Seks
alle pijlers
Minnaartopic deel 18
vrijdag 10 augustus 2012 om 11:54
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten. Op dit topic schrijven we over de issues die het hebben van een minnaar met zich meebrengt. Gevoels- en communicatiekwesties maar ook hoe geweldig, leuk en heerlijk het kan zijn.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
dinsdag 2 oktober 2012 om 09:32
Ik wil als persoonlijke noot toevoegen dat ik vind dat Vaintje de adviezen die welgemeend zijn wel kan meenemen maar dat dit absoluut niet het vaarwater moet verstoren waarin zij nu zit met haar professionele hulp.
Ik heb nog eens nagedacht over dat afslagen verhaal. Ik persoonlijk kan daar eerlijk gezegd niet veel mee. Voor mij zou een gemiste afslag wel een leermoment kunnen zijn, erop terugkijkende. Wat ik al eerder schreef, dat mensen uit elkaar groeien, zichzelf anders ontwikkelen dan hun partner vind ik zelf een heel plausibele reden.
Hij was Vaintjes eerste grote liefde. Volgens mij was zij 18 toen ze elkaar leerden kennen. Misschien een verkeerde vergelijking, maar hoeveel mensen van 18 die op school zitten en een opleiding volgen komen later toch niet in een andere baan terecht dan wat ze op hun 18e voor ogen hadden. Mensen veranderen, meningen veranderen, gevoelens veranderen. Wat heeft het dan nog voor nut om terug te gaan naar het moment dat je nog wel gelukkig was/in een goede relatie zat. Je bent niet meer de persoon die je toen was.
Ik snap de negatieve bijklank die er heerst op een minnaarsrelatie. Ik weet niet of er statistieken zijn maar ik ga even op mijn gevoel af. Ik ben het eens met Sense dat er vaak op andere gronden (irrationele?) een beslissing wordt genomen in een minnaarsrelatie. Maar hee, doen we dat ook niet in een "normale" relatie. Veel mensen hebben wel eens de foute man/vrouw ontmoet die het achteraf gezien toch niet helemaal blijkt te zijn. Ook dan neem je een beslissing op hele andere gronden.
Je moet proberen het niet te idealiseren. Iedereen heeft zijn minder sterke eigenschappen. Eigenschappen waaraan je jezelf vroeger of later zal gaan irriteren. Je moet proberen om die eigenschappen in het hele verhaal mee te nemen en dan jezelf pas afvragen of dit de M of V is waarmee je de rest van je leven zou willen delen. En bovenal, probeer hem/haar vooral niet te vergelijken met je huidige partner.
Tenslotte wil ik nog zeggen dat ik vreemdgaan of het hebben van een minnaar/minnares absoluut niet aan wil moedigen. Maar als je er eenmaal inzit..... Hee, waarom zou de eerstvolgende afslag toch niet veel mooier kunnen zijn dan de gemiste afslag? Ipv de kortste route neem je nu misschien wel de toeristische route.
Ik heb nog eens nagedacht over dat afslagen verhaal. Ik persoonlijk kan daar eerlijk gezegd niet veel mee. Voor mij zou een gemiste afslag wel een leermoment kunnen zijn, erop terugkijkende. Wat ik al eerder schreef, dat mensen uit elkaar groeien, zichzelf anders ontwikkelen dan hun partner vind ik zelf een heel plausibele reden.
Hij was Vaintjes eerste grote liefde. Volgens mij was zij 18 toen ze elkaar leerden kennen. Misschien een verkeerde vergelijking, maar hoeveel mensen van 18 die op school zitten en een opleiding volgen komen later toch niet in een andere baan terecht dan wat ze op hun 18e voor ogen hadden. Mensen veranderen, meningen veranderen, gevoelens veranderen. Wat heeft het dan nog voor nut om terug te gaan naar het moment dat je nog wel gelukkig was/in een goede relatie zat. Je bent niet meer de persoon die je toen was.
Ik snap de negatieve bijklank die er heerst op een minnaarsrelatie. Ik weet niet of er statistieken zijn maar ik ga even op mijn gevoel af. Ik ben het eens met Sense dat er vaak op andere gronden (irrationele?) een beslissing wordt genomen in een minnaarsrelatie. Maar hee, doen we dat ook niet in een "normale" relatie. Veel mensen hebben wel eens de foute man/vrouw ontmoet die het achteraf gezien toch niet helemaal blijkt te zijn. Ook dan neem je een beslissing op hele andere gronden.
Je moet proberen het niet te idealiseren. Iedereen heeft zijn minder sterke eigenschappen. Eigenschappen waaraan je jezelf vroeger of later zal gaan irriteren. Je moet proberen om die eigenschappen in het hele verhaal mee te nemen en dan jezelf pas afvragen of dit de M of V is waarmee je de rest van je leven zou willen delen. En bovenal, probeer hem/haar vooral niet te vergelijken met je huidige partner.
Tenslotte wil ik nog zeggen dat ik vreemdgaan of het hebben van een minnaar/minnares absoluut niet aan wil moedigen. Maar als je er eenmaal inzit..... Hee, waarom zou de eerstvolgende afslag toch niet veel mooier kunnen zijn dan de gemiste afslag? Ipv de kortste route neem je nu misschien wel de toeristische route.
dinsdag 2 oktober 2012 om 09:53
Inez, wat een heerlijk vooruitzicht!! Geniet met volle teugen!! Het is je gegund!!
Iddan, ik vind je postings prachtig. Mooi proces heb jij doorgemaakt, vanaf je eerste binnenkomst hier tot nu. Inmiddels heb je er goed over nagedacht en ben je heel bewust met nr 1 aan de slag gegaan. Denk dat jij een mooi voorbeeld bent geworden voor anderen. Je bijdragen vind ik iig heel waardevol!
Angel, ja, mijn eigenste buste
. In een dirndlbloesje (ik woon in de Alpen).
Ik moet nu weg, maar wil nog wel even iets zeggen over het afslagen-verhaal. Ik denk dat RH het niet bedoeld als, terug in de tijd en terug naar het gevoel van toen en alles komt weer goed. Het kan juist ook inzicht geven in wat er wanneer fout is gegaan. En als je dat weet, kun je kijken of er nog iets te repareren/reanimeren is en of je dat überhaupt zou willen.
Soms ben je gaandeweg het huwelijkspad zo uit elkaar gegroeid en ben je allebei zo een andere kant opontwikkeld, dat het echt op is en er niets meer te reanimeren is. Zoals bij Meis.
