Thuis
alle pijlers
Geschrokken hond
vrijdag 6 december 2019 23:26
We hebben een grote speelse hond van 1 jaar. Dol op kinderen en nog nooit een vorm van agressie laten zien. Onze eigen kinderen kunnen alles met hem doen en ook vriendjes en vriendinnetjes worden met veel plezier binnengehaald.
Nu heeft er zich een maand geleden een incident voor gedaan. Vrienden hebben een kindje van 2 met vermoeden autisme. We merkte al een tijdje dat hind omgang met dit kindje lastig vond en toen zij langs kwamen hebben we de hond in de bench gedaan (plek waar hij zelf ook regelmatig gaat liggen) dit omdat ouders niet echt op het kindje letten en ik ivm de visite die er was ook niet continue de hond in de gaten kon houden.
Kindje heeft bij weg gaan een gigantische klap op de bench gegeven waardoor de hond vreselijk schrok en meteen uithaalde. Doordat hij in de bench zat heeft hij dit kindje niet gepakt maar kon dus ook geen kant op. Op dat moment was een nichtje in de buurt. Toen de visite weg was en hond weer los liep begon hij naar haar te grommen. Hebben hem toen meteen weer met haar oefeningen gedaan waarna ze de rest van de avond gewoon weer hebben liggen spelen en knuffelen en er niks meer aan de hand was.
Uit voorzorg spreken we nu met vrienden bij hun thuis af. Hond werd al zenuwachtig van het kleine mannetje en ik wil het risico na de klap op de bench niet lopen dat hij hem iets doet.
Nu kwam nichtje vandaag langs. Hond super en enthousiast totdat hij door kreeg wie het was en onrustig heen en weer ging lopen. Ineens naar haar hand hapte en begon te grommen.
In de afgelopen weken zijn er heel veel kinderen over de vloer geweest, bij allemaal is hij nog net zo gezellig en relaxt als voorheen dus het heeft echt met dit incident te maken.
Meteen weer met nichtje blijven oefenen, iets lekkers geven, aaien en dat gaat goed. Maar steeds als ze even uit zicht is en weer terug komt is hij op zijn hoedde en lijkt het weer opnieuw te beginnen. Hij gaat trillen en dan grommen dus echt een reactie vanuit angst.
Echt heel vervelend dat dit is gebeurd en neem het mezelf ook kwalijk dat dit heeft kunnen gebeuren toen hij op zijn veilige plek op deze wijze benaderd is en geen kant op kan. Boos dat ouders dit hebben laten gebeuren maar vooral verdrietig dat de hond waar geen kwaad in zat zich nu genoodzaakt voelt van zich af te "bijten".
Wie heeft er tips, wat kunnen we doen om.dit te doorbreken?
Nu heeft er zich een maand geleden een incident voor gedaan. Vrienden hebben een kindje van 2 met vermoeden autisme. We merkte al een tijdje dat hind omgang met dit kindje lastig vond en toen zij langs kwamen hebben we de hond in de bench gedaan (plek waar hij zelf ook regelmatig gaat liggen) dit omdat ouders niet echt op het kindje letten en ik ivm de visite die er was ook niet continue de hond in de gaten kon houden.
Kindje heeft bij weg gaan een gigantische klap op de bench gegeven waardoor de hond vreselijk schrok en meteen uithaalde. Doordat hij in de bench zat heeft hij dit kindje niet gepakt maar kon dus ook geen kant op. Op dat moment was een nichtje in de buurt. Toen de visite weg was en hond weer los liep begon hij naar haar te grommen. Hebben hem toen meteen weer met haar oefeningen gedaan waarna ze de rest van de avond gewoon weer hebben liggen spelen en knuffelen en er niks meer aan de hand was.
Uit voorzorg spreken we nu met vrienden bij hun thuis af. Hond werd al zenuwachtig van het kleine mannetje en ik wil het risico na de klap op de bench niet lopen dat hij hem iets doet.
