Seks
alle pijlers
Minnaar deel 19.
maandag 26 november 2012 om 12:53
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
dinsdag 5 februari 2013 om 12:38
Engel, snap wat jij bedoelt. Maar bij jullie is er consensus........
Bij Sense is het van; als jij mij die minnaar niet gunt, dan is het einde verhaal. Tja, dat is ietsje anders.
Zolang je er samen achter staat, dan mag iedereen doen wat hij wil voor mij. Samen een relatie, dus samen beslissen en er een goed gevoel bij hebben. Wat is het anders nog waard? Je bent niet elkaars bezit, nooit.
Bij Sense is het van; als jij mij die minnaar niet gunt, dan is het einde verhaal. Tja, dat is ietsje anders.
Zolang je er samen achter staat, dan mag iedereen doen wat hij wil voor mij. Samen een relatie, dus samen beslissen en er een goed gevoel bij hebben. Wat is het anders nog waard? Je bent niet elkaars bezit, nooit.
dinsdag 5 februari 2013 om 12:39
Waarom is dat een rare kronkel Ien, hij heeft de keuze zelf gemaakt.
Het was naar mijn mening 'vreemder' geweest als ik had gezegd, 'Schat ik zet mijn minnaar voor jou aan de kant' Dat was namelijk gezien de omstandigheden geen optie.
Iedereen die er achter komt dat zijn/haar partner vreemdgaat heeft toch die keuze? Alleen is die keuze bij ons heel anders uitgevallen dan bijvoorbeeld bij Julus, Julus heeft haar partner niet eens de keuze gegeven.. ze heeft hem er uitgezet, Dat is pas klem zetten toch? Er zijn vaker mensen die besluiten bij een partner weg te gaan, ondanks dat ze nog van hun partner houden.
Julus, het gaat al 2 jaar goed,.. dat is namelijk dat stukje vertrouwen wat wij naar elkaar hebben, en het houden van.
Grappig dat je dat vraagt, of mijn partner een minnares mag hebben, van mij wel, echter is hij degene die geen interesse heeft in seks ansich, niet in het bijzonder alleen met mij..
Zou het zo zijn dat hij wel seksuele interesse zou hebben, maar niet meer met mij, dan zou ik hem geen seks willen onthouden. Ik weet hoe je van seks kunt genieten, en hoe je het kunt missen.. En dat gun ik hem dan.. al zou het met een ander zijn.
Het was naar mijn mening 'vreemder' geweest als ik had gezegd, 'Schat ik zet mijn minnaar voor jou aan de kant' Dat was namelijk gezien de omstandigheden geen optie.
Iedereen die er achter komt dat zijn/haar partner vreemdgaat heeft toch die keuze? Alleen is die keuze bij ons heel anders uitgevallen dan bijvoorbeeld bij Julus, Julus heeft haar partner niet eens de keuze gegeven.. ze heeft hem er uitgezet, Dat is pas klem zetten toch? Er zijn vaker mensen die besluiten bij een partner weg te gaan, ondanks dat ze nog van hun partner houden.
Julus, het gaat al 2 jaar goed,.. dat is namelijk dat stukje vertrouwen wat wij naar elkaar hebben, en het houden van.
Grappig dat je dat vraagt, of mijn partner een minnares mag hebben, van mij wel, echter is hij degene die geen interesse heeft in seks ansich, niet in het bijzonder alleen met mij..
Zou het zo zijn dat hij wel seksuele interesse zou hebben, maar niet meer met mij, dan zou ik hem geen seks willen onthouden. Ik weet hoe je van seks kunt genieten, en hoe je het kunt missen.. En dat gun ik hem dan.. al zou het met een ander zijn.
dinsdag 5 februari 2013 om 12:40
quote:Julus schreef op 05 februari 2013 @ 12:38:
Engel, snap wat jij bedoelt. Maar bij jullie is er consensus........
Bij Sense is het van; als jij mij die minnaar niet gunt, dan is het einde verhaal. Tja, dat is ietsje anders.
Soms,.... ben jij zo goed in het omdraaien van zaken.. knap!
Want het is dus wel zoals Engel het omschrijft..
Engel, snap wat jij bedoelt. Maar bij jullie is er consensus........
Bij Sense is het van; als jij mij die minnaar niet gunt, dan is het einde verhaal. Tja, dat is ietsje anders.
Soms,.... ben jij zo goed in het omdraaien van zaken.. knap!