Maar dat kan wel helpen om de keuze om weg te gaan te kunnen nemen, omdat je dan pas echt zeker weet dat er geen redden meer aan is.
En daarnaast, Onrustig, ik denk dat Vain heel goed in staat is om alle opmerkingen die hier geplaatst worden, in een perspectief te plaatsen voor haarzelf. Ze is slim genoeg om te weten wat voor haar het beste is. Soms kan het juist ook verhelderend zijn om andere meningen te horen. Een therapeut is ook niet altijd zaligmakend en betekent niet dat ze zich af moet sluiten voor de rest van de wereld.
En als je eenmaal in een minnaarsrelatie zit, moet je daar ook maar mee doorgaan?? Ehm, huh? Denk dat Iddan wel een mooi voorbeeld is om te laten zien dat een nr 2 ook de aandacht van de nr 1 relatie weg kan houden en het soms juist verstandiger is om de nr 2 relatie stop te zetten, om de focus weer bij nr 1 te krijgen.
Kan me voorstellen dat Vain dat ook op een lager pitje zou zetten, om heel bewust naar haar nr 1 relatie te kunnen kijken, zonder afleiding.
Iddan, ik vind je postings prachtig. Mooi proces heb jij doorgemaakt, vanaf je eerste binnenkomst hier tot nu. Inmiddels heb je er goed over nagedacht en ben je heel bewust met nr 1 aan de slag gegaan. Denk dat jij een mooi voorbeeld bent geworden voor anderen. Je bijdragen vind ik iig heel waardevol!
Angel, ja, mijn eigenste buste
. In een dirndlbloesje (ik woon in de Alpen).Ik moet nu weg, maar wil nog wel even iets zeggen over het afslagen-verhaal. Ik denk dat RH het niet bedoeld als, terug in de tijd en terug naar het gevoel van toen en alles komt weer goed. Het kan juist ook inzicht geven in wat er wanneer fout is gegaan. En als je dat weet, kun je kijken of er nog iets te repareren/reanimeren is en of je dat überhaupt zou willen.
Soms ben je gaandeweg het huwelijkspad zo uit elkaar gegroeid en ben je allebei zo een andere kant opontwikkeld, dat het echt op is en er niets meer te reanimeren is. Zoals bij Meis.
Maar dat kan wel helpen om de keuze om weg te gaan te kunnen nemen, omdat je dan pas echt zeker weet dat er geen redden meer aan is.
En daarnaast, Onrustig, ik denk dat Vain heel goed in staat is om alle opmerkingen die hier geplaatst worden, in een perspectief te plaatsen voor haarzelf. Ze is slim genoeg om te weten wat voor haar het beste is. Soms kan het juist ook verhelderend zijn om andere meningen te horen. Een therapeut is ook niet altijd zaligmakend en betekent niet dat ze zich af moet sluiten voor de rest van de wereld.
En als je eenmaal in een minnaarsrelatie zit, moet je daar ook maar mee doorgaan?? Ehm, huh? Denk dat Iddan wel een mooi voorbeeld is om te laten zien dat een nr 2 ook de aandacht van de nr 1 relatie weg kan houden en het soms juist verstandiger is om de nr 2 relatie stop te zetten, om de focus weer bij nr 1 te krijgen.
Kan me voorstellen dat Vain dat ook op een lager pitje zou zetten, om heel bewust naar haar nr 1 relatie te kunnen kijken, zonder afleiding.
dinsdag 2 oktober 2012 om 10:00
quote:noppies schreef op 02 oktober 2012 @ 09:53:
En daarnaast, Onrustig, ik denk dat Vain heel goed in staat is om alle opmerkingen die hier geplaatst worden, in een perspectief te plaatsen voor haarzelf. Ze is slim genoeg om te weten wat voor haar het beste is. Soms kan het juist ook verhelderend zijn om andere meningen te horen. Een therapeut is ook niet altijd zaligmakend en betekent niet dat ze zich af moet sluiten voor de rest van de wereld.
Ik schrijf ook niet dat ze alles wat hier staat moet negeren Nop. Ik schrijf alleen maar dat zij nu in een professioneel traject zit en daar moet niet iets tussendoor gaan fietsen. Als je naar een doktor gaat met een klacht ga je niet ook nog een smeerseltje proberen dat je vriendin je aanraadt (of zoiets, je snapt wel wat ik bedoel).
quote:noppies schreef op 02 oktober 2012 @ 09:53:En als je eenmaal in een minnaarsrelatie zit, moet je daar ook maar mee doorgaan?? Ehm, huh? Denk dat Iddan wel een mooi voorbeeld is om te laten zien dat een nr 2 ook de aandacht van de nr 1 relatie weg kan houden en het soms juist verstandiger is om de nr 2 relatie stop te zetten, om de focus weer bij nr 1 te krijgen.
Kan me voorstellen dat Vain dat ook op een lager pitje zou zetten, om heel bewust naar haar nr 1 relatie te kunnen kijken, zonder afleiding.Ik weet niet waar jij dat nu weer leest maar ook dat schrijf ik niet. Ik schrijf dat het heel goed mogelijk is dat de volgende afslag toch wel mooier kan zijn dan die ene gemiste afslag. Ik schrijf nergens dat je maar door moet gaan met een minnaarsrelatie.
En daarnaast, Onrustig, ik denk dat Vain heel goed in staat is om alle opmerkingen die hier geplaatst worden, in een perspectief te plaatsen voor haarzelf. Ze is slim genoeg om te weten wat voor haar het beste is. Soms kan het juist ook verhelderend zijn om andere meningen te horen. Een therapeut is ook niet altijd zaligmakend en betekent niet dat ze zich af moet sluiten voor de rest van de wereld.
Ik schrijf ook niet dat ze alles wat hier staat moet negeren Nop. Ik schrijf alleen maar dat zij nu in een professioneel traject zit en daar moet niet iets tussendoor gaan fietsen. Als je naar een doktor gaat met een klacht ga je niet ook nog een smeerseltje proberen dat je vriendin je aanraadt (of zoiets, je snapt wel wat ik bedoel).
quote:noppies schreef op 02 oktober 2012 @ 09:53:En als je eenmaal in een minnaarsrelatie zit, moet je daar ook maar mee doorgaan?? Ehm, huh? Denk dat Iddan wel een mooi voorbeeld is om te laten zien dat een nr 2 ook de aandacht van de nr 1 relatie weg kan houden en het soms juist verstandiger is om de nr 2 relatie stop te zetten, om de focus weer bij nr 1 te krijgen.
