Geld & Recht
alle pijlers
Co-ouderschap en KA
vrijdag 9 december 2011 om 01:06
Mijn 1e vrouw en ik hebben bij onze scheiding een onderlinge overeenkomst voor co-ouderschap gesloten. Onze zoon (toen 2, nu 6) verbleef elke week 4 dagen bij haar en 3 dagen bij mij. Ik betaalde ¤85 KA voor dat verschil in dagen verzorging. Achteraf gezien is dat belachelijk, aangezien zij door de GBA inschrijving van onze zoon op haar adres aanspraak kon maken op duizenden ¤ heffingskortingen en de KBS.
Mijn 2e vrouw vertrok afgelopen maart met onze dochter (toen 6 mnd oud) uit onze gezamenlijke woning en ging 90km verderop wonen. Ik betaal ¤150 KA voor mijn dochter via een beschikking (verzoekschrift van 2e vrouw zonder verweer van mijn kant).
Volgen jullie het nog?
Augustus dit jaar verbreekt mijn 1e vrouw de co-ouderschapsovereenkomst door 70km hier vandaan met een andere man te gaan samenwonen en onze zoon mee te nemen. Hij gaat nu daar naar school. Ik heb bezwaar gemaakt maar ze heeft haar zin doorgezet.
Deels via de gezamenlijke advocaat van mijn exen (jawel) en daarna onderling (ik tegen 2 exen die samen optrekken) zijn we gedrieën tot overeenstemming gekomen dat mijn kinderen nu 1 weekend in de 2 weken gezamenlijk bij mij doorbrengen.
1e vrouw stuurt nu bericht dat ze, vanwege haar ‘verhuizing’ met onze zoon nu ook ¤150 KA eist.
Ik kan ondertussen amper de boodschappen nog betalen. Laat staan nieuwe kleren kopen of iets leuks doen met de kinderen. God verhoede dat ik mijn baan kwijtraak.
Ik ben van mening dat mijn 1e vrouw zelf de financiële gevolgen van het éénzijdig verbreken van onze wettelijk bindende co-ouderschapsovereenkomst mag dragen, maar ik ben me ondertussen ernstig bewust van de (advocaat)kosten van civiele procedures en de willekeur van rechterlijke uitspraken aangaande het toekennen van KA.
Inhuren van een advocaat en/of een procedure bij de rechtbank sleuren me beiden vroeger of later de schuldsanering in zonder uitzicht op verbetering van de situatie. Wat is wijsheid?
(het onbeschrijflijke verdriet van een vader die niet voor z'n kinderen mag zorgen heb ik achterwege gelaten)
Mijn 2e vrouw vertrok afgelopen maart met onze dochter (toen 6 mnd oud) uit onze gezamenlijke woning en ging 90km verderop wonen. Ik betaal ¤150 KA voor mijn dochter via een beschikking (verzoekschrift van 2e vrouw zonder verweer van mijn kant).
Volgen jullie het nog?
Augustus dit jaar verbreekt mijn 1e vrouw de co-ouderschapsovereenkomst door 70km hier vandaan met een andere man te gaan samenwonen en onze zoon mee te nemen. Hij gaat nu daar naar school. Ik heb bezwaar gemaakt maar ze heeft haar zin doorgezet.
Deels via de gezamenlijke advocaat van mijn exen (jawel) en daarna onderling (ik tegen 2 exen die samen optrekken) zijn we gedrieën tot overeenstemming gekomen dat mijn kinderen nu 1 weekend in de 2 weken gezamenlijk bij mij doorbrengen.
1e vrouw stuurt nu bericht dat ze, vanwege haar ‘verhuizing’ met onze zoon nu ook ¤150 KA eist.
Ik kan ondertussen amper de boodschappen nog betalen. Laat staan nieuwe kleren kopen of iets leuks doen met de kinderen. God verhoede dat ik mijn baan kwijtraak.
Ik ben van mening dat mijn 1e vrouw zelf de financiële gevolgen van het éénzijdig verbreken van onze wettelijk bindende co-ouderschapsovereenkomst mag dragen, maar ik ben me ondertussen ernstig bewust van de (advocaat)kosten van civiele procedures en de willekeur van rechterlijke uitspraken aangaande het toekennen van KA.
Inhuren van een advocaat en/of een procedure bij de rechtbank sleuren me beiden vroeger of later de schuldsanering in zonder uitzicht op verbetering van de situatie. Wat is wijsheid?
