Geld & Recht
alle pijlers
Vriend betaald niet mee. Wat te doen?
dinsdag 20 september 2011 om 22:45
Het is een lang verhaal maar ik probeer het kort te houden. Mijn vriend en ik zijn 5 jaar samen en hebben 2 kinderen.
Toen wij elkaar leerden kennen had hij een leuke baan waar hij ook redelijk verdiende. Tijdens mijn 1te zwangerschap nam hij ontslag wegens ruzie met zijn baas. Het viel me toen al op dat hij zich niet druk maakte om snel weer een goede baan te vinden. De 2 maanden die hij nog kreeg doorbetaald bleef hij gewoon lekker thuis. Pas toen hij niks meer had begon hij met het zoeken naar een nieuw baan. Toen hij uiteindelijk iets vond, iets wat helemaal niet bij hem paste en heel slecht betaald werd, was ik al 6 maanden zwanger. Dus zij ik neem het maar voorlopig als een tijdelijk variant zeg maar. Dat heeft hij ook gedaan.
Toen ons kindje geboren werd zaten wij financieel op zich wel redelijk. Maar toen moesten wij verhuizen. Er moest van alles aangeschaft worden. Mijn ouders stelde voor om ons te helpen. Hij was er niet zo enthousiast over maar zei niet van laat maar ik ga zelf een paar avonden ergens bijverdienen of zo. En met een kind van 2 maanden op de dozen gaan zitten was ook geen optie... Dus hebben wij het voorstel van mijn ouders aangenomen.
Daarna ging ik zelf beter verdienen en ons zoontje zat inmiddels op de creche. De creche beviel ons helaas niet en ik ging op zoek naar iets anders. Toen kwam ik iets heel leuks tegen, iedereen zei dat dat de beste creche in de buurt was. Maar de kosten waren ook heel hoog. Vorheel betaalde wij ieder de helft van alle gemeenschappelijke kosten. Maar toen zei mijn vriend dat hij het te duur vond en het kwam erop neer dat ik het verschil tussen wat wij voor de oude en de nieuwe creche betaalde alleen ging betalen.
Toen raakte ik weer zwanger en werd ons tweede zoontje geboren. Na de bevalling had ik veel last van mijn rug en ik mocht geen zware dingen meer tillen. Maar wij woonden 2 hoog en ik moest toch elke dag met 2 kids, de wagen en evt boodschappen naar boven weten te komen. En het ging dus steeds slechter met mijn rug. Ik besloot op zoek te gaan naar een benedenwoning. Toevallig kwam er een huis verderop een benedenwoning vrij. Wij mochten daarin maar de huur was bijna dubbel van wat wij betaalde. Volgens mijn vriend moesten wij het niet doen. En ik wilde niet kapot gaan. Dus hebben wij het maar op dezelfde manier geregeld.
En nu komt het: opeens zag ik dat hij geen geld meer stortte op onze gemeenschappelijke rekening. Hij was wel vaker te laat geweest om zijn bijdrage te storten. Ik herinnerde hem daaraan. In het begin zei hij steeds ok ik ga het morgen doen en toen opeens dat hij geen geld meer had. Ik werd boos, maar heb zijn deel gewoon uit mijn spaargeld betaald. Sindsdien betaalt hij geen cent meer. En ik verdien toch niet zoveel om alle kosten in mijn eentje te dragen. De rekeningen voog gas-water-licht en upc staan op zijn naam. En die betaalt hij ook niet, i-net en telefoon zijn afgesloten. Als ik een gesprek met hem probeer te beginnen doet hij alsof hij verstandelijk gehandicapt is en zegt hij dingen zoals oh ik dacht dat je alles kon betalen. Of geeft hij mij een lezing dat ik in deze situatie ben gekomen omdat ik niet in staat ben om mijn uitgaven aan mijn inkomen aan te passen.
