Thuis
alle pijlers
Viva kattenvraagbaak deel 6
zaterdag 9 augustus 2008 om 03:00
Vlooien zijn hier met succes bestreden met advantage, gelukkig! Maar ik heb nog een vraagje. Darah is nu 6 maanden en heel erg gezond. Als ze bij me op schoot ligt maakt ze van die melkbewegingen met haar nagels, wat volgens mij ook normaal is. Alleen wil ze dan het liefst op haar rug liggen, en gaat ze aan haar eigen tepel sabbelen , ik vraag me af waar dit vandaan komt, of ik er iets aan moet doen, en hoe ik dat doe. Ze wil het liefst helemaal onder je arm wegkruipen, of in m'n nek onder m'n haar. Iemand een idee?
zaterdag 9 augustus 2008 om 09:52
Hoi,
Ik wil van kattenbakvulling veranderen.
Tot nu toe (van kitten af) heb ik mijn jongste steeds op gescheurde oude krant zijn behoefte laten doen.
Gewoon een paar hele vellen op de bodem, en een laag snippers er boven op. 's Morgens en 's avonds even vervangen en uitsoppen en dat ging goed.
Na de grote boodschap wél meteen ingrijpen is wel noodzakelijk.
Dus heb ik het idee soms de hele dag met de kattenbak in de weer te zijn, maar wat moet dat moet.
Inmiddels heb ik begrepen dat andere kattenbakvullingen lang niet zo arbeidsintensief in het gebruik zijn.
Ik had voor de kranten gekozen o.a. omdat ik niet goed kan tillen en kattebakvulling op de fiets halen voor mij erg belastend is.
Dus ben ik op zoek gegaan naar een online webshop die het thuis brengt. Ik kan natuurlijk kiezen voor AH, maar daar moet je voor een behoorlijk bedrag bestellen. Ik nu nog even zoekende.
Wat ik jullie wil vragen is: welk merk gebruiken jullie naar tevreden heid en wat is juist geen aanrader?
Waar let ik op bij kiezen van het merk?
Wat ik jullie niet wil onthouden is deze link (wanneer mijn katten nog jong genoeg waren, was dit voor mij misschien wel een optie geweest, hoewel het wel een hoog Tell-Sell gehalte heeft...)
http://www.litterkwitter.eu/Litter_Kwitter_Demo_EN.wmv
Groetjes Perel.
Ik wil van kattenbakvulling veranderen.
Tot nu toe (van kitten af) heb ik mijn jongste steeds op gescheurde oude krant zijn behoefte laten doen.
Gewoon een paar hele vellen op de bodem, en een laag snippers er boven op. 's Morgens en 's avonds even vervangen en uitsoppen en dat ging goed.
Na de grote boodschap wél meteen ingrijpen is wel noodzakelijk.
Dus heb ik het idee soms de hele dag met de kattenbak in de weer te zijn, maar wat moet dat moet.
Inmiddels heb ik begrepen dat andere kattenbakvullingen lang niet zo arbeidsintensief in het gebruik zijn.
Ik had voor de kranten gekozen o.a. omdat ik niet goed kan tillen en kattebakvulling op de fiets halen voor mij erg belastend is.
Dus ben ik op zoek gegaan naar een online webshop die het thuis brengt. Ik kan natuurlijk kiezen voor AH, maar daar moet je voor een behoorlijk bedrag bestellen. Ik nu nog even zoekende.
Wat ik jullie wil vragen is: welk merk gebruiken jullie naar tevreden heid en wat is juist geen aanrader?
Waar let ik op bij kiezen van het merk?
Wat ik jullie niet wil onthouden is deze link (wanneer mijn katten nog jong genoeg waren, was dit voor mij misschien wel een optie geweest, hoewel het wel een hoog Tell-Sell gehalte heeft...)
http://www.litterkwitter.eu/Litter_Kwitter_Demo_EN.wmv
Groetjes Perel.
zaterdag 9 augustus 2008 om 10:05
Hai Perel,
Ik gebruik kattengrit van de AH, zo'n doos 'AH klontvormend' je hebt dan de keuze uit grof en fijn. Fijn daarvan is dat de plasjes een soort bolletje grit vormen (snap je wat ik bedoel?) zodat je ze er zo uit kan scheppen. Je hoeft de bak niet ontzettend vaak te verschonen omdat er geurmaskeer stoffen in zitten. Ik haal elke dag de bolletjes plas en de drolletjes er gewoon uit, zodat hij weer op een 'frisse' bak zit. Ben er erg tevreden over. Ze zijn inderdaad wel erg zwaar...