(het onbeschrijflijke verdriet van een vader die niet voor z'n kinderen mag zorgen heb ik achterwege gelaten)
zaterdag 10 december 2011 om 12:26
quote:ladyziva schreef op 10 december 2011 @ 11:40:
Allereerst wil ik je even een geven voor deze k**situatie. Ik heb jaren in de jeugdhulpverlening gezeten en heb dit dus ook heel vaak voorbij zien komen.
Wat ik heel jammer vind is dat je alleen maar in problemen zit te denken i.p.v. in oplossingen. Er zijn al een paar goede suggesties gedaan en daar reageer je amper op, terwijl andere suggesties je helpen te verzanden in probleemdenken. Niet doen. Jij bent meer waard dan dat en je kindjes ook. Voor elk probleem is een oplossing, soms duurt het alleen wat langer, dus kop op!!
Maar eigenlijk mis ik een groot ding in dit geheel: WAT WIL JIJ???
Heb je al eens gebeld met jeugdzorg of de Raad voor de Kinderbescherming? Voor mediation??? Dit was (mijn info is wat gedateerd...) eerst mogelijk ter preventie van een rechtszaak en mogelijke schade voor het kind.
Je kunt ook overwegen om naar een rechtenfaculteit te gaan en je casus daar aan studenten voor te leggen. Het kan je in ieder geval heel veel informatie opleveren.
Wat een k**zooi! Erg voor jou en je kinderen. Ik heb het hele topic gelezen, vind inderdaad dat je erg zwart denkt, maar kan me het eigenlijk ook wel erg goed voorstellen. Ik kan je helaas geen goede raad geven, heb gelukkig zelf hier niet mee te maken. Ik heb ook je berekening gelezen. Is er een mogelijkheid dat je je vaste lasten wat na beneden brengt? Elke ¤50,- is meegeholpen lijkt me? En verder misschien inderdaad probeert om je inkomsten te vergroten? Bijbeunen in de avonduren? Of wat dan ook? Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet zou weten hoe ik me van ¤200,- p.m. zou moeten redden. Misschien stomme vraag, maar werk je fulltime? Of is daar misschien een mogelijkheid je inkomen te vergroten? Overleg eens met je werkgever of hij misschien mogelijkheden voor je ziet. Ik weet dat het je voorlopig niet gaat helpen om je kinderen meer te zien, maar het kan je leven wel iets veraangenamen, ook in de periode dat je kinderen er wel zijn.
Ik heb bovenstaande post er even uitgehaald, omdat ik vind dat daar erg goede adviezen in staan.
Veel sterkte!
Allereerst wil ik je even een geven voor deze k**situatie. Ik heb jaren in de jeugdhulpverlening gezeten en heb dit dus ook heel vaak voorbij zien komen.
Wat ik heel jammer vind is dat je alleen maar in problemen zit te denken i.p.v. in oplossingen. Er zijn al een paar goede suggesties gedaan en daar reageer je amper op, terwijl andere suggesties je helpen te verzanden in probleemdenken. Niet doen. Jij bent meer waard dan dat en je kindjes ook. Voor elk probleem is een oplossing, soms duurt het alleen wat langer, dus kop op!!
Maar eigenlijk mis ik een groot ding in dit geheel: WAT WIL JIJ???
Heb je al eens gebeld met jeugdzorg of de Raad voor de Kinderbescherming? Voor mediation??? Dit was (mijn info is wat gedateerd...) eerst mogelijk ter preventie van een rechtszaak en mogelijke schade voor het kind.
Je kunt ook overwegen om naar een rechtenfaculteit te gaan en je casus daar aan studenten voor te leggen. Het kan je in ieder geval heel veel informatie opleveren.
Wat een k**zooi! Erg voor jou en je kinderen. Ik heb het hele topic gelezen, vind inderdaad dat je erg zwart denkt, maar kan me het eigenlijk ook wel erg goed voorstellen. Ik kan je helaas geen goede raad geven, heb gelukkig zelf hier niet mee te maken. Ik heb ook je berekening gelezen. Is er een mogelijkheid dat je je vaste lasten wat na beneden brengt? Elke ¤50,- is meegeholpen lijkt me? En verder misschien inderdaad probeert om je inkomsten te vergroten? Bijbeunen in de avonduren? Of wat dan ook? Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet zou weten hoe ik me van ¤200,- p.m. zou moeten redden. Misschien stomme vraag, maar werk je fulltime? Of is daar misschien een mogelijkheid je inkomen te vergroten? Overleg eens met je werkgever of hij misschien mogelijkheden voor je ziet. Ik weet dat het je voorlopig niet gaat helpen om je kinderen meer te zien, maar het kan je leven wel iets veraangenamen, ook in de periode dat je kinderen er wel zijn.
