Thuis
alle pijlers
Het is zover... poes straks in laten slapen
dinsdag 21 september 2010 om 10:15
Vanmorgen trof ik mijn oude poes van 17 aan, diep slapend in haar doosje. Normaal is ze gelijk wakker maar nu niet.
Ze heeft vorig jaar een hersenbloedinkje gehad en was zo goed als blind daardoor maar ze redde zich nog best.
maar nu....
Ze kan niet meer overeind komen en ligt heel hard te spinnen, en ik weet wat dat betekent... denk dat ze weer een hersenbloeding heeft gehad.
Heb net een afspraak gemaakt om haar te laten inslapen, om half 12. Ik mag van de juf mijn dochter van 7 van school halen straks want ze wil er graag bij zijn om Goes in haar laatste momenten bij te staan. Ze was ook zo verdrietig vanmorgen en we zijn wat eerder naar school gelopen om het te vertellen aan juf, die was ook zo lief dat ik er ook alweer stond te janken.. pfff
En ik moet nu zooo huilen, vreselijk. Ik heb die poes al 17 jaar, ze is zo vaak meeverhuisd, altijd lief geweest, nooit een krab of snauw gegeven, gewoon alleen maar een lieve knuffelige theemuts..
En ze was van mij en mijn ex, dit is een afsluiting van een tijdperk en ik ben gewoon verbaasd hoe emotioneel ik ben.
Heb ex een sms gestuurd of hij haar vanmmiddag wil ophalen om bij hem in de tuin te begraven...
Bah... ik vind dit heel naar..
Net probeerde ze overeind te komen maar het lukt niet, en ze miauwt dan heel hard, hartverscheurend.. zo zielig... ze hing helemaal scheef tegen de kant aan en ik heb haar weer een beetje lekker op de zij weten te leggen..
Aftellen nu....
Ze heeft vorig jaar een hersenbloedinkje gehad en was zo goed als blind daardoor maar ze redde zich nog best.
maar nu....
Ze kan niet meer overeind komen en ligt heel hard te spinnen, en ik weet wat dat betekent... denk dat ze weer een hersenbloeding heeft gehad.
Heb net een afspraak gemaakt om haar te laten inslapen, om half 12. Ik mag van de juf mijn dochter van 7 van school halen straks want ze wil er graag bij zijn om Goes in haar laatste momenten bij te staan. Ze was ook zo verdrietig vanmorgen en we zijn wat eerder naar school gelopen om het te vertellen aan juf, die was ook zo lief dat ik er ook alweer stond te janken.. pfff
En ik moet nu zooo huilen, vreselijk. Ik heb die poes al 17 jaar, ze is zo vaak meeverhuisd, altijd lief geweest, nooit een krab of snauw gegeven, gewoon alleen maar een lieve knuffelige theemuts..
En ze was van mij en mijn ex, dit is een afsluiting van een tijdperk en ik ben gewoon verbaasd hoe emotioneel ik ben.
Heb ex een sms gestuurd of hij haar vanmmiddag wil ophalen om bij hem in de tuin te begraven...
Bah... ik vind dit heel naar..
Net probeerde ze overeind te komen maar het lukt niet, en ze miauwt dan heel hard, hartverscheurend.. zo zielig... ze hing helemaal scheef tegen de kant aan en ik heb haar weer een beetje lekker op de zij weten te leggen..
Aftellen nu....
dinsdag 21 september 2010 om 12:33
dinsdag 21 september 2010 om 12:45
Nou we zijn weer thuis.
Het ging heel goed.
De dierenarts heeft haar nog even kort onderzocht, hij wilde wel zeker weten dat dit de enige oplossing was natuurlijk.
En inderdaad, Goes was aan de linkerkant verlamd.
Ze had ook eeen torenhoge temperatuur en haar hart ging als een razende tekeer, dat was even zielig want ze miauwde zo heel hard, van ellende.
Hij legde haar terug in het doosje en ze kreeg de eerste prik. Toen viel ze rustig in slaap. Intussen haalde de dierenarts voor ons koffie en limonade, een erg lieve man.
En na de tweede prik was het al snel gebeurd.
Heel mooi en rustig ingeslapen.
Oke, we moesten wel een beetje huilen maar ja, dat mag, heb ik geen problemen mee. Dochter vertelde dierenarts te willen worden, heel leuk gepraat met de DA.
Goes staat nu in haar doosje op haar eigen plekje.
Om 3 uur komt ex haar ophalen voor de begrafenis, dochter gaat dan even mee.
En nu gaat het ook wel weer, Goes ligt in haar mandje en lijdt niet meer, het is goed zo.
Dochter is ook al aardig opgedroogd inmiddels.
