Revalideren na een herniaoperatie
woensdag 31 augustus 2011 om 16:02
Hallo allemaal, binnenkort word ik geopereerd aan een hernia. Na een half jaar aanmodderen, constant op en neer heb ik uiteindelijk samen met de chirurg de knoop doorgehakt en ga ik onder het mes.
Best wel heel spannend, maar aan de andere kant kijk ik heel erg uit naar herstel en mijn normale leven weer oppakken. Nou ben ik eigenlijk op zoek naar mensen die ook een dergelijke operatie hebben ondergaan en vroeg ik me af hoe je het opbouwen na de operatie hebt aangepakt. De eerste zes weken is sowieso heel rustig aan weer opbouwen, maar hoe ben je daarna verder gegaan?
Best wel heel spannend, maar aan de andere kant kijk ik heel erg uit naar herstel en mijn normale leven weer oppakken. Nou ben ik eigenlijk op zoek naar mensen die ook een dergelijke operatie hebben ondergaan en vroeg ik me af hoe je het opbouwen na de operatie hebt aangepakt. De eerste zes weken is sowieso heel rustig aan weer opbouwen, maar hoe ben je daarna verder gegaan?
woensdag 12 oktober 2011 om 10:18
Schuit, ik sport niet. Ik probeer wel veel te wandelen en ik krijg vaak als tip om te gaan zwemmen. Zodra het wat beter gaat wil ik wel graag iets aan beweging gaan doen.
Ik heb geen pijn bij niezen en ook geen krachtsverlies of tintelingen. Ook niet heel gek dat er niet aan een hernia wordt gedacht wat dat betreft. Maar door de heftige pijn begin ik te twijfelen.
Nummerzoveel, heftig jouw verhaal. En ook de verhalen van de andere dames doen me iets.
Ik merk in het dagelijks leven dat eigenlijk niemand begrijpt hoe ik me voel. Behalve de mensen die zelf iets vergelijkbaars hebben meegemaakt. Ik snap ook dat het lastig is omdat er aan de buitenkant weinig te zien is aan mij, maar ik word zo langzamerhand een beetje geirriteerd door 'goedbedoelde' opmerkingen als 'ik heb ook wel eens rugpijn' of 'ben je er psychisch gezien niet teveel mee bezig?' Ik zou met alle liefde mijn pijn een dagje willen afstaan aan die mensen! Hebben jullie dit ook?
Ik heb geen pijn bij niezen en ook geen krachtsverlies of tintelingen. Ook niet heel gek dat er niet aan een hernia wordt gedacht wat dat betreft. Maar door de heftige pijn begin ik te twijfelen.
Nummerzoveel, heftig jouw verhaal. En ook de verhalen van de andere dames doen me iets.
Ik merk in het dagelijks leven dat eigenlijk niemand begrijpt hoe ik me voel. Behalve de mensen die zelf iets vergelijkbaars hebben meegemaakt. Ik snap ook dat het lastig is omdat er aan de buitenkant weinig te zien is aan mij, maar ik word zo langzamerhand een beetje geirriteerd door 'goedbedoelde' opmerkingen als 'ik heb ook wel eens rugpijn' of 'ben je er psychisch gezien niet teveel mee bezig?' Ik zou met alle liefde mijn pijn een dagje willen afstaan aan die mensen! Hebben jullie dit ook?
woensdag 12 oktober 2011 om 10:45
Nummerzoveel,
Ik ken een meisje dat drie jaar lang niets kon vanwege haar rug. Alle ziekenhuizen afgelopen, niemand die wat zag. Uiteindelijk kwam ze terecht bij de rugpoli in Velp. En daar constateerden ze een dubbele hernia. Deze poli staat erg goed bekend.
Zij werd doorverwezen naar, volgens hun, de beste neurochirurg. Hij zit in Leiden.
Ik weet niet of je hier wat aan hebt, want ik kan me voorstellen dat jij na drie jaar ook alles al hebt uitgezocht, maar ik wilde je het toch even laten weten.
Ik ken een meisje dat drie jaar lang niets kon vanwege haar rug. Alle ziekenhuizen afgelopen, niemand die wat zag. Uiteindelijk kwam ze terecht bij de rugpoli in Velp. En daar constateerden ze een dubbele hernia. Deze poli staat erg goed bekend.
Zij werd doorverwezen naar, volgens hun, de beste neurochirurg. Hij zit in Leiden.
Ik weet niet of je hier wat aan hebt, want ik kan me voorstellen dat jij na drie jaar ook alles al hebt uitgezocht, maar ik wilde je het toch even laten weten.
woensdag 12 oktober 2011 om 11:36
Hier ook geen krachtverlies en slechts af en toe tintelingen. Wel belemmering in beweging door pijn.
Heel herkenbaar het onbegrepen voelen. Denk wel dat veel mensen zich er amper wat bij voor kunnen stellen, maar daarom ook heel vervelend.
Wat ik ook heel naar vond waren sommige reacties n.a.v goedbedoelde adviezen. Heb o.a. de wereld aan adresjes gekregen waar ik maar heen moest gaan.
Vervolgens waren er een aantal die bij het niet verbeteren van de klachten je haast verweten dat je geen gebruik hebt gemaakt van hun tip.; "nog steeds pijn? ben je er dan wel heengeweest!
Heel herkenbaar het onbegrepen voelen. Denk wel dat veel mensen zich er amper wat bij voor kunnen stellen, maar daarom ook heel vervelend.
Wat ik ook heel naar vond waren sommige reacties n.a.v goedbedoelde adviezen. Heb o.a. de wereld aan adresjes gekregen waar ik maar heen moest gaan.
Vervolgens waren er een aantal die bij het niet verbeteren van de klachten je haast verweten dat je geen gebruik hebt gemaakt van hun tip.; "nog steeds pijn? ben je er dan wel heengeweest!
woensdag 12 oktober 2011 om 11:58
Mensen denken dat het heel maakbaar is. Tenminste dat is mijn ervaring. Zit je nu nog steeds met die pijn, waarom laat je dan niet opereren, terwijl het zo makkelijk niet is. Een operatie is niet zaligmakend, het is geen reparatie zoals mijn chirurg dat heel mooi zei.
En denk dat het ook een probleem is dat iedereen wel iemand kent die een hernia heeft gehad, de succes en de minder goede verhalen.
En denk dat het ook een probleem is dat iedereen wel iemand kent die een hernia heeft gehad, de succes en de minder goede verhalen.
woensdag 12 oktober 2011 om 12:17
woensdag 12 oktober 2011 om 12:21
He dames, nog even op de valreep (ja het gaat echt gebeuren, lig nu nog braaf op de bank, maar over uurtje stappen we in de auto en gaan we de vakantie starten.
Hoi Hoax, welkom in de club van kreupelen (sorry, zelfspot helpt bij mij vaak).
Ik loop al vanaf mijn 18e (ben nu 36) met pijn in mijn heup, iedere keer werd gezegd dat dat van mijn rug kwam, dus abbonnement bij fysio afgesloten en kwam daar gemiddeld 30 keer per jaar, masseren, kraken, oplappen. Soms ging het redelijk, soms slecht (goed eigenlijk nooit, want heb altijd pijn in mijn heup en bil gehad).
Met mijn 18e zijn er foto's gemaakt en daaruit bleek dat mijn tussenwervelschijf tussen L4en 5 uitgesleten was, optie was of niks doen en mee leren leven of vastzetten, daar ik 18 was wilde ik het niet vast laten zetten (heb daar nog vaak spijt van gehad, weet niet hoe het dan gegaan zou zijn, maar op de meest pijnlijke momenten verlangde ik er naar dat die schijfen gewoon aan elkaar zaten).
Vorig jaar nam pijn steeds meer toe, had via een vriendin (die al verschillende hernia's heeft gehad) naproxen gekregen, dat werkte goed. Van 1 pilletje per dag ging ik naar 2 ging ik naar 3, begin dit jaar bij mijn eigen huisarts recept gevraagd en die vond het niet verstandig om door te lopen, die wilde dat ik er naar liet kijken. Met hem afgesproken dat ik na de zomer dit zou doen, maar omdat mijn vader binnen korte tijd dood zou gaan ik er nu niks mee wilde doen en gewoon pijnstillers wilde. Deal.
Laatste 2 weken van zomervakantie was ik kinderloos en zou ik mijn huis en kantoor op gaan ruimen, had daar zeer veel zin in, maar mijn rug besloot anders. Pijnstillers werkte niet meer, pijn in bil werd te hevig, heup sloeg steeds vast, bewegen deed zeer, niezen en hoesten zorgde voor natte broeken, advies rust. Dus braaf 2 weken gelegen, maar in die 2 weken morfine gekregen , die om de 3 dagen opgehoogd werd, omdat het alleen maar erger wordt, pijn in hiel, pijn in complete been, 1 bak ellende.
Ik was ondertussen al bij neuroloog geweest en op dinsdag 30 augustus zou ik een MRI krijgen. Op maandag 29 augustus storte ik alleen letterlijk te aarde. Kon niet meer op mijn been staan van de pijn, smeekte of ze hem er af konden halen, wilde gaan bevallen, alles om de pijn maar niet te voelen. Met spoed opgenomen en eindresultaat is operatie op vrijdag 2 september, er zat een flinke hernia (op woensdag kreeg ik nog te horen dat ik naar huis mocht en het nog een week of 3 aan moest kijken, gelukkig waren de verplegers zo lief om hier niet mee akkoord te gaan, ze zagen mijn pijn en mijn vechtlust, dit was niet meer acceptabel).
PIjn in been was weg toen ik wakker werd na de operatie, dat is zo raaaaaaaar, jaren heb je pijn en in 1 keer is die weg.
Nu na, 5 weken voel ik soms de spier weer, maar dat is vooral als ik mezelf niet acht neem (doordat de spier opzwelt klemt hij de zenuw die er doorheen loopt af, met als gevolg de uitstralende pijn). Ik hoop dat dit weg gaat in de toekomst, heb vanmorgen bij de fysio aangegeven dat ik al tevreden ben als ik in de ochtend mijn oefeningen moet blijven doen met als gevolg de rest van de dag geen pijn meer en alles kunnen. Dus ik duim daar voor.
Hoax, ik hoop dat ze je verder kunnen helpen, doorbikkelen is niet fijn en de buitenwereld toont idd vaak geen begrip, wat extra frustrerend is.
Ik wens iedereen een pijnvrije week en griepvrije week toe, hoop dat de zieken al aan het opknappen zijn. Ik zal proberen de zon te vangen en mee terug te nemen, maar ben bang dat hij niet in mijn koffer past.
Dikke knuf voor jullie allen
Hoi Hoax, welkom in de club van kreupelen (sorry, zelfspot helpt bij mij vaak).
Ik loop al vanaf mijn 18e (ben nu 36) met pijn in mijn heup, iedere keer werd gezegd dat dat van mijn rug kwam, dus abbonnement bij fysio afgesloten en kwam daar gemiddeld 30 keer per jaar, masseren, kraken, oplappen. Soms ging het redelijk, soms slecht (goed eigenlijk nooit, want heb altijd pijn in mijn heup en bil gehad).
Met mijn 18e zijn er foto's gemaakt en daaruit bleek dat mijn tussenwervelschijf tussen L4en 5 uitgesleten was, optie was of niks doen en mee leren leven of vastzetten, daar ik 18 was wilde ik het niet vast laten zetten (heb daar nog vaak spijt van gehad, weet niet hoe het dan gegaan zou zijn, maar op de meest pijnlijke momenten verlangde ik er naar dat die schijfen gewoon aan elkaar zaten).
Vorig jaar nam pijn steeds meer toe, had via een vriendin (die al verschillende hernia's heeft gehad) naproxen gekregen, dat werkte goed. Van 1 pilletje per dag ging ik naar 2 ging ik naar 3, begin dit jaar bij mijn eigen huisarts recept gevraagd en die vond het niet verstandig om door te lopen, die wilde dat ik er naar liet kijken. Met hem afgesproken dat ik na de zomer dit zou doen, maar omdat mijn vader binnen korte tijd dood zou gaan ik er nu niks mee wilde doen en gewoon pijnstillers wilde. Deal.
Laatste 2 weken van zomervakantie was ik kinderloos en zou ik mijn huis en kantoor op gaan ruimen, had daar zeer veel zin in, maar mijn rug besloot anders. Pijnstillers werkte niet meer, pijn in bil werd te hevig, heup sloeg steeds vast, bewegen deed zeer, niezen en hoesten zorgde voor natte broeken, advies rust. Dus braaf 2 weken gelegen, maar in die 2 weken morfine gekregen , die om de 3 dagen opgehoogd werd, omdat het alleen maar erger wordt, pijn in hiel, pijn in complete been, 1 bak ellende.
Ik was ondertussen al bij neuroloog geweest en op dinsdag 30 augustus zou ik een MRI krijgen. Op maandag 29 augustus storte ik alleen letterlijk te aarde. Kon niet meer op mijn been staan van de pijn, smeekte of ze hem er af konden halen, wilde gaan bevallen, alles om de pijn maar niet te voelen. Met spoed opgenomen en eindresultaat is operatie op vrijdag 2 september, er zat een flinke hernia (op woensdag kreeg ik nog te horen dat ik naar huis mocht en het nog een week of 3 aan moest kijken, gelukkig waren de verplegers zo lief om hier niet mee akkoord te gaan, ze zagen mijn pijn en mijn vechtlust, dit was niet meer acceptabel).
PIjn in been was weg toen ik wakker werd na de operatie, dat is zo raaaaaaaar, jaren heb je pijn en in 1 keer is die weg.
Nu na, 5 weken voel ik soms de spier weer, maar dat is vooral als ik mezelf niet acht neem (doordat de spier opzwelt klemt hij de zenuw die er doorheen loopt af, met als gevolg de uitstralende pijn). Ik hoop dat dit weg gaat in de toekomst, heb vanmorgen bij de fysio aangegeven dat ik al tevreden ben als ik in de ochtend mijn oefeningen moet blijven doen met als gevolg de rest van de dag geen pijn meer en alles kunnen. Dus ik duim daar voor.
Hoax, ik hoop dat ze je verder kunnen helpen, doorbikkelen is niet fijn en de buitenwereld toont idd vaak geen begrip, wat extra frustrerend is.
Ik wens iedereen een pijnvrije week en griepvrije week toe, hoop dat de zieken al aan het opknappen zijn. Ik zal proberen de zon te vangen en mee terug te nemen, maar ben bang dat hij niet in mijn koffer past.
Dikke knuf voor jullie allen
woensdag 12 oktober 2011 om 12:48
Fijne vakantie Patricia!
Hier zet het vaatdoek zijn nog niet echt door. Voel me enorm stijf. Stijf been, stijve nek en een moe been. Zo naar de fysio. Ga ik daar eens even lekker klagen. Zeg ik nu wel maar dat doe ik toch niet
De beste 'goed' bedoelde tip die ik heb gehad is dat ik een nieuw bed moest kopen. Deze tip kreeg ik vlak voor de operatie (we hadden toen ook net een nieuw bed). Degene die de tip gaf dacht werkelijk dat hij de beste tip had gegeven. Ja, joh! Dat is de oplossing! Ik zeg de operatie wel af. Dat ik daar niet eerder aan gedacht heb!
Fijn dat de paracetamol helpt! Dat is al een goed teken
Hier zet het vaatdoek zijn nog niet echt door. Voel me enorm stijf. Stijf been, stijve nek en een moe been. Zo naar de fysio. Ga ik daar eens even lekker klagen. Zeg ik nu wel maar dat doe ik toch niet
De beste 'goed' bedoelde tip die ik heb gehad is dat ik een nieuw bed moest kopen. Deze tip kreeg ik vlak voor de operatie (we hadden toen ook net een nieuw bed). Degene die de tip gaf dacht werkelijk dat hij de beste tip had gegeven. Ja, joh! Dat is de oplossing! Ik zeg de operatie wel af. Dat ik daar niet eerder aan gedacht heb!
Fijn dat de paracetamol helpt! Dat is al een goed teken
woensdag 12 oktober 2011 om 13:18
woensdag 12 oktober 2011 om 17:29
woensdag 12 oktober 2011 om 18:34
Veel plezier bij yoga, schuit!
Evi, hoe is het nu met je?
Wat vervelend dat ik Patricia gemist heb, ik wens haar natuurlijk ook een supervakantie!
@roosje
Dankjewel voor de tip. Ik ben destijds niet in Velp maar wel in Zevenaar geweest, daar zat toen de beste orthopaed (die inmiddels dus helaas met pensioen is
). Ik ben nu in behandeling bij een goed (doch heel behoudend team), maar als dat niets uithaalt dan zal ik zeker die neurochirurg in Leiden in mijn achterhoofd houden voor een second opinion.
Die goedbedoelde adviezen, daar kan ik inmiddels ook een boek over schrijven. Van therapeuten via homeopathische zalfjes en acupunctuur naar gebedsgenezers, het is echt allemaal wel een keer voorbij gekomen! Ik vaar zelf nog steeds op de adviezen van de orthopaed en daar hou ik het bij. Die man was echt heel kundig en zijn advies was juist om al dat soort dingen niet te doen zolang er nog problemen zijn en de oorzaak nog niet verholpen is. Baat het niet dan schaadt het niet, gaat namelijk niet in alle gevallen op. Een verkeerde therapie kan zelfs blijvende schade aanrichten.
Evi, hoe is het nu met je?
Wat vervelend dat ik Patricia gemist heb, ik wens haar natuurlijk ook een supervakantie!
@roosje
Dankjewel voor de tip. Ik ben destijds niet in Velp maar wel in Zevenaar geweest, daar zat toen de beste orthopaed (die inmiddels dus helaas met pensioen is
Die goedbedoelde adviezen, daar kan ik inmiddels ook een boek over schrijven. Van therapeuten via homeopathische zalfjes en acupunctuur naar gebedsgenezers, het is echt allemaal wel een keer voorbij gekomen! Ik vaar zelf nog steeds op de adviezen van de orthopaed en daar hou ik het bij. Die man was echt heel kundig en zijn advies was juist om al dat soort dingen niet te doen zolang er nog problemen zijn en de oorzaak nog niet verholpen is. Baat het niet dan schaadt het niet, gaat namelijk niet in alle gevallen op. Een verkeerde therapie kan zelfs blijvende schade aanrichten.
woensdag 12 oktober 2011 om 20:09
Nummerzoveel, hier gaat het weer stukken beter. Het lijkt er toch op dat ik weer wat meer moest bewegen pffff... Ik word er dan alleen gelijk zo onzeker van, ondanks het feit dat ik weet dat het hoort bij het herstel. Hoe gaat het met jou? En dat doe ik ook, zoveel mensen zoveel meningen. Denk ook dat je het beste af kunt gaan op de mening van een iemand die je vertrouwt. Anders zie je door de bomen het bos niet meer..
woensdag 12 oktober 2011 om 21:16
Ik heb ouderwetse Arnicazalf op het litteken gesmeerd en daarmee trok destijds de verdikking weg. (Ik denk er nu pas weer aan, stom zeg). Die zalf voelde heel prettig aan, maar of het effect heeft gehad op het litteken weet ik niet.
Ik val nog steeds in de categorie krant en ook de pijn is sinds gister weer heel erg toegenomen. Ook weer zonder aanleiding. En ik voel nu opeens ook het een en ander aan de rechterkant, terwijl het altijd links heeft gezeten. Ik snap er echt niets meer van...
* zucht!!! *
Ik val nog steeds in de categorie krant en ook de pijn is sinds gister weer heel erg toegenomen. Ook weer zonder aanleiding. En ik voel nu opeens ook het een en ander aan de rechterkant, terwijl het altijd links heeft gezeten. Ik snap er echt niets meer van...
* zucht!!! *
woensdag 12 oktober 2011 om 22:12
Hè bah nummerzoveel! Wat waardeloos... Is het een optie om je morgen ziek te melden (en dat zeg ik heel makkelijk hoor, want ik vind het zelf vreselijk om me ziek te melden!). Want je lijf werkt niet mee en je bent al een paar dagen niet honderd procent, mijn spieren gaan me dan altijd tegenwerken en kan best natuurlijk dat dat bij jou ook het geval is. En als dan alles aan je gestel gaat trekken, met je rug die al zo'n zeer doet dan gaat het allemaal wel heel veel energie kosten. Misschien moet je morgen en overmorgen gewoon even je bedje inkruipen, heel rustig aan en dan kun je er misschien na het weekend weer tegenaan. Pas op jezelf hoor meid
woensdag 12 oktober 2011 om 22:18
Ziekmelden gaat niet lukken, te volle agenda. Maar ik doe het wel wat rustiger aan.
En ach, anders voel ik me alleen maar zieliger, dus denk ook niet dat ik ermee geholpen ben. Nog 2 daagjes en het is weer weekend. En dan heb ik heerlijk niets gepland! Ik kijk er naar uit!
Ik bedenk me trouwens nu, misschien heb ik wel minder goed op mijn bewegen gelet doordat ik de hele week al para/ibu slik. Als je de boel verdoofd, dan krijg je natuurlijk ook geen seintje bij de grenzen. Misschien moet ik morgen maar niets slikken, of gewoon heel erg goed opletten bij alles wat ik doe.
En ach, anders voel ik me alleen maar zieliger, dus denk ook niet dat ik ermee geholpen ben. Nog 2 daagjes en het is weer weekend. En dan heb ik heerlijk niets gepland! Ik kijk er naar uit!
Ik bedenk me trouwens nu, misschien heb ik wel minder goed op mijn bewegen gelet doordat ik de hele week al para/ibu slik. Als je de boel verdoofd, dan krijg je natuurlijk ook geen seintje bij de grenzen. Misschien moet ik morgen maar niets slikken, of gewoon heel erg goed opletten bij alles wat ik doe.
donderdag 13 oktober 2011 om 08:45
Ow Nummerzoveel wat een gedoe! Hoop dat je een goede nacht hebt gehad. Vandaag is het inderdaad al donderdag. Nog heel even .
Evi, hoe is het met jouw? Pijntjes van gisteren ook weg?
Marbs, alles ook weer stabiel? Geheugen?
Naar yoga geweest! Nou, dat ging best aardig! Nu nogal spierpijn in mijn bovenbenen . Meteen bij de eerste oefening merkte ik hoe erg mijn benen verzwakt zijn. Maar goed, daar zijn we nu aan het werken. Weer een stapje gezet mensen!
Fijne dag!
Evi, hoe is het met jouw? Pijntjes van gisteren ook weg?
Marbs, alles ook weer stabiel? Geheugen?
Naar yoga geweest! Nou, dat ging best aardig! Nu nogal spierpijn in mijn bovenbenen . Meteen bij de eerste oefening merkte ik hoe erg mijn benen verzwakt zijn. Maar goed, daar zijn we nu aan het werken. Weer een stapje gezet mensen!
Fijne dag!
donderdag 13 oktober 2011 om 09:12
Patricia zit vast in zonnigere oorden, al is het vandaag ook hier mooi, rustig herfstweer. Zo zie ik het graag.
Ik moet in de gemeentetuin aan het werk, we hebben hier stukjes tuin, om de wijk mooier te maken, in eigen beheer, maar met plantjes van de gemeente. Is leuk, maar moet het weer wel meewerken (en rug).
Wat fijn dat yoga zo goed ging, al was jij al vaker geweest voorheen toch schuit? Ben benieuwd hoe snel jij je soepelheid weer terug hebt.
Nummerzoveel, wat erg zoveel pijn, dat je niet zonder pijnstilling kan, ben benieuwd hoe het gaat als je minder slikt en dan op je bewegingen let, of je daar beter resultaat mee hebt en je lekkerder of laat ik zeggen beterder voelt als je 's avonds op de bank zit.
En een boek schrijven: een leesbare handleiding voor de herniapatient. Is nog niet eens zo'n gek idee.
Verder iedereen een hele fijne dag, geniet van de verdwenen regen en lekker wandelen.
Ik moet in de gemeentetuin aan het werk, we hebben hier stukjes tuin, om de wijk mooier te maken, in eigen beheer, maar met plantjes van de gemeente. Is leuk, maar moet het weer wel meewerken (en rug).
Wat fijn dat yoga zo goed ging, al was jij al vaker geweest voorheen toch schuit? Ben benieuwd hoe snel jij je soepelheid weer terug hebt.
Nummerzoveel, wat erg zoveel pijn, dat je niet zonder pijnstilling kan, ben benieuwd hoe het gaat als je minder slikt en dan op je bewegingen let, of je daar beter resultaat mee hebt en je lekkerder of laat ik zeggen beterder voelt als je 's avonds op de bank zit.
En een boek schrijven: een leesbare handleiding voor de herniapatient. Is nog niet eens zo'n gek idee.
Verder iedereen een hele fijne dag, geniet van de verdwenen regen en lekker wandelen.
donderdag 13 oktober 2011 om 09:29
Nummerzoveel dat kan best. Dat je door de pijnstilling toch over je grenzen bent gegaan. Succes vandaag meid!
Schuit, wat goed! En dat gaat snel dan je spieren. Wel goed dat je dat nu zo weer op kam bouwen. Hier gaat het weer goed. Denk dat het toch heel erge stijfheid was. Toch weer meer afwisselen met liggen en bewegen denk ik.
Galadriel, het is mooi weer om in de tuin te werken. Ik moet er nog even niet aan denken, maar succes!
Hmmm... Misschien is dat Arnicaspul dan wel wat. Wil ik wel eens proberen. Weten jullie vanaf wanneer je iets op het litteken mag smeren? Hier gaat het weer beter. Net ontbeten en gedoucht zo even een rondje lopen en dan weer liggen. Nou tot later maar weer
Schuit, wat goed! En dat gaat snel dan je spieren. Wel goed dat je dat nu zo weer op kam bouwen. Hier gaat het weer goed. Denk dat het toch heel erge stijfheid was. Toch weer meer afwisselen met liggen en bewegen denk ik.
Galadriel, het is mooi weer om in de tuin te werken. Ik moet er nog even niet aan denken, maar succes!
Hmmm... Misschien is dat Arnicaspul dan wel wat. Wil ik wel eens proberen. Weten jullie vanaf wanneer je iets op het litteken mag smeren? Hier gaat het weer beter. Net ontbeten en gedoucht zo even een rondje lopen en dan weer liggen. Nou tot later maar weer