Seks
alle pijlers
Minnaar deel 14
zondag 6 maart 2011 om 20:18
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
dinsdag 15 november 2011 om 09:35
@vaintje op het moment zelf vond ik het nog wel grappig. De klap kwam later en toen zag ik ook nog een programma van Peter R. de Vries met een stukje over minnaars waarin een vrouw aangeslagen zei: ja we zijn al 20 jaar samen, ik had geen idee. Ben eigenlijk met een vreemde getrouwd geweest. Ben daarna wel even een paar dagen van slag geweest.
@xxas oei ik ben ook een enorme planner en als ik jouw verhaal zo lees voel ik de bui al een beetje hangen. Wat een dappere beslissing, geen twijfels meer?
@xxas oei ik ben ook een enorme planner en als ik jouw verhaal zo lees voel ik de bui al een beetje hangen. Wat een dappere beslissing, geen twijfels meer?
dinsdag 15 november 2011 om 10:36
Eigenlijk vond ik dat wel fijn Jolanda om met sommige dingen wat losser om te gaan. Ik heb ook veel dingen van hem geleerd (en hij ook van mij).
Ik heb de relatie met mijn sv al vaker beëindigd omdat ik begon vast te lopen, maar nu is het definitief. Ik voel mezelf langzaam in een afgrond verdwijnen. Ik kan mijn man ook niet meer geven wat hij verdient en dan moet je conclusies trekken hoe zwaar het ook is. Doe ik het nu niet, dan wordt het alleen maar moeilijker.
Ik kan ook wel stiekum jalours zijn op mensen die het zien als een extra en er lekker van genieten. Helaas voor mij niet weggelegd.
Ik heb de relatie met mijn sv al vaker beëindigd omdat ik begon vast te lopen, maar nu is het definitief. Ik voel mezelf langzaam in een afgrond verdwijnen. Ik kan mijn man ook niet meer geven wat hij verdient en dan moet je conclusies trekken hoe zwaar het ook is. Doe ik het nu niet, dan wordt het alleen maar moeilijker.
Ik kan ook wel stiekum jalours zijn op mensen die het zien als een extra en er lekker van genieten. Helaas voor mij niet weggelegd.
dinsdag 15 november 2011 om 11:50
@vaintje: tja, ik vind het zo moeilijk man! Dat 'voor mezelf kiezen'. Helemaal in deze tijd (alweer lootjes getrokken voor sinterklaas met schoonfamilie, daarna kerst enz). En nr.1 doet zo zn best...
Maar op mijn lijstje van dingen die ik zou doen als ik geen relatie had (en dus niemand om rekening mee te hoeven houden), staan wel dingen waarvan ik denk: Tja, zonder hem zou ik dat wel doen ja... Ook staan er wel dingetjes op die ik nu ook zou kunnen doen, maar waar ik om wat voor reden dan ook nog niet aan ben begonnen. En er zijn wat dingen die ik er niet op gezet heb, omdat het de bedoeling is dat nr1 mn lijst ook gaat zien. Dus 'lang weekend weg met nr2' zet ik er dan maar even niet op.
Ik weet nu al dat als ik bij m wegga, mijn familie me een sterke onafhankelijke meid vindt, en in de ogen van zijn familie ben ik de klootzak (of kutwijf in dit geval), maar goed, dan heb ik het dus allemaal gedaan. En feitelijk is dat natuurlijk ook zo.
Maar goed, als ik hierover wil gaan klagen, smijt ik wel een topic op de relatie-pijler.
Hoe ik erachter kwam dat vriendin in een soortgelijke situatie zat? Nou, toen ik een eerdere keer bij nr2 in bed lag, was ik door haar gebeld, mar dat had ik niet gehoord. Daarna had ze wat smsjes gestuurd, waaruit ik dacht op te maken dat dr relatie niet meer zo super ging. En vervolgens werd ik uitgenodigd om mee te gaan stappen, want ze moest toch de stad in 'om iemand te zien' en dan kon ik ook wel mee. Nou ja, haar kennende, vraagt dat om nadere uitleg. Dus gebeld. En na veel heen en weer raden/gokken en conclusies trekken kwamen we er dus achter dat we zo'n beetje hetzelfde uitspoken.
Maar op mijn lijstje van dingen die ik zou doen als ik geen relatie had (en dus niemand om rekening mee te hoeven houden), staan wel dingen waarvan ik denk: Tja, zonder hem zou ik dat wel doen ja... Ook staan er wel dingetjes op die ik nu ook zou kunnen doen, maar waar ik om wat voor reden dan ook nog niet aan ben begonnen. En er zijn wat dingen die ik er niet op gezet heb, omdat het de bedoeling is dat nr1 mn lijst ook gaat zien. Dus 'lang weekend weg met nr2' zet ik er dan maar even niet op.
