Seks
alle pijlers
Minnaartopic, deel 21.
woensdag 31 juli 2013 om 15:24
Al 20 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
donderdag 17 oktober 2013 om 00:58
En wellicht is nr1 die bodemloze put, maar nog steeds het putje waar ik van hou, die er wel voor me is.. Ik kan emotioneel al helemaal met dit niet bij hem terecht, en onze thuis situatie is door werk de afgelopen maand behoorlijk veranderd. Ik ben (al dan niet alleen) bezig deze situatie aan te pakken en er thuis nog meer van te maken.. Kleine dingen, maar wel dingen die belangrijk voor me zijn.
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
donderdag 17 oktober 2013 om 10:39
Hé Sense,
ik ken je precieze situatie niet, maar het klinkt alsof je van de mannen weinig te verwachten hebt op dit moment. Knap dat je de sterkste wilt zijn, maar is dat niet een beetje veel gevraagd?
Zorg je verder wel goed voor jezelf? Heb je vriendschappen waar je positieve energie uit kunt halen? Lekker zonder mannen een avondje uit of naar de sauna? High tea en een middag dikke lol maken? Ik weet dat het niet alles oplost, maar goed. Dat is niet altijd ad hoc mogelijk.....
Maar waarschijnlijk trap ik nu een open deur in en heb je hier allang zelf aan gedacht....
Hou je haaks!
ik ken je precieze situatie niet, maar het klinkt alsof je van de mannen weinig te verwachten hebt op dit moment. Knap dat je de sterkste wilt zijn, maar is dat niet een beetje veel gevraagd?
Zorg je verder wel goed voor jezelf? Heb je vriendschappen waar je positieve energie uit kunt halen? Lekker zonder mannen een avondje uit of naar de sauna? High tea en een middag dikke lol maken? Ik weet dat het niet alles oplost, maar goed. Dat is niet altijd ad hoc mogelijk.....
Maar waarschijnlijk trap ik nu een open deur in en heb je hier allang zelf aan gedacht....
Hou je haaks!
donderdag 17 oktober 2013 om 11:02
Sense, ik ken je een klein beetje en ik weet dat LD die glaasjes roosvicée nooit van je aangenomen heeft. Hij was degene die met glaasjes liep en dat is ook de kant die hij graag laat zien. Hij is de grote sterke en hij kan bijzonder weinig met zijn eigen kwetsbaarheid. Achter hem aanlopen met glaasjes heeft geen zin, hij zal afweren. Je ziet het nu, hij zit eigenlijk in een aardig kwetsbare positie maar hij stort zich niet in je armen. Jij wil dat wel maar zo werkt het niet, dat is niet de relatie die jullie hebben.
Ik las op je andere topic dat je thuis bezig bent, dat doe je goed. Kleine dingen die je voor hem kan doen en waar je zelf ook lol in hebt.
Ik las op je andere topic dat je thuis bezig bent, dat doe je goed. Kleine dingen die je voor hem kan doen en waar je zelf ook lol in hebt.
donderdag 17 oktober 2013 om 12:04
Dat is even het lastige Roos, ik was het glaasje rooscivée wel, op een andere manier, hij kon met alles bij me terecht en deed dat zeer veelvuldig .. het was echt wel een wisselwerking.
Isandre, Het is niet veel wat ik voor mezelf doe, maar heb daar niet zo heel veel tijd voor.. daarnaast heb ik daar ook niet zo'n zin in. Ben niet zo'n gezellig tiepje de afgelopen maanden.
Isandre, Het is niet veel wat ik voor mezelf doe, maar heb daar niet zo heel veel tijd voor.. daarnaast heb ik daar ook niet zo'n zin in. Ben niet zo'n gezellig tiepje de afgelopen maanden.
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
donderdag 17 oktober 2013 om 13:57
quote:Sense-1970 schreef op 17 oktober 2013 @ 00:56:
Nee, geen nieuw riendje voor mij.. dat zie je inderdaad goed.
