Minnaar deel 14

@stew: goed dat je hebt genoten en gezellig dat je 'terugbent' !



@bkstr: gaat hier. Roerige tijden op alle vlakken, zowel op het thuisfront als met sv. Merk dat niet iedere dag ik er goed mee om kan gaan, en natuurlijk weet ik wat ik zou moeten doen maar het scala van emoties belemmert mijn verstand. Mijn vriendinnen zeggen me voor mezelf te kiezen maar hoe lastig als je niet weet wat je wilt (weet het wel maar dat gaat het niet worden). Heb jouw verhalen zeker gevolgd en ik begrijp je ups en downs maar wat vind ik dat je het goed doet!

thnx engeltje.... Voelde het maar altijd zo! Ups and downs, so be it. Maar wat had ik het graag allemaal anders gezien... Well, the good news is: ik mag van meneer-de-knappe-fysiotherapeut weer voorzichtig beginnen met opbouwen van mijn looptrainingen. Op geleide van pijn, dat wel, maar er is vooruitgang!

pris27

Ik lees al een tijdje mee, en het moet me toch even van het hart dat ik een enorme bewondering voor je heb. Het zal echt niet makkelijk zijn. Ik denk ook dat je hem even de tijd moet geven om hem los te laten, en zijn gedachten op een rij te zetten. Hoe moeilijk het ook is. Je hebt inderdaad al genoeg voor je kiezen gehad. Komt tijd, komt raad, zeg maar.

Natuurlijk hoop ik voor je dat je straks het contact krijgt wat je wilt. Probeer nu even inderdaad aan jezelf te denken.

Nice70

Voor mezelf...

Is al een tijdje geleden dat ik hier gepost heb. Ik heb een enorm leuke minnaar/SV. Maar we kregen gevoelens voor elkaar... Herkenbaar waarschijnlijk. We zijn echter beide gebonden, ook al heb ik een wat "vrijere" relatie dan hij.

Nu heeft ie aangegeven dat ie stapelgek is van mij, enorm verward is door zijn gevoelens, van me houdt, en daarbij is het prive ook nogal turbulent bij hem thuis... Zei dat ie mij aan de ene kant niet kwijt wil, maar dat het voor hem "gevaarlijker" wordt (lees: zijn relatie met vrouw komt door zijn gevoelens voor mij in gevaar). Wat zijn mannen soms toch ook slap...

Ook ik vind het enorm moeilijk, omdat ie niet op mn laatste smsjes reageerde. Heb besloten niet te gaan afwachten, maar mijn ding op te pakken. En dat is zoooo moeilijk! Het huilen staat me nader dan het lachen. Ook ik ben stapelgek op hem geworden. Maar ik MOET hem van mezelf loslaten. Als hij wilt, komt hij wel weer...

Ik weet dat hij het er erg moeilijk mee heeft... Maar ik mag geen contact meer van mezelf met hem opnemen. Heb besloten dat als hij dat wilt, hij dat zelf kan doen. Wil niet in zijn huwelijk wroeten met het risico dat hij een hekel aan mij krijgt.

Zou het wel vreemd vinden als dit het einde van de "relatie" zou blijken. Had t netjes gevonden als hij het even duidelijk had laten weten. Baal van deze onduidelijkheid. Wil hem namelijk niet kwijt...

Herkenbaar dus...

hallo allemaal,



ik lees al heel lang mee op dit forum,maar heb nooit eerder durven posten i.v.m herkenning.

Ook ik heb sinds een tijdje een minnaar,kennen elkaar al jaren ,altijd spanning geweest tussen ons.

Op eens sloeg de vlam in de pan en sinds dien een rollercoaster aan gevoelens.

De bekende pieken en dalen...

Ik herken zo veel wat hier geschreven wordt,zou het heel fijn vinden af en toe hier mijn verhaal kwijt te kunnen.

Groetjes!

Maria123456.

Wil je je verhaal aan ons kwijt?

Zit je in een relatie? Heb je kinderen?

Hoe ben je hierin gerold.



Als je iets kwijt zou willen...

Hai xxas en allemaal,



Ik wil er zeker wat over kwijt hoor..

Ik ben getrouwd met kinderen ,minnaar ook.

Wij kennen elkaar al jaren via de kinderen,

al die tijd was ik al een beetje verliefd op hem,

achteraf gezien hij ook op mij.

Tijdens een gezamelijk feest konden we er beiden niet

meer om heen...

We zijn beide eerlijk geweest over onze gevoelens naar elkaar

toe ,en toen is het balletje gaan rollen.

