Thuis
alle pijlers
Mijn kat is steeds de sigaar* (*gekuisde versie)
zaterdag 5 juni 2010 om 09:39
Telkens weer. Soms is een tussenpoos zo groot dat ik denk dat het misschien over is, maar nee, afgelopen week gebeurde het volgende.
De keukendeur naar de tuin staat open. Ik ben net even naar binnen, jongste zoon is net uit school, we zitten binnen in de koelte, ik luister naar de belevenissen van die dag...
Op eens een schreeuw, een kattenpaniekuithaal. Uit de achtertuin.
Ik weet eigenlijk al meteen wat er loos is.
Zoon en ik haasten ons naar buiten en inderdaad, er is weer een confrontatie tussen onze ouwe en terror-**** zoals ik hem noem als hij weer zijn macho-gedrag vertoont.
Ik vind het sowieso al naar dat mijn beessie altijd de pineut is. Het vechten vind altijd plaats op zijn terrein (onze tuin, of ons huis, waar de agressor doodleuk binnenloopt alsof het zíjn thuis is), maar nu ziet het er anders uit.
Mijn kat is niet boos en groot. Hij heeft geen dikke staart, hij is bang.
En daarom klonk zijn kreet ook niet als afweer, maar als angst, paniek, doodsnood. Daarom schrokken we ook zo, en renden we naar buiten.
Hij zit weggedoken achter een tuinstoel, helemaal in een hoekje tegen de muur. Terror-**** zit tegenover hem, dreigend. Ik buk me naar mijn dier dat met grote ogen voor zich uit staart en ik zie de grote groef in zijn neus. Er komt nu nog geen bloed uit, maar dat zal zo wel gaan lopen. Ik weet het uit ervaring. Het vorige lidteken werd net een beetje minder zichtbaar..
Verder ziet hij er klein en armoedig uit, haalt snel adem waarbij ik zijn flanken snel zie bewegen.
Ik hou van katten, maar de buurkat zou ik nu het liefst de tuin uittrappen.
Maar hij maakt uit zichzelf al rechtsomkeert, gestoord in zijn aktiviteiten.
Onze ouwe maakt snel dat hij naar binnen komt.
En dan zie ik het, en mijn hart breekt een beetje. Op de plek waar hij net zulke angstige momenten heeft beleefd, ligt een plasje urine.
Hij heeft van angst zijn plas laten lopen.
Ik heb zo'n meelij met hem, en loop naar binnen. Hij loopt een rondje en is van slag, hij weet niet precies waar hij zal gaan zitten.
Ik doe de keuken deur dicht en zeg dat het over is, de deur is dicht en hij kan hier niet komen.
Meer voor mijzelf dan voor hem, wat begrijpt dat dier er nou van?
Ik wilde hem oppakken en troosten maar zo werkt dan niet met een kat. Daarom heb ik hem maar met rust gelaten, en toen hij na een halfuurtje weer wat minder in zichzelf gekeerd leek, riep ik hem en kwam hij naar me toe om naast me op de bank te liggen.
Met zijn gehavende neus gaf hij me nog een kopstoot.
De lieverd.
Ik weet dat het zo nou eenmaal is, en het is de natuur, maar ik moest het even kwijt.
De keukendeur naar de tuin staat open. Ik ben net even naar binnen, jongste zoon is net uit school, we zitten binnen in de koelte, ik luister naar de belevenissen van die dag...
Op eens een schreeuw, een kattenpaniekuithaal. Uit de achtertuin.
Ik weet eigenlijk al meteen wat er loos is.
Zoon en ik haasten ons naar buiten en inderdaad, er is weer een confrontatie tussen onze ouwe en terror-**** zoals ik hem noem als hij weer zijn macho-gedrag vertoont.
Ik vind het sowieso al naar dat mijn beessie altijd de pineut is. Het vechten vind altijd plaats op zijn terrein (onze tuin, of ons huis, waar de agressor doodleuk binnenloopt alsof het zíjn thuis is), maar nu ziet het er anders uit.
Mijn kat is niet boos en groot. Hij heeft geen dikke staart, hij is bang.
En daarom klonk zijn kreet ook niet als afweer, maar als angst, paniek, doodsnood. Daarom schrokken we ook zo, en renden we naar buiten.
