Seks
alle pijlers
Minnaar, deel 20
dinsdag 9 april 2013 om 09:41
Al 19 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
zaterdag 29 juni 2013 om 21:31
@Inez en elena: hebben jullie of jullie partners daar geen moeite mee, nog dezelfde dag van de ene naar de andere lover? Mijn nr 2 heeft me gezegd dat hij niet 'in de soep van een ander wil roeren'. Nu hebben nr1 en ik amper seks (was 7 jaar niets, nu laatste keer al maanden geleden), dus de kans is nihil, maar die mening van nr2 begrijp (en respecteer) ik wel.
Voor iedereen die haar lover voor langere tijd moet missen: het is het wachten waard. Lover en ik hebben elke dag whatsapp contact en zien elkaar eigenlijk elke week. Toen ik hem met de vakantie 2 weken heb moeten missen (afgezien van een paar whatsappjes) en hem de week daarna weer zag: vuurwerk! Nog nooit zo heftig en intens met hem gesekst als toen. Dus meiden, ze zijn het wachten zeker waard.
Voor iedereen die haar lover voor langere tijd moet missen: het is het wachten waard. Lover en ik hebben elke dag whatsapp contact en zien elkaar eigenlijk elke week. Toen ik hem met de vakantie 2 weken heb moeten missen (afgezien van een paar whatsappjes) en hem de week daarna weer zag: vuurwerk! Nog nooit zo heftig en intens met hem gesekst als toen. Dus meiden, ze zijn het wachten zeker waard.
zaterdag 29 juni 2013 om 22:19
quote:almost schreef op 29 juni 2013 @ 21:31:
@Inez en elena: hebben jullie of jullie partners daar geen moeite mee, nog dezelfde dag van de ene naar de andere lover? Mijn nr 2 heeft me gezegd dat hij niet 'in de soep van een ander wil roeren'. Nu hebben nr1 en ik amper seks (was 7 jaar niets, nu laatste keer al maanden geleden), dus de kans is nihil, maar die mening van nr2 begrijp (en respecteer) ik wel.
Bij mijn lief werkt het juist anders. Daar moet juist 'eigen zaad overheen'. Pas als wij weer samen seks hebben gehad, ben ik weer van hem. Ofzo. Ik zelf heb dat helemaal niet. Als hij een date gehad heeft, hoef ik niet zo nodig. Maar ik vind het ook niet vies ofzo.
Maar voor mij is het wel ieder zij eigen feestje. Dus liever eerst een nachtje slapen/bijkomen/landen. En dan zijn we de volgende dag weer van elkaar.
@Inez en elena: hebben jullie of jullie partners daar geen moeite mee, nog dezelfde dag van de ene naar de andere lover? Mijn nr 2 heeft me gezegd dat hij niet 'in de soep van een ander wil roeren'. Nu hebben nr1 en ik amper seks (was 7 jaar niets, nu laatste keer al maanden geleden), dus de kans is nihil, maar die mening van nr2 begrijp (en respecteer) ik wel.
Bij mijn lief werkt het juist anders. Daar moet juist 'eigen zaad overheen'. Pas als wij weer samen seks hebben gehad, ben ik weer van hem. Ofzo. Ik zelf heb dat helemaal niet. Als hij een date gehad heeft, hoef ik niet zo nodig. Maar ik vind het ook niet vies ofzo.
Maar voor mij is het wel ieder zij eigen feestje. Dus liever eerst een nachtje slapen/bijkomen/landen. En dan zijn we de volgende dag weer van elkaar.
woensdag 3 juli 2013 om 13:57
Ik lees al meer dan een jaar mee met dit forum. Een tijd geleden toch eens een profiel aangemaakt maar tot nu toch nog niet de durf gehad om me hier voor te stellen en daadwerkelijk mee te schrijven.
Hier een nietswetende lieve partner, kinderen en een minaar/sv'tje /fling (geen idee in welk hokje ik hem moet stoppen)
Begonnen als collega's. Leuke klik, vaak een praatje maar na een aantal jaar wat flinterige. Tijdens een bedrijfsuitje een dronken zoen en daarna was het hek van de dam. Veel app contact tijdens werktijd en na verloop van tijd ook wat stiekeme afspraakjes elders in het gebouw. Toch heeft het nog een aantal maanden geduurd totdat we het daadwerkelijk hebben gedaan (tijdens een afspraak bij mij thuis..... zo fout) inmiddels zijn we ex-collega's. Hij heeft een andere baan/uitdaging gevonden. Contact is de eerste paar weken minimaal geweest. Hij wist niet hoe hij dat allemaal zag (hij is getrouwd en is nog nooit vreemd geweest), hoofd bij nieuwe baan enz enz enz
Nu in wat rustiger vaarwater. Appen zeer regelmatig. Soms dagen niet, soms heel veel op een dag. We facetimen als dat mogelijk is en hebben elkaar sindsdien nog 2 keer gezien. Zouden voor vandaag eigenlijk een date hebben maar dat werd helaas afgezegd. We hebben geen echte duidelijke afspraken gemaakt over contactfrequentie.
