Relaties
alle pijlers
Kindje van minnaar
vrijdag 23 maart 2007 15:01
Ik ben op zoek naar mensen die ook zwanger zijn geraakt van hun minnaar.
Zelf ben ik nu alweer een maandje de trotse mama van een heel mooi kindje maar toch valt het me zwaarder dan ik gedacht had... Mede omdat hij niet al te lang voor mijn uitgerekende datum een nieuwe vrouw heeft leren kennen waar hij nu dus een relatie mee heeft terwijl ik juist, na jaren af en aan contacten en liefdesbetuigingen van zijn kant, voor hem wilde kiezen. Ook mijn eigen man (en zijn familie) zien met een kindje dat niet van hem is is lastig.
Ik ben dus niet op zoek naar mensen die me gaan vertellen hoe fout ik ben geweest want dat weet ik zelf prima en daar word ik hard genoeg voor gestraft nu. Erover praten met anderen kan ik niet dus ik hoop via deze weg in contact te komen met "lotgenoten".
Liefs,
R.
Zelf ben ik nu alweer een maandje de trotse mama van een heel mooi kindje maar toch valt het me zwaarder dan ik gedacht had... Mede omdat hij niet al te lang voor mijn uitgerekende datum een nieuwe vrouw heeft leren kennen waar hij nu dus een relatie mee heeft terwijl ik juist, na jaren af en aan contacten en liefdesbetuigingen van zijn kant, voor hem wilde kiezen. Ook mijn eigen man (en zijn familie) zien met een kindje dat niet van hem is is lastig.
Ik ben dus niet op zoek naar mensen die me gaan vertellen hoe fout ik ben geweest want dat weet ik zelf prima en daar word ik hard genoeg voor gestraft nu. Erover praten met anderen kan ik niet dus ik hoop via deze weg in contact te komen met "lotgenoten".
Liefs,
R.
vrijdag 23 maart 2007 15:06
Hoi
Ik heb net je verhaal en de reacties gelezen op het mama peiler.... daar werd je al door verwezen naar hier...
Ik ben wel een minnares geweest dus een beetje weet ik hoe je voelt. Ook ik ben nog getrouwd. Gelukkig heb ik geen kind van mijn minnaar .. maar ik zou mij heel goed voor kun stellen hoe jij je voelt.
Weet je man dat het kind niet van hem is? en weet je minnaar dat je zijn kind droeg?
Kan mij voorstellen dat je met een boel vragen zit. Ik weet niet wat je hier precies hoopt te vinden. Maar ook hier kun je negatieve reactie verwachten.
Wens je veel sterkte
Sky
Ik heb net je verhaal en de reacties gelezen op het mama peiler.... daar werd je al door verwezen naar hier...
Ik ben wel een minnares geweest dus een beetje weet ik hoe je voelt. Ook ik ben nog getrouwd. Gelukkig heb ik geen kind van mijn minnaar .. maar ik zou mij heel goed voor kun stellen hoe jij je voelt.
Weet je man dat het kind niet van hem is? en weet je minnaar dat je zijn kind droeg?
Kan mij voorstellen dat je met een boel vragen zit. Ik weet niet wat je hier precies hoopt te vinden. Maar ook hier kun je negatieve reactie verwachten.
Wens je veel sterkte
Sky
vrijdag 23 maart 2007 15:10
Ik kopieër mijn reactie aan jou op de Mamma-pijler even hier, omdat ik benieuwd ben wat jouw verdere plannen hiermee zijn:
Als je zo'n verhaal op een forum neerzet moet je er rekening mee houden dat er mensen zijn die vragen hebben bij je verhaal.
Zo valt mijn mond echt open omdat je schrijft dat je huidige vriend het niet weet... zoiets kan niet, en dat weet je uiteraard ook wel. Wanneer ga je dat aan hem vertellen? Ik vind het ontzettend zielig dat hij denkt dat het zijn kind is. Iedere dag is er 1 te veel wat mij betreft, hij hecht zich aan dat kindje alsof het de zijne is.
Sorry, maar ik vind het heel moeilijk om hier niet negatief op te reageren.
Als je zo'n verhaal op een forum neerzet moet je er rekening mee houden dat er mensen zijn die vragen hebben bij je verhaal.