Ik weet nu al dat als ik bij m wegga, mijn familie me een sterke onafhankelijke meid vindt, en in de ogen van zijn familie ben ik de klootzak (of kutwijf in dit geval), maar goed, dan heb ik het dus allemaal gedaan. En feitelijk is dat natuurlijk ook zo.
Maar goed, als ik hierover wil gaan klagen, smijt ik wel een topic op de relatie-pijler.
Hoe ik erachter kwam dat vriendin in een soortgelijke situatie zat? Nou, toen ik een eerdere keer bij nr2 in bed lag, was ik door haar gebeld, mar dat had ik niet gehoord. Daarna had ze wat smsjes gestuurd, waaruit ik dacht op te maken dat dr relatie niet meer zo super ging. En vervolgens werd ik uitgenodigd om mee te gaan stappen, want ze moest toch de stad in 'om iemand te zien' en dan kon ik ook wel mee. Nou ja, haar kennende, vraagt dat om nadere uitleg. Dus gebeld. En na veel heen en weer raden/gokken en conclusies trekken kwamen we er dus achter dat we zo'n beetje hetzelfde uitspoken.
dinsdag 15 november 2011 om 11:53
quote:Sensual_D schreef op 14 november 2011 @ 22:52:
Ik ben bang dat we je niet zomaar een advies kunnen geven, er is er maar 1 die jou kan helpen bij welke stap die je ook gaat nemen, en dat is je man.
Dat je woest bent op haar kan ik inkomen.. Ik neem aan dat de vrouw van mijn minnaar hier ook niet al te vrolijk onder zou zijn (al melden wij elkaar niet dat we elkaars ware zijn en met elkaar verder willen....) Maar ik zou ook de vrouw van mijn minnaar niet kunnen helpen, net als dat hij mijn lief niet kon helpen toen die er achter kwam...Hoe is je lief erachter gekomen en hoe is dat afgelopen?
Ik ben bang dat we je niet zomaar een advies kunnen geven, er is er maar 1 die jou kan helpen bij welke stap die je ook gaat nemen, en dat is je man.
Dat je woest bent op haar kan ik inkomen.. Ik neem aan dat de vrouw van mijn minnaar hier ook niet al te vrolijk onder zou zijn (al melden wij elkaar niet dat we elkaars ware zijn en met elkaar verder willen....) Maar ik zou ook de vrouw van mijn minnaar niet kunnen helpen, net als dat hij mijn lief niet kon helpen toen die er achter kwam...Hoe is je lief erachter gekomen en hoe is dat afgelopen?
dinsdag 15 november 2011 om 11:54
@xxas: Wat knap van je dat je dat kunt! Zoals je misschien al gelezen hebt, is het hier juist mn nr1 waarmee ik steeds verder de afgrond in glij. En echt, ik vind het zo jammer dat het die kant op gaat... Maar er moet hier nu toch echt snel eens goed gepraat worden.
En daarom heb ik nr2 nu dus ook even op een laag pitje, want ik wil niet dat ik mezelf ga 'troosten' met hem. Ik denk dat ik hem dan wel te leuk ga vinden, en dat wil ik voorkomen. Pfff. Mannen... Je kunt er niet mee en niet zonder...
En daarom heb ik nr2 nu dus ook even op een laag pitje, want ik wil niet dat ik mezelf ga 'troosten' met hem. Ik denk dat ik hem dan wel te leuk ga vinden, en dat wil ik voorkomen. Pfff. Mannen... Je kunt er niet mee en niet zonder...
woensdag 16 november 2011 om 22:50
quote:xxjolandaxx schreef op 15 november 2011 @ 11:53:
[...]
Hoe is je lief erachter gekomen en hoe is dat afgelopen?
Het bleek dat mijn PC niet tegen hem te beveiligen is... en dat hij al mijn ww-den kan omzeilen.. en dat dus ook een keer gedaan heeft. En zo in mijn mailbox terecht gekomen is waar 2 jaar aan chats en mails opgeslagen stonden met minnaar..
In eerste instantie kon ik mijn koffers pakken, echter was dat zijn eerste opwelling (wat ik best goed kan begrijpen) ware het niet dat ik hem al jaren aangaf wat het probleem was, en waar ik mee zat. Na een paar keer therapie en een aantal gesprekken heeft hij geaccepteerd dat hij mij niet kan geven wat ik nodig heb (en ik ben daarin helemaal niet uitzonderlijk, vraag echt geen rare dingen) Ik heb nu dus een soort van vrijbriefje..
[...]
Hoe is je lief erachter gekomen en hoe is dat afgelopen?