We hebben lekkere broodjes gehaald en gaan nu samen eten en praten....
Allemaal bedankt voor jullie lieve woorden,
Wat een prachtig forum is dit toch.
Het ging heel goed.
De dierenarts heeft haar nog even kort onderzocht, hij wilde wel zeker weten dat dit de enige oplossing was natuurlijk.
En inderdaad, Goes was aan de linkerkant verlamd.
Ze had ook eeen torenhoge temperatuur en haar hart ging als een razende tekeer, dat was even zielig want ze miauwde zo heel hard, van ellende.
Hij legde haar terug in het doosje en ze kreeg de eerste prik. Toen viel ze rustig in slaap. Intussen haalde de dierenarts voor ons koffie en limonade, een erg lieve man.
En na de tweede prik was het al snel gebeurd.
Heel mooi en rustig ingeslapen.
Oke, we moesten wel een beetje huilen maar ja, dat mag, heb ik geen problemen mee. Dochter vertelde dierenarts te willen worden, heel leuk gepraat met de DA.
Goes staat nu in haar doosje op haar eigen plekje.
Om 3 uur komt ex haar ophalen voor de begrafenis, dochter gaat dan even mee.
En nu gaat het ook wel weer, Goes ligt in haar mandje en lijdt niet meer, het is goed zo.
Dochter is ook al aardig opgedroogd inmiddels.
We hebben lekkere broodjes gehaald en gaan nu samen eten en praten....
Allemaal bedankt voor jullie lieve woorden,
Wat een prachtig forum is dit toch.
dinsdag 21 september 2010 om 12:58
Ach, zo'n beestje toch... Wel een hele goeie kat, als ze 17 is geworden! Maar juist die 17 jaar maken het voor jou extra moeilijk want je bent aan haar verknocht. Zoveel waar zij bij was... Het verdriet komt vast nog terug, in golven, als je met de lege plek in je huis en in je handen wordt geconfronteerd. Pfff, ik benijd jou en je dochter niet momenteel. Moet er niet aan denken mijn huisvriendje te moeten missen.
Wel fijn dat het inslapen rustig is verlopen.
Sterkte, NewWoman!
Wel fijn dat het inslapen rustig is verlopen.
Sterkte, NewWoman!
dinsdag 21 september 2010 om 13:21
dinsdag 21 september 2010 om 13:29
Newwoman, gecondoleerd. De tranen staan in m'n ogen bij het lezen van je verhaal maar wat heeft Goes een prachtig leven gehad en wat is die lief voor jullie geweest. Ik wens jullie veel sterkte want het zal stil zijn in huis zonder Goes.
Vorig jaar hebben wij plotesling onze hond moeten laten inslapen (had een tumor in zijn keel) en de dag erna was erg stil ( en de dagen daarna ook).
Vorig jaar hebben wij plotesling onze hond moeten laten inslapen (had een tumor in zijn keel) en de dag erna was erg stil ( en de dagen daarna ook).
wees jezelf, er zijn genoeg anderen.
dinsdag 21 september 2010 om 13:59
Oh wat is dit toch rot
Bij mijn (bijna 18-jarige) poes gaat hetzelfde waarschijnlijk morgen gebeuren; gisteren heeft de dierenarts een flinke tumor geconstateerd in haar buikje. Morgen krijgt ze een echo en afhankelijk daarvan wordt gekeken wat er nog gedaan kan worden, opereren of laten zitten wat natuurlijk ook het einde betekent. Vind het zo verschrikkelijk, het beestje maakt al zo ontzettend lang deel uit van m'n leven, kan haar eigenlijk helemaal niet missen... Maar een dier zo laten lijden kan ook echt niet.
Heel veel sterkte NewWoman!
Bij mijn (bijna 18-jarige) poes gaat hetzelfde waarschijnlijk morgen gebeuren; gisteren heeft de dierenarts een flinke tumor geconstateerd in haar buikje. Morgen krijgt ze een echo en afhankelijk daarvan wordt gekeken wat er nog gedaan kan worden, opereren of laten zitten wat natuurlijk ook het einde betekent. Vind het zo verschrikkelijk, het beestje maakt al zo ontzettend lang deel uit van m'n leven, kan haar eigenlijk helemaal niet missen... Maar een dier zo laten lijden kan ook echt niet.
Heel veel sterkte NewWoman!
dinsdag 21 september 2010 om 15:01
Nou, dochter en Goes zijn net opgehaald en toen ik ex aankeek moest ik alweer janken.. er komt veel naar boven.
Hij was ook heel lief hoor. en Goes staat ook voor hij en ik, ooit in gelukkiger tijden...
