Geld & Recht
alle pijlers
Wie merkt er al iets van de crisis?
vrijdag 18 november 2011 om 20:02
Nav een topic op actueel vroeg ik me dit af. De een klaagt over een slechte economie en houdt de hand op de knip, de ander geeft het nog goed uit.
Welke gevolgen merk jij van de crisis? Ben je je baan kwijtgeraakt, iemand in je omgeving? Of is er voor jou niets veranderd en leef je zoals je altijd al hebt gedaan? Ben je bang voor wat komen gaat of niet? Denk je dat het allemaal zal loslopen?
Ik zelf merk gelukkig nog niets van de crisis.
Ook in mijn omgeving is er niemand die zonder
werk zit, zowel vrienden als familie of kennissen.
Ergens maak ik me ook niet echt druk om de crisis. Ik heb het idee dat het aan mij voorbij gaat. Is dit naïef om te denken en zijn er meer met die insteek?
Welke gevolgen merk jij van de crisis? Ben je je baan kwijtgeraakt, iemand in je omgeving? Of is er voor jou niets veranderd en leef je zoals je altijd al hebt gedaan? Ben je bang voor wat komen gaat of niet? Denk je dat het allemaal zal loslopen?
Ik zelf merk gelukkig nog niets van de crisis.
Ook in mijn omgeving is er niemand die zonder
werk zit, zowel vrienden als familie of kennissen.
Ergens maak ik me ook niet echt druk om de crisis. Ik heb het idee dat het aan mij voorbij gaat. Is dit naïef om te denken en zijn er meer met die insteek?
zaterdag 19 november 2011 om 14:39
zaterdag 19 november 2011 om 15:22
Ik merkte het drie jaar geleden al, toen werd mijn contract niet verlengd. Dus ben ik weer gaan studeren, omdat ik nu wel wist wat ik wilde, en hoe ik met mijn (erg lichte trouwens) beperking om moet gaan.
Die beperking was wel zwaar genoeg dat ik kwijtschelding van de aanvullende beurs kreeg over die twee studiejaren van de studie die ik erdoor niet af kon maken, maar ik ben volgend jaar dus wel langstudeerder volgens mijn onderwijsinstelling. Om iets waar ik niets aan kan doen (heb niet om studievertraging gevraagd, was liever normaal geweest), moet ik dus extra collegegeld gaan dokken. Ik ben heel hard aan het verzinnen waar ik dat in hemelsnaam vandaan moet halen, maar juist door mijn beperking is werken naast mijn studie lastig, waardoor er juist weer meer druk op mijn studie komt te staan, en... (niet dat het echt niet zal kunnen, ik verzin wel iets, komt wel goed, maar fijn is het niet)
Dus ja, ik voel zeker wel wat van de crisis.
Die beperking was wel zwaar genoeg dat ik kwijtschelding van de aanvullende beurs kreeg over die twee studiejaren van de studie die ik erdoor niet af kon maken, maar ik ben volgend jaar dus wel langstudeerder volgens mijn onderwijsinstelling. Om iets waar ik niets aan kan doen (heb niet om studievertraging gevraagd, was liever normaal geweest), moet ik dus extra collegegeld gaan dokken. Ik ben heel hard aan het verzinnen waar ik dat in hemelsnaam vandaan moet halen, maar juist door mijn beperking is werken naast mijn studie lastig, waardoor er juist weer meer druk op mijn studie komt te staan, en... (niet dat het echt niet zal kunnen, ik verzin wel iets, komt wel goed, maar fijn is het niet)
Dus ja, ik voel zeker wel wat van de crisis.
zondag 20 november 2011 om 09:26
quote:pearle schreef op 19 november 2011 @ 13:42:
[...]
Het is enorm wrang voor die man, maar ook voor de werkgever
En, als ik heel eerlijk ben, vind ik het ook belangrijker dat iemand van 40 zijn baan kan behouden dan iemand van 60.
Mensen van die leeftijd hebben vaak de schaapjes op het droge, geen studerende kinderen meer, hypotheek afbetaald.
Niet dat het leuk is hoor, maar soms moet een werkgever op die manier kiezen wie eruit moet....
Vind dit wel erg kort door de bocht en hard voor mensen die zich al hun hele leven het schompes werken zónder dat er een schip met geld tegenover staat. 47 jaar... dat betekent dat iemand dus op zijn 14e al begonnen is voor deze baas en waarschijnlijk geen universitaire studie heeft gedaan en misschien wel helemaal niet zo veel verdient.