Hij zit weggedoken achter een tuinstoel, helemaal in een hoekje tegen de muur. Terror-**** zit tegenover hem, dreigend. Ik buk me naar mijn dier dat met grote ogen voor zich uit staart en ik zie de grote groef in zijn neus. Er komt nu nog geen bloed uit, maar dat zal zo wel gaan lopen. Ik weet het uit ervaring. Het vorige lidteken werd net een beetje minder zichtbaar..
Verder ziet hij er klein en armoedig uit, haalt snel adem waarbij ik zijn flanken snel zie bewegen.
Ik hou van katten, maar de buurkat zou ik nu het liefst de tuin uittrappen.
Maar hij maakt uit zichzelf al rechtsomkeert, gestoord in zijn aktiviteiten.
Onze ouwe maakt snel dat hij naar binnen komt.
En dan zie ik het, en mijn hart breekt een beetje. Op de plek waar hij net zulke angstige momenten heeft beleefd, ligt een plasje urine.
Hij heeft van angst zijn plas laten lopen.
Ik heb zo'n meelij met hem, en loop naar binnen. Hij loopt een rondje en is van slag, hij weet niet precies waar hij zal gaan zitten.
Ik doe de keuken deur dicht en zeg dat het over is, de deur is dicht en hij kan hier niet komen.
Meer voor mijzelf dan voor hem, wat begrijpt dat dier er nou van?
Ik wilde hem oppakken en troosten maar zo werkt dan niet met een kat. Daarom heb ik hem maar met rust gelaten, en toen hij na een halfuurtje weer wat minder in zichzelf gekeerd leek, riep ik hem en kwam hij naar me toe om naast me op de bank te liggen.
Met zijn gehavende neus gaf hij me nog een kopstoot.
De lieverd.
Ik weet dat het zo nou eenmaal is, en het is de natuur, maar ik moest het even kwijt.
zaterdag 5 juni 2010 om 09:45
zaterdag 5 juni 2010 om 09:50
Ik zou ook een tijdje opletten in de tuin. Moest mijn konijnen na hun winterslaap weer de ruimte geven in hun eigen tuin en katten van de buren en konijnen zijn (aldus Waterschapsheuvel) een gevaarlijke combinatie. Voor de konijnen dus.
Als kat een paar keer een onverwachte douche krijgt is 'ie hopelijk wat minder geneigd om jouw kat weer aan te vallen. En anders zit er niets anders op dan net als voor konijnen waakzaam te zijn als je je kat buiten laat.
Als kat een paar keer een onverwachte douche krijgt is 'ie hopelijk wat minder geneigd om jouw kat weer aan te vallen. En anders zit er niets anders op dan net als voor konijnen waakzaam te zijn als je je kat buiten laat.
zaterdag 5 juni 2010 om 09:54
zaterdag 5 juni 2010 om 09:55
Oh wat sneu! Arm beestje.....
Is het een echte buitenkat? Anders zou je kunnen overwegen om hem binnen te houden. Maarja, als hij graag buiten is, is dat ook weer niet leuk natuurlijk.
Ik zou inderdaad een flinke emmer water neerzetten of zo´n groot waterpistool klaarzetten.
En hem nu even extra verwennen. Achgos.
Is het een echte buitenkat? Anders zou je kunnen overwegen om hem binnen te houden. Maarja, als hij graag buiten is, is dat ook weer niet leuk natuurlijk.
Ik zou inderdaad een flinke emmer water neerzetten of zo´n groot waterpistool klaarzetten.
En hem nu even extra verwennen. Achgos.
zaterdag 5 juni 2010 om 09:56
Ik heb nog een jongere kater, die is heel groot en stevig, hoog op de poten ook, en beresterk, maar dat is weer zo'n sul die zijn eigen krachten niet kent.
Zeker weten als die hem een keer de les zou lezen dat ie onze tuin niet meer in zou durven.
