
tetterettes tetteren augustus uit

zondag 29 augustus 2010 om 21:26
zondag 29 augustus 2010 om 21:26
quote:Talkinghead schreef op 29 augustus 2010 @ 15:45:
Vroon, ik zou nog terugkomen op jouw post van vrijdag en nu lees ik net iets in de krant dat me er meteen aan deed denken. Jet Isarin heeft een boek geschreven over haar autistische zoon en alle problemen die ze heeft ervaren en 1 quote trof me en wilde ik hier even delen (hoewel het bij jullie niet om autisme gaat) "Met de geboorte van David werd ook een lastige moeder geboren (ze is gepromoveerd op een onderzoek naar de relatie tussen ouders, gehandicapte kinderen en zorgverleners). Professionals geven toe dat ze dit soort ouders lastig vinden. Ouders weten meer over hun kind en zijn aandoeningen en zijn veeleisend. Dat maakt onzeker, terwijl er een perfecte grond is voor samenwerking die ervoor kan zorgen dat er minder fouten worden gemaakt".
Het is iets dat zeer zeker een rol speelt. Aan onze kant dan. In zoverre: nu jij het zo opschrijft merk ik dat het iets is waar ik onbewust rekening mee probeer te houden. Juf is afgestudeerd en zeer ervaren leerkracht, maar ik ben ervaringsdeskundige wat zoon betreft. En ieder jaar met moederdag krijg ik 'n nieuw certificaat
Maar, en nu prop ik 'n veer in m'n eigen achterste, van àlle leerkrachten de afgelopen jaren aan het eind van het schooljaar te horen gekregen dat het met ons zo fijn samenwerken was. Verschillende keren bij het eindejaarsfeestje even door leerkracht apart genomen om dat te horen te krijgen.
Ik geloof zonder meer dat die wrijving er kan zijn, en is, maar voorgaande leerkrachten hebben bij mij iig niet de indruk achtergelaten dat ik 'n onmogelijke moeder ben om mee samen te werken als leerkracht
quote:Ik las dit en vroeg me meteen af of dit voor de juf van jouw zoon ook kan gelden, die onzekerheid. En dat ze om die reden een hele verkeerde aanpak kiest, waarvan ik zeker vind dat je daarover moet gaan praten en waarvan ik hoop dat het leidt tot die samenwerking. Het is in ieder geval hoe ik in de toekomst hoop met ouders om te kunnen gaan.
Ik denk dat je goed zit. Dat dàt is wat er achter steekt. Want deze juf staat dus heel goed bekend, is erg ervaren en heeft deze klas wrs gekregen omdat zij zo goed is en deze klas best lastig. Niet lastig in de zin van rotkinderen, maar lastig omdat er zoveel verschillende types, etiketjes, afwijkingen en aandoeningen in één klas gepropt zitten. De klas is niet uit elkaar gehaald omdat de kinderen onderling heel goed met elkaar omgaan en elkaar positief sturen, hoorde ik op het schoolplein. Om die reden zijn er ook geen zittenblijvers van de vorige groep 5 in deze klas geplaatst. Om de synergie niet te verstoren.
Het lijkt er wat mij betreft op dat juf zich schrap heeft gezet voor deze klas, d'r hélemaal klaar voor is, allerlei plannen heeft bedacht en dan komt er binnen 'n paar dagen zo'n bijdehante moeder eventjes vertellen dat haar oogappeltje op een andere plek moet zitten. Die moeder moest dus ook even in 't gareel geholpen worden, ergo het paaltjes-pissen en territorium afbakenen.
Ik snàp 't wel. Maar wat moet ik er mee? Ja, een goed gesprek aangaan. Maar hoe breng ik aan haar over dat ik wil sámenwerken met haar zonder dat ze zich (weer) in haar kuif gepikt voelt?
Vroon, ik zou nog terugkomen op jouw post van vrijdag en nu lees ik net iets in de krant dat me er meteen aan deed denken. Jet Isarin heeft een boek geschreven over haar autistische zoon en alle problemen die ze heeft ervaren en 1 quote trof me en wilde ik hier even delen (hoewel het bij jullie niet om autisme gaat) "Met de geboorte van David werd ook een lastige moeder geboren (ze is gepromoveerd op een onderzoek naar de relatie tussen ouders, gehandicapte kinderen en zorgverleners). Professionals geven toe dat ze dit soort ouders lastig vinden. Ouders weten meer over hun kind en zijn aandoeningen en zijn veeleisend. Dat maakt onzeker, terwijl er een perfecte grond is voor samenwerking die ervoor kan zorgen dat er minder fouten worden gemaakt".