Ik heb bovenstaande post er even uitgehaald, omdat ik vind dat daar erg goede adviezen in staan.
Veel sterkte!
zaterdag 10 december 2011 om 12:38
Mijn ex zou willen dat hij jou was, die betaalt namelijk 700 euro per maand voor twee kinderen tot hun 18e verjaardag + de helft van medische onkosten, en twee culbjes + de helft van een priveschool. Nee, mijn ex is niet bijzonder rijk, en ik ook niet, maar zo heeft de rechter het besloten. En die kijken hier (niet in NL) helemaal niet naar draagkracht.
Dat jij een klein inkomen hebt wil nog niet zeggen dat je kinderen daarom minder eten.
Dat jij een klein inkomen hebt wil nog niet zeggen dat je kinderen daarom minder eten.
zaterdag 10 december 2011 om 13:04
quote:ladyziva schreef op 10 december 2011 @ 11:40:
Heb je al eens gebeld met jeugdzorg of de Raad voor de Kinderbescherming? Voor mediation??? Dit was (mijn info is wat gedateerd...) eerst mogelijk ter preventie van een rechtszaak en mogelijke schade voor het kind.
Thnx for the hug.
Ik heb iedereen gebeld, alles uitgezocht. Trust me. Jeugdzorg zei 'veel sterkte' en de exen weigeren mediation. Advies kan ik overal krijgen; een huurhuis van ¤300 echter niet en een gratis advocaat ook niet.
Alle alimentatiebetalende Jan Modalen zullen het beamen; we're fucked.
En kap eens met dat 'slachtofferrol'. It's not paranoia when they're really after you!
Heb je al eens gebeld met jeugdzorg of de Raad voor de Kinderbescherming? Voor mediation??? Dit was (mijn info is wat gedateerd...) eerst mogelijk ter preventie van een rechtszaak en mogelijke schade voor het kind.
Thnx for the hug.
Ik heb iedereen gebeld, alles uitgezocht. Trust me. Jeugdzorg zei 'veel sterkte' en de exen weigeren mediation. Advies kan ik overal krijgen; een huurhuis van ¤300 echter niet en een gratis advocaat ook niet.
Alle alimentatiebetalende Jan Modalen zullen het beamen; we're fucked.
En kap eens met dat 'slachtofferrol'. It's not paranoia when they're really after you!
zaterdag 10 december 2011 om 13:06
Zo, en nu ik even all reacties heb gelezen;
Ik vind je een zeur en je zwelgt in zelfmedelijden. Wees pro-actief en ga kijken wat je wel kunt doen om de situatie te verbeteren.
Missschien kun je verhuizen naar een andere plaats zodat je minder hoeft te reizen en je je kinderen meer kunt zien. Of is dat niet je echte issue? Is je echte issue dat je 200 euro per maand overhoudt? Misschien een betere baan zoeken? Baantje erbij?
Of is dat niet je echte issue? Misschien is je issue dat je een advocaat wil, maar hem niet kunt betalen? Of misschien wil je in je hart wel helemaal geen advocaat en naar de rechtbank, want misschien zegt de rechter wel; jij moet 200 euro per kind betalen.
Of is dat niet je echte issue?
En ja, ik weet waar ik het over heb. Want ik ben verhuisd met twee kleine kinderen, toen mijn ex het huis uit weigerde te gaan. Ver weg ook nog eens, want een woning in mijn woonplaats kon ik niet vinden. Alles heb ik nieuw moeten kopen, want hij weigerde spullen uit het huis te geven. Had ik daar geld voor? Nee. Dus zocht ik een andere baan, en begon helemaal overnieuw.
Als jij met mijn ex zou spreken zouden jullie het vast goed kunnen vinden want hij vindt zichzelf zoooo zielig, in de steek gelaten en kaalgeplukt door mij. Maar misschien is dat wel niet de echte issue?
Ik vind je een zeur en je zwelgt in zelfmedelijden. Wees pro-actief en ga kijken wat je wel kunt doen om de situatie te verbeteren.
Missschien kun je verhuizen naar een andere plaats zodat je minder hoeft te reizen en je je kinderen meer kunt zien. Of is dat niet je echte issue? Is je echte issue dat je 200 euro per maand overhoudt? Misschien een betere baan zoeken? Baantje erbij?
Of is dat niet je echte issue? Misschien is je issue dat je een advocaat wil, maar hem niet kunt betalen? Of misschien wil je in je hart wel helemaal geen advocaat en naar de rechtbank, want misschien zegt de rechter wel; jij moet 200 euro per kind betalen.
Of is dat niet je echte issue?
