Kerstboom met dreumes in huis.

21-10-2019 06:18 118 berichten
Nu we langzaamaan richting de kerst gaan had ik het er gisteren over met man.
Wat gaan we dit jaar doen met de kerstboom nu er een dreumes rond loopt.
Onbreekbare ballen heb ik altijd al.
Maar wat te doen met de haakjes? Zou de ballen natuurlijk kunnen ophangen aan lintjes.
Ik vraag me vooral af of dreumes niet aan de wandel gaat met de slingers en lichtsnoer.

Tips zijn welkom.
klavertje-vier2019 schreef:
22-10-2019 17:32
5000 keer is natuurlijk ook zomaar een uit de lucht gegrepen aantal. Ik bedoel gewoon: Zo vaak als nodig is.
Vaak zie je dat als het met 3x waarschuwen niet lukt de conclusie al getrokken wordt dat het kind er nog niet aan toe is. En dat is natuurlijk onzin. Ook jonge kinderen snappen heel goed of ze ergens wel of niet aan mogen komen zonder dat alles maar buiten bereik gezet moet worden.
En in de praktijk blijkt dat aantal vaak heel erg mee te vallen. Het zal waarschijnlijk één dag intensieve aandacht vragen en daar heb je de rest van de Kerstperiode plezier van.
Maar als je liever Kerst viert met een boom zonder ballen, dan moet je dat vooral doen.

Tja, en als je kiest voor een rustige veilige kerst ben je een ouder van niks.

Ik creëerde mijn rust met de box. Vond ik een prima oplossing voor mijn kinderen. We woonden ook groot genoeg voor kerstboom én box. Dat heeft ook niet iedereen natuurlijk.
Andersom schreef:
22-10-2019 18:21
Tja, en als je kiest voor een rustige veilige kerst ben je een ouder van niks.

Ik creëerde mijn rust met de box. Vond ik een prima oplossing voor mijn kinderen. We woonden ook groot genoeg voor kerstboom én box. Dat heeft ook niet iedereen natuurlijk.
Wat lijkt me dat heerlijk. Helaas hier een klimmer en die klom er met 14 maanden gewoon uit :facepalm:
Alle reacties Link kopieren
klavertje-vier2019 schreef:
22-10-2019 17:32
5000 keer is natuurlijk ook zomaar een uit de lucht gegrepen aantal. Ik bedoel gewoon: Zo vaak als nodig is.
Vaak zie je dat als het met 3x waarschuwen niet lukt de conclusie al getrokken wordt dat het kind er nog niet aan toe is. En dat is natuurlijk onzin. Ook jonge kinderen snappen heel goed of ze ergens wel of niet aan mogen komen zonder dat alles maar buiten bereik gezet moet worden.
En in de praktijk blijkt dat aantal vaak heel erg mee te vallen. Het zal waarschijnlijk één dag intensieve aandacht vragen en daar heb je de rest van de Kerstperiode plezier van.
Maar als je liever Kerst viert met een boom zonder ballen, dan moet je dat vooral doen.
Wat bedoel je met 'vaak zie je'? Dat mensen die hier meeschrijven dat volgens jou op die manier doen? Dat mensen hier uit hun nek kletsen als ze zeggen dat bij hun kind telkens weer corrigeren nog niet hielp op deze leeftijd? Zo ja, bijzonder dat jij hun manier van opvoeden beter kent dan zij zelf. Of zijn dit opnieuw je frustraties van elders, die eigenlijk niks met de meeschrijfsters op dit topic te maken hebben? Dan zou ik dat erbuiten laten, dat is nogmaals off-topic.

En hoe weet je zo goed wat jonge kinderen snappen, als het gaat om kinderen van anderen? Wat maakt jou iemand die het beter weet dan de ouders zelf? Ik heb op het moment een dochter van 13 maanden en haar al héél vaak duidelijk gemaakt dat ze niet met haar beker mag gooien. En toch doet ze het elke maaltijd weer, al maanden lang. We hebben haar al héél vaak bij de boekenkast weggehaald als ze er boeken uit ging trekken, al maanden lang. En toch probeert ze het elke dag opnieuw. Haar zus gehoorzaamde destijds veel sneller en zo heb je er ook nog allerlei gradaties tussenin. Het zijn net mensen hè, allemaal verschillend.