Ik besef me dat dit een (ik weet het het klinkt gek!) logisch gevolg is van onze vriendschap, onze band.. waar we 3.5 jaar elkaar konden motiveren, uit de put halen, laten lachen en konden praten.. is dit precies het zelfde maar dan de negatieve kant op.
We voelen elkaars pijn, maar reageren er beide anders op, waar hij wegkruipt, wil ik naar hem toe..wat veroorzaakt dat hij verder wegkruipt.. Omdat hij mijn pijn niet wil zien, niet aan kan..
Oorzaak en gevolg liggen hier heel dicht bij elkaar. En we moeten nu die cirkel te zien doorbreken. Het is nu aan mij om even tijdelijk sterk genoeg te zijn.. (noem het de sterke van de 2) door wat afstand te nemen, hem de kans te geven bij te komen, energie op te doen. En los te laten dat ik niet meer de gene ben waar hij die energie vandaan haalt.. En dat is even moeilijk, zowel het besef dat ik dat eerst altijd wel was, en het besef dat die knuffels die ik heb zo graag wil geven, het glaasje roosvicee wat ik zou willen zijn, even niet kan zijn..
Mijn hele natuur, mijn bestaan = geven, geven, geven.. maar hij is op dit moment niet in staat om ook maar iets aan te nemen, of op te nemen..
Dus kiezen op elkaar.. en volhouden maar..
Volhouden tot wat?
Ik lees hier heel veel opoffering Sense. En ik begrijp dat ook wel, iets wat zo mooi was, geef je niet zomaar op. Maar ik vraag me heel erg af waar de grens dan ligt. In hoeverre kan jij sterk genoeg zijn? En wanneer houdt dat sterk zijn dan weer op? (En wie gaat er sterk voor jou zijn?)
Als je heel eerlijk naar jezelf bent, hoeveel haal jij nog uit de relatie met LD? En hoeveel denk je er ooit weer uit te gaan halen? Is dit een tijdelijk iets (depressie)? Of is dit het begin van het einde?
Volgens mij loop jij ook met een loden last rond. Je bent niet zo'n gezellig typje de laatste maanden. Laat je je nu ook niet leiden door angst? Angst dat het niet meer goed komt? Of nog meer: angst dat je het zonder LD niet gaat redden? Ik wil je een hele dikke knuffel geven, want dit lijkt me zo waanzinnig zwaar. Ik hoop dat je jezelf in het middelpunt kunt zetten en kunt zien waar jij behoefte aan hebt. Want als je alleen maar geeft en je krijgt van niemand iets/weinig terug, dan steven je af op een flinke burnout Sense. Let goed op jezelf en probeer buiten je denkhokjes te kijken naar wat je nodig hebt.
Nee, geen nieuw riendje voor mij.. dat zie je inderdaad goed.
Ik besef me dat dit een (ik weet het het klinkt gek!) logisch gevolg is van onze vriendschap, onze band.. waar we 3.5 jaar elkaar konden motiveren, uit de put halen, laten lachen en konden praten.. is dit precies het zelfde maar dan de negatieve kant op.
We voelen elkaars pijn, maar reageren er beide anders op, waar hij wegkruipt, wil ik naar hem toe..wat veroorzaakt dat hij verder wegkruipt.. Omdat hij mijn pijn niet wil zien, niet aan kan..
Oorzaak en gevolg liggen hier heel dicht bij elkaar. En we moeten nu die cirkel te zien doorbreken. Het is nu aan mij om even tijdelijk sterk genoeg te zijn.. (noem het de sterke van de 2) door wat afstand te nemen, hem de kans te geven bij te komen, energie op te doen. En los te laten dat ik niet meer de gene ben waar hij die energie vandaan haalt.. En dat is even moeilijk, zowel het besef dat ik dat eerst altijd wel was, en het besef dat die knuffels die ik heb zo graag wil geven, het glaasje roosvicee wat ik zou willen zijn, even niet kan zijn..
