Seks
alle pijlers
seks en maatschappijkritiek
maandag 28 juli 2014 om 09:36
Hoi ladies,
Ik merk dat er van mijn generatie nog maar weinig vrouwen zijn die zich drukmaken om vrouwenongelijkheid en onderdrukking. Veel meisjes vinden het prima als ze leuke kleren in de kast hebben hangen en 's zomers een roseetje of een witbiertje kunnen drinken in het park.
Er is onthutsend weinig solidariteit met meisjes en vrouwen in India, Pakistan en Afghanistan die worden onderdrukt, verkracht en kort gehouden. Er is geen enkele woede over de loonkloof die nog steeds bestaat tussen mannen en vrouwen in Nederland (!). We vinden het allemaal normaal dat Nederland nog nooit een vrouw als premier heeft gehad en dat emancipatie al 30 jaar van de politieke agenda is.
Als je kijkt naar de misstanden die al duizenden jaren, tot op de dag van vandaag, door mannen worden gepleegd, als je kijkt naar de vrouwenhaat en de onderdrukking, is het dan niet de taak van elke zichzelf respecterende vrouw om een activistische levenshouding te cultiveren en zeker niet te heulen met de 'vijand'?
Er is een anekdote in de Griekse mythologie, waarbij vrouwen hun mannen seks onthielden en zo een einde maakten aan de oorlog. Moeten we niet ophouden seks te hebben en relaties aan te knopen met mannen totdat we eindelijk het patriarchaat op de knieeen hebben gedwongen? Moeten we niet terug naar de hoogtijdagen van het feministisch activisme, toen heteroseks werd gezien als per definitie ongelijkwaardig?
Ik ben trots om te zeggen dat ik nog nooit seks met een jongen/man heb gehad en dat ook nooit zal doen zolang vrouwen geen gelijkwaardige positie hebben in in ieder geval Nederland. Wie doet er mee?
Ik merk dat er van mijn generatie nog maar weinig vrouwen zijn die zich drukmaken om vrouwenongelijkheid en onderdrukking. Veel meisjes vinden het prima als ze leuke kleren in de kast hebben hangen en 's zomers een roseetje of een witbiertje kunnen drinken in het park.
Er is onthutsend weinig solidariteit met meisjes en vrouwen in India, Pakistan en Afghanistan die worden onderdrukt, verkracht en kort gehouden. Er is geen enkele woede over de loonkloof die nog steeds bestaat tussen mannen en vrouwen in Nederland (!). We vinden het allemaal normaal dat Nederland nog nooit een vrouw als premier heeft gehad en dat emancipatie al 30 jaar van de politieke agenda is.
Als je kijkt naar de misstanden die al duizenden jaren, tot op de dag van vandaag, door mannen worden gepleegd, als je kijkt naar de vrouwenhaat en de onderdrukking, is het dan niet de taak van elke zichzelf respecterende vrouw om een activistische levenshouding te cultiveren en zeker niet te heulen met de 'vijand'?
Er is een anekdote in de Griekse mythologie, waarbij vrouwen hun mannen seks onthielden en zo een einde maakten aan de oorlog. Moeten we niet ophouden seks te hebben en relaties aan te knopen met mannen totdat we eindelijk het patriarchaat op de knieeen hebben gedwongen? Moeten we niet terug naar de hoogtijdagen van het feministisch activisme, toen heteroseks werd gezien als per definitie ongelijkwaardig?
Ik ben trots om te zeggen dat ik nog nooit seks met een jongen/man heb gehad en dat ook nooit zal doen zolang vrouwen geen gelijkwaardige positie hebben in in ieder geval Nederland. Wie doet er mee?
"De relaties tussen vrouwen worden het meest gevreesd, zijn het meest problematisch en hebben de meeste potentie om de planeet te transformeren" (Adrienne Rich)
dinsdag 5 augustus 2014 om 21:13
quote:loquase schreef op 05 augustus 2014 @ 21:00:
[...]
Nee Hans, daar maak je een verkeerde redenatie.
Er zijn normale mannen die abnormaal gedrag vertonen. Dat zegt verder niets over alle normale mannen.
En dat ik bepaald gedrag van sommige mannen afkeur, zegt niets over hoe ik over mannen in het algemeen denk. Ik haat geen mannen, ik ben dol op de mannen in mijn leven.
Nogmaals: Als ik appels vies vind, zegt dat niets over mijn mening over fruit in het algemeen.
En dan zeggen ze van vrouwen dat ze niet logisch kunnen redeneren (grapje, mag toch?)Maar als iemand een normaal persoon is dan vertoont die persoon toch normaal gedrag? Als iemand abnormaal gedrag vertoont is die persoon toch niet normaal?
[...]
Nee Hans, daar maak je een verkeerde redenatie.
Er zijn normale mannen die abnormaal gedrag vertonen. Dat zegt verder niets over alle normale mannen.
En dat ik bepaald gedrag van sommige mannen afkeur, zegt niets over hoe ik over mannen in het algemeen denk. Ik haat geen mannen, ik ben dol op de mannen in mijn leven.
Nogmaals: Als ik appels vies vind, zegt dat niets over mijn mening over fruit in het algemeen.
En dan zeggen ze van vrouwen dat ze niet logisch kunnen redeneren (grapje, mag toch?)Maar als iemand een normaal persoon is dan vertoont die persoon toch normaal gedrag? Als iemand abnormaal gedrag vertoont is die persoon toch niet normaal?
dinsdag 5 augustus 2014 om 21:18
quote:mwcactus schreef op 05 augustus 2014 @ 21:13:
[...]
