Seks
alle pijlers
Minnaar. Deel 22.
donderdag 12 december 2013 om 15:06
Al 21 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
zaterdag 18 januari 2014 om 20:15
@Ronjaa, ik zag dat jij vroeg over of iemand hier voor de minnaar had gekozen of andersom.
In mijn omgeving kan ik zo 10 stellen opnoemen die nu al jaren gelukkig bij elkaar zijn maar begonnen zijn als minnaars, allebei in een ongelukkig huwelijk of soms slechts 1 van hen en de ander was vrijgezel. Uit mijn praktijk blijkt dus van die 2% die weggaat voor de minnares niets waar te zijn en ook niet van de statistische kans dat die relatie weer mislukt. Ze zijn allemaal al jaren gelukkig met elkaar.
Ik ken slechts een voorbeeld van de man die niet wegging voor de minnares.
Hier zit ik nu zelf in de situatie dat minnaar en ik op termijn een heuse relatie gaan krijgen. (Dan ben ik eigenlijk minnaar af en moet ik het topic uitgeschopt worden )
Dus in het kort Ronjaa, ik ben niet weggegaan vanwege minnaar maar omdat het huwelijk echt over was. Hij doet hetzelfde net zo goed. Daarbij valt niet te ontkennen dat we elkaar allebei hebben laten inzien hoe anders het kan zijn, hoe fijn het is om in een relatie te zitten waar wel empathie is en begrip en wederkerigheid. Het versterkte dus de keuze maar zonder BV had ik dezelfde keus gemaakt en hij net zo goed zonder mij.
In mijn omgeving kan ik zo 10 stellen opnoemen die nu al jaren gelukkig bij elkaar zijn maar begonnen zijn als minnaars, allebei in een ongelukkig huwelijk of soms slechts 1 van hen en de ander was vrijgezel. Uit mijn praktijk blijkt dus van die 2% die weggaat voor de minnares niets waar te zijn en ook niet van de statistische kans dat die relatie weer mislukt. Ze zijn allemaal al jaren gelukkig met elkaar.
Ik ken slechts een voorbeeld van de man die niet wegging voor de minnares.
Hier zit ik nu zelf in de situatie dat minnaar en ik op termijn een heuse relatie gaan krijgen. (Dan ben ik eigenlijk minnaar af en moet ik het topic uitgeschopt worden )
Dus in het kort Ronjaa, ik ben niet weggegaan vanwege minnaar maar omdat het huwelijk echt over was. Hij doet hetzelfde net zo goed. Daarbij valt niet te ontkennen dat we elkaar allebei hebben laten inzien hoe anders het kan zijn, hoe fijn het is om in een relatie te zitten waar wel empathie is en begrip en wederkerigheid. Het versterkte dus de keuze maar zonder BV had ik dezelfde keus gemaakt en hij net zo goed zonder mij.
anoniem_182036 wijzigde dit bericht op 23-01-2014 21:20
Reden: ingekort wegens herkenbaarheid
Reden: ingekort wegens herkenbaarheid
% gewijzigd
zaterdag 18 januari 2014 om 20:32
Kip, ik vind je posts altijd wel heel mooi, open en eerlijk en soms een beetje een warboel. Ik denk dat de reden dat jij het hier post is, omdat voor jou het verband glashelder is tussen hoe jij nu in je relatie met je minnaar en man staat en de verhouding die je had met je ouders. Ik begrijp dan ook wel waarom je het hier post.
Maar anderzijds, ik begrijp ook dat anderen je op dit punt doorverwijzen naar de psyche pijler. Want je legt je ziel en zaligheid bloot, ik denk dat er ook best meelezers zijn die hierdoor zelfinzicht krijgen over hun minnaar gedrag, alleen het geeft een lading aan dit topic die hier niet helemaal op zijn plaats lijkt te zijn. We zijn natuurlijk geen psychologen en dat maakt een goede inhoudelijke reactie formuleren ook heel moeilijk. Wat zou voor jou het bezwaar zijn om dit aspect van je leven te bespreken op het forum maar dan op de pijler die hier voor bedoeld is? Misschien dat je daar ook meer herkenning krijgt en dus ook meer hebt aan het schrijven over dat onderwerp omdat je herkenning en wellicht zinnigere feedback krijgt.