Hoe vond jij het als vroeger mensen tegen jou over je ADHDer zeiden dat je kind zich maar gewoon wat rustiger moest gedragen, stil moest zitten en maar moest leren zich te concentreren, want dat konden kinderen op die leeftijd toch gewoon? En als ze dan suggereerden dat jij je kind verkeerd opvoedde, terwijl jij waarschijnlijk juist in dit kind nog veel meer energie stopte dan in je andere niet-ADHD kinderen? Dat is precies wat jij nu bij anderen doet...
Alle reacties Link kopieren
Oh daar heb ik nou nooit over nagedacht of dat nou wel of niet goed zou gaan. Gewoon de boom enz neergezet. Alle drie de kinderen leven nog.
Alle reacties Link kopieren
Suzan_1991 schreef:
22-10-2019 18:27
Wat lijkt me dat heerlijk. Helaas hier een klimmer en die klom er met 14 maanden gewoon uit :facepalm:
Dat uit de box klimmen moet je ze gewoon even afleren joh! ;-)


Daar heb ik dan weer mazzel mee, of meer een geluk bij een ongeluk. Mijn kinderen klimmen/klommen als dreumes en peuter allemaal nergens op. Nul eigen verdienste, gewoon een zeer beroerde motoriek. Als ik het wel eens om me heen hoor wat andere kinderen uitvreten dan scheelt me dat een hele hoop stress.
Alle reacties Link kopieren
Valentijn101 schreef:
22-10-2019 16:56
Hier geen kinderen maar wel katten. Ik raad aan een touwtje aan het topje van de boom naar een haakje boven in de muur of de gordijnrail te doen. Dan kan de hele zooi niet omdonderen :thumbsup:
Ik zie mijn moeder, jaren geleden, nog helemaal compleet uit haar dak gaan, gillend en krijsend de boom voor de derde keer (en laatste keer) rechtop zetten. Alle stress en ellende van dat jaar kwamen eruit geloof ik.
Nu kunnen we er allemaal hysterisch om lachen, toen zaten we allemaal stomverbaasd te kijken 😂😂😂😂
Froezel schreef:
22-10-2019 19:55
Ik zie mijn moeder, jaren geleden, nog helemaal compleet uit haar dak gaan, gillend en krijsend de boom voor de derde keer (en laatste keer) rechtop zetten. Alle stress en ellende van dat jaar kwamen eruit geloof ik.
Nu kunnen we er allemaal hysterisch om lachen, toen zaten we allemaal stomverbaasd te kijken 😂😂😂😂
Sorry maar :HA:
Ik wil toch nog even reageren.
Uiteraard voed ik onze dochter op, maar zij is een totaal ander kind dan mijn zoon vroeger was.
En omdat zij overal op/in klimt en alles in haar mond stopt denk ik er nu al over na.
Wij gaan dit jaar voor een kleinere kerstboom die we hoog neer kunnen zetten.
En ik zet wel wat vazen met kerstballen en lichtjes neer, ook op een plek waar dochter niet bij kan. :lol:
Bij mij is het probleem dat ik consequenties verbind aan wangedrag van mijn kind. Het is hier namelijk niet te doen datik 5000x dingen uitleg/verbied dus vaak zijn dat 2 of 3 waarschuwingen en wordt er dan niet geluisterd dan pak mijn kind op en ga weg uit een situatie, moet hij van mij (terug) in de buggy, zet ik hem met blote voeten in de auto als ik al zó vaak gevraagd heb sokken schoenen aan te doen en haal ik dingen uit de kerstboom waar hij aan blijft zitten.