En ja, ik weet waar ik het over heb. Want ik ben verhuisd met twee kleine kinderen, toen mijn ex het huis uit weigerde te gaan. Ver weg ook nog eens, want een woning in mijn woonplaats kon ik niet vinden. Alles heb ik nieuw moeten kopen, want hij weigerde spullen uit het huis te geven. Had ik daar geld voor? Nee. Dus zocht ik een andere baan, en begon helemaal overnieuw.
Als jij met mijn ex zou spreken zouden jullie het vast goed kunnen vinden want hij vindt zichzelf zoooo zielig, in de steek gelaten en kaalgeplukt door mij. Maar misschien is dat wel niet de echte issue?
zaterdag 10 december 2011 om 13:07
quote:pinks schreef op 10 december 2011 @ 11:41:
[...]
Lijkt mij overigens te doen.
Maar weet je; kinderen kosten geld. Dat wist je toch toen je er aan begon? Dus misschien moet je je niet afvragen 'hoe kan ik minder betalen', maar 'hoe kan ik meer verdienen'.Als je van tevoren rekening moet houden met alles wat zou kunnen gebeuren, kun je niet aan kinderen beginnen en sterven we uit.
[...]
Lijkt mij overigens te doen.
Maar weet je; kinderen kosten geld. Dat wist je toch toen je er aan begon? Dus misschien moet je je niet afvragen 'hoe kan ik minder betalen', maar 'hoe kan ik meer verdienen'.Als je van tevoren rekening moet houden met alles wat zou kunnen gebeuren, kun je niet aan kinderen beginnen en sterven we uit.
zaterdag 10 december 2011 om 13:10
Graag gedaan, je verdient hem.
En als de dames dat niet willen, tja, dan kun je ook niet bemiddelen...
Blijft mijn vraag staan: Wat wil jij? Krijg je irl steun van mensen om je heen? Is er een mogelijkheid om een gezamenlijke kennis eens erbij te betrekken en samen aan tafel te gaan zitten?
Ik wil echt met je meedenken, maar dat kan alleen vanuit jouw doel en niet vanuit je pijn (deze is wel terecht).
En als de dames dat niet willen, tja, dan kun je ook niet bemiddelen...
Blijft mijn vraag staan: Wat wil jij? Krijg je irl steun van mensen om je heen? Is er een mogelijkheid om een gezamenlijke kennis eens erbij te betrekken en samen aan tafel te gaan zitten?
Ik wil echt met je meedenken, maar dat kan alleen vanuit jouw doel en niet vanuit je pijn (deze is wel terecht).
zaterdag 10 december 2011 om 13:15
quote:hatseklats schreef op 10 december 2011 @ 12:26:
[...]
Wat een k**zooi! Erg voor jou en je kinderen. Ik heb het hele topic gelezen, vind inderdaad dat je erg zwart denkt, maar kan me het eigenlijk ook wel erg goed voorstellen. Ik kan je helaas geen goede raad geven, heb gelukkig zelf hier niet mee te maken. Ik heb ook je berekening gelezen. Is er een mogelijkheid dat je je vaste lasten wat na beneden brengt? Elke ¤50,- is meegeholpen lijkt me? En verder misschien inderdaad probeert om je inkomsten te vergroten? Bijbeunen in de avonduren? Of wat dan ook? Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet zou weten hoe ik me van ¤200,- p.m. zou moeten redden. Misschien stomme vraag, maar werk je fulltime? Of is daar misschien een mogelijkheid je inkomen te vergroten? Overleg eens met je werkgever of hij misschien mogelijkheden voor je ziet. Ik weet dat het je voorlopig niet gaat helpen om je kinderen meer te zien, maar het kan je leven wel iets veraangenamen, ook in de periode dat je kinderen er wel zijn.
Ik heb bovenstaande post er even uitgehaald, omdat ik vind dat daar erg goede adviezen in staan.
Veel sterkte!Dank je wel. Uiteraard heb ik al alle abbo's de deur uitgegooid en doe ik er alles aan om mijn vaste lasten te verlagen, maar een goedkoper huis vinden is onmogelijk, daar heeft minister Donner wel voor gezorgd. Uiteraard wil ik meer gaan werken, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
[...]