Maar anderzijds, ik begrijp ook dat anderen je op dit punt doorverwijzen naar de psyche pijler. Want je legt je ziel en zaligheid bloot, ik denk dat er ook best meelezers zijn die hierdoor zelfinzicht krijgen over hun minnaar gedrag, alleen het geeft een lading aan dit topic die hier niet helemaal op zijn plaats lijkt te zijn. We zijn natuurlijk geen psychologen en dat maakt een goede inhoudelijke reactie formuleren ook heel moeilijk. Wat zou voor jou het bezwaar zijn om dit aspect van je leven te bespreken op het forum maar dan op de pijler die hier voor bedoeld is? Misschien dat je daar ook meer herkenning krijgt en dus ook meer hebt aan het schrijven over dat onderwerp omdat je herkenning en wellicht zinnigere feedback krijgt.
zaterdag 18 januari 2014 om 20:49
@Jufmafkees, ik ben hier ooit terecht gekomen doordat ik offline geen therapeut kon vinden die expertise had met mijn problematiek, want op 't eerste oog lijkt al dat seksuele gedoe allemaal als een warboel door elkaar te lopen inderdaad.
Van een van de schrijvers hier op minnaar een peut aangeraden gekregen die wel ervaring daarmee heeft, dat traject loopt nu alweer een tijd met goede gevolgen, en toch hier overbodig blijven rondhangen ter topicvervuiling ende vermaeck. Stoute kip!
Als het aan mijn man en mijn minnaar ligt dan moet ik op termijn ook echt hier uit het topic geschopt worden doordat ik dan ook minnaar af ben en in een heuse relatie met twee partners zit. Sss, niks zeggen hoor
Van een van de schrijvers hier op minnaar een peut aangeraden gekregen die wel ervaring daarmee heeft, dat traject loopt nu alweer een tijd met goede gevolgen, en toch hier overbodig blijven rondhangen ter topicvervuiling ende vermaeck. Stoute kip!
Als het aan mijn man en mijn minnaar ligt dan moet ik op termijn ook echt hier uit het topic geschopt worden doordat ik dan ook minnaar af ben en in een heuse relatie met twee partners zit. Sss, niks zeggen hoor
zaterdag 18 januari 2014 om 21:52
quote:innote schreef op 17 januari 2014 @ 19:52:
Als ik een beetje de amateurpsycholoog mag uithangen dan gok ik erop dat zowel Sawyer als Seringetje een hoop pijntjes hebben opgelopen van een ander, en in plaats van aan zichzelf te werken die heerlijk hier op andere gaan lopen projecteren: "Jullie hebben SCHULD.".
Wellicht helpt het om aan julliezelf te werken ipv een continue zoektocht aan te gaan voor het motiveren van de schuld van een ander...
Dit is dus een typisch gevalletje van een drogreden ad hominem. In plaats van de inhoud van een standpunt te betwisten, wordt de discussiepartner belachelijk/zwart gemaakt, om zo zijn standpunt in twijfel te trekken. Zo'n foutieve vorm van redeneren wordt vaak gebruikt door demagogen.
Want zelfs al zou ik projecteren, dan nog blijft mijn standpunt geldig dat langdurig vreemdgaan een vorm van emotioneel misbruik is die zeer grote emotionele schade kan toebrengen bij de bedrogen partner.
@Heeeidi. Liefde en controle sluiten elkaar niet uit, je kan iemand liefhebben en toch willen controleren. Goede intenties sluiten ook niet uit dat het resultaat van je gedrag desastreus kan zijn. 'The road to hell is paved with good intentions', hé.
Nogmaals, ik blijf erbij. Langdurig stiekem vreemdgaan en die essentiële informatie weerhouden van de partner is een vorm van misbruik van de partner, en dit kan even erge gevolgen hebben als fysiek misbruik. Daar gewoon even proberen bij stil te staan, is niet slecht lijkt me.
"Don't shoot the messenger".