Het probleem is niet "dat hij het allemaal nog niet snapt", hij snapt het juist heel goed. Maar gedrag heeft dus wel consequenties en daar vinden mensen vaak wel wat van en "hun kind" zou na 1 keer lief vragsn nooit wegrennen en aan spullen zitten dus ben ík de tokkie die vaak met een krijsend kind onder de arm wegloopt terwijl zij een zoet duimelotje aan hun been hebben dat overal "ja mama" op zegt.
NYC schreef:
23-10-2019 09:00
Bij mij is het probleem dat ik consequenties verbind aan wangedrag van mijn kind. Het is hier namelijk niet te doen datik 5000x dingen uitleg/verbied dus vaak zijn dat 2 of 3 waarschuwingen en wordt er dan niet geluisterd dan pak mijn kind op en ga weg uit een situatie, moet hij van mij (terug) in de buggy, zet ik hem met blote voeten in de auto als ik al zó vaak gevraagd heb sokken schoenen aan te doen en haal ik dingen uit de kerstboom waar hij aan blijft zitten.

Het probleem is niet "dat hij het allemaal nog niet snapt", hij snapt het juist heel goed. Maar gedrag heeft dus wel consequenties en daar vinden mensen vaak wel wat van en "hun kind" zou na 1 keer lief vragsn nooit wegrennen en aan spullen zitten dus ben ík de tokkie die vaak met een krijsend kind onder de arm wegloopt terwijl zij een zoet duimelotje aan hun been hebben dat overal "ja mama" op zegt.
Gewoon die mensen negeren. Sommige kinderen zijn nu eenmaal een stuk moeilijker te corrigeren dan andere kinderen. Zoals jij het hier beschrijft, lijkt mijn kind hetzelfde te zijn. Ze lijkt het allemaal heel goed te snappen, maar ze geeft gewoon nooit toe. En ja, het is dan rot dat je allemaal kinderen om je heen ziet die dan wel bijna direct luisteren. Dan krijg je soms echt het gevoel dat je het allemaal niet goed doet.
NYC schreef:
23-10-2019 09:00
Bij mij is het probleem dat ik consequenties verbind aan wangedrag van mijn kind. Het is hier namelijk niet te doen datik 5000x dingen uitleg/verbied dus vaak zijn dat 2 of 3 waarschuwingen en wordt er dan niet geluisterd dan pak mijn kind op en ga weg uit een situatie, moet hij van mij (terug) in de buggy, zet ik hem met blote voeten in de auto als ik al zó vaak gevraagd heb sokken schoenen aan te doen en haal ik dingen uit de kerstboom waar hij aan blijft zitten.

Het probleem is niet "dat hij het allemaal nog niet snapt", hij snapt het juist heel goed. Maar gedrag heeft dus wel consequenties en daar vinden mensen vaak wel wat van en "hun kind" zou na 1 keer lief vragsn nooit wegrennen en aan spullen zitten dus ben ík de tokkie die vaak met een krijsend kind onder de arm wegloopt terwijl zij een zoet duimelotje aan hun been hebben dat overal "ja mama" op zegt.
Maar verbind je ook consequenties aan goed gedrag van je kind?
Kinderen zoeken je aandacht en leren heel snel dat ze die krijgen als ze ongewenste dingen doen. Dat het negatieve aandacht is, maakt daarbij niet uit.
Als het je lukt om je kind uit het ongewenste gedrag te halen door te corrigeren en af te leiden, dan ben je al een eind op weg. Beloon daarna gewenst gedrag, al is het maar een ieniemienie-stapje in de goede richting dat hij/zij doet, zodat je kind leert om op een andere manier je aandacht te trekken. En natuurlijk heeft dat bij het ene kind sneller resultaat dan bij een ander kind.