Wij hebben 'geluk' qua crisis. Omdat we het afgelopen jaar een kind hebben gekregen, geven we Kazkind gewoon de schuld van onze krappe portemonnee door KDV kosten ed
We hebben overigens ook twee appartementen te koop staan, en tegen de tijd dat we die allebei kwijt zijn en hopelijk een klein huisje met tuin kunnen kopen, verwachten we de rest van ons leven bezig te zijn met het afbetalen van zo'n 30.000 euro restschuld.... [slik]
[...]
Het is enorm wrang voor die man, maar ook voor de werkgever
En, als ik heel eerlijk ben, vind ik het ook belangrijker dat iemand van 40 zijn baan kan behouden dan iemand van 60.
Mensen van die leeftijd hebben vaak de schaapjes op het droge, geen studerende kinderen meer, hypotheek afbetaald.
Niet dat het leuk is hoor, maar soms moet een werkgever op die manier kiezen wie eruit moet....
Vind dit wel erg kort door de bocht en hard voor mensen die zich al hun hele leven het schompes werken zónder dat er een schip met geld tegenover staat. 47 jaar... dat betekent dat iemand dus op zijn 14e al begonnen is voor deze baas en waarschijnlijk geen universitaire studie heeft gedaan en misschien wel helemaal niet zo veel verdient.
Wij hebben 'geluk' qua crisis. Omdat we het afgelopen jaar een kind hebben gekregen, geven we Kazkind gewoon de schuld van onze krappe portemonnee door KDV kosten ed
We hebben overigens ook twee appartementen te koop staan, en tegen de tijd dat we die allebei kwijt zijn en hopelijk een klein huisje met tuin kunnen kopen, verwachten we de rest van ons leven bezig te zijn met het afbetalen van zo'n 30.000 euro restschuld.... [slik]
zondag 20 november 2011 om 09:30
In mijn omgeving wel een aantal mensen zonder werk (in alle lagen van de bevolking), mijn broer gelukkig net weer aan het werk,, manlief net een andere baan.
Verder merk ik wel dat we er de afgelopen maanden best veel op vooruit gegaan zijn (man beter salaris, ik ben meer uren gaan werken omdat jongste naar school ging, en hierdoor hebben we ook een paar honderd euro minder kosten voor de kinderopvang (ik werk nu meer onder schooltijd), maar het geld is nog steeds op aan het einde van de maand. En we doen niet echt extra dingen ofzo. Dingen die duurder zijn:
boodschappen
gemeente belastingen
waterschapsbelasting
zorgverzekering
andere verzekeringen (huis/auto)
benzine.
'vroeguh' gingen we nog wel eens een weekendje weg, maar dat hebben we het afgelopen jaar ook niet gedaan. Wel 3 weken zomervakantie hoor, dus we klagen niet!
Maar we hebben het nog steeds goed en gaan het ook in 2012 wel redden.
Verder merk ik wel dat we er de afgelopen maanden best veel op vooruit gegaan zijn (man beter salaris, ik ben meer uren gaan werken omdat jongste naar school ging, en hierdoor hebben we ook een paar honderd euro minder kosten voor de kinderopvang (ik werk nu meer onder schooltijd), maar het geld is nog steeds op aan het einde van de maand. En we doen niet echt extra dingen ofzo. Dingen die duurder zijn:
boodschappen
gemeente belastingen
waterschapsbelasting
zorgverzekering
andere verzekeringen (huis/auto)
benzine.
'vroeguh' gingen we nog wel eens een weekendje weg, maar dat hebben we het afgelopen jaar ook niet gedaan. Wel 3 weken zomervakantie hoor, dus we klagen niet!
Maar we hebben het nog steeds goed en gaan het ook in 2012 wel redden.
zondag 20 november 2011 om 09:42
ik ken wel mensen die hun baan kwijtgeraakt zijn, maar zelf heb ik er geen last van.
Waarschijnlijk krijg ik zelfs uitbreiding van uren. Mijn man werkt in een klein bedrijfje en daar gaat het niet heel goed. Ze draaien net goed genoeg om niet over de kop te gaan, maar het gaat slecht genoeg om geen loonsverhoging te geven (en dat al een aantal jaar lang). Maar ondertussen stijgen onze kosten wel, alles wordt elk jaar duurder en zo daalt onze koopkracht gestaag en dat merk ik zeker het laatste jaar wel.
Maar goed, er zit nog lucht in en zolang we allebei een baan hebben, mogen we niet klagen.