Maar als iemand een normaal persoon is dan vertoont die persoon toch normaal gedrag? Als iemand abnormaal gedrag vertoont is die persoon toch niet normaal? maar dat zie je aan de buitenkant toch niet? Iemand kan zich in de meeste gevallen en situaties volkomen normaal gedragen
[...]
Maar als iemand een normaal persoon is dan vertoont die persoon toch normaal gedrag? Als iemand abnormaal gedrag vertoont is die persoon toch niet normaal? maar dat zie je aan de buitenkant toch niet? Iemand kan zich in de meeste gevallen en situaties volkomen normaal gedragen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 5 augustus 2014 om 21:23
quote:mwcactus schreef op 05 augustus 2014 @ 21:13:
[...]
Maar als iemand een normaal persoon is dan vertoont die persoon toch normaal gedrag? Als iemand abnormaal gedrag vertoont is die persoon toch niet normaal?Nee. Normaal en abnormaal zijn sowieso geen begrippen/categorieën die in de psychiatrie gebruikt worden. Daar gebruiken ze de DSM V om diagnoses te stellen. Een verkrachter kan echt psychiatrisch gezien volkomen 'normaal' en aangepast zijn volgens de DSM V.
[...]
Maar als iemand een normaal persoon is dan vertoont die persoon toch normaal gedrag? Als iemand abnormaal gedrag vertoont is die persoon toch niet normaal?Nee. Normaal en abnormaal zijn sowieso geen begrippen/categorieën die in de psychiatrie gebruikt worden. Daar gebruiken ze de DSM V om diagnoses te stellen. Een verkrachter kan echt psychiatrisch gezien volkomen 'normaal' en aangepast zijn volgens de DSM V.
You know how I know? Because I reeaally think so!
dinsdag 5 augustus 2014 om 21:27
quote:mwcactus schreef op 05 augustus 2014 @ 21:13:
[...]
Maar als iemand een normaal persoon is dan vertoont die persoon toch normaal gedrag? Als iemand abnormaal gedrag vertoont is die persoon toch niet normaal?
Het ging er over, dat bij grensoverschrijdend gedrag kennelijk een onderscheid gemaakt moet worden tussen de mannen die dit gedrag vertonen. Bijvoorbeeld:
Een potloodventer: moet wel psychisch gestoord, of crimineel zijn.
Een billenknijper: Hoeft niet perse gestoord te zijn , maar vertoont wel grensoverschrijdend gedrag.
Ik heb die indeling niet verzonnen, hoor
Het was in een reactie op Kadanz dat de mannen die zich schuldig maken aan bep. gedrag gestoord of crimineel zijn.
Terwijl ik denk dat het een simplificering van het probleem is.
[...]
Maar als iemand een normaal persoon is dan vertoont die persoon toch normaal gedrag? Als iemand abnormaal gedrag vertoont is die persoon toch niet normaal?
Het ging er over, dat bij grensoverschrijdend gedrag kennelijk een onderscheid gemaakt moet worden tussen de mannen die dit gedrag vertonen. Bijvoorbeeld:
Een potloodventer: moet wel psychisch gestoord, of crimineel zijn.
Een billenknijper: Hoeft niet perse gestoord te zijn , maar vertoont wel grensoverschrijdend gedrag.
Ik heb die indeling niet verzonnen, hoor
Het was in een reactie op Kadanz dat de mannen die zich schuldig maken aan bep. gedrag gestoord of crimineel zijn.
Terwijl ik denk dat het een simplificering van het probleem is.
dinsdag 5 augustus 2014 om 21:27
Fysiek geweld
Naar schatting 13 miljoen vrouwen in de EU zijn slachtoffer geweest van fysiek geweld in de 12 maanden voorafgaand aan de vraaggesprekken voor de enquête. Dit aantal komt overeen met 7 % van de vrouwen van 18–74 jaar in de EU.
Seksueel geweld
Naar schatting 3,7 miljoen vrouwen in de EU zijn slachtoffer geweest van seksueel geweld in de 12 maanden voorafgaand aan de vraaggesprekken voor de enquête. Dit aantal komt overeen met 2 % van de vrouwen van 18–74 jaar in de EU.
Een op de 20 vrouwen (5 %) is slachtoffer geweest van verkrachting vanaf de leeftijd van 15 jaar. Dit percentage is gebaseerd op de antwoorden op de enquêtevraag „Hoe vaak heeft iemand u tot geslachtsgemeenschap gedwongen door u neer te drukken of op een of andere manier pijn te doen, vanaf de leeftijd van 15 jaar tot nu?”
In een aantal rechtsgebieden binnen de EU reikt de definitie van verkrachting verder dan het vereiste dat de dader fysieke kracht gebruikt. Op basis hiervan zou het percentage verkrachtingen in de EU dan hoger kunnen zijn dan 5 %.
In de EU is 18 % van de vrouwen slachtoffer geweest van stalking vanaf de leeftijd van 15 jaar en 5 % van de vrouwen is slachtoffer geweest van stalking in de 12 maanden voorafgaand aan de enquête. Dit zou betekenen dat 9 miljoen vrouwen in de EU-28 slachtoffer zijn geweest van stalking in een periode van 12 maanden.
