Seks
alle pijlers
Minnaartopic, deel 21.
woensdag 31 juli 2013 om 15:24
Al 20 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
zondag 15 september 2013 om 13:13
Wydoo, uit de buurt blijven is het meest verstandige maar ik ben nou niet echt in de positie om je dat aan te raden!
Roodhaarr, dat is idd een andere insteek, als je bij de gedachte nog 10 jaar zo door te moeten een draaiende maag en een steen in je buik krijgt zou het tijd kunnen zijn voor actie.
Jaak, met jouw post kan ik niet zoveel, denk ik. Het is me een compleet raadsel hoe je draait van monogamie naar "ik wil een ander gelukkig maken". Ik kan sowieso al niet zoveel met deze term want je kan een ander niet gelukkig maken. Nooit.
Ik wil gelukkig zijn en kies de mensen in mijn leven die daar bij horen, het geluk completeren. Discussiëren over gelukkig maken en die grote IK gaan mijn straatje voorbij.
Monogamie is puur het hebben van één partner en het vrijen met één partner, minder dan dat is het niet. Daar hebben stukgegooide tassen en advocatuur niks mee te maken, het gaat namelijk heel vaak goed.
En in een polyamorische relatie kan het ook zo uit de klauwen lopen dat er hooglopende ruzies zijn en gedupeerde kinderen. Alles gaat toch leuk en goed zolang het ook daadwerkelijk goed blijft gaan? Dan maakt het toch niet uit welke vorm relatie je bedrijft?
Ien, eens. Bij volwassen relaties die het hart behelsen komt altijd een stukje strijd van het ego boven. Zeer menselijk. Waarom zouden we dat nodeloos ingewikkeld maken? Geloven in polyamorie doe ik niet, ik zie het namelijk niet als religie. Je bent getrouwd met 1 en je ontmoet 2 waar je zielsveel van gaat houden, dat kan, dat is mogelijk.
Prachtig als daar ruimte voor is binnen je relatie maar ik ben het met je eens dat één relatie altijd secundair is. En daarmee creëer je toch een soort onbalans. Prima als iedereen daarmee kan leven maar in mijn optiek ligt een stukje onvrede altijd op de loer.
Roodhaarr, dat is idd een andere insteek, als je bij de gedachte nog 10 jaar zo door te moeten een draaiende maag en een steen in je buik krijgt zou het tijd kunnen zijn voor actie.
Jaak, met jouw post kan ik niet zoveel, denk ik. Het is me een compleet raadsel hoe je draait van monogamie naar "ik wil een ander gelukkig maken". Ik kan sowieso al niet zoveel met deze term want je kan een ander niet gelukkig maken. Nooit.
Ik wil gelukkig zijn en kies de mensen in mijn leven die daar bij horen, het geluk completeren. Discussiëren over gelukkig maken en die grote IK gaan mijn straatje voorbij.
Monogamie is puur het hebben van één partner en het vrijen met één partner, minder dan dat is het niet. Daar hebben stukgegooide tassen en advocatuur niks mee te maken, het gaat namelijk heel vaak goed.
En in een polyamorische relatie kan het ook zo uit de klauwen lopen dat er hooglopende ruzies zijn en gedupeerde kinderen. Alles gaat toch leuk en goed zolang het ook daadwerkelijk goed blijft gaan? Dan maakt het toch niet uit welke vorm relatie je bedrijft?
Ien, eens. Bij volwassen relaties die het hart behelsen komt altijd een stukje strijd van het ego boven. Zeer menselijk. Waarom zouden we dat nodeloos ingewikkeld maken? Geloven in polyamorie doe ik niet, ik zie het namelijk niet als religie. Je bent getrouwd met 1 en je ontmoet 2 waar je zielsveel van gaat houden, dat kan, dat is mogelijk.
Prachtig als daar ruimte voor is binnen je relatie maar ik ben het met je eens dat één relatie altijd secundair is. En daarmee creëer je toch een soort onbalans. Prima als iedereen daarmee kan leven maar in mijn optiek ligt een stukje onvrede altijd op de loer.
zondag 15 september 2013 om 14:58
Polyamorie, tja voor mij werkt dat in de praktijk dus voor geen meter, want ik wil geeneens evenveel aan lief & leed delen met mijn andere relaties als ik met m'n ene relatie doe.
Drie keer hetzelfde praatje houden om zowel m'n vriend als vriendin op dezelfde hoogte als mijn man te houden, ik word al doodmoe bij de gedachte alleen al. Ook al spar ik hier (in deze imo intervisiegroep) mee, ik ben geen grote prater in 't echt. Voor mij staat niemand op dezelfde hoogte, is niemand van gelijke emotionele waarde als m'n man. Hij kent alle ins en outs van mij, bij hem ben ik oprecht openhartig vanuit mezelf, voor mijn andere relaties vind ik dergelijke diepgaande informatievoorziening van mijn kant volstrekt irrelevant en overbodig om het contact lopend te houden.