Als ik een beetje de amateurpsycholoog mag uithangen dan gok ik erop dat zowel Sawyer als Seringetje een hoop pijntjes hebben opgelopen van een ander, en in plaats van aan zichzelf te werken die heerlijk hier op andere gaan lopen projecteren: "Jullie hebben SCHULD.".
Wellicht helpt het om aan julliezelf te werken ipv een continue zoektocht aan te gaan voor het motiveren van de schuld van een ander...
Dit is dus een typisch gevalletje van een drogreden ad hominem. In plaats van de inhoud van een standpunt te betwisten, wordt de discussiepartner belachelijk/zwart gemaakt, om zo zijn standpunt in twijfel te trekken. Zo'n foutieve vorm van redeneren wordt vaak gebruikt door demagogen.
Want zelfs al zou ik projecteren, dan nog blijft mijn standpunt geldig dat langdurig vreemdgaan een vorm van emotioneel misbruik is die zeer grote emotionele schade kan toebrengen bij de bedrogen partner.
@Heeeidi. Liefde en controle sluiten elkaar niet uit, je kan iemand liefhebben en toch willen controleren. Goede intenties sluiten ook niet uit dat het resultaat van je gedrag desastreus kan zijn. 'The road to hell is paved with good intentions', hé.
Nogmaals, ik blijf erbij. Langdurig stiekem vreemdgaan en die essentiële informatie weerhouden van de partner is een vorm van misbruik van de partner, en dit kan even erge gevolgen hebben als fysiek misbruik. Daar gewoon even proberen bij stil te staan, is niet slecht lijkt me.
"Don't shoot the messenger".
zaterdag 18 januari 2014 om 22:00
zaterdag 18 januari 2014 om 23:08
Wijze woorden seringetje. Pas op dat je niet al te heftig reageert anders neem je de twijfel niet weg. Of roep je hem juist op.
Iedereen zal beseffen dat lang of kort vreemdgaan schade toe brengt. En bij de een zal dat weer heftigere consequenties hebben dan de ander. Omdat de een nou eenmaal sneller herstelt of beter klappen (foute woordkeuze momenteel) kan opvangen dan de ander. Niet iedereen is mentaal even sterk.
Fysiek geweld is wat anders. Dan wordt niet alleen mentaal, maar ook nog eens fysiek geweld aan gedaan.
En er zijn kringen ... waar ook dat de normaalste zaak van de wereld is. Helaas.
FF, dat praten zal wel nodig zijn daar inderdaad. Maar is de schade al niet veels te groot voor hem? De omgeving schijnt het van hem dus nu te weten en van haar niet? Ik weet wel waar hij dan staat momenteel....
Iedereen zal beseffen dat lang of kort vreemdgaan schade toe brengt. En bij de een zal dat weer heftigere consequenties hebben dan de ander. Omdat de een nou eenmaal sneller herstelt of beter klappen (foute woordkeuze momenteel) kan opvangen dan de ander. Niet iedereen is mentaal even sterk.
Fysiek geweld is wat anders. Dan wordt niet alleen mentaal, maar ook nog eens fysiek geweld aan gedaan.
En er zijn kringen ... waar ook dat de normaalste zaak van de wereld is. Helaas.
FF, dat praten zal wel nodig zijn daar inderdaad. Maar is de schade al niet veels te groot voor hem? De omgeving schijnt het van hem dus nu te weten en van haar niet? Ik weet wel waar hij dan staat momenteel....
zondag 19 januari 2014 om 11:14
quote:seringetje schreef op 18 januari 2014 @ 21:52:
[...]
Dit is dus een typisch gevalletje van een drogreden ad hominem. In plaats van de inhoud van een standpunt te betwisten, wordt de discussiepartner belachelijk/zwart gemaakt, om zo zijn standpunt in twijfel te trekken. Zo'n foutieve vorm van redeneren wordt vaak gebruikt door demagogen.
Want zelfs al zou ik projecteren, dan nog blijft mijn standpunt geldig dat langdurig vreemdgaan een vorm van emotioneel misbruik is die zeer grote emotionele schade kan toebrengen bij de bedrogen partner.
