De buren

Hallo allemaal,
Zoals mijn topictitel al zegt het gaat om onze buren. Wij wonen buitenaf, ons huis staat voor buitenaf vrij dicht op dat van de buren. Wij wonen in een gemengde buurt, een aantal huishoudens zijn niet christelijk (waaronder wij) en de rest is kerkelijk, van licht kerkelijk tot heel zwaar. Onze buren zijn met 5 kinderen in de leeftijd van 4 tot 19.
Al vanaf het begin klikte het niet zo leuk als met alle andere buren. We werden binnen een aantal weken al uitgenodigd voor de jaarlijkse buurt bbq, erg leuk doen we al een aantal jaren met veel plezier aan mee, wij zijn ook al een keert aan de beurt geweest om het te organiseren. De buren waar wij niet mee kunnen wonen hier al ruim 20 jaar en zijn nog nooit uitgenodigd geweest om deel te nemen aan de buurt bbq. Wij vonden dit vreemd maar hebben de houding we gaan niet roddelen of vragen stellen, het wordt vanzelf wel een keer duidelijk waarom dat zo is. Nu horen wij van alle buren dat zij geen contact hebben met onze buren, dat er wel eens wat is voorgevallen of dat het voortkomt uit hun houding. Prima kan allemaal natuurlijk.
Nu wil het volgende, een aantal jaren terug besloten de buren om een kalverschuur te willen gaan bouwen, pal achter onze kavel, het hele plan klopte van geen kanten. Zo werden er bijvoorbeeld dingen ingetekend op onze kavel, het bouwblok is veel te klein voor wat ze willen laten bouwen, we hebben te maken met een extensieveringsgebied, de stankcirkel was niet goed, de uitstoot was bijna het dubbele van wat is toegestaan, enzovoorts. Wij zaten hier niet op te wachten, dus wij hebben de plannen een aantal jaren tegen weten te houden, de buren zijn ook nooit met de plannen naar ons toegekomen of wat dan ook. Het is uiteindelijk zo ver gekomen dat we de gang naar de rechter hebben gemaakt, die heeft de goedgekeurde plannen ongeldig verklaart. Wij blij de buren niet zoals iedereen kan snappen.
Vanaf het moment dat zij weten dat wij de plannen tegen houden zijn de treiterijen begonnen. Heb de eerste jaren mijn mond gehouden, dit was helaas niet afdoende om het te stoppen, het werd alleen maar erger.
Enkele voorbeelden: uitlaat onder de brommer vandaan en dan vlakbij de schutting gas gaan geven, op de golfcar een toeter van dukes of hazard gezet en die toeter horen we op een mooie avond als je lekker buiten zit minimaal 20x voorbij komen, de sport om het deuntje voor deuntje steeds een stukje verder af te spelen is denk ik ook erg leuk.
Wij hebben paarden, als onze paarden dan 's avonds op stal staan is het erg leuk om rotzooi op het dak van de stal te gooien, paarden helemaal in paniek. Heg niet snoeien voor aan de weg zodat je geen zicht meer hebt als je de oprit uit wilt rijden en een drukke weg op moet draaien. Oud en nieuw duurt bij ons 4 weken, oudjaarsdag is een complete hel geworden de afgelopen jaren.
Nadat we meerdere keren hebben geprobeerd om te praten en afspraken te maken over bijvoorbeeld de locatie van het afgooien van vuurwerk ben je er wel een keer klaar mee. Heb toen het een en ander gezegd wat niet helemaal netjes was, zeker nadat ik de opmerking kreeg dat ze vooral van plan zijn om te doen wat zij leuk vinden en geen rekening te houden met buren, dat wij vooral maar weer moesten gaan verhuizen.
Dit alles is nog maar een klein beetje. Vorig jaar ben ik zelfs bedreigd door de buurman, ik zou oud en nieuw niet overleven en de paarden al helemaal niet. Politie heeft daar niets mee gedaan...
Vandaag loop ik naar mijn auto, stond voor ons huis geparkeerd, zij was naast de heg in de tuin aan de gang, riep erg overdreven HOI, ik heb haar aangekeken en niets terug gezegd. Na de laatste oud en nieuw is het klaar en over voor ons. Toen begon ze dat ik niet zo zuur moest doen en belachelijk deed en haalde er van alles bij wat werkelijk nergens op slaat.Na haar opmerking dat het tijd werd dat we gingen verhuizen en dat de vlag uitging als dat ging gebeuren heb ik gezegd dat als het haar niet meer beviel dat ze dan beter zelf kon gaan verhuizen, dan kon bij ons de vlag uit.
De buren zijn erg makkelijke mensen, gaan bijvoorbeeld gerust 10 dagen op vakantie en laten de hond alleen thuis achter, grote zak brokken en een emmer water erbij en de hond zoekt het maar uit. De kinderen ook echt leuk spelen kunnen ze niet met elkaar, het is standaard binnen 10 minuten gedoe wat uitloopt in geschreeuw en janken omdat ze hun zin niet krijgen. Ingrijpen doen ze niet, ook niet als je er wat van zegt. Kinderen gooien van alles over de schutting heen, speelgoed, stenen, schoenen enzovoorts, wordt ook niets van gezegd.
Ondertussen ben ik zo klaar met deze mensen, we hebben een heerlijk huis, alles wat we wensen , alleen net die buren die zo dicht op je zitten moet het zo mee gaan.
In het begin hebben we zo aan onszelf getwijfeld, ligt het aan ons? Nee we hebben nooit gedoe gehad met buren, ook niet toen we nog in een woonwijk woonden in een rijtjeshuis. Later op merkte we dan dingen dat de rest van de buurt er niet komt, dat er nooit eens kinderen van buitenaf komen spelen. Dat zet je wel tot nadenken.
Wat nu? Hoe nu verder? Wat gaat er komende oud en nieuw weer gebeuren?
Soms wil je je verlagen naar hun niveau, eens wat terug doen maar dan? Waar houdt het dan op...