Mijn hele natuur, mijn bestaan = geven, geven, geven.. maar hij is op dit moment niet in staat om ook maar iets aan te nemen, of op te nemen..
Dus kiezen op elkaar.. en volhouden maar..
Volhouden tot wat?
Ik lees hier heel veel opoffering Sense. En ik begrijp dat ook wel, iets wat zo mooi was, geef je niet zomaar op. Maar ik vraag me heel erg af waar de grens dan ligt. In hoeverre kan jij sterk genoeg zijn? En wanneer houdt dat sterk zijn dan weer op? (En wie gaat er sterk voor jou zijn?)
Als je heel eerlijk naar jezelf bent, hoeveel haal jij nog uit de relatie met LD? En hoeveel denk je er ooit weer uit te gaan halen? Is dit een tijdelijk iets (depressie)? Of is dit het begin van het einde?
Volgens mij loop jij ook met een loden last rond. Je bent niet zo'n gezellig typje de laatste maanden. Laat je je nu ook niet leiden door angst? Angst dat het niet meer goed komt? Of nog meer: angst dat je het zonder LD niet gaat redden? Ik wil je een hele dikke knuffel geven, want dit lijkt me zo waanzinnig zwaar. Ik hoop dat je jezelf in het middelpunt kunt zetten en kunt zien waar jij behoefte aan hebt. Want als je alleen maar geeft en je krijgt van niemand iets/weinig terug, dan steven je af op een flinke burnout Sense. Let goed op jezelf en probeer buiten je denkhokjes te kijken naar wat je nodig hebt.
donderdag 17 oktober 2013 om 14:59
Nee, mijn grootste angst is niet dat ik het niet volhoudt zonder hem, ik weet dat ik uiteindelijk wellicht een lichte vriendschap ofzo met hem overhoudt, maar het intense zal nooit passen in een eventuele nieuwe relatie van zijn kant ..
Daarnaast heeft hij het 38 jaar zonder mij gedaan.. dus het zou wel gek zijn te denken dat hij niet zonder kan toch? Zo realistisch ben ik dan ook wel weer.
@ Ien.. Volhouden tot hij zijn energie weer terug heeft, hij weer meer zijn oude ik terug heeft gevonden.
Op dit moment is LD echt letterlijk LD niet meer, ik ben ook niet de enige die dat aangeeft.. En hij weet dat zelf ook.
Ik weet wat ik nodig heb binnen onze relatie, maar dat kan gewoon nu even niet..En ik weiger dat bij een ander te zoeken, tenzij dat zaken zijn die ik bij mijn nr1 kan vinden.
Het is niet even een 'gewone' vriendschap die je zomaar opgeeft, er zit zoveel meer achter. En voor beide te waardevol om zomaar op te geven. Door de verschillende behoeftes, en gecombineerd met de afstand maakt het communiceren niet makkelijker. Twee hypo emotionele mensen die overlopen over van alles en nog wat (niet eens zo zeer overlopen van emoties over elkaar.. )
Het is dus volhouden in die zin dat ik hem ruimte moet geven bij te komen, accepteren dat het op dit moment even niet kan.
Daarnaast heeft hij het 38 jaar zonder mij gedaan.. dus het zou wel gek zijn te denken dat hij niet zonder kan toch? Zo realistisch ben ik dan ook wel weer.
@ Ien.. Volhouden tot hij zijn energie weer terug heeft, hij weer meer zijn oude ik terug heeft gevonden.
Op dit moment is LD echt letterlijk LD niet meer, ik ben ook niet de enige die dat aangeeft.. En hij weet dat zelf ook.
Ik weet wat ik nodig heb binnen onze relatie, maar dat kan gewoon nu even niet..En ik weiger dat bij een ander te zoeken, tenzij dat zaken zijn die ik bij mijn nr1 kan vinden.