Want het is dus wel zoals Engel het omschrijft..
dinsdag 5 februari 2013 om 12:48
Julus. Ik weet dat het nog winter is maar probeer dingen niet uitsluitend zwart-wit te zien. Jij zegt eerder iets als 'als men mijn grenzen overgaat is het einde oefening'. voor de partner van Sens is het dus niet over zijn grens want ze zijn nog steeds samen. andere zaken wegen dus zwaarder.
overigens; ik kan niet oordelen over een relatie van anderen, ben soms niet eens objectief over mijn eigen handelen, maar ik vind niet dat we op dit topic een waarde-oordeel uit moeten spreken. ik de loop der jaren ben ik milder geworden en heb ik afgeleerd te (ver)oordelen. Dat we elkaar eens een goede spiegel voorhouden is mooi, maar uiteindelijk zijn we alleen verantwoording schuldig aan onszelf.
overigens; ik kan niet oordelen over een relatie van anderen, ben soms niet eens objectief over mijn eigen handelen, maar ik vind niet dat we op dit topic een waarde-oordeel uit moeten spreken. ik de loop der jaren ben ik milder geworden en heb ik afgeleerd te (ver)oordelen. Dat we elkaar eens een goede spiegel voorhouden is mooi, maar uiteindelijk zijn we alleen verantwoording schuldig aan onszelf.
dinsdag 5 februari 2013 om 12:53
Sense, hij heeft gekozen voor de minst kwalijke mogelijkheid in mijn ogen. Het is net alsof jou de keuze wordt gesteld: of je neemt een foeilelijke tatoo of we amputeren je vingers. Dan kan je toch niet zeggen: nee hoor, ik heb helemaal vrijwillig voor die tattoo gekozen!
Dat jullie concensus hebben, het elkaar gunnen. Dat kan m.i. alleen maar als je er allebei achter staat. En dat is niet het geval als je het maar gewoon dood zwijgt.
En waarom was dat gezien de omstandigheden geen optie? Omdat jij seks nodig had? En wat als hij nou had gezegd: ik heb monogamie van je nodig? Wat dan? Het is maar net wiens standpunt je als leidend neemt en welke persoon het meest toegeeft. En ja, dat is altijd het spanningsveld. Maar er is nooit maar 1 optie.
Ik vind jouw redenatie afwijkend dat wanneer iemand zegt: ik kan niet meer met jou verder omdat je mijn vertrouwen ernstig beschaamd hebt, dat je dan iemand voor het blok zet. Sorry?? Is dat niet een beetje de omgekeerde wereld?
Kijk, als jij op een bepaald moment besloten hebt dat jij niet meer seksloos door het leven wilde (want immers, je libido kwam pas echt tot leven na het ontmoeten van je minnaar), dat je dan met je partner om tafel gaat zitten en zegt: 'luister lieverd, ik hou zielsveel van je, maar ik kan zo niet verder. Hoe gaan we dit oplossen?' Voordat je vreemd gaat dus. Dan pas kan je partner bepalen wat hij daar mee gaat doen. En niet pas als hij voor een voldongen feit komt te staan. Want dan is het gewoon slikken of stikken. Consensus? Mwah, als jij het zo wilt noemen. Vrijwillig? Ik vind van niet..
Dat jullie concensus hebben, het elkaar gunnen. Dat kan m.i. alleen maar als je er allebei achter staat. En dat is niet het geval als je het maar gewoon dood zwijgt.
En waarom was dat gezien de omstandigheden geen optie? Omdat jij seks nodig had? En wat als hij nou had gezegd: ik heb monogamie van je nodig? Wat dan? Het is maar net wiens standpunt je als leidend neemt en welke persoon het meest toegeeft. En ja, dat is altijd het spanningsveld. Maar er is nooit maar 1 optie.
Ik vind jouw redenatie afwijkend dat wanneer iemand zegt: ik kan niet meer met jou verder omdat je mijn vertrouwen ernstig beschaamd hebt, dat je dan iemand voor het blok zet. Sorry?? Is dat niet een beetje de omgekeerde wereld?
Kijk, als jij op een bepaald moment besloten hebt dat jij niet meer seksloos door het leven wilde (want immers, je libido kwam pas echt tot leven na het ontmoeten van je minnaar), dat je dan met je partner om tafel gaat zitten en zegt: 'luister lieverd, ik hou zielsveel van je, maar ik kan zo niet verder. Hoe gaan we dit oplossen?' Voordat je vreemd gaat dus. Dan pas kan je partner bepalen wat hij daar mee gaat doen. En niet pas als hij voor een voldongen feit komt te staan. Want dan is het gewoon slikken of stikken. Consensus? Mwah, als jij het zo wilt noemen. Vrijwillig? Ik vind van niet..
dinsdag 5 februari 2013 om 12:54
Sense, vind jij oprecht dat ik een keuze had door mijn ex te laten blijven, terwijl hij al (ik weet het niet zeker maar minimaal 1 jaar) een relatie met een ander had? Vind dat een bijzondere manier van denken, niet rot bedoeld, ben oprecht nieuwsgierig naar hoe jij dat dan voor je ziet.
En dan ook in de wetenschap dat hij niet bij mij wilde zijn?
Ik probeer me echt in te leven Sense, merk alleen dat ik het erg lastig vind in jullie situatie. Maar je erom veroordelen, nee. Dit is namelijk jouw leven, iedereen moet dat invullen zoals ze dat zelf willen. Ik geef alleen eerlijk toe dat het niet mijn ding zou zijn.
Engel, ik ben juist iemand die de dingen graag probeert te begrijpen. Nogmaals, bij dit soort onderwerpen is het al snel heikel en zeg je al snel iets verkeerd. Komt door de gevoeligheid van het onderwerp. Maar ik probeer het wel degelijk te snappen.
