Thuis
alle pijlers
Oude kat (20+) heeft beginnende tumor
zondag 15 november 2015 17:23
Even van me afschrijven. Mijn oude kat (20+) heeft een klein abces in haar bek. DA zei dat het een beginnende tumor is en ik heb een ontstekingsremmer meegekregen. Afgelopen tijd had ze blaasontsteking en daar heeft ze medicijnen voor gekregen. Ook een verlenging omdat klachten terugkwamen en diarree-remmers. Deze week voor de zekerheid terug naar DA om goed te laten kijken naar blaasontsteking. DA heeft kat goed onderzocht, heel goed in de bek gekeken toen ik vertelde dat kat onregelmatig eet. Soms eet ze weinig, soms heeft ze vreetbuien waarbij ze het eten naar binnen schrokt. Maar goed, mijn lieve, oude kat heeft een beginnende tumor (nog klein stipje), waarschijnlijk kwaadaardig. DA raadde operatie gezien leeftijd af, stress en ook onzeker of de operatie het gewenste effect heeft. Bovendien, hoeveel ouder kan een kat van 20+ worden? Ik weet wat me te wachten staat: heb het met mijn eerste kat meegemaakt, toen onverwachts. Heel traumatisch was het toen om, om na controlebezoek bij DA, met een lege mand thuis te komen. Geen idee hoe lang mijn oude lieverd nog heeft. Ze heeft verminderde nierfunctie en bij de laatste controle in juni was ze 2 ons afgevallen, deze week heeft DA haar opnieuw gewogen en was ze toch weer ruim 1 ons aangekomen. Ze kijkt helder en alert, haar oogwit was ook nog mooi wit, en haar buik voelde nog heel soepel aan. Het gaat dus nog goed met haar; ze lijkt zich ook goed te voelen: ze eet goed, drinkt goed, is nog druk in de weer met kat #2. Ze is nog altijd in voor geintjes (besluipen, vingers aanvallen) en reageert actief op haar omgeving. (Was deze week zo overstuur van tumorbericht dat ik op bed lag te huilen, mijn lieverd sprong op bed om kopjes te geven en me te troosten.) Ik geniet nog van haar zolang het nog kan en vooral zolang ze nog kwalitatief kan leven. Maar ik weet dat ze in de extra tijd leeft en dat het vermoedelijk hooguit om maanden gaat, maar dat het ook ineens snel achteruit kan gaan. Ik ben blij dat ik me ditmaal op een naderend afscheid kan voorbereiden. Dat gaat veel moeite kosten, want we hebben een bijzondere band. Ik heb met DA afgesproken dat, als het moment daar is, DA mijn lieve, oude kat bij mij thuis in laat slapen. Ik wil geen stressvolle autorit naar DA, bovendien kan kat #2 thuis ook nog afscheid van haar "zus" nemen.
donderdag 18 januari 2018 08:22
Wow greeneyedcoco... 
ik herken veel uit je verhaal. Ons katje is al een aantal jaren dood, maar ook zij was net als jouw kat een vechtertje. Ze is op 17 jarige leeftijd nog aan een tumor geopereerd en is ruim 21 jaar geworden. Je weet dat de dood op die leeftijd acceptabel moet zijn, maar toch blijft het doffe ellende.
Veel sterkte!
ik herken veel uit je verhaal. Ons katje is al een aantal jaren dood, maar ook zij was net als jouw kat een vechtertje. Ze is op 17 jarige leeftijd nog aan een tumor geopereerd en is ruim 21 jaar geworden. Je weet dat de dood op die leeftijd acceptabel moet zijn, maar toch blijft het doffe ellende.Veel sterkte!
donderdag 18 januari 2018 10:05
donderdag 18 januari 2018 12:35
Wat een lieve troostende reacties! Dank je wel allemaal.