Voor deze bevinding werd in het vraaggesprek aan de vrouwen gevraagd of zij een situatie hadden meegemaakt waarin dezelfde persoon hen herhaaldelijk beledigend of bedreigend had bejegend, met een lijst van verschillende activiteiten; bijvoorbeeld: heeft dezelfde persoon herhaaldelijk: ‘rondgehangen of u opgewacht voor uw woning, werkplek of school zonder geldige reden?’ of ‘beledigende, bedreigende of stille telefoontjes naar u gepleegd?’.
Ongeveer 12 % van de vrouwen geeft aan een of andere vorm van seksueel misbruik of een incident met een volwassene te hebben meegemaakt vóór de leeftijd van 15 jaar, een percentage dat overeenkomt met 21 miljoen vrouwen in de EU.
Uit de resultaten komt naar voren dat 30 % van de vrouwen die slachtoffer zijn geweest van seksueel geweld door een vorige of huidige partner, ook in de jeugd seksueel geweld heeft ervaren, terwijl 10 % van de vrouwen die dit niet in hun huidige of een vorige relatie hebben meegemaakt, aangeeft wel seksueel geweld te hebben ervaren in de jeugd.
De helft van alle vrouwen in de EU (53 %) vermijdt bepaalde situaties of plaatsen, althans soms, uit angst voor fysiek of seksueel geweld. Bestaande enquêtes naar slachtoffers van strafbare feiten en angst voor criminaliteit wijzen uit dat mannen, in vergelijking met vrouwen, hun activiteiten minder beperken.
http://fra.europa.eu/site ... w-survey-factsheet_nl.pdf
Naar schatting 13 miljoen vrouwen in de EU zijn slachtoffer geweest van fysiek geweld in de 12 maanden voorafgaand aan de vraaggesprekken voor de enquête. Dit aantal komt overeen met 7 % van de vrouwen van 18–74 jaar in de EU.
Seksueel geweld
Naar schatting 3,7 miljoen vrouwen in de EU zijn slachtoffer geweest van seksueel geweld in de 12 maanden voorafgaand aan de vraaggesprekken voor de enquête. Dit aantal komt overeen met 2 % van de vrouwen van 18–74 jaar in de EU.
Een op de 20 vrouwen (5 %) is slachtoffer geweest van verkrachting vanaf de leeftijd van 15 jaar. Dit percentage is gebaseerd op de antwoorden op de enquêtevraag „Hoe vaak heeft iemand u tot geslachtsgemeenschap gedwongen door u neer te drukken of op een of andere manier pijn te doen, vanaf de leeftijd van 15 jaar tot nu?”
In een aantal rechtsgebieden binnen de EU reikt de definitie van verkrachting verder dan het vereiste dat de dader fysieke kracht gebruikt. Op basis hiervan zou het percentage verkrachtingen in de EU dan hoger kunnen zijn dan 5 %.
In de EU is 18 % van de vrouwen slachtoffer geweest van stalking vanaf de leeftijd van 15 jaar en 5 % van de vrouwen is slachtoffer geweest van stalking in de 12 maanden voorafgaand aan de enquête. Dit zou betekenen dat 9 miljoen vrouwen in de EU-28 slachtoffer zijn geweest van stalking in een periode van 12 maanden.
Voor deze bevinding werd in het vraaggesprek aan de vrouwen gevraagd of zij een situatie hadden meegemaakt waarin dezelfde persoon hen herhaaldelijk beledigend of bedreigend had bejegend, met een lijst van verschillende activiteiten; bijvoorbeeld: heeft dezelfde persoon herhaaldelijk: ‘rondgehangen of u opgewacht voor uw woning, werkplek of school zonder geldige reden?’ of ‘beledigende, bedreigende of stille telefoontjes naar u gepleegd?’.
Ongeveer 12 % van de vrouwen geeft aan een of andere vorm van seksueel misbruik of een incident met een volwassene te hebben meegemaakt vóór de leeftijd van 15 jaar, een percentage dat overeenkomt met 21 miljoen vrouwen in de EU.
Uit de resultaten komt naar voren dat 30 % van de vrouwen die slachtoffer zijn geweest van seksueel geweld door een vorige of huidige partner, ook in de jeugd seksueel geweld heeft ervaren, terwijl 10 % van de vrouwen die dit niet in hun huidige of een vorige relatie hebben meegemaakt, aangeeft wel seksueel geweld te hebben ervaren in de jeugd.
De helft van alle vrouwen in de EU (53 %) vermijdt bepaalde situaties of plaatsen, althans soms, uit angst voor fysiek of seksueel geweld. Bestaande enquêtes naar slachtoffers van strafbare feiten en angst voor criminaliteit wijzen uit dat mannen, in vergelijking met vrouwen, hun activiteiten minder beperken.
http://fra.europa.eu/site ... w-survey-factsheet_nl.pdf
Ga in therapie!
dinsdag 5 augustus 2014 om 21:29
quote:MrsStanleyWalker schreef op 05 augustus 2014 @ 21:23:
[...]
Nee. Normaal en abnormaal zijn sowieso geen begrippen/categorieën die in de psychiatrie gebruikt worden. Daar gebruiken ze de DSM V om diagnoses te stellen. Een verkrachter kan echt psychiatrisch gezien volkomen 'normaal' en aangepast zijn volgens de DSM V.
We hebben het toch over de maatschappij en samenleving niet over de psychiatrie? Wat er in de samenleving en maatschappij normaal gevonden wordt?