Maar man wat gaat mijn gevoel af en toe met me aan de haal. Een achtbaan is er niets bij. En dan niet dat ik verliefd ben of een relatie met hem zou willen maar meer dat ik baal als ik een poos niets hoor of als er zolang tussen een date zit. Aan de andere kant hoef ik hem ook niet dagelijks te "spreken" of wekelijks te zien. Het is die tegenstrijdigheid van soms meer willen maar soms ook die kont tegen de krib enzoek het lekker uit houding van mijn kant. Appen en afspreken gaat schijnbaar van mijn kant uit een stuk makkelijker dan van zijn kant. Dus soms een soort van semi roze lust wolk maar dan 3 uur later een zwarte wolk met behoorlijk wat schuldgevoel. En niemand aan wie je je verhaal of frustraties kwijt kan.
Hier een nietswetende lieve partner, kinderen en een minaar/sv'tje /fling (geen idee in welk hokje ik hem moet stoppen)
Begonnen als collega's. Leuke klik, vaak een praatje maar na een aantal jaar wat flinterige. Tijdens een bedrijfsuitje een dronken zoen en daarna was het hek van de dam. Veel app contact tijdens werktijd en na verloop van tijd ook wat stiekeme afspraakjes elders in het gebouw. Toch heeft het nog een aantal maanden geduurd totdat we het daadwerkelijk hebben gedaan (tijdens een afspraak bij mij thuis..... zo fout) inmiddels zijn we ex-collega's. Hij heeft een andere baan/uitdaging gevonden. Contact is de eerste paar weken minimaal geweest. Hij wist niet hoe hij dat allemaal zag (hij is getrouwd en is nog nooit vreemd geweest), hoofd bij nieuwe baan enz enz enz
Nu in wat rustiger vaarwater. Appen zeer regelmatig. Soms dagen niet, soms heel veel op een dag. We facetimen als dat mogelijk is en hebben elkaar sindsdien nog 2 keer gezien. Zouden voor vandaag eigenlijk een date hebben maar dat werd helaas afgezegd. We hebben geen echte duidelijke afspraken gemaakt over contactfrequentie.
Maar man wat gaat mijn gevoel af en toe met me aan de haal. Een achtbaan is er niets bij. En dan niet dat ik verliefd ben of een relatie met hem zou willen maar meer dat ik baal als ik een poos niets hoor of als er zolang tussen een date zit. Aan de andere kant hoef ik hem ook niet dagelijks te "spreken" of wekelijks te zien. Het is die tegenstrijdigheid van soms meer willen maar soms ook die kont tegen de krib enzoek het lekker uit houding van mijn kant. Appen en afspreken gaat schijnbaar van mijn kant uit een stuk makkelijker dan van zijn kant. Dus soms een soort van semi roze lust wolk maar dan 3 uur later een zwarte wolk met behoorlijk wat schuldgevoel. En niemand aan wie je je verhaal of frustraties kwijt kan.
woensdag 3 juli 2013 om 14:02
Hoelang ben je samen met je partner? Volgens mij zijn het vaak de vrouwen die graag wat frequenter contact willen, zeker na een date. Een man kan het makkelijker scheiden; thuis en minnares.
Denk dat het ook afhangt van de mate van schuldgevoel die iemand heeft. Als hij nooit eerder is vreemdgegaan, kan het zwaar drukken. Maar wil hij ook niet helemaal stoppen, dus blijft hij het wel warm houden.
Denk dat het ook afhangt van de mate van schuldgevoel die iemand heeft. Als hij nooit eerder is vreemdgegaan, kan het zwaar drukken. Maar wil hij ook niet helemaal stoppen, dus blijft hij het wel warm houden.
woensdag 3 juli 2013 om 14:17
quote:Julus schreef op 03 juli 2013 @ 11:33:Geen nieuws is goed nieuws?Klopt, in mijn geval (20 jaar relatie waarvan 16 open, biseksueel, 10 jaar een minnares en sinds maand een minnaar erbij) loopt het zowel thuis als buitenshuis prima. Stabiel.quote:quilla1980 schreef op 03 juli 2013 @ 13:57:Hier een nietswetende lieve partner, kinderen en een minaar. man wat gaat mijn gevoel af en toe met me aan de haal. Een achtbaan is er niets bij. .Dus soms een soort van semi roze lust wolk maar dan 3 uur later een zwarte wolk met behoorlijk wat schuldgevoel. En niemand aan wie je je verhaal of frustraties kwijt kan..