Het bleek dat mijn PC niet tegen hem te beveiligen is... en dat hij al mijn ww-den kan omzeilen.. en dat dus ook een keer gedaan heeft. En zo in mijn mailbox terecht gekomen is waar 2 jaar aan chats en mails opgeslagen stonden met minnaar..
In eerste instantie kon ik mijn koffers pakken, echter was dat zijn eerste opwelling (wat ik best goed kan begrijpen) ware het niet dat ik hem al jaren aangaf wat het probleem was, en waar ik mee zat. Na een paar keer therapie en een aantal gesprekken heeft hij geaccepteerd dat hij mij niet kan geven wat ik nodig heb (en ik ben daarin helemaal niet uitzonderlijk, vraag echt geen rare dingen) Ik heb nu dus een soort van vrijbriefje..
donderdag 17 november 2011 om 09:06
quote:Piekelientje schreef op 15 november 2011 @ 11:54:
En daarom heb ik nr2 nu dus ook even op een laag pitje, want ik wil niet dat ik mezelf ga 'troosten' met hem. Ik denk dat ik hem dan wel te leuk ga vinden, en dat wil ik voorkomen. Pfff. Mannen... Je kunt er niet mee en niet zonder...
Klinkt verstandig.
Mijn lover zei me laatst ook iets van 'ik wil niet teveel gevoelens voor je, want dat maakt het te ingewikkeld, en ik wil niet dat je daarom bij je nr 1 weggaat. Je moet niet weggaan om mij maar als je uit elkaar gaat moet het om hem zijn, omdat je niet meer met hem verder kunt'. En daarin gaf ik hem gelijk. Eigenlijk zou je over je relatie met nr 1 moeten beslissen zonder enige invloed van nr 2 of je gevoel voor nr 2, maar t is lastig om dat los te zien...
Sensual_D, pfff, dat dat kan zeg, dat hij zomaar overal bij kon... Wel fijn dat hij inzag dat je hem al voor die tijd hebt aangegeven wat er was, en dat jullie in therapie zijn gegaan.
En daarom heb ik nr2 nu dus ook even op een laag pitje, want ik wil niet dat ik mezelf ga 'troosten' met hem. Ik denk dat ik hem dan wel te leuk ga vinden, en dat wil ik voorkomen. Pfff. Mannen... Je kunt er niet mee en niet zonder...
Klinkt verstandig.
Mijn lover zei me laatst ook iets van 'ik wil niet teveel gevoelens voor je, want dat maakt het te ingewikkeld, en ik wil niet dat je daarom bij je nr 1 weggaat. Je moet niet weggaan om mij maar als je uit elkaar gaat moet het om hem zijn, omdat je niet meer met hem verder kunt'. En daarin gaf ik hem gelijk. Eigenlijk zou je over je relatie met nr 1 moeten beslissen zonder enige invloed van nr 2 of je gevoel voor nr 2, maar t is lastig om dat los te zien...
Sensual_D, pfff, dat dat kan zeg, dat hij zomaar overal bij kon... Wel fijn dat hij inzag dat je hem al voor die tijd hebt aangegeven wat er was, en dat jullie in therapie zijn gegaan.
donderdag 17 november 2011 om 09:19
@vaintje Ik denk dat je gelijk hebt. Maar ik vraag me wel af of alle twijfels over mijn nr1 er ook zouden zijn zonder nr2. Ontbreekt er echt iets of is het een fase en waait het allemaal wel weer over.
@Sensual_D mijn grote angst maar wel bijzonder om te lezen hoe jullie er mee om zijn gegaan. Wil je iets meer kwijt over het probleem waar je mee zat en wat je nodig hebt? Betekent het dat jullie nu een "open" relatie hebben?
@Sensual_D mijn grote angst maar wel bijzonder om te lezen hoe jullie er mee om zijn gegaan. Wil je iets meer kwijt over het probleem waar je mee zat en wat je nodig hebt? Betekent het dat jullie nu een "open" relatie hebben?
donderdag 17 november 2011 om 11:39
@vaintje Herkenbaar, ik ken mijn nr2 al meer dan 5 jaar. Altijd wel een beetje flirten maar nooit meer tot begin van dit jaar ineens, beng. En dat had wel alles te maken met problemen die ik met nr1 had. Nu maanden verder is mijn relatie met nr1 echt verbeterd en doet hij ontzettend z'n best maar kan/wil ik nr2 niet loslaten.
donderdag 17 november 2011 om 23:40
quote:xxjolandaxx schreef op 17 november 2011 @ 09:19:
@Sensual_D mijn grote angst maar wel bijzonder om te lezen hoe jullie er mee om zijn gegaan. Wil je iets meer kwijt over het probleem waar je mee zat en wat je nodig hebt? Betekent het dat jullie nu een "open" relatie hebben?