Ik gebruik kattengrit van de AH, zo'n doos 'AH klontvormend' je hebt dan de keuze uit grof en fijn. Fijn daarvan is dat de plasjes een soort bolletje grit vormen (snap je wat ik bedoel?) zodat je ze er zo uit kan scheppen. Je hoeft de bak niet ontzettend vaak te verschonen omdat er geurmaskeer stoffen in zitten. Ik haal elke dag de bolletjes plas en de drolletjes er gewoon uit, zodat hij weer op een 'frisse' bak zit. Ben er erg tevreden over. Ze zijn inderdaad wel erg zwaar...
zaterdag 9 augustus 2008 om 10:36
Anne, dat is inderdaad wat ik met jachtspelletjes bedoel. Dus dan ben je al goed bezig met je katje. Vanochtend werd ik nog wakker doordat mijn kater ( inmiddels al 1 jaar oud) mijn voeten aanviel, met die jagersblik in zijn ogen! Ik houd dan even mijn voeten stil en corrigeer hem met duidelijke stem.
Maar hij blijft dat leuk vinden, dat gedrag krijg ik er nog niet helemaal uit, al is het wel een stuk minder. Het is instinct en wij mensen willen dat corrigeren en tot op zekere hoogte kan je dat ook maar je kan gedrag van katten nooit helemaal veranderen.( en dat moet je ook niet willen) Zoals ik het lees ben je goed bezig, corrigeren, andere manieren aanbieden zodat hij zich uit kan leven. Als hij ouder wordt zal dat minder worden. Verder is belangrijk dat je het ziet als kattengedrag en niet als agressie, gericht naar jou, kwaadaardigheid of wat dan ook. Blijf relaxt, geniet van je katje.
Maar hij blijft dat leuk vinden, dat gedrag krijg ik er nog niet helemaal uit, al is het wel een stuk minder. Het is instinct en wij mensen willen dat corrigeren en tot op zekere hoogte kan je dat ook maar je kan gedrag van katten nooit helemaal veranderen.( en dat moet je ook niet willen) Zoals ik het lees ben je goed bezig, corrigeren, andere manieren aanbieden zodat hij zich uit kan leven. Als hij ouder wordt zal dat minder worden. Verder is belangrijk dat je het ziet als kattengedrag en niet als agressie, gericht naar jou, kwaadaardigheid of wat dan ook. Blijf relaxt, geniet van je katje.
zaterdag 9 augustus 2008 om 10:47
Annetd, dankjewel voor je reactie. Stelt me wel gerust wat je zegt. Ik heb weinig ervaring met katten, vroeger altijd een hond gehad, en die luisteren toch altijd net effe wat beter als je ze corrigeert.
Ben trouwens wel helemaal om, heerlijk dat katten zo hun eigen gang gaan. Ontzettend leuke beesten, wil m echt niet meer kwijt! Ik moet m inderdaad ook niet willen veranderen, t blijft natuurlijk een beest met een jachtinstinct. Maar door onervarenheid kan ik soms gaan twijfelen; heb ik nou een gek exemplaar getroffen of doe ik iets verkeerd? Goed om te horen dat jou kater dus ook nog net zo speels is. Ik blijf zo doorgaan!
Ben trouwens wel helemaal om, heerlijk dat katten zo hun eigen gang gaan. Ontzettend leuke beesten, wil m echt niet meer kwijt! Ik moet m inderdaad ook niet willen veranderen, t blijft natuurlijk een beest met een jachtinstinct. Maar door onervarenheid kan ik soms gaan twijfelen; heb ik nou een gek exemplaar getroffen of doe ik iets verkeerd? Goed om te horen dat jou kater dus ook nog net zo speels is. Ik blijf zo doorgaan!
zaterdag 9 augustus 2008 om 10:58
Ja een hond is niet te vergelijken met een kat. Ik heb heel veel ervaring met katten en het zijn geweldige dieren. Vaak gaat het mis doordat mensen er teveel vanuit hun eigen beleving naar kijken. Hij is agressief zeggen ze dan. Nee, het is kattengedrag. En dat is niet boosaardig bedoelt of gericht naar mensen. Een kat denkt b.v niet; ik zal mijn baasje eens pesten door op zijn nieuwe, dure jas te gaan liggen. Hij denkt; 'hé dat is een lekker zacht plekje, daar ga ik een dutje doen'. Dus dan geef je hem een deken of oude handdoek en hangt je dure jas weg. Je moet een kat de gelegenheid geven kattengedrag te uiten maar wel binnen jouw grenzen. Daarom vroeg ik of je met je katje jachtspelletjes doet. Als je niet wilt dat hij bepaalde dingen doet dan moet je een alternatief bedenken zodat hij toch bepaald natuurlijk gedrag kan uiten. Het komt zelden voor dat een kat echt agressief is of 'abnormaal' . Je doet niets verkeerd en je kat is gewoon een kat!
zaterdag 9 augustus 2008 om 11:03
Gewoon geruststelling komen vragen hier. Ik ben zelf ook onervaren met één kat begonnen. Nu heb ik er 4 ( van de straat), vang en socialiseer zwerfkittens en werk als vrijwilligster in een permanente kattenopvang met 500 katten en 50 honden. Er is heel wat veranderd. Wie weet hoeveel katten jij straks hebt!
zaterdag 9 augustus 2008 om 11:09
Jeetje, wat goed zeg! Lijkt me echt dankbaar werk, superleuk ook om de hele dag met dieren te werken.