Nu kwam nichtje vandaag langs. Hond super en enthousiast totdat hij door kreeg wie het was en onrustig heen en weer ging lopen. Ineens naar haar hand hapte en begon te grommen.
In de afgelopen weken zijn er heel veel kinderen over de vloer geweest, bij allemaal is hij nog net zo gezellig en relaxt als voorheen dus het heeft echt met dit incident te maken.
Meteen weer met nichtje blijven oefenen, iets lekkers geven, aaien en dat gaat goed. Maar steeds als ze even uit zicht is en weer terug komt is hij op zijn hoedde en lijkt het weer opnieuw te beginnen. Hij gaat trillen en dan grommen dus echt een reactie vanuit angst.
Echt heel vervelend dat dit is gebeurd en neem het mezelf ook kwalijk dat dit heeft kunnen gebeuren toen hij op zijn veilige plek op deze wijze benaderd is en geen kant op kan. Boos dat ouders dit hebben laten gebeuren maar vooral verdrietig dat de hond waar geen kwaad in zat zich nu genoodzaakt voelt van zich af te "bijten".
Wie heeft er tips, wat kunnen we doen om.dit te doorbreken?
zaterdag 7 december 2019 11:58
Als een klein kind in paniek raakt om de monsters die onder zijn bed zitten, dan geef je het toch ook geen standje? Het gevolg zou zijn dat het kind nog net zo bang is, maar het je niet meer durft te vertellen.MissMaran schreef: ↑07-12-2019 11:49Die communicatie komt voort uit iets wat je af wilt leren dus haal je de hond uit die mindset, jij neemt de leiding over van een hond die onzeker is en stelt hem daardoor gerust waardoor hij niet meer de neiging voelt tot waarschuwen.
Als je de hond daar niet bij helpt dan gaat ie steeds vaker en in meer situaties dat angst gedrag communniceren tot ie op het punt komt dat ie onhandelbaar wordt.
Waarom zou je dat bij een hond dan wel doen? Dat werkt echt precies hetzelfde.
Natuurlijk wil je dat jouw kind/hond het aangeeft als er (voor hun gevoel) iets mis is, want dat is de enige manier waarop jij daarvan op de hoogte kan komen en dus kunt helpen om die angst te overwinnen.
zaterdag 7 december 2019 12:03
Dat heb je echt een punt. Met het gevolg dat als hij niet durft aan te geven dat hij bang is dat hij dan de spanning op zal bouwen en zal bijten.Nummer*Zoveel schreef: ↑07-12-2019 11:58Als een klein kind in paniek raakt om de monsters die onder zijn bed zitten, dan geef je het toch ook geen standje? Het gevolg zou zijn dat het kind nog net zo bang is, maar het je niet meer durft te vertellen.
Waarom zou je dat bij een hond dan wel doen? Dat werkt echt precies hetzelfde.
Natuurlijk wil je dat jouw kind/hond het aangeeft als er (voor hun gevoel) iets mis is, want dat is de enige manier waarop jij daarvan op de hoogte kan komen en dus kunt helpen om die angst te overwinnen.
zaterdag 7 december 2019 12:03
Het is geen standje, het is de hond uit die angst halen, die hond vindt het ook niet prettig om zich zo te voelen en als je dat rustig corrigeert dan snapt die hond ook dat er niks aan de hand is en laat die onrust vervolgens los en voelt zich een stuk prettiger dan als je steeds denkt oh hij mag communiceren wat ie wel en niet wil, oh nu gromt ie ook al naar de buurman en nu begint ie te grommen als ik hem voer geef, het is nogmaals geen standje, het is een teken dat alles goed is en hij weet rustig mag worden.Nummer*Zoveel schreef: ↑07-12-2019 11:58Als een klein kind in paniek raakt om de monsters die onder zijn bed zitten, dan geef je het toch ook geen standje? Het gevolg zou zijn dat het kind nog net zo bang is, maar het je niet meer durft te vertellen.