Tja, wanneer kun je iets een open relatie noemen, ....
Hij weet dat ik een minnaar heb, hij weet ook waarom. Hij geeft aan het niet leuk te vinden maar het wel te accepteren omdat ik heel duidelijk aan kan geven waarom die persoon in mijn leven is, en ook waarom ik hem niet wil laten gaan.. We bespreken (op dit moment) verder niets, hij wil niets weten... dan laat ik dat zo.
@Sensual_D mijn grote angst maar wel bijzonder om te lezen hoe jullie er mee om zijn gegaan. Wil je iets meer kwijt over het probleem waar je mee zat en wat je nodig hebt? Betekent het dat jullie nu een "open" relatie hebben?
Tja, wanneer kun je iets een open relatie noemen, ....
Hij weet dat ik een minnaar heb, hij weet ook waarom. Hij geeft aan het niet leuk te vinden maar het wel te accepteren omdat ik heel duidelijk aan kan geven waarom die persoon in mijn leven is, en ook waarom ik hem niet wil laten gaan.. We bespreken (op dit moment) verder niets, hij wil niets weten... dan laat ik dat zo.
vrijdag 18 november 2011 om 08:29
Aangezien ik niet erg bekend ben met het leven met een minnaar... er is een speciaal iemand in mijn leven en we hebben regelmatig contact met elkaar. Er is wat seksuele spanning maar.......... ik ben er net achter dat hij meerdere vrouwen "heeft".
Is het raar dat ik dat niet wil? Ik weet dat ik niks van hem mag verwachten maar eigenlijk vind ik mezelf te leuk om een 4e of 5e keus te zijn..
Herkent iemand dit?
Is het raar dat ik dat niet wil? Ik weet dat ik niks van hem mag verwachten maar eigenlijk vind ik mezelf te leuk om een 4e of 5e keus te zijn..
Herkent iemand dit?
vrijdag 18 november 2011 om 09:27
Dame30, dat zou ik zelf ook niet willen. Voor mij moet het toch iets speciaals zijn, iets tussen "ons" tweeën. Er moet toch een bepaalde band zijn, een bepaald gevoel waardoor het zo uniek wordt. Dat lukt volgens mij niet als hij meerdere vrouwen heeft....Maar er zullen ook vrouwen zijn die dat geen probleem vinden hoor, zolang het maar leuk en lekker is!
vrijdag 18 november 2011 om 09:32
Dame30, ik heb er ook geen ervaring mee. Mijn minnaar is vrijgezel, en heeft in de tijd dat hij mij kent geen andere vrouw meer gehad. Maar mocht hij wel gaan seksen met een ander, prima, kan ik niets van zeggen. Ik ben op zich ook niet snel jaloers geloof ik.
Andersom ziet mijn minnaar zichzelf niet als tweede keus, juist niet geloof ik. De eerste paar keer streelde het hem juist dat ik met hem seks wilde, ook al ben ik getrouwd. Ik gaf blijkbaar de voorkeur aan hem boven mijn man, en dus was hij geen tweede keus.
Andersom ziet mijn minnaar zichzelf niet als tweede keus, juist niet geloof ik. De eerste paar keer streelde het hem juist dat ik met hem seks wilde, ook al ben ik getrouwd. Ik gaf blijkbaar de voorkeur aan hem boven mijn man, en dus was hij geen tweede keus.
vrijdag 18 november 2011 om 10:09
@dame30 Minnaar was in eerste instantie getrouwd. We misten allebei "iets" in ons huwelijk wat we wel bij elkaar vonden. Inmiddels is minnaar (bijna) gescheiden en leeft al maanden als vrijgezel. Hij kan dus doen en laten wat hij wil maar ik zou het toch geen fijn idee vinden als hij nog 1 of 2 sv zou hebben. Slaat nergens op, ik weet het. Dus dame30 als je nu nog terug kan zou ik dat doen, als je eenmaal de eerste stap hebt gezet wordt het alleen maar moeilijker en loop je het risico dat je je grenzen gaat verleggen.
vrijdag 18 november 2011 om 11:02
Ik ben er vrij snel uit.
Dit is niet wat ik wil, nummertje zoveel...
Jammer, maar helaas... his loss
Volgende "probleem".. we hebben dus een afspraak staan.
Is het wijs van tevoren te zeggen dat seks er niet meer in zit? Op zich zijn we vrienden, maar mn hele gevoel druist tegen deze date in op het moment.
Ik vind het prima om een avondje uit te gaan met hem, maar ergens "voel" ik me verplicht mijn zienswijze aan hem kenbaar te maken.
Dit is niet wat ik wil, nummertje zoveel...
Jammer, maar helaas... his loss
Volgende "probleem".. we hebben dus een afspraak staan.