Ik herken die achtbaan-sensatie eigenlijk helemaal niet...komt dat door de noodgedwongen geheimhouding?
Ik herken die achtbaan-sensatie eigenlijk helemaal niet...komt dat door de noodgedwongen geheimhouding?
woensdag 3 juli 2013 om 14:20
Ik al bijna 10 jaar een relatie. Hij ook.
Of hij schuldgevoel heeft..... Geen idee hij zegt van niet. Maar ik bij tijd en wijle dus wel. Ik wil er niet mee stoppen en krijg van hem ook niet die signalen dat hij wil stoppen.
Het kabbelt allemaal wel lekker rustig voort.
Denk inderdaad wel dat hij de boel misschien wat beter kan scheiden dan ik. Ik betrap me er toch wel regelmatig op dat ik denk "zal ik nou wel of niet een berichtje sturen"
Of hij schuldgevoel heeft..... Geen idee hij zegt van niet. Maar ik bij tijd en wijle dus wel. Ik wil er niet mee stoppen en krijg van hem ook niet die signalen dat hij wil stoppen.
Het kabbelt allemaal wel lekker rustig voort.
Denk inderdaad wel dat hij de boel misschien wat beter kan scheiden dan ik. Ik betrap me er toch wel regelmatig op dat ik denk "zal ik nou wel of niet een berichtje sturen"
woensdag 3 juli 2013 om 15:17
Hai Mafkees. Jij en zijn vrouw zijn (goede) kennissen dus. Zij kleineert hem en behandelt hem slecht in jouw ogen, jij hebt hem geadviseerd en geholpen en er dus alles aan gedaan om hun huwelijk goed te maken en houden. Ik eeeh lees excuusjes om je schuldgevoel naar haar toe weg te poetsen. Klopt dat?
woensdag 3 juli 2013 om 15:38
quote:quilla1980 schreef op 03 juli 2013 @ 14:20:
Ik al bijna 10 jaar een relatie. Hij ook.
Of hij schuldgevoel heeft..... Geen idee hij zegt van niet. Maar ik bij tijd en wijle dus wel. Ik wil er niet mee stoppen en krijg van hem ook niet die signalen dat hij wil stoppen.
Het kabbelt allemaal wel lekker rustig voort.
Denk inderdaad wel dat hij de boel misschien wat beter kan scheiden dan ik. Ik betrap me er toch wel regelmatig op dat ik denk "zal ik nou wel of niet een berichtje sturen"
oh ik heb zoooo hetzelfde gevoel
ik herken me ook wat in jou verhaal
ik heb ook al 10 jaar een relatie .... kindjes leuke job lieve man en een schat van een minnaar staat nu op pauze door de vakantie maar contact blijft ( warm houden noemen ze het hier )
ik denk dat een man het niet zo vlug zal toegeven , hun imago ...
maar als je weet waar je aan begint ... bij "ons" is hij het wat die alles controleert terwijl ik eigenlijk graag controle heb over alles ,kan ik het wel goed verdragen van hem . Thuis is dat een ander verhaal ik denk ook soms aan stoppen als hij weer wat afstand neemt.
schuldgevoel heb ik niet echt ... nog niet ...
we zien van dag tot dag ... maar hier meelezen en schrijven helpt ... we zijn niet alleen
Ik al bijna 10 jaar een relatie. Hij ook.
Of hij schuldgevoel heeft..... Geen idee hij zegt van niet. Maar ik bij tijd en wijle dus wel. Ik wil er niet mee stoppen en krijg van hem ook niet die signalen dat hij wil stoppen.
Het kabbelt allemaal wel lekker rustig voort.