Van de psychiatrie en het DSM V ben ik goed op de hoogte hoor maar het ging toch niet over psychiatrische diagnoses?
[...]
Nee. Normaal en abnormaal zijn sowieso geen begrippen/categorieën die in de psychiatrie gebruikt worden. Daar gebruiken ze de DSM V om diagnoses te stellen. Een verkrachter kan echt psychiatrisch gezien volkomen 'normaal' en aangepast zijn volgens de DSM V.
We hebben het toch over de maatschappij en samenleving niet over de psychiatrie? Wat er in de samenleving en maatschappij normaal gevonden wordt?
Van de psychiatrie en het DSM V ben ik goed op de hoogte hoor maar het ging toch niet over psychiatrische diagnoses?
dinsdag 5 augustus 2014 om 21:32
Het valt mij hier in de discussie over normaal vs. abnormaal wel op hoezeer je op je woorden moet letten over dit onderwerp. Als er in eerste instantie gezegd was "veel van de mannen die grensoverschrijdend gedrag vertonen LIJKEN normaal" ipv "zijn" normaal, waren we er meteen uit geweest.
Vermoeiend voor beide partijen. Voor de mensen die gelijk denken dat iemand alle mannen ervan beschuldigt slecht te zijn *heb ik er slechts 1 zien doen dit topic) en voor de dames hier die zich weer moeten verdedigen bij het delen van ervaringen die vaak heel ingrijpend zijn.
Wat al eerder gezegd werd, dit soort reacties zijn de redenen dat ik het vaak niet over dit soort onderwerpen heb in een groep, omdat de kans zo groot is dat het gaat over 1 woord ipv de ervaringen die ik, en vele vrouwen met mij, graag zou delen als daarmee wel verandering in de situatie kan komen.
Vermoeiend voor beide partijen. Voor de mensen die gelijk denken dat iemand alle mannen ervan beschuldigt slecht te zijn *heb ik er slechts 1 zien doen dit topic) en voor de dames hier die zich weer moeten verdedigen bij het delen van ervaringen die vaak heel ingrijpend zijn.
Wat al eerder gezegd werd, dit soort reacties zijn de redenen dat ik het vaak niet over dit soort onderwerpen heb in een groep, omdat de kans zo groot is dat het gaat over 1 woord ipv de ervaringen die ik, en vele vrouwen met mij, graag zou delen als daarmee wel verandering in de situatie kan komen.
dinsdag 5 augustus 2014 om 21:32
quote:mwcactus schreef op 05 augustus 2014 @ 21:13:
[...]
Maar als iemand een normaal persoon is dan vertoont die persoon toch normaal gedrag? Als iemand abnormaal gedrag vertoont is die persoon toch niet normaal?
Nog even. Jij werkt in de psychiatrie. Dan weet je toch ook dat gedrag en persoon niet hetzelfde is?
Iemand die abnormaal gedrag vertoont heeft niet per definitie een stoornis. Anders zouden er veel meer mensen bij een rechtszaak ontoerekeningsvatbaar worden verklaard.
Leg ik het zo duidelijk uit?
Of denk jij dat gestoord/abnormaal gedrag altijd op een gestoorde geest wijst?
[...]
Maar als iemand een normaal persoon is dan vertoont die persoon toch normaal gedrag? Als iemand abnormaal gedrag vertoont is die persoon toch niet normaal?
Nog even. Jij werkt in de psychiatrie. Dan weet je toch ook dat gedrag en persoon niet hetzelfde is?
Iemand die abnormaal gedrag vertoont heeft niet per definitie een stoornis. Anders zouden er veel meer mensen bij een rechtszaak ontoerekeningsvatbaar worden verklaard.
Leg ik het zo duidelijk uit?
Of denk jij dat gestoord/abnormaal gedrag altijd op een gestoorde geest wijst?
dinsdag 5 augustus 2014 om 21:33
Cijfers plegers
Verschil tussen de term dader en pleger
Van dader spreken we als het seksueel geweld juridisch is aangetoond, in andere gevallen hanteren we de term pleger.
Plegers zijn meestal mannen, ook als het om een mannelijk slachtoffer gaat. Bij slechts 10 procent van de mannen die in hun jeugd zijn misbruikt was de pleger een vrouw of een groep meisjes; bij 30 procent van de volwassen mannen die zijn misbruikt, was de pleger een vrouw. Het merendeel van de plegers is een bekende van het slachtoffer.
Vrouwelijke slachtoffers
De pleger is vaak de partner of ex-partner (21 resp. 16 procent) of een vage kennis (15 procent).
Mannelijke slachtoffers
De pleger is vaak een buurtgenoot (25 procent), vage kennis (23 procent) of iemand anders (21 procent).
Meisjes als slachtoffer
Zij zijn vooral het slachtoffer van hun vader (19 procent), een ander familielid (32 procent) of een buurtgenoot (23 procent).
Jongens als slachtoffer
De pleger is vaak een buurtgenoot (32 procent), een vage kennis (19 procent) of iemand anders (46 procent). In 14 procent is de vader de pleger, een ander familielid wordt niet genoemd (Bakker, 2006).
Slachtoffers met een verstandelijke beperking
Hierbij is 94 procent van de plegers man en 6 procent vrouw.