Wat een k**zooi! Erg voor jou en je kinderen. Ik heb het hele topic gelezen, vind inderdaad dat je erg zwart denkt, maar kan me het eigenlijk ook wel erg goed voorstellen. Ik kan je helaas geen goede raad geven, heb gelukkig zelf hier niet mee te maken. Ik heb ook je berekening gelezen. Is er een mogelijkheid dat je je vaste lasten wat na beneden brengt? Elke ¤50,- is meegeholpen lijkt me? En verder misschien inderdaad probeert om je inkomsten te vergroten? Bijbeunen in de avonduren? Of wat dan ook? Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet zou weten hoe ik me van ¤200,- p.m. zou moeten redden. Misschien stomme vraag, maar werk je fulltime? Of is daar misschien een mogelijkheid je inkomen te vergroten? Overleg eens met je werkgever of hij misschien mogelijkheden voor je ziet. Ik weet dat het je voorlopig niet gaat helpen om je kinderen meer te zien, maar het kan je leven wel iets veraangenamen, ook in de periode dat je kinderen er wel zijn.
Ik heb bovenstaande post er even uitgehaald, omdat ik vind dat daar erg goede adviezen in staan.
Veel sterkte!Dank je wel. Uiteraard heb ik al alle abbo's de deur uitgegooid en doe ik er alles aan om mijn vaste lasten te verlagen, maar een goedkoper huis vinden is onmogelijk, daar heeft minister Donner wel voor gezorgd. Uiteraard wil ik meer gaan werken, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
zaterdag 10 december 2011 om 13:17
quote:mesjochenegoogem schreef op 10 december 2011 @ 13:06:
Zo, en nu ik even all reacties heb gelezen;
Ik vind je een zeur en je zwelgt in zelfmedelijden. Wees pro-actief en ga kijken wat je wel kunt doen om de situatie te verbeteren.
Missschien kun je verhuizen naar een andere plaats zodat je minder hoeft te reizen en je je kinderen meer kunt zien. Of is dat niet je echte issue? Is je echte issue dat je 200 euro per maand overhoudt? Misschien een betere baan zoeken? Baantje erbij?
Of is dat niet je echte issue? Misschien is je issue dat je een advocaat wil, maar hem niet kunt betalen? Of misschien wil je in je hart wel helemaal geen advocaat en naar de rechtbank, want misschien zegt de rechter wel; jij moet 200 euro per kind betalen.
Of is dat niet je echte issue?
En ja, ik weet waar ik het over heb. Want ik ben verhuisd met twee kleine kinderen, toen mijn ex het huis uit weigerde te gaan. Ver weg ook nog eens, want een woning in mijn woonplaats kon ik niet vinden. Alles heb ik nieuw moeten kopen, want hij weigerde spullen uit het huis te geven. Had ik daar geld voor? Nee. Dus zocht ik een andere baan, en begon helemaal overnieuw.
Als jij met mijn ex zou spreken zouden jullie het vast goed kunnen vinden want hij vindt zichzelf zoooo zielig, in de steek gelaten en kaalgeplukt door mij. Maar misschien is dat wel niet de echte issue?Graag gedaan hoor, dat ik je even een platform heb kunnen geven om je frustraties over jouw k*t-ex te kunnen spuien.
Zo, en nu ik even all reacties heb gelezen;
Ik vind je een zeur en je zwelgt in zelfmedelijden. Wees pro-actief en ga kijken wat je wel kunt doen om de situatie te verbeteren.
Missschien kun je verhuizen naar een andere plaats zodat je minder hoeft te reizen en je je kinderen meer kunt zien. Of is dat niet je echte issue? Is je echte issue dat je 200 euro per maand overhoudt? Misschien een betere baan zoeken? Baantje erbij?
Of is dat niet je echte issue? Misschien is je issue dat je een advocaat wil, maar hem niet kunt betalen? Of misschien wil je in je hart wel helemaal geen advocaat en naar de rechtbank, want misschien zegt de rechter wel; jij moet 200 euro per kind betalen.
Of is dat niet je echte issue?
En ja, ik weet waar ik het over heb. Want ik ben verhuisd met twee kleine kinderen, toen mijn ex het huis uit weigerde te gaan. Ver weg ook nog eens, want een woning in mijn woonplaats kon ik niet vinden. Alles heb ik nieuw moeten kopen, want hij weigerde spullen uit het huis te geven. Had ik daar geld voor? Nee. Dus zocht ik een andere baan, en begon helemaal overnieuw.
Als jij met mijn ex zou spreken zouden jullie het vast goed kunnen vinden want hij vindt zichzelf zoooo zielig, in de steek gelaten en kaalgeplukt door mij. Maar misschien is dat wel niet de echte issue?Graag gedaan hoor, dat ik je even een platform heb kunnen geven om je frustraties over jouw k*t-ex te kunnen spuien.
zaterdag 10 december 2011 om 13:18
quote:amand1969 schreef op 10 december 2011 @ 13:15:
[...]