Nu weet ik echt niet wat ik ermee moet. Ik kan het allemaal echt niet in mijn eentje betalen. Ik heb het aan mijn moeder verteld en die was geschokt. Zij zei dat zij me wel willen helpen maar niet als hij in het huis blijft wonen. Ik had ook al geprobeerd om aan mijn vriend te vertellen dat ik niet van plan was om hem te onderhouden en dat hij het beste een ander huis moest zoeken. Maar zijn antwoord was: ik ga nergens heen. Het contract staat op naam van ons beide. Dus ik kan hem ook niet zomaar de deur uit zetten. Vandaag heeft hij mij ook nog verteld dat hij vanaf volgende week 5 dagen gaat werken. Voorheen werkten wij allebij 4 dagen. Nu moet ik dus binnen 1 week oppas voor de kids regelen. Het is echt en gekkenhuis. Hij is echt niet aanspreekbaar. Weet iemand of ik hem kan forceren om mee te betalen? Het kan toch niet zo zijn dat iemand zomaar mag beslissen om zijn salaris voor zichzelf te houden? Zijn er ook manieren om hem het huis uit te zetten? Ik heb namelijk echt geen zin om met 2 kleine kids in mijn eentje te gaan verhuizen. Mijn werk, de creche en de school zitten allemaal in de buurt... Maar ik ben bang dat als ik probeer hem het huis uit te zetten dat hij dan alles gaat doen zodat wij ook op straat komen. Hij heeft het al een keer tegen mij gezegd... Kortom, ik ben radeloos. Snap er niks van en weet ook niet goed hoe ik verder moet...
Toen wij elkaar leerden kennen had hij een leuke baan waar hij ook redelijk verdiende. Tijdens mijn 1te zwangerschap nam hij ontslag wegens ruzie met zijn baas. Het viel me toen al op dat hij zich niet druk maakte om snel weer een goede baan te vinden. De 2 maanden die hij nog kreeg doorbetaald bleef hij gewoon lekker thuis. Pas toen hij niks meer had begon hij met het zoeken naar een nieuw baan. Toen hij uiteindelijk iets vond, iets wat helemaal niet bij hem paste en heel slecht betaald werd, was ik al 6 maanden zwanger. Dus zij ik neem het maar voorlopig als een tijdelijk variant zeg maar. Dat heeft hij ook gedaan.
Toen ons kindje geboren werd zaten wij financieel op zich wel redelijk. Maar toen moesten wij verhuizen. Er moest van alles aangeschaft worden. Mijn ouders stelde voor om ons te helpen. Hij was er niet zo enthousiast over maar zei niet van laat maar ik ga zelf een paar avonden ergens bijverdienen of zo. En met een kind van 2 maanden op de dozen gaan zitten was ook geen optie... Dus hebben wij het voorstel van mijn ouders aangenomen.
Daarna ging ik zelf beter verdienen en ons zoontje zat inmiddels op de creche. De creche beviel ons helaas niet en ik ging op zoek naar iets anders. Toen kwam ik iets heel leuks tegen, iedereen zei dat dat de beste creche in de buurt was. Maar de kosten waren ook heel hoog. Vorheel betaalde wij ieder de helft van alle gemeenschappelijke kosten. Maar toen zei mijn vriend dat hij het te duur vond en het kwam erop neer dat ik het verschil tussen wat wij voor de oude en de nieuwe creche betaalde alleen ging betalen.
Toen raakte ik weer zwanger en werd ons tweede zoontje geboren. Na de bevalling had ik veel last van mijn rug en ik mocht geen zware dingen meer tillen. Maar wij woonden 2 hoog en ik moest toch elke dag met 2 kids, de wagen en evt boodschappen naar boven weten te komen. En het ging dus steeds slechter met mijn rug. Ik besloot op zoek te gaan naar een benedenwoning. Toevallig kwam er een huis verderop een benedenwoning vrij. Wij mochten daarin maar de huur was bijna dubbel van wat wij betaalde. Volgens mijn vriend moesten wij het niet doen. En ik wilde niet kapot gaan. Dus hebben wij het maar op dezelfde manier geregeld.