Zo valt mijn mond echt open omdat je schrijft dat je huidige vriend het niet weet... zoiets kan niet, en dat weet je uiteraard ook wel. Wanneer ga je dat aan hem vertellen? Ik vind het ontzettend zielig dat hij denkt dat het zijn kind is. Iedere dag is er 1 te veel wat mij betreft, hij hecht zich aan dat kindje alsof het de zijne is.
Sorry, maar ik vind het heel moeilijk om hier niet negatief op te reageren.
vrijdag 23 maart 2007 15:15
In deze tijd nog het bestaan ervan niet weten.
Nou puin ruimen zou ik zeggen. Ik snap dat je veel van je kindje zal houden, zoek hulp om de rest van de puinhoop te proberen op te lossen. Mocht je man nog verder met je willen, ga in relatietherapie. Anders doe het voor jezelf.
Tuurlijk is het voor mij makkelijk praten. Maar we maken allemaal fouten. Niet uit alle fouten komen kinderen maar ik gun jou en je kind wel veel geluk in de toekomst. Zoek er prof. hulp bij. Sterkte ermee.
Nou puin ruimen zou ik zeggen. Ik snap dat je veel van je kindje zal houden, zoek hulp om de rest van de puinhoop te proberen op te lossen. Mocht je man nog verder met je willen, ga in relatietherapie. Anders doe het voor jezelf.
Tuurlijk is het voor mij makkelijk praten. Maar we maken allemaal fouten. Niet uit alle fouten komen kinderen maar ik gun jou en je kind wel veel geluk in de toekomst. Zoek er prof. hulp bij. Sterkte ermee.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 23 maart 2007 15:20
Oh je man denkt dat het zijn kind is?
Nou dan zou ik graag mijn vorige posting willen verwijderen. Wat doe je je kind en je man aan?
Nou wat uit mijn vorige posting dan nog blijft is ZOEK HULP. Dit gaat toch uitkomen. Of heb ik in het verleden teveel soaps gezien dat er bij ziektes uitkomt dat iemand absoluut niet de vader kan zijn. Denk toch ook niet dat het kind op je man lijkt. Of was je minaar een look a like?
Wat heb je gedaan? Condooms zijn vrij te verkrijgen hoor. Pil is ook gewoon te krijgen bij je huisarts.
Oja dat wilde je niet horen.
Nou dan zou ik graag mijn vorige posting willen verwijderen. Wat doe je je kind en je man aan?
Nou wat uit mijn vorige posting dan nog blijft is ZOEK HULP. Dit gaat toch uitkomen. Of heb ik in het verleden teveel soaps gezien dat er bij ziektes uitkomt dat iemand absoluut niet de vader kan zijn. Denk toch ook niet dat het kind op je man lijkt. Of was je minaar een look a like?
Wat heb je gedaan? Condooms zijn vrij te verkrijgen hoor. Pil is ook gewoon te krijgen bij je huisarts.
Oja dat wilde je niet horen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 23 maart 2007 15:28
Hoe weet je zo zeker dat het kind van je minnaar is?
Aangezien je man denkt dat het van hem is, neem ik aan dat je met hem ook het bed nog deelt...
Verder vraag ik me af op wat voor positieve reacties je dan eigenlijk hoopt: ik begrijp best dat dit heel moeilijk voor je is, maar je hebt het wel zelf veroorzaakt (zoals mv zegt, er zijn middelen om een zwangerschap te voorkomen, als je dan zonodig vreemd moet gaan).
Ik vind het ook een heel moeilijk gegeven dat je man denkt dat het zijn kind is. Ik zou me, als ik hem was en er later achterkwam (en dat gebeurt vast wel), echt ontzettend genaaid voelen (excusez le mot), en je dit niet in dank afnemen, om nog te zwijgen van je kind, als dat het hoort.
Voor mij zou het overigens ook onmogelijk zijn om met zo'n leugen te moeten leven. Ik kan heel slecht/niet liegen, en zou dit als een enorme last ervaren en het dus wel vertellen.
Aangezien je man denkt dat het van hem is, neem ik aan dat je met hem ook het bed nog deelt...
Verder vraag ik me af op wat voor positieve reacties je dan eigenlijk hoopt: ik begrijp best dat dit heel moeilijk voor je is, maar je hebt het wel zelf veroorzaakt (zoals mv zegt, er zijn middelen om een zwangerschap te voorkomen, als je dan zonodig vreemd moet gaan).