En dan ook in de wetenschap dat hij niet bij mij wilde zijn?
Ik probeer me echt in te leven Sense, merk alleen dat ik het erg lastig vind in jullie situatie. Maar je erom veroordelen, nee. Dit is namelijk jouw leven, iedereen moet dat invullen zoals ze dat zelf willen. Ik geef alleen eerlijk toe dat het niet mijn ding zou zijn.
Engel, ik ben juist iemand die de dingen graag probeert te begrijpen. Nogmaals, bij dit soort onderwerpen is het al snel heikel en zeg je al snel iets verkeerd. Komt door de gevoeligheid van het onderwerp. Maar ik probeer het wel degelijk te snappen.
dinsdag 5 februari 2013 om 13:04
@inez. Ik ben het met je eens als je zegt ; had het bespreekbaar gemaakt voordat je elders in bed belandde. Ik heb die fout ook gemaakt. en nee ik ben er niet trots op.
Hoe raar was het geweest als degene die altijd fel afgaf op sex buiten de relatie nu opeens daar zelf behoefte aan had. Weet je; ik wist niet eens dat ik iets miste totdat ik het ontdekte; en toen was het te laat. Op voorhand had ik het niet eens kunnen benoemen.
Zeker had ik het toen direct bespreekbaar moeten maken en niet jaren er mee doorgaan, maar dat station was voor mijn gevoel gepasseerd en het laatste wat ik wilde was mijn partner pijn doen. Ik snap best dat die gedachtengang er niet bij iedereen in wil. maar ik kan er niets anders van maken dan dat. Of ik het opgegeven zou hebben als nr1 glashard nee had gezegd? Ik ben bang van niet. Gelukkig was dat niet het geval maar ik zou het idee hebben gehad dat ik ondergeschikt zou zijn aan zijn wensen. Hoe dan ook; communicatie is en blijft belangrijk.
Hoe raar was het geweest als degene die altijd fel afgaf op sex buiten de relatie nu opeens daar zelf behoefte aan had. Weet je; ik wist niet eens dat ik iets miste totdat ik het ontdekte; en toen was het te laat. Op voorhand had ik het niet eens kunnen benoemen.
Zeker had ik het toen direct bespreekbaar moeten maken en niet jaren er mee doorgaan, maar dat station was voor mijn gevoel gepasseerd en het laatste wat ik wilde was mijn partner pijn doen. Ik snap best dat die gedachtengang er niet bij iedereen in wil. maar ik kan er niets anders van maken dan dat. Of ik het opgegeven zou hebben als nr1 glashard nee had gezegd? Ik ben bang van niet. Gelukkig was dat niet het geval maar ik zou het idee hebben gehad dat ik ondergeschikt zou zijn aan zijn wensen. Hoe dan ook; communicatie is en blijft belangrijk.
dinsdag 5 februari 2013 om 13:05
quote:Julus schreef op 05 februari 2013 @ 12:54:
Sense, vind jij oprecht dat ik een keuze had door mijn ex te laten blijven, terwijl hij al (ik weet het niet zeker maar minimaal 1 jaar) een relatie met een ander had? Vind dat een bijzondere manier van denken, niet rot bedoeld, ben oprecht nieuwsgierig naar hoe jij dat dan voor je ziet.
Ik vind dat ik daar geen mening over kan en mag hebben. Ik ken a. Jouw ex niet, b. ken ik jullie relatie niet..
Ik had op het moment dat het uitkwam ook al 1.5 jaar een relatie met een ander, echter (en dat heeft mijn nr1 kunnen lezen, sterker nog.. dat heeft hij gelezen) hebben wij elkaar nooit voorgehouden samen door te gaan.
Mijn nr2 en ikzelf zijn vanuit het zelfde standpunt hieraan begonnen en ja wel hebben wel geintjes dat we ooit samen het bejaardenhuis in zouden gaan.. Maar wij willen niet 'eigenlijk' met elkaar verder terwijl we onze partners iets anders vertellen
Sense, vind jij oprecht dat ik een keuze had door mijn ex te laten blijven, terwijl hij al (ik weet het niet zeker maar minimaal 1 jaar) een relatie met een ander had? Vind dat een bijzondere manier van denken, niet rot bedoeld, ben oprecht nieuwsgierig naar hoe jij dat dan voor je ziet.
Ik vind dat ik daar geen mening over kan en mag hebben. Ik ken a. Jouw ex niet, b. ken ik jullie relatie niet..
Ik had op het moment dat het uitkwam ook al 1.5 jaar een relatie met een ander, echter (en dat heeft mijn nr1 kunnen lezen, sterker nog.. dat heeft hij gelezen) hebben wij elkaar nooit voorgehouden samen door te gaan.
Mijn nr2 en ikzelf zijn vanuit het zelfde standpunt hieraan begonnen en ja wel hebben wel geintjes dat we ooit samen het bejaardenhuis in zouden gaan.. Maar wij willen niet 'eigenlijk' met elkaar verder terwijl we onze partners iets anders vertellen
dinsdag 5 februari 2013 om 13:07
quote:SweetInez schreef op 05 februari 2013 @ 12:53:
Dat jullie concensus hebben, het elkaar gunnen. Dat kan m.i. alleen maar als je er allebei achter staat. En dat is niet het geval als je het maar gewoon dood zwijgt.