Zo sneu, zwerfkittens, zijn dat dan kittens die 'uit huis gegooid zijn' of kittens die bij een min of meer straatkat ergens in de bosjes zijn geboren? Lijkt me nog niet makkelijk om die katten sociaal te maken, zonder dat ze bang o.i.d. zijn.
Wie weet komt er hier nog eens een kat bij...
Zo sneu, zwerfkittens, zijn dat dan kittens die 'uit huis gegooid zijn' of kittens die bij een min of meer straatkat ergens in de bosjes zijn geboren? Lijkt me nog niet makkelijk om die katten sociaal te maken, zonder dat ze bang o.i.d. zijn.
Wie weet komt er hier nog eens een kat bij...
zaterdag 9 augustus 2008 om 14:59
quote:ambrosia9 schreef op 09 augustus 2008 @ 03:00:
Vlooien zijn hier met succes bestreden met advantage, gelukkig! Maar ik heb nog een vraagje. Darah is nu 6 maanden en heel erg gezond. Als ze bij me op schoot ligt maakt ze van die melkbewegingen met haar nagels, wat volgens mij ook normaal is. Alleen wil ze dan het liefst op haar rug liggen, en gaat ze aan haar eigen tepel sabbelen , ik vraag me af waar dit vandaan komt, of ik er iets aan moet doen, en hoe ik dat doe. Ze wil het liefst helemaal onder je arm wegkruipen, of in m'n nek onder m'n haar. Iemand een idee?Annetd, gezien je ervaring met katten, weet jij hier iets over?
Vlooien zijn hier met succes bestreden met advantage, gelukkig! Maar ik heb nog een vraagje. Darah is nu 6 maanden en heel erg gezond. Als ze bij me op schoot ligt maakt ze van die melkbewegingen met haar nagels, wat volgens mij ook normaal is. Alleen wil ze dan het liefst op haar rug liggen, en gaat ze aan haar eigen tepel sabbelen , ik vraag me af waar dit vandaan komt, of ik er iets aan moet doen, en hoe ik dat doe. Ze wil het liefst helemaal onder je arm wegkruipen, of in m'n nek onder m'n haar. Iemand een idee?Annetd, gezien je ervaring met katten, weet jij hier iets over?
zaterdag 9 augustus 2008 om 23:17
Ik heb even terug gelezen, jouw katje is ook op straat gevonden toch en in een gastgezin geweest?
Je weet dus niet wat ze allemaal meegemaakt heeft en hoe het met moederpoes is gegaan.Misschien is dat gedrag nog ene gevolg daarvan. Ik ben geen expert maar wat je beschrijft over je katje vind ik niet verontrustend. Ik weet niet precies waarom ze dat doet maar ik zou het zo uitleggen: ze heeft behoefte aan geborgenheid en warmte. Die kan ze bij jou vinden door dicht bij je te kruipen.Ze was eerst schuw toen ze gevonden werd toch. Het is fijn dat ze jou vertrouwd. Als je denkt dat ze teveel bij je zit en te afhankelijk van je wordt kun je haar altijd voorzichtig oppakken en op de grond zetten en even iets anders gaan doen. Maar als ze gewoon af en toe bij je wil zitten, lekker laten doen.
Ik heb katjes opgevangen waarvan de moederpoes dood was gegaan ( vergiftigd). Die richten zich erg op mensen. Ze kropen het liefst met zijn allen in mijn nek en mijn haar. Hoe dichter bij, hoe beter. Toevallig heb ik er nu 1 te logeren ( is naar vriendin gegaan), die nu een jaar oud is. Hij ligt nog steeds graag in mijn nek maar is verder een gezonde, stoere, onafhankelijke kater. Niets mis mee.
Je weet dus niet wat ze allemaal meegemaakt heeft en hoe het met moederpoes is gegaan.Misschien is dat gedrag nog ene gevolg daarvan. Ik ben geen expert maar wat je beschrijft over je katje vind ik niet verontrustend. Ik weet niet precies waarom ze dat doet maar ik zou het zo uitleggen: ze heeft behoefte aan geborgenheid en warmte. Die kan ze bij jou vinden door dicht bij je te kruipen.Ze was eerst schuw toen ze gevonden werd toch. Het is fijn dat ze jou vertrouwd. Als je denkt dat ze teveel bij je zit en te afhankelijk van je wordt kun je haar altijd voorzichtig oppakken en op de grond zetten en even iets anders gaan doen. Maar als ze gewoon af en toe bij je wil zitten, lekker laten doen.
Ik heb katjes opgevangen waarvan de moederpoes dood was gegaan ( vergiftigd). Die richten zich erg op mensen. Ze kropen het liefst met zijn allen in mijn nek en mijn haar. Hoe dichter bij, hoe beter. Toevallig heb ik er nu 1 te logeren ( is naar vriendin gegaan), die nu een jaar oud is. Hij ligt nog steeds graag in mijn nek maar is verder een gezonde, stoere, onafhankelijke kater. Niets mis mee.
zaterdag 9 augustus 2008 om 23:21
AnneAnna, ik vang kittens op die sociaal zijn maar bv gedumpt. Vorig jaar had ik een moederpoes die op straat was gevonden ,maar wel redelijk sociaal, met haar kittens vanaf 5 dagen oud. Maar ik vang ook kittens op die schuw zijn en inderdaad buiten geboren bij verwilde moederpoezen. Die zijn vaak wat ouder voordat ze tevoorschijn komen, vanaf 8 weken en moet sociaal gemaakt worden. Dit lukt vaak goed, alleen blijven ze meestal wel wat schuw, naar bv vreemden of nieuwe situaties.
zaterdag 9 augustus 2008 om 23:51
quote:annetd schreef op 09 augustus 2008 @ 23:17:
Ik heb even terug gelezen, jouw katje is ook op straat gevonden toch en in een gastgezin geweest?