En ik denk op basis van wat je hier schrijft absoluut niet dat je een tokkie bent of dat je alles fout doet of dat je niets doet aan de opvoeding van je kind. Ik baseer wat ik in dit topic schrijf op wat ik in mijn omgeving zie gebeuren en op mijn eigen ervaringen. Dat mensen zich daardoor op een negatieve manier aangesproken voelen en het zich persoonlijk aantrekken, zit echt in hun eigen hoofd.
nicole123 schreef:
22-10-2019 19:44
Wat bedoel je met 'vaak zie je'? Dat mensen die hier meeschrijven dat volgens jou op die manier doen? Dat mensen hier uit hun nek kletsen als ze zeggen dat bij hun kind telkens weer corrigeren nog niet hielp op deze leeftijd? Zo ja, bijzonder dat jij hun manier van opvoeden beter kent dan zij zelf. Of zijn dit opnieuw je frustraties van elders, die eigenlijk niks met de meeschrijfsters op dit topic te maken hebben? Dan zou ik dat erbuiten laten, dat is nogmaals off-topic.
Op dit soort belachelijke aannames ga ik niet inhoudelijk reageren, want dit slaat absoluut nergens op.
Als je dit soort onzinnige dingen moet verzinnen om je punt te maken, dan is er iets mis met het punt dat je wil maken.
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
23-10-2019 09:00
Bij mij is het probleem dat ik consequenties verbind aan wangedrag van mijn kind. Het is hier namelijk niet te doen datik 5000x dingen uitleg/verbied dus vaak zijn dat 2 of 3 waarschuwingen en wordt er dan niet geluisterd dan pak mijn kind op en ga weg uit een situatie, moet hij van mij (terug) in de buggy, zet ik hem met blote voeten in de auto als ik al zó vaak gevraagd heb sokken schoenen aan te doen en haal ik dingen uit de kerstboom waar hij aan blijft zitten.

Het probleem is niet "dat hij het allemaal nog niet snapt", hij snapt het juist heel goed. Maar gedrag heeft dus wel consequenties en daar vinden mensen vaak wel wat van en "hun kind" zou na 1 keer lief vragsn nooit wegrennen en aan spullen zitten dus ben ík de tokkie die vaak met een krijsend kind onder de arm wegloopt terwijl zij een zoet duimelotje aan hun been hebben dat overal "ja mama" op zegt.
Jouw methode is toch juist helemaal prima? Het lijkt me juist een stuk prettiger voor zowel jezelf als je kind om een consequentie ergens aan te verbinden dan om maar door te blijven emmeren met hetzelfde als je merkt dat het niet werkt. Iets herhalen tot je kind het wel snapt kan nogal frustrerend zijn voor zowel je kind als jezelf als je een kind hebt waarbij het na 100x nog niet het gewenste effect heeft.

Mijn middelste was als dreumes/peuter zo'n zoet duimelotje die nooit wegliep en altijd je hand vast wilde houden. Mijn oudste spurtte altijd direct weg in de richting die je juist niet op wilde, als ik eraan terugdenk heb ik het zweet er weer van op mijn rug staan. Mijn middelste heeft echt geen betere opvoeding gehad dan mijn oudste, alleen een heel ander karakter. Mensen die denken dat als hun kind na 1x lief vragen nooit meer wegrent andere kinderen dat dus ook na 1x lief vragen nooit meer zullen doen en dat anders de ouders falen die hebben een heel groot bord voor hun hoofd.
Tuurlijk verbind ik ook consequenties aan goed gedrag van mijn kind. Sterker nog, dat is in de meeste tijd van de gevallen zo. Alleen gaat dat vaak gepaard met een stuk minder lawaai/strijd en dus minder zichtbaar voor omstanders. Dat wordt het vaak pas op het moment dat er wél sprake is van een minder leuke situatie. En daardoor lijkt het waarschijnlijk zo dat hij alleen maar ondeugend is en ik niet kan opvoeden. Zeker omdat het vaak gebeurt in situaties waarin anderen rustig zijn.
NYC schreef:
23-10-2019 13:56
Tuurlijk verbind ik ook consequenties aan goed gedrag van mijn kind. Sterker nog, dat is in de meeste tijd van de gevallen zo. Alleen gaat dat vaak gepaard met een stuk minder lawaai/strijd en dus minder zichtbaar voor omstanders. Dat wordt het vaak pas op het moment dat er wél sprake is van een minder leuke situatie. En daardoor lijkt het waarschijnlijk zo dat hij alleen maar ondeugend is en ik niet kan opvoeden. Zeker omdat het vaak gebeurt in situaties waarin anderen rustig zijn.
Maar als dat in de meeste tijd goed gaat, dan zal het je toch een zorg zijn wat anderen denken als het een keer minder goed gaat? Jij weet voor jezelf dan toch dat dát de uitzondering is en dat er blijkbaar niets mis is met hoe je het doet? Als je het verkeerd zou doen, zou de verhouding precies omgekeerd zijn.
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
23-10-2019 13:56
Tuurlijk verbind ik ook consequenties aan goed gedrag van mijn kind. Sterker nog, dat is in de meeste tijd van de gevallen zo. Alleen gaat dat vaak gepaard met een stuk minder lawaai/strijd en dus minder zichtbaar voor omstanders. Dat wordt het vaak pas op het moment dat er wél sprake is van een minder leuke situatie. En daardoor lijkt het waarschijnlijk zo dat hij alleen maar ondeugend is en ik niet kan opvoeden. Zeker omdat het vaak gebeurt in situaties waarin anderen rustig zijn.
Als jij op zo'n moment je kind onder de arm neemt / de gepakte zak snoep teruglegt in de supermarkt / wat voor consequentie dan ook doorvoert, dan bén je juist aan het opvoeden, toch? Ik snap er niks van als mensen in zo'n geval denken dat je niet kunt of wilt opvoeden, terwijl ze het nota bene live voor zich zien hoe jij ermee omgaat.