Denk inderdaad wel dat hij de boel misschien wat beter kan scheiden dan ik. Ik betrap me er toch wel regelmatig op dat ik denk "zal ik nou wel of niet een berichtje sturen"
oh ik heb zoooo hetzelfde gevoel
ik herken me ook wat in jou verhaal ik heb ook al 10 jaar een relatie .... kindjes leuke job lieve man en een schat van een minnaar staat nu op pauze door de vakantie
maar contact blijft ( warm houden noemen ze het hier ) ik denk dat een man het niet zo vlug zal toegeven , hun imago ...
maar als je weet waar je aan begint ... bij "ons" is hij het wat die alles controleert terwijl ik eigenlijk graag controle heb over alles ,kan ik het wel goed verdragen van hem . Thuis is dat een ander verhaal ik denk ook soms aan stoppen als hij weer wat afstand neemt.
schuldgevoel heb ik niet echt ... nog niet ...
we zien van dag tot dag ... maar hier meelezen en schrijven helpt ... we zijn niet alleen
woensdag 3 juli 2013 om 15:47
quote:kipkluifje schreef op 03 juli 2013 @ 14:17:
.
Ik herken die achtbaan-sensatie eigenlijk helemaal niet...komt dat door de noodgedwongen geheimhouding?Ik denk het, ik heb daar ook geen last van. Geheimhouding = eerder last van emotionele binding, misschien? Jij doet het net als ik met medeweten van, ik heb er vooral veel plezier van.
.
Ik herken die achtbaan-sensatie eigenlijk helemaal niet...komt dat door de noodgedwongen geheimhouding?Ik denk het, ik heb daar ook geen last van. Geheimhouding = eerder last van emotionele binding, misschien? Jij doet het net als ik met medeweten van, ik heb er vooral veel plezier van.
woensdag 3 juli 2013 om 15:58
Roos, ik upte omdat het zolang stil was hier en zie wat ervan komt...drukte van jewelste. Leuk, vooral voor degenen die nu hun kans pakten om eens mee te gaan schrijven.
Jufmafkees, je zit inderdaad precies aan de andere kant zo te lezen. Wat ik bij jou lees, is dat jij er voor jezelf toch moeite mee had, want schuldgevoel naar haar toe. Het mag niet, het kan niet, en toch gebeurde het. Het vlees is zwak, dat valt niet te ontkennen. Dat zijn huwelijk niet lekker loopt en dat dit in jouw ogen (en anderen) voornamelijk bij haar ligt, daar hoor jij eigenlijk buiten te staan. Hoe slecht een relatie ook is, vind ik, dan nog is dat geen reden om daartussen te komen. Weet je, het kan jou tzt verweten worden, dat jij degene was waardoor ze uit elkaar gingen (na een hele hoop ellende). Je bent nu 1,5 jaar verder (ook hier gaat ons verhaal gelijk op) en heeft hij nog steeds geen keuze gemaakt. In mijn geval heb ik die knoop maar zelf doorgehakt en hem richting haar geschopt. Ik weet niet of je nog hebt meegelezen, maar ex zit al 3 weken zonder woonruimte. Juist, hij is daar kennelijk niet meer welkom. Geloof er geen snars van dat hij zelf de benen heeft genomen, omdat hij helemaal nergens naartoe kan. Het heeft gewoon enorme consequenties, maar ik geloof erin dat als minnaar vrij snel voor je kiest, je het meest zuivere scenario krijgt.. en meer kans op goede afloop. Lullig voor je, dat meen ik. Want niemand verdient het om zolang in de wachtrij te staan. Hoe slecht hun relatie ook is..hij moet de ballen hebben om zelf bij haar weg te gaan en niet fijn en comfortabel jou gebruiken als luisterend oor, sekspartner, vluchthaven, etc. Want dat is het vaak..een escape uit de lastige werkelijkheid.M.i.
Jufmafkees, je zit inderdaad precies aan de andere kant zo te lezen. Wat ik bij jou lees, is dat jij er voor jezelf toch moeite mee had, want schuldgevoel naar haar toe. Het mag niet, het kan niet, en toch gebeurde het. Het vlees is zwak, dat valt niet te ontkennen. Dat zijn huwelijk niet lekker loopt en dat dit in jouw ogen (en anderen) voornamelijk bij haar ligt, daar hoor jij eigenlijk buiten te staan. Hoe slecht een relatie ook is, vind ik, dan nog is dat geen reden om daartussen te komen. Weet je, het kan jou tzt verweten worden, dat jij degene was waardoor ze uit elkaar gingen (na een hele hoop ellende). Je bent nu 1,5 jaar verder (ook hier gaat ons verhaal gelijk op) en heeft hij nog steeds geen keuze gemaakt. In mijn geval heb ik die knoop maar zelf doorgehakt en hem richting haar geschopt. Ik weet niet of je nog hebt meegelezen, maar ex zit al 3 weken zonder woonruimte. Juist, hij is daar kennelijk niet meer welkom. Geloof er geen snars van dat hij zelf de benen heeft genomen, omdat hij helemaal nergens naartoe kan. Het heeft gewoon enorme consequenties, maar ik geloof erin dat als minnaar vrij snel voor je kiest, je het meest zuivere scenario krijgt.. en meer kans op goede afloop. Lullig voor je, dat meen ik. Want niemand verdient het om zolang in de wachtrij te staan. Hoe slecht hun relatie ook is..hij moet de ballen hebben om zelf bij haar weg te gaan en niet fijn en comfortabel jou gebruiken als luisterend oor, sekspartner, vluchthaven, etc. Want dat is het vaak..een escape uit de lastige werkelijkheid.M.i.
