Seks
alle pijlers
Minnaar deel 26
donderdag 18 september 2014 om 16:34
Al 25 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoelt voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijfsters, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoelt voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijfsters, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
dinsdag 14 oktober 2014 om 21:34
quote:roodkapjeendewolf schreef op 14 oktober 2014 @ 21:22:
Lijkt me niet te doen , je minnaar als vriend in huis en gezin. Misschien hypocriet maar ik zou me nog meer schuldig voelen naar nr 1 of bang zijn dat het uitkomt . Hoe ervaren jullie dat ? Ik hou van heel veel wat God verboden heeft maar dit vind ik absoluut not done.
Heeft voor mij alles te maken met (zelf)respect.
Tenzij all out in the open, à la Roos.
Lijkt me niet te doen , je minnaar als vriend in huis en gezin. Misschien hypocriet maar ik zou me nog meer schuldig voelen naar nr 1 of bang zijn dat het uitkomt . Hoe ervaren jullie dat ? Ik hou van heel veel wat God verboden heeft maar dit vind ik absoluut not done.
Heeft voor mij alles te maken met (zelf)respect.
Tenzij all out in the open, à la Roos.
woensdag 15 oktober 2014 om 07:36
Wij hebben elkaar (en de nrs1) leren kennen tijdens de sport. Er was toen absoluut nog geen sprake van een meer dan goede vriendschap. Dat kwam later tussen hem en mij.
Wij kunnen nu niet de hele vriendschap ineens opzeggen en elkaar wel blijven zien. De sport is ook onze dekmantel.
Frequentie van elkaar met z'n vieren zien is wel een stuk minder geworden.
Wij kunnen nu niet de hele vriendschap ineens opzeggen en elkaar wel blijven zien. De sport is ook onze dekmantel.
Frequentie van elkaar met z'n vieren zien is wel een stuk minder geworden.
woensdag 15 oktober 2014 om 08:42
Werkze Joos
Lijkt me ook heel moeilijk om die chemie die je samen hebt niet te laten zien. Mijn nrs 1 & 2 hebben elkaar één keer kort ontmoet, maar toen woonde ik al niet meer bij nr 1. En zelfs toen voelde het ongemakkelijk.
Gisteravond kort berichtje gestuurd naar m'n nieuwkomer en meteen een lief telefoontje terug. Goed voor de vlinders en gaat zeker wel een keer een vervolg krijgen.
Lijkt me ook heel moeilijk om die chemie die je samen hebt niet te laten zien. Mijn nrs 1 & 2 hebben elkaar één keer kort ontmoet, maar toen woonde ik al niet meer bij nr 1. En zelfs toen voelde het ongemakkelijk.
Gisteravond kort berichtje gestuurd naar m'n nieuwkomer en meteen een lief telefoontje terug. Goed voor de vlinders en gaat zeker wel een keer een vervolg krijgen.
woensdag 15 oktober 2014 om 08:57
Je 1 en 2 gescheiden houden, nergens overlap. Het is al moeilijk genoeg om ( als je man niets weet of vrouw) het verborgen te houden. Daarnaast als je wel een open huwelijk hebt lijkt het me ook vervelend en pijnlijk om te zo met elkaar geconfronteerd te worden.
Mijn wereld en zijn wereld liggen ver uiteen, letterlijk qua afstand, sociale groep, werk en familie maar ook figuurlijk. Wij zijn hier altijd uiterst voorzichtig geweest. Het was ook helemaal niet ok toen ze beiden bij Schiphol stonden achter elkaar geparkeerd. Dat was een flink paniekmoment en hele rare gewaarwording.
Lijkt me trouwens ook vervelend als je elkaar thuis treft dat je kinderen er ook van mee krijgen. Bijna iedereen ziet/ voelt dat er meer is als er een intieme verhouding tussen mensen is en vooral kinderen.
In die paar jaar met minnaar ben ik twee keer in zijn huis geweest maar voelde me daar zwaar ongemakkelijk, getuige van zijn familie leven, de boks foto's bleee. Niet echt schuldig maar een indringer ofzo. Best raar dat hij dat toen gedaan heeft, zijn uitleg dat hij er geen emotie bij heeft zijn huis. Ben ook nog in het huis van zijn ouders geweest, ook freaky maar goed.
Mijn wereld en zijn wereld liggen ver uiteen, letterlijk qua afstand, sociale groep, werk en familie maar ook figuurlijk. Wij zijn hier altijd uiterst voorzichtig geweest. Het was ook helemaal niet ok toen ze beiden bij Schiphol stonden achter elkaar geparkeerd. Dat was een flink paniekmoment en hele rare gewaarwording.