Kan me voorstellen dat Vain dat ook op een lager pitje zou zetten, om heel bewust naar haar nr 1 relatie te kunnen kijken, zonder afleiding.Ik weet niet waar jij dat nu weer leest maar ook dat schrijf ik niet. Ik schrijf dat het heel goed mogelijk is dat de volgende afslag toch wel mooier kan zijn dan die ene gemiste afslag. Ik schrijf nergens dat je maar door moet gaan met een minnaarsrelatie.
dinsdag 2 oktober 2012 om 10:08
quote:Rooss4 schreef op 01 oktober 2012 @ 21:50:
Ik vind het afslagen verhaal moeilijk te begrijpen. In theorie klinkt het best leuk maar hoe ga je terug naar het moment van vlak voor de 1e afslag? Hoe draai je de tijd terug? Hoe ondoe je de gedane schade?
Ik weet niet maar volgens mij kán dit helemaal niet.
Ik denk ook niet dat je terug kunt. Maar je kan wel terug kijken en kijken waar het fout ging. En waarom het fout ging. En wat er moet gebeuren om het wel weer te laten werken. De focus moet naar binnen, ipv te vergelijken wat je allemaal met je minnaar hebt en niet met je man.
quote:Onrustig schreef op 02 oktober 2012 @ 00:22:
Ik heb haar ook nooit gezegd dat ze haar relatie op moet geven voor een minnaar. Ze moet eerst voor zichzelf bepalen of er een mogelijkheid is dat ze oud kan/wil worden met haar man. Daarna moet ze de conclusie voor zichzelf trekken wat ze doet.
Gezien het feit dat ze hulp krijgt daarin probeer ik mij zo veel als mogelijk te distantiëren van dat onderwerp. Het is haar traject en zij moet daarin haar eigen conclusies trekken met hulp van haar "coach".
Dit klinkt natuurlijk heel nobel van je. Maar als Vain in relatietherapie gaat (of welke vorm van professionele hulp dan ook krijgt), zou het dan niet zo moeten zijn dat jij haar helemaal met rust moet gaan laten? En niet alleen op dit onderwerp? Als je nog wilt werken voor je relatie, dan lijkt mij dat je je dan volledig in moet zetten, en geen minnaar op de achtergrond/achter de hand moet hebben. Dat is al een valse start voor het verbeteren van je huidige relatie.
quote:iddan schreef op 02 oktober 2012 @ 09:09:
(ohw en nog één ding, toen ik in gesprek ging met mijn nr1 en mijn gemissen op tafel legde, bemerkte ik dat hij eigenlijk de zelfde soort dingen miste, ik hoor en lees het hier regelmatig, maar het doen slagen van een relatie is inderdaad met elkaar in gesprek gaan. En de gemissen die we allebei voelde waren o.m. een kus bij het binnenkomen, een voetje af en toe tegen je aan. Een compliment over het eten, o.i.d. dat soort gemissen, die simpele maar oooohh zo belangrijke dingen. Het elkaar vanzelfsprekend nemen, dat stukje dat zat niet goed bij ons.)
Ik denk ook dat dit veel vaker voorkomt. Als je langs elkaar heen aan het leven bent, dan mis je ook een aantal dingen. En dan is het toch jammer dat je er pas na het knallen van een relatie achter moet komen dat je eigenlijk met dezelfde dingen zat.
quote:Onrustig schreef op 02 oktober 2012 @ 09:32:
Ik wil als persoonlijke noot toevoegen dat ik vind dat Vaintje de adviezen die welgemeend zijn wel kan meenemen maar dat dit absoluut niet het vaarwater moet verstoren waarin zij nu zit met haar professionele hulp.
Hoe zie jij jezelf in dat vaarwater eigenlijk?
quote:Onrustig schreef op 02 oktober 2012 @ 09:32:
Hij was Vaintjes eerste grote liefde. Volgens mij was zij 18 toen ze elkaar leerden kennen. Misschien een verkeerde vergelijking, maar hoeveel mensen van 18 die op school zitten en een opleiding volgen komen later toch niet in een andere baan terecht dan wat ze op hun 18e voor ogen hadden. Mensen veranderen, meningen veranderen, gevoelens veranderen. Wat heeft het dan nog voor nut om terug te gaan naar het moment dat je nog wel gelukkig was/in een goede relatie zat. Je bent niet meer de persoon die je toen was.
Natuurlijk, mensen veranderen. En relaties daarmee ook. Maar dat wil toch niet zeggen dat je dan niet samen kunt veranderen? Ook hier is het sleutelwoord communicatie. Als jij voor je man een geheel geheim leven achter houdt, weet je zeker dat je op dat vlak nooit dichter tot elkaar komt. Een relatie hebben, betekent voor mijn gevoel ook investeren in elkaars ontwikkeling.
Ik snap de negatieve bijklank die er heerst op een minnaarsrelatie. Ik weet niet of er statistieken zijn maar ik ga even op mijn gevoel af. Ik ben het eens met Sense dat er vaak op andere gronden (irrationele?) een beslissing wordt genomen in een minnaarsrelatie. Maar hee, doen we dat ook niet in een "normale" relatie. Veel mensen hebben wel eens de foute man/vrouw ontmoet die het achteraf gezien toch niet helemaal blijkt te zijn. Ook dan neem je een beslissing op hele andere gronden.
Bij een 'normale' relatie denk je in den beginnen toch net iets minder met je geslachtsdelen heb ik het idee. En zo'n relatie groeit ook doordat je alle facetten van zo'n persoon te zien krijgt. Als minnaar en minnares leer je elkaar vooral in bed kennen. En daarna komt er diepgang in. Maar ook maar tot een bepaalde hoogte, je ziet elkaar immers niet op alle momenten en in vele verschillende situaties. En wat nou als er over een jaar of wat ook in je minnaarsrelatie de sleur komt? Of uit elkaar groeit?
Tenslotte wil ik nog zeggen dat ik vreemdgaan of het hebben van een minnaar/minnares absoluut niet aan wil moedigen. Maar als je er eenmaal inzit..... Hee, waarom zou de eerstvolgende afslag toch niet veel mooier kunnen zijn dan de gemiste afslag? Ipv de kortste route neem je nu misschien wel de toeristische route.Ehm.. Omdat je ook een relatie bent aangegaan in voor- en tegenspoed? Het is toch niet een blik soep wat je in de supermarkt uitkiest? He, de tomatensoep wordt een beetje saai, laten we dan nu maar voor de champignonsoep gaan? Ik geloof dat ik ouderwets in dit soort dingen ben...