Voor mezelf ook wel zo duidelijk, anders heb ik ineens op relatiegebied drie prioriteiten tegelijkertijd terwijl er voor mij toch echt maar één eenheid is wiens welzijn voor mij altijd voorrang heeft; m'n gezin. Kortom, overkomt m'n man, m'n kind of zelfs m'n hond een ongelukje of anderszins waarbij mijn zorg nodig is volgens mij dan is de wekelijkse afspraak met m'n vriend(in) al van de baan voor mij. Dat begrijpt zowel hij als zij gelukkig.
Zolang alle deelnemers tevreden zijn over de plek die ze in mijn leven innemen loopt deze constructie goed, net zoals in elke andere relatievorm schat ik in.
M'n vriend(in) heeft wat mij betreft te accepteren en respecteren dat m'n man in mijn leven een voorkeurspositie inneemt en 'n even vaststaande waarde is in mijn leven als m'n kind dat is. Als het aan mij ligt ga ik tot mijn einde met m'n man en kind. Word m'n vriend(in) ontevreden over de positie achter m'n man is hij/zij ten allen tijde vrij 't geluk elders te beproeven. Dat de plek van m'n man onbetwistbaar is voor mij weten zowel mijn vriend als vriendin en ik ben zeer benieuwd hoe ze met mijn voorwaarde om gaan door de tijd heen, dat wel.
.
Drie keer hetzelfde praatje houden om zowel m'n vriend als vriendin op dezelfde hoogte als mijn man te houden, ik word al doodmoe bij de gedachte alleen al. Ook al spar ik hier (in deze imo intervisiegroep) mee, ik ben geen grote prater in 't echt. Voor mij staat niemand op dezelfde hoogte, is niemand van gelijke emotionele waarde als m'n man. Hij kent alle ins en outs van mij, bij hem ben ik oprecht openhartig vanuit mezelf, voor mijn andere relaties vind ik dergelijke diepgaande informatievoorziening van mijn kant volstrekt irrelevant en overbodig om het contact lopend te houden.
Voor mezelf ook wel zo duidelijk, anders heb ik ineens op relatiegebied drie prioriteiten tegelijkertijd terwijl er voor mij toch echt maar één eenheid is wiens welzijn voor mij altijd voorrang heeft; m'n gezin. Kortom, overkomt m'n man, m'n kind of zelfs m'n hond een ongelukje of anderszins waarbij mijn zorg nodig is volgens mij dan is de wekelijkse afspraak met m'n vriend(in) al van de baan voor mij. Dat begrijpt zowel hij als zij gelukkig.
Zolang alle deelnemers tevreden zijn over de plek die ze in mijn leven innemen loopt deze constructie goed, net zoals in elke andere relatievorm schat ik in.
M'n vriend(in) heeft wat mij betreft te accepteren en respecteren dat m'n man in mijn leven een voorkeurspositie inneemt en 'n even vaststaande waarde is in mijn leven als m'n kind dat is. Als het aan mij ligt ga ik tot mijn einde met m'n man en kind. Word m'n vriend(in) ontevreden over de positie achter m'n man is hij/zij ten allen tijde vrij 't geluk elders te beproeven. Dat de plek van m'n man onbetwistbaar is voor mij weten zowel mijn vriend als vriendin en ik ben zeer benieuwd hoe ze met mijn voorwaarde om gaan door de tijd heen, dat wel.
.
anoniem_161904 wijzigde dit bericht op 15-09-2013 17:29
Reden: nuance
Reden: nuance
% gewijzigd
zondag 15 september 2013 om 15:15
droppey2011
echt he verschrikkelijk is dat....1 dag zonder een sms kan ik nog wel aan maar gelijk deze week 4 dagen niets ik werd er gewoon zot van. Ik ben dan ook afwezig en soms ook onaangenaam tegen mijn man wat eigenlijk absoluut niet kan maar het is sterker dan mezelf. Omdat de laatste maand het contact minder is leer ik het wel ondertussen om al wat langer 'kalm' te blijven gelukkig.
Op zo een moment probeer ik met vriendinnen af te spreken of dingen te gaan doen om mezelf af te leiden.
grietje4
hoe was het avondje stappen?
Heb gisterenavond totaal onverwacht nog een paar smsjes gehad en vandaag zondag ook eentje wat een surprise is aangezien hij nooit op zondag stuurt. Dat was al van in het begin zo.
Wij zijn 6 maand al zo bezig en van mij mag het nog lang duren.
Ondanks dat hij 8 jaar jonger is hij is maar 24 voel ik mij super bij hem.
