als je een aantal posts later beweerd dat je je beseft dat je voorzichtig moet uitdrukken om niet op tenen te trappen, toch? Ze heeft juist al wel een aantal keren geschreven "alle vreemdgangers..."
Op het moment dat je je kunt indentificeren met de dingen die Julus schrijft zou ik me achter de oren krabben en me afvragen waar ik mee bezig ben.
Op het moment dat je je kunt indentificeren met de dingen die Julus schrijft zou ik me achter de oren krabben en me afvragen waar ik mee bezig ben.
donderdag 13 december 2012 om 10:48
Helaas is de beslissing maandagavond nadat ik hier had gepost voor mij genomen. Mijn Nr 2 heeft onze relatie beeindigd. Omdat we dit niet tot in het oneindige door kunnen laten gaan. Het is ook niet wat hij wil, maar hij is realistisch genoeg om te kunnen inzien dat dit een keer moest stoppen.
Volgens hem moet ik me eerst focussen op mijn relatie met Nr 1 en kijken of dat nog nieuw leven kan worden ingeblazen. En daar heeft ie gelijk in.
Anderzijds, mocht mijn relatie met nr 1 stuklopen, dan zit een relatie met nr 2 er niet in. Hij is iemand uit onze vriendenkring en had al grote moeite met het feit dat hij mijn Nr 1 persoonlijk kent. Hij neemt geen vrouwen over van vrienden, zegt ie... Dat heeft alles te maken met de vriendenkring en het feit dat dat niet goed ontvangen zal worden. Daarnaast vindt ie wat we 9 maanden gehad hebben geen goede basis voor een relatie. Omdat het gebaseerd is op leugens.
Mijn ratio geeft hem gelijk. Maar mijn emoties zeggen nog zoveel anders.
Qua gevoelens zit het wel goed, hij vindt het net zo moeilijk als ik, dat weet ik zeker. Maar ja, op één of andere manier kunnen mannen hun gevoel altijd beter opzij zetten dan vrouwen he...
En die principes van 'm....vreselijk. En tegelijkertijd kan ik het alleen maar waarderen. Hij heeft al genoeg principes laten varen door iets met mij te beginnen. Getrouwd én uit de vriendenkring.
Maar o, wat mis ik hem. Nu al.
Wat het ook zo moeilijk maakt is dat we maandag overdag nog samen waren en het weer zo heerlijk was. We hebben genoten. En toch, 's avonds hakte hij die knoop door. Ik wilde het niet, maar had ook al een paar keer aangegeven dat als het dan moest, hij het maar moest doen, want dat ik het niet ging doen.
Er zit niets anders op dan me erbij neer te leggen en me dus te focussen op Nr 1. Gesprek met hem gehad. Hij is het ermee eens dat onze relatie kabbelt en als het zo doorgaat, het inderdaad gedoemd is te mislukken. Hij is niet op de hoogte van nr 2 en dat ga ik hem ook niet vertellen. Ik kan niet anders dan energie steken in deze relatie en kijken of daar nog iets te reanimeren valt.
Volgens hem moet ik me eerst focussen op mijn relatie met Nr 1 en kijken of dat nog nieuw leven kan worden ingeblazen. En daar heeft ie gelijk in.
Anderzijds, mocht mijn relatie met nr 1 stuklopen, dan zit een relatie met nr 2 er niet in. Hij is iemand uit onze vriendenkring en had al grote moeite met het feit dat hij mijn Nr 1 persoonlijk kent. Hij neemt geen vrouwen over van vrienden, zegt ie... Dat heeft alles te maken met de vriendenkring en het feit dat dat niet goed ontvangen zal worden. Daarnaast vindt ie wat we 9 maanden gehad hebben geen goede basis voor een relatie. Omdat het gebaseerd is op leugens.
Mijn ratio geeft hem gelijk. Maar mijn emoties zeggen nog zoveel anders.
Qua gevoelens zit het wel goed, hij vindt het net zo moeilijk als ik, dat weet ik zeker. Maar ja, op één of andere manier kunnen mannen hun gevoel altijd beter opzij zetten dan vrouwen he...
En die principes van 'm....vreselijk. En tegelijkertijd kan ik het alleen maar waarderen. Hij heeft al genoeg principes laten varen door iets met mij te beginnen. Getrouwd én uit de vriendenkring.
Maar o, wat mis ik hem. Nu al.
Wat het ook zo moeilijk maakt is dat we maandag overdag nog samen waren en het weer zo heerlijk was. We hebben genoten. En toch, 's avonds hakte hij die knoop door. Ik wilde het niet, maar had ook al een paar keer aangegeven dat als het dan moest, hij het maar moest doen, want dat ik het niet ging doen.