Je weet dus niet wat ze allemaal meegemaakt heeft en hoe het met moederpoes is gegaan.Misschien is dat gedrag nog ene gevolg daarvan. Ik ben geen expert maar wat je beschrijft over je katje vind ik niet verontrustend. Ik weet niet precies waarom ze dat doet maar ik zou het zo uitleggen: ze heeft behoefte aan geborgenheid en warmte. Die kan ze bij jou vinden door dicht bij je te kruipen.Ze was eerst schuw toen ze gevonden werd toch. Het is fijn dat ze jou vertrouwd. Als je denkt dat ze teveel bij je zit en te afhankelijk van je wordt kun je haar altijd voorzichtig oppakken en op de grond zetten en even iets anders gaan doen. Maar als ze gewoon af en toe bij je wil zitten, lekker laten doen.
Ik heb katjes opgevangen waarvan de moederpoes dood was gegaan ( vergiftigd). Die richten zich erg op mensen. Ze kropen het liefst met zijn allen in mijn nek en mijn haar. Hoe dichter bij, hoe beter. Toevallig heb ik er nu 1 te logeren ( is naar vriendin gegaan), die nu een jaar oud is. Hij ligt nog steeds graag in mijn nek maar is verder een gezonde, stoere, onafhankelijke kater. Niets mis mee.
Ja, ze is in februari geboren dachten ze in het dierentehuis. En ze is half juni gevonden op straat, spelend met haar zusje (die heeft gelukkig ook een goed huis gevonden). Dus ze heeft 4 maanden op straat geleefd, daarna nog anderhalve maand bij een goed gastgezin. Ze is gelukkig erg goed met Lima, onze andere poes, die heeft de moederrol helemaal overgenomen, ze slapen ook samen bij mijn voeten. Ik vind het niet erg dat ze dit doet, ze heeft duidelijk behoefte aan dat knuffelen. Maar ook goed om te horen dat het ok is. Ze trekt vooral erg naar mij toe, tot groot verdriet van mijn vriend Ik vind het heel fijn, zo'n klein poesje die het liefst de hele dag tegen je aan kruipt. Ik kan ook niet begrijpen dat mensen die dieren zomaar op straat zetten, wat een monsters zijn dat. Ik hou echt van mijn katten en als we later meer ruimte krijgen wil ik er zeker meer. Ze zeggen wel eens dat je niks aan katten hebt als huisdier, maar ze hebben ook echt behoefte aan gezelschap. Ze kletsen gewoon tegen me
Super wat jij doet Annetd, fijn dat er mensen zoals jij zijn.
Ik heb even terug gelezen, jouw katje is ook op straat gevonden toch en in een gastgezin geweest?
Je weet dus niet wat ze allemaal meegemaakt heeft en hoe het met moederpoes is gegaan.Misschien is dat gedrag nog ene gevolg daarvan. Ik ben geen expert maar wat je beschrijft over je katje vind ik niet verontrustend. Ik weet niet precies waarom ze dat doet maar ik zou het zo uitleggen: ze heeft behoefte aan geborgenheid en warmte. Die kan ze bij jou vinden door dicht bij je te kruipen.Ze was eerst schuw toen ze gevonden werd toch. Het is fijn dat ze jou vertrouwd. Als je denkt dat ze teveel bij je zit en te afhankelijk van je wordt kun je haar altijd voorzichtig oppakken en op de grond zetten en even iets anders gaan doen. Maar als ze gewoon af en toe bij je wil zitten, lekker laten doen.
Ik heb katjes opgevangen waarvan de moederpoes dood was gegaan ( vergiftigd). Die richten zich erg op mensen. Ze kropen het liefst met zijn allen in mijn nek en mijn haar. Hoe dichter bij, hoe beter. Toevallig heb ik er nu 1 te logeren ( is naar vriendin gegaan), die nu een jaar oud is. Hij ligt nog steeds graag in mijn nek maar is verder een gezonde, stoere, onafhankelijke kater. Niets mis mee.