Meer cijfers m.b.t. slachtoffers met een verstandelijke beperking:
In 36 procent van de gevallen heeft de pleger zelf ook een verstandelijke beperking;
Bij 33 procent is de pleger iemand uit de thuissituatie van het slachtoffer;
In 16 procent is de pleger een professioneel personeelslid;
In 1,4 procent is dit een ander personeelslid;
In 13,6 procent van de gevallen is er een andere of een onbekende pleger (Van Berlo, 1995).
http://www.seksueelgeweld.info/feiten_e ... rs/plegers
Verschil tussen de term dader en pleger
Van dader spreken we als het seksueel geweld juridisch is aangetoond, in andere gevallen hanteren we de term pleger.
Plegers zijn meestal mannen, ook als het om een mannelijk slachtoffer gaat. Bij slechts 10 procent van de mannen die in hun jeugd zijn misbruikt was de pleger een vrouw of een groep meisjes; bij 30 procent van de volwassen mannen die zijn misbruikt, was de pleger een vrouw. Het merendeel van de plegers is een bekende van het slachtoffer.
Vrouwelijke slachtoffers
De pleger is vaak de partner of ex-partner (21 resp. 16 procent) of een vage kennis (15 procent).
Mannelijke slachtoffers
De pleger is vaak een buurtgenoot (25 procent), vage kennis (23 procent) of iemand anders (21 procent).
Meisjes als slachtoffer
Zij zijn vooral het slachtoffer van hun vader (19 procent), een ander familielid (32 procent) of een buurtgenoot (23 procent).
Jongens als slachtoffer
De pleger is vaak een buurtgenoot (32 procent), een vage kennis (19 procent) of iemand anders (46 procent). In 14 procent is de vader de pleger, een ander familielid wordt niet genoemd (Bakker, 2006).
Slachtoffers met een verstandelijke beperking
Hierbij is 94 procent van de plegers man en 6 procent vrouw.
Meer cijfers m.b.t. slachtoffers met een verstandelijke beperking:
In 36 procent van de gevallen heeft de pleger zelf ook een verstandelijke beperking;
Bij 33 procent is de pleger iemand uit de thuissituatie van het slachtoffer;
In 16 procent is de pleger een professioneel personeelslid;
In 1,4 procent is dit een ander personeelslid;
In 13,6 procent van de gevallen is er een andere of een onbekende pleger (Van Berlo, 1995).
http://www.seksueelgeweld.info/feiten_e ... rs/plegers
Ga in therapie!
dinsdag 5 augustus 2014 om 21:35
Vrouwen
39 procent van de vrouwen is ooit slachtoffer geweest van seksueel geweld. Tien procent van de vrouwen heeft ooit een verkrachting meegemaakt
(Bron: Bakker, 2006).
Jaarlijks wordt circa twee procent van de vrouwen van boven de 15 jaar slachtoffer van één of meer ongewenste seksuele contacten: in de meeste gevallen gaat het om vervelend of kwetsend gedrag. In zes procent van de gevallen gaat het om aanranding of verkrachting, in twaalf procent om een poging daartoe (Gegevens slachtofferenquêtes CBS).
Plaatsen waar vrouwen vooral te maken krijgen met seksueel geweld (Emancipatiemonitor, 2006):
op het werk en op school (36%);
op straat (19%);
in horecagelegenheden (17%);
bij het slachtoffer thuis (7%);
bij een ander thuis (4%).
Zwanger na seksueel misbruik
Minstens 8 van de 1000 zwangerschappen ontstaat door seksueel geweld. Toch is weinig bekend over deze problematiek. De meeste betrokkenen zwijgen erover, uit schaamte, uit schuldgevoel, of om het (ongeboren) kind te beschermen.
Het Fiom begeleidt individuele vrouwen en lotgenotengroepen bij deze problematiek.
Mannen
Zeven procent van de mannen is ooit slachtoffer geweest van seksueel geweld. Naar schatting heeft een procent van de mannen ooit een verkrachting meegemaakt (Bakker, 2006). Jaarlijks is circa 0,3 procent van de mannen boven de vijftien jaar slachtoffer van één of meer ongewenste seksuele contacten.
http://www.seksueelgeweld ... _geweld/vrouwen_en_mannen
39 procent van de vrouwen is ooit slachtoffer geweest van seksueel geweld. Tien procent van de vrouwen heeft ooit een verkrachting meegemaakt
(Bron: Bakker, 2006).
Jaarlijks wordt circa twee procent van de vrouwen van boven de 15 jaar slachtoffer van één of meer ongewenste seksuele contacten: in de meeste gevallen gaat het om vervelend of kwetsend gedrag. In zes procent van de gevallen gaat het om aanranding of verkrachting, in twaalf procent om een poging daartoe (Gegevens slachtofferenquêtes CBS).
Plaatsen waar vrouwen vooral te maken krijgen met seksueel geweld (Emancipatiemonitor, 2006):
op het werk en op school (36%);
op straat (19%);
in horecagelegenheden (17%);
bij het slachtoffer thuis (7%);
bij een ander thuis (4%).
Zwanger na seksueel misbruik
Minstens 8 van de 1000 zwangerschappen ontstaat door seksueel geweld. Toch is weinig bekend over deze problematiek. De meeste betrokkenen zwijgen erover, uit schaamte, uit schuldgevoel, of om het (ongeboren) kind te beschermen.
Het Fiom begeleidt individuele vrouwen en lotgenotengroepen bij deze problematiek.