Het is niet even een 'gewone' vriendschap die je zomaar opgeeft, er zit zoveel meer achter. En voor beide te waardevol om zomaar op te geven. Door de verschillende behoeftes, en gecombineerd met de afstand maakt het communiceren niet makkelijker. Twee hypo emotionele mensen die overlopen over van alles en nog wat (niet eens zo zeer overlopen van emoties over elkaar.. )
Het is dus volhouden in die zin dat ik hem ruimte moet geven bij te komen, accepteren dat het op dit moment even niet kan.
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
donderdag 17 oktober 2013 om 17:53
He jakkes, Sense, dat het nog steeds zo'n zoektocht en zo'n strijd is.
Ik had gehoopt dat jullie toch ergens wel een stabiliteit zouden vinden en vandaar uit een nieuwe, andere vriendschap op zouden kunnen bouwen.
Elkaar vasthouden kan de pijn ook heviger maken, denk ik. Juist als je merkt dat wat ooit zo mooi was, nu tegen jullie werkt. In plaats van het jullie blij maakt, het jullie nu juist verdrietig maakt en pijn geeft.
Ruimte voor een ander vriendje, is er wrs ook in zijn geheel niet. Iemand die zo lang zo in je systeem zit, is er niet zomaar uit en er is niet zomaar een plekje voor iemand anders. Ik denk dat als die ruimte er wel komt, er ook wel weer iemand op je pad komt. Er komt altijd weer iemand op je pad. Hoe dan ook. Er zijn nu eenmaal meer mannen die een snaartje kunnen raken, niet alleen LD. Alleen is het nu nog veel en veel te vroeg daarvoor. Dat snap ik ook heel goed!
Goed dat je even afstand neemt, er even een beetje adem in laat komen. Ik denk dat het goed is om hem de ruimte te geven om zichzelf weer te vinden, weer alles op een rij te krijgen. Soms heb je tijd alleen nodig, om daarna weer de mensen op te zoeken die je om je heen wilt hebben. Nu afstand betekent niet dat hij je niet nodig heeft, maar dat hij even meer dan genoeg aan zichzelf heeft.
Ik weet nog dat Guus zijn burn out had en ik er om kon huilen dat hij zo moeilijk zat. Ik kon hem niet helpen, hij moest het zelf doen. Het enige dat ik kon doen, was laten weten dat ik er was. Op afstand. En dat ik aan hem dacht en hij bij me terecht kon. Ik stuurde elke week iets, een klein berichtje, of een liedje, of gewoon iets liefs of iets grappigs. Daarmee hoopte ik hem de ruimte te geven die hij nodig had en zodat ik niet van de radar verdween.
Hoe moeilijk het ook was. Maar het ging om hem, niet om mij, hoe graag ik er ook voor hem wilde zijn. Hij moest beter worden en ik hoefde hem niet te helen.
Het gaat om LD, om wat hij nu nodig heeft om weer zichzelf te vinden en dat moet hij op zijn manier doen. Dan maar even bungelen in zijn eentje. En hoe moeilijk het ook is om dat los te laten, terwijl je hele hart schreeuwt dat je hem aan je boezem wilt drukken tot alles voorbij is.. soms moet het voor een tijdje.
Maar oh, wat is dat moeilijk.
Hier gaat het eigenlijk wel goed. We houden elkaar keurig voor de gek iig. We zijn BFFs en bakken daar helemaal niks van.
We praten meer dan ooit en dat is heel erg fijn, alsof we elkaar nu pas echt leren kennen en de diepte in gaan. Maar toen ik zaterdag met een vriendin in een ander dorp op stap ging en ik flink in de lampen hing, was hij bloedchagrijnig en heeft hij zich flink bezat bij een van zijn klanten. Heel chic .