De gouden regel bij ons is ieder blijft bij zijn partner geen sprake van samen ooit bijeen te komen en dat wil ik ook niet ondanks dat ik zot van hem loop. Ik ga zeker niet bij mijn man weg. Zijn vriendin is zijn nummer 1 en de vrouw waarmee hij een leven wilt opbouwen en dat respecteer ik.
echt he verschrikkelijk is dat....1 dag zonder een sms kan ik nog wel aan maar gelijk deze week 4 dagen niets ik werd er gewoon zot van. Ik ben dan ook afwezig en soms ook onaangenaam tegen mijn man wat eigenlijk absoluut niet kan maar het is sterker dan mezelf. Omdat de laatste maand het contact minder is leer ik het wel ondertussen om al wat langer 'kalm' te blijven gelukkig.
Op zo een moment probeer ik met vriendinnen af te spreken of dingen te gaan doen om mezelf af te leiden.
grietje4
hoe was het avondje stappen?
Heb gisterenavond totaal onverwacht nog een paar smsjes gehad en vandaag zondag ook eentje wat een surprise is aangezien hij nooit op zondag stuurt. Dat was al van in het begin zo.
Wij zijn 6 maand al zo bezig en van mij mag het nog lang duren.
Ondanks dat hij 8 jaar jonger is hij is maar 24 voel ik mij super bij hem.
De gouden regel bij ons is ieder blijft bij zijn partner geen sprake van samen ooit bijeen te komen en dat wil ik ook niet ondanks dat ik zot van hem loop. Ik ga zeker niet bij mijn man weg. Zijn vriendin is zijn nummer 1 en de vrouw waarmee hij een leven wilt opbouwen en dat respecteer ik.
zondag 15 september 2013 om 16:00
Alexia, wat ik me bij jouw post zo afvraag, hoe leuk is die minnaarsrelatie eigenlijk voor jou? Weegt dat wachten en frustratie en afreageren thuis nu echt wel op tegen die geweldige seks?
Rooss, geloven is niet alleen voorbehouden aan religie hoor. Geloven is ook het hebben van vertrouwen of overtuiging in een verwachting in iets of iemand. Ik heb persoonlijk dus niet zoveel vertrouwen in polyamorie, in die zin dat ik het niet zo zie dat alle partijen daar altijd gelukkig van zijn. Net zomin ik ook in monogamie geloof eigenlijk. Ik denk dat de mens vooral voor zijn eigen geluk gaat. En als je een relatie hebt, dat je dan vooral streeft naar zoveel mogelijk geluk binnen die relatie (voor beide partners dus) en dat je daarom soms aanpassingen doet ten koste van jezelf. Dat lijkt mij al moeilijk genoeg in een 1 op 1 relatie, dus ik laat polyamorie graag aan mij voorbij gaan.
Rooss, geloven is niet alleen voorbehouden aan religie hoor. Geloven is ook het hebben van vertrouwen of overtuiging in een verwachting in iets of iemand. Ik heb persoonlijk dus niet zoveel vertrouwen in polyamorie, in die zin dat ik het niet zo zie dat alle partijen daar altijd gelukkig van zijn. Net zomin ik ook in monogamie geloof eigenlijk. Ik denk dat de mens vooral voor zijn eigen geluk gaat. En als je een relatie hebt, dat je dan vooral streeft naar zoveel mogelijk geluk binnen die relatie (voor beide partners dus) en dat je daarom soms aanpassingen doet ten koste van jezelf. Dat lijkt mij al moeilijk genoeg in een 1 op 1 relatie, dus ik laat polyamorie graag aan mij voorbij gaan.
zondag 15 september 2013 om 17:08
Tja, ik hou van twee mannen. Niet gelijkwaardig, want de gevoelens voor mijn nr 1 zijn heel anders dan die voor 1,5. Maar het heeft me per saldo niet gelukkiger gemaakt. Veel onzekerheden, veel gedoe, pijn en verdriet bij mezelf en bij anderen.
Ik heb mijn les geleerd, mocht ik ooit in iets nieuws stappen, dan blijft het hart in beton en prikkeldraad. En mocht er met 1,5 in de toekomst (omdat hij gewoon ook een heel erg lekkere minnaar is) nog iets mogelijk zijn, dan zal het vooral om de zalige seks gaan. Waar dus, dat mag duidelijk zijn, helemaal niks mis mee is.
Inez, mooie post. ik kan er heel erg achter staan.
Ik heb mijn les geleerd, mocht ik ooit in iets nieuws stappen, dan blijft het hart in beton en prikkeldraad. En mocht er met 1,5 in de toekomst (omdat hij gewoon ook een heel erg lekkere minnaar is) nog iets mogelijk zijn, dan zal het vooral om de zalige seks gaan. Waar dus, dat mag duidelijk zijn, helemaal niks mis mee is.
Inez, mooie post. ik kan er heel erg achter staan.
zondag 15 september 2013 om 17:20
quote:kipkluifje schreef op 15 september 2013 @ 17:16:
Je hart in beton en prikkeldraad hoeft wat mij betreft geeneens zolang je je hart thuis laat bij je echte partner en alleen je seksuele kwaliteiten in de aanbieding doet. Eens. En natuurlijk hoef je dan niet -net uit de koelkast- daar over de drempel te stappen, maar wel met gepaste terughoudendheid....