Ik vind het ook een heel moeilijk gegeven dat je man denkt dat het zijn kind is. Ik zou me, als ik hem was en er later achterkwam (en dat gebeurt vast wel), echt ontzettend genaaid voelen (excusez le mot), en je dit niet in dank afnemen, om nog te zwijgen van je kind, als dat het hoort.
Voor mij zou het overigens ook onmogelijk zijn om met zo'n leugen te moeten leven. Ik kan heel slecht/niet liegen, en zou dit als een enorme last ervaren en het dus wel vertellen.
vrijdag 23 maart 2007 15:30
Wat ik me afvraag; hoe kun jij zeker weten dat de baby van je minnaar is? (Misschien heb je hier op de baby-pijler al antwoord op gegeven?) Als jij dat 100% zeker weet, dan weten anderen dat toch ook? Ik zou voor eerlijkheid gaan, want ik zou niet kunnen leven met zo'n leugen. Het lijkt me daarnaast ook het gevoel geven dat je op een tijdbom zit... Meer dan dat kan ik je helaas niet adviseren; ik ben nooit minnares geweest en heb ook geen kinderen.
vrijdag 23 maart 2007 15:31
Hoe weet je zo zeker dat het kind van je minnaar is?
Aangezien je man denkt dat het van hem is, neem ik aan dat je met hem ook het bed nog deelt...
Verder vraag ik me af op wat voor positieve reacties je dan eigenlijk hoopt: ik begrijp best dat dit heel moeilijk voor je is, maar je hebt het wel zelf veroorzaakt (zoals mv zegt, er zijn middelen om een zwangerschap te voorkomen, als je dan zonodig vreemd moet gaan).
Ik vind het ook een heel moeilijk gegeven dat je man denkt dat het zijn kind is. Ik zou me, als ik hem was en er later achterkwam (en dat gebeurt vast wel), echt ontzettend genaaid voelen (excusez le mot), en je dit niet in dank afnemen, om nog te zwijgen van je kind, als dat het hoort.
Voor mij zou het overigens ook onmogelijk zijn om met zo'n leugen te moeten leven. Ik kan heel slecht/niet liegen, en zou dit als een enorme last ervaren en het dus wel vertellen.
Aangezien je man denkt dat het van hem is, neem ik aan dat je met hem ook het bed nog deelt...
Verder vraag ik me af op wat voor positieve reacties je dan eigenlijk hoopt: ik begrijp best dat dit heel moeilijk voor je is, maar je hebt het wel zelf veroorzaakt (zoals mv zegt, er zijn middelen om een zwangerschap te voorkomen, als je dan zonodig vreemd moet gaan).
Ik vind het ook een heel moeilijk gegeven dat je man denkt dat het zijn kind is. Ik zou me, als ik hem was en er later achterkwam (en dat gebeurt vast wel), echt ontzettend genaaid voelen (excusez le mot), en je dit niet in dank afnemen, om nog te zwijgen van je kind, als dat het hoort.
Voor mij zou het overigens ook onmogelijk zijn om met zo'n leugen te moeten leven. Ik kan heel slecht/niet liegen, en zou dit als een enorme last ervaren en het dus wel vertellen.
vrijdag 23 maart 2007 15:32
vrijdag 23 maart 2007 15:34
In soaps hoor en zie je wel meer...dus of het op zo'n manier ooit uit gaat komen is nog maar de vraag.
TO, ik begrijp hoe je in de knoop zit door dit alles. Ik moet er echt niet aan denken hoe zwaar dit zal zijn... Ik ga je ook niet veroordelen. Wel moet je denk ik voor jezelf afvragen of je echt zoveel om je huidige man geeft dat je voor die relatie wilt gaan. Ik weet dat de meeste anderen er niet zo over zullen denken, maar ik betwijfel of het zo zinvol is, met name voor je kindje, om dit op te gaan biechten aan je man. Hij houdt er veel van, ook zijn familie...en je kindje heeft niet om deze chaos gevraagd. Wie weet kan het zo in een liefdevol nestje opgroeien. Hoewel ik dus absouluut tientallen tegenargumenten kan bedenken, denk ik dat er ook positieve kanten zitten om het niet aan je huidige man te vertellen. Weet je overigens wel absoluut zeker dat het niet zijn kind is??