@Heeeidi. Liefde en controle sluiten elkaar niet uit, je kan iemand liefhebben en toch willen controleren. Goede intenties sluiten ook niet uit dat het resultaat van je gedrag desastreus kan zijn. 'The road to hell is paved with good intentions', hé.
Nogmaals, ik blijf erbij. Langdurig stiekem vreemdgaan en die essentiële informatie weerhouden van de partner is een vorm van misbruik van de partner, en dit kan even erge gevolgen hebben als fysiek misbruik. Daar gewoon even proberen bij stil te staan, is niet slecht lijkt me.
"Don't shoot the messenger".
Je hebt je punt duidelijk gemaakt hoor. De onderliggende vraag is volgens mij waarom je die drijfveer kennelijk voelt om hier te posten, steeds weer. Is dat om je eigen pijn te projecteren? Kom je ons redden? Wil je aandacht? Oefenen om je betoog tijdens feestjes te kunnen houden? Wil je dat een specifiek iemand hier leest en er wat mee doet?
Ik moet, als ik jouw posts lees, steeds denken aan de leden van de AA die vroeger het cafe ingingen om mensen te overtuigen dat drinken slecht voor je is. Als ik jou was, zou ik een eigen topic openen. Dan krijg je waarschijnlijk ook veel meer reacties en schrijvers, omdat de vele duizenden mensen die hier meelezen, hier niet zomaar gaan posten. En de mensen die hier vooral schrijven, gaan daar vast ook wel reageren.
[...]
Dit is dus een typisch gevalletje van een drogreden ad hominem. In plaats van de inhoud van een standpunt te betwisten, wordt de discussiepartner belachelijk/zwart gemaakt, om zo zijn standpunt in twijfel te trekken. Zo'n foutieve vorm van redeneren wordt vaak gebruikt door demagogen.
Want zelfs al zou ik projecteren, dan nog blijft mijn standpunt geldig dat langdurig vreemdgaan een vorm van emotioneel misbruik is die zeer grote emotionele schade kan toebrengen bij de bedrogen partner.
@Heeeidi. Liefde en controle sluiten elkaar niet uit, je kan iemand liefhebben en toch willen controleren. Goede intenties sluiten ook niet uit dat het resultaat van je gedrag desastreus kan zijn. 'The road to hell is paved with good intentions', hé.
Nogmaals, ik blijf erbij. Langdurig stiekem vreemdgaan en die essentiële informatie weerhouden van de partner is een vorm van misbruik van de partner, en dit kan even erge gevolgen hebben als fysiek misbruik. Daar gewoon even proberen bij stil te staan, is niet slecht lijkt me.
"Don't shoot the messenger".
Je hebt je punt duidelijk gemaakt hoor. De onderliggende vraag is volgens mij waarom je die drijfveer kennelijk voelt om hier te posten, steeds weer. Is dat om je eigen pijn te projecteren? Kom je ons redden? Wil je aandacht? Oefenen om je betoog tijdens feestjes te kunnen houden? Wil je dat een specifiek iemand hier leest en er wat mee doet?
Ik moet, als ik jouw posts lees, steeds denken aan de leden van de AA die vroeger het cafe ingingen om mensen te overtuigen dat drinken slecht voor je is. Als ik jou was, zou ik een eigen topic openen. Dan krijg je waarschijnlijk ook veel meer reacties en schrijvers, omdat de vele duizenden mensen die hier meelezen, hier niet zomaar gaan posten. En de mensen die hier vooral schrijven, gaan daar vast ook wel reageren.
zondag 19 januari 2014 om 12:20
quote:seringetje schreef op 18 januari 2014 @ 21:52:
[...]
@Heeeidi. Liefde en controle sluiten elkaar niet uit, je kan iemand liefhebben en toch willen controleren. Goede intenties sluiten ook niet uit dat het resultaat van je gedrag desastreus kan zijn. 'The road to hell is paved with good intentions', hé.
Daar gewoon even proberen bij stil te staan, is niet slecht lijkt me.
"Don't shoot the messenger".
Gut, daar moeten we even bij stil staan? Omdat jij het zegt? Jij de wijsheid blijkbaar in pacht hebt en jouw mening en standpunt het enige juiste zijn?