Je hart in beton en prikkeldraad hoeft wat mij betreft geeneens zolang je je hart thuis laat bij je echte partner en alleen je seksuele kwaliteiten in de aanbieding doet. Eens. En natuurlijk hoef je dan niet -net uit de koelkast- daar over de drempel te stappen, maar wel met gepaste terughoudendheid....
zondag 15 september 2013 om 18:35
( denk ik )
zondag 15 september 2013 om 22:29
Vor de believers en de non believers in polyamore dubbelrelaties: in mijn relaas heb ik nergens beweerd dat een open dubbelrelatie voor iedereen werkt. Integendeel zelfs.
Het enige dat ik wil aantonen is, dat het echt wel kan, zoals een monogame relatie ook echt wel kan werken. Ik ben zelf trouwens ook in een strict monogame relatie begonnen, destijds.
Maar net als polygame toestanden kunnen mislukken of tot spanningen kunnen leiden, zien we toch rondom ons voortdurend ook monogame relaties kapseizen. En toch blijft dat ingeburgerde systeem maatschappelijk veel beter aanvaard dan een vreedzame dubbelrelatie.
Het klopt verder wel dat men vrijwel automatisch een primaire en een secundaire relatie heeft, omdat men inderdaad meestal wel anders gebonden is aan de ene partner dan aan de andere via kids, huis, enz.
Toch moet ik eerlijk zeggen dat dit bij mij niet resulteert in een ander gevoel voor de ene dan voor de andere. Ik kan niet zeggen dat ik de ene liever zie dan de andere. De vreedzame openheid, waarbij je de secundaire partner niet moet verstoppen voor de primaire, maakt dat je daar vrijer kan over nadenken. Misschien helpt het ook dat beide partners zeer goed bevriend zijn met elkaar.
Het enige dat ik wil aantonen is, dat het echt wel kan, zoals een monogame relatie ook echt wel kan werken. Ik ben zelf trouwens ook in een strict monogame relatie begonnen, destijds.
Maar net als polygame toestanden kunnen mislukken of tot spanningen kunnen leiden, zien we toch rondom ons voortdurend ook monogame relaties kapseizen. En toch blijft dat ingeburgerde systeem maatschappelijk veel beter aanvaard dan een vreedzame dubbelrelatie.
Het klopt verder wel dat men vrijwel automatisch een primaire en een secundaire relatie heeft, omdat men inderdaad meestal wel anders gebonden is aan de ene partner dan aan de andere via kids, huis, enz.
Toch moet ik eerlijk zeggen dat dit bij mij niet resulteert in een ander gevoel voor de ene dan voor de andere. Ik kan niet zeggen dat ik de ene liever zie dan de andere. De vreedzame openheid, waarbij je de secundaire partner niet moet verstoppen voor de primaire, maakt dat je daar vrijer kan over nadenken. Misschien helpt het ook dat beide partners zeer goed bevriend zijn met elkaar.
zondag 15 september 2013 om 23:03
quote:jaakds schreef op 15 september 2013 @ 22:29: Toch moet ik eerlijk zeggen dat dit bij mij niet resulteert in een ander gevoel voor de ene dan voor de andere. Ik kan niet zeggen dat ik de ene liever zie dan de andere. De vreedzame openheid, waarbij je de secundaire partner niet moet verstoppen voor de primaire, maakt dat je daar vrijer kan over nadenken. Misschien helpt het ook dat beide partners zeer goed bevriend zijn met elkaar.Dit alles is bij mij ook allemaal het geval en toch werkt het voor mij anders dan voor jou. Puur en alleen al omdat ik geen drang heb om al mijn relaties dezelfde emotionele waarde toe te kennen. Met mijn man heb ik inmiddels zoveel doorstaan dat geen enkele vriend(in) ooit aan die diepgaande verbondenheid/verwevenheid zal kunnen tippen.
Ik maak mezelf ook geen illusie dat ik op dezelfde plek sta voor mijn vriendin als haar man. In de afgelopen 10 jaar dat zij en ik met elkaar omgaan heeft zij het nodige voor haar kiezen gehad en ik geloof met de beste wil ter wereld niet dat ze met mij haar leed net zo diepgaand heeft gedeeld als met haar partner. Hij is namelijk in haar dagelijks leven aanwezig en hij is voor haar in alles wat haar van binnen bezig houdt haar eerste aanspreekpunt.
Ik ken mijn plek in haar leven en dat is een andere dan die hij bekleed, want hij neemt volgens haar een andere (diepere) rol van betekenis in dan ik. Gelukkig, want niemand kan het samenleven met haar zo uitstekend verdragen als hij al jarenlang dag-in-dag-uit ogenschijnlijk moeiteloos en met zichtbaar plezier doet. Alleen al daarom koester ik zo'n waardering voor haar man dat ik graag een grote stap terug doe voor hem. Geef de man de ruimte zijn ding met haar te doen, want zij licht op door wat hij op dagelijkse basis met haar doet. Zo zie ik haar het liefste en ik weet dat ik het niveau wat hij bij haar bereikt nooit zal bereiken aangezien zij en ik elkaar na een paar dagen in één vakantiehuisje al op elkaar's zenuwen werken. Wat mij betreft is haar voorkeur voor hem goed zoals deze is, vooral zo houden!