Is het wijs van tevoren te zeggen dat seks er niet meer in zit? Op zich zijn we vrienden, maar mn hele gevoel druist tegen deze date in op het moment.
Ik vind het prima om een avondje uit te gaan met hem, maar ergens "voel" ik me verplicht mijn zienswijze aan hem kenbaar te maken.
vrijdag 18 november 2011 om 13:59
Dame30, als deze man die vriend is waar je al eens een ander topic over hebt geopend zou ik zeggen: NIET DOEN!'
Je man is al achterdochtig naar deze man toe, hij houdt jullie in de gaten en het komt uit.
Het gaat je je huwelijk kosten.....
Wat betreft de date, maak het zeker kenbaar...maar nog beter is om de date af te zeggen, als je toch afspreekt wint je gevoel het van je verstand en belanden jullie toch "in bed".
Je man is al achterdochtig naar deze man toe, hij houdt jullie in de gaten en het komt uit.
Het gaat je je huwelijk kosten.....
Wat betreft de date, maak het zeker kenbaar...maar nog beter is om de date af te zeggen, als je toch afspreekt wint je gevoel het van je verstand en belanden jullie toch "in bed".
vrijdag 18 november 2011 om 14:56
Nee het is een andere man
In principe is het een gewone afspraak, om elkaar beter te leren kennen. Maar omdat er allerlei dingen zijn uitgesproken, gingen we er zo goed als vanuit dat er seks in zat.
Ik kan het voor mijn gevoel niet meer, maar... moet ik dat uitspreken naar hem toe? Er is nik afgesproken verder ofzo, we hebben alleen verwachtingen geschept. Ik vind het raar om dan te zeggen: goh, luister eens, seks zit er niet in. Of is dat niet raar?
In principe is het een gewone afspraak, om elkaar beter te leren kennen. Maar omdat er allerlei dingen zijn uitgesproken, gingen we er zo goed als vanuit dat er seks in zat.
Ik kan het voor mijn gevoel niet meer, maar... moet ik dat uitspreken naar hem toe? Er is nik afgesproken verder ofzo, we hebben alleen verwachtingen geschept. Ik vind het raar om dan te zeggen: goh, luister eens, seks zit er niet in. Of is dat niet raar?
vrijdag 18 november 2011 om 17:11
Dag dames. Ik ben momenteel even hevig aan het twijfelen... Heb eigenlijk voor mezelf vastgesteld dat ik och wel verder wil met mijn nr.1. Maar ergens vindt mijn brave kant dan dat ik mijn minnaar moet opgeven. En dat wil ik (nog) niet. Juist omdat ik bang ben dat we dan weer in diezelfde sleur komen. Maar het contact met minnaar staat wel op een laag pitje. Ik zou normaal eigenlijk op dit moment in zn bed liggen. En toch zit ik thuis, achter de laptop.
Wat voor mij eigenlijk de doorslag gaf om te besluiten dat ik echt met nr1 verder wil, is heel raar. Ik kwam gisteren een vrouw tegen die altijd bij ons in de buurt heeft gewoond, en die was zwanger. Ineens -patsboem- was daar dat stemmetje dat me er op wees dat ik dat ook altijd zo graag wou. Maar ach, dat kan over een jaar of wat ook nog wel.
En toch, het huisje-boompje-beestje-gebeuren...
Nou goed, later op de dag komt nr1 thuis en vertelt een niet echt goed gesprek met zn baas te hebben gehad. Het komt erop neer dat ie op zn tenen moet lopen, anders ligt ie er uit (en eerlijk gezegd voelt hij de bui al hangen, staat op zeer slechte voet met baas). En die mededeling riep ineens zoveel emoties bij me op... Terwijl ik eerder een hele tijd 'vanaf de zijlijn' mn relatie heb beleefd, was nu alles ineens terug...
Ik weet nu wel zeker dat ik niet weg ga bij nr.1, maar misschien wel een tijdje voor mezelf nodig heb. Dingen doen die ik leuk vind, even 'rondfladderen' zonder rekening met een ander te hoeven houden, zoals iemand het hier een keer zo mooi zei.
Zo. Dat was dat. Om nu eens te reageren op @dame30:
Mijn minnaar heeft dat ook hoor. Hij heeft me nog voor onze eerste keer verteld dat hij NIET monogaam is, en nooit zal zweren trouw te blijven. Maar als ik bij hem ben, zorgt hi jwel dat ik het gevoel heb dat ik de enige ben. Terwijl ik echt wel weet dat ie t nog af en toe met 'een vriendin' doet. En volgens mij zelfs met zn ex... Maar hee, zijn leven. Moet ie lekker zelf weten.
Wat voor mij eigenlijk de doorslag gaf om te besluiten dat ik echt met nr1 verder wil, is heel raar. Ik kwam gisteren een vrouw tegen die altijd bij ons in de buurt heeft gewoond, en die was zwanger. Ineens -patsboem- was daar dat stemmetje dat me er op wees dat ik dat ook altijd zo graag wou. Maar ach, dat kan over een jaar of wat ook nog wel.
En toch, het huisje-boompje-beestje-gebeuren...
Nou goed, later op de dag komt nr1 thuis en vertelt een niet echt goed gesprek met zn baas te hebben gehad. Het komt erop neer dat ie op zn tenen moet lopen, anders ligt ie er uit (en eerlijk gezegd voelt hij de bui al hangen, staat op zeer slechte voet met baas). En die mededeling riep ineens zoveel emoties bij me op... Terwijl ik eerder een hele tijd 'vanaf de zijlijn' mn relatie heb beleefd, was nu alles ineens terug...
Ik weet nu wel zeker dat ik niet weg ga bij nr.1, maar misschien wel een tijdje voor mezelf nodig heb. Dingen doen die ik leuk vind, even 'rondfladderen' zonder rekening met een ander te hoeven houden, zoals iemand het hier een keer zo mooi zei.
Zo. Dat was dat. Om nu eens te reageren op @dame30:
Mijn minnaar heeft dat ook hoor. Hij heeft me nog voor onze eerste keer verteld dat hij NIET monogaam is, en nooit zal zweren trouw te blijven. Maar als ik bij hem ben, zorgt hi jwel dat ik het gevoel heb dat ik de enige ben. Terwijl ik echt wel weet dat ie t nog af en toe met 'een vriendin' doet. En volgens mij zelfs met zn ex... Maar hee, zijn leven. Moet ie lekker zelf weten.
vrijdag 18 november 2011 om 18:30
Hallo allemaal,
Heftige dingen allemaal en een hele boel dilemma's in een heleboel levens. Ik vind dit een heel mooi topic en ik kon mijzelf ook echt scharen achter het feit dat ik nooit verliefd wilde worden op de vrouw waar ik een relatie mee begonnen ben.Toen het ook begon was dat een duidelijke afspraak tussen betrokkenen en toen we eraan begonnen wisten we nog niet waar dit eindigen kon...
Om "on topic" te blijven kan ik dus zeggen dat ik het niet kan, ik heb de slag "verloren en ben verliefd geworden wat inmiddels al verder is en nu heet 'houden van". Ik ben van thuis weg al een paar maanden en probeer de zaken op de rails te krijgen. Nieuwe nr.1 zit nog thuis in haar relatie en kan nog geen kant op voor haar gevoel, maar ook daar thuis zullen knopen doorgehakt moeten gaan worden. Afijn, Jan Jurk is hartstikke bang natuurlijk en loopt met zijn billen bij elkaar en kan alleen maar afwachten.
Ik vind het nog steeds heel bijzonder om te zien hier dat de beelden en belevingen van de mensen hier zo verdeeld zijn. Terwijl dat natuurlijk ook wel heel logisch is. Ik kan heel duidelijk de scheidslijn zien tussen mannen en vrouwen en hun beleving. Ik kan duidelijk zien dat er hier mensen zitten te posten die in het stadium van "verliefd" zijn en er tegen vechten. Ik kan duidelijk zien dat er hier mensen posten die houden van hun nr.1 en nr. 2 ernaast puur voor de lust hebben. Er zijn mensen die willen kiezen tussen nr. 1 en nr.2 en er zijn mensen die stellig zeggen dat nr 1 ondanks zijn of haar minpunten nooit verlaten zullen worden. Daarnaast de mensen die een minnaar of minnares vanuit hun principes veroordelen maar die komen meest maar kort hun ongenoegen spuien
Wat ik nu eigenlijk als vraagstelling zou willen neerzetten "binnen" dit topic is het volgende:
Wat als blijkt dat nr. 2 de liefde van je leven is, de soulmate die jou als persoon laat stijgen tot ongekende hoogten en je eigenlijk niet meer zonder wil. Ben je dan nog zo stellig dat je nr. 1 nooit zou verlaten? Wat zouden dan de redenen nog zijn die jou zouden tegenhouden dat niet te doen?
Feitelijk is dit misschien niet helemaal op zijn plek hier, maar ik zie veel worstelingen en ben gewoon een nieuwsgierig baasje
Niemand is tot antwoorden verplicht trouwens... Ik zal zelf ook weer wat regelmatiger komen hier trouwens, niet bang wezen voor heel veel van dit soort verhalen, ik zal me beperken tot kortere postings maar wilde gewoon deze vraag algemeen stellen...
@ Stew: Hoe is het aan die kant van het scherm?