Alleen is dat hele 'aan thuis werken' vergeten, is hij hele dagen of de bergen in, op jacht, of zuipt met vrienden in de lokale kroeg. Daar werkt hij iig wel aan zichzelf, in de natuur, dus dat is al iets. Maar daarnaast zoekt hij veel contact met mij, dus uiteindelijk schiet het verder weinig op voor thuis.
Hoe het verder moet? Geen idee nog. Maar ons contact is wel goed en we worden nog steeds blij van elkaar. We hebben veel lol, maken veel grapjes en hij deelt veel.
De seks is inmiddels weer terug in berichtjes. Niet direct over ons en nu, maar meer spannende verhalen vertellen of ervaringen van vroeger delen. Ik was nogal een wilde, als student, en hij een braverd, dus hij smult van mijn verhalen. Ik rem het af en toe, omdat hij degene was die de seks stopte, maar hij laat zich niet altijd remmen.
Het is in ieder geval nog niet voorbij.
Ik had gehoopt dat jullie toch ergens wel een stabiliteit zouden vinden en vandaar uit een nieuwe, andere vriendschap op zouden kunnen bouwen.
Elkaar vasthouden kan de pijn ook heviger maken, denk ik. Juist als je merkt dat wat ooit zo mooi was, nu tegen jullie werkt. In plaats van het jullie blij maakt, het jullie nu juist verdrietig maakt en pijn geeft.
Ruimte voor een ander vriendje, is er wrs ook in zijn geheel niet. Iemand die zo lang zo in je systeem zit, is er niet zomaar uit en er is niet zomaar een plekje voor iemand anders. Ik denk dat als die ruimte er wel komt, er ook wel weer iemand op je pad komt. Er komt altijd weer iemand op je pad. Hoe dan ook. Er zijn nu eenmaal meer mannen die een snaartje kunnen raken, niet alleen LD. Alleen is het nu nog veel en veel te vroeg daarvoor. Dat snap ik ook heel goed!
Goed dat je even afstand neemt, er even een beetje adem in laat komen. Ik denk dat het goed is om hem de ruimte te geven om zichzelf weer te vinden, weer alles op een rij te krijgen. Soms heb je tijd alleen nodig, om daarna weer de mensen op te zoeken die je om je heen wilt hebben. Nu afstand betekent niet dat hij je niet nodig heeft, maar dat hij even meer dan genoeg aan zichzelf heeft.
Ik weet nog dat Guus zijn burn out had en ik er om kon huilen dat hij zo moeilijk zat. Ik kon hem niet helpen, hij moest het zelf doen. Het enige dat ik kon doen, was laten weten dat ik er was. Op afstand. En dat ik aan hem dacht en hij bij me terecht kon. Ik stuurde elke week iets, een klein berichtje, of een liedje, of gewoon iets liefs of iets grappigs. Daarmee hoopte ik hem de ruimte te geven die hij nodig had en zodat ik niet van de radar verdween.
Hoe moeilijk het ook was. Maar het ging om hem, niet om mij, hoe graag ik er ook voor hem wilde zijn. Hij moest beter worden en ik hoefde hem niet te helen.
Het gaat om LD, om wat hij nu nodig heeft om weer zichzelf te vinden en dat moet hij op zijn manier doen. Dan maar even bungelen in zijn eentje. En hoe moeilijk het ook is om dat los te laten, terwijl je hele hart schreeuwt dat je hem aan je boezem wilt drukken tot alles voorbij is.. soms moet het voor een tijdje.
Maar oh, wat is dat moeilijk.
Hier gaat het eigenlijk wel goed. We houden elkaar keurig voor de gek iig. We zijn BFFs en bakken daar helemaal niks van.
We praten meer dan ooit en dat is heel erg fijn, alsof we elkaar nu pas echt leren kennen en de diepte in gaan. Maar toen ik zaterdag met een vriendin in een ander dorp op stap ging en ik flink in de lampen hing, was hij bloedchagrijnig en heeft hij zich flink bezat bij een van zijn klanten. Heel chic .