Waarom zou je dat bij een hond dan wel doen? Dat werkt echt precies hetzelfde.
Natuurlijk wil je dat jouw kind/hond het aangeeft als er (voor hun gevoel) iets mis is, want dat is de enige manier waarop jij daarvan op de hoogte kan komen en dus kunt helpen om die angst te overwinnen.
zaterdag 7 december 2019 12:07
Dreiggedrag van een hond mag je nooit straffen, de hond leert hiervan dat waarschuwen niet werkt en niet mag. De hond slaat de volgende keer het dreiggedrag over.... Doordat hij niet meer durft te waarschuwen, zie je het gedrag niet aankomen.MissMaran schreef: ↑07-12-2019 11:29Waarschuwingssignalen moet je wel corrigeren, zodra de hond onwenselijk en onnodig gedrag vertoont moet je hem uit die mindset kunnen halen zodat ie niet naar het volgende level, bijvoorbeeld dreigen of grommen gaat.
To goed dat je een therapeut om raad vraagt, tis echt nog wel bij te trekken.
Tess, als het nichtje iets lekkers aan de hond geeft, laat de hond dan naar het nichtje komen en niet andersom. Hiermee wordt voorkomen dat de hond zich bedreigt voelt.
zaterdag 7 december 2019 12:11
Kennelijk wil je het echt niet snappen.MissMaran schreef: ↑07-12-2019 12:03Het is geen standje, het is de hond uit die angst halen, die hond vindt het ook niet prettig om zich zo te voelen en als je dat rustig corrigeert dan snapt die hond ook dat er niks aan de hand is en laat die onrust vervolgens los en voelt zich een stuk prettiger dan als je steeds denkt oh hij mag communiceren wat ie wel en niet wil, oh nu gromt ie ook al naar de buurman en nu begint ie te grommen als ik hem voer geef, het is nogmaals geen standje, het is een teken dat alles goed is en hij weet rustig mag worden.
zaterdag 7 december 2019 12:12
Het gaat helemaal niet om straffen, het gaat er om dat je hem afleidt zodat hij zich niet meer angstig voelt en het niet nodig vind om te waarschuwen, hij moet niet meer het gevoel hebben dat ie zich moet beschermen en dus uit die mindset wordt geleid en rustiger in zijn vel zit en het niet meer als een dreigende situatie ziet. Maar goed lezen is lastig merk ik.Oemayra schreef: ↑07-12-2019 12:07Dreiggedrag van een hond mag je nooit straffen, de hond leert hiervan dat waarschuwen niet werkt en niet mag. De hond slaat de volgende keer het dreiggedrag over.... Doordat hij niet meer durft te waarschuwen, zie je het gedrag niet aankomen.
Tess, als het nichtje iets lekkers aan de hond geeft, laat de hond dan naar het nichtje komen en niet andersom. Hiermee wordt voorkomen dat de hond zich bedreigt voelt.
zaterdag 7 december 2019 12:13
Volgens mij andersom met de nadruk op wil.
zaterdag 7 december 2019 12:15
Goed lezen is vooral lastig als iemand het verhaal telkens verandert. Eerst is waarschuwen ongewenst gedrag en correctie nodig, dan is corrigeren opeens geen standje, en nu gaat het alleen nog om afleiden?MissMaran schreef: ↑07-12-2019 12:12Het gaat helemaal niet om straffen, het gaat er om dat je hem afleidt zodat hij zich niet meer angstig voelt en het niet nodig vind om te waarschuwen, hij moet niet meer het gevoel hebben dat ie zich moet beschermen en dus uit die mindset wordt geleid en rustiger in zijn vel zit en het niet meer als een dreigende situatie ziet. Maar goed lezen is lastig merk ik.