Mannen
Zeven procent van de mannen is ooit slachtoffer geweest van seksueel geweld. Naar schatting heeft een procent van de mannen ooit een verkrachting meegemaakt (Bakker, 2006). Jaarlijks is circa 0,3 procent van de mannen boven de vijftien jaar slachtoffer van één of meer ongewenste seksuele contacten.
http://www.seksueelgeweld ... _geweld/vrouwen_en_mannen
Ga in therapie!
dinsdag 5 augustus 2014 om 21:38
quote:mwcactus schreef op 05 augustus 2014 @ 21:29:
[...]
We hebben het toch over de maatschappij en samenleving niet over de psychiatrie? Wat er in de samenleving en maatschappij normaal gevonden wordt?
Van de psychiatrie en het DSM V ben ik goed op de hoogte hoor maar het ging toch niet over psychiatrische diagnoses?
Kadanz zei letterlijk dat mannen die zulk gedrag vertonen zwaar gestoord zijn en in een gesloten inrichting thuis horen. Terwijl anderen zeiden dat het echt niet om alleen zwaar gestoorden gaat, maar gewoon de buurman, de bouwvakker, de leraar etc.
Mensen die verder normaal functioneren, met een baan, gezin etc.
Hij vind het moeilijk te geloven dat ook normale mensen plegers zijn van seksueel geweld.
[...]
We hebben het toch over de maatschappij en samenleving niet over de psychiatrie? Wat er in de samenleving en maatschappij normaal gevonden wordt?
Van de psychiatrie en het DSM V ben ik goed op de hoogte hoor maar het ging toch niet over psychiatrische diagnoses?
Kadanz zei letterlijk dat mannen die zulk gedrag vertonen zwaar gestoord zijn en in een gesloten inrichting thuis horen. Terwijl anderen zeiden dat het echt niet om alleen zwaar gestoorden gaat, maar gewoon de buurman, de bouwvakker, de leraar etc.
Mensen die verder normaal functioneren, met een baan, gezin etc.
Hij vind het moeilijk te geloven dat ook normale mensen plegers zijn van seksueel geweld.
dinsdag 5 augustus 2014 om 21:38
Omvang seksueel geweld
In juli 2009 verscheen van de Rutgers Nisso Groep het rapport ‘seksuele gezondheid in Nederland 2009'.
Dit rapport is geschreven naar aanleiding van een onderzoek onder ruim 6400 mannen en vrouwen in de leeftijd tussen 15 en 70 jaar. Hieronder volgens enkele opmerkelijke cijfers uit dit rapport.
1/3 van de vrouwen en een op de 20 mannen geven aan ooit seksueel geweld te hebben meegemaakt, variërend van kwetsende aanrakingen tot verkrachting;
12% van de vrouwen en 3% van de mannen is ooit verkracht;
Een op de 5 vrouwen en een op de 25 mannen hebben voor hun 16e seksueel geweld meegemaakt;
Bij 98% van de vrouwen was de dader een man, jongen of een groep mannen of jongens;
Bij mannelijke slachtoffers waren er onder de daders zowel mannen of jongens, als vrouwen of meisjes;
Vrouwen en mannen jonger dan 35 jaar lopen het meeste risico op seksueel geweld;
Het merendeel van de plegers is een bekende van het slachtoffer;
Van de vrouwen die zijn verkracht is 7% als gevolg hiervan zwanger geworden;
Ongeveer 1 op de 6 vrouwelijke en 1 op de 16 mannelijke slachtoffers heeft wel eens aangifte bij de politie gedaan.
http://www.seksueelgeweld ... rs/omvang_seksueel_geweld
In juli 2009 verscheen van de Rutgers Nisso Groep het rapport ‘seksuele gezondheid in Nederland 2009'.
Dit rapport is geschreven naar aanleiding van een onderzoek onder ruim 6400 mannen en vrouwen in de leeftijd tussen 15 en 70 jaar. Hieronder volgens enkele opmerkelijke cijfers uit dit rapport.
1/3 van de vrouwen en een op de 20 mannen geven aan ooit seksueel geweld te hebben meegemaakt, variërend van kwetsende aanrakingen tot verkrachting;
12% van de vrouwen en 3% van de mannen is ooit verkracht;
Een op de 5 vrouwen en een op de 25 mannen hebben voor hun 16e seksueel geweld meegemaakt;
Bij 98% van de vrouwen was de dader een man, jongen of een groep mannen of jongens;
Bij mannelijke slachtoffers waren er onder de daders zowel mannen of jongens, als vrouwen of meisjes;
Vrouwen en mannen jonger dan 35 jaar lopen het meeste risico op seksueel geweld;
Het merendeel van de plegers is een bekende van het slachtoffer;
Van de vrouwen die zijn verkracht is 7% als gevolg hiervan zwanger geworden;
Ongeveer 1 op de 6 vrouwelijke en 1 op de 16 mannelijke slachtoffers heeft wel eens aangifte bij de politie gedaan.
http://www.seksueelgeweld ... rs/omvang_seksueel_geweld
Ga in therapie!
dinsdag 5 augustus 2014 om 21:41
quote:loquase schreef op 05 augustus 2014 @ 21:27:
[...]
Het ging er over, dat bij grensoverschrijdend gedrag kennelijk een onderscheid gemaakt moet worden tussen de mannen die dit gedrag vertonen. Bijvoorbeeld:
Een potloodventer: moet wel psychisch gestoord, of crimineel zijn.