JJ
Heftige dingen allemaal en een hele boel dilemma's in een heleboel levens. Ik vind dit een heel mooi topic en ik kon mijzelf ook echt scharen achter het feit dat ik nooit verliefd wilde worden op de vrouw waar ik een relatie mee begonnen ben.Toen het ook begon was dat een duidelijke afspraak tussen betrokkenen en toen we eraan begonnen wisten we nog niet waar dit eindigen kon...
Om "on topic" te blijven kan ik dus zeggen dat ik het niet kan, ik heb de slag "verloren en ben verliefd geworden wat inmiddels al verder is en nu heet 'houden van". Ik ben van thuis weg al een paar maanden en probeer de zaken op de rails te krijgen. Nieuwe nr.1 zit nog thuis in haar relatie en kan nog geen kant op voor haar gevoel, maar ook daar thuis zullen knopen doorgehakt moeten gaan worden. Afijn, Jan Jurk is hartstikke bang natuurlijk en loopt met zijn billen bij elkaar en kan alleen maar afwachten.
Ik vind het nog steeds heel bijzonder om te zien hier dat de beelden en belevingen van de mensen hier zo verdeeld zijn. Terwijl dat natuurlijk ook wel heel logisch is. Ik kan heel duidelijk de scheidslijn zien tussen mannen en vrouwen en hun beleving. Ik kan duidelijk zien dat er hier mensen zitten te posten die in het stadium van "verliefd" zijn en er tegen vechten. Ik kan duidelijk zien dat er hier mensen posten die houden van hun nr.1 en nr. 2 ernaast puur voor de lust hebben. Er zijn mensen die willen kiezen tussen nr. 1 en nr.2 en er zijn mensen die stellig zeggen dat nr 1 ondanks zijn of haar minpunten nooit verlaten zullen worden. Daarnaast de mensen die een minnaar of minnares vanuit hun principes veroordelen maar die komen meest maar kort hun ongenoegen spuien
Wat ik nu eigenlijk als vraagstelling zou willen neerzetten "binnen" dit topic is het volgende:
Wat als blijkt dat nr. 2 de liefde van je leven is, de soulmate die jou als persoon laat stijgen tot ongekende hoogten en je eigenlijk niet meer zonder wil. Ben je dan nog zo stellig dat je nr. 1 nooit zou verlaten? Wat zouden dan de redenen nog zijn die jou zouden tegenhouden dat niet te doen?
Feitelijk is dit misschien niet helemaal op zijn plek hier, maar ik zie veel worstelingen en ben gewoon een nieuwsgierig baasje
Niemand is tot antwoorden verplicht trouwens... Ik zal zelf ook weer wat regelmatiger komen hier trouwens, niet bang wezen voor heel veel van dit soort verhalen, ik zal me beperken tot kortere postings maar wilde gewoon deze vraag algemeen stellen...
@ Stew: Hoe is het aan die kant van het scherm?
JJ
vrijdag 18 november 2011 om 19:18
quote:JanJurk schreef op 18 november 2011 @ 18:30:
Wat als blijkt dat nr. 2 de liefde van je leven is, de soulmate die jou als persoon laat stijgen tot ongekende hoogten en je eigenlijk niet meer zonder wil. Ben je dan nog zo stellig dat je nr. 1 nooit zou verlaten? Wat zouden dan de redenen nog zijn die jou zouden tegenhouden dat niet te doen?
Hey JJ.. gezellig dat je ook weer eens langs waait!
(jeetje zeg.. gaat er wel heftig aan toe in je leventje he?)
Ja ik ben na die conclusie nog steeds stellig, ik hou van mij nr1 en het houden van mijn nr2 is erbij gekomen, wat geen afbreuk heeft gehad op het houden van mijn nr1...
Ik kan nooit, maar dan ook nooit zeggen "Ik zal mijn nr1 nooit verlaten" Maar weet wel dat ik hem niet voor mijn nr2 zal verlaten. Ondanks dat hij mijn soulmate is, en ik van hem hou..
Ik heb geleerd van 2 mannen te houden, en de 1 niet te laten vallen omdat er een 2e is bij gekomen...
Wat als blijkt dat nr. 2 de liefde van je leven is, de soulmate die jou als persoon laat stijgen tot ongekende hoogten en je eigenlijk niet meer zonder wil. Ben je dan nog zo stellig dat je nr. 1 nooit zou verlaten? Wat zouden dan de redenen nog zijn die jou zouden tegenhouden dat niet te doen?
Hey JJ.. gezellig dat je ook weer eens langs waait!
(jeetje zeg.. gaat er wel heftig aan toe in je leventje he?)
Ja ik ben na die conclusie nog steeds stellig, ik hou van mij nr1 en het houden van mijn nr2 is erbij gekomen, wat geen afbreuk heeft gehad op het houden van mijn nr1...