En nu komt het: opeens zag ik dat hij geen geld meer stortte op onze gemeenschappelijke rekening. Hij was wel vaker te laat geweest om zijn bijdrage te storten. Ik herinnerde hem daaraan. In het begin zei hij steeds ok ik ga het morgen doen en toen opeens dat hij geen geld meer had. Ik werd boos, maar heb zijn deel gewoon uit mijn spaargeld betaald. Sindsdien betaalt hij geen cent meer. En ik verdien toch niet zoveel om alle kosten in mijn eentje te dragen. De rekeningen voog gas-water-licht en upc staan op zijn naam. En die betaalt hij ook niet, i-net en telefoon zijn afgesloten. Als ik een gesprek met hem probeer te beginnen doet hij alsof hij verstandelijk gehandicapt is en zegt hij dingen zoals oh ik dacht dat je alles kon betalen. Of geeft hij mij een lezing dat ik in deze situatie ben gekomen omdat ik niet in staat ben om mijn uitgaven aan mijn inkomen aan te passen.
Nu weet ik echt niet wat ik ermee moet. Ik kan het allemaal echt niet in mijn eentje betalen. Ik heb het aan mijn moeder verteld en die was geschokt. Zij zei dat zij me wel willen helpen maar niet als hij in het huis blijft wonen. Ik had ook al geprobeerd om aan mijn vriend te vertellen dat ik niet van plan was om hem te onderhouden en dat hij het beste een ander huis moest zoeken. Maar zijn antwoord was: ik ga nergens heen. Het contract staat op naam van ons beide. Dus ik kan hem ook niet zomaar de deur uit zetten. Vandaag heeft hij mij ook nog verteld dat hij vanaf volgende week 5 dagen gaat werken. Voorheen werkten wij allebij 4 dagen. Nu moet ik dus binnen 1 week oppas voor de kids regelen. Het is echt en gekkenhuis. Hij is echt niet aanspreekbaar. Weet iemand of ik hem kan forceren om mee te betalen? Het kan toch niet zo zijn dat iemand zomaar mag beslissen om zijn salaris voor zichzelf te houden? Zijn er ook manieren om hem het huis uit te zetten? Ik heb namelijk echt geen zin om met 2 kleine kids in mijn eentje te gaan verhuizen. Mijn werk, de creche en de school zitten allemaal in de buurt... Maar ik ben bang dat als ik probeer hem het huis uit te zetten dat hij dan alles gaat doen zodat wij ook op straat komen. Hij heeft het al een keer tegen mij gezegd... Kortom, ik ben radeloos. Snap er niks van en weet ook niet goed hoe ik verder moet...
woensdag 21 september 2011 om 15:08
Zoals ik het lees Katja ben jij allang klaar met je vriend. Er komt niets maar dan ook niets liefs uit naar hem toe. Met iemand van wie je niet houdt wil je toch niet samen zijn?
En waarschijnlijk vind hij jou ook niet lief. Anders had hij wel wat beter voor je gezorgd.
En waarschijnlijk vind hij jou ook niet lief. Anders had hij wel wat beter voor je gezorgd.
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
woensdag 21 september 2011 om 15:11
woensdag 21 september 2011 om 15:14
quote:ritmeester schreef op 21 september 2011 @ 15:11:
100 euro voor peuterschoentjes, hoe geschift kan het zijn?
Maar goed, waarom deze relatie? Waarom kinderen, en vooral die tweede? Waarom blijf je?
Oh wacht, dat vroeg ik al. Maar ja, geen antwoord gekregen, dusik vraag het nog maar eens.Omdat het allemaal aan hem ligt Ritmeester. Klopt dit antwoord in deze context? Nee, maar het ligt wel allemaal aan hem
100 euro voor peuterschoentjes, hoe geschift kan het zijn?
Maar goed, waarom deze relatie? Waarom kinderen, en vooral die tweede? Waarom blijf je?
Oh wacht, dat vroeg ik al. Maar ja, geen antwoord gekregen, dusik vraag het nog maar eens.Omdat het allemaal aan hem ligt Ritmeester. Klopt dit antwoord in deze context? Nee, maar het ligt wel allemaal aan hem
woensdag 21 september 2011 om 15:23
Wat haar rechten zijn? Ligt eraan of ze een partnerschap hebben afgesproken, of vriend haar kinderen erkent heeft. Als zij alles betaalt en zij kan dat bewijzen heeft ze er grote kans op dat zij in de woning kan blijven.
Allimentatie voor de kinderen word een ander verhaal omdat haar vriend voor zijn eerste kind ook al niet betaalt. Maar daar heb je het LBIO voor.
Naar mijn mening laat TO het allemaal zelf gebeuren. Nogmaals ik lees enorm weinig liefde uit haar verhaal en geen communicatie mogelijkheden.
Allimentatie voor de kinderen word een ander verhaal omdat haar vriend voor zijn eerste kind ook al niet betaalt. Maar daar heb je het LBIO voor.
Naar mijn mening laat TO het allemaal zelf gebeuren. Nogmaals ik lees enorm weinig liefde uit haar verhaal en geen communicatie mogelijkheden.
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
woensdag 21 september 2011 om 15:25
Ik vind het leuk om mijn kinderen mooi aan te kleden. Peuterschoentjes voor 100 euro heb ik maar 1 keer gekocht en ze waren ook 85 euro om precies to zijn. Voor mezelf koop ik bijna niks nieuws. Vind ik ook niet de moeite waard omdat ik nog steeds de hoop heb om af te vallen...
Ritmeester...Dat vraag ik me dus ook af. En ik heb geen goeed antwoord. Niet willen zien dat het niet ging lukken, niet mij ideaal plaatje willen opgeven. En ik blijf niet, ik wil wel dat wij uit elkaar gaan....tenzij er een wonder gebeurt...
Ritmeester...Dat vraag ik me dus ook af. En ik heb geen goeed antwoord. Niet willen zien dat het niet ging lukken, niet mij ideaal plaatje willen opgeven. En ik blijf niet, ik wil wel dat wij uit elkaar gaan....tenzij er een wonder gebeurt...
woensdag 21 september 2011 om 19:56
woensdag 21 september 2011 om 20:50
quote:Dahlia74 schreef op 21 september 2011 @ 14:56:
Als je ouders toch bijspringen is een ander huis zoeken toch niet zo'n probleem? Kunnen zij de huur betalen. Tijdelijk, totdat je een huisje vindt dat je zelf kunt betalen.
Echt, als je wat wilt, moet je wat doen. Niet hiern blijven hangen, immers dat doe je al lange tijd en kost alleen energie. Blijf niet zeuren dat je perse in dit huis wilt blijven wonen, dan kun je nooit een volgende stap zetten.
Jullie passen gewoon niet bij elkaar. Je vriend klink als een verstandige man, jij als een prinses die gewend is haar zin te krijgen. Totale tegenpolen, dus dat gaat niet werken. Ik denk dat jouw gedrag heel demotiverend werkt voor je vriend, met dit als gevolg. Kennelijk kan hij jou dat niet duidelijk maken en steekt er dus ook geen geld meer in.
Dus zoek een huis, pak je spullen en ga.
Nou nou, verstandig, je moet het niet overdrijven, je vult volgens mij ook heel veel informatie die je niet hebt zelf in.
Hij klinkt helemaal niet als verstandig, iemand die ruzie met zijn baas maakt, vervolgens 2 maanden lang niets uitvoert om een nieuwe baan te vinden terwijl zijn vrouw zwanger is van de 2e, ik weet het niet, misschien is TO inderdaad niet gewend genoegen te nemen met mindern, maar misschien is de man van TO ook wel gewoon een lamlul die het wel gauw best vind en al snel vindt dat ze zeurt terwijl TO misschien wel vrij reele eisen heeft.
Als je ouders toch bijspringen is een ander huis zoeken toch niet zo'n probleem? Kunnen zij de huur betalen. Tijdelijk, totdat je een huisje vindt dat je zelf kunt betalen.
Echt, als je wat wilt, moet je wat doen. Niet hiern blijven hangen, immers dat doe je al lange tijd en kost alleen energie. Blijf niet zeuren dat je perse in dit huis wilt blijven wonen, dan kun je nooit een volgende stap zetten.
Jullie passen gewoon niet bij elkaar. Je vriend klink als een verstandige man, jij als een prinses die gewend is haar zin te krijgen. Totale tegenpolen, dus dat gaat niet werken. Ik denk dat jouw gedrag heel demotiverend werkt voor je vriend, met dit als gevolg. Kennelijk kan hij jou dat niet duidelijk maken en steekt er dus ook geen geld meer in.
Dus zoek een huis, pak je spullen en ga.
Nou nou, verstandig, je moet het niet overdrijven, je vult volgens mij ook heel veel informatie die je niet hebt zelf in.
Hij klinkt helemaal niet als verstandig, iemand die ruzie met zijn baas maakt, vervolgens 2 maanden lang niets uitvoert om een nieuwe baan te vinden terwijl zijn vrouw zwanger is van de 2e, ik weet het niet, misschien is TO inderdaad niet gewend genoegen te nemen met mindern, maar misschien is de man van TO ook wel gewoon een lamlul die het wel gauw best vind en al snel vindt dat ze zeurt terwijl TO misschien wel vrij reele eisen heeft.
woensdag 21 september 2011 om 21:15
@ meds, bedankt voor je advies, maar ik verdien met mijn huidige baan na 2 masteropleidingen en een PhD veel meer dan wat ik in de administratie zou verdienen en ik hoef er mijn bekken helemaal niet voor te belasten. Mijn werk is wel voornamelijk in het Engels en ik ben nog maar 6 jaar in NL. Als je binnen 6 jaar beter Russisch kan leren spreken en schrijven dan wil ik het graag zien. Sorry dat ik zo defensief reageer, misschien was je advies ook goed bedoeld maar ik ben gewoon moe van die stereotypen. Niet elke oost-blok vrouw die hier komt is een bride of een gastarbeider om het maar politiek correct te beschrijven...
woensdag 21 september 2011 om 22:27
quote:katjabb schreef op 21 september 2011 @ 15:25:
Ik vind het leuk om mijn kinderen mooi aan te kleden. Peuterschoentjes voor 100 euro heb ik maar 1 keer gekocht en ze waren ook 85 euro om precies to zijn. Voor mezelf koop ik bijna niks nieuws. Vind ik ook niet de moeite waard omdat ik nog steeds de hoop heb om af te vallen...
Ritmeester...Dat vraag ik me dus ook af. En ik heb geen goeed antwoord. Niet willen zien dat het niet ging lukken, niet mij ideaal plaatje willen opgeven. En ik blijf niet, ik wil wel dat wij uit elkaar gaan....tenzij er een wonder gebeurt...Het spijt me voor je, ik vind je op beide vlakken een beetje eng. En nog op een derde punt: als vrijwel iedereen ongeve hetzelfde leest in je woorden, dan kan je defensief doen en je kan eens nadenken over de reden dat de rqewcties zo gelijkluidend zijn. Soms ligt het gewoon aan jezelf.
Ik vind het leuk om mijn kinderen mooi aan te kleden. Peuterschoentjes voor 100 euro heb ik maar 1 keer gekocht en ze waren ook 85 euro om precies to zijn. Voor mezelf koop ik bijna niks nieuws. Vind ik ook niet de moeite waard omdat ik nog steeds de hoop heb om af te vallen...
Ritmeester...Dat vraag ik me dus ook af. En ik heb geen goeed antwoord. Niet willen zien dat het niet ging lukken, niet mij ideaal plaatje willen opgeven. En ik blijf niet, ik wil wel dat wij uit elkaar gaan....tenzij er een wonder gebeurt...Het spijt me voor je, ik vind je op beide vlakken een beetje eng. En nog op een derde punt: als vrijwel iedereen ongeve hetzelfde leest in je woorden, dan kan je defensief doen en je kan eens nadenken over de reden dat de rqewcties zo gelijkluidend zijn. Soms ligt het gewoon aan jezelf.
woensdag 21 september 2011 om 23:14
quote:katjabb schreef op 21 september 2011 @ 02:00:
Sorry, dames maar ik begrijp het echt niet. Ik zie mijn eigen schuld wel maar jullie moeten ook niet overdreven. Hij wil geen kind, geen beter huis, geen betere creche, geen clubjes voor de kids, geen vakanties, geen speelafspraakjes, niks het liefst de hele dag op de bank. En ik moest alles wat ik wil opgeven en samen met hem op de bank gaan zitten. Dan ben ik pas een perfecte vrouw??En toen ging er nog steeds geen lichtje bij je branden dat jullie misschien niet zo heel compatible met elkaar zijn?!? Daarvoor moesten er eerst 2 kinderen op de wereld worden gezet?!? Schiet mij maar lek...
Sorry, dames maar ik begrijp het echt niet. Ik zie mijn eigen schuld wel maar jullie moeten ook niet overdreven. Hij wil geen kind, geen beter huis, geen betere creche, geen clubjes voor de kids, geen vakanties, geen speelafspraakjes, niks het liefst de hele dag op de bank. En ik moest alles wat ik wil opgeven en samen met hem op de bank gaan zitten. Dan ben ik pas een perfecte vrouw??En toen ging er nog steeds geen lichtje bij je branden dat jullie misschien niet zo heel compatible met elkaar zijn?!? Daarvoor moesten er eerst 2 kinderen op de wereld worden gezet?!? Schiet mij maar lek...
woensdag 21 september 2011 om 23:27
@ dubiootje Ten eerste had ik waarschijnlijk een andere man moeten kiezen... En niet van deze man eisen wat hij niet wil/kan geven... Dat werd hier al 10 keer gezegd en ik heb er niet veel over te zeggen. Maar dat kan ik nu eenmaal niet meer terugdraaien. Ik kan wel van alles toegeven maar dat is alleen maar goed voor de toekomst. Het gaat mij meer om nu.
donderdag 22 september 2011 om 00:03
quote:katjabb schreef op 21 september 2011 @ 23:12:
@ meds Analyseren is niet het probleem. Op basis daarvan handelen is iets heel anders... Het is soms gewoon moeilijk om uit een bepaald patroon te komen zelfs als je ziet dat het niet werkt.Slap excuus meid, en dat weet je zelf ook. Je zit in een hoekje slachtoffer te spelen, terwijl je gewoon een keuze hebt: accepteren of weggaan.
@ meds Analyseren is niet het probleem. Op basis daarvan handelen is iets heel anders... Het is soms gewoon moeilijk om uit een bepaald patroon te komen zelfs als je ziet dat het niet werkt.Slap excuus meid, en dat weet je zelf ook. Je zit in een hoekje slachtoffer te spelen, terwijl je gewoon een keuze hebt: accepteren of weggaan.
donderdag 22 september 2011 om 01:12
Fiiieuw dat was een lang stuk om dit alles te lezen.
Ja, ik ben het met veel mensen eens dat Katjabb niet zo erg lijkt te luisteren naar haar partner. Aan de andere kant vind ik het knap hoe lang ze het volhoudt om hier te reageren op postjes waarvan uit sommige toch echt wel blijkt dat de schrijfsters vooral reageren op een bepaald dingetje of elkaar napraten. Als ze net zo veel geduld heeft met haar partner is er wel degelijk ergens geduld.
Haar oudere topics heb ik niet gelezen, maar dingen zoals die verhuizing vanwege zere rug en vervolgens een groter deel van haar eigen salaris afstaan vind ik heel redelijk en logisch klinken. Katjabb kon het niet alleen betalen maar vriend hoefde niet meer te betalen voor deze nieuwe woning, terwijl zij niet meer de trappen op hoefde. Prima toch? Alleen werkt het natuurlijk niet meer als hij ineens zijn 1/3 niet meer bijlegt. Ik begrijp wel dat in eerdere topics deze kerel nog helemaal goed was, dus ik sluit me ook bij Oriane aan dat er misschien nog wel meer gepraat moet worden. Waarom is hij ineens zo omgeslagen? Wat wil hij hiermee? Hoe ziet hij jullie toekomst?
Ik begrijp dat Katjabb Russisch is... is vriend Nederlands? Zit hier misschien nog een klein cultureel communicatie- danwel gedragsverschilletje? Waarmee ik dus niet bedoel dat TO een verwend prinsesje is. Ik heb eerder het idee dat zij hard werkt en snel veel dingen regelt, kortom, er alles aan doet om - grof gezegd - de levensstandaard van hun gezin omhoog te halen. En er zonder verder bij na te denken vanuit gaat, of in elk geval is gegaan, dat hij dat ook wilde. Terwijl hij een lamlendige baal hooi is die haar tempo niet bij kan houden en liever met een biertje op de bank zit. Wat op zich zijn goed recht is. Als hij dan maar ook een bijdrage levert aan het huis, die bank en dat biertje.