Op dit moment logeert mijn jonge kat bij mijn ouders, op de dag dat ik mijn oude dame heb laten inslapen stond er een tweedaagse training op het programma. Daar ben ik nog wel naar toe gegaan, al was het maar voor de afleiding. Gisteren ging het ook heel goed, een productieve bijeenkomst. Maar toen kwam ik weer thuis, met al mijn herinneringen.
Ik ben begonnen met een voorzichtig begin om de meest in het oog springende zaken (hangmand verwarming, kattenbak van oude dame) naar de zolder te brengen. Het ziet er nu wel heel leeg uit. Vanavond breng ik de spullen van mijn jonge kat naar beneden, want die staan nu op zolder. Morgen ga ik wat zaken schoonmaken, zodat de geur van mijn oude dame wat minder aanwezig is.
Mijn jonge kat is heel lief, maar eerlijk gezegd niet zo bijdehand (en dan zeg ik het erg netjes). Het logeren leek mij daarom de beste oplossing, zij is vertrouwd met mijn ouders met het huis wel wat minder. Zo kan ze er al een beetje aan wennen dat de oude dame er niet meer is. Zelfs daar is ze even op zoek gegaan. Weer thuis kan ze meteen zien dat haar spullen verplaatst zijn. Hopelijk gebruikt ze wel haar kattenbak op de nieuwe plek.
Op dit moment logeert mijn jonge kat bij mijn ouders, op de dag dat ik mijn oude dame heb laten inslapen stond er een tweedaagse training op het programma. Daar ben ik nog wel naar toe gegaan, al was het maar voor de afleiding. Gisteren ging het ook heel goed, een productieve bijeenkomst. Maar toen kwam ik weer thuis, met al mijn herinneringen.
Ik ben begonnen met een voorzichtig begin om de meest in het oog springende zaken (hangmand verwarming, kattenbak van oude dame) naar de zolder te brengen. Het ziet er nu wel heel leeg uit. Vanavond breng ik de spullen van mijn jonge kat naar beneden, want die staan nu op zolder. Morgen ga ik wat zaken schoonmaken, zodat de geur van mijn oude dame wat minder aanwezig is.
Mijn jonge kat is heel lief, maar eerlijk gezegd niet zo bijdehand (en dan zeg ik het erg netjes). Het logeren leek mij daarom de beste oplossing, zij is vertrouwd met mijn ouders met het huis wel wat minder. Zo kan ze er al een beetje aan wennen dat de oude dame er niet meer is. Zelfs daar is ze even op zoek gegaan. Weer thuis kan ze meteen zien dat haar spullen verplaatst zijn. Hopelijk gebruikt ze wel haar kattenbak op de nieuwe plek.
woensdag 24 januari 2018 18:25
Het is alweer ruim een week geleden dat ik mijn oude dame heb laten inslapen. Mis haar ontzettend, ondanks dat de jonge kat hier nog wel rondhuppelt. Oude dame was altijd bij me in de buurt, en ik moest altijd opletten bij bijvoorbeeld stofzuigen omdat ze meestal ook echt in de weg liep. Het scheelt enorm veel tijd. Maar goed, zou liever oude dame nog om me heen hebben dan meer tijd.
De jonge kat heb ik vorige week een paar dagen bij mijn ouders gebracht. Toen ik haar vrijdag ophaalde ging ze voor me op de loop. En thuis aangekomen, ging ze op zoek naar de oude dame. Racete urenlang de trappen op en af. Maar na een dag was het verder prima. Ze zocht niet langer. Het enige was dat ze steeds van mij schrok als ik thuis kwam. Maar intussen is alles bij het oude.
Nou ja, zo goed als dan. Vandaag heb ik de as van mijn oude dame opgehaald. Ik weet nog niet precies wat ik er mee wil. Dacht altijd om het in de zomer in de tuin te begraven, maar nu weet ik het even niet. Verdriet nog altijd zo aanwezig.