Ik maak mezelf ook geen illusie dat ik op dezelfde plek sta voor mijn vriendin als haar man. In de afgelopen 10 jaar dat zij en ik met elkaar omgaan heeft zij het nodige voor haar kiezen gehad en ik geloof met de beste wil ter wereld niet dat ze met mij haar leed net zo diepgaand heeft gedeeld als met haar partner. Hij is namelijk in haar dagelijks leven aanwezig en hij is voor haar in alles wat haar van binnen bezig houdt haar eerste aanspreekpunt.
Ik ken mijn plek in haar leven en dat is een andere dan die hij bekleed, want hij neemt volgens haar een andere (diepere) rol van betekenis in dan ik. Gelukkig, want niemand kan het samenleven met haar zo uitstekend verdragen als hij al jarenlang dag-in-dag-uit ogenschijnlijk moeiteloos en met zichtbaar plezier doet. Alleen al daarom koester ik zo'n waardering voor haar man dat ik graag een grote stap terug doe voor hem. Geef de man de ruimte zijn ding met haar te doen, want zij licht op door wat hij op dagelijkse basis met haar doet. Zo zie ik haar het liefste en ik weet dat ik het niveau wat hij bij haar bereikt nooit zal bereiken aangezien zij en ik elkaar na een paar dagen in één vakantiehuisje al op elkaar's zenuwen werken. Wat mij betreft is haar voorkeur voor hem goed zoals deze is, vooral zo houden!
anoniem_161904 wijzigde dit bericht op 16-09-2013 19:09
Reden: op verzoek
Reden: op verzoek
% gewijzigd
zondag 15 september 2013 om 23:43
quote:jaakds schreef op 15 september 2013 @ 22:29:
Maar net als polygame toestanden kunnen mislukken of tot spanningen kunnen leiden, zien we toch rondom ons voortdurend ook monogame relaties kapseizen. En toch blijft dat ingeburgerde systeem maatschappelijk veel beter aanvaard dan een vreedzame dubbelrelatie.
Is het je bedoeling een lans te breken voor polyamorie? Zou je graag zien dat relaties zoals de jouwe maatschappelijk meer aanvaard worden?
En zo ja, waarom?
Als het goed is zoals het is dan is dat toch prima? Als je stevig in je schoenen staat vwb je relaties dan heb je niks uit te leggen. Het is zoals het is, klaar.
Dan ben je helemaal niet vatbaar voor oordelen van anderen. Er zijn mensen zat in mijn omgeving die weten dat ik géén man heb maar niet manloos ben. Niemand zegt daar iets negatiefs over en als ze dat wel doen glijdt dat van me af. Totaal onbelangrijk.
Kluif, zou je dat stukje over je minnares niet weghalen?
Het kon haar nog wel eens herkenbaar maken.
Maar net als polygame toestanden kunnen mislukken of tot spanningen kunnen leiden, zien we toch rondom ons voortdurend ook monogame relaties kapseizen. En toch blijft dat ingeburgerde systeem maatschappelijk veel beter aanvaard dan een vreedzame dubbelrelatie.
Is het je bedoeling een lans te breken voor polyamorie? Zou je graag zien dat relaties zoals de jouwe maatschappelijk meer aanvaard worden?
En zo ja, waarom?
Als het goed is zoals het is dan is dat toch prima? Als je stevig in je schoenen staat vwb je relaties dan heb je niks uit te leggen. Het is zoals het is, klaar.
Dan ben je helemaal niet vatbaar voor oordelen van anderen. Er zijn mensen zat in mijn omgeving die weten dat ik géén man heb maar niet manloos ben. Niemand zegt daar iets negatiefs over en als ze dat wel doen glijdt dat van me af. Totaal onbelangrijk.
Kluif, zou je dat stukje over je minnares niet weghalen?
Het kon haar nog wel eens herkenbaar maken.
maandag 16 september 2013 om 00:07
Roos, jaak gaf in een eerdere post al aan wat de gevolgen waren zodra iemand per ongeluk achter de dubbel relatie kwam, en met welke vooroordelen hij dan te maken kreeg.. Moet hij dan nogmaals uitleg geven waarom het voor hem hij het fijn zou vinden als dat maatschappelijk meer geaccepteerd zou zijn?
Verder zie ik Jaak nergens prediken of lansen breken.. Wel lees ik posts waarbij een andere vorm van minnaarsrelaties wordt uitgelegd.. En hoe dat voor 4 mensen al 20 werkt..
Ien, over polyamorie, waar staat dat de beide relaties die je dan hebt geheel gelijkwaardig zouden moeten zijn? Polyamorie, meerdere liefdes.. Waarom zouden deze dan niet op hun eigen wijze mogen worden ingevuld? Waarom mag het geen polyamorie zijn als je met een van de partners niet een echte nr1 relatie hebt?
Verder zie ik Jaak nergens prediken of lansen breken.. Wel lees ik posts waarbij een andere vorm van minnaarsrelaties wordt uitgelegd.. En hoe dat voor 4 mensen al 20 werkt..
Ien, over polyamorie, waar staat dat de beide relaties die je dan hebt geheel gelijkwaardig zouden moeten zijn? Polyamorie, meerdere liefdes.. Waarom zouden deze dan niet op hun eigen wijze mogen worden ingevuld? Waarom mag het geen polyamorie zijn als je met een van de partners niet een echte nr1 relatie hebt?
maandag 16 september 2013 om 08:56
Sweetlnez daar heb je een heel goed punt. Dat begin ik mij ook meer en meer af te vragen. Ik ben aan het leren om het onder controle te houden en moet echt nog mijn plaats leren denk ik. Dat moet want het is niet fair tegen mijn man om mij op hem af te reageren voor die redenen. Ik probeer mij ook terug meer bezig te houden met mijn man en ja ons leven.
Grietje4 het avondje stappen is uitgedraaid in een gans weekend met die vriendin. We zijn gisteren ook nog is gaan wellnessen paar uurtjes en dat had ik juist nodig. Niemand weet over mijn minnaar dus was het een gans namiddagje over vanalles en nog wat maar niet over mijn minnaar en dat was net wat ik nodig heb. Heb helemaal niet aan hem gedacht die uren en dat deed deugd.
Je lijkt een goede tweede relatie te hebben als ik zo lees?
Grietje4 het avondje stappen is uitgedraaid in een gans weekend met die vriendin. We zijn gisteren ook nog is gaan wellnessen paar uurtjes en dat had ik juist nodig. Niemand weet over mijn minnaar dus was het een gans namiddagje over vanalles en nog wat maar niet over mijn minnaar en dat was net wat ik nodig heb. Heb helemaal niet aan hem gedacht die uren en dat deed deugd.
Je lijkt een goede tweede relatie te hebben als ik zo lees?
maandag 16 september 2013 om 10:32
quote:jaakds schreef op 15 september 2013 @ 22:29:
Vor de believers en de non believers in polyamore dubbelrelaties: in mijn relaas heb ik nergens beweerd dat een open dubbelrelatie voor iedereen werkt. Integendeel zelfs.
Het enige dat ik wil aantonen is, dat het echt wel kan, zoals een monogame relatie ook echt wel kan werken. Ik ben zelf trouwens ook in een strict monogame relatie begonnen, destijds.
Maar net als polygame toestanden kunnen mislukken of tot spanningen kunnen leiden, zien we toch rondom ons voortdurend ook monogame relaties kapseizen. En toch blijft dat ingeburgerde systeem maatschappelijk veel beter aanvaard dan een vreedzame dubbelrelatie.
Het klopt verder wel dat men vrijwel automatisch een primaire en een secundaire relatie heeft, omdat men inderdaad meestal wel anders gebonden is aan de ene partner dan aan de andere via kids, huis, enz.
Toch moet ik eerlijk zeggen dat dit bij mij niet resulteert in een ander gevoel voor de ene dan voor de andere. Ik kan niet zeggen dat ik de ene liever zie dan de andere. De vreedzame openheid, waarbij je de secundaire partner niet moet verstoppen voor de primaire, maakt dat je daar vrijer kan over nadenken. Misschien helpt het ook dat beide partners zeer goed bevriend zijn met elkaar.
Mij hoef je niet te overtuigen hoor. Ik vind het helemaal prima dat jullie gelukkig zijn. Ik trok alleen de vergelijking tussen polyamorie en het houden van twee kinderen in twijfel Boeit mij vrij weinig of men gelukkig is in een monogame relatie of dat je bij wijze van spreke er een hele leefgemeenschap op na houdt, zolang alle partners er maar happy mee zijn.
Ik kan het alleen niet. Ik kan niet zo goed schakelen tussen de primaire en secundaire relatie. Ik had er last van dat ik graag wilde weten hoe dingen verliepen en wilde naast seks ook emoties delen, maar liep tegen een afstand van ruim 250 km en een ander gezin aan. Nu zijn jouw vrouwen vriendinnen en was ik de geheime minnares, dat maakt natuurlijk al een groot verschil. Maar dan nog, ik heb het voor mezelf nodig om maar 1 man te hebben met wie ik alles deel. En andere mannen komen daar niet bij in de buurt. Hoe is het eigenlijk voor de man van jouw tweede vrouw? Deelt hij ook in de emoties (niet in de seks begreep ik)? Blijft hij dan niet enigszins een buitenstaander?
Vor de believers en de non believers in polyamore dubbelrelaties: in mijn relaas heb ik nergens beweerd dat een open dubbelrelatie voor iedereen werkt. Integendeel zelfs.
Het enige dat ik wil aantonen is, dat het echt wel kan, zoals een monogame relatie ook echt wel kan werken. Ik ben zelf trouwens ook in een strict monogame relatie begonnen, destijds.
Maar net als polygame toestanden kunnen mislukken of tot spanningen kunnen leiden, zien we toch rondom ons voortdurend ook monogame relaties kapseizen. En toch blijft dat ingeburgerde systeem maatschappelijk veel beter aanvaard dan een vreedzame dubbelrelatie.
Het klopt verder wel dat men vrijwel automatisch een primaire en een secundaire relatie heeft, omdat men inderdaad meestal wel anders gebonden is aan de ene partner dan aan de andere via kids, huis, enz.
Toch moet ik eerlijk zeggen dat dit bij mij niet resulteert in een ander gevoel voor de ene dan voor de andere. Ik kan niet zeggen dat ik de ene liever zie dan de andere. De vreedzame openheid, waarbij je de secundaire partner niet moet verstoppen voor de primaire, maakt dat je daar vrijer kan over nadenken. Misschien helpt het ook dat beide partners zeer goed bevriend zijn met elkaar.
Mij hoef je niet te overtuigen hoor. Ik vind het helemaal prima dat jullie gelukkig zijn. Ik trok alleen de vergelijking tussen polyamorie en het houden van twee kinderen in twijfel Boeit mij vrij weinig of men gelukkig is in een monogame relatie of dat je bij wijze van spreke er een hele leefgemeenschap op na houdt, zolang alle partners er maar happy mee zijn.
Ik kan het alleen niet. Ik kan niet zo goed schakelen tussen de primaire en secundaire relatie. Ik had er last van dat ik graag wilde weten hoe dingen verliepen en wilde naast seks ook emoties delen, maar liep tegen een afstand van ruim 250 km en een ander gezin aan. Nu zijn jouw vrouwen vriendinnen en was ik de geheime minnares, dat maakt natuurlijk al een groot verschil. Maar dan nog, ik heb het voor mezelf nodig om maar 1 man te hebben met wie ik alles deel. En andere mannen komen daar niet bij in de buurt. Hoe is het eigenlijk voor de man van jouw tweede vrouw? Deelt hij ook in de emoties (niet in de seks begreep ik)? Blijft hij dan niet enigszins een buitenstaander?
maandag 16 september 2013 om 10:35
quote:Sensual_D schreef op 16 september 2013 @ 00:07:
Ien, over polyamorie, waar staat dat de beide relaties die je dan hebt geheel gelijkwaardig zouden moeten zijn? Polyamorie, meerdere liefdes.. Waarom zouden deze dan niet op hun eigen wijze mogen worden ingevuld? Waarom mag het geen polyamorie zijn als je met een van de partners niet een echte nr1 relatie hebt?Beste Sense, ik schreef over polyamorie en relaties. Om deze vragen te kunnen beantwoorden, moet ik het weer over balans hebben. En aangezien jij en ik een geheel andere definitie van balans hebben, gaat dat niet lukken. Dus als je het niet heel erg vind, sla ik jouw vragen even over.
Ien, over polyamorie, waar staat dat de beide relaties die je dan hebt geheel gelijkwaardig zouden moeten zijn? Polyamorie, meerdere liefdes.. Waarom zouden deze dan niet op hun eigen wijze mogen worden ingevuld? Waarom mag het geen polyamorie zijn als je met een van de partners niet een echte nr1 relatie hebt?Beste Sense, ik schreef over polyamorie en relaties. Om deze vragen te kunnen beantwoorden, moet ik het weer over balans hebben. En aangezien jij en ik een geheel andere definitie van balans hebben, gaat dat niet lukken. Dus als je het niet heel erg vind, sla ik jouw vragen even over.
maandag 16 september 2013 om 10:53
De verwarring is compleet!
Ik zit ook al geruime tijd op de wachtbank. Vorige week aan nr.2 gevraagd of hij nog wel wilt. Ja hij wil mij niet kwijt en wil mij blijven zien,maar door omstandigheden zijns kant kan het even niet. Ik heb wel begrip en op dit moment kan het mij ook allemaal even gestolen worden.
Mijn nr.1 blijft op mij inpraten en denkt,dat de liefde van mij voor hem over is. Ik heb het heel lang ontkent,maar denk nu af en toe: nr.2 is geen welkome aanvulling,maar misschien wel een afleidingsmanoeuvre om het niet onder ogen te zie!?
Ik weet dat het handiger is om nu ook te stoppen met nr.2, maar wil hem zo graag nog een keer zien en voelen.
Ik ben geen vrouw van de wereld en heb geen topman. Ik werk partime
Ik zit ook al geruime tijd op de wachtbank. Vorige week aan nr.2 gevraagd of hij nog wel wilt. Ja hij wil mij niet kwijt en wil mij blijven zien,maar door omstandigheden zijns kant kan het even niet. Ik heb wel begrip en op dit moment kan het mij ook allemaal even gestolen worden.