Alleen is dat hele 'aan thuis werken' vergeten, is hij hele dagen of de bergen in, op jacht, of zuipt met vrienden in de lokale kroeg. Daar werkt hij iig wel aan zichzelf, in de natuur, dus dat is al iets. Maar daarnaast zoekt hij veel contact met mij, dus uiteindelijk schiet het verder weinig op voor thuis.
Hoe het verder moet? Geen idee nog. Maar ons contact is wel goed en we worden nog steeds blij van elkaar. We hebben veel lol, maken veel grapjes en hij deelt veel.
De seks is inmiddels weer terug in berichtjes. Niet direct over ons en nu, maar meer spannende verhalen vertellen of ervaringen van vroeger delen. Ik was nogal een wilde, als student, en hij een braverd, dus hij smult van mijn verhalen. Ik rem het af en toe, omdat hij degene was die de seks stopte, maar hij laat zich niet altijd remmen.
Het is in ieder geval nog niet voorbij.
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
vrijdag 18 oktober 2013 om 00:27
Hi! Een paar weken geleden kwam ik hier binnenstuiven, helemaal vol van mijn Mogelijke Nr2 (Mnr2).
En toen bleef het stil...
Ik heb hier wel meegelezen, veel en vaak. Maar behalve zwijmelen over wat ik allemaal met Mnr2 uit zou willen spoken, heb ik op dit moment niets te vertellen. Nr1 is nog steeds lichtelijk afwijzend tegen mijn afzonderlijk daten met Mnr2, maar over een trio hebben we het vaker gehad en ik ben van gedachten veranderd. Ik sta daar nu absoluut voor open. Zeker nu Nr1 duidelijk heeft gemaakt dat dat wat hem betreft de weg vrijmaakt voor afzonderlijk daten.
Intussen heeft Mnr2 nog altijd geen weet van mijn plannen met hem, en daar zit 'm natuurlijk de crux. Het contact dat er was, was plagend en flirtend. Maar het waren slechts een paar berichten, door omstandigheden is het er nog niet van gekomen hem weer te zien. En ik wil hem face2face voorzichtig vertellen en vragen.
Dus... status quo. Maar ik heb voor mezelf wel een periode gesteld waarbinnen ik de knoop doorgehakt wil zien. En zo niet: dan niet. Iets met beton en prikkeldraad geloof ik, en veel meelezen hier. Dank voor het delen van jullie verhalen.
En toen bleef het stil...
Ik heb hier wel meegelezen, veel en vaak. Maar behalve zwijmelen over wat ik allemaal met Mnr2 uit zou willen spoken, heb ik op dit moment niets te vertellen. Nr1 is nog steeds lichtelijk afwijzend tegen mijn afzonderlijk daten met Mnr2, maar over een trio hebben we het vaker gehad en ik ben van gedachten veranderd. Ik sta daar nu absoluut voor open. Zeker nu Nr1 duidelijk heeft gemaakt dat dat wat hem betreft de weg vrijmaakt voor afzonderlijk daten.
Intussen heeft Mnr2 nog altijd geen weet van mijn plannen met hem, en daar zit 'm natuurlijk de crux. Het contact dat er was, was plagend en flirtend. Maar het waren slechts een paar berichten, door omstandigheden is het er nog niet van gekomen hem weer te zien. En ik wil hem face2face voorzichtig vertellen en vragen.
Dus... status quo. Maar ik heb voor mezelf wel een periode gesteld waarbinnen ik de knoop doorgehakt wil zien. En zo niet: dan niet. Iets met beton en prikkeldraad geloof ik, en veel meelezen hier. Dank voor het delen van jullie verhalen.