Had al een graf gespit zei hij en hij zal NewGirl straks weer terugbrengen. Ze heeft een bloemenkrans mee om erop te leggen en we zullen binnenkort op zoek naar een mooie ronde steen om die te beschilderen.
We hebben vanmiddag lekker gegeten samen en mn meisje speelde alweer. En af en toe was ze ineens verdwenen en zat ze bij Goes en dingen tegen haar zeggen als "Je bent de liefste poes van de hele wereld" ... terwijl dikke tranen over haar wangen biggelden, dat kleine verdriet is ook zo aandoenlijk. Plus dat het mezelf ook raakt natuurlijk.
Over een tijdje gaan we maar een iets oudere kat uit het asiel halen, eentje die anders misschien geen kans krijgt, iedereen wil wel een jong katje he...
Goh, ik ben er echt stil van hoeveel lieve mensen er reageren. Jij.ook sterkte ermee Bossie.
Hij was ook heel lief hoor. en Goes staat ook voor hij en ik, ooit in gelukkiger tijden...
Had al een graf gespit zei hij en hij zal NewGirl straks weer terugbrengen. Ze heeft een bloemenkrans mee om erop te leggen en we zullen binnenkort op zoek naar een mooie ronde steen om die te beschilderen.
We hebben vanmiddag lekker gegeten samen en mn meisje speelde alweer. En af en toe was ze ineens verdwenen en zat ze bij Goes en dingen tegen haar zeggen als "Je bent de liefste poes van de hele wereld" ... terwijl dikke tranen over haar wangen biggelden, dat kleine verdriet is ook zo aandoenlijk. Plus dat het mezelf ook raakt natuurlijk.
Over een tijdje gaan we maar een iets oudere kat uit het asiel halen, eentje die anders misschien geen kans krijgt, iedereen wil wel een jong katje he...
Goh, ik ben er echt stil van hoeveel lieve mensen er reageren. Jij.ook sterkte ermee Bossie.
dinsdag 21 september 2010 om 16:08
vind het erg goed van je new...
zit nu wel te snotteren enerzijds door je verhaal,
anderzijds doordat dit over niet al te lange tijd ook bij mijn kat moet gebeuren want ze is terminaal ziek. (had er ook een topic over) nu functioneert ze nog prima en is het er nog veel vroeg voor dus geniet ik nog heel erg van haar, maar dat zal niet eeuwig zo blijven.
als de tijd rijp is dat ze erg beroerd is weet ik wat me te doen staat.......
nogmaals heel veel sterkte.
zit nu wel te snotteren enerzijds door je verhaal,
anderzijds doordat dit over niet al te lange tijd ook bij mijn kat moet gebeuren want ze is terminaal ziek. (had er ook een topic over) nu functioneert ze nog prima en is het er nog veel vroeg voor dus geniet ik nog heel erg van haar, maar dat zal niet eeuwig zo blijven.
als de tijd rijp is dat ze erg beroerd is weet ik wat me te doen staat.......
nogmaals heel veel sterkte.
dinsdag 21 september 2010 om 16:32
quote:NewWoman schreef op 21 september 2010 @ 12:45:
Heel mooi en rustig ingeslapen.
Fijn om te horen dat Goes vredig is heen gegaan. Nogmaals veel sterkte! Het zal wel stil zijn in huis komende tijd
Ook voor de anderen die iets soortgelijks hebben meegemaakt of binnenkort zullen meemaken een dikke !
Heel mooi en rustig ingeslapen.
Fijn om te horen dat Goes vredig is heen gegaan. Nogmaals veel sterkte! Het zal wel stil zijn in huis komende tijd
Ook voor de anderen die iets soortgelijks hebben meegemaakt of binnenkort zullen meemaken een dikke !
Zoek mij niet, ik wil niet gevonden worden.
dinsdag 21 september 2010 om 17:12
dinsdag 21 september 2010 om 17:18
Sterkte NewWoman!
Ik zit ook met een bejaarde hond die steeds meer problemen krijgt.
Ze is nu 16 en 's avonds zo bang en onzeker dat ik het haar, met pijn in mijn hart, wil besparen dat ze zich straks overdag ook zo voelt.
De lijst met aandoeningen wordt steeds langer en de problemen steeds groter.
Ze geeft weinig pijn aan maar dat is het ras, ook die dierenarts zegt dat ze op is.
Maar het doet zo'n pijn, het is zo verdrietig.
Vandaag is ze heel vrolijk maar de slechte dagen wegen niet meer op tegen de goede.
Het is echt tijd
Ik zit ook met een bejaarde hond die steeds meer problemen krijgt.
Ze is nu 16 en 's avonds zo bang en onzeker dat ik het haar, met pijn in mijn hart, wil besparen dat ze zich straks overdag ook zo voelt.