Volgens mij moet je voor jezelf op een rijtje zetten hoeveel je om je man geeft. Als je hem alleen gebruikt als "pseudo-vader" vanwege de financiële kant van het verhaal en je hart eigenlijk bij een ander ligt, denk ik dat je het wél moet vertellen en een bestaan samen met je kindje opbouwen. Heb je nog meer kinderen eigenlijk?
Ik wil je in ieder geval enorm veel sterkte wensen met alles. Soms heb je weleens een periode in je leven dat je een ontzettende rotzooi maakt van alles...het opruimen van de chaos en schoon schip maken met betrokkenen én je eigen geweten is echter wel het allermoeilijkste!
TO, ik begrijp hoe je in de knoop zit door dit alles. Ik moet er echt niet aan denken hoe zwaar dit zal zijn... Ik ga je ook niet veroordelen. Wel moet je denk ik voor jezelf afvragen of je echt zoveel om je huidige man geeft dat je voor die relatie wilt gaan. Ik weet dat de meeste anderen er niet zo over zullen denken, maar ik betwijfel of het zo zinvol is, met name voor je kindje, om dit op te gaan biechten aan je man. Hij houdt er veel van, ook zijn familie...en je kindje heeft niet om deze chaos gevraagd. Wie weet kan het zo in een liefdevol nestje opgroeien. Hoewel ik dus absouluut tientallen tegenargumenten kan bedenken, denk ik dat er ook positieve kanten zitten om het niet aan je huidige man te vertellen. Weet je overigens wel absoluut zeker dat het niet zijn kind is??
Volgens mij moet je voor jezelf op een rijtje zetten hoeveel je om je man geeft. Als je hem alleen gebruikt als "pseudo-vader" vanwege de financiële kant van het verhaal en je hart eigenlijk bij een ander ligt, denk ik dat je het wél moet vertellen en een bestaan samen met je kindje opbouwen. Heb je nog meer kinderen eigenlijk?
Ik wil je in ieder geval enorm veel sterkte wensen met alles. Soms heb je weleens een periode in je leven dat je een ontzettende rotzooi maakt van alles...het opruimen van de chaos en schoon schip maken met betrokkenen én je eigen geweten is echter wel het allermoeilijkste!
vrijdag 23 maart 2007 15:35
Nee msm dat bedoelt ze NIET, ze zoekt niet naar bevestiging (dan zou dit wel de slechtste plek zijn).
Ze zoekt volgens mij naar mensen met ervaring of advies over hoe ze het leven met haar kindje en haar vriend goed vorm kan geven.
Ik vind het alleen heel moeilijk reageren omdat ik niet alles begrijp TO.
Ze zoekt volgens mij naar mensen met ervaring of advies over hoe ze het leven met haar kindje en haar vriend goed vorm kan geven.
Ik vind het alleen heel moeilijk reageren omdat ik niet alles begrijp TO.
vrijdag 23 maart 2007 15:38
Gelukkig volgen er nu ook een aantal reactie waar TO wat mee kan (jammer dat sommigen altijd hun ordinaire gal moeten spuien).
Zoals ik lees zijn noch haar man noch haar ex minnaar op de hoogte van de stand van zaken en dat is best eenzaam.
Kan me voorstellen, dat, nu je net moeder geworden bent, er andere gevoelens gaan spelen, waar je nooit rekening mee hebt gehouden.
Komt tijd, komt raad zegt het gezegde en dat is zeker van toepassing op jouw situatie.
Het zal er toch op aan gaan komen, dat je open kaart gaat spelen met je man en mogelijk ook met je minnaar, omdat je anders altijd een innerlijke strijd zal blijven voeren. Hoe dan de betreffende personen tegen de situatie aan zullen kijken is giswerk en op zich niet aan de orde. Allereerst voor jezelf wat rust zien te vinden en daarna kiezen voor de eerlijkheid en openheid. Dat ben je zeker ook aan je kleintje verschuldigd.
Sterkte.
Zoals ik lees zijn noch haar man noch haar ex minnaar op de hoogte van de stand van zaken en dat is best eenzaam.
Kan me voorstellen, dat, nu je net moeder geworden bent, er andere gevoelens gaan spelen, waar je nooit rekening mee hebt gehouden.
Komt tijd, komt raad zegt het gezegde en dat is zeker van toepassing op jouw situatie.