Sms ,what's appen,heftige tijden.

Gemiddeld zien we elkaar nu eens per drie ,vier weken.

Lastige is wel dat we vanaf het begin duidelijk zijn geweest dat

dit als extra is,geen verwachtingen t.o.v elkaar..

Maar elke keer dat wij elkaar zien volgt van zijn kant een periode van stilte..

Begreep hier al dat de meeste mannen daar last van hebben.

Het is hem dan teveel wat verliefde gevoelens betreft.

Zijn relatie is ook minder stabiel dan de mijne overigens.

Laatste keer dat wij een date hadden,waar ik erg van genoten heb

,hoorde ik weer niks.

Toen ik hem vroeg wat er aan de hand was,vertelde hij dat het hem teveel was,de emoties ,het TE verliefd worden.

Ik zelf voel dat helemaal niet zo,krijg het voor mezelf steeds beter onder controle..

Kan er gewoon van genieten voor wat het is.

Binnenkort gesprek erover,als het hem teveel wordt moeten we stoppen ,hoe moeilijk ook....

Dit maakt mij ook telkens onzeker.

Hoop dat er hier mensen zijn die hier ervaring mee hebben?

Zo te horen wel..

Voelt trouwens heel fijn hier mijn verhaal kwijt te kunnen!X

@maria123456, herken t wel een beetje. Mijn nr 2 heeft ook een minder stabiele relatie, ontmoeten is eens in de 4wk, dan circa 2wk stilte & dan weer een opbouw

Moet zeggen, juist omdat t voor mij extra is (met geen verwachtingen & gevoelens die tot verwachtingen kunnen leiden) boeit de stilte me ook niet zo, komt vanzelf weer & dan is het weer goed.

dat herken ik wel maria, wat oops zegt: als je zelf écht geen gevoelens hebt what so ever (als dat al kan), dan is die radiostilte niet zo heftig om mee te maken dan wanneer je toch verwachtingen en gevoelens met je mee draagt. Welkom, overigens



Nice: volhouden hoor!

@Bkstr, gevoelens wel (heb ook met sv's uit het verleden nog een goede vriendschappelijke band) verwachtingen, nee & dat houdt het open, eerlijk & makkelijk...

@oops,fijn dat je er zo in kan staan..



bedankt voor de reacties.



Over de gevoelens,helemaal geen gevoelens en verwachtingen van mijn kant wat dat betreft kan ik nog niet helemaal zeggen.

Anders zou het mij ook niet onzeker maken.

Ben ik voor mezelf hard mee aan het werk,ik heb het heel helder voor mijzelf hoe ik erin sta.

Is ook iets wat je moet leren denk ik,naarmate de tijd vordert lukt dat me wel steeds beter.



Zou het jammer vinden als hij er een punt achter zou zetten om deze redenen,maar dan nog ,so be it.



Wat me wel irriteert aan het geheel is het feit dat hij vaak komt met het bedenken van de date,helemaal euforisch is voor die tijd,de meest g...le sms'jes stuurt..

en dan achteraf is het TEVEEL...pfffffffff....



Inderdaad,zijn wij dan gewoon het sterke geslacht?

Wat een slapjanussen..Mannen...



Maarja,of ik dat nou bespreekbaar moet maken weet ik eigenlijk ook niet...



Groetjes!!!



(Hoop niet dat de mannen die meeschrijven zich nu teveel aangesproken voelen,wil niet elke man over een kam scheren hoorrr)

Missschien kan je man wel raad geven hoe hiermee om te gaan ?

Nice70



Dankje.. bewondering hoef je niet te hebben hoor Ik vind het aan de ene kant maar lomp van mezelf, ik weet hoe ik ben en dit niet kon.. zeg dat ook zo tegen hem. Doe mezelf zo alleen maar pijn aan. Maargoed, keuze maken is zo moeilijk, gewoon omdat zijn situatie vervelend is, en ik weet dat hij echt meer voor me voelt, en het liefste bij mij is. Hij heeft het er ook erg moeilijk mee, maar gaat er toch anders om als mij. Afgelopen vrijdagavond was ik kapot/gebroken van de dag ervoor wat ik heb moeten ondergaan. Hij is dan in de stad stappen met zn beste vriend, terwijl hij weet dat ik het zo moeilijk heb.. Dan sms ik hem, en hij wel terug en ik weet dat ie het dan echt wel moeilijk heeft, maar zou dan niet naar me toe komen, ja om 4 uur toen ie naar huis reed. Heb zo hard gehuild toen ie bij me was, en hij was duidelijk van slag ook. Wat ik dan niet snap , is dat ie dan niet eerder naar me toe komt, bedoel als ie zoveel om me geeft en het zo zwaar is wat ik heb moeten doorstaan, dan kom je toch eerder naar me toe, zeker als ie zegt tegen mij om me te steunen en er voor me te zijn, en zelf ook kapot te zijn , dan ga je in mijn ogen niet stappen ?? Of overdrijf ik nu ?



Ik had over de oprechtheid over zn gevoel voor mij soms erge twijfels, omdat hij het ene zegt en het andere doet.. Die twijfel is nu toch wel weg genomen door het weekend, zondag was ik na mijn werk wat gaan drinken in de stad, hij was er ook en er was een man die helemaal verliefd op me is. Deze man stond heel de tijd bij me, en ik was niet bij mn "minnaar" gaan staan, gewoon even afstand, en ik kon het van afgelopen vrijdag nog niet echt verkroppen dat ik met verdriet thuis zat, heel de nacht janken en niet kunnen slapen.. en hij in mijn ogen feesten. Hij was me constant in de gaten aan het houden etc. Ben op tijd naar huis gegaan en hij bleef nog tot laat. Daarna nog wel wat gesmst, en hij wilde maandagavond langskomen, maar heb gezegd dat dat niet hoefde. Gisteren op de dag is ie wel even een uurtje langs geweest, en hebben we nog gepraat. Hij zit ontzettend met zijn dochter in zn maag en dat is de hoofdreden dat hij twijfelt. Hij is zo bang om haar pijn te doen, iets wat ik absoluut snap, zijn dochter is echt zijn alles ! Ik heb gezegd dat een beslissing niet in een week genomen kan worden. Hij heeft ook altijd gezegd dat ie me ook alle geluk van de wereld gunt. Dus ik zeg tegen hem dat ik gisterenavond uit eten zou gaan met die man die er zondagavond bij was. Toen zag ik zn reactie en werd voor mij echt duidelijk dat ie het allemaal serieus meent. Hij werd enorm stil en zn gezicht vertrok. Op een gegeven moment pakte hij me vast voordat ie weg ging, en zeg na een tijdje ga je nu loslaten anders wil ik niet meer weg.. liefste wil ik blijven. Uiteindelijk ben ik niet uit eten gegaan.. Heb dit gezegd om hem te testen.. Kreeg daarna ook een sms dat het niet gek is dat ie zo stil was maar dat ie mij ook wel snapt en dat ie zich klote voelt, later op de avond kreeg ik er nog dat ie me morgen wel weer smste want hij had er nu even helemaal geen zin in..



Ik weet dat het erg kinderachtig is, maar ik heb dit gedaan om zn reactie te zien. Ik krijg soms geen hoogte van hem, zeggen dat ie er voor me is en me steunt maar dan het andere doen. Als ik hem hard nodig heb en erdoorheen zit, er niet voor me zijn. Heb het vooral in de avonden moeilijk gehad.

Hij heeft zich gisterenavond erg klote gevoeld, heb op een gegeven moment wel gesmst dat ik het niet door heb laten gaan, vond het sneu dat ie zich zo rot voelde..



Ik vind dit echt enorm moeilijk, ik geef hem wel alle tijd, en loop niet te pushen. Maarja hoelang zou ik hiermee door moeten gaan, op een gegeven moment moeten er toch knopen door gehakt worden ? Ik wil echt geen druk op hem leggen maar ik word hier ook "gek" van.. De laatste 2 dagen gaat het wel iets beter hoor, met terugvallen uiteraard. Ook wat donderdag is gebeurd ben ik een plekje aan het geven wat goed gaat. Vergeten doe ik het nooit, maar begin het nu wel te accepteren..

Nice70, mannen die gevaar signaleren, bemerken dat het een bedreiging vormt voor je relatie noem jij slap, terwijl je zelf moet huilen omdat hij je sms niet beantwoord....



Marie, ook jij vind mannen (niet gegeneraliseerd) slapjanussen.



As man zijnde stoor ik me hieraan.

Zou ik eens moeten wagen om vrouwen "emotionele wrakken" te noemen. Zou me niet in dank worden afgenomen denk ik....



Verder zijn jullie vast lief...

Zeb

Ja tuurlijk je hebt helemaal gelijk... . Moet eigenlijk zeggen dat hij misschien wel sterker is dan ik ben. Ik geef makkelijker aan die gevoelens toe dan hij. Hij kiest ervoor te vechten.

Vind het echter wel lastig dat hij niet duidelijk is geweest over wel/niet doorgaan. Waarschijnlijk omdat hij daar zelf ook nog niet uit is. Merk wel dat ik er steeds makkelijker afstand van kan nemen.

En, ja, ik ben wel lief . Vind ik dan... Ik probeer geen contact op te nemen met hem. Ik vind dat ik dat moet respecteren van mijn kant uit.

En pris27: Wat een verhaal! Wat moeilijk. Probeer ook afstand te nemen, ik blijf het zeggen. Ik kan me ook niet voorstellen dat hij op een emotioneel afhankelijke verdrietige pris27 zit te wachten. Focus je op andere dingen, dan helpt echt! Hier stort ik mij op mijn werk, kinderen en sporten. Probeer met mensen om te gaan die me aan het lachen maken. Dat ontspant en helpt echt. Sterkte meid!!

pris: stew haalt me de woorden uit mijn mond; meid, get a life hoor! Inderdaad die abortus is klote, heftig en écht niet fijn. Maar de manier waarop jij hem 'test' getuigt nou niet echt van een stabiel gevoelsleven, sorry! Je werpt jezelf voor zijn voeten, hij mag vegen, je oprapen of over je heen stappen; whatever makes Him happy. Tuurlijk vertrekt zijn gezicht als 'er meer kapers op de kust zijn' maar dat betekent nog niet dat hij van je houdt. T betekent op zijn minst dat hij een neukertje armer kan raken.... Open je ogen pris, richt je op jezelf en niemand anders!



Stew; welcome back! Fijne vakantie gehad?



Zeb; eensch! Niet alle mannen zijn zo, respect dat je hier mee leest en schrijft....

Deels eens met Stew dat de actie van Pris niet helemaal netjes is maar ik denk dat ze gewoon een reactie wilde forceren. Die reactie komt dan ook maar de vraag is hoeveel waarde je eraan moet hechten! Deze meneer wil zijn 'verworven rechten' natuurlijk niet zonder slag of stoot opgeven; en tot nu toe komt hij er natuurlijk ook iedere keer rellatief makkelijk mee weg.

Of dat dat voor de toekomst hoop biedt? Denk van niet. Zolang Pris niet glashelder en keihard is (sorry meid) blijft dit patroon in stand.

En natuurlijk is het makkelijk vanaf een zijlijn commentaar te geven over wat het meest verstandig zou zijn. Bewustwording en daarna alles als ervaring richting een rustiger toekomst meenemen met een man die voor 100% voor je gaat (en zich niet verschuild achter dochter of andere excuses). Klinkt niet aardig maar laat los!

hmm, engel zegt t iets subtieler

@Zeb,je hebt gelijk in het geen je bedoeld...

Maar als ik eerlijk met je ben,zou ik het

wel kunnen beamen dat sommige vrouwen

inderdaad ook emotionele wrakken zijn.

Duidelijk een verschil tussen venus en mars.



Uiteindelijk worstelen we allemaal met onze gevoelens.

iets waar we zelf voor gekozen hebben of niet voor kunnen

kiezen.

Ik herken het uitblijven van reaktie, berichtjes en dergelijke na een date helemaal niet.

Wij vinden het fijn om elkaar nog eens te laten weten hoe fijn het was, hoe bijzonder het is dat we elkaar zijn tegen gekomen enz. Ook spreken we veel over elkaars thuis situaties en sterken elkaar erin. Ik vind het heel moeilijk soms om leuke verhalen te horen over zijn belevenissen met het gezin waar ik dan niet bij kan zijn. Ik dacht dat hij daar geen last van had. Nu verrtelde ik hem deze week iets wat mijn kinderen voor mij hadden gedaan en hij werd er helemaal verdrietig van dat zoiets dan buiten hem om gaat. Lastig om hier mee om te gaan maar ja daar ben je minnaars voor en geen partners. Goed communicate is wel erg fijn dan. Vinden jullie mannen ook meer praters dan schrijvers?

Hallo allemaal,



Rozalia,fijn dat jullie zo goed kunnen praten samen ook na de date,

opzich kan ik ook heel goed praten met minnaar,behalve na een date dus..

Dan is hij erg gesloten en stil,vind ik erg lastig mee om te gaan.

Momenteel zo lastig dat ik niet weet of ik dit nog wil.



Heb hem nogsteeds niet echt gesproken,hij is ook erg druk op het moment.

Op de vraag of mannen beter schrijven of praten,mijn minnaar schrijft beter.



Bij nr .1 is dat weer anders,kan zich beter "live''verwoorden.