Het is iets dat zeer zeker een rol speelt. Aan onze kant dan. In zoverre: nu jij het zo opschrijft merk ik dat het iets is waar ik onbewust rekening mee probeer te houden. Juf is afgestudeerd en zeer ervaren leerkracht, maar ik ben ervaringsdeskundige wat zoon betreft. En ieder jaar met moederdag krijg ik 'n nieuw certificaat
Maar, en nu prop ik 'n veer in m'n eigen achterste, van àlle leerkrachten de afgelopen jaren aan het eind van het schooljaar te horen gekregen dat het met ons zo fijn samenwerken was. Verschillende keren bij het eindejaarsfeestje even door leerkracht apart genomen om dat te horen te krijgen.
Ik geloof zonder meer dat die wrijving er kan zijn, en is, maar voorgaande leerkrachten hebben bij mij iig niet de indruk achtergelaten dat ik 'n onmogelijke moeder ben om mee samen te werken als leerkracht
quote:Ik las dit en vroeg me meteen af of dit voor de juf van jouw zoon ook kan gelden, die onzekerheid. En dat ze om die reden een hele verkeerde aanpak kiest, waarvan ik zeker vind dat je daarover moet gaan praten en waarvan ik hoop dat het leidt tot die samenwerking. Het is in ieder geval hoe ik in de toekomst hoop met ouders om te kunnen gaan.
Ik denk dat je goed zit. Dat dàt is wat er achter steekt. Want deze juf staat dus heel goed bekend, is erg ervaren en heeft deze klas wrs gekregen omdat zij zo goed is en deze klas best lastig. Niet lastig in de zin van rotkinderen, maar lastig omdat er zoveel verschillende types, etiketjes, afwijkingen en aandoeningen in één klas gepropt zitten. De klas is niet uit elkaar gehaald omdat de kinderen onderling heel goed met elkaar omgaan en elkaar positief sturen, hoorde ik op het schoolplein. Om die reden zijn er ook geen zittenblijvers van de vorige groep 5 in deze klas geplaatst. Om de synergie niet te verstoren.
Het lijkt er wat mij betreft op dat juf zich schrap heeft gezet voor deze klas, d'r hélemaal klaar voor is, allerlei plannen heeft bedacht en dan komt er binnen 'n paar dagen zo'n bijdehante moeder eventjes vertellen dat haar oogappeltje op een andere plek moet zitten. Die moeder moest dus ook even in 't gareel geholpen worden, ergo het paaltjes-pissen en territorium afbakenen.
Ik snàp 't wel. Maar wat moet ik er mee? Ja, een goed gesprek aangaan. Maar hoe breng ik aan haar over dat ik wil sámenwerken met haar zonder dat ze zich (weer) in haar kuif gepikt voelt?



zondag 29 augustus 2010 om 21:46
Mooie foto Slof. En fijn dat je het redelijk droog hebt gehouden.
Panta, jaaa, hij mag blijven.
Pfff, heb ik nog best snel gevonden, al zeg ik het zelf, voor een Fb-leek.
Fran, slaap lekker. En neem een ibuprofen tegen de krampen.
Vroon, haha, die bach heeft het maar druk hier. Hou je het rustig?
Hier is het ook echt enorm zeik-weer. Ik zit lekker op de bank met een fleecedenkentje over me heen. Ben helemaal in herfst stemming. Gelukkig wordt het in de loop van de week weer meer zomers.
Over de juf: zou je het niet open kunnen neerleggen? Dat jij over haar goede dingen hoort en dat je ook te horen krijgt dat jullie als ouders prettig zijn om mee ´te werken´. Dus dat dat ook tussen jullie samen dan juist heel goed zou moeten lukken om zoon een prettig jaar te geven?
Panta, jaaa, hij mag blijven.
Pfff, heb ik nog best snel gevonden, al zeg ik het zelf, voor een Fb-leek.
Fran, slaap lekker. En neem een ibuprofen tegen de krampen.
Vroon, haha, die bach heeft het maar druk hier. Hou je het rustig?
Hier is het ook echt enorm zeik-weer. Ik zit lekker op de bank met een fleecedenkentje over me heen. Ben helemaal in herfst stemming. Gelukkig wordt het in de loop van de week weer meer zomers.
Over de juf: zou je het niet open kunnen neerleggen? Dat jij over haar goede dingen hoort en dat je ook te horen krijgt dat jullie als ouders prettig zijn om mee ´te werken´. Dus dat dat ook tussen jullie samen dan juist heel goed zou moeten lukken om zoon een prettig jaar te geven?
