Thuis
alle pijlers
Beter een goede buur..
zondag 14 april 2019 20:05
zondag 14 april 2019 21:19
Ga je niet verhuizen?Calamitycat schreef: ↑14-04-2019 20:39Mijn buren komen rechtstreeks uit de hel. Dat ik al langere tijd bij een psycholoog onder behandeling ben vanwege o.a. ptss zegt waarschijnlijk wel genoeg. Ik probeer er mee te leren leven maar mijn huis is al heel lang geen veilige haven meer waar ik tot rust kan komen. Echt heel vervelend.
Ik zou mijn huis niet meer uit durven met zulke buren.
zondag 14 april 2019 21:22
Nee, het is alweer een paar jaar geleden.miss_musica schreef: ↑14-04-2019 20:57Wat verdrietig. Is dat toevallig onlangs gebeurd?
Mijn meest vreemde buurman was toen ik in mijn eerste appartementje woonde.
Hij was alcoholist, en daarnaast hoogbegaafd. Vreemde combi. Aardige man, maar als hij een bui had(en dat was regelmatig) stond de muziek knetterhard en kon je nog minder gesprek met m voeren dan normaal. Hij wilde wel graag weten als hij overlast bezorgde, meestal paste hij zich wel aan als ik aangaf dat ik er last van had. Hij heeft nog eens een cd met pianomuziek voor me gebrand omdat hij me piano hoorde spelen. Die heb ik nog steeds.
Maar ik denk nog wel vaak aan hem, zeker als ik me weer eens depri voel.
zondag 14 april 2019 21:23
Toen ik 25 was had ik een oud echtpaartje als buren, ze waren in de 90 en erg vriendelijk. Ons huis was erg gehorig.
Op een avond gaf ik een feestje voor mn verjaardag. Ik had van te voren een briefje in de bus gedaan. Ik kreeg antwoord van de buurman: een grote reep chocolade en een kaartje met gefeliciteerd met je verjaardag, 'ga maar lekker feestvieren met de jongelui'. Het werd een gezellig feestje, maar mijn bezoek had op het balkon staan roken en drinken en er lagen peuken en dopjes van flessen op de stoep. Met mijn kater liep ik de volgende dag naar buiten met de bezem. Stond het fragiele buurmannetje al de stoep te boenen, compleet met sop. 'Oh maar buurman, sorry van de troep, ik kom net schoonmaken'. 'Ben je gek,' zegt de buurman 'jullie jongelui moeten altijd al zo hard werken.'
Een paar weken later had ik het met deze stokoude buurman over hoe gehorig onze huizen waren. Dat ik altijd bang was dat hij mij zou horen, of dat mijn vriend misschien hard snurkte (ja, zo gehorig is het). Zegt de oude man: 'Ja hoor, ik hoor wel meer van jullie.... Jullie hebben het vast leuk samen. Schaam je niet hoor, Ans en ik doen het ook nog steeds, dat hoort er gewoon bij'.
Op een avond gaf ik een feestje voor mn verjaardag. Ik had van te voren een briefje in de bus gedaan. Ik kreeg antwoord van de buurman: een grote reep chocolade en een kaartje met gefeliciteerd met je verjaardag, 'ga maar lekker feestvieren met de jongelui'. Het werd een gezellig feestje, maar mijn bezoek had op het balkon staan roken en drinken en er lagen peuken en dopjes van flessen op de stoep. Met mijn kater liep ik de volgende dag naar buiten met de bezem. Stond het fragiele buurmannetje al de stoep te boenen, compleet met sop. 'Oh maar buurman, sorry van de troep, ik kom net schoonmaken'. 'Ben je gek,' zegt de buurman 'jullie jongelui moeten altijd al zo hard werken.'
Een paar weken later had ik het met deze stokoude buurman over hoe gehorig onze huizen waren. Dat ik altijd bang was dat hij mij zou horen, of dat mijn vriend misschien hard snurkte (ja, zo gehorig is het). Zegt de oude man: 'Ja hoor, ik hoor wel meer van jullie.... Jullie hebben het vast leuk samen. Schaam je niet hoor, Ans en ik doen het ook nog steeds, dat hoort er gewoon bij'.
zondag 14 april 2019 21:25
M'n eerste woning. Eindelijk eigen plek.