Waarom zou ik stilstaan bij een mening die ik niet deel? Ik ben het namelijk niet met je eens.
Ik zie trouwens niet in wat vreemdgaan te maken heeft met controle hebben over de ander. Maar goed, jij bent hier de prof en de deskundige. Succes met het verspreiden van De Boodschap!
Discussie ga jij overigens ook uit de weg. Je dumpt je standpunt en dat is het dan ook.
[...]
@Heeeidi. Liefde en controle sluiten elkaar niet uit, je kan iemand liefhebben en toch willen controleren. Goede intenties sluiten ook niet uit dat het resultaat van je gedrag desastreus kan zijn. 'The road to hell is paved with good intentions', hé.
Daar gewoon even proberen bij stil te staan, is niet slecht lijkt me.
"Don't shoot the messenger".
Gut, daar moeten we even bij stil staan? Omdat jij het zegt? Jij de wijsheid blijkbaar in pacht hebt en jouw mening en standpunt het enige juiste zijn?
Waarom zou ik stilstaan bij een mening die ik niet deel? Ik ben het namelijk niet met je eens.
Ik zie trouwens niet in wat vreemdgaan te maken heeft met controle hebben over de ander. Maar goed, jij bent hier de prof en de deskundige. Succes met het verspreiden van De Boodschap!
Discussie ga jij overigens ook uit de weg. Je dumpt je standpunt en dat is het dan ook.
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
zondag 19 januari 2014 om 12:21
@Jufmafkees, ik moet bekennen dat ik de herkenning over mij (naast lezen op psyche) óók vond in de harde kern van schrijvers op dit topic.
Roos met haar verleden en mannenverloop. Ooit was mijn verloop zo hoog en heb ik mij ongans aan hen gesnoept om mij af te leiden van iets in mij (uit juist mijn verneukeratieve verleden).
Oranje met haar verwachting dat alles weer zal zijn zoals het was. Door mijn minnares dat verwachtingspatroon ook ontelbare keren in mij gehad, na elke doorgang bleek mijn relatie met haar toch anders te zijn dan het was en had ik mij wéér vergist in mijn verwachting.
Heidi met haar grote diepe liefde in haar en haar verwachting dat de partner van het thuis laat ontploffen. Door dat verhaal kan ik nu inzien in welke verneukeratieve positie een aantal van mijn snoepjes zat tov mijn partner.
Allemaal door afleiding (het snacken van nietszeggende snoepjes) aan 't voorkomen dat het knagende iets van binnen te zeer naar de voorgrond komt. Zo herkenbaar die jachtige verdoving, zo wat ik altijd deed en sporadisch nog doe.
Sense die telkens ter verantwoording werd geroepen over haar seksloze thuis. Mijn snoepjes deden dat telkens bij mij en mijn antwoord was ook; uit en met liefde blijf ik.
Ik heb door de tijd geleerd dat penetratie geen voorwaarde is om toch een ongekende geestelijke en lichamelijke intimiteit op te bouwen. Ook al kan penetratie een heerlijk onderdeel zijn van intimiteit, het is geen noodzaak voor intimiteit.
Wat mijn toekomst brengt weet ik niet zeker, want ik heb in mij nog een knagende puinhoop (uit mijn verleden) die ik op orde breng.
Afgezien dat door mijn grote 'voorjaarsschoonmaak' van mijn innerlijke 'archiefkast' mijn intieme relatie met mij in de kern gehecht raakt weet ik niet hoe eea in mijn relaties met mijn omgeving verloopt ná mijn schoonmaak.
Naarmate ik die voor mij nog enigszins vreemde in de spiegel graag leer zien word mijn noodzaak aan bewonderende bespiegeling door echte vreemden (hoe snoeperig en buitenlands ze er ook uit zien) nihil in elk geval. Een last die van mijn schouders valt.
De twee intieme relaties (man en minnaar) die nu in mijn leven zijn weten zich ook zonder mij uitstekend te redden, ik ben voor geen van beide een noodzaak.