Een billenknijper: Hoeft niet perse gestoord te zijn , maar vertoont wel grensoverschrijdend gedrag.
Ik heb die indeling niet verzonnen, hoor
Het was in een reactie op Kadanz dat de mannen die zich schuldig maken aan bep. gedrag gestoord of crimineel zijn.
Terwijl ik denk dat het een simplificering van het probleem is.
Ik denk dat een verkrachter en potloodventer in de samenleving als abnormaal worden gezien. Maar wanneer het gaat over kijken of fluiten is er niet zomaar een normaal of abnormaal in de samenleving. Die grenzen liggen veel persoonlijker. Iemand die verkracht is volgens de samenleving abnormaal maar iemand die fluit daar zullen de meningen flink over verdeelt zijn.
Ik denk dat je wel een grens moet trekken tussen ernstige vergrijpen en subtielere dingen die verschillend opgevat kunnen worden. Door die dingen op een hoop te gooien wat hier een beetje gebeurd ontstaat verwarring denk ik. Dat heeft denk ik ook met de manier van communiceren (forum) te maken waarbij dingen snel langs elkaar heen lopen zeker als het snel gaat qua post's.
[...]
Het ging er over, dat bij grensoverschrijdend gedrag kennelijk een onderscheid gemaakt moet worden tussen de mannen die dit gedrag vertonen. Bijvoorbeeld:
Een potloodventer: moet wel psychisch gestoord, of crimineel zijn.
Een billenknijper: Hoeft niet perse gestoord te zijn , maar vertoont wel grensoverschrijdend gedrag.
Ik heb die indeling niet verzonnen, hoor
Het was in een reactie op Kadanz dat de mannen die zich schuldig maken aan bep. gedrag gestoord of crimineel zijn.
Terwijl ik denk dat het een simplificering van het probleem is.
Ik denk dat een verkrachter en potloodventer in de samenleving als abnormaal worden gezien. Maar wanneer het gaat over kijken of fluiten is er niet zomaar een normaal of abnormaal in de samenleving. Die grenzen liggen veel persoonlijker. Iemand die verkracht is volgens de samenleving abnormaal maar iemand die fluit daar zullen de meningen flink over verdeelt zijn.
Ik denk dat je wel een grens moet trekken tussen ernstige vergrijpen en subtielere dingen die verschillend opgevat kunnen worden. Door die dingen op een hoop te gooien wat hier een beetje gebeurd ontstaat verwarring denk ik. Dat heeft denk ik ook met de manier van communiceren (forum) te maken waarbij dingen snel langs elkaar heen lopen zeker als het snel gaat qua post's.
dinsdag 5 augustus 2014 om 21:44
quote:loquase schreef op 05 augustus 2014 @ 21:32:
[...]
Nog even. Jij werkt in de psychiatrie. Dan weet je toch ook dat gedrag en persoon niet hetzelfde is?
Iemand die abnormaal gedrag vertoont heeft niet per definitie een stoornis. Anders zouden er veel meer mensen bij een rechtszaak ontoerekeningsvatbaar worden verklaard.
Leg ik het zo duidelijk uit?
Of denk jij dat gestoord/abnormaal gedrag altijd op een gestoorde geest wijst?
Nee.
Maar wat ik eerder al zei er is een groot verschil tussen wat "normaal" en "abnormaal" is in de samenleving of in de psychiatrie.
[...]
Nog even. Jij werkt in de psychiatrie. Dan weet je toch ook dat gedrag en persoon niet hetzelfde is?
Iemand die abnormaal gedrag vertoont heeft niet per definitie een stoornis. Anders zouden er veel meer mensen bij een rechtszaak ontoerekeningsvatbaar worden verklaard.
Leg ik het zo duidelijk uit?
Of denk jij dat gestoord/abnormaal gedrag altijd op een gestoorde geest wijst?
Nee.
Maar wat ik eerder al zei er is een groot verschil tussen wat "normaal" en "abnormaal" is in de samenleving of in de psychiatrie.
dinsdag 5 augustus 2014 om 21:52
Ik ben het met je eens Dubiootje dat het geen uitzondering is om als vrouw met seksueel geweld te maken te krijgen.
Ik durf zelf te stellen dat de meerderheid van de vrouwen jaarlijks tenminste een aantal keer met seksueel grensoverschrijdend gedrag of discriminatie te maken krijgt.
En ik durf ook te stellen dat veel van de mannen die iets hebben gezegd wat een vrouw als grensoverschrijdend hebben opgemerkt dat niet doorhebben en hier rustig zouden zeggen dat zij dat niet doen.
Voorbeeld. Op het werk. Smalltalk met een aantal consultants, ingehuurd voor een project wat ik begeleidde. Duidelijk dat zij niet verwacht hadden dat hun contactpersoon en projectmanager voor een project van 100k een toen nog 23-jarig grietje zou zijn. Op weg naar de vergaderruimte, na een gesprekje over het weer, vertelde ik dat het hele kantoor net verbouwd is en we nu flexplekken hebben en nieuwe plekken met gemakkelijke stoelen voor kort overleg.
Man kijkt naar ruimtes, kijkt naar mij, en zegt: Goh, je past wel prachtig tussen het meubilair zo, met de kleur van je vestje.