woensdag 3 juli 2013 om 16:04
quote:elledj schreef op 03 juli 2013 @ 15:47:
[...]
Ik denk het, ik heb daar ook geen last van. Geheimhouding = eerder last van emotionele binding, misschien? Jij doet het net als ik met medeweten van, ik heb er vooral veel plezier van.
Ik blijf erbij, vreemdgaan is een teken aan de wand. Of het nou een oorzaak, een gevolg is of als katalysator werkt, het zegt iets over jezelf en je relatie. Ik denk dat veel vrouwen meeslepende gevoelens krijgen voor hun minnaar omdat ze heel diep in hun hart een vluchtroute zien. Al zal bijna iedereen die dit leest hard roepen dat het niet zo is en daar ook allerlei argumenten voor meebrengen.
En juist die hoop op een vluchtroute maakt dat je aan zijn benen gaat hangen, je afhankelijk wordt op allerlei manieren. En dus doodongelukkig als het even stil is van zijn kant.
[...]
Ik denk het, ik heb daar ook geen last van. Geheimhouding = eerder last van emotionele binding, misschien? Jij doet het net als ik met medeweten van, ik heb er vooral veel plezier van.
Ik blijf erbij, vreemdgaan is een teken aan de wand. Of het nou een oorzaak, een gevolg is of als katalysator werkt, het zegt iets over jezelf en je relatie. Ik denk dat veel vrouwen meeslepende gevoelens krijgen voor hun minnaar omdat ze heel diep in hun hart een vluchtroute zien. Al zal bijna iedereen die dit leest hard roepen dat het niet zo is en daar ook allerlei argumenten voor meebrengen.
En juist die hoop op een vluchtroute maakt dat je aan zijn benen gaat hangen, je afhankelijk wordt op allerlei manieren. En dus doodongelukkig als het even stil is van zijn kant.
woensdag 3 juli 2013 om 16:10
quote:elledj schreef op 03 juli 2013 @ 15:47:Ik denk het, ik heb daar ook geen last van. Geheimhouding = eerder last van emotionele binding, misschien?Tja, dit zal dan wel opgaan vermoed ik:quote:elena78 schreef op 29 juni 2013 @ 19:38:dat wanneer je een gesloten relatie en toch een minnaar hebt je nog sterker voor je eigen schuldgevoel je minnaar als oh zo speciaal gaat verklaren, want voor een minnaar die maar 13 in een dozijn is ga je toch al die listen bij je geliefde man niet uithalen?Een soort van zelf gecreëerde illusie om het stiekeme te rechtvaardigen?quote:elledj schreef op 03 juli 2013 @ 15:47:Jij doet het net als ik met medeweten van, ik heb er vooral veel plezier van.Nou, ik ook hoor!
woensdag 3 juli 2013 om 16:15
Denk er hetzelfde over als jij Roos, lees ik. Alles is leuk, mooi, geil, aardig zolang het stiekem gaat en je kunt je er heerlijk in verliezen. Dat is niet de werkelijkheid, het biedt je wel de kans om even heerlijk buiten de werkelijkheid te stappen en zolang het niet uitkomt, kun je er van alles bij verzinnen. Niet voor niets dat als men echt samen verder gaat, het meestal niet lang standhoudt.
Ook mijn verhaal is weer zo'n voorbeeld, zo gaat het vaak. Je moet wel echt, echt oprecht veel van elkaar houden wil je al die ellende overleven samen. Uitgangspositie is namelijk heel slecht, je staat al bij voorbaat in de -. En dan moet de officiele relatie nog starten.
Ook mijn verhaal is weer zo'n voorbeeld, zo gaat het vaak. Je moet wel echt, echt oprecht veel van elkaar houden wil je al die ellende overleven samen. Uitgangspositie is namelijk heel slecht, je staat al bij voorbaat in de -. En dan moet de officiele relatie nog starten.