Bleek de buurman tegenover (op de overloop) semi-regelmatig een psychose te hebben. Weinig van gemerkt in 3 jaar tijd, ondanks dat ie wel eens wat had in de tijd dat we er woonden.
De middelste buurman, bleek wat schimmige activiteiten erop na te houden. Nooit wat van gemerkt, altijd vriendelijk, nooit geen last van. Tot hij ineens weg was.
Maar op de begane grond, daar woonde een dame 60+, wat een absolute dictator was dat. Als je het trappenhuis binnenkwam, stond er al. Liet je iets vallen, vloog haar voordeur open, schreeuwend dat je het op moest ruimen.
Had ik eindelijk m'n peuter achterop de fiets, riep die weer dat ie naar de wc toe moest. Hop weer van fiets af, en terug naar 3 hoog klimmen. Kom je weer beneden, staat ze alweer te klagen dat de fiets daar niet mag staan.
Zo vermoeiend dat mens.
Gelukkig geen last meer van.
Bleek de buurman tegenover (op de overloop) semi-regelmatig een psychose te hebben. Weinig van gemerkt in 3 jaar tijd, ondanks dat ie wel eens wat had in de tijd dat we er woonden.
De middelste buurman, bleek wat schimmige activiteiten erop na te houden. Nooit wat van gemerkt, altijd vriendelijk, nooit geen last van. Tot hij ineens weg was.
Maar op de begane grond, daar woonde een dame 60+, wat een absolute dictator was dat. Als je het trappenhuis binnenkwam, stond er al. Liet je iets vallen, vloog haar voordeur open, schreeuwend dat je het op moest ruimen.
Had ik eindelijk m'n peuter achterop de fiets, riep die weer dat ie naar de wc toe moest. Hop weer van fiets af, en terug naar 3 hoog klimmen. Kom je weer beneden, staat ze alweer te klagen dat de fiets daar niet mag staan.
Zo vermoeiend dat mens.
Gelukkig geen last meer van.
zondag 14 april 2019 21:25
Geen spannende verhalen, behalve dat als ik tegen mijn buurvrouw meer dan goeiedag zeg, ik heel haar levensverhalen over me heen krijg.
Het mens is hoogbejaard dus veel verhalen die me na een werkdag echt totaal niet interesseren, vooral omdat ze totaal geen interesse toont in mij.
En toen haar wagen olie lekte kwam ze vragen of ze die op mijn oprit mocht parkeren want het was zo zonde als er vlekken op haar oprit kwamen
Maar verder geen grote drama's dus eigenlijk is deze post een verkapte tvp
Het mens is hoogbejaard dus veel verhalen die me na een werkdag echt totaal niet interesseren, vooral omdat ze totaal geen interesse toont in mij.
En toen haar wagen olie lekte kwam ze vragen of ze die op mijn oprit mocht parkeren want het was zo zonde als er vlekken op haar oprit kwamen
Maar verder geen grote drama's dus eigenlijk is deze post een verkapte tvp
zondag 14 april 2019 21:26
Ik woon in een koophuis met een grote tuin (en die tuin is mijn lust en mijn leven en die van de katten). Hier in de regio kom ik niet aan een ander huis (gemiddelde prijs 3 ton) en dat kan ik niet betalen.Labrujajoder schreef: ↑14-04-2019 21:19Ga je niet verhuizen?
Ik zou mijn huis niet meer uit durven met zulke buren.
Door de therapie kan ik gelukkig weer gaan en staan waar ik wil (want sta sterker in mijn schoenen) maar tot rust komen is gewoon lastig.
...
zondag 14 april 2019 21:26
Wat fantastisch! Ik hou van zulke mensen!luiwammes schreef: ↑14-04-2019 21:23Toen ik 25 was had ik een oud echtpaartje als buren, ze waren in de 90 en erg vriendelijk. Ons huis was erg gehorig.
Op een avond gaf ik een feestje voor mn verjaardag. Ik had van te voren een briefje in de bus gedaan. Ik kreeg antwoord van de buurman: een grote reep chocolade en een kaartje met gefeliciteerd met je verjaardag, 'ga maar lekker feestvieren met de jongelui'. Het werd een gezellig feestje, maar mijn bezoek had op het balkon staan roken en drinken en er lagen peuken en dopjes van flessen op de stoep. Met mijn kater liep ik de volgende dag naar buiten met de bezem. Stond het fragiele buurmannetje al de stoep te boenen, compleet met sop. 'Oh maar buurman, sorry van de troep, ik kom net schoonmaken'. 'Ben je gek,' zegt de buurman 'jullie jongelui moeten altijd al zo hard werken.'