Een kattenren lees ik hier wel vaker als oplossing voor allerhande katten problemen. Maar de kat waar het hier om gaat is een echte buitenstruiner. En heeft met andere katten geen narigheid. Grappig is zelfs dat aan de overkant een kat woonde waar hij het heel goed mee kon vinden, je zag ze veel samen, en soms zat die kat ook bij ons op het stoepje tot dat mijn kat naar buiten kwam. En de bazin van die kat riep haar kat 's avonds altijd naar binnen, en dan hoefde ik vaak zelf niet te roepen want dan kwamen ze samen al aanlopen.
De eerste twee jaar van zijn leven woonden we naast een volkstuinencomplex, dáár heeft ie geleerd wat vrijheid is. Dan kwam-ie onder de zand en aarde thuis.
Deze kat hou ik niet in een ren.
Ik heb me wel voorgenomen standaard een maatbeker water goedgevulde supersoaker klaar te hebben staan, en dit naar hem te gooien zodra terror-**** een voet op ons terrein zet.
Zeker weten als die hem een keer de les zou lezen dat ie onze tuin niet meer in zou durven.
Een kattenren lees ik hier wel vaker als oplossing voor allerhande katten problemen. Maar de kat waar het hier om gaat is een echte buitenstruiner. En heeft met andere katten geen narigheid. Grappig is zelfs dat aan de overkant een kat woonde waar hij het heel goed mee kon vinden, je zag ze veel samen, en soms zat die kat ook bij ons op het stoepje tot dat mijn kat naar buiten kwam. En de bazin van die kat riep haar kat 's avonds altijd naar binnen, en dan hoefde ik vaak zelf niet te roepen want dan kwamen ze samen al aanlopen.
De eerste twee jaar van zijn leven woonden we naast een volkstuinencomplex, dáár heeft ie geleerd wat vrijheid is. Dan kwam-ie onder de zand en aarde thuis.
Deze kat hou ik niet in een ren.
Ik heb me wel voorgenomen standaard een maatbeker water goedgevulde supersoaker klaar te hebben staan, en dit naar hem te gooien zodra terror-**** een voet op ons terrein zet.
zaterdag 5 juni 2010 om 09:59
Hogedruk plantenspuit of zo'n supersupersupersoaker bij de speelgoedwinkel halen. Flinke straal water met wat kracht er achter doet wonderen. Mik op de snoet.
Hier weinig poezengevechten maar mijn poezen zijn nogal gastvrij. Iedereen mag naar binnen. Op zich vind ik dat niet zo'n punt, maar er zijn ook een paar sproeiers bij. En die krijgen van mij dus de volle lading. Zielig, ja. Maar die kattenpislucht vind ik nog veel zieliger voor mijzelf.
Hier weinig poezengevechten maar mijn poezen zijn nogal gastvrij. Iedereen mag naar binnen. Op zich vind ik dat niet zo'n punt, maar er zijn ook een paar sproeiers bij. En die krijgen van mij dus de volle lading. Zielig, ja. Maar die kattenpislucht vind ik nog veel zieliger voor mijzelf.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 5 juni 2010 om 09:59
Arm beestje. Ik zou concequent die terrorkat wegjagen en jouw kat alleen in de tuin laten als jij er ook bent zodat je hem kan helpen. Dit is echt zo zielig. Kan je niet je tuin omheinen zodat terrorkat er niet meer kan komen?
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 5 juni 2010 om 10:53
Ik was vroeger in bezit van een grote rode kater die regelmatig (zeg maar minstens één keer per week) zeiknat thuiskwam. Ik heb me toen regelmatig afgevraagd: 'Wie doet nou zoiets?' en vond mijn kat superzielig.
Maar ik geloof dat ik het nu eindelijk snap: ik had gewoon een ontzettende terror***. Wat een eikel zeg. Als hij nog geleefd had, zou ik hem nu eens een flinke preek geven. Een beetje lieve poezen en katten bang maken, tsssss.
Maar ik geloof dat ik het nu eindelijk snap: ik had gewoon een ontzettende terror***. Wat een eikel zeg. Als hij nog geleefd had, zou ik hem nu eens een flinke preek geven. Een beetje lieve poezen en katten bang maken, tsssss.
Af en toe een huppeltje op de plaats is ook ok
zaterdag 5 juni 2010 om 10:55
Zet iets klaar waarmee je aan de agressieve kat van de buren een gigantische klap kunt geven. Sla die vreemde kat letterlijk de tuin uit de volgende keer dat hij het weer doet. Verdedig je territorium.