Waarschijnlijk krijg ik zelfs uitbreiding van uren. Mijn man werkt in een klein bedrijfje en daar gaat het niet heel goed. Ze draaien net goed genoeg om niet over de kop te gaan, maar het gaat slecht genoeg om geen loonsverhoging te geven (en dat al een aantal jaar lang). Maar ondertussen stijgen onze kosten wel, alles wordt elk jaar duurder en zo daalt onze koopkracht gestaag en dat merk ik zeker het laatste jaar wel.
Maar goed, er zit nog lucht in en zolang we allebei een baan hebben, mogen we niet klagen.
zondag 20 november 2011 om 09:52
Sinds deze week ben ik "een beetje bang" geworden voor de crisis. Ik heb van maar liefst drie personen uit mijn omgeving te horen gekregen dat het financieel slecht met ze gaat. Oorzaak; terugloop in werk.
Ik ga er (nu nog meer) rekening mee houden, dat het makkelijke leventje dat we nu hebben ineens over kan zijn.
Gelukkig zijn de decemberinkopen al binnen .
Ik ga er (nu nog meer) rekening mee houden, dat het makkelijke leventje dat we nu hebben ineens over kan zijn.
Gelukkig zijn de decemberinkopen al binnen .
zondag 20 november 2011 om 09:56
Hier is de crisis absoluut merkbaar, maar in positieve zin.
Ben er jaren terug op in gesprongen (arbeidsbemiddeling) en de aanpassingen die we toen gedaan hebben blijken vruchtbaar.
Dankzij een goed meedenkende (en vooral vooruit denkende) accountant en maandenlang investeren (in het uitwerken van een nieuwe koers), 'boeren' we nu goed.
Wel staan we op scherp, elke seconde van de dag, en houden de ontwikkelingen goed in de gaten. Het kan tenslotte zomaar verkeren in deze maffe tijden...
Ben er jaren terug op in gesprongen (arbeidsbemiddeling) en de aanpassingen die we toen gedaan hebben blijken vruchtbaar.
Dankzij een goed meedenkende (en vooral vooruit denkende) accountant en maandenlang investeren (in het uitwerken van een nieuwe koers), 'boeren' we nu goed.
Wel staan we op scherp, elke seconde van de dag, en houden de ontwikkelingen goed in de gaten. Het kan tenslotte zomaar verkeren in deze maffe tijden...
zondag 20 november 2011 om 11:16
quote:chopper schreef op 19 november 2011 @ 12:21:
[...]
Als ik je vader was had ik me ziek gemeld op grond van psychische problemen en angsten snacht`s
dan kunnen ze de komende 2 jaar niet aan je geld zitten en dan is hij 63.......behoorlijk schoftig om na 47 jaar hard werken iemand aan de kant te trappen...sterkteHet is inderdaad niet netjes (zacht gezegd), maar mijn vader is niet het type om zich dan ziek te melden. Hij probeert zelfs al via connecties een andere baan te krijgen, maar in de bouwbranche is dat heel erg lastig op het moment.
[...]
Als ik je vader was had ik me ziek gemeld op grond van psychische problemen en angsten snacht`s
dan kunnen ze de komende 2 jaar niet aan je geld zitten en dan is hij 63.......behoorlijk schoftig om na 47 jaar hard werken iemand aan de kant te trappen...sterkteHet is inderdaad niet netjes (zacht gezegd), maar mijn vader is niet het type om zich dan ziek te melden. Hij probeert zelfs al via connecties een andere baan te krijgen, maar in de bouwbranche is dat heel erg lastig op het moment.
zondag 20 november 2011 om 11:19
quote:Kastanjez schreef op 20 november 2011 @ 09:26:
[...]
Vind dit wel erg kort door de bocht en hard voor mensen die zich al hun hele leven het schompes werken zónder dat er een schip met geld tegenover staat. 47 jaar... dat betekent dat iemand dus op zijn 14e al begonnen is voor deze baas en waarschijnlijk geen universitaire studie heeft gedaan en misschien wel helemaal niet zo veel verdient.
[slik]Hij is inderdaad op zijn 14e, onopgeleid begonnen en heeft zich in de loop der jaren opgewerkt naar een HBO-functie. Maar de schaapjes op het droge is niet echt het geval hoor. Er zit wel degelijk een hypotheek op het huis en door beleggingen zijn ze ook al veel geld kwijt geraakt. Hij is er echt wel behoorlijk van slag door. En nee, ze zullen niet hun huis hoeven verkopen, maar het is wel echt heel erg zuur dat je al zo lang werkt (en dus meebetaalt aan de pensioenen van heel veel anderen) en op het moment dat je zelf bijna aan de beurt bent, gebeurt dit. En dat kost je dan de rest van je leven honderden euro's per maand wat je minder aan pensioen krijgt.
[...]
Vind dit wel erg kort door de bocht en hard voor mensen die zich al hun hele leven het schompes werken zónder dat er een schip met geld tegenover staat. 47 jaar... dat betekent dat iemand dus op zijn 14e al begonnen is voor deze baas en waarschijnlijk geen universitaire studie heeft gedaan en misschien wel helemaal niet zo veel verdient.
[slik]Hij is inderdaad op zijn 14e, onopgeleid begonnen en heeft zich in de loop der jaren opgewerkt naar een HBO-functie. Maar de schaapjes op het droge is niet echt het geval hoor. Er zit wel degelijk een hypotheek op het huis en door beleggingen zijn ze ook al veel geld kwijt geraakt. Hij is er echt wel behoorlijk van slag door. En nee, ze zullen niet hun huis hoeven verkopen, maar het is wel echt heel erg zuur dat je al zo lang werkt (en dus meebetaalt aan de pensioenen van heel veel anderen) en op het moment dat je zelf bijna aan de beurt bent, gebeurt dit. En dat kost je dan de rest van je leven honderden euro's per maand wat je minder aan pensioen krijgt.
zondag 20 november 2011 om 11:36
De crisis is aan mij niet ongemerkt voorbij gegaan. Begin 2009 verloor ik mijn goede baan ivm bezuinigingen. Mijn contract kon helaas niet meer worden verlengd. Samen met een groep anderen stond ik op straat. Sinds dien liggen de goede banen niet meer voor het oprapen. Er zijn amper nog vacatures te vinden.
Dus werk ik sinds die tijd voor uitzendbureaus. Ik doe allerlei tijdelijke baantjes. Maar werk is werk. Beter iets dan niets. Mijn salaris is via het uitzendbureau wel een heel stuk lager dan ik gewend was. Ondertussen worden de kosten van het levensonderhoud, de huur en de zorgverzekering elk jaar hoger. Dus in de beurs is het goed te merken.
In mijn omgeving ken ik erg veel mensen die hun goede baan zijn kwijtgeraakt en die langere tijd werkloos zijn geraakt. Een aantal werkt ook via uitzendbureaus tegen een aanzienlijk lager loon dan voorheen. Het ligt ook aan de regio. In mijn regio is de werkloosheid hoger dan 10%. Daardoor besef ik maar al te goed dat ik blij moet zijn met mijn karig betaalde uitzendbaantje. Er zijn zat anderen die maar wat graag willen ruilen.
Dus werk ik sinds die tijd voor uitzendbureaus. Ik doe allerlei tijdelijke baantjes. Maar werk is werk. Beter iets dan niets. Mijn salaris is via het uitzendbureau wel een heel stuk lager dan ik gewend was. Ondertussen worden de kosten van het levensonderhoud, de huur en de zorgverzekering elk jaar hoger. Dus in de beurs is het goed te merken.
In mijn omgeving ken ik erg veel mensen die hun goede baan zijn kwijtgeraakt en die langere tijd werkloos zijn geraakt. Een aantal werkt ook via uitzendbureaus tegen een aanzienlijk lager loon dan voorheen. Het ligt ook aan de regio. In mijn regio is de werkloosheid hoger dan 10%. Daardoor besef ik maar al te goed dat ik blij moet zijn met mijn karig betaalde uitzendbaantje. Er zijn zat anderen die maar wat graag willen ruilen.
zondag 20 november 2011 om 16:21
Ik heb door bezuinigingen geen nieuw contract gekregen bij de instelling waar ik werkte (zorg), ik kan nu tot 1 januari op uitzendbasis nog werken en daarna is het weer uitzoeken.
Mijn broer krijgt zijn appartement al anderhalf jaar niet verkocht, misschien dat het binnenkort kan, maar voor een laag bedrag en hij houdt er waarschijnlijk 30.000 euro restschuld aan over.
Een vriend van mij werkt voor een kleine onderneming en heeft al een paar keer te laat betaald gekregen en de kans is groot dat het failliet gaat.
Ik merk het zeer zeker dat het minder goed gaat.
Mijn broer krijgt zijn appartement al anderhalf jaar niet verkocht, misschien dat het binnenkort kan, maar voor een laag bedrag en hij houdt er waarschijnlijk 30.000 euro restschuld aan over.
Een vriend van mij werkt voor een kleine onderneming en heeft al een paar keer te laat betaald gekregen en de kans is groot dat het failliet gaat.