Voor nu heb ik besloten geen gesprek meer met ze aan te gaan, dat heb ik al zo vaak gedaan, zo vaak afspraken gemaakt, die ze dan weer niet nakomen. Kan mijn tijd wel aan leukere dingen besteden.
Mocht een van de buren nog een keer de confrontatie aangaan zoals begin van deze week en de opmerking komt weer dat we beter kunnen verhuizen is mijn antwoord dat ze maar nooit kunnen weten wat voor mensen de volgende buren wel eens zouden kunnen zijn, dat het dan wel eens met de rust in dit huis gedaan kon zijn.
Het is op het moment vrij rustig, meestal na een confrontatie zoals de buurvrouw van de week aan ging. Soms denk ik wel eens dat ze het er om doet, dat ze uit is op ruzie of zo. Want waarom ga je anders zo doen.

Even snel een reactie, moet zo in vergadering,
Ik heb bewijs, op advies van de agent ben ik een camera neer gaan zetten, alles staat op film, politie wil er nu niet eens naar kijken, zelfs niet als de buurvrouw keihard aan het liegen is over het feit dat er volwassenen bij zijn als er vuurwerk wordt afgegooid, het zijn kinderen van 4 tot 12 jaar die vaak overdag bezig zijn en er is geen volwassene in de buurt te zien, die zitten binnen aan de koffie (staat ook op beeld overigens). De agent gaf mij de tip om te filmen met een losse camera dus niet een beveiligingscamera, wat met een losse mag je wel bij een ander op het terrein filmen en moet dat als bewijs mee worden genomen, met een vaste camera mag dat weer niet, dan mag je niet verder filmen dan je eigen erfgrens.