Ja, ze is in februari geboren dachten ze in het dierentehuis. En ze is half juni gevonden op straat, spelend met haar zusje (die heeft gelukkig ook een goed huis gevonden). Dus ze heeft 4 maanden op straat geleefd, daarna nog anderhalve maand bij een goed gastgezin. Ze is gelukkig erg goed met Lima, onze andere poes, die heeft de moederrol helemaal overgenomen, ze slapen ook samen bij mijn voeten. Ik vind het niet erg dat ze dit doet, ze heeft duidelijk behoefte aan dat knuffelen. Maar ook goed om te horen dat het ok is. Ze trekt vooral erg naar mij toe, tot groot verdriet van mijn vriend Ik vind het heel fijn, zo'n klein poesje die het liefst de hele dag tegen je aan kruipt. Ik kan ook niet begrijpen dat mensen die dieren zomaar op straat zetten, wat een monsters zijn dat. Ik hou echt van mijn katten en als we later meer ruimte krijgen wil ik er zeker meer. Ze zeggen wel eens dat je niks aan katten hebt als huisdier, maar ze hebben ook echt behoefte aan gezelschap. Ze kletsen gewoon tegen me
Super wat jij doet Annetd, fijn dat er mensen zoals jij zijn.
zondag 10 augustus 2008 om 00:03
Zeker, katten zijn super huisgenoten. Je kunt er zoveel plezier mee hebben. Ik geniet zelf enorm van de katjes die ik opvang en het geeft ook een goed gevoel dat ik iets voor dieren kan doen die het echt moeilijk hebben gehad. Natuurlijk is het soms lastig. bv een nestje kittens dat alles onder poept, tot aan de gordijnen aan toe. Maar ik maak me niet zo gauw druk en daardoor kan ik dit ook doen. Niet dat ze alles mogen of dat mijn huis een enorme zwijnenstal is. Maar ik maak me niet druk om een keer krabben aan de bank of een kat die net op de stapel schone was gaat liggen.
Het is voor jou toch ook super dat je weet dat je een kat een echt thuis kunt geven die anders op straat geleefd had. En er zijn er nog veel hoor die op straat moeten leven. Dat weet bijna niemand want een verwilderde kat zie je niet. Maar het zijn er honderden.
Het is voor jou toch ook super dat je weet dat je een kat een echt thuis kunt geven die anders op straat geleefd had. En er zijn er nog veel hoor die op straat moeten leven. Dat weet bijna niemand want een verwilderde kat zie je niet. Maar het zijn er honderden.
zondag 10 augustus 2008 om 01:38
zondag 10 augustus 2008 om 09:11
quote:annetd schreef op 10 augustus 2008 @ 00:06:
Ik vraag me wel af wat de moederpoes van Darah voor een kat was. Dat Darah nog sociaal is geworden terwijl ze al 4 maanden was toen ze gevonden werd is best bijzonder.
Ze stond ook op de website als een katje wat waarschijnlijk nooit aanhankelijk zou worden. Maar Lima was ook enorm schuw toen we haar uit het dierentehuis haalden en dat was zo goed uitgepakt. Dus vol vertrouwen in haar hebben we haar opgehaald en ik heb zelden zo'n lieve poes meegemaakt. Toen ze gevonden werd was er trouwens geen moederpoes in de buurt. Geen idee wat er gebeurt is natuurlijk.
Ik vind het een verschrikkelijk idee dat er nog zoveel katten op straat leven, maar ook wel fijn dat er echt wat aan gedaan word, al zal het probleem nooit overgaan denk ik
Ik vraag me wel af wat de moederpoes van Darah voor een kat was. Dat Darah nog sociaal is geworden terwijl ze al 4 maanden was toen ze gevonden werd is best bijzonder.
Ze stond ook op de website als een katje wat waarschijnlijk nooit aanhankelijk zou worden. Maar Lima was ook enorm schuw toen we haar uit het dierentehuis haalden en dat was zo goed uitgepakt. Dus vol vertrouwen in haar hebben we haar opgehaald en ik heb zelden zo'n lieve poes meegemaakt. Toen ze gevonden werd was er trouwens geen moederpoes in de buurt. Geen idee wat er gebeurt is natuurlijk.
Ik vind het een verschrikkelijk idee dat er nog zoveel katten op straat leven, maar ook wel fijn dat er echt wat aan gedaan word, al zal het probleem nooit overgaan denk ik
zondag 10 augustus 2008 om 09:13
zondag 10 augustus 2008 om 09:32
Annetd, echt super wat je doet. Wat bestaan er toch mensen die raar met dieren omgaan, een moederkat met kittens op straat dumpen?? Ik snap hier echt niets van.
Chameleon, wat triest zeg! Ik heb hier alleen geen ervaring mee, dus zou je ook geen raad kunnen geven. Lijkt me moeilijk om te bepalen wat het juiste moment is, maar ik denk dat jij je kat het beste kent. Vanbinnen weet je wel dat het de juiste keuze is, hoe ontzettend naar ook. t is tenslotte al 16 jaar een trouwe huisgenoot, dat is niet niks! Veel succes ermee
Chameleon, wat triest zeg! Ik heb hier alleen geen ervaring mee, dus zou je ook geen raad kunnen geven. Lijkt me moeilijk om te bepalen wat het juiste moment is, maar ik denk dat jij je kat het beste kent. Vanbinnen weet je wel dat het de juiste keuze is, hoe ontzettend naar ook. t is tenslotte al 16 jaar een trouwe huisgenoot, dat is niet niks! Veel succes ermee
zondag 10 augustus 2008 om 10:29
@Chameleon, allereerst voor jou: veel sterkte! Mijn broer en schoonzus hebben net twee van hun drie katten binnen één week moeten laten inslapen, allebei oud en ziek geworden. Ze waren op. Het is heel erg verdrietig, maar het was voor beide katten echt beter. De een was al een tijdje ziek, en daar waren ze op voorbereid. Maar vlak voordat het voor haar echt genoeg was, werd de ander ook opeens heel erg veel slechter en zo gingen ze opeens dus heel snel na elkaar. Zij hebben het wel bij de dierenarts laten doen trouwens. Een man die ze al heel lang kennen en die echt alle steun heeft gegeven en ruimte die ze nodig hadden.