De lijst met aandoeningen wordt steeds langer en de problemen steeds groter.
Ze geeft weinig pijn aan maar dat is het ras, ook die dierenarts zegt dat ze op is.
Maar het doet zo'n pijn, het is zo verdrietig.
Vandaag is ze heel vrolijk maar de slechte dagen wegen niet meer op tegen de goede.
Het is echt tijd
dinsdag 21 september 2010 om 17:26
Soms als je niet lekker in je vel zit, dan lees je zoiets en laat je een traantje. Mijn "oude" kat kwam tegen mij aan liggen en dan denk je echt, oh laat me toch nog wat jaren van hem genieten. Daarom snap je dat gevoel van een ander ook zo goed. Vanmiddag was ik niet lekker en kwam mijn andere kat erbij liggen. En ik zat zo te overdenken, wat als het mij nu overkomt. Nog harder janken. Ja het zijn de nare dingen, en dan dekken die woorden niet eens het gevoel.
Wat ik eerder al zei, sterkte nog .
Wat ik eerder al zei, sterkte nog .
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
dinsdag 21 september 2010 om 17:29
Heel veel sterkte met het verlies van Goes. Maar mooi dat ze zo vreedzaam heengegaan is. Ze is haar hele leven een zeer geliefd dier geweest en je hebt heel veel mooie herinneringen aan haar. Iedere kat zou voor zo'n leven tekenen, denk ik dan maar.
Morgen moet ik hetzelfde doen met mijn doodzieke poes van 15 (heb haar pas vier maanden, maar toch). Wordt wat minder vreedzaam, want moet haar eerst zien te vangen en ze laat zich bij de dierenarts niet benaderen. De eerste prik zal ze enorm gestrest in een dwangkooi krijgen helaas. Ik zie er vreselijk tegenop.
Morgen moet ik hetzelfde doen met mijn doodzieke poes van 15 (heb haar pas vier maanden, maar toch). Wordt wat minder vreedzaam, want moet haar eerst zien te vangen en ze laat zich bij de dierenarts niet benaderen. De eerste prik zal ze enorm gestrest in een dwangkooi krijgen helaas. Ik zie er vreselijk tegenop.
dinsdag 21 september 2010 om 17:39
quote:miss_understood schreef op 21 september 2010 @ 17:33:
Mariona, kan de dierenarts niet bij jou komen?
Dit doe ik ook met onze hond, die is ook doodsbang bij de dierenarts.Ik moet haar dan nog steeds in een hoekje drijven om te vangen en in een dwangkooi stoppen om te prikken. Ook ik moet het niet proberen om haar op te tillen, vast te pakken, laat staan te prikken....ze slaapt wel bij me op bed en is zeer aaibaar, maar bij het minste of geringste is het een blazend en meppend monstertje. Maar wel mijn monstertje
Mariona, kan de dierenarts niet bij jou komen?
Dit doe ik ook met onze hond, die is ook doodsbang bij de dierenarts.Ik moet haar dan nog steeds in een hoekje drijven om te vangen en in een dwangkooi stoppen om te prikken. Ook ik moet het niet proberen om haar op te tillen, vast te pakken, laat staan te prikken....ze slaapt wel bij me op bed en is zeer aaibaar, maar bij het minste of geringste is het een blazend en meppend monstertje. Maar wel mijn monstertje
dinsdag 21 september 2010 om 20:08
Ach Mariona, wat een rot vooruitzicht he. Ik hoop dat dan het allerrlaatste stukje wel goed gaat, maar kan me voorstellen dat je er heel erg tegenop ziet. Succes met je einge kleine monstertje....
En Miss_Understood.. dat is zo lastig he, wanneer is het moment? Ik was me al een tijdje bewust dat het niet lang meer zou duren maar ik kon tot vanmorgen geen besluit nemen. Vanmorgen was het duidelijk, dit is het... en dan heb je er ook vrede mee.
Gisteren lag ze nog lekker languit op de bank, haar haren zitten er nog op, ik laat ze nog een dagje zitten voor ik de stofzuiger erover haal....
Dochter ligt nu in bed maar ik verwacht dat ze nog wel een keer naar beneden komt...
En Miss_Understood.. dat is zo lastig he, wanneer is het moment? Ik was me al een tijdje bewust dat het niet lang meer zou duren maar ik kon tot vanmorgen geen besluit nemen. Vanmorgen was het duidelijk, dit is het... en dan heb je er ook vrede mee.
Gisteren lag ze nog lekker languit op de bank, haar haren zitten er nog op, ik laat ze nog een dagje zitten voor ik de stofzuiger erover haal....
Dochter ligt nu in bed maar ik verwacht dat ze nog wel een keer naar beneden komt...