Dank je wel. Uiteraard heb ik al alle abbo's de deur uitgegooid en doe ik er alles aan om mijn vaste lasten te verlagen, maar een goedkoper huis vinden is onmogelijk, daar heeft minister Donner wel voor gezorgd. Uiteraard wil ik meer gaan werken, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Dit is in ieder geval iets:
- Ik wil goedkoper wonen
- Ik wil meer verdienen / meer werken
Komen weer vragen:
- Waar woon je? Ik bedoel, sommige gemeentes zijn heel veel duurder dan andere...
- Welk werk doe je en wat kun je nog meer? Wat zijn jouw kwaliteiten?
[...]
Dank je wel. Uiteraard heb ik al alle abbo's de deur uitgegooid en doe ik er alles aan om mijn vaste lasten te verlagen, maar een goedkoper huis vinden is onmogelijk, daar heeft minister Donner wel voor gezorgd. Uiteraard wil ik meer gaan werken, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Dit is in ieder geval iets:
- Ik wil goedkoper wonen
- Ik wil meer verdienen / meer werken
Komen weer vragen:
- Waar woon je? Ik bedoel, sommige gemeentes zijn heel veel duurder dan andere...
- Welk werk doe je en wat kun je nog meer? Wat zijn jouw kwaliteiten?
zaterdag 10 december 2011 om 13:21
Armand, misschien nog maar een keer vragen.
Wat wil je nu zelf echt het liefste?
Je kinderen meer zien of minder betalen?
Als je je prioriteiten helder hebt zou ik daar echt voor gaan strijden, en onderzoeken wat reeel is.
Probeer daarbij echt je eigen emotie aan de kant te zetten en bedenk waar de kinderen het beste mee af zijn( of op zijn minst dat het in balans is, je hoeft je als ouder ook niet volledig weg te cijferen).
Dan weet je ook wat je hulpvraag is, misschien kunnen we hier betere adviezen geven?
Wat wil je nu zelf echt het liefste?
Je kinderen meer zien of minder betalen?
Als je je prioriteiten helder hebt zou ik daar echt voor gaan strijden, en onderzoeken wat reeel is.
Probeer daarbij echt je eigen emotie aan de kant te zetten en bedenk waar de kinderen het beste mee af zijn( of op zijn minst dat het in balans is, je hoeft je als ouder ook niet volledig weg te cijferen).
Dan weet je ook wat je hulpvraag is, misschien kunnen we hier betere adviezen geven?
zaterdag 10 december 2011 om 13:26
quote:consuelabananahammok schreef op 10 december 2011 @ 13:21:
Armand, misschien nog maar een keer vragen.
Wat wil je nu zelf echt het liefste?
Je kinderen meer zien of minder betalen?
Als je je prioriteiten helder hebt zou ik daar echt voor gaan strijden, en onderzoeken wat reeel is.
Probeer daarbij echt je eigen emotie aan de kant te zetten en bedenk waar de kinderen het beste mee af zijn( of op zijn minst dat het in balans is, je hoeft je als ouder ook niet volledig weg te cijferen).
Dan weet je ook wat je hulpvraag is, misschien kunnen we hier betere adviezen geven?
Helemaal met je eens!
Wellicht dat dit het moeilijkste is, even uit de emoties stappen. En soms is het even lekker om tegen alles en iedereen aan te schoppen, levert nu denk ik alleen nog meer frustraties op...
Armand, misschien nog maar een keer vragen.
Wat wil je nu zelf echt het liefste?
Je kinderen meer zien of minder betalen?
Als je je prioriteiten helder hebt zou ik daar echt voor gaan strijden, en onderzoeken wat reeel is.
Probeer daarbij echt je eigen emotie aan de kant te zetten en bedenk waar de kinderen het beste mee af zijn( of op zijn minst dat het in balans is, je hoeft je als ouder ook niet volledig weg te cijferen).
Dan weet je ook wat je hulpvraag is, misschien kunnen we hier betere adviezen geven?
Helemaal met je eens!
Wellicht dat dit het moeilijkste is, even uit de emoties stappen. En soms is het even lekker om tegen alles en iedereen aan te schoppen, levert nu denk ik alleen nog meer frustraties op...
zaterdag 10 december 2011 om 13:42
quote:amand1969 schreef op 09 december 2011 @ 21:28:
Dat staat in de OP
Ja, soort van. Je vraagt wat wijsheid is, maar ik geloof niet dat adviezen je echt interesseren. Ik lees nergens vechtlust voor je kinderen, en mensen die niet met je meepraten kat je af.