zaterdag 7 december 2019 12:20
Nou en is dat in ieder geval duidelijk toch? Een angstige hond moet niet gestraft wordenNummer*Zoveel schreef: ↑07-12-2019 12:15Goed lezen is vooral lastig als iemand het verhaal telkens verandert. Eerst is waarschuwen ongewenst gedrag en correctie nodig, dan is corrigeren opeens geen standje, en nu gaat het alleen nog om afleiden?
zaterdag 7 december 2019 12:25
MissMaran schreef: ↑07-12-2019 11:29MissMaran schreef: ↑07-12-2019 12:12Het gaat helemaal niet om straffen, het gaat er om dat je hem afleidt zodat hij zich niet meer angstig voelt en het niet nodig vind om te waarschuwen, hij moet niet meer het gevoel hebben dat ie zich moet beschermen en dus uit die mindset wordt geleid en rustiger in zijn vel zit en het niet meer als een dreigende situatie ziet. Maar goed lezen is lastig merk ik.
Waarschuwingssignalen moet je wel corrigeren, zodra de hond onwenselijk en onnodig gedrag vertoont moet je hem uit die mindset kunnen halen zodat ie niet naar het volgende level, bijvoorbeeld dreigen of grommen gaat.
Klopt goed lezen is lastig, ik reageerde op het corrigeren in je post van 11:29.
De hond afleiden is voor mijn gevoel iets anders dan corrigeren, dus goed lezen is blijkbaar net zo lastig als iets duidelijk omschrijven
zaterdag 7 december 2019 13:00
Wat is nou weer onnodig gedrag bij een hond? Afijn we zijn het wel over eens dat je grommen niet gaat afstraffen. Grommen is gewoon een waarschuwing en uiterst wenselijk gedrag waar je op moet anticiperen en dat doe je door de hond uit de situatie te halen zodat de hond weer ontspannen wordt. Zodra de spanning weggevloeid is, zou ik goed belonen. Beter nog is het voorkomen maar daar zou ik echt hulp bij inschakelen.Oemayra schreef: ↑07-12-2019 12:25MissMaran schreef: ↑07-12-2019 11:29
Waarschuwingssignalen moet je wel corrigeren, zodra de hond onwenselijk en onnodig gedrag vertoont moet je hem uit die mindset kunnen halen zodat ie niet naar het volgende level, bijvoorbeeld dreigen of grommen gaat.
Klopt goed lezen is lastig, ik reageerde op het corrigeren in je post van 11:29.
De hond afleiden is voor mijn gevoel iets anders dan corrigeren, dus goed lezen is blijkbaar net zo lastig als iets duidelijk omschrijven
zaterdag 7 december 2019 13:12
Bang voor de bench is hij overigens niet, had ik wel gedacht. En ook met stoeien en spelen klapt hij er wel eens tegen, of ik met stofzuigen en dan reageert hij er helemaal niet op. Hij lijkt het gelinkt te hebben aan 2 personen.
[/quote]
Fijn! Dan associeert hij de angst dus echt met je 7 jarige nichtje en 2 jarig jongetje. Dat scheelt alweer. Veel succes, komt vast goed!
[/quote]
Fijn! Dan associeert hij de angst dus echt met je 7 jarige nichtje en 2 jarig jongetje. Dat scheelt alweer. Veel succes, komt vast goed!
zaterdag 7 december 2019 13:48
Voordat een hond gromt heeft hij al veel waarschuwingssignalen afgegeven. De meeste baasjes herkennen deze signalen niet en grijpen pas in als de hond gaat grommen. In dat stadium ben je al te laat en corrigeren of ‘uit het moment halen’ heeft sowieso geen enkele zin meer; dat zal het gedrag alleen verergeren. Je leert de hond dan dat hij geen duidelijke waarschuwingen meer mag geven en hij zal de volgende keer van subtiele signalen direct overgaan op happen of bijten.
Het is voor jullie zaak om, samen met een erkend gedragstherapeut, te leren welke signalen je hond laat zien, zodat je hem kunt helpen in die situaties. Elke keer dat je het tot grommen laat komen heb je het al veel te ver laten gaan.
Je hond is nog erg jong en als het een ongecastreerde reu is zit hij overvol hormonen, veel erger dan teven. Pas met 24-36 maanden zullen die hormonen weer afnemen en zal hij wat stabieler worden. Ik hoop dat hij nog niet gecastreerd is en zou dat in deze fase van zijn leven ook sterk afraden.
Goede en consequente begeleiding is nu prioriteit nummer 1.
Ga vooral niet googlen naar trainingsmethoden, want er staat een hoop onzin op internet (en in dit topic).
Heel veel succes!
Het is voor jullie zaak om, samen met een erkend gedragstherapeut, te leren welke signalen je hond laat zien, zodat je hem kunt helpen in die situaties. Elke keer dat je het tot grommen laat komen heb je het al veel te ver laten gaan.
Je hond is nog erg jong en als het een ongecastreerde reu is zit hij overvol hormonen, veel erger dan teven. Pas met 24-36 maanden zullen die hormonen weer afnemen en zal hij wat stabieler worden. Ik hoop dat hij nog niet gecastreerd is en zou dat in deze fase van zijn leven ook sterk afraden.
Goede en consequente begeleiding is nu prioriteit nummer 1.
Ga vooral niet googlen naar trainingsmethoden, want er staat een hoop onzin op internet (en in dit topic).
Heel veel succes!
zaterdag 7 december 2019 13:50
Iedereen (behalve jij) is het erover eens dat waarschuwen geen ongewenst gedrag is, en dat het daarom niet gecorrigeerd moet worden.
Als je zo graag wil samenvatten in conclusies, is het wel zo prettig als je de boodschap eerst begrijpt voordat je dat doet.
zaterdag 7 december 2019 13:53
Lees snowdogs eens.. voordat waarschuwen en grommen moet je de mindset al veranderen..Nummer*Zoveel schreef: ↑07-12-2019 13:50Iedereen (behalve jij) is het erover eens dat waarschuwen geen ongewenst gedrag is, en dat het daarom niet gecorrigeerd moet worden.
Als je zo graag wil samenvatten in conclusies, is het wel zo prettig als je de boodschap eerst begrijpt voordat je dat doet.
zaterdag 7 december 2019 14:03
Lastige is dat dit grommen na het incident is gekomen en het daarvoor dikke maatjes waren.snowdogs schreef: ↑07-12-2019 13:48Voordat een hond gromt heeft hij al veel waarschuwingssignalen afgegeven. De meeste baasjes herkennen deze signalen niet en grijpen pas in als de hond gaat grommen. In dat stadium ben je al te laat en corrigeren of ‘uit het moment halen’ heeft sowieso geen enkele zin meer; dat zal het gedrag alleen verergeren. Je leert de hond dan dat hij geen duidelijke waarschuwingen meer mag geven en hij zal de volgende keer van subtiele signalen direct overgaan op happen of bijten.
Het is voor jullie zaak om, samen met een erkend gedragstherapeut, te leren welke signalen je hond laat zien, zodat je hem kunt helpen in die situaties. Elke keer dat je het tot grommen laat komen heb je het al veel te ver laten gaan.
Je hond is nog erg jong en als het een ongecastreerde reu is zit hij overvol hormonen, veel erger dan teven. Pas met 24-36 maanden zullen die hormonen weer afnemen en zal hij wat stabieler worden. Ik hoop dat hij nog niet gecastreerd is en zou dat in deze fase van zijn leven ook sterk afraden.
Goede en consequente begeleiding is nu prioriteit nummer 1.
Ga vooral niet googlen naar trainingsmethoden, want er staat een hoop onzin op internet (en in dit topic).
Heel veel succes!