Maar echt practische tips heb ik nu hier niet voor je. Ik vind de tips over rechtshulp en de woningstichting bellen goed. Verder kan je natuurlijk ook met hem hierover praten. Jullie moeten (samen?) beslissen of je echt niet meer bij elkaar wilt blijven. Ik begrijp namelijk uit je postjes wel dat je hem duidelijk gemaakt hebt dat je wilt dat hij het huis uit gaat, maar dat je nog niet zo duidelijk de relatie hebt opgegeven, in elk geval niet naar hem toe. Of begrijp ik dat verkeerd?
Sterkte er mee!
Ja, ik ben het met veel mensen eens dat Katjabb niet zo erg lijkt te luisteren naar haar partner. Aan de andere kant vind ik het knap hoe lang ze het volhoudt om hier te reageren op postjes waarvan uit sommige toch echt wel blijkt dat de schrijfsters vooral reageren op een bepaald dingetje of elkaar napraten. Als ze net zo veel geduld heeft met haar partner is er wel degelijk ergens geduld.
Haar oudere topics heb ik niet gelezen, maar dingen zoals die verhuizing vanwege zere rug en vervolgens een groter deel van haar eigen salaris afstaan vind ik heel redelijk en logisch klinken. Katjabb kon het niet alleen betalen maar vriend hoefde niet meer te betalen voor deze nieuwe woning, terwijl zij niet meer de trappen op hoefde. Prima toch? Alleen werkt het natuurlijk niet meer als hij ineens zijn 1/3 niet meer bijlegt. Ik begrijp wel dat in eerdere topics deze kerel nog helemaal goed was, dus ik sluit me ook bij Oriane aan dat er misschien nog wel meer gepraat moet worden. Waarom is hij ineens zo omgeslagen? Wat wil hij hiermee? Hoe ziet hij jullie toekomst?
Ik begrijp dat Katjabb Russisch is... is vriend Nederlands? Zit hier misschien nog een klein cultureel communicatie- danwel gedragsverschilletje? Waarmee ik dus niet bedoel dat TO een verwend prinsesje is. Ik heb eerder het idee dat zij hard werkt en snel veel dingen regelt, kortom, er alles aan doet om - grof gezegd - de levensstandaard van hun gezin omhoog te halen. En er zonder verder bij na te denken vanuit gaat, of in elk geval is gegaan, dat hij dat ook wilde. Terwijl hij een lamlendige baal hooi is die haar tempo niet bij kan houden en liever met een biertje op de bank zit. Wat op zich zijn goed recht is. Als hij dan maar ook een bijdrage levert aan het huis, die bank en dat biertje.
Maar echt practische tips heb ik nu hier niet voor je. Ik vind de tips over rechtshulp en de woningstichting bellen goed. Verder kan je natuurlijk ook met hem hierover praten. Jullie moeten (samen?) beslissen of je echt niet meer bij elkaar wilt blijven. Ik begrijp namelijk uit je postjes wel dat je hem duidelijk gemaakt hebt dat je wilt dat hij het huis uit gaat, maar dat je nog niet zo duidelijk de relatie hebt opgegeven, in elk geval niet naar hem toe. Of begrijp ik dat verkeerd?
Sterkte er mee!
donderdag 22 september 2011 om 01:20
quote:meds schreef op 22 september 2011 @ 00:03:
[...]
Slap excuus meid, en dat weet je zelf ook. Je zit in een hoekje slachtoffer te spelen, terwijl je gewoon een keuze hebt: accepteren of weggaan.
Het is geen excuus van TO, het is een uitleg waarom ze toch in deze situatie is gekomen, terwijl ze bij kind 1 al wel had kunnen vermoeden dat deze partner en zij niet echt bij elkaar pasten.
Bovendien zijn er vier opties, naast jou accepteren en weggaan is er ook: samen er uit komen na een goed gesprek (als TO het op de goede manier weet te brengen en hij ook wil meewerken) en: hij vertrekt. Aangezien er een kans is dat zij het huis alleen kan betalen en de kinderen dan niet weer hoeven te verhuizen terwijl hij het zeker niet alleen kan betalen is dat denk ik logischer dan dat zij vertrekt.