Laat al je woede in die klap tot uiting komen voor extra kracht.
Misschien dat het helpt en durft hij dan niet meer. Hij moet wel weten wie de baas is. Dat zijn jullie, want het is jullie tuin.
Een net of afrastering dat helpt niet altijd. Bij ons lagen de eigen jonge katjes zelfs achter de afrastering te zonnen (maar dat was om de jonge aanplant te beschermen tegen het graven.)
Een andere mogelijkheid is aan de buren te vragen om ervoor te zorgen dat hun kat niet meer in jullie tuin komt.
Laat al je woede in die klap tot uiting komen voor extra kracht.
Misschien dat het helpt en durft hij dan niet meer. Hij moet wel weten wie de baas is. Dat zijn jullie, want het is jullie tuin.
Een net of afrastering dat helpt niet altijd. Bij ons lagen de eigen jonge katjes zelfs achter de afrastering te zonnen (maar dat was om de jonge aanplant te beschermen tegen het graven.)
Een andere mogelijkheid is aan de buren te vragen om ervoor te zorgen dat hun kat niet meer in jullie tuin komt.
zaterdag 5 juni 2010 om 11:04
quote:kiki_twee schreef op 05 juni 2010 @ 10:55:
Een andere mogelijkheid is aan de buren te vragen om ervoor te zorgen dat hun kat niet meer in jullie tuin komt.
Hoe moeten ze daar voor zorgen dan?
Zoals anderen al hebben geschreven denk ik dat je de terror*** moeten laten voelen dat hij niet welkom is. Hem een mep verkopen zou ik nooit doen, daar krijg je alleen maar gezeik mee van de eigenaar. Maar water (supersoakers, emmers, tuinslang, maatbekers, zwembad enz.) is een prima manier om het beest te laten voelen dat jouw tuin een no-go-area is.
Een andere mogelijkheid is aan de buren te vragen om ervoor te zorgen dat hun kat niet meer in jullie tuin komt.
Hoe moeten ze daar voor zorgen dan?
Zoals anderen al hebben geschreven denk ik dat je de terror*** moeten laten voelen dat hij niet welkom is. Hem een mep verkopen zou ik nooit doen, daar krijg je alleen maar gezeik mee van de eigenaar. Maar water (supersoakers, emmers, tuinslang, maatbekers, zwembad enz.) is een prima manier om het beest te laten voelen dat jouw tuin een no-go-area is.
Af en toe een huppeltje op de plaats is ook ok
zaterdag 5 juni 2010 om 11:11
Mensen moeten hun katten op hun eigen terrein houden. Ik vind het absurd dat de kat van de ts nu in een ren zou moeten omdat hij niet in EIGEN tuin kan vanwege ANDERMANS kat. Werkelijk te gek voor woorden.
weet je van wie die kat is? Die moet namelijk het probleem oplossen.
Wegjagen helpt niet. Katten zijn namelijk niet gek. Als je niet in de buurt bent dan weten ze dat en dan komen ze terug.
weet je van wie die kat is? Die moet namelijk het probleem oplossen.
Wegjagen helpt niet. Katten zijn namelijk niet gek. Als je niet in de buurt bent dan weten ze dat en dan komen ze terug.
zaterdag 5 juni 2010 om 11:27
quote:iones schreef op 05 juni 2010 @ 11:11:
Mensen moeten hun katten op hun eigen terrein houden. Ik vind het absurd dat de kat van de ts nu in een ren zou moeten omdat hij niet in EIGEN tuin kan vanwege ANDERMANS kat. Werkelijk te gek voor woorden.
weet je van wie die kat is? Die moet namelijk het probleem oplossen.
Wegjagen helpt niet. Katten zijn namelijk niet gek. Als je niet in de buurt bent dan weten ze dat en dan komen ze terug.
Ik moet de eerste kat nog tegenkomen die zich aan de menselijke terrein-eisen houdt
Hier ligt een supersoaker klaar. Erg effectief. Ook tegen overlast gevende duiven.
Mensen moeten hun katten op hun eigen terrein houden. Ik vind het absurd dat de kat van de ts nu in een ren zou moeten omdat hij niet in EIGEN tuin kan vanwege ANDERMANS kat. Werkelijk te gek voor woorden.
weet je van wie die kat is? Die moet namelijk het probleem oplossen.