Helaas is hij in augustus gecastreerd, ik had hier liever mee gewacht maar helaas moest dit ivm medische redenen.
zaterdag 7 december 2019 14:04
Ik ben het helemaal met je eens dat er vaak al subtielere signalen komen voor het grommen, maar dat gebeurt niet altijd.snowdogs schreef: ↑07-12-2019 13:48Voordat een hond gromt heeft hij al veel waarschuwingssignalen afgegeven. De meeste baasjes herkennen deze signalen niet en grijpen pas in als de hond gaat grommen. In dat stadium ben je al te laat en corrigeren of ‘uit het moment halen’ heeft sowieso geen enkele zin meer; dat zal het gedrag alleen verergeren. Je leert de hond dan dat hij geen duidelijke waarschuwingen meer mag geven en hij zal de volgende keer van subtiele signalen direct overgaan op happen of bijten.
Het is voor jullie zaak om, samen met een erkend gedragstherapeut, te leren welke signalen je hond laat zien, zodat je hem kunt helpen in die situaties. Elke keer dat je het tot grommen laat komen heb je het al veel te ver laten gaan.
Je hond is nog erg jong en als het een ongecastreerde reu is zit hij overvol hormonen, veel erger dan teven. Pas met 24-36 maanden zullen die hormonen weer afnemen en zal hij wat stabieler worden. Ik hoop dat hij nog niet gecastreerd is en zou dat in deze fase van zijn leven ook sterk afraden.
Goede en consequente begeleiding is nu prioriteit nummer 1.
Ga vooral niet googlen naar trainingsmethoden, want er staat een hoop onzin op internet (en in dit topic).
Heel veel succes!
Mijn hond is soms “opeens” bang in onze eigen tuin. Ik vermoed dat hij dan iets ruikt wat voorbij waait. Dan staat hij echt van het ene op het andere moment helemaal “aan”, incl grommen, terwijl hij 2 tellen daarvoor nog op zijn gemakje en uiterst relaxt aan het rondsnuffelen of spelen was.
Ik ben wel heel benieuwd waarom je castreren afraadt?
zaterdag 7 december 2019 14:08
Daar kun je over vallen maar dat het probleem niet. Waar lees je overigens mijn kinderen over zijn grenzen gaan? Hier in huis wordt iedereen met respect behandeld dus ook de hond. Het lijkt me logisch dat hij niet geslagen, geduwd en aan hem getrokken wordt. Wanneer hij ligt laat iedereen hem rusten maar wanneer hij komt wordt er met hem gespeeld. Hij heeft voor elk kind ook zijn eigen benadering. Met de puber speelt hij harder en met de baby is hij super rustig en lief.
zaterdag 7 december 2019 14:10
In jouw geval heb je het over een heel andere situatie en angst dan waar TO het over heeft. Bij TO is de situatie veel overzichtelijker en voorspelbaarder, maar worden de eerste signalen gewoon gemist.Nummer*Zoveel schreef: ↑07-12-2019 14:04Ik ben het helemaal met je eens dat er vaak al subtielere signalen komen voor het grommen, maar dat gebeurt niet altijd.
Mijn hond is soms “opeens” bang in onze eigen tuin. Ik vermoed dat hij dan iets ruikt wat voorbij waait. Dan staat hij echt van het ene op het andere moment helemaal “aan”, incl grommen, terwijl hij 2 tellen daarvoor nog op zijn gemakje en uiterst relaxt aan het rondsnuffelen of spelen was.
Ik ben wel heel benieuwd waarom je castreren afraadt?
Castreren op deze leeftijd kan angstgerelateerde gedragsproblemen in de hand werken. De reu heeft zijn hormonen nog keihard nodig om lichamelijk en geestelijk volwassen te worden. Castreren om gedragsredenen zou, wat mij betreft, altijd pas na een chemische castratie gedaan moeten worden. Een chemische castratie is representatief voor een chirurgische castratie, dus kan de eigenaar bezien of castreren het gewenste effect heeft.