Een paar weken later had ik het met deze stokoude buurman over hoe gehorig onze huizen waren. Dat ik altijd bang was dat hij mij zou horen, of dat mijn vriend misschien hard snurkte (ja, zo gehorig is het). Zegt de oude man: 'Ja hoor, ik hoor wel meer van jullie.... Jullie hebben het vast leuk samen. Schaam je niet hoor, Ans en ik doen het ook nog steeds, dat hoort er gewoon bij'.
zondag 14 april 2019 21:31
Ooit waren mijn benedenburen ook mijn huisbazen. Ouder stel waar ik best veel klusjes voor deed. Goed contact. Tot een Surinaamse vriend van me aan de gemeenschappelijke voordeur aanbelde toen ik niet thuis was. De buren hadden mijn bel gehoord en mevrouw ging naar de deur om te vertellen dat ik niet thuis was. Toen ze mijn vriend zag gilde ze naar haar echtgenoot dat hij het jachtgeweer moest pakken. Weer thuis - niet wetende wat er gebeurd was - lag er een brief dat de huur opgezegd werd.
Karma bestaat. Een paar jaar later las ik in de krant dat ze beiden omgekomen zijn door koolmonoxide vergiftiging. Ik had al heel vaak gevraagd of er onderhoud aan de geizers en kachels kon gebeuren.
Karma bestaat. Een paar jaar later las ik in de krant dat ze beiden omgekomen zijn door koolmonoxide vergiftiging. Ik had al heel vaak gevraagd of er onderhoud aan de geizers en kachels kon gebeuren.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
zondag 14 april 2019 21:34
OMG dat dat serieus bestaat, haal je jachtgeweer omdat er een Surinaamse man voor de deur staat.... van welke planeet komen deze mensen.Oudblond schreef: ↑14-04-2019 21:31Ooit waren mijn benedenburen ook mijn huisbazen. Ouder stel waar ik best veel klusjes voor deed. Goed contact. Tot een Surinaamse vriend van me aan de gemeenschappelijke voordeur aanbelde toen ik niet thuis was. De buren hadden mijn bel gehoord en mevrouw ging naar de deur om te vertellen dat ik niet thuis was. Toen ze mijn vriend zag gilde ze naar haar echtgenoot dat hij het jachtgeweer moest pakken. Weer thuis - niet wetende wat er gebeurd was - lag er een brief dat de huur opgezegd werd.
Karma bestaat. Een paar jaar later las ik in de krant dat ze beiden omgekomen zijn door koolmonoxide vergiftiging. Ik had al heel vaak gevraagd of er onderhoud aan de geizers en kachels kon gebeuren.
zondag 14 april 2019 21:41
GrappigNummer*Zoveel schreef: ↑14-04-2019 20:36Wij hebben eigenlijk allemaal rustige en vriendelijke buren. Heel gemoedelijk allemaal. Men loopt de deur niet bij elkaar plat, maar als je eens hulp nodig hebt...
Toch was ik eens verbaasd over mijn zwaar gereformeerde buren. Ze gaven een tuinfeestje op zaterdagavond. Dat kwamen ze ook netjes melden, dus we waren op het ergste voorbereid. Maar we hoorden helemaal niets. Iedereen zat braaf met koffie of thee in de tuin op fluisterniveau te praten. Tot een uur of 10, toen begon “het”. Heel zachtjes hoorden we ze opeens kerkelijke liederen met elkaar zingen. Dat ging nog een half uurtje zo door, en toen namen ze afscheid van elkaar. Tegen 11 uur was iedereen weer vertrokken, want tsja, voor zondag moest men weer thuis zijn.
Heb ik ook eens gehad.. Ik geef een feestje hoor buuv En dat was de sekswerker en dus geen gereformeerd gedoe Echt we waren he e maal voorbereid, kind de deur uit etc. Ben een fles wijn gaan brengen om 1 uur om te vragen of het echt wel die avond was Pas om 4 uur hoorden we een half uurtje harde muziek Verder helemaal NIETS!
zondag 14 april 2019 21:44
Mag ik jouw burenAuditor schreef: ↑14-04-2019 21:01In mijn vorige huis is het niet erger geworden dan een wat lawaaierige buurman met een voorliefde voor gangster rap.
Na 1x klagen is de muziek nooit meer hard gegaan.
Vijf jaar geleden verhuisd naar mijn huidige huis en volledig in de hemel gekomen qua buren. Met mijn buurvrouw heb ik prima contact, we zijn beiden niet moeilijk dus eventuele ideeen over de tuin en de afscheiding zijn altijd heel snel overlegd en akkoord.
De buren aan de andere kant zijn engelen, mensen van in de 60. Inmiddels zijn het vrienden geworden, we lopen de deur niet plat, maar we zijn er voor elkaar als nodig en de buurvrouw staat ook wel eens voor de deur met wat lekkers. Als ze me wat te lang niet hebben gezien komen ze even kijken of alles goed is.
In de zomer even een biertje in de voortuin hoort er ook bij.
De buurman is een zeer ervaren klusser met gouden handen die niets liever doet als anderen helpen.
Dus: mijn huis is aan de achterzijde door hem geschilderd (ik heb hoogtevrees), wat uit de klauwen gelopen coniferen verwijderd en daarna een mooi straatje aangelegd, ik kom wel eens thuis en de oprit is netjes aangeveegd en van blaadjes ontdaan en ga zo maar door.
Dus ik zorg in de zomer vaak voor barbecues met veel lekkere dingen en wijn waar we dan tot diep in de nacht zitten te drinken en eten.
Sorry, geen spannende verhalen hier.
zondag 14 april 2019 21:46
luiwammes schreef: ↑14-04-2019 21:23Toen ik 25 was had ik een oud echtpaartje als buren, ze waren in de 90 en erg vriendelijk. Ons huis was erg gehorig.
Op een avond gaf ik een feestje voor mn verjaardag. Ik had van te voren een briefje in de bus gedaan. Ik kreeg antwoord van de buurman: een grote reep chocolade en een kaartje met gefeliciteerd met je verjaardag, 'ga maar lekker feestvieren met de jongelui'. Het werd een gezellig feestje, maar mijn bezoek had op het balkon staan roken en drinken en er lagen peuken en dopjes van flessen op de stoep. Met mijn kater liep ik de volgende dag naar buiten met de bezem. Stond het fragiele buurmannetje al de stoep te boenen, compleet met sop. 'Oh maar buurman, sorry van de troep, ik kom net schoonmaken'. 'Ben je gek,' zegt de buurman 'jullie jongelui moeten altijd al zo hard werken.'
Een paar weken later had ik het met deze stokoude buurman over hoe gehorig onze huizen waren. Dat ik altijd bang was dat hij mij zou horen, of dat mijn vriend misschien hard snurkte (ja, zo gehorig is het). Zegt de oude man: 'Ja hoor, ik hoor wel meer van jullie.... Jullie hebben het vast leuk samen. Schaam je niet hoor, Ans en ik doen het ook nog steeds, dat hoort er gewoon bij'.
geweldig
zondag 14 april 2019 21:46
Mijn buurman stond op een ochtend met een ladder in onze tuin (midden op mn vers geplante kruiden) het dak van zijn (overigens illegale) serre te onderhouden. We woonden er net, waren bezig met de schutting dus de achterom lag een paar dagen open... vond ie handig. Ik ben ontploft. Mijn man heeft de boel gesust. We waren al door de rest van de straat voor hem gewaarschuwd, maar dachten dat het wel mee zou vallen...
Hij kondigde laatst aan dat het weer nodig was. Gelukkig is man part-timer van ons twee, dus ik kon buurman naar hem doorverwijzen voor een afspraak. De vent is gek, super grensoverschrijdend, buren vertellen waar ze wel en niet mogen parkeren en zo, afwatering van zijn schuurtje weer bij andere buur in de tuin laten uitkomen.... Ik trek hem voor geen meter. Mn man wordt nooit concreet met hem, en dat lijkt ie oké te vinden. Behalve toen buurman vroeg of we het schuttingpoort niet gewoon voor hem open konden laten staan: “NEE”. Maar langskomen voor een afspraak doet ie dus ook niet.
Hij kondigde laatst aan dat het weer nodig was. Gelukkig is man part-timer van ons twee, dus ik kon buurman naar hem doorverwijzen voor een afspraak. De vent is gek, super grensoverschrijdend, buren vertellen waar ze wel en niet mogen parkeren en zo, afwatering van zijn schuurtje weer bij andere buur in de tuin laten uitkomen.... Ik trek hem voor geen meter. Mn man wordt nooit concreet met hem, en dat lijkt ie oké te vinden. Behalve toen buurman vroeg of we het schuttingpoort niet gewoon voor hem open konden laten staan: “NEE”. Maar langskomen voor een afspraak doet ie dus ook niet.
anoniem_63dd656acb052 wijzigde dit bericht op 14-04-2019 21:54
0.05% gewijzigd
zondag 14 april 2019 21:53
Calamitycat schreef: ↑14-04-2019 21:26Ik woon in een koophuis met een grote tuin (en die tuin is mijn lust en mijn leven en die van de katten). Hier in de regio kom ik niet aan een ander huis (gemiddelde prijs 3 ton) en dat kan ik niet betalen.
Door de therapie kan ik gelukkig weer gaan en staan waar ik wil (want sta sterker in mijn schoenen) maar tot rust komen is gewoon lastig.
zondag 14 april 2019 22:03
Ik kwam 16 jaar geleden wonen tussen twee bejaarde dames in die ruzie met elkaar hadden. Dat hadden we lang niet door. De ene was wat eenzamer en daardoor opdringerig, dus met haar hielden we wat meer afstand na een tijdje; als ze jonger was geweest, hadden we ook niet echt een klik gehad. Ze was erg klagerig over anderen; zat vol oordelen. Met de andere buuf hadden we af en toe een praatje over de haag heen. Zij zag ons uit de auto stappen toen we met onze pasgeboren zoon uit het ziekenhuis thuis kwamen, dus toen kwam ze heel snel ff kijken (buiten naast de auto). Na 3 dagen plakten we stickers op het raam met zoons naam (kregen toen van alle janten onverwachte felicitaties uit de buurt- heel leuk). Maar toen kwam de dochter van de andere buurvrouw melden dat haar moeder het heel erg vond dat we haar niet op de hoogte hadden gebracht, want via gemeenschappelijke kennissen had ze gehoord dat de andere buurvrouw het al eerder wist!
Alsof wij in die eerste dagen ook maar IETS te maken hadden met de stilzwijgende burenwedloop! Ik heb die dochter verteld dat onze eigen familie nog niet eens helemaal op de hoogte was en dat wij het rustig aan deden, maar ik vond het eigenlijk totaal belachelijk dat ik haar blijkbaar "verantwoording schuldig was".
De overbuurman vond het geweldig dat wij een kind hadden. Nu zat peuter zoon tijdens het uitlaten van de honden vaak in de draagdoek op onze rug, dus de overbuurman zag hem altijd gedragen worden. Op een zomeravond liepen we allebei een rondje met de hond en toen sprak hij me aan; op onze zoon soms "iets had". Daar bleek een verhaal achter te zitten dat hij zelf een gehandicapt zoontje had gehad dat uiteindelijk was overleden. En hij en zijn vrouw dachten dus te herkennen dat onze zoon niet kon lopen en ze leefden helemaal mee vanaf de overkant (is een drukke straat)... Het was een hele persoonlijke ontboezeming en hoewel het lang geleden was, liep er een traan over zijn wang toen hij over zijn kind vertelde. Lieve mensen...
Nu heb ik sinds 3 jaar een huis iets verderop, en vorige week heb ik taxi gespeeld voor mijn bejaarde buurman wiens hond naar een gespecialiseerde dierenkliniek moest voor onderzoek. Helaas was het niet goed met de hond; toen wilde hij hem direct laten inslapen maar dat kon daar niet. Op de terugweg nog even de bejaarde buurvrouw van mijn buurman opgepikt; zij wilde ook mee (paste erg vaak op de hond) en door naar de dierenarts. Heel zielig voor allebei. De dag daarna heb ik zo'n grote bos bloemen gekregen namens hen allebei dat we een week geen licht meer in de woonkamer hadden (hij stond voor het raam). Ik was heel erg blij dat ze me om hulp vroegen; dat heeft wel wat afstand verkleind. Ik hoop dat ze nu vaker iets durven vragen. Als ik het kan doen, help ik ze graag uit de brand.
Alsof wij in die eerste dagen ook maar IETS te maken hadden met de stilzwijgende burenwedloop! Ik heb die dochter verteld dat onze eigen familie nog niet eens helemaal op de hoogte was en dat wij het rustig aan deden, maar ik vond het eigenlijk totaal belachelijk dat ik haar blijkbaar "verantwoording schuldig was".
De overbuurman vond het geweldig dat wij een kind hadden. Nu zat peuter zoon tijdens het uitlaten van de honden vaak in de draagdoek op onze rug, dus de overbuurman zag hem altijd gedragen worden. Op een zomeravond liepen we allebei een rondje met de hond en toen sprak hij me aan; op onze zoon soms "iets had". Daar bleek een verhaal achter te zitten dat hij zelf een gehandicapt zoontje had gehad dat uiteindelijk was overleden. En hij en zijn vrouw dachten dus te herkennen dat onze zoon niet kon lopen en ze leefden helemaal mee vanaf de overkant (is een drukke straat)... Het was een hele persoonlijke ontboezeming en hoewel het lang geleden was, liep er een traan over zijn wang toen hij over zijn kind vertelde. Lieve mensen...
Nu heb ik sinds 3 jaar een huis iets verderop, en vorige week heb ik taxi gespeeld voor mijn bejaarde buurman wiens hond naar een gespecialiseerde dierenkliniek moest voor onderzoek. Helaas was het niet goed met de hond; toen wilde hij hem direct laten inslapen maar dat kon daar niet. Op de terugweg nog even de bejaarde buurvrouw van mijn buurman opgepikt; zij wilde ook mee (paste erg vaak op de hond) en door naar de dierenarts. Heel zielig voor allebei. De dag daarna heb ik zo'n grote bos bloemen gekregen namens hen allebei dat we een week geen licht meer in de woonkamer hadden (hij stond voor het raam). Ik was heel erg blij dat ze me om hulp vroegen; dat heeft wel wat afstand verkleind. Ik hoop dat ze nu vaker iets durven vragen. Als ik het kan doen, help ik ze graag uit de brand.
anoniem_327275 wijzigde dit bericht op 14-04-2019 22:15
16.16% gewijzigd
zondag 14 april 2019 22:04
Er schiet me ineens nog een verhaal te binnen. Boven ons woonde een wat oudere man. Vriendelijke man, we hadden eigenlijk nooit last van hem. Maar op een avond had hij de tv echt krankzinnig hard staan. Dat duurde zo lang dat we op gegeven moment maar even hebben aangebeld, maar hij deed niet open. Later nog een paar keer geprobeerd, geen reactie. Toen gingen wij ons zorgen maken; misschien ligt hij daar gewond in dat appartement en kan hij niet naar de deur komen. Dus wij de politie gebeld; die zouden wel even komen kijken. Zij vonden het ook vreemd, dus hebben de deur geforceerd en zijn naar binnen gegaan. Bleek die man gewoon in slaap te zijn gevallen voor de tv! Lag daar al de hele avond te pitten en had al die tijd niets gehoord. Zelfs die krankzinnig harde tv niet. 
Anyway, niets aan de hand dus. Wij voelden ons wel een beetje lullig dat we de politie hadden gebeld. Maar het lulligste komt nog: bleek dat die man al een jaar gezocht werd door de politie. Hij had nog een straf openstaan vanwege gedoe met een scheiding of zo. Oeps.
Anyway, niets aan de hand dus. Wij voelden ons wel een beetje lullig dat we de politie hadden gebeld. Maar het lulligste komt nog: bleek dat die man al een jaar gezocht werd door de politie. Hij had nog een straf openstaan vanwege gedoe met een scheiding of zo. Oeps.
zondag 14 april 2019 22:06
Ik had op.mijn eerste woning een buurman die single werd en steeds wilde komen uithuilen. Hij had al snel door dat ik graag en veel uitging en probeerde steeds mee te gaan.
Dus we slopen dan letterlijk langs zijn huis de trap af want als ik kletsend met vriendinnen of mijn broer langs kwam dan stond hij in 'uitgaanstenue' ineens ook op de gang.
De man was in de 30 en ik was 17-18 dus ik vond het heel genant, zo'n oudere man die dan riep 'meiden gaan we swingen?' en een raar danspasje deed in, in mijn ogen, heel rare kleding.