Ik merk het zeer zeker dat het minder goed gaat.
zondag 20 november 2011 om 16:32
Mijn partner, kleine zelfstandige in de bouw, heeft het zwaar. Zijn facturen worden door de grotere bedrijven pas na 2 of 3 maanden betaalt of zijn werk wordt zelfs soms afgekeurd (iets dat hij in de 25 jaar als zelfstandige nog nooit heeft meegemaakt) en wordt er dus bijna niets of minder betaalt. Hij heeft daardoor ook zijn woning met flink veel verlies moeten verkopen en heeft een restschuld. Woning in 2005 gekocht voor 160.000 en moeten verkopen voor 120.000 euro.
zondag 20 november 2011 om 16:35
Ik merke er eerst ook niets van. Ging financieel allemaal prima. Kennelijk niet bij mijn werkgever. Door wanbeleid en een slechte markt sta ik nu op straat (of liever: zit ik nu thuis).
Maar goed, wie weet heb ik snel weer een nieuwe baan en komt alles goed.
Verder merk ik vooral aan het nieuws dat het crisis crisis crisis crisis crisis is.
Maar goed, wie weet heb ik snel weer een nieuwe baan en komt alles goed.
Verder merk ik vooral aan het nieuws dat het crisis crisis crisis crisis crisis is.
zondag 20 november 2011 om 20:08
maandag 21 november 2011 om 10:58
Merk er financieel zelf nog niets van maar dat gaat wellicht wel veranderen. In mijn omgeving zijn mijn neef en twee ooms onlangs hun baan kwijt geraakt. Zelf hoor ik in december wat de reorganisatieplannen van mijn werkgever zijn. Daarnaast zit mijn vriend in de Wajong en zijn we waarschijnlijk na 1 januari 2013 zijn uitkering kwijt omdat ik teveel verdien. Er staat een mooi bedrag op onze spaarrekening voor een nieuwe keuken en badkamer maar dat gaan we zeker nog enkele jaren uitstellen gezien de financiele onzekerheden die nu op ons af gaan komen. Vriend is wel bezig met solliciteren maar waar hij en ik voorheen gewoon altijd wel aangenomen werden zijn er nu zoveel sollicitanten op een vacature dat dit niet meer het geval is.
maandag 21 november 2011 om 11:06
Wat een heftige verhalen lees ik hier. Veel sterkte voor iedereen!
Ik mag dus heel erg van geluk spreken dat het bedrijf waarin ik werk het goed gaat, we maken goede omzet momenteel. Het moet ineens weer hard gaan wil het bedrijf weer flink verlies maken. Niet dat ik het allemaal heel positief zie, want de hele wereld zag wel hoe de economie in één dag een flinke klap maakte en instortte, met alle gevolgen van dien. Maar het gaat nu goed genoeg om te zeggen dat we redelijk stevig staan.
Persoonlijk merk ik wel dat alles duur is, maar ik werk pas 2 jaar full-time en heb dus niet zoveel te besteden als iemand van ruim in de 30. Ik heb nog niet helemaal ervaren dat alles zoveel duurder is geworden. Maar de crisis is nog niet uit zicht, dus het zal ongetwijfeld nog wel komen.
Ik mag dus heel erg van geluk spreken dat het bedrijf waarin ik werk het goed gaat, we maken goede omzet momenteel. Het moet ineens weer hard gaan wil het bedrijf weer flink verlies maken. Niet dat ik het allemaal heel positief zie, want de hele wereld zag wel hoe de economie in één dag een flinke klap maakte en instortte, met alle gevolgen van dien. Maar het gaat nu goed genoeg om te zeggen dat we redelijk stevig staan.
Persoonlijk merk ik wel dat alles duur is, maar ik werk pas 2 jaar full-time en heb dus niet zoveel te besteden als iemand van ruim in de 30. Ik heb nog niet helemaal ervaren dat alles zoveel duurder is geworden. Maar de crisis is nog niet uit zicht, dus het zal ongetwijfeld nog wel komen.
maandag 21 november 2011 om 11:31
maandag 21 november 2011 om 11:38
Ik merk er niets van. Toen de crisis begon studeerde ik nog en had ik soweiso geen geld. Nu doe ik promotie onderzoek en dat word altijd slecht betaalt, ik ben dus nog steeds een arme sloeber, maar dat zou ik zonder crisis ook zijn. Als ik klaar ben is de crisis hopelijk voorbij en vins ik snel een goede baan. Ik ben wel van meer landbouw/natuur gericht naar de technsiche en klimaat kant gegaan omdat ik denk dat daar meer banen zijn.