Ik vind het afslagen verhaal moeilijk te begrijpen. In theorie klinkt het best leuk maar hoe ga je terug naar het moment van vlak voor de 1e afslag? Hoe draai je de tijd terug? Hoe ondoe je de gedane schade?
Ik weet niet maar volgens mij kán dit helemaal niet.
Ik denk ook niet dat je terug kunt. Maar je kan wel terug kijken en kijken waar het fout ging. En waarom het fout ging. En wat er moet gebeuren om het wel weer te laten werken. De focus moet naar binnen, ipv te vergelijken wat je allemaal met je minnaar hebt en niet met je man.
quote:Onrustig schreef op 02 oktober 2012 @ 00:22:
Ik heb haar ook nooit gezegd dat ze haar relatie op moet geven voor een minnaar. Ze moet eerst voor zichzelf bepalen of er een mogelijkheid is dat ze oud kan/wil worden met haar man. Daarna moet ze de conclusie voor zichzelf trekken wat ze doet.
Gezien het feit dat ze hulp krijgt daarin probeer ik mij zo veel als mogelijk te distantiëren van dat onderwerp. Het is haar traject en zij moet daarin haar eigen conclusies trekken met hulp van haar "coach".
Dit klinkt natuurlijk heel nobel van je. Maar als Vain in relatietherapie gaat (of welke vorm van professionele hulp dan ook krijgt), zou het dan niet zo moeten zijn dat jij haar helemaal met rust moet gaan laten? En niet alleen op dit onderwerp? Als je nog wilt werken voor je relatie, dan lijkt mij dat je je dan volledig in moet zetten, en geen minnaar op de achtergrond/achter de hand moet hebben. Dat is al een valse start voor het verbeteren van je huidige relatie.
quote:iddan schreef op 02 oktober 2012 @ 09:09:
(ohw en nog één ding, toen ik in gesprek ging met mijn nr1 en mijn gemissen op tafel legde, bemerkte ik dat hij eigenlijk de zelfde soort dingen miste, ik hoor en lees het hier regelmatig, maar het doen slagen van een relatie is inderdaad met elkaar in gesprek gaan. En de gemissen die we allebei voelde waren o.m. een kus bij het binnenkomen, een voetje af en toe tegen je aan. Een compliment over het eten, o.i.d. dat soort gemissen, die simpele maar oooohh zo belangrijke dingen. Het elkaar vanzelfsprekend nemen, dat stukje dat zat niet goed bij ons.)
Ik denk ook dat dit veel vaker voorkomt. Als je langs elkaar heen aan het leven bent, dan mis je ook een aantal dingen. En dan is het toch jammer dat je er pas na het knallen van een relatie achter moet komen dat je eigenlijk met dezelfde dingen zat.
quote:Onrustig schreef op 02 oktober 2012 @ 09:32:
Ik wil als persoonlijke noot toevoegen dat ik vind dat Vaintje de adviezen die welgemeend zijn wel kan meenemen maar dat dit absoluut niet het vaarwater moet verstoren waarin zij nu zit met haar professionele hulp.
Hoe zie jij jezelf in dat vaarwater eigenlijk?
quote:Onrustig schreef op 02 oktober 2012 @ 09:32:
Hij was Vaintjes eerste grote liefde. Volgens mij was zij 18 toen ze elkaar leerden kennen. Misschien een verkeerde vergelijking, maar hoeveel mensen van 18 die op school zitten en een opleiding volgen komen later toch niet in een andere baan terecht dan wat ze op hun 18e voor ogen hadden. Mensen veranderen, meningen veranderen, gevoelens veranderen. Wat heeft het dan nog voor nut om terug te gaan naar het moment dat je nog wel gelukkig was/in een goede relatie zat. Je bent niet meer de persoon die je toen was.
Natuurlijk, mensen veranderen. En relaties daarmee ook. Maar dat wil toch niet zeggen dat je dan niet samen kunt veranderen? Ook hier is het sleutelwoord communicatie. Als jij voor je man een geheel geheim leven achter houdt, weet je zeker dat je op dat vlak nooit dichter tot elkaar komt. Een relatie hebben, betekent voor mijn gevoel ook investeren in elkaars ontwikkeling.
Ik snap de negatieve bijklank die er heerst op een minnaarsrelatie. Ik weet niet of er statistieken zijn maar ik ga even op mijn gevoel af. Ik ben het eens met Sense dat er vaak op andere gronden (irrationele?) een beslissing wordt genomen in een minnaarsrelatie. Maar hee, doen we dat ook niet in een "normale" relatie. Veel mensen hebben wel eens de foute man/vrouw ontmoet die het achteraf gezien toch niet helemaal blijkt te zijn. Ook dan neem je een beslissing op hele andere gronden.
Bij een 'normale' relatie denk je in den beginnen toch net iets minder met je geslachtsdelen heb ik het idee. En zo'n relatie groeit ook doordat je alle facetten van zo'n persoon te zien krijgt. Als minnaar en minnares leer je elkaar vooral in bed kennen. En daarna komt er diepgang in. Maar ook maar tot een bepaalde hoogte, je ziet elkaar immers niet op alle momenten en in vele verschillende situaties. En wat nou als er over een jaar of wat ook in je minnaarsrelatie de sleur komt? Of uit elkaar groeit?
Tenslotte wil ik nog zeggen dat ik vreemdgaan of het hebben van een minnaar/minnares absoluut niet aan wil moedigen. Maar als je er eenmaal inzit..... Hee, waarom zou de eerstvolgende afslag toch niet veel mooier kunnen zijn dan de gemiste afslag? Ipv de kortste route neem je nu misschien wel de toeristische route.Ehm.. Omdat je ook een relatie bent aangegaan in voor- en tegenspoed? Het is toch niet een blik soep wat je in de supermarkt uitkiest? He, de tomatensoep wordt een beetje saai, laten we dan nu maar voor de champignonsoep gaan? Ik geloof dat ik ouderwets in dit soort dingen ben...
dinsdag 2 oktober 2012 om 10:15
quote:sweetinez schreef op 02 oktober 2012 @ 10:08:
[...]