Ik lees hier zelf al een poosje mee maar heb nog nooit gepost. Ik heb sinds oktober een katje van de straat in huis. Ze is gevonden met niesziekte (die nooit meer over is gegaan trouwens) en sterk vermagerd. Ze was moeilijk te vangen, viel mensen aan en was toen zo rond de één jaar oud. Eigenlijk was ze volgens de dierenambulance niet meer te plaatsen, maar mijn schoonzus, die in die opvang helpt, heeft haar naar mij doorgesluisd en het is werkelijk de liefste kat geworden die je kunt voorstellen! Ze is heel aanhankelijk, houdt erg van knuffelen en optillen en geeft dan kopjes bij het leven. Ze slaapt graag bij me en is echt heel erg lief.
Wel heeft ze wat rare tikken overgehouden aan haar straattijd. Ze houdt permanent haar kopje scheef, waarschijnlijk omdat ze ooit iets van hersenvliesontsteking heeft gehad en heeft daardoor ook wat moeite met evenwicht. Ergens af springen durft ze wel, maar erop niet. Ze komt dus nooit op de tafel of het aanrecht ofzo (dat zou ze sowieso niet mogen trouwens) en is alleen op de grond en op stoelen. En de niesziekte is chronisch geworden. Ze heeft altijd traanoogjes maar daar lijkt ze geen last van te hebben en als ze spint klinkt dat zo'n beetje als een tractor; omdat haar holtes verstopt zijn, resoneert dat als ik weet niet wat! En spinnen doet ze ongeveer continu dus da's wel grappig.
En vandaag is een hele spannende dag, want ik ga straks een nieuw katje ophalen! Een 9 weken oud katertje, blauw met een klein wit befje. Hij woonde met zijn moeder (nestje van één) bij zijn huidige eigenaar en nu is moeder afgelopen weekend overreden... De huidige eigenaar wilde sowieso al de kleine weggeven, maar nu zijn moeder er niet meer is, kan hij het beste direct naar een nieuwe eigenaar zodat hij zich daar goed kan hechten en nog een beetje baby kan zijn. Heel erg spannend dus, want hoe gaat mijn andere kat daarop reageren? En dan zo'n klein hummeltje weer in huis...
Als er nog iemand tips heeft voor de eerste dagen, dan houd ik me aanbevolen!
Ik lees hier zelf al een poosje mee maar heb nog nooit gepost. Ik heb sinds oktober een katje van de straat in huis. Ze is gevonden met niesziekte (die nooit meer over is gegaan trouwens) en sterk vermagerd. Ze was moeilijk te vangen, viel mensen aan en was toen zo rond de één jaar oud. Eigenlijk was ze volgens de dierenambulance niet meer te plaatsen, maar mijn schoonzus, die in die opvang helpt, heeft haar naar mij doorgesluisd en het is werkelijk de liefste kat geworden die je kunt voorstellen! Ze is heel aanhankelijk, houdt erg van knuffelen en optillen en geeft dan kopjes bij het leven. Ze slaapt graag bij me en is echt heel erg lief.
Wel heeft ze wat rare tikken overgehouden aan haar straattijd. Ze houdt permanent haar kopje scheef, waarschijnlijk omdat ze ooit iets van hersenvliesontsteking heeft gehad en heeft daardoor ook wat moeite met evenwicht. Ergens af springen durft ze wel, maar erop niet. Ze komt dus nooit op de tafel of het aanrecht ofzo (dat zou ze sowieso niet mogen trouwens) en is alleen op de grond en op stoelen. En de niesziekte is chronisch geworden. Ze heeft altijd traanoogjes maar daar lijkt ze geen last van te hebben en als ze spint klinkt dat zo'n beetje als een tractor; omdat haar holtes verstopt zijn, resoneert dat als ik weet niet wat! En spinnen doet ze ongeveer continu dus da's wel grappig.
En vandaag is een hele spannende dag, want ik ga straks een nieuw katje ophalen! Een 9 weken oud katertje, blauw met een klein wit befje. Hij woonde met zijn moeder (nestje van één) bij zijn huidige eigenaar en nu is moeder afgelopen weekend overreden... De huidige eigenaar wilde sowieso al de kleine weggeven, maar nu zijn moeder er niet meer is, kan hij het beste direct naar een nieuwe eigenaar zodat hij zich daar goed kan hechten en nog een beetje baby kan zijn. Heel erg spannend dus, want hoe gaat mijn andere kat daarop reageren? En dan zo'n klein hummeltje weer in huis...