I have the heart to love you but i haven't the courage to bring you back into my arms..
vrijdag 18 oktober 2013 om 12:42
Ja nog altijd dezelfde minnaar 
Kprobeer er mij niet meer druk in te maken dat hij zo weinig tijd heeft en soms niets laat horen. Het lukt al aardig om dan niet achter hem aan te zitten maar soms verval ik wel is in oude gewoontes ma goed we zijn op de betere weg.
Ik geniet gewoon van de momenten dat ik wel berichten krijg en hij wel tijd heeft voor mij
Kprobeer er mij niet meer druk in te maken dat hij zo weinig tijd heeft en soms niets laat horen. Het lukt al aardig om dan niet achter hem aan te zitten maar soms verval ik wel is in oude gewoontes ma goed we zijn op de betere weg.
Ik geniet gewoon van de momenten dat ik wel berichten krijg en hij wel tijd heeft voor mij
vrijdag 18 oktober 2013 om 13:57
@ Heidi, het verschil zit hem denk ik in het contact wat jij nu hebt met Guus, en het contact wat ik niet meer heb met LD..
Juist het kletsen, mis ik ontzettend.. Over luchtige en minder luchtige zaken.. Zijn PC aanzetten en een chat lijkt hem al als een marathon.. Daarbij kan hij niet met mijn emoties overweg die dus ontstaan door het 'missen' .. soort cirkeltje.
Grappig hoe jij zegt "We zijn BFFs en bakken daar helemaal niks van" .. ik vind dat vanuit je posts nog wel meevallen
Juist het kletsen, mis ik ontzettend.. Over luchtige en minder luchtige zaken.. Zijn PC aanzetten en een chat lijkt hem al als een marathon.. Daarbij kan hij niet met mijn emoties overweg die dus ontstaan door het 'missen' .. soort cirkeltje.
Grappig hoe jij zegt "We zijn BFFs en bakken daar helemaal niks van" .. ik vind dat vanuit je posts nog wel meevallen
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
vrijdag 18 oktober 2013 om 18:45
Sense, het lijkt bijna wel of onze situaties omgekeerd verlopen. Tot nu toe hadden wij dat namelijk niet, dat vele contact. Dat is pas sinds kort. Alsof het een soort compensatie is voor het niet meer hebben van seks en het kwijtraken van dat lijntje dat ons bint. Nu is dit een nieuw lijntje, zoiets.
Het is de inhoud van de berichtjes, de tijdstippen en de frequentie. In deze situatie, waarin hij alles voor zichzelf op een rij wilde krijgen en ook thuis, helpt dit contact met mij niet echt. We zijn natuurlijk geen zuivere BFFs, daarvoor hebben we teveel gedeeld en de onderliggende spanning wordt alleen maar meer.
Ik vind het nog steeds vreemdgaan wat hij doet, al is het nu niet fysiek, maar emotioneel.
Juist het kletsen, bindt idd. Ik kan me heel goed voorstellen dat je dat mist. Juist daarmee bouw je veel meer op dan die keren seks.
En wij hadden die gesprekjes wel, maar nu vele malen meer, alsof we de seks moeten compenseren. Maar nog meer binden, maakt het alleen nog maar intenser. Dat heeft niks met vriendschap te maken - toch?
Het is de inhoud van de berichtjes, de tijdstippen en de frequentie. In deze situatie, waarin hij alles voor zichzelf op een rij wilde krijgen en ook thuis, helpt dit contact met mij niet echt. We zijn natuurlijk geen zuivere BFFs, daarvoor hebben we teveel gedeeld en de onderliggende spanning wordt alleen maar meer.
Ik vind het nog steeds vreemdgaan wat hij doet, al is het nu niet fysiek, maar emotioneel.
Juist het kletsen, bindt idd. Ik kan me heel goed voorstellen dat je dat mist. Juist daarmee bouw je veel meer op dan die keren seks.
En wij hadden die gesprekjes wel, maar nu vele malen meer, alsof we de seks moeten compenseren. Maar nog meer binden, maakt het alleen nog maar intenser. Dat heeft niks met vriendschap te maken - toch?