Daarna een op zich leuke buurman, alleen had hij psychoses en in 1 van die episodes kreeg hij 'iets' met mij. Ging liedjes over me zingen en ging zich als vrouw verkleden.
En probeerde dan op mij te lijken, nogal vreemd want het is een lange broodmagere blanke man en ik een kleine getinte krullenbol. Hij schminkte zich een beetje oranje en had een soort zwarte piet pruik en dan de kleuren aan die ik vaak droeg.
Mijn vooral homo vrienden vonden het een giller, ik iets minder.
Hij ging dan als ik had geklaagd door een briefje onder zijn deur te schuiven voor de deur me na staan praten, heel freaky en irritant.
Ik heb op een gegeven moment een melding bij de politie gedaan. Ik kan wel goed tegen herrie maar iemand die van 18 u tot diep in de nacht mijn naam blert is een beetje eng.
Politie heeft toen, en dat vond ik dan ook weer zielig, hem heel bang gemaakt door heel hard tegen hem te schreeuwen en te dreigen met oppakken en ik hoorde ook allerhande gebonk.
Geen last meer van gehad en zijn drang tot het worden van een zwarte vrouw was ook ineens over.
Daarna in een ander huis hadden we Tom and Jerry
Een heel explosief stel dat elkaar altijd al vechtend achterna zat door de straat.
Tom en Jerry deden huizenruil met een man zonder benen.
We dachten allemaal lekker rustig
Maar die man had een hele meute lawaaiige vrienden die wel tijd hadden om daar de hele dag te zitten, maar niet om die man te helpen met zich wassen of het huishouden
Het stonk er heel erg en die vrienden waren te erg voor woorden.
Heel naar tegen alle buren, schelden en de hele dag keihard vreselijke muziek op waar ze op meezongen.
Ze scholden ook rustig bijvoorbeeld huilende babies uit als ze daar last van hadden, of gingen dreigen en dan heel grof.
Die man is heel dramatisch ontruimd en heeft nog een tijdje huilend op straat gelegen, zijn rolstoel was stuk en hij wist niet waar hij naartoe moest
Zou heel zielig zijn geweest als de hele buurt niet had gezien hoe verschillende hulpverleners en de politie die ook wilde helpen helemaal verrot werden gescholden de maanden ervoor.
Maar ik heb daarnaast ook hele leuke buren gehad en nog steeds.
Dus we slopen dan letterlijk langs zijn huis de trap af want als ik kletsend met vriendinnen of mijn broer langs kwam dan stond hij in 'uitgaanstenue' ineens ook op de gang.
De man was in de 30 en ik was 17-18 dus ik vond het heel genant, zo'n oudere man die dan riep 'meiden gaan we swingen?' en een raar danspasje deed in, in mijn ogen, heel rare kleding.
Daarna een op zich leuke buurman, alleen had hij psychoses en in 1 van die episodes kreeg hij 'iets' met mij. Ging liedjes over me zingen en ging zich als vrouw verkleden.
En probeerde dan op mij te lijken, nogal vreemd want het is een lange broodmagere blanke man en ik een kleine getinte krullenbol. Hij schminkte zich een beetje oranje en had een soort zwarte piet pruik en dan de kleuren aan die ik vaak droeg.
Mijn vooral homo vrienden vonden het een giller, ik iets minder.
Hij ging dan als ik had geklaagd door een briefje onder zijn deur te schuiven voor de deur me na staan praten, heel freaky en irritant.
Ik heb op een gegeven moment een melding bij de politie gedaan. Ik kan wel goed tegen herrie maar iemand die van 18 u tot diep in de nacht mijn naam blert is een beetje eng.
Politie heeft toen, en dat vond ik dan ook weer zielig, hem heel bang gemaakt door heel hard tegen hem te schreeuwen en te dreigen met oppakken en ik hoorde ook allerhande gebonk.
Geen last meer van gehad en zijn drang tot het worden van een zwarte vrouw was ook ineens over.
Daarna in een ander huis hadden we Tom and Jerry
Een heel explosief stel dat elkaar altijd al vechtend achterna zat door de straat.
Tom en Jerry deden huizenruil met een man zonder benen.
We dachten allemaal lekker rustig
Maar die man had een hele meute lawaaiige vrienden die wel tijd hadden om daar de hele dag te zitten, maar niet om die man te helpen met zich wassen of het huishouden
Het stonk er heel erg en die vrienden waren te erg voor woorden.