zondag 29 augustus 2010 om 21:50
Ik pieker erg over de komende dagen. 't Is natuurlijk heel fijn dat de voorzitter achter mij staat maar hij is er morgen niet bij. Dinsdag hebben we een "vergadering". De eerste, zoiets is nooit eerder aan de orde geweest. Tuttola (baas) heeft mij gezegd dat zij vindt dat je altijd alles tegen elkaar moet kunnen zeggen en dat de voorzitter het hier mee eens is. Dat is de reden dat ik uiteindelijk maar een afspraak heb gemaakt, ik had de indruk dat hij niet op de hoogte was vh hele verhaal. Ik heb hem vrijdagavond het "briefje" laten lezen en hij sloeg stijl achterover over het taalgebruik en de belachelijk kinderachtige aantijgingen. Hij zegt dat dit absoluut niet kan. Nu wil Tuttola dit dus in de vergadering als vergaderpunt hebben, dus het briefje wordt als agendapunt behandelt. Ik zei haar dat ik vond dat dit absoluut niet kan en dat ik alleen maar wil praten over de metacommunicatie maar niet over de inhoud, dit zal alleen maar wellus nietus worden en daar heb ik helemaal geen zin in. Ik heb haar gezegd dat wanneer het werkgerelateerd is ik open sta voor discussies maar dit gaat om mij persoonlijk en heeft dus totaal niks te maken met werk. Voorzitter is het hier helemaal mee eens alleen nu zit ik de hele tijd te piekeren over hoe ik dat de komende dagen moet aanpakken want wat als ze toch gewoon "op de man" gaan doorspelen. Manlief zegt dat ik gewoon uit de vergadering moet lopen als dat gebeurt.
Bah ik heb het er eerlijk gezegd vandaag best moeilijk mee, stom he.
Gisteravond was geweldig, ik ga nu frustratie bakken, ben ik erg goed in
Bah ik heb het er eerlijk gezegd vandaag best moeilijk mee, stom he.
Gisteravond was geweldig, ik ga nu frustratie bakken, ben ik erg goed in
Optimist tot in de kist!

zondag 29 augustus 2010 om 21:54
Slof, mooie vampier heb je. En een mooi uitzicht. Helaas ook een zeef als huis... daar moet echt snel wat aan gedaan worden hoor.
Fant, mooie jurk.....
Ik heb me vandaag niet eens aangekleed. Lekker op de bank met idd een dekentje. Haren geverfd, gedoucht, tanden gepoetst en daarna weer op de bank. Niks doen.
Het is hier koud. Ik heb akelig genoeg de verwarming ff aangedaan. Belachelijk, het is nog gewoon augustus.
Fant, mooie jurk.....
Ik heb me vandaag niet eens aangekleed. Lekker op de bank met idd een dekentje. Haren geverfd, gedoucht, tanden gepoetst en daarna weer op de bank. Niks doen.
Het is hier koud. Ik heb akelig genoeg de verwarming ff aangedaan. Belachelijk, het is nog gewoon augustus.
zondag 29 augustus 2010 om 21:55
Ik ben het met je man eens moet ik zeggen Fantje. En de bal bij voorzitter neerleggen: jij hebt aan tuttola aangegeven dat jij niet wil dat het persoonlijk wordt, daar gaat ze zich wrs niets van aantrekken. Voorzitter is het met jou eens, hij/zij is de voorzitter dus die moet het dan in goede banen gaan leiden en er voor zorgen dat het niet persoonlijk wordt. Aangeven bij voorzitter dat jij om die reden uit de vergadering weg zult lopen als het wèl gebeurt en voorzitter niet ingrijpt.
Ik denk dat als je nu, nu het zo hoog opgespeeld gaat worden, niet héél erg duidelijk op je eigen strepen gaat staan het van kwaad tot erger zal gaan. In ieder geval steeds moeilijker om het een halt toe te roepen.
Maar dat je het er moeilijk mee hebt kan ik héél goed begrijpen!! Het is ook een belachelijke situatie waar ze jou nu in dwingen!
Ik denk dat als je nu, nu het zo hoog opgespeeld gaat worden, niet héél erg duidelijk op je eigen strepen gaat staan het van kwaad tot erger zal gaan. In ieder geval steeds moeilijker om het een halt toe te roepen.
Maar dat je het er moeilijk mee hebt kan ik héél goed begrijpen!! Het is ook een belachelijke situatie waar ze jou nu in dwingen!

zondag 29 augustus 2010 om 21:56
oh, en nog even over poppemoederen: Ik had vorig jaar een sokje gevuld met kattenkruid en mijn Flip was er helemaal weg van (lees: wild). Vaak trok hij zich terug met dat sokje haha, dan zat ik in de kamer en hoorde vreemde miauw geluidjes uit de keuken komen. Een paar weken geleden heb ik dat sokje weggegooid, want het was zooooooooooo ontzettend vies.
Vandaag een nieuw sokje gemaakt met vers kattenkruid. Hij trok zich gelijk terug op bed, maar het is toch gelukt om 2 (wazige) fotos te maken van dit intieme moment
Vandaag een nieuw sokje gemaakt met vers kattenkruid. Hij trok zich gelijk terug op bed, maar het is toch gelukt om 2 (wazige) fotos te maken van dit intieme moment