De jonge kat heb ik vorige week een paar dagen bij mijn ouders gebracht. Toen ik haar vrijdag ophaalde ging ze voor me op de loop. En thuis aangekomen, ging ze op zoek naar de oude dame. Racete urenlang de trappen op en af. Maar na een dag was het verder prima. Ze zocht niet langer. Het enige was dat ze steeds van mij schrok als ik thuis kwam. Maar intussen is alles bij het oude.
Nou ja, zo goed als dan. Vandaag heb ik de as van mijn oude dame opgehaald. Ik weet nog niet precies wat ik er mee wil. Dacht altijd om het in de zomer in de tuin te begraven, maar nu weet ik het even niet. Verdriet nog altijd zo aanwezig.
donderdag 25 januari 2018 15:06
Iedereen reageert hier vanuit jouw verdriet (wat er begrijpelijk is).
Mag ik even reageren vanuit de "oude dame"?
Wat een leven heeft zij gehad bij jou! Een goed leven wat maar liefst
22 jaar mocht duren. Warmte, zorg en vooral liefde was allemaal in overvloed
aanwezig. Wat een geluk heeft deze "oude dame" in haar leven gehad.
Sterkte ermee!
Mag ik even reageren vanuit de "oude dame"?
Wat een leven heeft zij gehad bij jou! Een goed leven wat maar liefst
22 jaar mocht duren. Warmte, zorg en vooral liefde was allemaal in overvloed
aanwezig. Wat een geluk heeft deze "oude dame" in haar leven gehad.
Sterkte ermee!
zondag 28 januari 2018 15:26
Sterkte greeneyedcoco....wat zul je haar missen.
Maar wat een leeftijd inderdaad, en wat fijn dat ze zo genoten heeft van haar leven.
Hier een jonge poes van net 1 jaar en een wat oudere poezel van "slechts" 16 jaar, die gelukkig nog helemaal gezond is maar op jonge leeftijd een zwaar ongeluk heeft overleefd. Ik kan ook zo gelukkig worden als ik haar nu zie rondbanjeren met prachtige glanzende vacht en duidelijk genietend van alle dingen die ze doet. Ze is wel wat meer "theemutserig" geworden, een paar rondjes in de tuin zijn prima en liggen bij de kachel vindt ze wel heel erg fijn. Ik gun haar nog een aantal gezonde jaren!
Maar wat een leeftijd inderdaad, en wat fijn dat ze zo genoten heeft van haar leven.
Hier een jonge poes van net 1 jaar en een wat oudere poezel van "slechts" 16 jaar, die gelukkig nog helemaal gezond is maar op jonge leeftijd een zwaar ongeluk heeft overleefd. Ik kan ook zo gelukkig worden als ik haar nu zie rondbanjeren met prachtige glanzende vacht en duidelijk genietend van alle dingen die ze doet. Ze is wel wat meer "theemutserig" geworden, een paar rondjes in de tuin zijn prima en liggen bij de kachel vindt ze wel heel erg fijn. Ik gun haar nog een aantal gezonde jaren!
dinsdag 30 januari 2018 20:59
Dank je Miedo. Misschien valt het bij jouw kat wel mee! Ik bedoel, de DA stelde 2,5 jaar geleden een beginnende tumor vast. Uiteindelijk bleek het dat niet te zijn, want dan had ze simpelweg niet zo lang meer geleefd. Maar kanker is een vreselijke ziekte. Nog gecondoleerd met je moeder.
Het is vandaag twee weken geleden dat ik mijn oude dame in heb laten slapen. Omdat ik al 2,5 jaar met een mogelijk overlijden van haar bezig was en de situatie per dag bekeek (met pieken en hele diepe dalen, vooral na de Kerst), valt het grote verdriet tot dusver mee.
Het scheelt natuurlijk wel dat er nog een kat rondloopt in huis. Zij is niet erg onder de indruk van het gemis, reageert ook nauwelijks op geluidsopname van oude dame. Afgelopen donderdag heb ik de hele dag gewerkt en had na afloop nog een gezellig etentje. Was pas na tien uur thuis, toen had ze me echt gemist had.