Ze zouden een punt hebben als je tegen je kind zegt dat hij geen snoep mag, vervolgens laat je kind zich brullend ter aarde vallen en daarna zeg je 'och, arme schat, nou leg toch maar in het karretje'. Dan voed je niet op in mijn ogen en creeer je onduidelijke grenzen. Op korte termijn heb je dan minder gebrul, maar op lange termijn meer. Maar volgens mij is dit niet de manier waarop jij opvoedt.

Opvoeden is een proces, dat de hele kindertijd duurt, met het zwaartepunt van 2 tot 12. Het is geen vingerknip en tadaa je hebt opgevoede kinderen die direct doen wat jij zegt. Als kinderen dat wel doen - zoals die mensen die jou de maat nemen en zoals mijn dochter wat betreft niet weglopen en braaf doen wat je zegt in de supermarkt - was er eigenlijk juist erg weinig aan op te voeden (op dat vlak). Er is gewoon een behoorlijke marge in op welke leeftijd en na hoe vaak een situatie tegenkomen een kind bepaald gedrag wel of niet meer vertoont. Het ene kind loopt braaf mee op 1-jarige leeftijd of na 1x waarschuwen, het andere als het 2 of 3 is en ik ken kinderen die op 4-jarige leeftijd nog wel eens weglopen, terwijl ik de ouders ken en weet dat zij uitstekende opvoeders zijn en de broertjes en zusjes van het betreffende kind dit gedrag niet vertoonden. Uiteraard zijn er grenzen: als je kind op 8-jarige leeftijd nog wegloopt dan lijkt er wel wat mis te zijn. Of als je kind met 4 jaar nog de kerstballen expres uit de boom ramt en de haakjes opeet. Maar een dreumes of jonge peuter die aan een kerstboom wil voelen en daarbij dingen in zijn mond stopt (er is niet voor niets een verbod op kleine onderdelen voor kinderen tot 3 jaar) of een peuter of jonge kleuter die een luidkeels drama maakt in een supermarkt: doodnormaal (wat uiteraard iets anders betekent dan het accepteren/goedkeuren/stimuleren, mochten betweters de boel uit z'n verband willen rukken).
Op zich valt het wel mee hoor dat anderen mij de maat nemen of mij bepaalde blikken toewerpen. Ik voel me alleen zelf zo opgelaten op die momenten. Omdat ik het nou nooit bij een andere ouder zie. Ik vind andermans kinderen echt opvallend vaak zoet, dromerig en afwachtend.
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
23-10-2019 21:03
Op zich valt het wel mee hoor dat anderen mij de maat nemen of mij bepaalde blikken toewerpen. Ik voel me alleen zelf zo opgelaten op die momenten. Omdat ik het nou nooit bij een andere ouder zie. Ik vind andermans kinderen echt opvallend vaak zoet, dromerig en afwachtend.
Dan kunnen we wel een keer samen naar de Ikea ofzo, dan lopen we een rondje over de kinderafdeling en laat ik je zie hoe ik mijn zoon als een prof over mijn schouder gooi als ik heb aangekondigd dat we naar huis gaan
:high5:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven