Thuis
alle pijlers
Verhuizen, maar puber wil niet. Ervaringen gezocht.
zondag 25 augustus 2019 08:19
Hoi,
De titel spreekt voor zich.
Wij gaan verhuizen maar puber wil niet.
Man en ik willen echt niet blijven wonen waar we nu wonen, wij willen naar een andere provincie.
Wij begrijpen echt dat dit lastig is voor onze puber om hem uit zijn vertrouwde omgeving weg te halen.
Puber maakt makkelijk vrienden, dus wij hopen dat het los loopt, maar die garantie hebben wij natuurlijk niet.
Misschien dat er hier iemand is die in hetzelfde schuitje heeft gezeten.
Positief of negatief.
De titel spreekt voor zich.
Wij gaan verhuizen maar puber wil niet.
Man en ik willen echt niet blijven wonen waar we nu wonen, wij willen naar een andere provincie.
Wij begrijpen echt dat dit lastig is voor onze puber om hem uit zijn vertrouwde omgeving weg te halen.
Puber maakt makkelijk vrienden, dus wij hopen dat het los loopt, maar die garantie hebben wij natuurlijk niet.
Misschien dat er hier iemand is die in hetzelfde schuitje heeft gezeten.
Positief of negatief.
zondag 25 augustus 2019 09:08
zondag 25 augustus 2019 09:13
zondag 25 augustus 2019 09:22
Ik vind zijn leeftijd ook wel belangrijk, ik was tien toen mijn ouders half Nederland door verhuisden. Ik wilde ook echt niet mee. Mijn grootste wens was altijd op paardrijles. Toen mocht ik na de verhuizing op rijles. Dat is een kostbaar kado geweest inmiddels eeuwig een eigen paard en paardenliefde is nooit over gegaan. Echter de verhuizing was zwaar, ik maak makkelijk vrienden maar werd vreselijk gepest in ons nieuwe dorp. De kinderen kenden elkaar van jongs af aan en ik was erg eenzaam.
Ik heb pas echte vrienden gekregen op de middelbare school in een andere stad
Ik heb pas echte vrienden gekregen op de middelbare school in een andere stad
where ever you go, go with your heart
zondag 25 augustus 2019 09:23
Ik was 15 toen mijn ouders besloten te gaan verhuizen naar een totaal andere plek.
Ik vond het vreselijk. De pubers daar hadden al jarenlang bij elkaar op school gezeten, op clubs enz en er was bijna geen mogelijkheid om ergens aan te sluiten.
Ik maakte altijd erg makkelijk contact maar dat is in die woonplaats wel gestopt. Ik was "niet van daar" ik praatte stom en alles wat ze maar aan konden voeren werd gebruikt.
Dood-en doodongelukkig was ik daar.
Een aantal jaar eerder (of later)verhuizen, met wisseling van school, zou het denk ik wel makkelijker hebben gemaakt.
Ik vond het vreselijk. De pubers daar hadden al jarenlang bij elkaar op school gezeten, op clubs enz en er was bijna geen mogelijkheid om ergens aan te sluiten.
Ik maakte altijd erg makkelijk contact maar dat is in die woonplaats wel gestopt. Ik was "niet van daar" ik praatte stom en alles wat ze maar aan konden voeren werd gebruikt.
Dood-en doodongelukkig was ik daar.
Een aantal jaar eerder (of later)verhuizen, met wisseling van school, zou het denk ik wel makkelijker hebben gemaakt.
zondag 25 augustus 2019 09:23
Ik heb zelf ervaring als puber, twee keer moeten verhuizen. Nieuwe omgeving, nieuwe school. Natuurlijk maak je nieuwe vrienden, maar het is toch anders als je tussen allemaal andere pubers zit die elkaar al jaren kennen en herinneringen aan de brugklas, schoolreisjes etc delen. Daarnaast vond ik het ook een nadeel dat je nieuwe docenten krijgt die je alleen kunnen beoordelen op hoe je op dat moment presteert omdat ze je verder niet kennen. Ze weten niet welke vorderingen je hebt gemaakt of hoe ze je het beste kunnen begeleiden, dat moeten zij opnieuw ontdekken. Het was mij dus een lief ding waard geweest als mijn moeder een paar jaar had gewacht. Ik vond het al met al een lastige periode, niet in mijn belang als puber toen.
zondag 25 augustus 2019 09:28
En dit. Sommige mensen hebben vrienden vanaf de kleuterschool. Ik niet.Madeliefjees schreef: ↑25-08-2019 09:18Ik was 17 toen we verhuisden naar de andere kant van het land. Neem mn ouders het nog steeds kwalijk. Heb nooit meer die vriendschappen kunnen opbouwen die ik elders al had.
Altijd mis je een stuk ervaringen die anderen wel met elkaar hebben.
Op een gegeven moment investeerde ik ook niet meer in vriendschappen want ik verwachtte onbewust toch gauw weer weg te zijn.
zondag 25 augustus 2019 09:31
Dit. Verhuizen naar je ideale woonplek/huis doe je best voor je aan kinderen begint. Kind/puber zijn is al stressvol genoeg zonder dit soort fratsen van de ouders.madamecannibale schreef: ↑25-08-2019 09:08Als puber zou ik het echt verschrikkelijk hebben gevonden om te gaan verhuizen. Als jullie het zo verschrikkelijk vinden waar je woont waarom heb je hem daar dan wel op laten groeien? En waarom niet nu nog even wachten totdat hij oud genoeg is om zelf ergens woonruimte te zoeken.
zondag 25 augustus 2019 09:33
Ik zou het niet doen. Wij zijn vorig jaar naar de andere kant van het land verhuisd met kinderen van toen 6 en (bijna) 9 en de jongste kwam er prima tussen maar de oudste kwam in een klas die al vanaf de kleuters bij elkaar zaten en heeft nog niet vriendschappen kunnen opbouwen zoals hij op zijn vorige school wel had. Hij speelt wel en wordt wel geaccepteerd maar het is echt anders.
zondag 25 augustus 2019 09:36
Ik moet zeggen dat ik dit echt heel egoïstisch vind, waarom nu verhuizen en niet eerder of later? Wat maakt jullie huidige woonplek opeens zo verschrikkelijk?
Dit vind ik typisch een van de dingen waarbij je jezelf zou moeten achterstellen t.o.v. je kinderen. Dan zelf maar even een paar jaar niet wonen waar je eigenlijk zou willen wonen, in het belang van je kind.
Dit vind ik typisch een van de dingen waarbij je jezelf zou moeten achterstellen t.o.v. je kinderen. Dan zelf maar even een paar jaar niet wonen waar je eigenlijk zou willen wonen, in het belang van je kind.
zondag 25 augustus 2019 09:48
Mijn ouders deden dit ook. Wij waren tussen de 11 en 16. Zodra mogelijk en klaar met middelbare school gingen we zo snel mogelijk op kamers en richting oude woonplaats, toen de jongste 21 was wisten mijn ouders ook niet hoe snel ze moesten terugkomen. Ik ging op mijn 17e op kamers. Bewust een studie dicht bij oude plaats gezocht.De kinderen kwamen door afstand amper meer langs. Ouders hebben er dus 10 jaar gewoond en snappen nog steeds niet waarom we dat ‘gat’ niets vonden. We kwamen er niet tussen, spraken met een ander of gewoon geen accent. Het was gruwelijk. Wacht tot puber op kamers kan en gaat studeren. Vrienden zijn als puber echt belangrijker dan je ouders. Een heel natuurlijk verschijnsel.
anoniem_387659 wijzigde dit bericht op 25-08-2019 09:54
5.87% gewijzigd
zondag 25 augustus 2019 09:49
En waar wil hij gaan studeren? Dicht bij jullie huidige huis of wil hij op kamers? In dat laatste geval zou ik dan pas gaan verhuizen. Al blijft het natuurlijk kut als je ouders je ouderlijk huis verkopen.
zondag 25 augustus 2019 09:51
Ze wilden weg want in dat gat konden ze een veel groter huis kopen. Ons oude huis was groot genoeg. Toen ze terugkwamen konden ze van dat geld een kleine seniorenwoning kopen. Alle prijzen waren gestegen. Foutje.. bedankt. Inmiddels zijn ze senior dus prima. Maar toen ze terugkwamen nog niet. Het huis in het ‘gat’ heeft bijna 5 jaar te koop gestaan nog. Immers NIEMAND wilde daar wonen. Het was niet eens eem grote gemeente maar echt een kutdorp. Hadden we er al vrienden kunnen maken op school was dat nog 15 km verder
anoniem_387659 wijzigde dit bericht op 25-08-2019 09:55
28.36% gewijzigd
zondag 25 augustus 2019 09:52
Dar hadden we niet eens erg gevonden. Ze bleven samen over dus het huis? Dat stond verder leeg. Het is normaal dat ze wat kleiner zouden gaan wonen met de tijd.redbulletje schreef: ↑25-08-2019 09:49En waar wil hij gaan studeren? Dicht bij jullie huidige huis of wil hij op kamers? In dat laatste geval zou ik dan pas gaan verhuizen. Al blijft het natuurlijk kut als je ouders je ouderlijk huis verkopen.
zondag 25 augustus 2019 09:53
Misschien meer ruimte om zich heen en grotere tuin? Jammer dat ze die verhuis niet hebben gedaan voordat hun kinderen naar school gingen. Dan hadden ze daar wat op kunnen bouwen en nu niet in een overpricede seniorwoning in de randstad o.i.d. gezeten.Peponi schreef: ↑25-08-2019 09:51Ze wilden weg want in dat gat konden ze een veel groter huis kopen. Ons oude huis was groot genoeg. Toen ze terugkwamen konden ze van dat geld een kleine seniorenwoning kopen. Alle prijzen waren gestegen. Foutje.. bedankt. Inmiddels zijn ze senior dus prima. Maar toen ze terugkwamen nog niet.
zondag 25 augustus 2019 09:55
Ik ben in mijn examenjaar verhuisd en vond het verschrikkelijk om mijn vriendinnen achter te moeten laten. Maar al snel had ik nieuwe vriendinnen waarvan eentje, na 30 jaar nog steeds een van mijn beste vriendinnen is.
Het kan ook positief uitpakken he?
Het jaar daarna ging ik op kamers. Zou zonde geweest zijn als mijn ouders dat huis hadden laten schieten voor mij. Ze hebben er nog meer dan 10 jaar prettig gewoond.
Het kan ook positief uitpakken he?
Het jaar daarna ging ik op kamers. Zou zonde geweest zijn als mijn ouders dat huis hadden laten schieten voor mij. Ze hebben er nog meer dan 10 jaar prettig gewoond.
zondag 25 augustus 2019 09:58
Dit. Bij mij precies hetzelfde.Madeliefjees schreef: ↑25-08-2019 09:18Ik was 17 toen we verhuisden naar de andere kant van het land. Neem mn ouders het nog steeds kwalijk. Heb nooit meer die vriendschappen kunnen opbouwen die ik elders al had.