Dit klinkt natuurlijk heel nobel van je. Maar als Vain in relatietherapie gaat (of welke vorm van professionele hulp dan ook krijgt), zou het dan niet zo moeten zijn dat jij haar helemaal met rust moet gaan laten? En niet alleen op dit onderwerp? Als je nog wilt werken voor je relatie, dan lijkt mij dat je je dan volledig in moet zetten, en geen minnaar op de achtergrond/achter de hand moet hebben. Dat is al een valse start voor het verbeteren van je huidige relatie.
FYI, ik heb Vain aangegeven dat ik daar waar nodig volledig naar de achtergrond verdwijn. Het gaat mij om het geluk van Vaintje, of dat nu in haar huidige relatie is of als vrijgezel of anders.
quote:sweetinez schreef op 02 oktober 2012 @ 10:08:
[...]
Hoe zie jij jezelf in dat vaarwater eigenlijk?
Zie mijn vorige opmerking. Ik probeer zo weinig mogelijk van invloed te zijn op haar proces. En ja, mss moet ik daarvoor volledig uit haar beeld zijn verdwenen, maar daarvoor is het al te laat. Al zouden we nu totaal geen contact meer hebben met elkaar dan nog zijn er de gedachtes en herinneringen.
quote:sweetinez schreef op 02 oktober 2012 @ 10:08:Ehm.. Omdat je ook een relatie bent aangegaan in voor- en tegenspoed? Het is toch niet een blik soep wat je in de supermarkt uitkiest? He, de tomatensoep wordt een beetje saai, laten we dan nu maar voor de champignonsoep gaan? Ik geloof dat ik ouderwets in dit soort dingen ben...Ja, in voor- en tegenspoed. En waar ligt dan de grens? Maar vast blijven houden aan een relatie die toch niet meer te redden valt (ik doel hiermee niet op de relatie van Vaintje)? Wanneer neem je dan die beslissing? Wanneer hak je die knoop eventueel wel door? Hoelang blijf je eventueel trekken "aan een dood paard"?
[...]
Dit klinkt natuurlijk heel nobel van je. Maar als Vain in relatietherapie gaat (of welke vorm van professionele hulp dan ook krijgt), zou het dan niet zo moeten zijn dat jij haar helemaal met rust moet gaan laten? En niet alleen op dit onderwerp? Als je nog wilt werken voor je relatie, dan lijkt mij dat je je dan volledig in moet zetten, en geen minnaar op de achtergrond/achter de hand moet hebben. Dat is al een valse start voor het verbeteren van je huidige relatie.
FYI, ik heb Vain aangegeven dat ik daar waar nodig volledig naar de achtergrond verdwijn. Het gaat mij om het geluk van Vaintje, of dat nu in haar huidige relatie is of als vrijgezel of anders.
quote:sweetinez schreef op 02 oktober 2012 @ 10:08:
[...]
Hoe zie jij jezelf in dat vaarwater eigenlijk?
Zie mijn vorige opmerking. Ik probeer zo weinig mogelijk van invloed te zijn op haar proces. En ja, mss moet ik daarvoor volledig uit haar beeld zijn verdwenen, maar daarvoor is het al te laat. Al zouden we nu totaal geen contact meer hebben met elkaar dan nog zijn er de gedachtes en herinneringen.
quote:sweetinez schreef op 02 oktober 2012 @ 10:08:Ehm.. Omdat je ook een relatie bent aangegaan in voor- en tegenspoed? Het is toch niet een blik soep wat je in de supermarkt uitkiest? He, de tomatensoep wordt een beetje saai, laten we dan nu maar voor de champignonsoep gaan? Ik geloof dat ik ouderwets in dit soort dingen ben...Ja, in voor- en tegenspoed. En waar ligt dan de grens? Maar vast blijven houden aan een relatie die toch niet meer te redden valt (ik doel hiermee niet op de relatie van Vaintje)? Wanneer neem je dan die beslissing? Wanneer hak je die knoop eventueel wel door? Hoelang blijf je eventueel trekken "aan een dood paard"?
dinsdag 2 oktober 2012 om 10:22
quote:Onrustig schreef op 02 oktober 2012 @ 10:15:
[...]
FYI, ik heb Vain aangegeven dat ik daar waar nodig volledig naar de achtergrond verdwijn. Het gaat mij om het geluk van Vaintje, of dat nu in haar huidige relatie is of als vrijgezel of anders.
Daar waar nodig? En hoeveel is dan nodig? Herinneringen zakken naar de achtergrond en gevoelens slijten wel weer hoor. Als je elkaar blijft steunen. opzoeken en daten, hoeveel kans van slagen heeft haar relatie dan denk je?
Ja, in voor- en tegenspoed. En waar ligt dan de grens? Maar vast blijven houden aan een relatie die toch niet meer te redden valt (ik doel hiermee niet op de relatie van Vaintje)? Wanneer neem je dan die beslissing? Wanneer hak je die knoop eventueel wel door? Hoelang blijf je eventueel trekken "aan een dood paard"?Deze discussie hebben we al eerder met elkaar gevoerd. Ik vind het alleen zo jammer dat dat paard waarschijnlijk niet eens door heeft dat het al dood is. Als nou eens alle tijd die gestoken wordt in de minnaarsrelatie, met elkaar opvangen en ondersteunen, nu eens gestopt zou worden in het dode paard. En je komt dan samen tot de conclusie dat het paard inderdaad dood is en er niks meer aan te verhelpen valt, dan ben ik het met je eens. Maar zo gaat het zo vaak niet in minnaarsrelaties. Hier zie je vaak dat de ene partner het nog best ok vindt. En de andere partner is allang met hart en ziel bij degene buiten het huwelijk. Hoe wil je dan nog het paard reanimeren? Pas als je beide weet hoe je er in staat, en van elkaar weet hoeveel moeite je er nog in wilt steken, pas dan kun je beslissen of het paard dood is of niet, lijkt mij.
[...]
FYI, ik heb Vain aangegeven dat ik daar waar nodig volledig naar de achtergrond verdwijn. Het gaat mij om het geluk van Vaintje, of dat nu in haar huidige relatie is of als vrijgezel of anders.
Daar waar nodig? En hoeveel is dan nodig? Herinneringen zakken naar de achtergrond en gevoelens slijten wel weer hoor. Als je elkaar blijft steunen. opzoeken en daten, hoeveel kans van slagen heeft haar relatie dan denk je?