Lijkt me trouwens ook vervelend als je elkaar thuis treft dat je kinderen er ook van mee krijgen. Bijna iedereen ziet/ voelt dat er meer is als er een intieme verhouding tussen mensen is en vooral kinderen.
In die paar jaar met minnaar ben ik twee keer in zijn huis geweest maar voelde me daar zwaar ongemakkelijk, getuige van zijn familie leven, de boks foto's bleee. Niet echt schuldig maar een indringer ofzo. Best raar dat hij dat toen gedaan heeft, zijn uitleg dat hij er geen emotie bij heeft zijn huis. Ben ook nog in het huis van zijn ouders geweest, ook freaky maar goed.
woensdag 15 oktober 2014 om 09:07
Ik ga altijd naar mijn minnaar (niet vriendminnaar) zijn huis. Heel raar inderdaad om daarin binnen te dringen. Moet hij zelf weten, bij mij komt ie niet, maar ik vraag me dan inderdaad wel eens af hoe dat werkt in zijn hoofd. Want hij is gek op zijn mooie vrouw en de hel zou losbreken als ze het wist. En toch, liggen wij daar samen in hun domein schofterig te jeweetwellen... Ik zou het niet kunnen, bij mij thuis. Ook niet willen ook!
woensdag 15 oktober 2014 om 09:39
Lotje, dankjewel voor de update, wat een shitsituatie toch, veel sterkte
Puzzled, wat leuk!
Mijn eerste minnaar was single dus we spraken vooral bij hem thuis af. En dat was prima, ik zag direct dat wij niet samen zouden kunnen leven Maar ik kreeg een veeg uit de pan toen ik een fotolijstje met foto's van zijn kinderen oppakte. Hij wou dat duidelijk niet mengen, zijn gezin en een losse scharrel.
Puzzled, wat leuk!
Mijn eerste minnaar was single dus we spraken vooral bij hem thuis af. En dat was prima, ik zag direct dat wij niet samen zouden kunnen leven Maar ik kreeg een veeg uit de pan toen ik een fotolijstje met foto's van zijn kinderen oppakte. Hij wou dat duidelijk niet mengen, zijn gezin en een losse scharrel.
woensdag 15 oktober 2014 om 09:52
Minnaar genegeerd en voelde me waardeloos naar mijn ex man. Best koelbloedig eigenlijk, minnaar was ook verrast. Het rare is dat ik hem door deze actie minder aantrekkelijk vond. En minnaar was op zijn beurt weer onaangenaam verrast door de knappe verschijning en jeugdigheid van mijn ex.
Andere vraag, soms schemert het op dit forum door dat mensen bang zijn voor herkenning. Je moet toch wel heel gedetailleerd je prive gaan etaleren lijkt me, om herkend te worden en dan nog door WIE? Als je man of partner meeleest ja dan begrijp ik dat, of dat die je gecontroleerd wordt op computergebruik en dit eruit zou kunnen komen. Het komt op mij soms wat overdreven over, alsof er mensen zijn die hier gaan lezen om te zien of er eventueel bekenden posten. Of denk ik er te makkelijk over.
Andere vraag, soms schemert het op dit forum door dat mensen bang zijn voor herkenning. Je moet toch wel heel gedetailleerd je prive gaan etaleren lijkt me, om herkend te worden en dan nog door WIE? Als je man of partner meeleest ja dan begrijp ik dat, of dat die je gecontroleerd wordt op computergebruik en dit eruit zou kunnen komen. Het komt op mij soms wat overdreven over, alsof er mensen zijn die hier gaan lezen om te zien of er eventueel bekenden posten. Of denk ik er te makkelijk over.
woensdag 15 oktober 2014 om 10:00
Ik denk dat je er echt te makkelijk over denkt louiloui. Ik heb vorig jaar iemand hier nog gewaarschuwd, haar nick leek op haar echte naam (volgens mij), ze had haar woonplaats genoemd, haar bijzondere gezinssituatie, iets gemeld over haar werk, etc. Als ik haar buurvrouw/nicht/collega was had ik haar absoluut herkend.
Bella is ook niet voor niets gepoeft lijkt me, ook zij heeft veel laten doorschemeren over werk, hobby, gezinssituatie. Wees voorzichtig!