Mijn nr.1 blijft op mij inpraten en denkt,dat de liefde van mij voor hem over is. Ik heb het heel lang ontkent,maar denk nu af en toe: nr.2 is geen welkome aanvulling,maar misschien wel een afleidingsmanoeuvre om het niet onder ogen te zie!?
Ik weet dat het handiger is om nu ook te stoppen met nr.2, maar wil hem zo graag nog een keer zien en voelen.
Ik ben geen vrouw van de wereld en heb geen topman. Ik werk partime
maandag 16 september 2013 om 10:56
maandag 16 september 2013 om 11:00
Volgens mij staat polyamorie officiëel beschreven als "houden van 2 mannen/vrouwen". In de zuivere zin het woord ben ik heb ik ook een poosje de polyamorie bedreven, toen ik nog getrouwd was en een intense minnaarrelatie had.
Toch ken ik er zelf een andere lading aan toe. De vriendin van tantraman ziet haar 2e man een keer of 2-3 in de week en dat is niet just seks. De mensen heel dichtbij (kind van tantraman bv) zijn op de hoogte en dat wordt geaccepteerd. Lief en leed wordt gedeeld en het lijkt ook stukken duurzamer dan een minnaarrelatie, dit duurt al een jaar of 4.
Voor hun werkt het. Het grijpt mij al naar de keel als ik erover schrijf.
Toch ken ik er zelf een andere lading aan toe. De vriendin van tantraman ziet haar 2e man een keer of 2-3 in de week en dat is niet just seks. De mensen heel dichtbij (kind van tantraman bv) zijn op de hoogte en dat wordt geaccepteerd. Lief en leed wordt gedeeld en het lijkt ook stukken duurzamer dan een minnaarrelatie, dit duurt al een jaar of 4.
Voor hun werkt het. Het grijpt mij al naar de keel als ik erover schrijf.
maandag 16 september 2013 om 11:04
droppey2011
ja je weet dat je zou moeten stoppen maar het weten en het effectief doen zijn twee andere dingen. Op het vlak van nr2 zitten wij in hetzelfde schuitje maar mijn nr1 weet niks van dit alles en zo wil ik het houden.
Bij iemand voor het gemak blijven is de oplossing niet. Je moet volgens mij echt tijd voor jezelf nemen. Een beetje afstand van je minnaar en zien waar jezelf echt naartoe wilt gaan met je verdere leven. De antwoorden kunnen we inderdaad niet geven die zal je zelf moeten vinden maar je kan wel hier op het forum je gedachten kwijt en misschien kunnen mensen je wel een beetje raad geven
ja je weet dat je zou moeten stoppen maar het weten en het effectief doen zijn twee andere dingen. Op het vlak van nr2 zitten wij in hetzelfde schuitje maar mijn nr1 weet niks van dit alles en zo wil ik het houden.
Bij iemand voor het gemak blijven is de oplossing niet. Je moet volgens mij echt tijd voor jezelf nemen. Een beetje afstand van je minnaar en zien waar jezelf echt naartoe wilt gaan met je verdere leven. De antwoorden kunnen we inderdaad niet geven die zal je zelf moeten vinden maar je kan wel hier op het forum je gedachten kwijt en misschien kunnen mensen je wel een beetje raad geven
maandag 16 september 2013 om 11:05
Droppey, wat bedoel je met wachtbank? Weinig contact of even geen date? Is het voor de wachtbankers niet een idee om om helderheid te vragen? Mijn vriend is op vakantie, heeft van tevoren gezegd dat we elkaar in september niet gaan zien. Prima en fijn om duidelijkheid te hebben.
Droppy, weet je zeker dat je wilt scheiden, heb je alles geprobeerd? Heb je je man uberhaupt wel verteld dat je onvrede hebt, weet hij va je minnaar? Denk je niet dat de eerste stap is dat je je onvrede op tafel gooit? Er over zit te denken om bij hem weg te gaan?
Als je dan daadwerkelijk besluit weg te gaan komen de praktische zaken ja. Dat lijkt nu een enorme berg maar in werkelijkheid zijn het kleine bergjes die je één voor één mag beklimmen. Ik kan je daarbij helpen maar dat gaan we niet hier doen.
Droppy, weet je zeker dat je wilt scheiden, heb je alles geprobeerd? Heb je je man uberhaupt wel verteld dat je onvrede hebt, weet hij va je minnaar? Denk je niet dat de eerste stap is dat je je onvrede op tafel gooit? Er over zit te denken om bij hem weg te gaan?
Als je dan daadwerkelijk besluit weg te gaan komen de praktische zaken ja. Dat lijkt nu een enorme berg maar in werkelijkheid zijn het kleine bergjes die je één voor één mag beklimmen. Ik kan je daarbij helpen maar dat gaan we niet hier doen.