En waarom was dat gezien de omstandigheden geen optie? Omdat jij seks nodig had? En wat als hij nou had gezegd: ik heb monogamie van je nodig? Wat dan? Het is maar net wiens standpunt je als leidend neemt en welke persoon het meest toegeeft. En ja, dat is altijd het spanningsveld. Maar er is nooit maar 1 optie.
Ik vind jouw redenatie afwijkend dat wanneer iemand zegt: ik kan niet meer met jou verder omdat je mijn vertrouwen ernstig beschaamd hebt, dat je dan iemand voor het blok zet. Sorry?? Is dat niet een beetje de omgekeerde wereld?
Kijk, als jij op een bepaald moment besloten hebt dat jij niet meer seksloos door het leven wilde (want immers, je libido kwam pas echt tot leven na het ontmoeten van je minnaar), dat je dan met je partner om tafel gaat zitten en zegt: 'luister lieverd, ik hou zielsveel van je, maar ik kan zo niet verder. Hoe gaan we dit oplossen?' Voordat je vreemd gaat dus. Dan pas kan je partner bepalen wat hij daar mee gaat doen. En niet pas als hij voor een voldongen feit komt te staan. Want dan is het gewoon slikken of stikken. Consensus? Mwah, als jij het zo wilt noemen. Vrijwillig? Ik vind van niet..
Mijn seksuele gevoelens, mijn drang naar seks kwam al eerder.. dat het echt opgevlamd is na het starten van de relatie met nr2 is een ander punt.. Maar ik vloog al wel jaren tegen de muren op van frustratie om het missen van seks..
En waarom ik aangeef dat het geen optie was, voor mij te leven in een monogame relatie, is omdat ik het niet vol had gehouden. Als hij had geeist dat ik mijn minnaar op zou zeggen, had ik de relatie verbroken..
Dat jullie concensus hebben, het elkaar gunnen. Dat kan m.i. alleen maar als je er allebei achter staat. En dat is niet het geval als je het maar gewoon dood zwijgt.
En waarom was dat gezien de omstandigheden geen optie? Omdat jij seks nodig had? En wat als hij nou had gezegd: ik heb monogamie van je nodig? Wat dan? Het is maar net wiens standpunt je als leidend neemt en welke persoon het meest toegeeft. En ja, dat is altijd het spanningsveld. Maar er is nooit maar 1 optie.
Ik vind jouw redenatie afwijkend dat wanneer iemand zegt: ik kan niet meer met jou verder omdat je mijn vertrouwen ernstig beschaamd hebt, dat je dan iemand voor het blok zet. Sorry?? Is dat niet een beetje de omgekeerde wereld?
Kijk, als jij op een bepaald moment besloten hebt dat jij niet meer seksloos door het leven wilde (want immers, je libido kwam pas echt tot leven na het ontmoeten van je minnaar), dat je dan met je partner om tafel gaat zitten en zegt: 'luister lieverd, ik hou zielsveel van je, maar ik kan zo niet verder. Hoe gaan we dit oplossen?' Voordat je vreemd gaat dus. Dan pas kan je partner bepalen wat hij daar mee gaat doen. En niet pas als hij voor een voldongen feit komt te staan. Want dan is het gewoon slikken of stikken. Consensus? Mwah, als jij het zo wilt noemen. Vrijwillig? Ik vind van niet..
Mijn seksuele gevoelens, mijn drang naar seks kwam al eerder.. dat het echt opgevlamd is na het starten van de relatie met nr2 is een ander punt.. Maar ik vloog al wel jaren tegen de muren op van frustratie om het missen van seks..
En waarom ik aangeef dat het geen optie was, voor mij te leven in een monogame relatie, is omdat ik het niet vol had gehouden. Als hij had geeist dat ik mijn minnaar op zou zeggen, had ik de relatie verbroken..
dinsdag 5 februari 2013 om 13:11
quote:engel68 schreef op 05 februari 2013 @ 13:04:
@inez. Ik ben het met je eens als je zegt ; had het bespreekbaar gemaakt voordat je elders in bed belandde. Ik heb die fout ook gemaakt. en nee ik ben er niet trots op.
Hoe raar was het geweest als degene die altijd fel afgaf op sex buiten de relatie nu opeens daar zelf behoefte aan had. Weet je; ik wist niet eens dat ik iets miste totdat ik het ontdekte; en toen was het te laat. Op voorhand had ik het niet eens kunnen benoemen.
Zeker had ik het toen direct bespreekbaar moeten maken en niet jaren er mee doorgaan, maar dat station was voor mijn gevoel gepasseerd en het laatste wat ik wilde was mijn partner pijn doen. Ik snap best dat die gedachtengang er niet bij iedereen in wil. maar ik kan er niets anders van maken dan dat. Of ik het opgegeven zou hebben als nr1 glashard nee had gezegd? Ik ben bang van niet. Gelukkig was dat niet het geval maar ik zou het idee hebben gehad dat ik ondergeschikt zou zijn aan zijn wensen. Hoe dan ook; communicatie is en blijft belangrijk.