Als er nog iemand tips heeft voor de eerste dagen, dan houd ik me aanbevolen!
zondag 10 augustus 2008 om 12:45
Hoi Chameleon
Hoe weet je wanneer het genoeg is voor je kat? Ik denk eerlijk gezegd als ik je verhaal lees dat het nu al genoeg is voor je kat en dat je dat in je hart ook weet. Afscheid nemen is altijd moeilijk maar je wilt je kat niet laten lijden. Ik heb zelf 2 keer een kat moeten laten inslapen. Allebei de keren was het gelukkig wel duidelijk dat het de enige weg was. Met mijn tweede poes Djuuls ben ik op eerste kerstdag naar de dierenarts gegaan. Ze was al langer ziek maar had geen pijn, was aanhankelijk en at nog goed en genoot van lekkere hapjes. Maar op die dag zou ik haar 's ochtends liggen en ze was kortademig en kwam niet meer naar me toe. Ik wist het meteen. Dat is een gevoel van binnen; Ik moet iets doen.
Jouw kat is apatisch, heeft pijn, kan niet meer van eten genieten. Je hebt alles geprobeerd. Ik denk dat je haar een waardig einde moet gunnen en niet te lang rekken.
Mijn 2 katten zijn bij de dierenarts ingeslapen. Ik geloof niet dat mijn dierenarts dat thuis doet. Bovendien waren ze allebei al daar voor onderzoek en is het dus daar gebeurd. Ik was er natuurlijk wel bij. Ik vond het niet akelig. Het ging heel rustig en de katten merkten het amper. Ik heb hele fijne dierenartsen die me alle tijd gaven om afscheid te nemen. Ik heb er dus geen moeite mee dat het daar gebeurd is en niet thuis. Ik heb Poekje ( mijn eerste kater) en Djuuls nog uitgebreid geknuffeld en geaaid. Als ze net dood zijn voelen ze nog warm en zacht aan en het was voor mij goed om te merken dat dat geen akelig gevoel was. Voor mij hoort tijdig ingrijpen als je ziet dat het nodig is, je kat lijden besparen en op een goede manier afscheid nemen bij de zorg en liefde die je voor je dier hebt. Natuurlijk blijft het hartstikke moeilijk! Veel sterkte ermee.
Hoe weet je wanneer het genoeg is voor je kat? Ik denk eerlijk gezegd als ik je verhaal lees dat het nu al genoeg is voor je kat en dat je dat in je hart ook weet. Afscheid nemen is altijd moeilijk maar je wilt je kat niet laten lijden. Ik heb zelf 2 keer een kat moeten laten inslapen. Allebei de keren was het gelukkig wel duidelijk dat het de enige weg was. Met mijn tweede poes Djuuls ben ik op eerste kerstdag naar de dierenarts gegaan. Ze was al langer ziek maar had geen pijn, was aanhankelijk en at nog goed en genoot van lekkere hapjes. Maar op die dag zou ik haar 's ochtends liggen en ze was kortademig en kwam niet meer naar me toe. Ik wist het meteen. Dat is een gevoel van binnen; Ik moet iets doen.
Jouw kat is apatisch, heeft pijn, kan niet meer van eten genieten. Je hebt alles geprobeerd. Ik denk dat je haar een waardig einde moet gunnen en niet te lang rekken.
Mijn 2 katten zijn bij de dierenarts ingeslapen. Ik geloof niet dat mijn dierenarts dat thuis doet. Bovendien waren ze allebei al daar voor onderzoek en is het dus daar gebeurd. Ik was er natuurlijk wel bij. Ik vond het niet akelig. Het ging heel rustig en de katten merkten het amper. Ik heb hele fijne dierenartsen die me alle tijd gaven om afscheid te nemen. Ik heb er dus geen moeite mee dat het daar gebeurd is en niet thuis. Ik heb Poekje ( mijn eerste kater) en Djuuls nog uitgebreid geknuffeld en geaaid. Als ze net dood zijn voelen ze nog warm en zacht aan en het was voor mij goed om te merken dat dat geen akelig gevoel was. Voor mij hoort tijdig ingrijpen als je ziet dat het nodig is, je kat lijden besparen en op een goede manier afscheid nemen bij de zorg en liefde die je voor je dier hebt. Natuurlijk blijft het hartstikke moeilijk! Veel sterkte ermee.
zondag 10 augustus 2008 om 12:46
Beste allemaal,
Ik ben nieuw op het forum en ik zit met een groot kattenprobleem
. Ik heb sinds 2,5 week een klein poesje thuis.Ze is zindelijk, heel lief en doet eigenlijk alles goed. Maar... Mijn vriend is extreem allergisch. Ik stofzuig iedere dag maar het gaat echt niet.. Hij is al astmatisch en neemt iedere dag medicijnen. Als we over 1 of 2 jaar samen zouden willen wonen zou hij absoluut niet in een huis met een kat kunnen wonen. Hij wordt er echt ziek van. Het is nu al een probleem omdat ik haar niet te veel alleen wil laten. Als hij me wil zien moet hij dus naar mij komen en dat gaat gewoon niet. Omdat mijn katje nu nog zo jong is lijkt het me toch het slimst om nu de moeilijke beslissing te nemen om een ander baasje te zoeken. Over 1 of 2 jaar zou dat veel moeilijker zijn. Nu kan ze ergens anders nog makkelijk hechten. Ik vind het echt heel vervelend en wil een goed nieuw plekje voor haar. Kennen jullie iemand die heel blij zou zijn met dit poesje of zoeken jullie er zelf nog één? Ik hoop dat iemand me kan helpen..