Ook al zien zij allebei graag een gezamenlijk iets met mij als hun 'deelauto' voor hen samen, het hoeft van geen van beide perse zo te gaan als zij zien.
Juist hun verwachtingsloze standpunt haalt nog een last van mijn schouders.
Jij hebt gelijk; in wezen heb ik er een bloedhekel aan om getemd, geclaimd en verwachtingsvol te zijn/ worden aangekeken.
In mij schreeuwt steeds luider een stem "ik moet niks".
Tegelijkertijd weet ik ook nog niet zeker hoe ik mijn leven precies wil invullen
Ik weet ook nog niet hoe ik onderweg met alle onvermijdelijke veranderingen (zowel in mij als in mijn omgeving) goed kan omgaan zonder mij weer te verliezen.
Natuurlijk is dat een leerproces wat ik offline ga ondervinden.
Seringetje, jij hebt gelijk vind ik, alleen wat jij hier op dit topic doet is eigenlijk als "vloeken in de kerk" hè.
Voor velen (incl mij) is het nu eenmaal de weg van de minste weerstand om verantwoordelijkheid af te schuiven ipv op te pakken.
Mijn gedrag naar mij en anderen (óók evt partners van) is inderdaad mijn verantwoordelijkheid.
Roos met haar verleden en mannenverloop. Ooit was mijn verloop zo hoog en heb ik mij ongans aan hen gesnoept om mij af te leiden van iets in mij (uit juist mijn verneukeratieve verleden).
Oranje met haar verwachting dat alles weer zal zijn zoals het was. Door mijn minnares dat verwachtingspatroon ook ontelbare keren in mij gehad, na elke doorgang bleek mijn relatie met haar toch anders te zijn dan het was en had ik mij wéér vergist in mijn verwachting.
Heidi met haar grote diepe liefde in haar en haar verwachting dat de partner van het thuis laat ontploffen. Door dat verhaal kan ik nu inzien in welke verneukeratieve positie een aantal van mijn snoepjes zat tov mijn partner.
Allemaal door afleiding (het snacken van nietszeggende snoepjes) aan 't voorkomen dat het knagende iets van binnen te zeer naar de voorgrond komt. Zo herkenbaar die jachtige verdoving, zo wat ik altijd deed en sporadisch nog doe.
Sense die telkens ter verantwoording werd geroepen over haar seksloze thuis. Mijn snoepjes deden dat telkens bij mij en mijn antwoord was ook; uit en met liefde blijf ik.
Ik heb door de tijd geleerd dat penetratie geen voorwaarde is om toch een ongekende geestelijke en lichamelijke intimiteit op te bouwen. Ook al kan penetratie een heerlijk onderdeel zijn van intimiteit, het is geen noodzaak voor intimiteit.
Wat mijn toekomst brengt weet ik niet zeker, want ik heb in mij nog een knagende puinhoop (uit mijn verleden) die ik op orde breng.
Afgezien dat door mijn grote 'voorjaarsschoonmaak' van mijn innerlijke 'archiefkast' mijn intieme relatie met mij in de kern gehecht raakt weet ik niet hoe eea in mijn relaties met mijn omgeving verloopt ná mijn schoonmaak.
Naarmate ik die voor mij nog enigszins vreemde in de spiegel graag leer zien word mijn noodzaak aan bewonderende bespiegeling door echte vreemden (hoe snoeperig en buitenlands ze er ook uit zien) nihil in elk geval. Een last die van mijn schouders valt.
De twee intieme relaties (man en minnaar) die nu in mijn leven zijn weten zich ook zonder mij uitstekend te redden, ik ben voor geen van beide een noodzaak.
Ook al zien zij allebei graag een gezamenlijk iets met mij als hun 'deelauto' voor hen samen, het hoeft van geen van beide perse zo te gaan als zij zien.
Juist hun verwachtingsloze standpunt haalt nog een last van mijn schouders.
Jij hebt gelijk; in wezen heb ik er een bloedhekel aan om getemd, geclaimd en verwachtingsvol te zijn/ worden aangekeken.
In mij schreeuwt steeds luider een stem "ik moet niks".