Is hij dan nu niet ongeschikt aan jouw wensen?
Oh, ik snap de gedachtengang heel goed hoor. Natuurlijk wil je je partner geen pijn doen. Maar ik begrijp niet hoe je kunt vinden dat je partner vrijwillig kiest voor jou en je minnaar. Omdat jij voor hem gekozen hebt en hij je niet kwijt wilt? En wellicht ook wel snapt dat hij tekortkomingen heeft?
@inez. Ik ben het met je eens als je zegt ; had het bespreekbaar gemaakt voordat je elders in bed belandde. Ik heb die fout ook gemaakt. en nee ik ben er niet trots op.
Hoe raar was het geweest als degene die altijd fel afgaf op sex buiten de relatie nu opeens daar zelf behoefte aan had. Weet je; ik wist niet eens dat ik iets miste totdat ik het ontdekte; en toen was het te laat. Op voorhand had ik het niet eens kunnen benoemen.
Zeker had ik het toen direct bespreekbaar moeten maken en niet jaren er mee doorgaan, maar dat station was voor mijn gevoel gepasseerd en het laatste wat ik wilde was mijn partner pijn doen. Ik snap best dat die gedachtengang er niet bij iedereen in wil. maar ik kan er niets anders van maken dan dat. Of ik het opgegeven zou hebben als nr1 glashard nee had gezegd? Ik ben bang van niet. Gelukkig was dat niet het geval maar ik zou het idee hebben gehad dat ik ondergeschikt zou zijn aan zijn wensen. Hoe dan ook; communicatie is en blijft belangrijk.
Is hij dan nu niet ongeschikt aan jouw wensen?
Oh, ik snap de gedachtengang heel goed hoor. Natuurlijk wil je je partner geen pijn doen. Maar ik begrijp niet hoe je kunt vinden dat je partner vrijwillig kiest voor jou en je minnaar. Omdat jij voor hem gekozen hebt en hij je niet kwijt wilt? En wellicht ook wel snapt dat hij tekortkomingen heeft?
dinsdag 5 februari 2013 om 13:11
@Julus, je vraagt het niet aan mij maar als je vraagt had ik nr1 nog een kans moeten geven? Ik denk persoonlijk van ja. Ik zou hem niet het huis uit hebben gezet maar had willen weten waar het vandaan kwam. Heb jij je ex ooit een kans gegeven jouw vertrouwen terug te winnen of was je zo gekwetst dat je de deur nooit meer open gezet hebt of hem direct als kwaaie pier bent gaan zien? Mocht ik van iemand houden en de ander is bereid (!) zich open te stellen voor me, dan zou ik ervoor gaan.
dinsdag 5 februari 2013 om 13:13
quote:Sensual_D schreef op 05 februari 2013 @ 13:07:
[...]
Mijn seksuele gevoelens, mijn drang naar seks kwam al eerder.. dat het echt opgevlamd is na het starten van de relatie met nr2 is een ander punt.. Maar ik vloog al wel jaren tegen de muren op van frustratie om het missen van seks..
En waarom ik aangeef dat het geen optie was, voor mij te leven in een monogame relatie, is omdat ik het niet vol had gehouden. Als hij had geeist dat ik mijn minnaar op zou zeggen, had ik de relatie verbroken..
Hm, ik herinner me toch andere verhalen, dat je zelf ook niet zo'n hoog libido had toen jullie elkaar leerden kennen. Maar wellicht ben ik abuis.
Dus omdat jij niet kon leven in een monogame relatie, dient hij de zijne op te geven. Hm.
[...]
Mijn seksuele gevoelens, mijn drang naar seks kwam al eerder.. dat het echt opgevlamd is na het starten van de relatie met nr2 is een ander punt.. Maar ik vloog al wel jaren tegen de muren op van frustratie om het missen van seks..
En waarom ik aangeef dat het geen optie was, voor mij te leven in een monogame relatie, is omdat ik het niet vol had gehouden. Als hij had geeist dat ik mijn minnaar op zou zeggen, had ik de relatie verbroken..
Hm, ik herinner me toch andere verhalen, dat je zelf ook niet zo'n hoog libido had toen jullie elkaar leerden kennen. Maar wellicht ben ik abuis.
Dus omdat jij niet kon leven in een monogame relatie, dient hij de zijne op te geven. Hm.
dinsdag 5 februari 2013 om 13:17
quote:engel68 schreef op 05 februari 2013 @ 13:11:
@Julus, je vraagt het niet aan mij maar als je vraagt had ik nr1 nog een kans moeten geven? Ik denk persoonlijk van ja. Ik zou hem niet het huis uit hebben gezet maar had willen weten waar het vandaan kwam. Heb jij je ex ooit een kans gegeven jouw vertrouwen terug te winnen of was je zo gekwetst dat je de deur nooit meer open gezet hebt of hem direct als kwaaie pier bent gaan zien? Mocht ik van iemand houden en de ander is bereid (!) zich open te stellen voor me, dan zou ik ervoor gaan.