Bella is ook niet voor niets gepoeft lijkt me, ook zij heeft veel laten doorschemeren over werk, hobby, gezinssituatie. Wees voorzichtig!
woensdag 15 oktober 2014 om 10:12
quote:Heeeidi schreef op 07 oktober 2014 @ 12:17:Hallo zeg. Dat is nog eens respectloos tegenover twee jonge mensen die net hun moeder zijn verloren en met dit verlies genoeg te dealen hebben.Ik weet nog hoe boos jij in december reageerde omdat ik de verbinding met mijn minnares definitief verbrak voor de gemoedsrust van de kinderen rondom het heengaan van hun moeder. Ten tijde van dat exitgesprek hadden mijn minnares en ik al een kwartaal geen geslachtsverkeer meer met elkaar. Nu beweer jij dat mijn kinderen geen rust zouden krijgen terwijl ik er net 1 jr. celibaat op heb zitten om hun rust te geven.
Aan de communicatie hier in huis is niets mis. De vernieuwde (seksloze) verbinding met mijn voormalige minnares is afgelopen mei pas tot stand gekomen na een gesprek met de kinderen omdat ik hun geen situatie wil opdringen die hun mogelijk niet lekker zit.
Mijn kinderen kennen haar al ruim 9 jr. van dichtbij doordat zij gewoon bij ons thuis op visite kwam samen met wijlen haar man. Net zoals de minnaar van mijn vrouw wel eens bij ons op de koffie kwam met zijn vrouw. Allemaal open relaties.
Dat wijlen mijn vrouw en ik buiten de deur aan partnerruil deden hebben we vorig najaar pas met onze kinderen besproken. Zij hadden toen inmiddels allang het sommetje gemaakt door de chemie die er tussen ons en de 'bijslapen' blijkbaar duidelijk te zien was.
In september van dit jaar hebben mijn verkering en ik pas weer geslachtsgemeenschap gehad. Sinds een paar weken komt zij ook weer bij ons thuis. Wanneer zij een misplaatste opmerking maakt zijn mijn kinderen zo assertief haar daarop te attenderen. Mijn zoon is 21 en mijn dochter 20, dat zijn geen onmondige kinderen meer, verre van gelukkig. Zij attendeerden mij op haar gedrag omdat wij al vermoedens hadden dat zij nu de draad van haar leven kwijt is.
Hoe is het nu met de melanomen van jouw minnaar?
Aan de communicatie hier in huis is niets mis. De vernieuwde (seksloze) verbinding met mijn voormalige minnares is afgelopen mei pas tot stand gekomen na een gesprek met de kinderen omdat ik hun geen situatie wil opdringen die hun mogelijk niet lekker zit.
Mijn kinderen kennen haar al ruim 9 jr. van dichtbij doordat zij gewoon bij ons thuis op visite kwam samen met wijlen haar man. Net zoals de minnaar van mijn vrouw wel eens bij ons op de koffie kwam met zijn vrouw. Allemaal open relaties.
Dat wijlen mijn vrouw en ik buiten de deur aan partnerruil deden hebben we vorig najaar pas met onze kinderen besproken. Zij hadden toen inmiddels allang het sommetje gemaakt door de chemie die er tussen ons en de 'bijslapen' blijkbaar duidelijk te zien was.
In september van dit jaar hebben mijn verkering en ik pas weer geslachtsgemeenschap gehad. Sinds een paar weken komt zij ook weer bij ons thuis. Wanneer zij een misplaatste opmerking maakt zijn mijn kinderen zo assertief haar daarop te attenderen. Mijn zoon is 21 en mijn dochter 20, dat zijn geen onmondige kinderen meer, verre van gelukkig. Zij attendeerden mij op haar gedrag omdat wij al vermoedens hadden dat zij nu de draad van haar leven kwijt is.
Hoe is het nu met de melanomen van jouw minnaar?
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 15 oktober 2014 om 10:13
quote:lotje_42 schreef op 13 oktober 2014 @ 13:40:@highlander, hoe is t nou? Kan ze je al een beetje loslaten? Heb je haar al (al dan niet tussen de regels door) laten weten dat je allergisch bent voor beenhangende minnaressen? Heb je mij geleerd, remember? Heb je nog behoefte aan nog andere minnaressen naast haar, of denk je toch ook wel een beetje aan iets vast, alleen met haar?Zoals zij zich momenteel gedraagt is niet hoe wij haar in het afgelopen decennium hebben leren kennen.
Dat het heengaan van de levenspartner iemand mentaal uit het lood kan slaan begrijp ik terdege. Door de doffe hoofdpijn voelt het zelfs lichamelijk als een hersenschudding. Daar waar ik houvast heb aan een strikte regelmaat in algemeen dagelijkse levensverrichtingen is zij alle houvast momenteel kwijt. Tijdens de recente condoleance voor een ander lid van de patiëntenvereniging is er vermoedelijk iets in haar geknapt.