Een gratis advocaat zit er uiteraard niet in, waarom? Je hebt toch een inkomen. Als jij 1500 netto verdient zit je inclusief vakantiegeld maar ¤ 200 boven de grens waarop je maar ¤ 775 hoeft te betalen voor een advocaat. Een beetje creatief boekhouden en je bent er.
Wordt wakker, het is niet allemaal de schuld van
- je exen
- Donner
- De regering
- De wereld
Of misschien wel, maar je zal het er toch mee moeten doen. En dat is dan toch ècht je eigen keuze.
Dat staat in de OP
Ja, soort van. Je vraagt wat wijsheid is, maar ik geloof niet dat adviezen je echt interesseren. Ik lees nergens vechtlust voor je kinderen, en mensen die niet met je meepraten kat je af.
Een gratis advocaat zit er uiteraard niet in, waarom? Je hebt toch een inkomen. Als jij 1500 netto verdient zit je inclusief vakantiegeld maar ¤ 200 boven de grens waarop je maar ¤ 775 hoeft te betalen voor een advocaat. Een beetje creatief boekhouden en je bent er.
Wordt wakker, het is niet allemaal de schuld van
- je exen
- Donner
- De regering
- De wereld
Of misschien wel, maar je zal het er toch mee moeten doen. En dat is dan toch ècht je eigen keuze.
zaterdag 10 december 2011 om 15:08
quote:amand1969 schreef op 10 december 2011 @ 13:17:
[...]
Graag gedaan hoor, dat ik je even een platform heb kunnen geven om je frustraties over jouw k*t-ex te kunnen spuien.
Dan less je toch heel bewust over het eerste gedeelte van mijn post heen, maar dat idee kreeg ik toch al wel een beetje; je leest enkel wat je wil lezen en bent vooral heel erg druk bezig met het bewoorden van je eigen onmacht, -wil en -kunde.
Pro-actief, zoek dat woord maar eens op.
[...]
Graag gedaan hoor, dat ik je even een platform heb kunnen geven om je frustraties over jouw k*t-ex te kunnen spuien.
Dan less je toch heel bewust over het eerste gedeelte van mijn post heen, maar dat idee kreeg ik toch al wel een beetje; je leest enkel wat je wil lezen en bent vooral heel erg druk bezig met het bewoorden van je eigen onmacht, -wil en -kunde.
Pro-actief, zoek dat woord maar eens op.
zaterdag 10 december 2011 om 16:57
quote:dubiootje schreef op 10 december 2011 @ 16:21:
Wat vind je van het idee dat je zoon bij jou zou komen wonen, Amand? Het zou een boel problemen oplossen. Is dat een optie die je zou willen uitdiepen?Vind ik moeilijk om te beantwoorden; ja ik zou het dolgraag willen, maar het lijkt me niet eerlijk tegenover het mannetje. Hij zou 5 dagen per week naar de voor- en naschoolse opvang moeten. Ik heb geen sociaal vangnet in een straal van 150 km. Z'n moeder zou er nooit mee accoord gaan en er is geen rechter in dit land die hem aan mij toe zou wijzen.
Wat vind je van het idee dat je zoon bij jou zou komen wonen, Amand? Het zou een boel problemen oplossen. Is dat een optie die je zou willen uitdiepen?Vind ik moeilijk om te beantwoorden; ja ik zou het dolgraag willen, maar het lijkt me niet eerlijk tegenover het mannetje. Hij zou 5 dagen per week naar de voor- en naschoolse opvang moeten. Ik heb geen sociaal vangnet in een straal van 150 km. Z'n moeder zou er nooit mee accoord gaan en er is geen rechter in dit land die hem aan mij toe zou wijzen.
zaterdag 10 december 2011 om 17:15
quote:amand1969 schreef op 10 december 2011 @ 13:07:
[...]
Als je van tevoren rekening moet houden met alles wat zou kunnen gebeuren, kun je niet aan kinderen beginnen en sterven we uit.Maar dan nog blijft een feit; je hebt kinderen en kinderen kosten geld. Dat hadden ze ook gekost als je niet gescheiden was.
Je hebt gekozen voor kinderen en nu is het financieel krap. Dat is niet de schuld van alle anderen. Dat is gewoon een feit. En dus moet je de tering naar de nering zetten en manieren vinden om de eindjes aan elkaar te knopen.
Oplossing lijkt me in ieder geval niet; bezuinigen op je kinderen. Lijkt wel alsof jij dát wil, dat kinderen ineens minder kosten en jij dus minder hoeft te betalen.
[...]