Maar dat is jouw mening. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat je je zó genaaid voelt wanneer je al meer dan een jaar bedrogen wordt door degene die zegt van je te houden, dat je helemaal niet open staat voor het waarom. Waarom zou je dat vertrouwen terug willen winnen? Zou het niet gewoon zo kunnen zijn dat je je best bedrogen mag voelen? De ene persoon is de andere niet. Vergevingsgezindheid is een mooi iets, jezelf in bescherming willen nemen voor toekomstig verdriet ook.
En het is dan ook heel leuk om te lezen vanuit welk referentiekader er hier geschreven wordt vind ik
@Julus, je vraagt het niet aan mij maar als je vraagt had ik nr1 nog een kans moeten geven? Ik denk persoonlijk van ja. Ik zou hem niet het huis uit hebben gezet maar had willen weten waar het vandaan kwam. Heb jij je ex ooit een kans gegeven jouw vertrouwen terug te winnen of was je zo gekwetst dat je de deur nooit meer open gezet hebt of hem direct als kwaaie pier bent gaan zien? Mocht ik van iemand houden en de ander is bereid (!) zich open te stellen voor me, dan zou ik ervoor gaan.
Maar dat is jouw mening. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat je je zó genaaid voelt wanneer je al meer dan een jaar bedrogen wordt door degene die zegt van je te houden, dat je helemaal niet open staat voor het waarom. Waarom zou je dat vertrouwen terug willen winnen? Zou het niet gewoon zo kunnen zijn dat je je best bedrogen mag voelen? De ene persoon is de andere niet. Vergevingsgezindheid is een mooi iets, jezelf in bescherming willen nemen voor toekomstig verdriet ook.
En het is dan ook heel leuk om te lezen vanuit welk referentiekader er hier geschreven wordt vind ik
dinsdag 5 februari 2013 om 13:23
@Inez. Ik ken de kant ook echt wel van je bedrogen voelen hoor, meer dan me lief is, ik heb tranen met tuiten gehuild, badkuipen vol. Als je vertrouwen door een dierbaar persoon zo beschadigd wordt voelt het als een mes in je rug.
Maar mijn gevoel voor deze persoon was zo intens dat ik bereid was daarover het gesprek aan te gaan, mijn gevoel toe te lichten en te vergeven. het zal dus afhangen van je karakter hoe je met de situatie omgaat. De pijn uit het verleden laat ik echter niet mijn blik op de toekomst bepalen.
Maar mijn gevoel voor deze persoon was zo intens dat ik bereid was daarover het gesprek aan te gaan, mijn gevoel toe te lichten en te vergeven. het zal dus afhangen van je karakter hoe je met de situatie omgaat. De pijn uit het verleden laat ik echter niet mijn blik op de toekomst bepalen.
dinsdag 5 februari 2013 om 13:23
quote:SweetInez schreef op 05 februari 2013 @ 13:13:
[...]
Dus omdat jij niet kon leven in een monogame relatie, dient hij de zijne op te geven. Hm.
ik denk in deze gevallen dat er altijd 1 is die iets op moet geven het eene telt net zo zwaar als het andere.
als ze een manier gevonden hebben waar ze zich beide in kunnen vinden is toch mooi.
het is niet zo dat hij geen keus heeft hij weet nu hoe zijn relatie er voor staat en kan kan zelf beslissen hoe hij verder wilt
[...]
Dus omdat jij niet kon leven in een monogame relatie, dient hij de zijne op te geven. Hm.
ik denk in deze gevallen dat er altijd 1 is die iets op moet geven het eene telt net zo zwaar als het andere.
als ze een manier gevonden hebben waar ze zich beide in kunnen vinden is toch mooi.
het is niet zo dat hij geen keus heeft hij weet nu hoe zijn relatie er voor staat en kan kan zelf beslissen hoe hij verder wilt
dinsdag 5 februari 2013 om 13:36
Engel, en dat bewijst maar weer dat elk persoon anders is. In mijn ogen is er dan ook geen foute of goede manier om hier mee om te gaan.
Wovi, klopt. Maar het ding waar ik over val, is dat het niet een geheel vrijwillige keuze is. Er is nl al voor je gekozen. Je partner geeft je namelijk de keuze: of je neemt mij mét mijn minnaar of ik stop deze relatie. Jouw eigen keuze: ik wil jou alleen voor mij, bestaat niet meer. Dus als je echt van iemand houdt en je wilt diegene niet kwijt, dan kies je dus voor de minst slechte optie: je partner mét minnaar. Maar dat is toch niet vrijwillig kiezen voor een partner met minnaar? Dat is doen met de situatie die er nu eenmaal is. En dat is geen vrijwillige keuze. En natuurlijk, na heftige confrontatie en veel verdriet kan het dan wel aan gaan voelen als concensus. Maar het ene telt pas net zo zwaar als het andere als je begint vanuit een 0 situatie. Als jij je partner jouw minnaar door de strot duwt, dan laat je automatisch jouw belang al zwaarder wegen. En dan heb ik respect voor degene die zegt: ok, ik heb je zoveel lief, dat ik dat dan maar accepteer. Maar denk je dat dat zijn vrijwillige keuze is?