Tegelijkertijd weet ik ook nog niet zeker hoe ik mijn leven precies wil invullen
Ik weet ook nog niet hoe ik onderweg met alle onvermijdelijke veranderingen (zowel in mij als in mijn omgeving) goed kan omgaan zonder mij weer te verliezen.
Natuurlijk is dat een leerproces wat ik offline ga ondervinden.
Seringetje, jij hebt gelijk vind ik, alleen wat jij hier op dit topic doet is eigenlijk als "vloeken in de kerk" hè.
Voor velen (incl mij) is het nu eenmaal de weg van de minste weerstand om verantwoordelijkheid af te schuiven ipv op te pakken.
Mijn gedrag naar mij en anderen (óók evt partners van) is inderdaad mijn verantwoordelijkheid.
zondag 19 januari 2014 om 12:32
zondag 19 januari 2014 om 13:09
Seringetje, dat vreemdgaan (kort of langdurig) uiteindelijk bij het uitkomen schade (emotioneel) toebrengt aan de nietswetende partner, lijkt me overduidelijk. Ik denk ook niet dat iemand dat zal ontkennen hier. Waar men over valt, is de vergelijking met fysieke of emotionele mishandeling. JIj claimt namelijk dat dat even erg is. Daarmee moet ook ik het oneens zijn.
Bij emotionele mishandeling word je dag in dag uit aangeleerd dat je niets waard bent, niets kan, niet goed bent, er niet mag zijn dat alles aan je fout is. En vroeg of laat geloof je dat ook. Als je partner je dan uitscheldt of je wat aandoet dan ben je van mening dat het wel jouw schuld zou zijn en het verdient zal hebben want je bent als mens de ander niet waard, je bent namelijk helemaal niets waard, überhaupt op welk vlak dan ook.
Als je erachter komt dat je partner is vreemdgegaan, langdurig of niet, kan ik me goed voorstellen dat je vertrouwen in je partner en misschien even tijdelijk in alle mensen, weg is. Want degene die het meest van je hoort te houden, heeft tegen je kunnen liegen. Ik kan me ook voorstellen dat je je afvraagt of je schuldig bent, het verdient hebt en gaat twijfelen aan jezelf. Echter, dit ligt alleen op het vlak van relaties en is toch echt heel wat anders dan de innerlijke overtuiging bijgebracht worden dat je niets waard bent op geen enkel vlak. Dit is wat anders dan denken dat je mening niets waard is, dat je niets mag vinden, dat je er niet mag zijn in de ogen van iedereen (want dat word je geleerd bij emotionele mishandeling).
Natuurlijk is het verschrikkelijk als blijkt dat je partner is vreemdgegaan en zal je er kapot van zijn. Maar ik zie van heel dichtbij wat emotionele mishandeling met een mens kan doen en dat is echt niet te vergelijken. Beide situaties zijn natuurlijk erg. Alleen ik zie echt wel een verschil in gradatie en ook in opzet. Want emotionele mishandeling wordt gedaan met het doel de ander kapot te maken en te vormen naar jouw wil en vreemdgaan niet.
Dus, is vreemdgaan erg voor de partner: natuurlijk, zal niemand ontkennen denk ik. Maar ik vind je vergelijking met emotionele mishandeling (of fysieke) heel erg krom en echt niet te vergelijken.
Bij emotionele mishandeling word je dag in dag uit aangeleerd dat je niets waard bent, niets kan, niet goed bent, er niet mag zijn dat alles aan je fout is. En vroeg of laat geloof je dat ook. Als je partner je dan uitscheldt of je wat aandoet dan ben je van mening dat het wel jouw schuld zou zijn en het verdient zal hebben want je bent als mens de ander niet waard, je bent namelijk helemaal niets waard, überhaupt op welk vlak dan ook.