Er zit niets anders op dan me erbij neer te leggen en me dus te focussen op Nr 1. Gesprek met hem gehad. Hij is het ermee eens dat onze relatie kabbelt en als het zo doorgaat, het inderdaad gedoemd is te mislukken. Hij is niet op de hoogte van nr 2 en dat ga ik hem ook niet vertellen. Ik kan niet anders dan energie steken in deze relatie en kijken of daar nog iets te reanimeren valt.
donderdag 13 december 2012 om 11:17
Wauw Skypster, wat een omslag! Wat supersterk van je nummer 2 maar wat ontzettend pijnlijk voor jou!
Het lijkt me wel enorm zeer doen om te horen dat de afgelopen 9 maanden geen basis waren voor een relatie en hij geen vrouwen van vrienden overneemt. Dat vind ik ook niet geheel eerlijk maar soit, hij heeft in elk geval duidelijk kunnen maken waarom het moet stoppen.
En nu de leegte en de liefdesverdriet, wat moet dat klote voelen!
Ik hoop dat je huwelijk nog te reanimeren valt, goed dat je man ook inziet dat het kabbelt en dat jullie op deze manier weinig toekomst lijken te hebben, wie weet wat dit met jou/jullie doet!
Gisteravond even een fijne borrel gedaan met openrelatie-man. En wederom geconstateerd dat het hebben van een open relatie ongelooflijk moeilijk is. Zijn vrouw wil hem eigenlijk niet delen. Wordt zwart en giftig zodra ik onderwerp van gesprek ben. En ik snap haar zo goed... Mij nu opgeven wil hij niet. Hij vindt dat wat wij hebben te leuk (al zien we elkaar bijzonder weinig) en daarbij wil hij zijn vrouw niet betuttelen, nu stoppen betekend dat hij het moeilijke voor haar uit de weg ruimt en hij zou zich heel goed kunnen voorstellen dat ze daar boos om zou worden, het is ook een enorm leerproces voor haar.
Goed, in huize open-relatie moeten ze maar weer om tafel dus.. zucht.
Ik heb er wel weer een mooie term bijgeleerd: "geestelijke castratie". Waarmee hij bedoelt dat ze hem zo`n rotgevoel weet te geven dat de zin om me te zien en seks met me te hebben hem vergaat als sneeuw voor de zon. Wellicht zou hij niet eens kúnnen seksen als dat nu aan de orde zou zijn. Op de achtergrond wetende dat zij er zo`n moeite mee heeft.
Ien, hoe vind je `m?
Het lijkt me wel enorm zeer doen om te horen dat de afgelopen 9 maanden geen basis waren voor een relatie en hij geen vrouwen van vrienden overneemt. Dat vind ik ook niet geheel eerlijk maar soit, hij heeft in elk geval duidelijk kunnen maken waarom het moet stoppen.
En nu de leegte en de liefdesverdriet, wat moet dat klote voelen!
Ik hoop dat je huwelijk nog te reanimeren valt, goed dat je man ook inziet dat het kabbelt en dat jullie op deze manier weinig toekomst lijken te hebben, wie weet wat dit met jou/jullie doet!
Gisteravond even een fijne borrel gedaan met openrelatie-man. En wederom geconstateerd dat het hebben van een open relatie ongelooflijk moeilijk is. Zijn vrouw wil hem eigenlijk niet delen. Wordt zwart en giftig zodra ik onderwerp van gesprek ben. En ik snap haar zo goed... Mij nu opgeven wil hij niet. Hij vindt dat wat wij hebben te leuk (al zien we elkaar bijzonder weinig) en daarbij wil hij zijn vrouw niet betuttelen, nu stoppen betekend dat hij het moeilijke voor haar uit de weg ruimt en hij zou zich heel goed kunnen voorstellen dat ze daar boos om zou worden, het is ook een enorm leerproces voor haar.
Goed, in huize open-relatie moeten ze maar weer om tafel dus.. zucht.
Ik heb er wel weer een mooie term bijgeleerd: "geestelijke castratie". Waarmee hij bedoelt dat ze hem zo`n rotgevoel weet te geven dat de zin om me te zien en seks met me te hebben hem vergaat als sneeuw voor de zon. Wellicht zou hij niet eens kúnnen seksen als dat nu aan de orde zou zijn. Op de achtergrond wetende dat zij er zo`n moeite mee heeft.
Ien, hoe vind je `m?