Ik kan nooit, maar dan ook nooit zeggen "Ik zal mijn nr1 nooit verlaten" Maar weet wel dat ik hem niet voor mijn nr2 zal verlaten. Ondanks dat hij mijn soulmate is, en ik van hem hou..
Ik heb geleerd van 2 mannen te houden, en de 1 niet te laten vallen omdat er een 2e is bij gekomen...
vrijdag 18 november 2011 om 21:05
Jj, het is inderdaad erg interessant om lezen hoe iedereen anders over zijn/haar minnaar denkt hoe iedereen het contact met zijn/haar minnaar beleeft. Zoals ik er zelf tot nu toe in sta ben ik niet verliefd en hoop dat ook niet te worden. Maar dat was jou bedoeling ook....en toch is het je gebeurd.
Daar gaat ook je stelling over.
Waarom ik mijn nummer 1 niet zou verlaten als mijn minnaar de ware zou zijn:
Nou, ik ben getrouwd geweest, heb erna nog een relatie gehad met een andere man en woon nu samen met mijn vriend, nummer 1 zal ik maar zeggen.
Voor mij zijn ze allemaal op een bepaalde manier speciaal, ze hebben allemaal wel iets wat me aanspreekt. En ja, op alledrie ben ik verliefd geweest en heb ik van gehouden. Van mijn vriend houd ik nog steeds. Voor mij bestaat er niet echt een ware. Ik kan met iedereen waar ik van hou gelukkig worden. Daarom blijf ik dus nu bij mijn vriend. Met mijn minnaar zou ik nooit verder gaan dan dit, daar verschillen we teveel voor.
Ik heb dus makkelijk praten....
Sensual, je omschrijft precies hoe ik mijn leventje momenteel ervaar met nummer1 en minnaar.
Daar gaat ook je stelling over.
Waarom ik mijn nummer 1 niet zou verlaten als mijn minnaar de ware zou zijn:
Nou, ik ben getrouwd geweest, heb erna nog een relatie gehad met een andere man en woon nu samen met mijn vriend, nummer 1 zal ik maar zeggen.
Voor mij zijn ze allemaal op een bepaalde manier speciaal, ze hebben allemaal wel iets wat me aanspreekt. En ja, op alledrie ben ik verliefd geweest en heb ik van gehouden. Van mijn vriend houd ik nog steeds. Voor mij bestaat er niet echt een ware. Ik kan met iedereen waar ik van hou gelukkig worden. Daarom blijf ik dus nu bij mijn vriend. Met mijn minnaar zou ik nooit verder gaan dan dit, daar verschillen we teveel voor.
Ik heb dus makkelijk praten....
Sensual, je omschrijft precies hoe ik mijn leventje momenteel ervaar met nummer1 en minnaar.
vrijdag 18 november 2011 om 22:22
Ha die JanJurk! Jeetje, wat zal jij gespierde billen hebben zeg
De afweging is voor mij nooit geweest: "ben ik liever bij mijn nummer 2 dan mijn nummer 1?" De afweging is: "ben ik liever zonder mijn nummer 1 dan met". Ik denk dat het bijzonder ongezond is je nr 1 te verlaten voor 2, eerst moet je het maar eens goed hebben met jezelf als je uit elkaar gaat. Wonden likken, helen. Dat je minna(a)r(es) in beeld blijft is natuurlijk een soort van logisch, al zou het wellicht eigenlijk beter zijn om het ook even zonder 2 te doen.. maar goed, dat is de rationele rooss die nu bovendrijft.
Als het gevoel van "de ware" wederzijds is, zou een LAT relatie een optie zijn naar mijn idee. Nummers 2 die nummers 1 worden.. daar hoort ook wederom de sleur en de gewoonte bij. Wedden dat het over 5 jaar niet spannend meer is?
De afweging is voor mij nooit geweest: "ben ik liever bij mijn nummer 2 dan mijn nummer 1?" De afweging is: "ben ik liever zonder mijn nummer 1 dan met". Ik denk dat het bijzonder ongezond is je nr 1 te verlaten voor 2, eerst moet je het maar eens goed hebben met jezelf als je uit elkaar gaat. Wonden likken, helen. Dat je minna(a)r(es) in beeld blijft is natuurlijk een soort van logisch, al zou het wellicht eigenlijk beter zijn om het ook even zonder 2 te doen.. maar goed, dat is de rationele rooss die nu bovendrijft.
Als het gevoel van "de ware" wederzijds is, zou een LAT relatie een optie zijn naar mijn idee. Nummers 2 die nummers 1 worden.. daar hoort ook wederom de sleur en de gewoonte bij. Wedden dat het over 5 jaar niet spannend meer is?