Als je van tevoren rekening moet houden met alles wat zou kunnen gebeuren, kun je niet aan kinderen beginnen en sterven we uit.Maar dan nog blijft een feit; je hebt kinderen en kinderen kosten geld. Dat hadden ze ook gekost als je niet gescheiden was.
Je hebt gekozen voor kinderen en nu is het financieel krap. Dat is niet de schuld van alle anderen. Dat is gewoon een feit. En dus moet je de tering naar de nering zetten en manieren vinden om de eindjes aan elkaar te knopen.
Oplossing lijkt me in ieder geval niet; bezuinigen op je kinderen. Lijkt wel alsof jij dát wil, dat kinderen ineens minder kosten en jij dus minder hoeft te betalen.
zaterdag 10 december 2011 om 17:23
quote:pinks schreef op 10 december 2011 @ 17:15:
[...]
Maar dan nog blijft een feit; je hebt kinderen en kinderen kosten geld. Dat hadden ze ook gekost als je niet gescheiden was.
Je hebt gekozen voor kinderen en nu is het financieel krap. Dat is niet de schuld van alle anderen. Dat is gewoon een feit. En dus moet je de tering naar de nering zetten en manieren vinden om de eindjes aan elkaar te knopen.
Oplossing lijkt me in ieder geval niet; bezuinigen op je kinderen. Lijkt wel alsof jij dát wil, dat kinderen ineens minder kosten en jij dus minder hoeft te betalen.
Het heeft niets te maken met minder willen betalen, maar met de realiteit dat er naast m'n vaste lasten amper meer geld overblijft om boodschappen te doen, laat staan nieuwe kleren te kopen.
En het is wel degelijk iemand anders z'n schuld dat het financieel nog krapper dreigt te worden; het éénzijdig opzeggen van de co-ouderschapsregeling door m'n ex. Buiten het feit dat ook m'n zoon daar slechter van wordt, uiteraard.
[...]
Maar dan nog blijft een feit; je hebt kinderen en kinderen kosten geld. Dat hadden ze ook gekost als je niet gescheiden was.
Je hebt gekozen voor kinderen en nu is het financieel krap. Dat is niet de schuld van alle anderen. Dat is gewoon een feit. En dus moet je de tering naar de nering zetten en manieren vinden om de eindjes aan elkaar te knopen.
Oplossing lijkt me in ieder geval niet; bezuinigen op je kinderen. Lijkt wel alsof jij dát wil, dat kinderen ineens minder kosten en jij dus minder hoeft te betalen.
Het heeft niets te maken met minder willen betalen, maar met de realiteit dat er naast m'n vaste lasten amper meer geld overblijft om boodschappen te doen, laat staan nieuwe kleren te kopen.
En het is wel degelijk iemand anders z'n schuld dat het financieel nog krapper dreigt te worden; het éénzijdig opzeggen van de co-ouderschapsregeling door m'n ex. Buiten het feit dat ook m'n zoon daar slechter van wordt, uiteraard.
zaterdag 10 december 2011 om 17:30
zaterdag 10 december 2011 om 17:37
zaterdag 10 december 2011 om 17:43
quote:wynette schreef op 10 december 2011 @ 17:30:
Kinderen zijn schreeuwend duur.vertel mij wat, ik heb er 2quote:Je maakt mij niet wijs dat 150 euro aan bijdrage voor een kind zo een hoog bedrag is dat jij binnenkort onder een brug slaapt en uit vuilnisbakken eet.Ik hoef jou gelukkig niets wijs te maken. Ik weet zelf hoe het ervoor staat.
Kinderen zijn schreeuwend duur.vertel mij wat, ik heb er 2quote:Je maakt mij niet wijs dat 150 euro aan bijdrage voor een kind zo een hoog bedrag is dat jij binnenkort onder een brug slaapt en uit vuilnisbakken eet.Ik hoef jou gelukkig niets wijs te maken. Ik weet zelf hoe het ervoor staat.
zaterdag 10 december 2011 om 17:47
quote:dubiootje schreef op 10 december 2011 @ 17:37:
Heb je de link van BGB gelezen? Er zijn wel rechters in dit land die in precies jouw situatie het kind aan de vader toewijzen.
Uiteraard brengt deze oplossing weer een aantal problemen met zich mee. Zou je willen dat we met je meedenken over oplossingen daarvoor?Echt wel!
Heb je de link van BGB gelezen? Er zijn wel rechters in dit land die in precies jouw situatie het kind aan de vader toewijzen.
Uiteraard brengt deze oplossing weer een aantal problemen met zich mee. Zou je willen dat we met je meedenken over oplossingen daarvoor?Echt wel!