Het zal er toch op aan gaan komen, dat je open kaart gaat spelen met je man en mogelijk ook met je minnaar, omdat je anders altijd een innerlijke strijd zal blijven voeren. Hoe dan de betreffende personen tegen de situatie aan zullen kijken is giswerk en op zich niet aan de orde. Allereerst voor jezelf wat rust zien te vinden en daarna kiezen voor de eerlijkheid en openheid. Dat ben je zeker ook aan je kleintje verschuldigd.
Sterkte.
vrijdag 23 maart 2007 15:40
Ohohoh, nou leer het kindje dan maar nooit toverballen aan te nemen, veuls te gevaarlijk, voor je het weet gaat het van rood naar groen. En haar zou ik een familiepak condooms voor haar verjaardag geven. Een pak hersens is al te laat. Maar hoop wel oprecht dat het voor die kleine goed komt, die is het slachtoffer hier.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 23 maart 2007 15:40
Nog even teruglezende; wat wil je precies nu?
Als ik het goed begrijp, zit je er nu vooral mee dat je minnaar een andere vrouw heeft gevonden. Wil je überhaupt verder met je eigen man? Ben je van plan hem te gaan vertellen dat het niet zijn kind is, en weet hij dat je een minnaar had, of zou het als verrassing komen dat je weg zou gaan (als die andere man geen nieuwe vriendin gehad had)? Als hij echt van niets weet, vind ik dat wel erg sneu voor hem, zijn kind is niet van hem, en zijn vrouw is alleen nog bij hem omdat haar minnaar een nieuwe vriendin heeft..... ai.....
Als ik het goed begrijp, zit je er nu vooral mee dat je minnaar een andere vrouw heeft gevonden. Wil je überhaupt verder met je eigen man? Ben je van plan hem te gaan vertellen dat het niet zijn kind is, en weet hij dat je een minnaar had, of zou het als verrassing komen dat je weg zou gaan (als die andere man geen nieuwe vriendin gehad had)? Als hij echt van niets weet, vind ik dat wel erg sneu voor hem, zijn kind is niet van hem, en zijn vrouw is alleen nog bij hem omdat haar minnaar een nieuwe vriendin heeft..... ai.....
vrijdag 23 maart 2007 15:41
Hey TO,
Wat een klote situatie lijkt me dit zeg! Ik weet niet zo goed wat ik tegen je moet zeggen, ik zit niet in een soortgelijke situatie dus helpen kan ik je niet.
Ik hoop alleen dat je hier uit komt en dat je samen met je kindje en man( als je bij hem wilt blijven) gelukkig kunr worden.
Hou je van je eigen man genoeg om bij hem te blijven? Want als je minnaar voor jou had gekozen was je nu bij je man weggeweest toch? Wil je dan je hele leven bij je man blijven of kies je voor je eigen geluk?
Wat ik wel vind en ik wil je niet aanvallen, is dat een iedereen het recht heeft te weten of het wel of niet zijn kind is. Jouw man moet weten dat het niet zijn kind is, dit kun je een ander niet aandoen!!! Draai het eens om het hele verhaal..
Verder wil ik je sterkte wensen.
Wat een klote situatie lijkt me dit zeg! Ik weet niet zo goed wat ik tegen je moet zeggen, ik zit niet in een soortgelijke situatie dus helpen kan ik je niet.
Ik hoop alleen dat je hier uit komt en dat je samen met je kindje en man( als je bij hem wilt blijven) gelukkig kunr worden.
Hou je van je eigen man genoeg om bij hem te blijven? Want als je minnaar voor jou had gekozen was je nu bij je man weggeweest toch? Wil je dan je hele leven bij je man blijven of kies je voor je eigen geluk?
Wat ik wel vind en ik wil je niet aanvallen, is dat een iedereen het recht heeft te weten of het wel of niet zijn kind is. Jouw man moet weten dat het niet zijn kind is, dit kun je een ander niet aandoen!!! Draai het eens om het hele verhaal..
Verder wil ik je sterkte wensen.
vrijdag 23 maart 2007 15:43
Is het niet mogelijk buiten je man om een test te doen om te kijken van wie het kind is? Met dna van haren van je man uit een borstel? Of kan dat niet?
Ik moet eerlijkheids halve zeggen dat ik voor de waarheid zou gaan maar denk dat je dat niet kan of wilt, anders had je die vraag hier niet gesteld.
Ik moet eerlijkheids halve zeggen dat ik voor de waarheid zou gaan maar denk dat je dat niet kan of wilt, anders had je die vraag hier niet gesteld.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