[...]
Slap excuus meid, en dat weet je zelf ook. Je zit in een hoekje slachtoffer te spelen, terwijl je gewoon een keuze hebt: accepteren of weggaan.
Het is geen excuus van TO, het is een uitleg waarom ze toch in deze situatie is gekomen, terwijl ze bij kind 1 al wel had kunnen vermoeden dat deze partner en zij niet echt bij elkaar pasten.
Bovendien zijn er vier opties, naast jou accepteren en weggaan is er ook: samen er uit komen na een goed gesprek (als TO het op de goede manier weet te brengen en hij ook wil meewerken) en: hij vertrekt. Aangezien er een kans is dat zij het huis alleen kan betalen en de kinderen dan niet weer hoeven te verhuizen terwijl hij het zeker niet alleen kan betalen is dat denk ik logischer dan dat zij vertrekt.
donderdag 22 september 2011 om 09:06
quote:katjabb schreef op 21 september 2011 @ 23:27:
@ dubiootje Ten eerste had ik waarschijnlijk een andere man moeten kiezen... En niet van deze man eisen wat hij niet wil/kan geven... Dat werd hier al 10 keer gezegd en ik heb er niet veel over te zeggen. Maar dat kan ik nu eenmaal niet meer terugdraaien. Ik kan wel van alles toegeven maar dat is alleen maar goed voor de toekomst. Het gaat mij meer om nu.Als je nu kijkt naar je eigen aandeel, kun je daar misschien iets in veranderen. En daarmee je relatie redden en je gezin heel houden. Misschien kan en wil hij je wel geven wat je nodig hebt als je andere eisen stelt. Ben je bereid om daar nu naar te kijken?
@ dubiootje Ten eerste had ik waarschijnlijk een andere man moeten kiezen... En niet van deze man eisen wat hij niet wil/kan geven... Dat werd hier al 10 keer gezegd en ik heb er niet veel over te zeggen. Maar dat kan ik nu eenmaal niet meer terugdraaien. Ik kan wel van alles toegeven maar dat is alleen maar goed voor de toekomst. Het gaat mij meer om nu.Als je nu kijkt naar je eigen aandeel, kun je daar misschien iets in veranderen. En daarmee je relatie redden en je gezin heel houden. Misschien kan en wil hij je wel geven wat je nodig hebt als je andere eisen stelt. Ben je bereid om daar nu naar te kijken?
Ga in therapie!
donderdag 22 september 2011 om 10:18
Katja, wat gaat het nu worden? Nog een keer tot hem door proberen te dringen of jullie tot een compromis kunnen komen?
Of uitzoeken hoe je hem het pand uitkrijgt?
Je staat zeker sterker want jij kunt aantonen dat jij de afgelopen tijd voor alle rekeningen hebt opgedraaid.
Of uitzoeken hoe je hem het pand uitkrijgt?
Je staat zeker sterker want jij kunt aantonen dat jij de afgelopen tijd voor alle rekeningen hebt opgedraaid.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
donderdag 22 september 2011 om 22:06
Grappig, want ik lees dus ook wat Anne met 3 A;s in het verhaal leest, maar anderen lezen het verhaal van TO weer veel negatiever, valt me op.
En terwijl ook het idee heb dat man van TO een zak hooi is vinden anderen hem juist weer zo zielig (baan kwijt, ach gos, mag ie gerust even 2 maanden uithuilen, niet meebetalen, ach gos, had Katja maar naar hem moeten luisteren, tja, ik vind dat toch echt typisch zak hooi gedrag van die man eigenlijk)
Ben ook wel benieuwd of je er al uit bent wat het gaat worden Katja.
En terwijl ook het idee heb dat man van TO een zak hooi is vinden anderen hem juist weer zo zielig (baan kwijt, ach gos, mag ie gerust even 2 maanden uithuilen, niet meebetalen, ach gos, had Katja maar naar hem moeten luisteren, tja, ik vind dat toch echt typisch zak hooi gedrag van die man eigenlijk)
Ben ook wel benieuwd of je er al uit bent wat het gaat worden Katja.