Liefs
Ik ben nieuw op het forum en ik zit met een groot kattenprobleem
. Ik heb sinds 2,5 week een klein poesje thuis.Ze is zindelijk, heel lief en doet eigenlijk alles goed. Maar... Mijn vriend is extreem allergisch. Ik stofzuig iedere dag maar het gaat echt niet.. Hij is al astmatisch en neemt iedere dag medicijnen. Als we over 1 of 2 jaar samen zouden willen wonen zou hij absoluut niet in een huis met een kat kunnen wonen. Hij wordt er echt ziek van. Het is nu al een probleem omdat ik haar niet te veel alleen wil laten. Als hij me wil zien moet hij dus naar mij komen en dat gaat gewoon niet. Omdat mijn katje nu nog zo jong is lijkt het me toch het slimst om nu de moeilijke beslissing te nemen om een ander baasje te zoeken. Over 1 of 2 jaar zou dat veel moeilijker zijn. Nu kan ze ergens anders nog makkelijk hechten. Ik vind het echt heel vervelend en wil een goed nieuw plekje voor haar. Kennen jullie iemand die heel blij zou zijn met dit poesje of zoeken jullie er zelf nog één? Ik hoop dat iemand me kan helpen..Liefs
zondag 10 augustus 2008 om 12:59
AnneAnna, er bestaan inderdaad verschrikkelijke mensen. Dat wil je niet weten. Gelukkig zijn er ook genoeg mensen met dierenliefde. Zoals Ambrosia en Etosha die juist de schuwe poesjes, die minder geluk hebben gehad een kans willen geven. En die poesjes groeien dan uit met liefde en geduld tot superhuisgenootjes.
De moederpoes is niet met kittens op straat gedumpt. De poes leefde al op straat en de kittens zijn daar geboren. Moederpoes is zelf ooit gedumpt of op straat geboren. Ze was wel redelijk sociaal. Gelukkig zijn er mensen geweest die haar en de katjes gevonden hebben en via onze stichting zijn ze bij mij gekomen. Onze stichting vangt en castreert ook de volwassen verwilderde katten. Helaas zijn we daarna gedwongen ze terug naar de vindplek te brengen. Wat dus wil zeggen, ze terug op straat te zetten! Er is geen alternatief want deze katten kunnen nergens meer heen. We hebben wel vrijwilligers die op die plekken ( waar groepen katten buiten leven) elke dag bakken voer zetten maar dat is natuurlijk toch eigenlijk geen leven voor een kat. Maar ja, zolang mensen slecht met dieren omgaan lossen we dit probleem niet op. Moederpoes was dus sociaal genoeg en heeft dus wel een hele goed thuis gevonden. Ze is bij mij gebleven!
Alle kleintjes zijn naar hele goede baasjes gegaan.
Het verhaal van moederpoes heb ik op de site van Francien geplaatst. Moet je beslist lezen want het is zo hartverwar,mend. Er komt namelijk ook nog een vondelingetje in voor!
http://www.francienskatte...925-allemaal-kittens.html
De moederpoes is niet met kittens op straat gedumpt. De poes leefde al op straat en de kittens zijn daar geboren. Moederpoes is zelf ooit gedumpt of op straat geboren. Ze was wel redelijk sociaal. Gelukkig zijn er mensen geweest die haar en de katjes gevonden hebben en via onze stichting zijn ze bij mij gekomen. Onze stichting vangt en castreert ook de volwassen verwilderde katten. Helaas zijn we daarna gedwongen ze terug naar de vindplek te brengen. Wat dus wil zeggen, ze terug op straat te zetten! Er is geen alternatief want deze katten kunnen nergens meer heen. We hebben wel vrijwilligers die op die plekken ( waar groepen katten buiten leven) elke dag bakken voer zetten maar dat is natuurlijk toch eigenlijk geen leven voor een kat. Maar ja, zolang mensen slecht met dieren omgaan lossen we dit probleem niet op. Moederpoes was dus sociaal genoeg en heeft dus wel een hele goed thuis gevonden. Ze is bij mij gebleven!
Alle kleintjes zijn naar hele goede baasjes gegaan.
Het verhaal van moederpoes heb ik op de site van Francien geplaatst. Moet je beslist lezen want het is zo hartverwar,mend. Er komt namelijk ook nog een vondelingetje in voor!
http://www.francienskatte...925-allemaal-kittens.html