Wovi, klopt. Maar het ding waar ik over val, is dat het niet een geheel vrijwillige keuze is. Er is nl al voor je gekozen. Je partner geeft je namelijk de keuze: of je neemt mij mét mijn minnaar of ik stop deze relatie. Jouw eigen keuze: ik wil jou alleen voor mij, bestaat niet meer. Dus als je echt van iemand houdt en je wilt diegene niet kwijt, dan kies je dus voor de minst slechte optie: je partner mét minnaar. Maar dat is toch niet vrijwillig kiezen voor een partner met minnaar? Dat is doen met de situatie die er nu eenmaal is. En dat is geen vrijwillige keuze. En natuurlijk, na heftige confrontatie en veel verdriet kan het dan wel aan gaan voelen als concensus. Maar het ene telt pas net zo zwaar als het andere als je begint vanuit een 0 situatie. Als jij je partner jouw minnaar door de strot duwt, dan laat je automatisch jouw belang al zwaarder wegen. En dan heb ik respect voor degene die zegt: ok, ik heb je zoveel lief, dat ik dat dan maar accepteer. Maar denk je dat dat zijn vrijwillige keuze is?
dinsdag 5 februari 2013 om 13:43
dinsdag 5 februari 2013 om 13:48
dinsdag 5 februari 2013 om 13:53
Engel, dat wil ik wel toelichten. Mijn ex is al eens eerder vreemdgegaan en toen heb ik inderdaad, vanuit onze sterke basis, keihard geknokt om het toch te laten slagen. Hij kreeg toen die tweede kans. Achteraf bezien heeft die keuze mij alleen maar ellende en verdriet opgeleverd. Maar ik ben iemand van de tweede kansen, ik heb alles gedaan om hem te begrijpen. En het was voor mij toen ook een duidelijk verhaal, wat hij mij vertelde. En dus kreeg hij die tweede kans. Toen hij mij laatst weer bedroog maar nu een dubbelleven ipv een korte affaire, was ik er direct klaar mee. Afspraak was ook toentertijd; als het nog eens gebeurt, is het over. Hij koos ervoor om weer vreemd te gaan, en deze keer een dubbelleven met mijn vriendin aan te gaan. Prima, ben ik uitgepraat toch?
Dat dubbele verraad heeft mij woest gemaakt, kapot op dat moment. Ik had geen keuze.
Dat dubbele verraad heeft mij woest gemaakt, kapot op dat moment. Ik had geen keuze.
dinsdag 5 februari 2013 om 13:56
quote:SweetInez schreef op 05 februari 2013 @ 13:13:
[...]
Hm, ik herinner me toch andere verhalen, dat je zelf ook niet zo'n hoog libido had toen jullie elkaar leerden kennen. Maar wellicht ben ik abuis.
Dus omdat jij niet kon leven in een monogame relatie, dient hij de zijne op te geven. Hm.
Nee, mijn frustratie, het tegen de muur op vliegen waren de reden dat we uit eindelijk elkaar ook 'gevonden' hebben.. Ik liep er al jaren mee, maar schaamde me er voor..
Door hem en nog iemand werden er wel grapjes over mij gemaakt 'visstick' en 'frigide'.. omdat ik me weg draaide als er over seks gesproken werd. Tot ik op een moment in een gesprek heb opgebiecht wat mij dwars zat.. en zo is ut gekomen..
En ik kan prima leven in een monogame relatie.. ik zou niets liever willen.. maar een monogame relatie houdt voor mij dan wel in dat er seks is.. In principe ben ik nu ook monogaam qua seks, ik heb seks met 1 persoon en dat is voor mij meer dan voldoende..
[...]
Hm, ik herinner me toch andere verhalen, dat je zelf ook niet zo'n hoog libido had toen jullie elkaar leerden kennen. Maar wellicht ben ik abuis.
Dus omdat jij niet kon leven in een monogame relatie, dient hij de zijne op te geven. Hm.
Nee, mijn frustratie, het tegen de muur op vliegen waren de reden dat we uit eindelijk elkaar ook 'gevonden' hebben.. Ik liep er al jaren mee, maar schaamde me er voor..
Door hem en nog iemand werden er wel grapjes over mij gemaakt 'visstick' en 'frigide'.. omdat ik me weg draaide als er over seks gesproken werd. Tot ik op een moment in een gesprek heb opgebiecht wat mij dwars zat.. en zo is ut gekomen..
En ik kan prima leven in een monogame relatie.. ik zou niets liever willen.. maar een monogame relatie houdt voor mij dan wel in dat er seks is.. In principe ben ik nu ook monogaam qua seks, ik heb seks met 1 persoon en dat is voor mij meer dan voldoende..
dinsdag 5 februari 2013 om 13:56
Èn dat is liefde....