Ik geloof zo dat hij het als onschuldige opmerking bedoelde. Voor mij was het op dat moment een grensoverschrijdende opmerking, zowel op professioneel gebied als op persoonlijk gebied. Dat laatste omdat zodra iemand met wie ik lang moet samenwerken binnen 5 minuten een opmerking over mijn uiterlijk maak, ik a. weet dat hij mijn uiterlijk heeft opgemerkt en b. weet dat hij bereid is iets te doen met wat hij ziet.
Puur op zichzelf is die opmerking onschuldig. Ik durf te wedden dat die man zich niet eens herinnert dat gezegd te hebben. Ik heb er niks mee gedaan. Tot er een klacht van een andere medewerker kwam over deze man, en mij werd gevraagd naar mijn ervaringen. Zij zei precies hetzelfde. Niks wat op zichzelf direct als seksistisch of discriminerend weggezet kon worden. Wel opmerkingen waardoor wij ons beiden zeer ongemakkelijk voelden. En allemaal opmerkingen waarvan ik zeker weet dat hij ze alweer is vergeten. Maar wij niet. En wij zitten ermee. En wij zijn degenen die niks aantoonbaar kunnen maken. En die toch het project af moeten maken.
Met die doodnormale man. Die waarschijnlijk rustig notallmen zegt in discussies. Die zegt dat normale mannen niet verkrachten. Nee, dat doen ze ook niet. Maar ze doen bovenstaande wel. Zonder te realiseren hoe vervelend dat kan zijn. En dat is waarom ik in het openbaar geen discussies aanga over feminisme.
Ik durf zelf te stellen dat de meerderheid van de vrouwen jaarlijks tenminste een aantal keer met seksueel grensoverschrijdend gedrag of discriminatie te maken krijgt.
En ik durf ook te stellen dat veel van de mannen die iets hebben gezegd wat een vrouw als grensoverschrijdend hebben opgemerkt dat niet doorhebben en hier rustig zouden zeggen dat zij dat niet doen.
Voorbeeld. Op het werk. Smalltalk met een aantal consultants, ingehuurd voor een project wat ik begeleidde. Duidelijk dat zij niet verwacht hadden dat hun contactpersoon en projectmanager voor een project van 100k een toen nog 23-jarig grietje zou zijn. Op weg naar de vergaderruimte, na een gesprekje over het weer, vertelde ik dat het hele kantoor net verbouwd is en we nu flexplekken hebben en nieuwe plekken met gemakkelijke stoelen voor kort overleg.
Man kijkt naar ruimtes, kijkt naar mij, en zegt: Goh, je past wel prachtig tussen het meubilair zo, met de kleur van je vestje.
Ik geloof zo dat hij het als onschuldige opmerking bedoelde. Voor mij was het op dat moment een grensoverschrijdende opmerking, zowel op professioneel gebied als op persoonlijk gebied. Dat laatste omdat zodra iemand met wie ik lang moet samenwerken binnen 5 minuten een opmerking over mijn uiterlijk maak, ik a. weet dat hij mijn uiterlijk heeft opgemerkt en b. weet dat hij bereid is iets te doen met wat hij ziet.
Puur op zichzelf is die opmerking onschuldig. Ik durf te wedden dat die man zich niet eens herinnert dat gezegd te hebben. Ik heb er niks mee gedaan. Tot er een klacht van een andere medewerker kwam over deze man, en mij werd gevraagd naar mijn ervaringen. Zij zei precies hetzelfde. Niks wat op zichzelf direct als seksistisch of discriminerend weggezet kon worden. Wel opmerkingen waardoor wij ons beiden zeer ongemakkelijk voelden. En allemaal opmerkingen waarvan ik zeker weet dat hij ze alweer is vergeten. Maar wij niet. En wij zitten ermee. En wij zijn degenen die niks aantoonbaar kunnen maken. En die toch het project af moeten maken.
Met die doodnormale man. Die waarschijnlijk rustig notallmen zegt in discussies. Die zegt dat normale mannen niet verkrachten. Nee, dat doen ze ook niet. Maar ze doen bovenstaande wel. Zonder te realiseren hoe vervelend dat kan zijn. En dat is waarom ik in het openbaar geen discussies aanga over feminisme.
dinsdag 5 augustus 2014 om 21:52
quote:Amand, 5 minuten geleden
Met de juiste funding kan ik elk onderzoeksresultaat produceren dat ik wens. Cijfers spreken nooit voor zich. Wat een onzin. Het is juist de uitleg bij de resultaten en de inhoud van de gebruikte definities die iets zeggen over de onderzoeksresultaten.
Er is amper funding voor onderzoek naar seksueel geweld. Op de meeste universiteiten zijn genderstudies en aanverwanten al meer dan tien jaar geleden geschrapt wegens gebrek aan funding.
Maar ga verder met seksueel geweld onzin te vinden. Ik snap aleen niet goed wat je dan doet op een topic zoals dit.
Met de juiste funding kan ik elk onderzoeksresultaat produceren dat ik wens. Cijfers spreken nooit voor zich. Wat een onzin. Het is juist de uitleg bij de resultaten en de inhoud van de gebruikte definities die iets zeggen over de onderzoeksresultaten.
Er is amper funding voor onderzoek naar seksueel geweld. Op de meeste universiteiten zijn genderstudies en aanverwanten al meer dan tien jaar geleden geschrapt wegens gebrek aan funding.
Maar ga verder met seksueel geweld onzin te vinden. Ik snap aleen niet goed wat je dan doet op een topic zoals dit.
You know how I know? Because I reeaally think so!