GlitterCupcake schreef: ↑

20-06-2019 10:58

Ik zou hun kerk eens een periode gaan bezoeken

Nee dank je, heb niets tegen het geloof, heb ook geen problemen om me aan te passen in een aantal zaken maar sommige dingen in het geloof kan ik me niet in vinden. Wat denk je dat je daar als voordeel in kan bereiken dan?

glitglam schreef: ↑

20-06-2019 11:25

Ik zou écht niet gaan verhuizen. Wat denken ze wel niet wie ze zijn met dit 'stoere' gedrag.
Ik/wij houden altijd rekening met onze buren, en gelukkig ook nooit gedoe gehad. Maar dot soort mensen moet je meteen aanpakken en laten weten dat er niet met je te sollen valt. Wellicht nu al te laat.
Ik heb nog nooit iemand bedreigd, maar als ze denken dat ze stoere tokkie's zijn en mij en mijn dieren en/of kinderen bedreigen met de dood, ga ik de strijd aan.
Dan loopt het maar een keer uit de hand, no way dat ik m'n leven en woonplezier zo laat vergallen.
Dat is het enige wat helpt bij dit soort mensen.
Bij het eerste incident gelijk de kop indrukken en laten merken dat je niet bang bent en dat ik nooit weg zal gaan hierom.
Maar ja, dit is misschien al te laat om nog geloofwaardig te zijn in die boodschap..

Ze weten heel goed dat ik niet bang ben voor ze, ben ook niet bang om hem ergens mee te confronteren met of zonder andere mensen erbij, heb ik al meerdere keren gedaan.
Zo stond hij een keer pal voor me op ons eigen erf, hij dacht me te intimideren door strak voor me te gaan staan, dus ben ik maar eens goed rechtop gaan staan, heb hem recht in de ogen gekeken en gezegd dat dit de laatste keer was dat hij nog 1 voet op ons terrein had gezet. Inclusief alle keren dat hij hier rond liep te neuzen als ik weg was, hier had ik m al keer mee geconfronteerd toen ze visite hadden: zeg buurman, de volgende keer dat je hier weer denkt rond te kunnen neuzen als je zeker weet dat ik weg ben, vergeet je voetstappen dan niet mee terug te nemen als je weer over de ladder achter terug gaat over de omheining... De visite lag in een deuk, hij wist niets te zeggen maar het resultaat was dat hij het niet meer heeft gedaan.

teuneke schreef: ↑

20-06-2019 11:23

Denk je rustig buiten te kunnen wonen, heb je dit....
Ik haat buren.

Ja dat hadden we wel gehoopt ja, gelukkig zijn dit de eerste buren waarbij een groot aantal woorden niet het woordenboek voorkomen of die ze gemist hebben in hun opvoeding.

RikM schreef: ↑

20-06-2019 10:34

Om even aan te geven hoe geniepig dit soort mensen zijn:

Onze buurman had het op onze auto voorzien, stak o.a. de banden lek (omdat ik het dus gewaagd had een bezwaar in te dienen tegen de kap van een boom). Toen hebben we de auto een paar straten verderop geparkeerd. Twee dagen later waren de banden opnieuw lekgestoken en de auto bekrast. Buurman was gewoon de hele wijk doorgelopen op zoek naar onze auto.

Het zijn eigenlijk gewoon een soort psychopaten. Ze hebben in hun hoofd dat jij ze onheus bejegend hebt en dat ze je nu het leven zuur moeten maken.

Die boom is overigens gewoon gekapt, want het bezwaar werd afgewezen. Maakte voor hem niets uit. Het kwaad was al geschied.

Dan ben je zielig als je er zelfs tijd in gaat stoppen om een auto op te gaan zoeken...

RikM schreef: ↑

20-06-2019 19:16

Tja. De man gooide ook 's ochtends vroeg steentjes tegen ons slaapkamerraam. Zielig is denk ik wel de juiste omschrijving.

Je moet er maar zin in hebben om daar eerder voor je bed uit te gaan om je buren op die manier wakker te maken, dan heb je zelf denk ik geen leven, of in elk geval niet één die interessant genoeg is om daar tijd in te steken.