Ja, in voor- en tegenspoed. En waar ligt dan de grens? Maar vast blijven houden aan een relatie die toch niet meer te redden valt (ik doel hiermee niet op de relatie van Vaintje)? Wanneer neem je dan die beslissing? Wanneer hak je die knoop eventueel wel door? Hoelang blijf je eventueel trekken "aan een dood paard"?Deze discussie hebben we al eerder met elkaar gevoerd. Ik vind het alleen zo jammer dat dat paard waarschijnlijk niet eens door heeft dat het al dood is. Als nou eens alle tijd die gestoken wordt in de minnaarsrelatie, met elkaar opvangen en ondersteunen, nu eens gestopt zou worden in het dode paard. En je komt dan samen tot de conclusie dat het paard inderdaad dood is en er niks meer aan te verhelpen valt, dan ben ik het met je eens. Maar zo gaat het zo vaak niet in minnaarsrelaties. Hier zie je vaak dat de ene partner het nog best ok vindt. En de andere partner is allang met hart en ziel bij degene buiten het huwelijk. Hoe wil je dan nog het paard reanimeren? Pas als je beide weet hoe je er in staat, en van elkaar weet hoeveel moeite je er nog in wilt steken, pas dan kun je beslissen of het paard dood is of niet, lijkt mij.
dinsdag 2 oktober 2012 om 10:39
Oh, mooie discussies hier weer mensen. Veel goede opmerkingen, waar ik vast wel wat mee kan. Maar ik moet het wel even laten bezinken allemaal.
Onrustig weet dat hij een stap opzij moet doen als dat nodig is. Dat hebben we besproken, en dat vinden we allebei belangrijk. Maar ik ben daar nu nog niet aan toe, ik moet eerst zien hoe het traject verder loopt.
En net wat hij zegt, ik neem alles wel mee, herinneringen, gevoelens, etc. Het heeft z'n invloed toch wel.
Voor mensen die hier meelezen omdat ze misschien wel vreemd denken te gaan binnenkort: doe het gewoon niet. Kijk eerst naar je eigen relatie. Had ik dit allemaal geweten, dan had ik het ook netjes andersom gedaan. Maar ja, ik moet er nu mee dealen...
Onrustig weet dat hij een stap opzij moet doen als dat nodig is. Dat hebben we besproken, en dat vinden we allebei belangrijk. Maar ik ben daar nu nog niet aan toe, ik moet eerst zien hoe het traject verder loopt.
En net wat hij zegt, ik neem alles wel mee, herinneringen, gevoelens, etc. Het heeft z'n invloed toch wel.
Voor mensen die hier meelezen omdat ze misschien wel vreemd denken te gaan binnenkort: doe het gewoon niet. Kijk eerst naar je eigen relatie. Had ik dit allemaal geweten, dan had ik het ook netjes andersom gedaan. Maar ja, ik moet er nu mee dealen...
dinsdag 2 oktober 2012 om 10:40
quote:sweetinez schreef op 02 oktober 2012 @ 10:22:
FYI, ik heb Vain aangegeven dat ik daar waar nodig volledig naar de achtergrond verdwijn. Het gaat mij om het geluk van Vaintje, of dat nu in haar huidige relatie is of als vrijgezel of anders.
Daar waar nodig? En hoeveel is dan nodig? Herinneringen zakken naar de achtergrond en gevoelens slijten wel weer hoor. Als je elkaar blijft steunen. opzoeken en daten, hoeveel kans van slagen heeft haar relatie dan denk je?Dat is niet alleen aan mij om te bepalen Ien.
FYI, ik heb Vain aangegeven dat ik daar waar nodig volledig naar de achtergrond verdwijn. Het gaat mij om het geluk van Vaintje, of dat nu in haar huidige relatie is of als vrijgezel of anders.
Daar waar nodig? En hoeveel is dan nodig? Herinneringen zakken naar de achtergrond en gevoelens slijten wel weer hoor. Als je elkaar blijft steunen. opzoeken en daten, hoeveel kans van slagen heeft haar relatie dan denk je?Dat is niet alleen aan mij om te bepalen Ien.
dinsdag 2 oktober 2012 om 11:13
Mooie discussie, erg mooie post onrustig.
Ik ben het grotendeels met je eens. Vooruitkijken naar een volgende afslag is ook leuker, fijner dan teruggaan.
Het afslagenverhaal is een goede therorie. helaas is de praktijk vaak anders. Mensen veranderen. Dat is nu eenmaal zo.
Teruggaan naar tig jaar geleden toen je wel gelukkig was werkt gewoon niet. Dat werkt alleen als je zaken te verwerken hebt, een plekje moet geven.
De mens kijkt vooruit, naar de toekomst. Wat is er nodig om (weer) gelukkig te worden....iedereen heeft wel momenten dat keuzes uit het verleden in de huidige tijd anders zou maken. That's life.En dat geld niet alleen voor minnaar en huwelijk.
Vaintje (en onrustig) sterkte en veel kracht/wijsheid in wat je/jullie ook besluiten. als het voor jezelf goed voelt...is het meestal ook goed. ook al is dat geen garantie dat het over 5 jaar nog zo is.
Ik ben het grotendeels met je eens. Vooruitkijken naar een volgende afslag is ook leuker, fijner dan teruggaan.
Het afslagenverhaal is een goede therorie. helaas is de praktijk vaak anders. Mensen veranderen. Dat is nu eenmaal zo.
Teruggaan naar tig jaar geleden toen je wel gelukkig was werkt gewoon niet. Dat werkt alleen als je zaken te verwerken hebt, een plekje moet geven.
De mens kijkt vooruit, naar de toekomst. Wat is er nodig om (weer) gelukkig te worden....iedereen heeft wel momenten dat keuzes uit het verleden in de huidige tijd anders zou maken. That's life.En dat geld niet alleen voor minnaar en huwelijk.
Vaintje (en onrustig) sterkte en veel kracht/wijsheid in wat je/jullie ook besluiten. als het voor jezelf goed voelt...is het meestal ook goed. ook al is dat geen garantie dat het over 5 jaar nog zo is.
dinsdag 2 oktober 2012 om 11:18
quote:tasje69 schreef op 02 oktober 2012 @ 11:13:
Vaintje (en onrustig) sterkte en veel kracht/wijsheid in wat je/jullie ook besluiten. als het voor jezelf goed voelt...is het meestal ook goed. ook al is dat geen garantie dat het over 5 jaar nog zo is.Behaalde resultaten in het verleden bieden geen garantie voor de toekomst (of zoiets).