Hoewel ze in de slaapkamer kan, slaapt ze op zolder. Behalve donderdag, toen gaf ze de voorkeur aan mijn slaapkamer. (En natuurlijk ook de laatste nacht met mijn oude dame, toen sliep ze ook in mijn slaapkamer.) Sinds vrijdagavond gaat ze weer keurig naar de zolder zodra ik het licht uitdoe.
Het is vandaag twee weken geleden dat ik mijn oude dame in heb laten slapen. Omdat ik al 2,5 jaar met een mogelijk overlijden van haar bezig was en de situatie per dag bekeek (met pieken en hele diepe dalen, vooral na de Kerst), valt het grote verdriet tot dusver mee.
Het scheelt natuurlijk wel dat er nog een kat rondloopt in huis. Zij is niet erg onder de indruk van het gemis, reageert ook nauwelijks op geluidsopname van oude dame. Afgelopen donderdag heb ik de hele dag gewerkt en had na afloop nog een gezellig etentje. Was pas na tien uur thuis, toen had ze me echt gemist had.
Hoewel ze in de slaapkamer kan, slaapt ze op zolder. Behalve donderdag, toen gaf ze de voorkeur aan mijn slaapkamer. (En natuurlijk ook de laatste nacht met mijn oude dame, toen sliep ze ook in mijn slaapkamer.) Sinds vrijdagavond gaat ze weer keurig naar de zolder zodra ik het licht uitdoe.
vrijdag 27 december 2019 00:02
Bijna twee jaar geleden heb ik afscheid moeten nemen van mijn lieve oude dame. Gelukkig had ik nog wel een lief zusje in huis. Zusje bloeide helemaal op, want zat stiekem toch wel onder de plak bij mijn oude dame. Van een schuchter meisje veranderde zusje in een knuffelige gezelligerd die heel goed wist wat ze wilde. Bescheiden, beetje bangig voor mensen maar heel dapper en met bravoure tegenover andere katten. Volkomen onverwachts heb ik afgelopen maandag afscheid van haar moeten nemen. We zouden paar dagen weg gaan (bij overnachting gingen de poezen altijd gewoon mee, dat waren ze ook gewend en zij waren ook helemaal thuis bij mijn ouders), dus zusje zat al in haar reisbench te wachte tot ik mijn jas aangetrokken had. Ineens hoorde ik gekke geluiden en een soort puf. Was dit hele lieve meisje ineens gestorven. Nog geen 11 jaar en altijd gezond en levenslustig geweest. Zelfs in de ochtend had ze nog gespeeld, bij me in bed gekropen en was ze nog even naar buiten geweest. Ik was in shock en ben dat eigenlijk nog altijd. Wat een rotkerst. En nu dus in een heel leeg, stil huis.
vrijdag 27 december 2019 00:10
vrijdag 27 december 2019 00:21
Wel confronterend, ik denk nog vaak aan ze.Calamitycat schreef: ↑27-12-2019 00:16Dat is wel even schrikken lijkt me als je dat nu ineens weer terugleest. Ook voor jou
vrijdag 27 december 2019 09:10
Ach wat verdrietig Greeneyedcoco!
Als een kat langzaam aftakelt is dat niet fijn, maar als een kat zo plotseling uit je leven wordt gerukt is dat ook echt een klap. Vreselijk zeg!
Fijn dat jouw meisje zo opgebloeid was en ze heeft het ongetwijfeld heel goed gehad met jou. Heel veel sterkte met het verdriet.
Als een kat langzaam aftakelt is dat niet fijn, maar als een kat zo plotseling uit je leven wordt gerukt is dat ook echt een klap. Vreselijk zeg!
Fijn dat jouw meisje zo opgebloeid was en ze heeft het ongetwijfeld heel goed gehad met jou. Heel veel sterkte met het verdriet.
carriem wijzigde dit bericht op 28-12-2019 09:44
47.92% gewijzigd