Engel, wat is er geen voldongen feit aan dan? De minnaar blijft toch? Hij krijgt toch haar én de minnaar of helemaal niks? Dat zijn de keuzes die hij krijgt. Ik snap dat wanneer je dol op iemand bent, dat je dan kiest voor dan toch ook maar de minnaar. Maar dan kan je als partner toch niet roepen: ja maar, hij wilde het zelf ook?! Nee toch? Hij wilde haar! En niet die minnaar. Natuurlijk kon hij er ook voor kiezen om ermee te stoppen. Maar vrije keus my ass
Wovi, juist. Het is altijd slikken of stikken. Exact. Dat is nu net het punt wat ik wilde maken. Thanks.
Engel, wat is er geen voldongen feit aan dan? De minnaar blijft toch? Hij krijgt toch haar én de minnaar of helemaal niks? Dat zijn de keuzes die hij krijgt. Ik snap dat wanneer je dol op iemand bent, dat je dan kiest voor dan toch ook maar de minnaar. Maar dan kan je als partner toch niet roepen: ja maar, hij wilde het zelf ook?! Nee toch? Hij wilde haar! En niet die minnaar. Natuurlijk kon hij er ook voor kiezen om ermee te stoppen. Maar vrije keus my ass
Wovi, juist. Het is altijd slikken of stikken. Exact. Dat is nu net het punt wat ik wilde maken. Thanks.
dinsdag 5 februari 2013 om 13:57
Ik heb destijds op het forum maandenlang erover geschreven, samen met wat anderen die het meemaakten. Ik heb IRL met veel mensen gesproken, ik wilde het begrijpen. Ik had veel begrip voor zijn kant, want snapte mijn eigen aandeel in de relatie. We hebben nog fijne jaren gehad, maar achteraf bezien had het nooit meer echt goed kunnen komen. Door dat vreemdgaan van toen is eigenlijk de bom al gelegd geweest en ook uiteindelijk reden voor tweede keer vreemdgaan.
That's my story. Goddank nu een betrouwbare (voor zover ik kan inschatten) vent met wie ik zielsgelukkig ben. Maar met extra bagage, en veel geleerd.
Ik blijf iemand die twee kanten probeert te belichten, maar het ging toen echt finaal mijn grenzen over. En uit liefde liet ik dat toe. Heel stom.
That's my story. Goddank nu een betrouwbare (voor zover ik kan inschatten) vent met wie ik zielsgelukkig ben. Maar met extra bagage, en veel geleerd.
Ik blijf iemand die twee kanten probeert te belichten, maar het ging toen echt finaal mijn grenzen over. En uit liefde liet ik dat toe. Heel stom.
dinsdag 5 februari 2013 om 14:02
Sense, ok, jouw man heeft geen behoefte aan seks. Maar hij heeft wel behoefte aan emotionele verbinding, neem ik aan. Dus stel; dat hij zegt, ik kom dat bij jou tekort en ik zoek dat dus bij een ander. Heeft ie dus geen seksuele minnaarrelatie maar een andersoortige. Jij wil dat eigenlijk liever niet, maar je begrijpt dat hij tekort komt. Hij zegt tegen jou; prima, dat je dat liever niet wil, maar als ik minnares aan de kant moet zetten dan is het klaar.
En dan zou hij dus precies hetzelfde zeggen als wat jij hier vertelt; dat hij monogaam is (met jou dus) maar niet op het gebied van emotie. Dat deelt hij ook nog met een ander. Want daar heeft hij nou eenmaal behoefte aan.
Ik moet het nog bezien of jij dat fijn gaat vinden. Feit is er namelijk, dat het niet aan de orde is. Dat jij dat emotionele wél met hem deelt, dat stuk is er en dat is voor jou heel erg prettig. Maar als hij dat stukje met een ander wil delen.....??
Vanuit jouw visie geen enkel probleem toch, jij begrijpt dat.
En dan zou hij dus precies hetzelfde zeggen als wat jij hier vertelt; dat hij monogaam is (met jou dus) maar niet op het gebied van emotie. Dat deelt hij ook nog met een ander. Want daar heeft hij nou eenmaal behoefte aan.
Ik moet het nog bezien of jij dat fijn gaat vinden. Feit is er namelijk, dat het niet aan de orde is. Dat jij dat emotionele wél met hem deelt, dat stuk is er en dat is voor jou heel erg prettig. Maar als hij dat stukje met een ander wil delen.....??
Vanuit jouw visie geen enkel probleem toch, jij begrijpt dat.
dinsdag 5 februari 2013 om 14:04
Hoor ook weleens dat mensen toegeven aan een open relatie, omdat ze anders hun partner kwijtraken. Is dat ook slikken of stikken? Ik vind van wel. Je word dan gedwongen om je leven te delen met iemand onder zijn of haar voorwaarden, anders maar helemaal niet. Nee, dat is voorwaardelijk. En dat is voor mij geen liefde. Moeten kiezen tussen twee kwaden, is dat liefdevol?
Ik zou zeggen, je stikt er maar in. Maar dat ben ik.
Ik zou zeggen, je stikt er maar in. Maar dat ben ik.
dinsdag 5 februari 2013 om 14:10