Wegjagen helpt niet. Katten zijn namelijk niet gek. Als je niet in de buurt bent dan weten ze dat en dan komen ze terug.
Ik moet de eerste kat nog tegenkomen die zich aan de menselijke terrein-eisen houdt
Hier ligt een supersoaker klaar. Erg effectief. Ook tegen overlast gevende duiven.
zaterdag 5 juni 2010 om 11:38
Mensen moeten dat maar eisen en als dat niet lukt, dan hebben ze ZELF een probleem, heel simpel.
Maar ze moeten niet anderen met dat probleem opzadelen.
Je kunt je tuin best afbakenen met bovenaan een stroomdraadje zodat de kat er niet over kan klimmen. Dat is een investering maar dat is het gevolg van je keuze en dat moet je er gewoon voor over hebben.
Mensen horen gewoon ZELF de consequenties van hun keuze te ondergaan en deze niet op anderen af te schuiven.
Maar ze moeten niet anderen met dat probleem opzadelen.
Je kunt je tuin best afbakenen met bovenaan een stroomdraadje zodat de kat er niet over kan klimmen. Dat is een investering maar dat is het gevolg van je keuze en dat moet je er gewoon voor over hebben.
Mensen horen gewoon ZELF de consequenties van hun keuze te ondergaan en deze niet op anderen af te schuiven.
zaterdag 5 juni 2010 om 11:41
Katten op een terrein houden is zo goed als onmogelijk (naja, met een goedgebouwde kattenren misschien... maar om van je eigen tuin nou een soort gevangenis te maken...
Eén van mijn katten is soms ook nogal een terrorkat. Als ze een vreemde kat op 'haar' terrein ziet stormt ze er grommend op af.
Hoor ik soms ook een enorme krijs uit de tuin komen. Ze bewaakt haar gebied goed
Maar als ze andere katten zou terroriseren in hun tuin mag de eigenaar gerust met een emmer water komen aanzetten hoor.
(Schoppen dan weer niet!)
Eén van mijn katten is soms ook nogal een terrorkat. Als ze een vreemde kat op 'haar' terrein ziet stormt ze er grommend op af.
Hoor ik soms ook een enorme krijs uit de tuin komen. Ze bewaakt haar gebied goed
Maar als ze andere katten zou terroriseren in hun tuin mag de eigenaar gerust met een emmer water komen aanzetten hoor.
(Schoppen dan weer niet!)
zaterdag 5 juni 2010 om 11:42
Iones, ik denk niet dat je helemaal realistisch bent.... Dit soort meningen heb ik al vaker gelezen op dit forum. Het getuigt niet van veel realiteitszin, hoe ga je dat in godsnaam voor elkaar krijgen. Zelfs als je de baasjes zover krijgt (not) dat ze hun kat in hun eigen tuin gaan houden, hoe krijg je die eigenwijze katten dan zover? Ik vind de wateroplossing, een enthousiasmerende schop ook nog wel, beter! Of heel hard stampend en schreeuwend op af rennen, met je armen zwaaien! Heeft bij onze buurtterror wel geholpen. Nou, TO, succes ermee, zielig hoor!
zaterdag 5 juni 2010 om 11:50
Dan hebben veel katteneigenaren geen realiteitszin omdat ze aan iets beginnen waarvan ze zich bewust zijn dat het gevolgen heeft voor andere mensen. En zo hoort het niet. DAn moeten ze niet aan een kat beginnen of ergens gaan wonen waar die overlast niet geldt zoals op het platteland, of het dier gewoon altijd binnen houden.
Het is heus wel mogelijk om je kat op eigen terrein te houden maar het kost moeite en investering. Ik heb hierboven beschreven hoe.
Andere mensen lastig vallen in hun eigen tuin, dat is iets dat je gewoon niet kunt maken. Het is asociaal.
Het is heus wel mogelijk om je kat op eigen terrein te houden maar het kost moeite en investering. Ik heb hierboven beschreven hoe.
Andere mensen lastig vallen in hun eigen tuin, dat is iets dat je gewoon niet kunt maken. Het is asociaal.