Vrolijke krullenbol,grappig dat het voor jou ook allemaal zo herkenbaar is,vond het in eerste instantie al zo fijn om mee te lezen.

I.d.d zo herkenbaar,ik minachtte vreemdgaan ook altijd,totdat het je zelf overkomt.

Dan sta je er zo anders tegenover,ik zal in ieder geval niet meer zo snel oordelen.



Ik had ook in ene het gevoel dat ik mezelf dit niet wilde ontnemen,

blijkbaar een bepaalde fase in je leven.

Heb veel van mezelf geleerd.



Soms heb ik spijt dat het op zijn tijd erg veel energie kost,andere periodes geeft het een enorm fijn gevoel dat ik niet zou willen missen.Heel dubbel allemaal.

Ben jaloers op degene hier die er zo relaxed in staan.

Merk aan mezelf wel dat het steeds beter gaat, wordt je hier steeds beter in misschien??????



Vrolijke krullenbol,heb jij 1 "minnaar" of geniet je gewoon van de aandacht van meerdere mannen?



Groetjes!!

Ik was eerst suzie69, maar heb mn nick verandert



Hoi iedereen! Ik was er even niet (druk), maar heb alles weer gelezen. Leuk, zoveel nieuwelingen! Dat ben ik zelf eigenlijk ook nog hier

Pris, hoe gaat het? Klinkt als een erg emotioneel onbereikbare man waar jij maar aan blijft ´plakken´. Sorry hoor, dat ik het zo zeg maar zo lees ik het. Een abortus is erg heftig en pijnlijk en ik denk dat je daar echt de tijd voor moet nemen ipv je om hem ´druk´ te maken zou je beter goed voor jezelf moeten zorgen nu.

Rozalia, hoe doe je het toch allemaal? Alles loopt wel in elkaar over toch, jouw leven en dat van hem en de vriendschappen die jullie samen hebben. Lijkt me heftig... ik kon dat niet (maar iedereen is weer anders).

Vrolijke krullenbol, helemaal herkenbaar... ik stond altijd op de barricades om vreemdgaan te veroordelen en ik heb het zelf ook gedaan.

Maria, ik vind alleen wel dat het een keuze is en niet iets dat je ´overkomt´. Ik herken dat je schrijft dat het zo dubbel voelt soms. Ik ben er om die reden dan ook mee gestopt. Kan doodvermoeiend zijn, vind je niet?

Ik hoop dat het met alle anderen helemaal goed gaat!



Ik heb mn ex-minnaar gisteren ff gezien (in openbare ruimte).

Was maar heel kort. Ik klik dan als een magneet in zijn blik in en hij ook bij mij merk ik. Hij zei zoiets als dat t maar saai is, toen ik vroeg hoe het ging. Herken ik wel

Ik was zo overstag gegaan als hij me ge-smst zou hebben met de vraag of ik langs zou willen komen, maar gelukkig deed ie dat niet. Ik doe dat ook niet, heb er gelukkig ook de neiging niet toe. Ik kan het gewoon niet, ik ben te close met zijn vrouw (vriendin van me geworden). Kende ik haar maar niet, dan zou ik er echt geen enkel probleem mee hebben. Hoe doen jullie dat? Kennen jullie de partners van je minnaar? Sommigen wel, weet ik... en de anderen? En wat doet dat met jullie? Ben gewoon benieuwd hoor...

x

Krullenbol, antwoord op je vraag...

minnaar en ik hadden bijna nooit contact met elkaar als we elkaar niet zagen (zagen elkaar ong. 1x per maand). We dachten soms wel aan elkaar natuurlijk, maar bij ons was het gelukkig allemaal erg vrijblijvend, maakten ook nooit meteen een nieuwe afspraak, etc. Ik had er ook geen zin in om veel contact te hebben tussendoor, omdat je dan zo erg in elkaars leven ´mengt´ en dat wilde ik niet (hij al helemaal niet).



Ik sprong wel altijd een gat in de lucht als ik dan wel een sms kreeg hoor. Soms stuurde ie gewoon ook een stoute sms als we elkaar vluchtig ergens waren tegengekomen, in de supermarkt ofzo,... heeeerlijk

hoi secret,

ik ben misschien wat verkeerd overgekomen in mijn posts,

maar ik vind zeker ook dat het een keuze is die je maakt.

Het gevoel is mij wel overkomen destijds(de enorme chemie die er tussen ons is),wat er daarna is gebeurd is uiteraard een keuze geweest die we goed besproken hebben!