Vaintje (en onrustig) sterkte en veel kracht/wijsheid in wat je/jullie ook besluiten. als het voor jezelf goed voelt...is het meestal ook goed. ook al is dat geen garantie dat het over 5 jaar nog zo is.Behaalde resultaten in het verleden bieden geen garantie voor de toekomst (of zoiets).
dinsdag 2 oktober 2012 om 11:23
quote:tasje69 schreef op 02 oktober 2012 @ 11:13:
Mooie discussie, erg mooie post onrustig.
Ik ben het grotendeels met je eens. Vooruitkijken naar een volgende afslag is ook leuker, fijner dan teruggaan.
Het afslagenverhaal is een goede therorie. helaas is de praktijk vaak anders. Mensen veranderen. Dat is nu eenmaal zo.
Teruggaan naar tig jaar geleden toen je wel gelukkig was werkt gewoon niet. Dat werkt alleen als je zaken te verwerken hebt, een plekje moet geven.
De mens kijkt vooruit, naar de toekomst. Wat is er nodig om (weer) gelukkig te worden....iedereen heeft wel momenten dat keuzes uit het verleden in de huidige tijd anders zou maken. That's life.En dat geld niet alleen voor minnaar en huwelijk.
Vaintje (en onrustig) sterkte en veel kracht/wijsheid in wat je/jullie ook besluiten. als het voor jezelf goed voelt...is het meestal ook goed. ook al is dat geen garantie dat het over 5 jaar nog zo is.Een mens kan ook leren van zijn fouten. Je kan wel degelijk terug gaan naar het verleden om te bepalen waar het mis is gegaan. Om zo te bepalen of het nog rechtgetrokken kan worden. Of om te bepalen hoe het in de toekomst anders moet. Jij bent je geschiedenis.
Mooie discussie, erg mooie post onrustig.
Ik ben het grotendeels met je eens. Vooruitkijken naar een volgende afslag is ook leuker, fijner dan teruggaan.
Het afslagenverhaal is een goede therorie. helaas is de praktijk vaak anders. Mensen veranderen. Dat is nu eenmaal zo.
Teruggaan naar tig jaar geleden toen je wel gelukkig was werkt gewoon niet. Dat werkt alleen als je zaken te verwerken hebt, een plekje moet geven.
De mens kijkt vooruit, naar de toekomst. Wat is er nodig om (weer) gelukkig te worden....iedereen heeft wel momenten dat keuzes uit het verleden in de huidige tijd anders zou maken. That's life.En dat geld niet alleen voor minnaar en huwelijk.
Vaintje (en onrustig) sterkte en veel kracht/wijsheid in wat je/jullie ook besluiten. als het voor jezelf goed voelt...is het meestal ook goed. ook al is dat geen garantie dat het over 5 jaar nog zo is.Een mens kan ook leren van zijn fouten. Je kan wel degelijk terug gaan naar het verleden om te bepalen waar het mis is gegaan. Om zo te bepalen of het nog rechtgetrokken kan worden. Of om te bepalen hoe het in de toekomst anders moet. Jij bent je geschiedenis.
dinsdag 2 oktober 2012 om 12:20
Wouw Inez, wat beschrijf je het weer geweldig, kan niet anders dan het met je eens zijn.
Wat ik lees is een hele hoop redenatie vanuit het referentiekader op dit moment, het vaarwater waar nú in gezeten wordt.
Grappig...
Vain, ik hoop echt, echt dat jij nog steeds kunt kiezen voor óf een leven met óf zonder je nummer 1.
En niet voor een leven met óf je nummer 1 óf je minnaar.
Al gebiedt eerlijkheid me te zeggen dat ik vrees met grote vrezen...
Wat ik lees is een hele hoop redenatie vanuit het referentiekader op dit moment, het vaarwater waar nú in gezeten wordt.
Grappig...
Vain, ik hoop echt, echt dat jij nog steeds kunt kiezen voor óf een leven met óf zonder je nummer 1.
En niet voor een leven met óf je nummer 1 óf je minnaar.
Al gebiedt eerlijkheid me te zeggen dat ik vrees met grote vrezen...
dinsdag 2 oktober 2012 om 12:34
quote:Rooss4 schreef op 02 oktober 2012 @ 12:20:
Vain, ik hoop echt, echt dat jij nog steeds kunt kiezen voor óf een leven met óf zonder je nummer 1.
En niet voor een leven met óf je nummer 1 óf je minnaar.
Al gebiedt eerlijkheid me te zeggen dat ik vrees met grote vrezen...
Voor mezelf heb ik het gevoel wel dat ik dat helder heb, dat het er om gaat of ik met mijn nr 1 door wil of niet, los van mijn minnaar.
Het is ook niet zo dat mijn minnaar direct klaar zit om samen verder te gaan. Ook hij zal die keuze moeten maken. En hij weet dat ik niet zo nodig direct weer hoef samen te wonen, dat ik eerst wel eens zelfstandig wil zijn. Wat ik als volwassene nog nooit ben geweest namelijk.
Vain, ik hoop echt, echt dat jij nog steeds kunt kiezen voor óf een leven met óf zonder je nummer 1.
En niet voor een leven met óf je nummer 1 óf je minnaar.
Al gebiedt eerlijkheid me te zeggen dat ik vrees met grote vrezen...
Voor mezelf heb ik het gevoel wel dat ik dat helder heb, dat het er om gaat of ik met mijn nr 1 door wil of niet, los van mijn minnaar.
Het is ook niet zo dat mijn minnaar direct klaar zit om samen verder te gaan. Ook hij zal die keuze moeten maken. En hij weet dat ik niet zo nodig direct weer hoef samen te wonen, dat ik eerst wel eens zelfstandig wil zijn. Wat ik als volwassene nog nooit ben geweest namelijk.
dinsdag 2 oktober 2012 om 12:34
Wat ik heel opvallend vind, Onrustig, is dat je hier nu ineens komt schrijven en als een soort beschermengel voor Vain gaat staan.
Daardoor krijg ik heel sterk de indruk dat je alvast onze opmerkingen vooruit wilt zijn. Want natuurlijk is het redden van haar nr 1 relatie een oneerlijke strijd zolang jij nog in beeld bent. En waar nodig terug trekken, is natuurlijk ook onzin. Je bent er of je bent er niet. Meer smaken zijn er niet.
Jij zit veeeeel meer in het vaarwater van de prof dan wij hoor, geloof me. Onze opmerkingen hebben in de verste verte niet zoveel invloed als jij hebt.
En dat weet jij heel goed, daarom kom je nu ineens heel uitgebreid over Vains situatie posten. Iets wat ik niet helemaal kies vind ook.