Haar zoon (20) word sindsdien gek van hoe dicht zij op zijn huid zit. Hij hoeft maar te zeggen dat hij spierpijn heeft van het sporten of zij is bang dat hij stervende is. Zij word momenteel overmand door blinde paniek. De ene dag neemt zij het leven gretig in omdat die dag haar laatste kan zijn. De opeenvolgende dag vind zij alles zinloos omdat iedereen om haar heen toch doodgaat. Doordat zij nu in extremen leeft is hij bij een vriend ingetrokken om gemoedsrust te hebben. Haar houvast is een beklemmende die ik met pijn verdraag om hem te ontlasten.
Het doet pijn om haar nu zo te zien. Deze angstige vrouw is iemand anders dan wie zij van nature is. Zij kan door alle persoonlijke en professionele passies die zij los van seks met mij heeft zichzelf opwekken tot de hartelijke dame die zij is. Daar ziet zij nu de zin niet van in omdat zij toch doodgaat dus waarom zou zij die moeite doen?
Tegen haar zin in heb ik haar meegenomen naar de huisarts voordat zij zichzelf naar de klote helpt. Ik heb liever dat zij nu aan de antidepressiva zit dan aan mij, dus ik heb mijn celibaat weer opgepakt. Zij krijgt pas een beurt wanneer zij weer vanuit haar tenen kan lachen op eigen kracht. Zij weet dat mijn zelfbeheersing sterker is dan haar wilskracht. Ongeacht hoe zij mij opwind met zoenen mijn handen zijn wederom mijn beste vrienden.
Vergeleken met jouw situatie stelt die van mij niets voor. Hoe is het nu met jouw man en jouw minnaar?
Dat het heengaan van de levenspartner iemand mentaal uit het lood kan slaan begrijp ik terdege. Door de doffe hoofdpijn voelt het zelfs lichamelijk als een hersenschudding. Daar waar ik houvast heb aan een strikte regelmaat in algemeen dagelijkse levensverrichtingen is zij alle houvast momenteel kwijt. Tijdens de recente condoleance voor een ander lid van de patiëntenvereniging is er vermoedelijk iets in haar geknapt.
Haar zoon (20) word sindsdien gek van hoe dicht zij op zijn huid zit. Hij hoeft maar te zeggen dat hij spierpijn heeft van het sporten of zij is bang dat hij stervende is. Zij word momenteel overmand door blinde paniek. De ene dag neemt zij het leven gretig in omdat die dag haar laatste kan zijn. De opeenvolgende dag vind zij alles zinloos omdat iedereen om haar heen toch doodgaat. Doordat zij nu in extremen leeft is hij bij een vriend ingetrokken om gemoedsrust te hebben. Haar houvast is een beklemmende die ik met pijn verdraag om hem te ontlasten.
Het doet pijn om haar nu zo te zien. Deze angstige vrouw is iemand anders dan wie zij van nature is. Zij kan door alle persoonlijke en professionele passies die zij los van seks met mij heeft zichzelf opwekken tot de hartelijke dame die zij is. Daar ziet zij nu de zin niet van in omdat zij toch doodgaat dus waarom zou zij die moeite doen?
Tegen haar zin in heb ik haar meegenomen naar de huisarts voordat zij zichzelf naar de klote helpt. Ik heb liever dat zij nu aan de antidepressiva zit dan aan mij, dus ik heb mijn celibaat weer opgepakt. Zij krijgt pas een beurt wanneer zij weer vanuit haar tenen kan lachen op eigen kracht. Zij weet dat mijn zelfbeheersing sterker is dan haar wilskracht. Ongeacht hoe zij mij opwind met zoenen mijn handen zijn wederom mijn beste vrienden.
Vergeleken met jouw situatie stelt die van mij niets voor. Hoe is het nu met jouw man en jouw minnaar?
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 15 oktober 2014 om 10:44
Ik hou extreem rekening mee wat ik schijf en nog krijg ik het soms spaansbenauwd, het is toch een openbaar forum. Daarbij als iemand mijn nickname vind in mijn computer dan kun je dus alles van me loepen, geen fijn idee.
Voor mij een reden om straks een keer anoniem te gaan en weer te verdwijnen. Helaas.
Voor mij een reden om straks een keer anoniem te gaan en weer te verdwijnen. Helaas.