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
vrijdag 18 oktober 2013 om 22:19
vrijdag 18 oktober 2013 om 23:25
Nou, daar twijfel ik echt niet aan, aan wat het voor je betekent en betekende. Na zoveel jaar zit iemand diep, dat heb ik ook nooit bestreden toch? Je verdriet en alle gevoelens neem ik echt wel serieus hoor!
Ik had deze in ieder geval nooit aan zien komen. Guus kwijtraken, echt helemaal, lijkt me afschuwelijk, maar waar dit nu toe gaat leiden, weet ik ook niet.
Nog steeds houd ik er rekening mee dat het contact af gaat nemen, maar aan de andere kant is ons contact nou net het enige waarin hij zijn hart kan luchten. Ik ben de enige die alles weet en die hij kan vertrouwen.
En bizar idd. Dat juist datgene dat jij zo graag wilt geven, nu teveel lijkt te zijn en ik in mijn situatie nadenk of ik het wel moet geven en hem niet wat meer los moet laten om hem na te kunnen laten denken over alles. Alleen is dat niet mijn verantwoordelijkheid en wil ik hem niet kwijt, en dus ben ik er.
LD is alleen niet zichzelf en ik weet nog zo rond januari toen Guus zo moeilijk zat, dat je dan machteloos bent. Aan de zijlijn staat en daar ook moet blijven staan, je kunt het veld even niet in.
Ik had deze in ieder geval nooit aan zien komen. Guus kwijtraken, echt helemaal, lijkt me afschuwelijk, maar waar dit nu toe gaat leiden, weet ik ook niet.
Nog steeds houd ik er rekening mee dat het contact af gaat nemen, maar aan de andere kant is ons contact nou net het enige waarin hij zijn hart kan luchten. Ik ben de enige die alles weet en die hij kan vertrouwen.
En bizar idd. Dat juist datgene dat jij zo graag wilt geven, nu teveel lijkt te zijn en ik in mijn situatie nadenk of ik het wel moet geven en hem niet wat meer los moet laten om hem na te kunnen laten denken over alles. Alleen is dat niet mijn verantwoordelijkheid en wil ik hem niet kwijt, en dus ben ik er.
LD is alleen niet zichzelf en ik weet nog zo rond januari toen Guus zo moeilijk zat, dat je dan machteloos bent. Aan de zijlijn staat en daar ook moet blijven staan, je kunt het veld even niet in.
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
zaterdag 19 oktober 2013 om 08:28
Meeleesmodus off
Hier gaat het goed balansje zit goed!
Nr 1 en ik hebben mekaar terug gevonden , wat tijd voor mekaar ...gepraat ... Lekkere seks ...
En nr 2 ... Is er ook nog ... Ik loop er niet meer achteraan heb ondervonden dat hij dat dus ook kan
Het constante is er op sommige dagen nog wel ... Maar ga graag mee in z'n geile sms'jes en telefoontjes ! Zalig
We hadden normaal ook date maar die kon dan niet doorgaan ... Maar dan wel dag later toch onverwacht hem kunnen zien
Alexia bij jullie lukt het dus ook goed nu !
Geniet ervan !!!
Hier gaat het goed balansje zit goed!
Nr 1 en ik hebben mekaar terug gevonden , wat tijd voor mekaar ...gepraat ... Lekkere seks ...
En nr 2 ... Is er ook nog ... Ik loop er niet meer achteraan heb ondervonden dat hij dat dus ook kan
Het constante is er op sommige dagen nog wel ... Maar ga graag mee in z'n geile sms'jes en telefoontjes ! Zalig
We hadden normaal ook date maar die kon dan niet doorgaan ... Maar dan wel dag later toch onverwacht hem kunnen zien
Alexia bij jullie lukt het dus ook goed nu
!Geniet ervan !!!
zaterdag 19 oktober 2013 om 09:17