Heel naar tegen alle buren, schelden en de hele dag keihard vreselijke muziek op waar ze op meezongen.
Ze scholden ook rustig bijvoorbeeld huilende babies uit als ze daar last van hadden, of gingen dreigen en dan heel grof.
Die man is heel dramatisch ontruimd en heeft nog een tijdje huilend op straat gelegen, zijn rolstoel was stuk en hij wist niet waar hij naartoe moest
Zou heel zielig zijn geweest als de hele buurt niet had gezien hoe verschillende hulpverleners en de politie die ook wilde helpen helemaal verrot werden gescholden de maanden ervoor.
Maar ik heb daarnaast ook hele leuke buren gehad en nog steeds.
zondag 14 april 2019 22:07
#lifegoalsluiwammes schreef: ↑14-04-2019 21:23Toen ik 25 was had ik een oud echtpaartje als buren, ze waren in de 90 en erg vriendelijk. Ons huis was erg gehorig.
Op een avond gaf ik een feestje voor mn verjaardag. Ik had van te voren een briefje in de bus gedaan. Ik kreeg antwoord van de buurman: een grote reep chocolade en een kaartje met gefeliciteerd met je verjaardag, 'ga maar lekker feestvieren met de jongelui'. Het werd een gezellig feestje, maar mijn bezoek had op het balkon staan roken en drinken en er lagen peuken en dopjes van flessen op de stoep. Met mijn kater liep ik de volgende dag naar buiten met de bezem. Stond het fragiele buurmannetje al de stoep te boenen, compleet met sop. 'Oh maar buurman, sorry van de troep, ik kom net schoonmaken'. 'Ben je gek,' zegt de buurman 'jullie jongelui moeten altijd al zo hard werken.'
Een paar weken later had ik het met deze stokoude buurman over hoe gehorig onze huizen waren. Dat ik altijd bang was dat hij mij zou horen, of dat mijn vriend misschien hard snurkte (ja, zo gehorig is het). Zegt de oude man: 'Ja hoor, ik hoor wel meer van jullie.... Jullie hebben het vast leuk samen. Schaam je niet hoor, Ans en ik doen het ook nog steeds, dat hoort er gewoon bij'.
(Maar iets teveel info
)
zondag 14 april 2019 22:13
RikM schreef: ↑14-04-2019 22:04Er schiet me ineens nog een verhaal te binnen. Boven ons woonde een wat oudere man. Vriendelijke man, we hadden eigenlijk nooit last van hem. Maar op een avond had hij de tv echt krankzinnig hard staan. Dat duurde zo lang dat we op gegeven moment maar even hebben aangebeld, maar hij deed niet open. Later nog een paar keer geprobeerd, geen reactie. Toen gingen wij ons zorgen maken; misschien ligt hij daar gewond in dat appartement en kan hij niet naar de deur komen. Dus wij de politie gebeld; die zouden wel even komen kijken. Zij vonden het ook vreemd, dus hebben de deur geforceerd en zijn naar binnen gegaan. Bleek die man gewoon in slaap te zijn gevallen voor de tv! Lag daar al de hele avond te pitten en had al die tijd niets gehoord. Zelfs die krankzinnig harde tv niet.
Anyway, niets aan de hand dus. Wij voelden ons wel een beetje lullig dat we de politie hadden gebeld. Maar het lulligste komt nog: bleek dat die man al een jaar gezocht werd door de politie. Hij had nog een straf openstaan vanwege gedoe met een scheiding of zo. Oeps.
Shit happens.
...
zondag 14 april 2019 22:16
Mijn buren storen zich er heel erg aan als ik door mijn huis loop. Ik werk fulltime en ben denk ik drie uur per dag thuis (slaap niet meegerekend dan, he). Daarnaast heb ik nooit schoenen aan in huis omdat ik geen overlast wil veroorzaken.
Helaas is dat niet genoeg, want ik hoef maar 3 meter naar de koelkast te lopen of er wordt aangeklopt: "buurvrouw, we horen je weer..".
Ik word er echt gek van inmiddels.
Helaas is dat niet genoeg, want ik hoef maar 3 meter naar de koelkast te lopen of er wordt aangeklopt: "buurvrouw, we horen je weer..".
Ik word er echt gek van inmiddels.