Ik krijg heel sterk de indruk dat je als de dood bent dat, omdat wij Vain dat gaan adviseren, ze afstand van haar minnaar gaat nemen en dat wil je niet. Dus haal je ons eerst onderuit, voordat we ook maar iets gezegd hebben.
Krijg een nare smaak van de toon in je post iig, maar dat kan ook aan mij liggen.
Daardoor krijg ik heel sterk de indruk dat je alvast onze opmerkingen vooruit wilt zijn. Want natuurlijk is het redden van haar nr 1 relatie een oneerlijke strijd zolang jij nog in beeld bent. En waar nodig terug trekken, is natuurlijk ook onzin. Je bent er of je bent er niet. Meer smaken zijn er niet.
Jij zit veeeeel meer in het vaarwater van de prof dan wij hoor, geloof me. Onze opmerkingen hebben in de verste verte niet zoveel invloed als jij hebt.
En dat weet jij heel goed, daarom kom je nu ineens heel uitgebreid over Vains situatie posten. Iets wat ik niet helemaal kies vind ook.
Ik krijg heel sterk de indruk dat je als de dood bent dat, omdat wij Vain dat gaan adviseren, ze afstand van haar minnaar gaat nemen en dat wil je niet. Dus haal je ons eerst onderuit, voordat we ook maar iets gezegd hebben.
Krijg een nare smaak van de toon in je post iig, maar dat kan ook aan mij liggen.
dinsdag 2 oktober 2012 om 12:42
quote:vaintje schreef op 02 oktober 2012 @ 10:39:
Onrustig weet dat hij een stap opzij moet doen als dat nodig is. Dat hebben we besproken, en dat vinden we allebei belangrijk. Maar ik ben daar nu nog niet aan toe, ik moet eerst zien hoe het traject verder loopt.
En net wat hij zegt, ik neem alles wel mee, herinneringen, gevoelens, etc. Het heeft z'n invloed toch wel.
Maar lieve Vain, wie ben je hier nu voor de gek aan het houden?
Zolang je geen polyamoureuze relatie thuis hebt, is het toch kiezen voor de een of de ander? En kan het toch niet en-en zijn? Dus wil je er nog iets met je man van maken, dan is Onrustig toch noodzakelijke exit? Ik vrees met Rooss mee, jij kijkt niet naar "met of zonder huidige partner", jij kijkt naar "met huidige partner of met O.". Dat je dingen mee neemt, dat mag ik toch hopen. Maar dat zou niet uit moeten maken als je voor jezelf kiest.
Onrustig, nee jullie hebben samen een minnaarsrelatie. Maar je kan voor jezelf toch wel beslissen wat het juiste is om te doen? (wat dat dan ook is..).
Rooss, thanks. Soms heb ik heldere momenten
Onrustig weet dat hij een stap opzij moet doen als dat nodig is. Dat hebben we besproken, en dat vinden we allebei belangrijk. Maar ik ben daar nu nog niet aan toe, ik moet eerst zien hoe het traject verder loopt.
En net wat hij zegt, ik neem alles wel mee, herinneringen, gevoelens, etc. Het heeft z'n invloed toch wel.
Maar lieve Vain, wie ben je hier nu voor de gek aan het houden?
Zolang je geen polyamoureuze relatie thuis hebt, is het toch kiezen voor de een of de ander? En kan het toch niet en-en zijn? Dus wil je er nog iets met je man van maken, dan is Onrustig toch noodzakelijke exit? Ik vrees met Rooss mee, jij kijkt niet naar "met of zonder huidige partner", jij kijkt naar "met huidige partner of met O.". Dat je dingen mee neemt, dat mag ik toch hopen. Maar dat zou niet uit moeten maken als je voor jezelf kiest.
Onrustig, nee jullie hebben samen een minnaarsrelatie. Maar je kan voor jezelf toch wel beslissen wat het juiste is om te doen? (wat dat dan ook is..).
Rooss, thanks. Soms heb ik heldere momenten
dinsdag 2 oktober 2012 om 12:42
dinsdag 2 oktober 2012 om 12:47
quote:Sensual_D schreef op 02 oktober 2012 @ 12:42:
[...]
Goed!.. lekker minnaarloos op het moment, die is de grote oceaan overgestoken en ook nog eens verstoken van internet 2 weken lang
Zeg... hoe was het Sense-IJs???
Zo, dat zal wennen zijn! (mocht je eenzaam zijn, je hebt mijn email toch? ).
Dat ijs moet ik nog maken. Vorige keer was niet het juiste moment. Maar je krijgt een recensie hoor, beloofd!
Nop, ik heb die nare smaak niet zo. Ik krijg alleen wel het idee dat O. zijn rol in het dilemma van Vain totaal onderschat. Alsof het doen van een stapje terug in de discussie maar wel vrolijk doorgaan met dagelijks contact hebben (en daten?) de situatie zuiver maakt voor Vain om te beslissen. Ehm. Tja.
[...]
Goed!.. lekker minnaarloos op het moment, die is de grote oceaan overgestoken en ook nog eens verstoken van internet 2 weken lang
Zeg... hoe was het Sense-IJs???
Zo, dat zal wennen zijn! (mocht je eenzaam zijn, je hebt mijn email toch? ).
Dat ijs moet ik nog maken. Vorige keer was niet het juiste moment. Maar je krijgt een recensie hoor, beloofd!
Nop, ik heb die nare smaak niet zo. Ik krijg alleen wel het idee dat O. zijn rol in het dilemma van Vain totaal onderschat. Alsof het doen van een stapje terug in de discussie maar wel vrolijk doorgaan met dagelijks contact hebben (en daten?) de situatie zuiver maakt voor Vain om te beslissen. Ehm. Tja.
dinsdag 2 oktober 2012 om 12:58
Mijn post is niet zo aardig, geloof ik, maar ik ga er niets aan wijzigen. Het is ook mijn allergie voor bepaalde karaktertrekken bij mannen, denk ik.. Ik zou er niet blij van worden als mijn minnaar zo het woord voor mij zou nemen. Mijn proces, mijn huwelijk, mijn prive. En daar hoeft iemand anders niet het voortouw in te nemen.
Rode lap, stier.
Ik denk dat O heel bewust die rol onderschat, omdat hij Vain niet kwijt wil. O is veel en veels te intelligent om dat niet in te zien.
Rode lap, stier.
Ik denk dat O heel bewust die rol onderschat, omdat hij Vain niet kwijt wil. O is veel en veels te intelligent om dat niet in te zien.