Als je erachter komt dat je partner is vreemdgegaan, langdurig of niet, kan ik me goed voorstellen dat je vertrouwen in je partner en misschien even tijdelijk in alle mensen, weg is. Want degene die het meest van je hoort te houden, heeft tegen je kunnen liegen. Ik kan me ook voorstellen dat je je afvraagt of je schuldig bent, het verdient hebt en gaat twijfelen aan jezelf. Echter, dit ligt alleen op het vlak van relaties en is toch echt heel wat anders dan de innerlijke overtuiging bijgebracht worden dat je niets waard bent op geen enkel vlak. Dit is wat anders dan denken dat je mening niets waard is, dat je niets mag vinden, dat je er niet mag zijn in de ogen van iedereen (want dat word je geleerd bij emotionele mishandeling).
Natuurlijk is het verschrikkelijk als blijkt dat je partner is vreemdgegaan en zal je er kapot van zijn. Maar ik zie van heel dichtbij wat emotionele mishandeling met een mens kan doen en dat is echt niet te vergelijken. Beide situaties zijn natuurlijk erg. Alleen ik zie echt wel een verschil in gradatie en ook in opzet. Want emotionele mishandeling wordt gedaan met het doel de ander kapot te maken en te vormen naar jouw wil en vreemdgaan niet.
Dus, is vreemdgaan erg voor de partner: natuurlijk, zal niemand ontkennen denk ik. Maar ik vind je vergelijking met emotionele mishandeling (of fysieke) heel erg krom en echt niet te vergelijken.
zondag 19 januari 2014 om 13:12
Kip, je zegt dat je niet getemd wil worden...maar is dat wel waar? Want ik lees is dat je juist heel graag getemd wil worden door man en minnaar maar dan wel door mensen die van je houden(zij dus) en dat doen met goede intenties om je tegen jezelf te beschermen. Niet met een dubbele agenda zoals je ouders.
zondag 19 januari 2014 om 14:46
Tof Heidi!!
Wat ik bijzonder vind aan het verhaal van sering is dat ze een mening deponeert, daar een stelling aan vasthaakt alsof het feiten zijn en dan roept "don't shoot the messenger" hilarisch.
Kluif, ben je nu aan het rechtpraten waarom je hier zo mogen schrijven? Dat je dingen herkent van de "harde kern", dingen van mij, van Heidi, van Sense?
Waarom doe je dat?
En niemand zegt dat je hier niet op je plek bent. Wat hier niet op zijn plek is zijn de verhandelingen en de woorddiarree over je verleden.
Dat onderscheid maak jij toch zelf ook wel mag ik hopen?
Wat ik bijzonder vind aan het verhaal van sering is dat ze een mening deponeert, daar een stelling aan vasthaakt alsof het feiten zijn en dan roept "don't shoot the messenger" hilarisch.
Kluif, ben je nu aan het rechtpraten waarom je hier zo mogen schrijven? Dat je dingen herkent van de "harde kern", dingen van mij, van Heidi, van Sense?
Waarom doe je dat?
En niemand zegt dat je hier niet op je plek bent. Wat hier niet op zijn plek is zijn de verhandelingen en de woorddiarree over je verleden.
Dat onderscheid maak jij toch zelf ook wel mag ik hopen?
zondag 19 januari 2014 om 15:25
quote:Rooss4 schreef op 19 januari 2014 @ 14:46:
Tof Heidi!!
Wat ik bijzonder vind aan het verhaal van sering is dat ze een mening deponeert, daar een stelling aan vasthaakt alsof het feiten zijn en dan roept "don't shoot the messenger" hilarisch.
Kluif, ben je nu aan het rechtpraten waarom je hier zo mogen schrijven? Dat je dingen herkent van de "harde kern", dingen van mij, van Heidi, van Sense? Is verdrietig omdat ze nu nog niet bij de harde kern hoort. En ik schrijf hier al twee jaar ofzo!
Waarom doe je dat?
?
Tof Heidi!!
Wat ik bijzonder vind aan het verhaal van sering is dat ze een mening deponeert, daar een stelling aan vasthaakt alsof het feiten zijn en dan roept "don't shoot the messenger" hilarisch.
Kluif, ben je nu aan het rechtpraten waarom je hier zo mogen schrijven? Dat je dingen herkent van de "harde kern", dingen van mij, van Heidi, van Sense? Is verdrietig omdat ze nu nog niet bij de harde kern hoort. En ik schrijf hier al twee jaar ofzo!
Waarom doe je dat?
?
